ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ;

Οι Τούρκοι άρχισαν τις τελευταίες ημέρες να επιδεικνύουν απέναντι στην Ελλάδα συμπεριφορά που ανασύρει μνήμες από το παρελθόν, αφού, μετά τα Ίμια και τις θεωρίες της Άγκυρας περί γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, για πρώτη φορά προβαίνουν σε έμπρακτη και όχι θεωρητική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε δυο νησιά, το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι. Τί είναι όμως αυτό που ώθησε την τουρκική κυβέρνηση να αλλάξει στάση ...απέναντι στην Ελλάδα, μετά από μια περίοδο που τα ελληνοτουρκικά είχαν μπει σε μια φάση "εναλλακτικής" διαχείρισης μέσω αέναων και αλλεπάλληλων συνομιλιών για τα ΜΟΕ και επισκέψεων εκατέρωθεν που τις περισσότερες φορές εξαντλούνταν σε κινήσεις αβροφροσύνης και χαμόγελα, διαδικασία που στην ουσία νομιμοποιούσε και παγιοποιούσε τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα η Άγκυρα έμεινε αμετακίνητη στις θέσεις της στο Αιγαίο, το Κυπριακό και το Πατριαρχείο. Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να αποφύγουμε να αναλύσουμε τα γεγονότα με βάση την εξαιρετικά ανόητη άποψη που ακούγεται -δυστυχώς και από στόματα υπευθύνων- κάθε φορά που η Τουρκία αναπτύσσει μια επιθετική πολιτική εις βάρος της χώρας μας, ότι δηλαδή η γειτονική χώρα προσπαθεί μέσα από μια ελληνοτουρκική κρίση να κάνει εξαγωγή των εσωτερικών της προβλημάτων ή ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις "κάνουν του κεφαλιού τους", ερήμην της τουρκικής κυβέρνησης. Χωρίς να προβούμε σε ανάλυση και εκτίμηση της σκοπιμότητας και της αποτελεσματικότητας της ελληνικής πολιτικής γύρω από την αντιμετώπιση της απαράδεκτης τουρκικής επιθετικότητας τα τελευταία χρόνια, θα πρέπει να αναζητήσουμε με ψυχραιμία την πραγματική αιτία που "ζωντάνεψε" τις τουρκικές διεκδικήσεις μετά από μια περίοδο σχετικής και πολύ επικίνδυνης για τα συμφέροντά μας ηρεμίας περίπου δέκα ετών. Αν και σε τέτοια θέματα είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο να προβαίνει κανείς σε μονοδιάστατες και απόλυτες εκτιμήσεις, κατά την άποψή μας η πραγματική και ίσως μοναδική αιτία που προκάλεσε την αλλαγή της στάσης της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα την περίοδο αυτή, είναι το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η τουρκική κυβέρνηση στο θέμα των παραχωρήσεων που θα πρέπει να κάνει για να προχωρήσει ομαλά η ενταξιακή πορεία στην Ε.Ε. και συγκεκριμένα η εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας, το οποίο στην ουσία οδηγεί στην de facto αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Η Τουρκία, αποφασισμένη να μην υποχωρήσει από τη θέση της για μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στριμωγμένη από τις πιέσεις της Ε.Ε. για εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας, για τις οποίες πιέσεις θεωρεί ως κύρια υπεύθυνη την Ελλάδα, επανέρχεται με πιο επιθετικό τρόπο στις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, έχοντας ως στόχο να εκβιάσει την Ελλάδα και να την υποχρεώσει να υποχωρήσει από τις όποιες προϋποθέσεις θέτει στην Άγκυρα μέσω Βρυξελλών για το Κυπριακό και για μια σειρά από άλλα ζητήματα ελληνικού ενδιαφέροντος. Σε περίπτωση λοιπόν που η εκτίμησή μας είναι ορθή (εμείς πιστεύουμε ότι είναι και για όσους την αμφισβητούν δεν έχουν παρά να διαβάσουν προσεκτικά τις δηλώσεις του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Μπαμπατζάν από τις αρχές Δεκεμβρίου μέχρι σήμερα), αυτό που μένει είναι να οξυνθούν τα αντανακλαστικά της ελληνικής πολιτείας και των εμπλεκομένων υπουργείων απέναντι σε κάθε πρόκληση και σε κάθε προβοκάτσια που είναι δυνατόν να προέλθει από την Άγκυρα, από κύκλους στην Ελλάδα ή από ξένα κέντρα, να λειτουργήσει επιτέλους η συνείδηση σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης για την ανάγκη ορθής και αποτελεσματικής διαχείρισης κρίσεως και, αφού ξεφύγουμε και από αυτόν τον σκόπελο, χωρίς απώλειες θέλουμε να πιστεύουμε, να χαραχτεί επιτέλους μια πολιτική για τη ριζική αντιμετώπιση από τη χώρα μας του διεθνούς προβλήματος που λέγεται Τουρκία. Πάντως, ένα είναι σίγουρο, η σωστή διεύθυνση για την επίλυση του προβλήματος αυτού δεν είναι οι διάφορες πρεσβείες ούτε διάφοροι εξωτερικοί παράγοντες που μας χαϊδεύουν τ' αυτιά ότι θα λύσουν αυτοί για μας το πρόβλημα με ένδοξους ή άδοξους Σπαρτιάτες, αλλά η ίδια η ελληνική κοινωνία, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να στηρίξει μια εθνική πολιτική για την έξοδο από την πολύχρονη κρίση η οποία -άλλοτε σε ύφεση και άλλοτε σε έξαρση- ταλανίζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.-

Του Σάββα Καλεντερίδη.*

ΠΗΓΗ: http://strategy-geopolitics.blogspot.com/


*Σάββας Kαλεντερίδης, ο Έλληνας αξιωματικός που συνόδευε τον Οτσαλάν στο Ναϊρόμπι.

O ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ (ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥ) ΠΟΛΙΤΗ

Ο πολίτης τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί πάμπολλες φορές ανυπεράσπιστος και φυσικά αδικημένος, σε υποθέσεις του με το αδηφάγο κράτος, την αυταρχική νομαρχιακή αλλά προπαντός με την αλαζονική τοπική αυτοδιοίκηση.
Το τρομερό γραφειοκρατικό σύστημα της χώρας μας αλλά και το πολύ δημαρχοκεντρικό σύστημα εξουσίας των δήμων, ωθούν στην αγανάκτηση τους πολίτες. Οι καταφανείς αδικίες, τα τραγικά ρουσφετολογικά «ανδραγαθήματα» των αρχόντων, η ξεροκεφαλιά της γρήγορης και πρόχειρης κατασκευής, οι κακοτεχνίες, η παρατεταμένη αδιαφορία των αρχών σε θέματα διαβίωσης, υγιεινής, βρίσκουν τους πολίτες παντελώς ανυπεράσπιστους. Το γνωστό, τα παράπονα σας στον δήμαρχο, δεν έχει πια πέραση, η απόλυτη εξουσία που κάποιοι νομίζουν ότι διαθέτουν (ξεχνούν βέβαια ποιος τους έκλεξε) δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία της πόλης, του χωριού, της γειτονιάς.
Τελικά είμαστε ανυπεράσπιστοι και μόνοι; Γινόμαστε έρμαιο στις ορέξεις μιας χούφτας ανθρώπων ; Φυσικά και όχι !!!
Πως μπορούμε λοιπόν να αντισταθούμε ή καλύτερα να μάθουμε τα λιγοστά δικαιώματα μας ; Γιατί σας φορολογούμενοι πολίτες κάτι δικαιούμαστε και μεις, κάτι θα υπάρχει που θα απαλύνει την αγανάκτηση μας, κάποιος θα υπάρχει για να μας ακούσει και φυσικά να μας συμβουλεύσει. Αυτός λοιπόν ο κάποιος δεν είναι άλλος από τον «ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ» σε όλους ακουστός, αλλά …. εξ αποστάσεως.
Με τον νόμο 2477/97 καθιερώθηκε και στην Ελλάδα ο θεσμός του “Συνηγόρου του Πολίτη”, θεσμός που είναι γνωστός σε παγκόσμια κλίμακα ως Ombudsman, θεσμός που υπάρχει σε 85 χώρες σε όλο τον κόσμο και σε 27 Ευρωπαϊκές. Είναι μια ανεξάρτητη διοικητική αρχή και έχει ως αποστολή τη διαμεσολάβηση μεταξύ των πολιτών και της Διοίκησης, την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης και την τήρηση της νομιμότητας.
Ο Συνήγορος του Πολίτη ερευνά ατομικές διοικητικές πράξεις ή παραλείψεις, ερευνά ενέργειες οργάνων των δημοσίων υπηρεσιών που παραβιάζουν δικαιώματα ή προσβάλλουν νόμιμα συμφέροντα φυσικών ή νομικών προσώπων.
Ιδίως ερευνά τις περιπτώσεις κατά τις οποίες όργανο δημόσιας υπηρεσίας, προσβάλλει, με πράξη ή παράλειψη, δικαίωμα ή συμφέρον προστατευόμενο από το Σύνταγμα και το νόμο.
Και το σπουδαιότερο……. Ερευνά την κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της διαφάνειας ή κατάχρησης εξουσίας.
Αυτά λοιπόν τα γενικά για την υπεράσπιση μας από τις συνεχόμενες αδικίες.
Στην ετήσια έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τα κακώς κείμενα στη δημόσια διοίκηση και τα παράπονα των πολιτών, σε σύνολο 30.000 αιτήσεων (καταγγελιών), πρωταθλητές κακοδιοίκησης αναδείχθηκαν, για άλλη μια χρονιά, οι δήμοι, οι νομαρχίες και τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, εμπλέκονται στις έξι από τις δέκα προβληματικές περιπτώσεις.
Άλλωστε, από τις οκτώ υποθέσεις που παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα, οι πέντε αφορούν δήμους και η μία αφορά νομαρχία. Ο Συνήγορος του Πολίτη, Γ. Καμίνης, τόνισε, ότι, «οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης βρίθουν προβλημάτων και αγνοούν τις εις βάρος τους δικαστικές αποφάσεις». Πολλές από τις υποθέσεις αφορούν οικιστικές παραβάσεις, παράνομη λειτουργία καταστημάτων και άλλων επιχειρήσεων (ξενοδοχεία, εργοστάσια) σε περιβαλλοντικά κρίσιμους και ευαίσθητους χώρους (όπως οι αρχαιολογικοί χώροι στα Χανιά και το Ρέθυμνο). Οι υπηρεσίες απώλεσαν τους φακέλους με τις κρίσιμες άδειες, αρνήθηκαν να διενεργήσουν αυτοψία, σε άλλες περιπτώσεις χορήγησαν παράνομες άδειες ή απέκρυψαν στοιχεία.
Δεν ξέρω αν αυτό είναι τυχαίο αλλά μιας και το λέει μια ανεξάρτητη θεσμική αρχή μάλλον δίκιο θα έχει, παρ΄όλο που στους περισσότερους από εμάς είναι γνωστό.
Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει πέντε Βοηθούς Συνηγόρους οι οποίοι εποπτεύουν και συντονίζουν τη λειτουργία και τα στελέχη των αντίστοιχων θεματικών Κύκλων της Αρχής:
Α) Κύκλος Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Β) Κύκλος Κοινωνικής Προστασίας
Γ) Κύκλος Ποιότητας Ζωής
Δ) Κύκλος Σχέσεων Κράτους-Πολίτη
Ε) Κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού
Καλή επιτυχία λοιπόν σε όσους νοιώθουν αδικημένοι από τους δημόσιους φορείς μας και μην νομίσετε ότι η καταγγελία σας θα πάει στο καλάθι των αχρήστων, μιας και ο συνήγορος ερευνά πάντα την όποια καταγγελία και αμέσως συντάσσει πόρισμα το οποίο γνωστοποιεί στον αρμόδιο Υπουργό ή τις υπηρεσίες, εφ΄ όσον ευσταθεί η καταγγελία.
Μιας και υπάρχει όλη αυτή η παρατεταμένη αδράνεια, μην περιμένετε λοιπόν να λύσετε τα προβλήματα σας, τις αδικίες σας, από γραφείο σε γραφείο, από προϊστάμενο σε προϊστάμενο, τώρα υπάρχει για μας και ο……. κ. Καμίνης.
Υ.Σ Για φανταστείτε τον να κάνει μια βόλτα από την περιοχή μας; Θα μας κλείσει το «σπίτι» στο άψε σβήσε, ιδιαίτερα αν έλθει μαζί του και η υπεύθυνος του κύκλου ……..ποιότητας ζωής.

ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ....ΤΑ ΧΑΝΙΑ ΜΑΣ

Έντονο προβληματισμό στις αστυνομικές και πυροσβεστικές υπηρεσίες των Χανίων, προκαλούν τα δυο περιστατικά εμπρησμών που εκδηλώθηκαν τα ξημερώματα στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στο υποκατάστημα της Post Bank (Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) επί της οδού Τζανακάκη και σε πολυτελές αυτοκίνητο επιχειρηματία. Οι ανακριτικές αρχές εξετάζουν με προσοχή και το κείμενο το οποίο δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο και στην ιστοσελίδα του "Indymedia" με το οποίο την ευθύνη των εμπρηστικών επιθέσεων την αναλαμβάνουν κάποιοι που υπογράφουν ως "εμπρηστές ενάντια στην λήθη". Αναλυτικότερα χθες στις 4,30 τα ξημερώματα άγνωστοι δράστες αφού έσπασαν την γυάλινη πόρτα του υποκαταστήματος της PostBank (όπως έχει μετονομαστεί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) στην οδό Τζανακάκη των Χανίων πέταξαν μέσα σε αυτό έναν λοστό πάνω στον οποίο είχαν προσδέσει στουπί εμποτισμένο με εύφλεκτο υλικό με αποτέλεσμα την πρόκληση πυρκαγιάς και την ολοσχερή καταστροφή του καταστήματος. Στο σημείο έσπευσαν ισχυρές πυροσβεστικές δυνάμεις που κατάφεραν να περιορίσουν την φωτιά στο εσωτερικό του κτιρίου, καθώς ο κίνδυνος επέκτασης σε διπλανά καταστήματα, αλλά και στην πολυκατοικία που βρίσκεται από πάνω ήταν άμεσος. Όπως δήλωσε ο υποδιευθυντής της περιφερειακής διεύθυνσης Κρήτης και νήσων Αιγαίου της Postbank Μανώλης Παπαδάκης «με προβληματίζει ο λόγος για τον οποίο έγινε αυτό. Η καταστροφή είναι πολύ μεγάλη. Το κατάστημα έχει καταστραφεί ολοσχερώς...».
Μετά από δύο ώρες και ενώ η πυροσβεστική υπηρεσία ολοκλήρωνε την κατάσβεση στο κατάστημα της Postbank , άγνωστοι δράστες περιέλουσαν με καύσιμη ύλη και έβαλαν φωτιά στο πολυτελές αυτοκίνητο του επιχειρηματία Στέφανου Μυλωνάκη. Το αυτοκίνητο του επιχειρηματία που καταστράφηκε ολοσχερώς ήταν σταθμευμένο έξω από το σπίτι του επιχειρηματία στην οδό Δημητρακάκη και σε απόσταση 500 μέτρων από το κτίριο της Postbank. Ο κ. Μυλωνάκης σε δηλώσεις του τόνισε πως «αυτές οι πράξεις είναι ανθρώπων που δεν διαθέτουν το ελάχιστο μυαλό και την ελάχιστη ηθική να καταλάβουν ότι καταστρέφοντας την περιουσία του άλλου δεν κερδίζεις τίποτα. Εγώ δεν μπορώ να δεχθώ ότι αυτά που ακούγονται περί αναρχικών και αντιεξουσιαστών, γιατί θεωρώ ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ελάχιστη λογική να καταλάβουν ότι καταστρέφοντας την περιουσία του άλλου δεν κερδίζεις τίποτα. Θεωρώ ότι είναι από μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι είναι εντελώς ανεγκέφαλοι, δημιουργούν προβλήματα για να δημιουργούν προβλήματα. Εγώ σίγουρα θα ξαναποκτήσω κάποια στιγμή αυτοκίνητο, δεν ξέρω εάν αυτοί οι άνθρωποι θα αποκτήσουν αξιοπρέπεια». Και για τα δύο περιστατικά την προανάκριση διενεργεί το ανακριτικό τμήμα της Π.Υ.Χανίων.
Ανάληψη ευθύνης
Στο μεταξύ, χθες το απόγευμα στον διαδυκτιακό τόπο "Indymedia" εστάλη και δημοσιεύθηκε ένα κείμενο υπό τον τίτλο :

"Aνάληψη ευθύνης για τους χθεσινοβραδινούς εμπρησμούς - Χανιά" που υπογράφουν κάποιοι ως "εμπρηστές ενάντια στην λήθη" και στο οποίο αναγράφονται τα εξής:

"Παραδώσαμε ολοσχερώς στις φλόγες χθες τα ξημερώματα μία τράπεζα (την Post Bank επί της οδού Τζανακάκη) και ένα πολυτελές αυτοκίνητο (η Lamborghini που έκανε μόστρα γνωστός επιχειρηματίας δε θα ξαναβολτάρει στους δρόμους των Χανίων) για να κρατήσουμε πύρινη συντροφιά τις κρύες αυτές νύχτες του χειμώνα στον Αλέξη που βρίσκεται μαζί μας σε κάθε οργισμένη μας ανάσα, σε κάθε επιθετικό μας βήμα, σε κάθε μας άρνηση. Τι και αν πέρασε ήδη ένας μήνας από τη δολοφονία του, τίποτα δε θα είναι πια το ίδιο. Η σφαίρα του μπάτσου που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο εκτέλεσε μια για πάντα και την ησυχία, την τάξη και την ασφάλεια, εκτέλεσε τη σιωπή. Το μίσος που καίει μέσα μας μια μέρα θα γίνει φωτιά που θα κάψει για πάντα τον κόσμο της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, τα χυδαία σύμβολά του και τα υπάνθρωπα όργανά του. Και κάτι ακόμα. Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 3 χρόνια από τη μέρα που ο αντάρτης σύντροφος Γιάννης Δημητράκης έπεφτε στα χέρια του κράτους, τραυματισμένος από πυρά μπάτσου, μετά την ένοπλη απαλλοτρίωση τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας. Με αυτές μας τις ενέργειες στέλνουμε εμπρηστικό χαιρετισμό στον Γιάννη και σε όσους μιλήσουν και κυρίως, πράξουν για αυτόν τις μέρες και τις νύχτες που μας έρχονται. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΙΡΗΝΗ

πηγη : http://www.kirikas.net/news/content/view/2147/1/lang,/

Η ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ

Λίγους μήνες μετά τη 30η Ιανουαρίου 1996 η περιβόητη παρασημοφορημένη «ομάδα Καρντάκ» των Τούρκων κομάντος που κατέλαβαν τα Ίμια συμμετείχε σε άσκηση στον Κόλπο της Μαρμαρίδας. Η ομάδα αυτή πήγαινε στις ασκήσεις ως ομάδα πρότυπο υπό τις διαταγές του Τούρκου Ταγματάρχη Ζεκί Σεν. Ο Ζεκί Σεν, ήταν ένας λαμπρός αξιωματικός των Καταδρομών, μέλος της γνωστής μονάδος Su Altı Taarruz/SAT (αντίστοιχη της ΔΥΚ). Ο Ζεκί Σεν ήταν αδειούχος κατά την προαναφερόμενη άσκηση. Η «ομάδα Καρντάκ» απογειώθηκε με ελικόπτερο Cougar για να εκτελέσει αεραπόβαση. Ξαφνικά σφοδρή έκρηξη καταστρέφει το ελικόπτερο, σκοτώνοντας το πλήρωμα του και την «ομάδα Καρντάκ». Αύτανδρο βυθίζεται στα νερά της Μαρμαρίδας.Μαζί με τον Σακί Σεν, απουσίαζαν άλλα δύο μέλη της «Ομάδας Καρντάκ». Τούρκοι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι υπήρξε ελληνικό σαμποτάζ, εκδίκησης για τα Ίμια. Η «ομάδα Καρντάκ» διαλύθηκε. Οι δύο παρασημοφορημένοι κομάντος που απουσίαζαν μεταφέρθηκαν σε άλλες μονάδες καταδρομών. Ο Αρχηγός τους Ζεκί Σεν, αποσπάστηκε μυστικά στην Γεωργία ως προσωπικό του ΟΗΕ. Μετά από δύο μήνες με διαφορά 3 ημερών, φεύγουν από την ζωή και οι δύο επιζώντες Τούρκοι κομάντος, και οι δύο σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Μέσα στο ίδιο έτος δηλαδή και οι 12 Τούρκοι κομάντος των Ιμίων, δεν ήταν πλέον στην ζωή με εξαίρεση τον Αρχηγό τους.Τα ίχνη του Ζεκί Σεν χάθηκαν για ένα διάστημα ώσπου το 2003, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Στις 6 Μαΐου του 2003, ο Ζεκί Σεν γιόρτασε τα γενέθλια του με την κοπέλα του και τους φίλους του σε γνωστό κλαμπ της Κων/πόλης (LAILA) στην Περιοχή Ορτάκιοϊ (Ortaköy). Την νύχτα των γενεθλίων την πέρασε στο κοντινό ξενοδοχείο “CIRAGAN PALACE HOTEL”, παλαιό παλάτι του Σουλτάνου. Την επόμενη μέρα, το μεσημέρι στις 3.30 μ.μ., ο Ζεκί Σεν δέχθηκε στην πλατεία Ταξίμ την επίθεση τριών νεαρών, οι οποίοι τον κατακρεούργησαν με μαχαίρια και διέφυγαν στα στενά σοκάκια της Πόλης...

πηγή : http://strategy-geopolitics.blogspot.com/

ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΙ ...ΕΔΩ!!!

Τελικά μας διαβάζουν, αλλιώς δεν εξηγείτε, αφού λίγες ώρες μόνο πέρασαν από την ανάρτηση του ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΙ ...... ΠΟΥ; και μας ανακοίνωσαν τους νέους αντιδημάρχους !
Έχομε και λέμε για το 2009 τυχεροί είναι οι Θ. Σταθάκης και Εμμ. Βαρουχάκης !!
Καμιά έκπληξη για μας, μιας και το είχαμε γράψειτώρα και 10 μέρες !
Ο κ. Σταθάκης παραμένει σαν επιτυχημένος και ξαναγυρίζει ο κ. Βαρουχάκης, που ήταν την πρώτη χρονιά.
Φυσικά επαληθευτήκαμε και ως προς τα σχόλια μας ! Η τράπουλα όσο και αν κάποιοι θέλουν να την ανακατώσουν αυτή μάλλον είναι....πεισματάρα και όλο τα ίδια χαρτιά βγάζει !!!
Καλή δύναμη και κουράγιο και σε αυτούς αλλά και σε μας !!!!!

ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΙ.... ΠΟΥ;

Οι δημαιρεσίες στο μέσο της δημαρχιακής θητείας, όπως συμβαίνει σε όλους τους δήμους της χώρας, βρίσκονται πάντα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος αφού ο εκάστοτε δήμαρχος έχει την ευκαιρία να μετρήσει τις δυνάμεις του, τα κέρδη και τις απώλειες του. Οι φετινές δημαιρεσίες λοιπόν αναμενόταν να έχουν πολύ ενδιαφέρον και καθώς είδαμε την αλλαγή προσώπου στην προεδρία του Δ.Σ, μάλιστα με συναίνεση και από την αντιπολίτευση, κολλήσαμε τώρα και 15 μέρες για το ποιος θα πάρει τις θέσεις των αντιδημάρχων.
Η κ. Σκουλάκη, η δήμαρχος μας, είναι η μόνη που γνωρίζει το γιατί υπάρχει αυτή η καθυστέρηση στην ανακοίνωση των αντιδημάρχων και μάλλον θα έχει και τους λόγους της που καθυστερεί.
Στα πηγαδάκια ακούς πολλά. Ακούς για εσωτερικές διαφωνίες, ακούς για παιχνίδια πολιτικής, τακτικής, για έλλειψη προσφοράς, αλλά και για μη ύπαρξης ικανοτάτου για την θέση αυτή. Όμως δεν παύει να είναι πηγαδάκια.
Έτσι όλα θα κριθούν, από τις κινήσεις της δημάρχου, που εκτός ότι θα κλείσει τα στόματα πολλών,(πηγαδάκια) θα μας βγάλει και από την…. «αγωνία» αν υπάρχει ...ικανός. Βέβαια όπως φαίνονται τα πράγματα, μάλλον δεν έχει και πολλούς άσσους στο μανίκι της, έτσι ίσως στο «ανακάτωμα της τράπουλας» όσο επιτήδεια και αν θέλει να το κάνει, μάλλον τα ίδια χαρτιά θα ξαναγυρίσουν να πέσουν στο τραπέζι.
Φυσικά εδώ μπαίνει και ένα σοβαρό ερώτημα που πραγματικά θα πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε, ίσως και να ανησυχήσουμε, αν και κατά πόσο όλοι αυτοί που εκλέγονται στα πρασινομπλέ ψηφοδέλτια είναι και ικανοί να προσφέρουν όταν και άμα χρειαστεί.
Πάντα πίστευα ότι αυτοί που μπαίνουν στα δημοτικά ψηφοδέλτια είναι άνθρωποι που σαν σκοπό έχουν να προσφέρουν, είναι άνθρωποι που βάζουν τον εαυτόν τους αφιλοκερδώς στον αγώνα για μια όμορφη όσο και καθαρή πόλη, είναι άνθρωποι που βάζουν την υπόληψη τους πάνω από τις χρόνιες κομματικές σκοπιμότητες, είναι άνθρωποι που θέλουν να υπηρετούν τον δήμο τους.
Τελικά έπεσα μάλλον πολύ έξω, πάρα πολύ!!!!!.

ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ - ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΣΗΜΑΙΑ

Η Κρητική Πολιτεία (1896– 1913) ήταν το αυτόνομο κράτος που δημιουργήθηκε στην Κρήτη μετά την Κρητική επανάσταση του 1896 και αποκόπηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Αυστροουγγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ρωσία). Το 1913 ενώθηκε με την κυρίως Ελλάδα. Είναι η σημαία της ήταν αυτή που βλέπουμε με το άσπρο αστέρι αριστερά. Φωτο 1.

Όμως υπήρχαν και άλλες που χρησιμοποιήθηκαν στις τοπικές επαναστάσεις λιγότερο γνωστές.

Όλες οι σημαίες της Κρητικής επανάστασης είχαν επιγραφές όπως «Ελευθερία ή Θάνατο;», «ή ταν ή επί τας», «Ένωση ή Θάνατος».

Η σημαία που ανήκε στον οπλαρχηγό Γεώργιο Δασκαλάκη και διασώθηκε από το Αρκάδι μοιάζει με την ελληνική ξηράς. Στο κέντρο φέρει σταυρό με την επι­γραφή ΙΣ ΧΣ ΝΚ (Ιησούς Χριστός Νικά) και στις γωνίες, με μεγάλα γράμματα, τα αρχικά Κ (Κρήτη), Ε (Ένωσης), Ε (Ελευθερία) ή Θ (Θάνατος). Φωτο 2
Άλλες σημαίες που διασώθηκαν είναι οι παρακάτω:

Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ

ΧΩΡΙΟΝ ΒΡΥΣΑΙΣ

1878

ΕΝΩΣΙΣ Η ΘΑΝΑΤΟΣ

Του οπλαρχηγού Αντώνιου

Σήφακα κατά την Κρητική

Επανάσταση του 1866.

ΕΜ. ΜΑΥΡΟΓΕ και κάθετα ΕΝΩΣΙΣ Η ΘΑΝΑΤΟΣ

Εμμανουήλ Μαυρογένης 1866

ΓΛΩΣΣΑ ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

"Ανάπηρη γλώσσα σημαίνει ανάπηρη σκέψη και ανάπηρη σκέψη σημαίνει ανάπηρη πράξη."
Τα τελευταία χρόνια πλανάτε μια υποψία ότι η γλώσσα μας, χάνετε, απλοποιείται ή εν μέρει αντικαθίσταται από μονοσύλλαβες ξενόφερτες λέξεις.
Είναι αλήθεια και για αυτό υπάρχουν πολλοί λόγοι και πολλές αιτίες. Σίγουρα λίγο μας απασχολεί το θέμα, αλλά και λίγοι οι παθιασμένοι υπερασπιστές, που ασχολούνται σποραδικά για την διάσωση της γλώσσας μας.
Με την θεία μου, μια αξιόλογη φιλόλογος και πολύ καλή συζητήτρια πάντα είχα μια αντιπαλότητα σε αυτό το θέμα, πάντα όμως έχανα στα σημεία κάθε φορά που ήθελα να υπερασπιστώ τις ρηχές νεανικές μου ιδέες.
- Η «γλώσσα του κόσμου» πάει σε αφανισμό, μου έλεγε, κρατάς τα αυτιά σου, όταν ακούς τους νέους να σου μιλούν σήμερα, χάνετε ο λόγος, χάνετε η σκέψη με τα εισαγόμενα, αυτά τα βογκητά, τα ακαταλαβίστικα.
- Μάλλον είχε δίκιο, αλλά ως και προχθές, γιατί ψαχουλεύοντας σε αυτό το παγκόσμιο νταλαβέρι -το Ίντερνετ εννοώ - βρήκα το εξής φανταστικό κειμενάκι για τον Έλληνα και την Ελληνική γλώσσα.
Έλληνας: Ο τυπικός Ρωμιός είναι λεβέντης, μερακλής, τσίφτης, ασίκης, χουβαρντάς, ντόμπρος, μάγκας, βλάμης, μπεσαλής και καπάτσος. Καμιά φορά τεμπέλης, το ρίχνει στο χουζούρι και στο ραχάτι - μαχμουρλής, στο ντιβάνι, κοιτάει το ταβάνι. Του αρέσει ο παράς, το μπαξίσι, το κέφι και το γλέντι. Άμα τον πιάσει ο σεβντάς ή ο νταλγκάς για καμιά νταρντάνα, γίνεται νταής και άμα τον χτυπήσει ντέρτι και σεκλέτι, γίνεται μπεκρής και τον πονάει ο ντουνιάς.
Λίγο πολύ όλοι καταλαβαίνουμε τα παραπάνω, και όλοι μας λίγο πολύ έχουμε ακούσει πολλές φορές όλα τα ουσιαστικά ονόματα αυτού του κειμένου, που αν δεν το καταλάβατε όλα είναι ξένα. Είκοσι πέντε τουρκικά, τρία αλβανικά, δύο ιταλικά και ένα σλαβικό. Μας έμειναν μόνο τα ρήματα για να μας θυμίζουν και λίγο την γλώσσα μας. Θέλετε και άλλα παραδείγματα για να καταλάβετε ότι δεν την χάσαμε την γλώσσα μας τώρα, αλλά την βρήκαμε ….. έτσι χαμένη; Ορίστε λοιπόν…
- Στο παζάρι ψωνίζεις από τον μπακάλη, τον μανάβη, τον χασάπη ή αν δεν πας στο παζάρι από το σούπερ-μάρκετ. Κανένα ελληνικό ουσιαστικό - τέσσερα τούρκικα και ένα αμερικάνικο.
- Στο μπάνιο, κλείνεις την πόρτα, ανοίγεις το ντουλάπι, μπαίνεις στην μπανιέρα και κοιτάς το ταβάνι. Δύο τούρκικα, τρία ιταλικά.
- Κατεβαίνεις με το ασανσέρ, μπαίνεις στο τζιπ, πιάνεις το βολάν, πατάς αμπραγιάζ και γκάζι. Κοιτάς από το παρμπρίζ ενώ δουλεύει το σαζμάν. Έξη γαλλικά - ένα αμερικάνικο.
Τελικά μπορεί να λένε ότι μένει αναλλοίωτη μέσα στους αιώνες η γλώσσα μας, αλλά μάλλον το σωστότερο θα ήταν ότι μπορούμε εύκολα να υιοθετούμε τις λέξεις και να τις προσαρμόζουμε τόσο καλά στην ζωή μας που στο τέλος να μας φαίνονται για ……….ελληνικές.
Οι κατακτητές μας άφησαν τα σημάδια τους και μεις τα αφομοιώσαμε.
Και ο μεγάλος φιλόσοφος τις προάλλες στο ρουφιανοκούτι πάνω στον εκνευρισμό του είπε «Μην μου την σπάτε τώρα» του ξέφυγε βέβαια αλλά τον κατάλαβαν πολλοί περισσότεροι από το αν έλεγε «μην μου τους κύκλους τάρατε».
Το συμπέρασμα βέβαια είναι ότι η αθάνατη ελληνική γλώσσα ποτέ δεν πεθαίνει και ότι περισσότερο κινδυνεύουμε από τις νέες λέξεις των πολιτικών ή των αμπελοφιλοσοφιών, που τις περισσότερες φορές έχουν λεξιλόγιο δρόμου και πολύ ψέμα.
Η ελληνική γλώσσα έχει πάνω από 400.000 λέξεις, στην διαχρονική της εξέλιξη, η γλώσσα των παιδιών μας σήμερα έχει λίγες εκατοντάδες λέξεις και από αυτές οι περισσότερες είναι επιφωνήματα και ουρλιαχτά. Αυτά πρέπει να προσέξουμε.
Αλήθεια πως λέμε το μεράκι στην καθαρεύουσα;

ΕΛΕΝΗ ΑΝΟΥΣΑΚΗ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Γονείς της είναι η ηθοποιός Μαλαίνα Ανουσάκη ( Η Ποριώτισσα, ηθοποιός Μαλαίνα Ανουσάκη – Χριστοπούλου, είχε γεννηθεί στον Πόρο, το 1916 και πέθανε στις 2-4-2000, σε ηλικία 84 ετών) και ο τενόρος της λυρικής και πρωταγωνιστής της επιθεώρησης, Ευάγγελος Ανουσάκης (Kισαμίτης). Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1950 σε ηλικία... έξι ετών. Ηταν το μωρό που κρατούσε η Ελένη Χατζηαργύρη στην ταινία Αμάρτησα για το παιδί μου, στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο πατέρας της. Δεκαέξι χρονών μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου σαν εξαιρετικό ταλέντο. Εμφανίστηκε στην ταινία Κόκκινα φανάρια και διώχτηκε από την σχολή. Αργότερα, αναιρέθηκε η απόφαση του διευθυντή Θάνου Κωτσόπουλου και επανήλθε. Την ίδια περίοδο αποδέχτηκε την πρόσκληση της FOX και πήγε στην "Τσινετινά" για σπουδές, με δασκάλους τους Κάρολ Ρηντ, Ρεξ Χάρισσον, Ρίτσαρντ Μπάρντ, Μόνικα Βίτι κ.ά. Δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της, έπαιξε όμως στην ταινία του Κ. Ρηντ "Αγωνία και Έκσταση". Ακολούθησε μία σημαντική πορεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Από την δεκαετία του '80, πολιτεύεται με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Σύζυγός της είναι ο σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας Δημήτρης Παπακωνσταντής.
Συχνά πυκνά λέει ….."αχ πως νοσταλγώ μια πρόβα με τον Χορν, τον Βουτσά, τον Κούρκουλο, τον Κούν και όλους τους αγαπημένους μου συναδέλφους. Μου λείπουν αυτοί οι τρυφεροί θεατράνθρωποι. Τα πρώτα μου χρόνια τα περνούσα κοντά στην μητέρα μου Μαλένα Ανουσάκη στις φυλακές Αβέρωφ, όπου η μητέρα μου ήταν φυλακισμένη ως πολιτική κρατούμενη. Ευτυχώς για μένα αργότερα δεν κουβάλησα μέσα στην ψυχή μου την πίκρα των παιδικών μου χρόνων. Αγαπώ όλους τους ανθρώπους και δεν τους χωρίζω "σε αριστερούς και δεξιούς".Ξεκίνησα με σπουδές στην Νομική, αλλά στην πορεία άλλαξα πλεύση, ήρθε νωρίς ο κινηματογράφος στην ζωή μου. Υπέροχα χρόνια γεμάτα αγάπη επιτυχίες και χαρά. Στο θέατρο πρωτόπαιξα το 1968 με το "Προσκήνιο" του Αλέξη Σολωμού δίπλα σε ιερά τέρατα της τέχνης. Μα πάντα ήμουν κοντά στον άνθρωπο. Ήμουν ευαισθητοποιημένη και, με την πλατιά έννοια του όρου, αριστερή και αγωνιούσα για του συναδέλφους μου "ηθοποιούς" και πρωτοστατούσα στις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις".
Φιλμογραφία (εώς το 1973):
1963 ΜΙΚΡΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, 1963 ΤΡΕΛΛΟΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ, 1964 ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ, 1964 ΟΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ, 1964 ΚΑΘΕ ΚΑΗΜΟΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥ, 1964 Ο ΚΡΑΧΤΗΣ, 1964 ΣΤΗ ΘΥΕΛΛΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ, 1965 Η ΕΥΑ ΔΕΝ ΑΜΑΡΤΗΣΕ, 1965 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣΟΥΝ, 1965 ΚΑΙ ΟΙ 14 ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΙ, 1965 ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ, 1965 ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΗ ΑΠ' ΤΗΝ ΟΡΦΑΝΙΑ, 1965 ΤΙΜΩΡΙΑ, 1965 ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΤΖΟΝΣΟΝ (ΝΟ ΜΙΣΤΕΡ ΤΖΟΝΣΟΝ), 1965 Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ΑΘΩΟΥ, 1967 ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΟΥ, 1967 ΠΑΡΕ ΚΟΣΜΕ, 1967 ΤΡΕΛΛΟΣ, ΠΑΛΑΒΟΣ ΚΑΙ ΒΕΓΓΟΣ,
1967 ΕΝΑΣ ΑΠΕΝΤΑΡΟΣ ΛΕΦΤΑΣ, 1967 ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ, 1967 ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ 1967 Η ΓΟΗΣΣΑ, 1968 ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΥ ΛΥΓΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ, 1968 Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ, 1969 ΞΥΠΝΑ ΚΟΡΟΪΔΟ, 1969 ΑΓΩΝΙΑ, 1969 ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΕΣ ,1969 ΝΥΦΟΠΑΖΑΡΟ, 1970 ΒΛΕΠΕ ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, 1970 ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΕΡΕΣ, 1970 ΝΑΤΑΣΑ, 1971 ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ ΣΤΟΠ !!, 1971 ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΤΟΥΡΙΣΤΡΙΕΣ, 1971 ΠΡΟΚΛΗΣΗ (ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ ΠΟΤΕ - LOVE ABOVE ALL), 1972 ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ, 1972 ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΓΥΜΝΟ ΣΟΥ ΣΩΜΑ, 1972 ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ,
Και για να κλείσω, θα σας θυμίσω την απίθανη ατάκα της Ε. Ανουσάκη στα «κόκκινα φανάρια» : " Όταν το κάνει ο άντρας είναι μαγκιά..όταν το κάνει μια γυναίκα είναι πουτανιά..", θλιβερή κοινωνική πραγματικότητα που ακούγεται πολύ βολική στα κατεστημμένα αρσενικά αυτιά μου...
Φυσικά είναι και αυτή μια .....Κισαμίτισα.

ΑΣΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ Η ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΟΝΕ

Γράφει ο κ. Νίκος Χριστοδουλάκης*

Εξαιτίας της διεθνούς κρίσης η στερλίνα έχει χάσει μέχρι στιγμής 30% της περυσινής αξίας της, το ελβετικό φράγκο υποτιμήθηκε κατά 12%, ενώ κλονίστηκε σοβαρά και η σουηδική κορώνα έναντι του ευρώ.
Μπορεί, λοιπόν, εύκολα να φανταστεί κανείς τι περιπέτειες θα είχε η δραχμή αν δεν είχαμε προλάβει να ενταχθούμε στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα πριν από δέκα χρόνια. Ανάλογη δοκιμασία θα είχε υποστεί και κατά την κρίση του 2003 με τον πόλεμο στο Ιράκ και ίσως σε άλλες περιπτώσεις διεθνών αναταραχών και αδυναμίας της ελληνικής οικονομίας.
Σήμερα, βέβαια, η πρόταση να φύγουμε από το ευρώ και να έχουμε δικό μας εθνικό νόμισμα ακούγεται μόνο από μερικές ομάδες της Αριστεράς, όμως πριν από δέκα χρόνια την υποστήριζαν πολλοί περισσότεροι ακόμα και στο εσωτερικό των δύο μεγάλων κομμάτων. Ας θυμηθούμε τις οιμωγές ορισμένων «πνευματικών ταγών» ότι η ΟΝΕ θα απειλήσει την εθνική μας ταυτότητα, αλλά και μερικές δήθεν «προοδευτικές» πλατφόρμες που καταδίκαζαν την ευρωπαϊκή σύγκλιση με το επιχείρημα ότι η δραχμή θα μπορούσε να προσαρμόζεται πιο εύκολα στην πίεση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας. Ξεχνούσαν, βέβαια, πολύ βολικά ότι η υποτίμηση επιφέρει πάντοτε αναδιανομή υπέρ των επιχειρηματικών κερδών και σε βάρος του εισοδήματος των μισθωτών για τους οποίους υποτίθεται ότι ανησυχούσαν!
Εάν είχαν επικρατήσει αυτές οι απόψεις και δεν είχαμε μπει στην ΟΝΕ, οι συνέπειες για την ελληνική οικονομία θα ήταν οδυνηρές. Ακόμα και με τους πιο μέτριους υπολογισμούς, σήμερα το χρέος και τα επιτόκια θα ήταν πολύ ψηλότερα, η δραχμή θα είχε υποτιμηθεί τουλάχιστον δύο φορές, ο πληθωρισμός θα ήταν διπλάσιος και κατά συνέπεια το πραγματικό εισόδημα του ελληνικού νοικοκυριού θα είχε συρρικνωθεί αθροιστικά περίπου κατά 50%. Με απλά λόγια, το ευρώ θα είχε γίνει πεντακοσάρικο.
Όσο λανθασμένη ήταν όμως η αντι-ευρωπαϊκή δαιμονολογία, άλλο τόσο επιβλαβής υπήρξε και η αποχαυνωτική επανάπαυση ότι αρκεί η υιοθέτηση του ευρώ για να εξαλειφθούν ως διά μαγείας τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Τα χαμηλότερα επιτόκια του ευρώ έδωσαν την ευκαιρία στις επιχειρήσεις να επενδύσουν παραγωγικά, αλλά και σε πολλά πιστωτικά ιδρύματα να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των πελατών τους. Πολλά νοικοκυριά αξιοποίησαν το ευρώ για να αποκτήσουν σπίτι πληρώνοντας το κόστος του ενοικίου, άλλα όμως ενέδωσαν στη σαγήνη της υπερκατανάλωσης και δανείστηκαν πέρα από τις δυνατότητές τους.
Το πιο δραματικό σύμπτωμα αυτής της συμπεριφοράς είναι η εκτίναξη του Ισοζυγίου Πληρωμών όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που εξίσου απερίσκεπτα ακολούθησαν τον συνδυασμό της δανειακής ευμάρειας με την παραμέληση της παραγωγής. Είδαμε έτσι το εξωτερικό έλλειμμα της Ελλάδας το 2008 να ξεπερνά τα 50 δισ. δολάρια, μακράν το δυσμενέστερο παγκοσμίως, αφού ως ποσοστό του ΑΕΠ φτάνει το 15%! Η ελληνική οικονομία όμως τα τελευταία χρόνια έγινε διπλά ευάλωτη, διότι παράλληλα με το εξωτερικό έλλειμμα επιδεινώθηκε και το δημοσιονομικό πρόβλημα στο εσωτερικό και έτσι τη στιγμή που σε άλλες χώρες το κράτος καλείται να χρηματοδοτήσει αναπτυξιακές πρωτοβουλίες για τη στήριξη της απασχόλησης και την ανόρθωση της ανταγωνιστικότητας, εδώ αδυνατεί να συλλέξει τα απαραίτητα έσοδα και δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να δανειστεί. Μαζί με την Ιταλία, έχουμε φτάσει στην παράδοξη κατάσταση όχι μόνο να μην αξιοποιούμε το πλεονέκτημα του ευρώ για περισσότερη παραγωγή και απασχόληση όπως κάνουν άλλες χώρες, αλλά να πληρώνουμε και το κόστος σαν να είμαστε απέξω.
Το ευρώ μας προφυλάσσει ακόμα από τον κίνδυνο κατάρρευσης, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα εγκαταλειφθεί η τακτική του «αυτόματου πιλότου» που κυριάρχησε στην οικονομική πολιτική, θα υπάρξει μια ριζική αναδιάταξη προτεραιοτήτων στην ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα της χώρας και θα εφαρμοστεί μια συνετή και αποτελεσματική δημοσιονομική διαχείριση. Όσο ανθεκτική και να είναι η Κιβωτός στη θύελλα της διεθνούς κρίσης, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε χορεύοντας αμέριμνοι στο κατάστρωμα.

*ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ πρώην Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

ΚΥΜΒΑΛΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

By Factorx January 8, 2009

Ο Εβραϊσμός στηρίζεται στην θεοσοφία και όχι στην φιλοσοφία. Άρα η βάση της ιδεολογίας και της κοσμοθεωρίας του βρίσκεται στην σύγκρουση, τη δύναμη και την επιβολή και όχι στην ειρηνική διαδικασία, τη συνύπαρξη και την ανοχή.
Η περίφημη θεωρία του Χάντιγκτον (που πέθανε σχεδόν ταυτόχρονα με την αρχή της ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας) περί «σύγκρουσης πολιτισμών» δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα «φιλοσοφικό ριμέικ» των μυθολογικών πληγών του Φαραώ και της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο.
Ο «περιούσιος λαός του Θεού», έθνος ανάδελφο, συνεχίζει τη σύγκρουση και την τιμωρία του εχθρού, μέχρι την τελική επικράτηση.
Οι επτά πληγές σε βάρος της Αιγύπτου είναι η δικαιολογητική βάση για τον αποκλεισμό από φάρμακα και τρόφιμα των Αράβων - Παλαιστινίων στην Γάζα και της μεγαλύτερης ωμότητας στη σύγχρονη ιστορία, όταν ο ισραηλινός στρατός σκότωσε 300 Παλαιστίνιους έναντι 1 νεκρού Ισραηλινού!!!.
Η στρατηγική επίθεση εναντίον της Λωρίδας της Γάζας προκαλεί σειρά από γεωπολιτικά δεδομένα στην κατεύθυνση του παγκόσμιου (ασύμμετρου) πολέμου και όχι του κλεισίματος μετώπων παραδοσιακών συγκρούσεων, σε θερμές περιοχές, όπως η Μεσόγειος. Καταρχήν, συνέβη σε μια κρίσιμη συγκυρία: Στην φάση μετάβασης από το ένα σύστημα εξουσίας στο άλλο στις ΗΠΑ, ενώ μαίνεται μια παγκόσμια οικονομική κρίση και ενώ δυνάμεις της Μέσης Ανατολής όπως η Συρία και μετριοπαθείς αραβικές συνιστώσες έβλεπαν διέξοδο στο παλαιστινιακό. Κατά δεύτερο λόγο, η επιλογή που έκανε το διεθνές σύστημα του Σιωνισμού και όχι οι Εβραίοι (όπου Γης) μπορεί να οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις, επειδή αποδομεί κάθε φωνή και καθεστώς μετριοπάθειας μέσα στο Ισλάμ. Και δικαιώνει το θεοκρατικό Ιράν, τη Χαμάς και την Χεζμπολάχ.
Πολύ σύντομα, λοιπόν, μπορεί ως συνέπεια αυτών που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη, να δούμε ανατροπές και στην Αίγυπτο πχ, όπου οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» είναι πολύ πιο ισχυροί και συγκροτημένοι ιδεολογικά και πολιτικά από το δίκτυο της Αλ Κάιντα. Ή την δημιουργία ενός νέου Μπάαθ, πολύ πιο εξτρεμιστικού και σκληρού από το παλιό σε Ιορδανία, Συρία και Ιράκ, ενώ στο τέως Μαγκρέμπ θα αναπτύσσεται το τρομοκρατικό Ισλάμ της Αφρικής. Χώρες περιφερειακές, όπως η Τουρκία και το Πακιστάν θα παίζουν το ρόλο τους μέσω Ισλάμ και μπορεί να δούμε επίσης και τη δημιουργία ζώνης εκτός ελέγχου με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και την Υπερκαυκασία, ενώ στην σκακιέρα έχει ανεβεί και η διάλυση της Ινδίας με θρησκευτικούς πολέμους εκ των έσω.
Και ίσως έχουν δίκαιο τελικά εκείνοι που φωνάζουν ότι η «διεθνής της Σιών» ξεκίνησε εν γνώσει της έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο (ασύμμετρο). Το σίγουρο είναι ότι οι λαοί θα πληρώσουν το τίμημα με νεκρούς και καταστροφές. Για τη Σιών, όμως, όλα αυτά είναι παράπλευρες απώλειες, όπως και οι Εβραίοι που σφαγιάσθηκαν από τον Χίτλερ και τον Στάλιν.
Μ.Τ

Υ.Σ Το άρθρο είναι πολύ ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο επειδή προσεγγίζει το θέμα από μια άλλη οπτική γωνία !!!To πλήρες άρθρο μαζί με τα σχόλια στο http://www.antinews.gr/?p=4883

ΑΝΤΙ ..ΕΥΧΩΝ

Μήπως χρωστούμε και άλλα δημόσια.. ευχαριστήρια.
Στο φύλλο της 17/12 στην εφημερίδα "Νέοι Ορίζοντες", συνυπήρχαν, ευχαριστήριο κείμενο προς όλους τους παράγοντες της παράταξης καθέτως, για «τις ενέργειες τους» για δημοτικά ζητήματα, με την απελπισμένη επιστολή για την κατάληξη της ΑΝΕΝ.
Αν επρόκειτο για ευχαριστήριο αβρότητας θα ελάμβανε μέγιστο κύρος, αν εκπορευόταν από το Δημοτικό Συμβούλιο. Άρα είχε στόχευση και την αναζητούμε στην παραταξιακή λογική που αναβιώνει το περιβόητο … «δι ενεργειών μου..».
Ποιόν λοιπόν να ευχαριστήσουμε για την ΑΝΕΝ, τα μέλη της ΤΕΔΚ; ..αδιάφοροι όντες για τα σχέδια ανάπτυξης της Κισάμου; ή του Νομ. Συμβουλίου που δεν ξέρει γιατί …δεν ξέρει γενικά,(ήλθαν σε κάποιο από τα δυο σώματα τα θέματα αυτά;)
Στο φύλλο της 24/12 στην ίδια εφημερίδα, αναγγέλθηκαν λουκέτα σε γραφεία της ΔΕΗ του ΟΤΕ Κολυμβαρίου και ενώ έχει προηγηθεί η απομάκρυνση του πολεοδομικού γραφείου, σε ποιόν αδιάφορο σιωπούντα και κρυπτoμενο θα πρέπει να σταλούν ευχαριστίες;
Ότι το ΤΕΙ δεν θα είναι στο μηχανογραφικό του 2009-2010 (αν θα είναι ποτέ) σε ποιόν να απευθύνουμε τις ευχαριστίες που πρέπoυν;
Ότι το ακρωτήριο της Γραμβούσας έχει προταθεί από την ΝΑΧ σαν χώρος κατασκευής δεξαμενών καυσίμων, μια θέση αξιολόγησης παρακάτω από την πρόταση για την δυτική πλευρά της Σπάθας, δηλαδή ούτως ή άλλως του κόλπου της Κισάμου επίσης, ποιόν ευαισθητοποίησε για να του στείλουμε ευχαριστίες ;
Το ότι κάποιοι προβλέπουν σιδηροδρομική ανάπτυξη και μάλιστα με προχωρημένες μελέτες και σχεδιασμούς, είναι άξιο διερεύνησης; γιατί άξιο συγχαρητηρίων είναι, αλλά σε ποιόν, ίσως στον Μπαρόζο (είπαμε καθέτως).
Ότι καμαρώνουμε πινακίδες αλλά όχι το έργο της ανάπτυξης των αρχαιολογικών χώρων της Κισάμου (οικόπεδο Ραισάκη) σε ποιόν να στείλουμε… θυμιάματα ;
Ότι σε επικίνδυνες στροφές δρόμων υψώνονται τείχη τοίχων ποιοι είναι άξιοι συγχαρητηρίων να τους τα δώσουμε, δημόσια, πριν τα τροχαία που θα συμβούν;
Ότι ο ορίζοντας στην Κουνουπίτσα τετραγωνίζεται σε κάποιους δεν πρέπει να πούμε ευχαριστώ;
Το χιούμορ είναι πικρό και το σχόλιο έχει να κάνει με την αυτοτέλεια της Δημοτικής αρχής, σημερινής ή αυριανής ,που όμως δεν περνά τις εξετάσεις.
Για τα δρομολογημένα ζητήματα δάφνες, για τα αποδρομολογούμενα μην ενοχλείται το σύστημα των άφωνων.
Σ’ αυτή την πολιτική επιζητούν κάποιοι να εγκλωβίσουν την Κίσαμο.
Η Κίσαμος όμως, ανήκει στους νέους της που έχουν ταλέντα μόρφωση γνώσεις είναι μακριά από τη λογική των «δεκάρικων», των «μνημόσυνων και της «κούπας».
Το κυριότερο είναι ότι, αν δεν ανοίξουμε τους δρόμους θα τους ανοίξουν μόνοι τους και είδαμε όλοι, ότι έχουν και την ωριμότητα και την θέληση.
Και βέβαια οι δρόμοι δεν ανοίγουν με τις «δρομολογημένες (και δοκιμασμένες) συνταγές και ομαδοποιήσεις» αλλά με ρήξεις και ανυπακοές…

Γιάννης Φωτάκης, αντί ευχών.

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ
Όταν η αδικία γίνεται νόμος, ο αγώνας είναι καθήκον.
Πριν 7 χρόνια είχα γράψει για ένα άλλο πολιτικό παραμύθι, τα έβαζα τότε με την κυβέρνηση Σημίτη, αυτήν που προκλητικά αγνόησε μια ολάκερη γενιά συμβασιούχων. Σήμερα δεν αντέχω να μην τα ξαναπώ σε αυτούς που τόσο πολύ ξανά –κορόιδεψαν την ίδια γενιά. Δεν αντέχω να μην πω ότι η εξουσία βλάπτει σοβαρά την αξιοπρέπεια, την προσωπικότητα, και τελικά την πειθώ τους.
Θέλω να το φωνάξω όσο πιο δυνατά μπορώ !!!
Επειδή εγώ δεν φοβάμαι ούτε ότι θα με πουν λαϊκιστή, αλλά πολύ περισσότερο δεν με τρομάζουν τα Ε.Δ.Ε, τους το λέω και κατάμουτρα.
- Δεν με πείθετε πια κύριοι !!! Αθετήσατε τις υποσχέσεις σας και αυτό ισοδυναμεί με κοροϊδία, μας αποσπάσατε το πολυτιμότερο δικαίωμα μας και μάλιστα κάλπικα. Μας κοροϊδέψατε και συνεχίζεται !!! Χωρίς οι αιτήσεις θεραπείας να εξετάζονται, με απολύσεις από το τηλέφωνο, εσείς και οι επιτροπές σας κάτι θυμίζουν από έκτακτα στρατοδικεία μιας άλλης εποχής.
................................................................
Ακούω, αλλά και διαβάζω κατά καιρούς τους πολιτικούς να μας μιλούν για ανάπτυξη, για ενδυνάμωση, για ενίσχυση, για υπέρβαση και πολλές άλλες παρόμοιες τονισμένες λέξεις που μας αποπροσανατολίζουν, μας γλυκαίνουν και σκοπός τους αναμφίβολα είναι να μας ρίξουν στην καθιερωμένη νάρκη.
Από την άλλη ο λαός περιμένει και πάντα έχει την απαίτηση από αυτόν που ψήφισε να εκπληρώσει έστω και κάτι τις από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Καρτερά – προσδοκά- ελπίζει, αλλά τις περισσότερες φορές είναι ο χαμένος, ο απογοητευμένος, αυτός που επανειλημμένα ξανά- πατάει την πεπονόφλουδα, αυτός που δεν μαθαίνει χρόνια τώρα από τα λάθη του.
................................................................
Μας κοροϊδέψατε λοιπόν κύριοι !! Ξέρατε για τους χιλιάδες συμβασιούχους και όταν είδατε ότι οι υποσχέσεις σας δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν φτιάξατε άδικους νόμους.........
Άρθρο 5 Διαδοχικές συμβάσεις
1. Απαγορεύονται οι διαδοχικές συμβάσεις, που καταρτίζονται και εκτελούνται μεταξύ του ίδιου εργοδότη και του ίδιου εργαζόμενου με την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και με τους ίδιους η παρεμφερείς όρους εργασίας, εφόσον μεταξύ των συμβάσεων αυτών μεσολαβεί χρονικό διάστημα μικρότερο των τριών μηνών.
Άρθρο 6 Ανώτατη διάρκεια συμβάσεων
Συμβάσεις που καταρτίζονται διαδοχικώς και εκτελούνται μεταξύ του ίδιου εργοδότη και του ίδιου εργαζόμενου με την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και με τους ίδιους ή παρεμφερείς όρους εργασίας, απαγορεύεται να υπερβαίνουν τους είκοσι τέσσερις (24) μήνες σε συνολικό χρόνο διάρκειας της απασχόλησης, είτε συνάπτονται κατ' εφαρμογή του προηγούμενου άρθρου είτε συνάπτονται κατ' εφαρμογή άλλων διατάξεων της κειμένης νομοθεσίας.
-Με λίγα λόγια κύριοι ξεκινήσατε το ξεκλήρισμα και αυτοί που δουλεύουν σαν συμβασιούχοι 13-15 χρόνια στην ίδια δημόσια υπηρεσία πρέπει μετά από 24 μήνες να ψάξουν για άλλη δουλειά.

Βέβαια κανείς δεν ρώτησε αν μπορούν να το κάνουν τώρα. Κανείς δεν ρώτησε ούτε αν μπορούν να μάθουν μια άλλη δουλειά τώρα.
Αλλά δεν σταματήσατε ούτε κει. Αφού είδατε ότι ούτε οι νόμοι ήταν αρκετοί να κρύψουν την ξεδιαντροπιά σας, βάλατε τους δικαστές να αποτελειώσουν το θεάρεστο έργο, με εγκυκλίους και αυστηρές υποδείξεις προς τους εναπομείναντες αμερόληπτους δικαστές, ξεκινήσατε την μεγάλη σφαγή του .......Αγ. Βαρθολομαίου, συγνώμη του συμβασιούχου .

Η χαριστική βολή ήλθε παραμονή Πρωτοχρονιάς με την τηλεφωνική απόλυση και η πράξη έδεσε και τυπικά με την απομάκρυνση του Ξαδελφο-Υπουργού.
Και κατά τα φαινόμενα το αρεστό για σας την σήμερον είναι να κλείσει η βάνα των μονιμοποιήσεων και να ανοίξει η μπουκαπόρτα των παράνομων προσλήψεων, αλλιώς δεν εξηγείτε τέτοιο θράσος !!!! Θράσος χωρίς όρια 670 φεύγουν 550 έρχονται!
.................................................................
«Δώστε ρε κορόιδα ένα σωστό μέλλον στα παιδιά σας και μην τα καταδικάζεται να κρέμονται σαν κι εσάς από το προγούλι του κάθε ...........* που μας κυβερνά». Μου το γράψε κάποιος γνωστός άγνωστος που μέσα σε λίγους μήνες αποδείχτηκε ότι ήξερε πολλά περισσότερα από όλους εμάς τους ευκολόπιστους.
Μόνο στην Ελλάδα μπορεί η ολομέλεια του Αρείου Πάγου να αλλάζει γνώμη, και τα 40 μέλη της να υποστηρίζουν το αντίθετο από αυτό που πριν λίγες μέρες είχαν αποφασίσει.
Και για να τελειώνουμε με όλη αυτόν τον καρνάβαλο μέρες που είναι, καλό είναι η κυβέρνηση να δώσει λύση στο πρόβλημα των συμβασιούχων, μιας και αυτή το γιγάντωσε, και όχι να βάζει στολή αποκριάτικη. Βέβαια στολή φορά και η αντιπολίτευση, αυτή της ...... πάπιας.

ΑΝΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΥΡΙΣΤΟ !!!!

Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο και την αδικία όπως και την απληστία, τις τιμωρεί ο θεός σε ανύποπτο χρόνο. Αντε στο καλό και στον αγύριστο!!!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

"Όλοι οι έκτακτοι εργαζόμενοι του Υπουργείου Πολιτισμού καλούνται την Τετάρτη 7 Ιανουαρίου του 2009 και ώρα 9 π.μ. στη μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που διοργανώνουν από κοινού όλα τα σωματεία και οι σύλλογοι εκτάκτων εργαζομένων, όλων των ειδικοτήτων, του ΥΠ.ΠΟ. Εκείνη την ώρα ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού κ. Δραβίλλας, μετά από ασφυκτική πίεση των εργαζομένων, θα έχει συνάντηση με αντιπροσωπεία τους, με αντικείμενο συζήτησης τα οξύτατα προβλήματα των εργαζομένων του ΥΠ.ΠΟ. Η συνάντηση επιβλήθηκε μετά και την τελευταία απόφαση του Υπουργού να απολύσει το σύνολο του προσωπικού που εργαζόταν με ασφαλιστικά μέτρα στο ΥΠ.ΠΟ. Ταυτόχρονα θα τεθεί το θέμα της ομηρείας των χιλιάδων εργαζομένων του Υπουργείου και θα διεκδικηθεί η άμεση κατάργηση του νόμου Παυλόπουλου, που επιβάλει το 24μηνο ως μέγιστο χρόνο παραμονής στην εργασία μας, καταδικάζοντας τους εργαζομένους στην οριστική ανεργία και τις υποβαθμισμένες Υπηρεσίες του ΥΠ.ΠΟ στην ολοκληρωτική κατάρρευση.Οι μεγαλοστομίες του Υπουργού για απόλυτη κάθαρση, κατά τη διάρκεια του Σκανδάλου Ζαχόπουλου, περιορίστηκαν τελικά μόνο στην κατάργηση του Ειδικού Λογαριασμού, με άμεση συνέπεια την υποχρηματοδότηση των Υπηρεσιών και την εκδίωξη των εργαζομένων.Αγαπητοί συνάδελφοι, τις τελευταίες ημέρες του 2008, περισσότεροι από 3000 συμβασιούχου του Υπουργείου Πολιτισμού απομακρύνθηκαν από την εργασία τους. Σε αυτό συνέβαλε και η λήξη του Γ΄ ΚΠΣ στο οποίο απασχολούνταν η μεγάλη μερίδα των εργαζομένων. Η ίδια τύχη περιμένει και όλους τους εναπομείναντες εργαζομένους, αφού η κυβέρνηση και ο κ. Λιάπης προσωπικά, αντιμετωπίζουν με πρωτοφανή αναλγησία τα οξύτατα προβλήματα μας, και μας απολύει τηλεφωνικά, την ίδια ώρα που επιδεικτικά εγκαινιάζει τα έργα του ΥΠ.ΠΟ στα οποία δώσαμε την ψυχή μας. Όλοι μαζί έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού, να δώσουμε ένα βροντερό παρόν την ώρα της συνάντησης της αντιπροσωπείας μας με τον Γενικό Γραμματέα, για να υπενθυμίσουμε την παρουσία μας και να τονίσουμε την αποφασιστικότητά μας για άμεση επίλυση των χρόνιων προβλημάτων των εκτάκτων εργαζομένων του ΥΠ.ΠΟ."

AD HOMINEM

Το παρακάτω σχόλιο γίνεται μεταξύ σοβαρού και αστείου και είναι μόνο και μόνο για να καταλάβουμε ότι παρ΄ όλο τα (πολιτικά) χρόνια περνούν ανεπιστρεπτί, οι κακές συνήθειες παραμένουν ριζωμένες βαθιά μέσα μας.
- Την δεκαετία του 80΄όλοι μας γνωρίσαμε τα μπλε και πράσινα καφενεία, τότε που κρατώντας αναμάσκαλα την Αυριανή ή την Ακρόπολη, πολλές φορές διαβάζοντας τις και ανάποδα, κάναμε την καθημερινή επίδειξη των πολιτικών μας προτιμήσεων άντε ...πεποιθήσεων. Τότε που οι συζητήσεις γινόταν μεταξύ ομοειδών, ομοιογενών, ομοιοπαθών, ομόηχων, ομοιόχρωμων και όλων των συναφών όμοιο... τότε που οι εντάσεις ήταν φανερές, οι διαφωνίες περισσότερες, τότε που δεν υπήρχαν κανόνες αλλά και πολύ περισσότερο τότε που απουσίαζε παντελώς ο αντίλογος. Τότε που από τον συνωστισμό άκουγες και την άκρως «ρατσιστική» ερώτηση, «μωρέ δικό μας είναι τούτος;». Τότε που άλλαξε .... η Ελλάς!
- Σήμερα βέβαια τα πράγματα φαινομενικά έχουν αλλάξει. Η ταμπέλα του πράσινου ή του μπλε πολύ δε περισσότερο του κόκκινου δεν μετράει όπως τότε, ..... βέβαια ως την στιγμή που θα αρχίσει η πολυπόθητη πολιτική κουβέντα. Ως την στιγμή δηλαδή που όλοι εμείς οι νέο-πολιτικο-αναλυτές θα καταθέσουμε τα όποια επιχειρήματα μας για να υποστηρίξουμε ή να καταδικάσουμε τις νίλες, τις απάτες, τις μπαγαποντιές, τις κουζουλάδες των πολιτικοσυμπαθούντων μας ή μη.
Όταν αρχίζει λοιπόν η πολιτική καφενόβια αντιπαράθεση, όσο νηφάλιοι και να δείχνουν οι ομιλητές να είσαστε σίγουροι ότι δεν θα αργήσει να έλθει η συζήτηση μακριά από τους γνωστούς «κανόνες» (savoir vivre), του έλα να σε κεράσω ή τι χαμπάρια σύντεκνε, και σε κλάσματα δευτερολέπτου να γίνει μια σφοδρή και ελεεινή προσωπική επίθεση προς κάθε συνομιλητή μας, ασχέτως ηλικίας, συγγένειας ή φιλίας.
Κλέφτες οι πολιτικοσυμπαθείς σου, κλέφτης και συ, απατεώνες οι φίλοι των φίλων των συμπαθούντων μας, απατεώνας μέγας και συ.
Και δεν φτάνουν μόνο αυτά, υπάρχει και ο παλιός αλλά σίγουρος τρόπος :
- "Άντε μωρέ φερέφωνο των Αμερικάνων ή Έπρεπε να είναι ακόμα ανοικτή η Γυάρος και θα σου’ λεγα εγώ αν άνοιγες το στόμα σου."

-"Δεν κάτεχα εγώ τι ψήφιζε ο παππούς σου ";

- "Εγώ ξέρω που και ποιόν έχεις γλείψει" ....και καλό πολιτικό ξημέρωμα.
Έτσι λοιπόν χτυπάμε τα άτομα σήμερα, αντί να μιλάμε και να αναλύουμε τις ιδέες, τις σκέψεις, βρίζουμε. Φυσικά όπως καταλαβαίνεται δεν κερδίζει στην κουβέντα η καλύτερη ιδέα αλλά ο ταλαντούχος υβριστής, ο ποιο καπάτσος λασπολόγος.
Άρα που να βρεις το δίκιο σου όσο δίκιο και αν έχεις, όσο καλά κι αν είναι τα επιχειρήματα σου, αφού πάντα η τελευταία κουβέντα μας θα περιέχει μπόλικη λάσπη και λιγοστά .... επιχειρήματα.
Και μην νομίσετε ότι αυτά συμβαίνουν από την άγνοια μας !!! Μπααα μας τα έμαθαν, μας τα καλοδίδαξαν τηλεόραση και μικροπολιτικάντιδες! Τα μαθήματα ακόμα και σήμερα τα παίρνουμε δωρεάν, από τα τηλεπαράθυρα. Εκεί που οι καθωσπρέπει γραμματιζούμενοι, οι βρισκόμενοι σε διαρκές παραλήρημα, αλληλοσυγκρούονται, αλληλοβρίζονται, αλληλοκατηγορούνται, αλληλοεξοντώνονται για μιας δεκάρας αξιοπρέπεια, εκεί που δεν κρίνονται οι απόψεις, αλλά τα πρόσωπα, τα εκ γενετής ελαττώματα, οι χρόνιες αδυναμίες.
Λασπολογίας το ανάγνωσμα λοιπόν, που είναι μια σύγχρονη μορφή τρομοκρατίας, γιατί φοβίζει τους ανθρώπους, τους κάνει να μην μπορούν να πουν δημόσια την γνώμη τους, να εκφραστούν ελεύθερα. Και όταν δεν υπάρχει ελευθερία σκέψης, λόγου, τότε δεν υπάρχει και δημοκρατία, γιατί σε 5 λεπτά γίνεσαι από φίλος, γνωστός, συνάδελφος, συμμαθητής,..... ο χουντικός, ο αναρχικός, ο δεξιός ή αριστερός πράκτορας, ο ρουφιάνος, ανάλογα δε με το ποιος σε ελεεινολογεί !!!.
Ένα ελεεινό φακέλωμα, μιας σύγχρονης εποχής !

ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΜΗΔΕΝ

Βασικά το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συμβασιούχοι σήμερα στην Ελλάδα είναι ότι κανείς μα κανείς δεν γνωρίζει ποιοι είναι οι πραγματικοί συμβασιούχοι. Ακούω να αυτοαποκαλούνται συμβασιούχοι κάποιοι που πραγματικά μπήκαν στις συμβάσεις για μονιμότητα μετά το 2002-2006. Δηλαδή η νέα γενιά που ναι μεν έχει και αυτή δικαιώματα αλλά δεν ανήκει σε αυτήν την γενιά που έχει συμβάσεις 15 χρονών και προτεραιότητα Επιτέλους ας ακούσει ο Υπουργός για μας. Ο Βουλγαράκης τα ήξερε αλλά αυτόν τον απασχολούσαν τα συμβόλαια, ο Λιάπης αλήθεια ξέρει ή δεν τον νοιάζει;
Πρέπει κάποιος να πει του υπουργού ότι υπάρχουν συμβασιούχοι 13- 15 χρόνια που οι εκάστοτε ρυθμίσεις (τραγικά παραθυράκια του εκάστοτε υπουργού) Πεπονής- Παυλόπουλου τους πετούσαν για κάτι λίγες μέρες έξω. Ρουσφέτι δεν ζητούμε κατανόηση στο πρόβλημα των χρόνιων συμβασιούχων θέλουμε.
Δυστυχώς όμως μόνοι μας είμαστε, δείτε το στον αποκαλυπτικό διάλογο που δημοσιεύει ΤΟ ΤΡΩΚΤΙΚΟ :http://troktiko.blogspot.com/2009/01/blog-post_3999.html

Πόσο απαράδεκτος είναι ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Θανάσης Πλεύρης. Ο Γ. Αυτιάς είχε στην εκπομπή του την συμβασιούχο που πήγε να πέσει από την Ακρόπολη και μαζί τον βουλευτή και άλλο...κοινό. Ο διάλογος που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα αληθινός.
- Συμβ: Είχα αγανακτήσει με το πρόβλημα των συμβασιούχων και πήγα να πέσω από την Ακρόπολη
- Πλεύρης: Μα πήγατε να πέσετε από την Ακρόπολη;
- Συμβ: Ναι,
- Πλεύρης: Και δεν ντρέπεστε που το λέτε; Σταματήστε να χρησιμοποιείτε πια την Ακρόπολη. Είναι ιερό μέρος(προφανώς της έλεγε να πάει να πέσει από πολυκατοικία).
- Συμβ: Μα τι μου λέτε;
- Πλεύρης: Ότι πρέπει να τελειώνει πια η ιστορία με την Ακρόπολη. Όποιος έχει πρόβλημα πάει στην Ακρόπολη. Αυτό το ιερό μέρος. Πρέπει να σταματήσουν να εκμεταλλεύονται αυτό το μέρος.

Ε, σαν να της έλεγε ο Βουλευτής του ΛΑΟΣ ότι δεν διαφωνεί κανείς με το δικαίωμα της να πέσει αλλά με τον χώρο! Όχι στην Ακρόπολη ναι στην πολυκατοικία ή άλλο μέρος που δεν θα έχει την αρχαιολογική ιερότητα. Πάει και οι βουλευτές έχουν τρελαθεί. Στον αέρα τα είπαν!!! Στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά...

Καταλάβατε κατανόηση μηδέν ακόμα και από την αντιπολίτευση .... μας !!!!!!

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ;

"Διακόπτουμε το πρόγραμμα μας για να σας δείξουμε τα διαμελισμένα πτώματα των μικρών παιδιών, που αποδήμησαν εις Κύριον, σαν πειστήρια της μεγάλης νίκης μας." Ισραηλινό κανάλι 2-ΝΒC

Όπου κι αν ζεις, σε όποια χώρα, μικρή ή μεγάλη, σε όποιο τόπο γνωστό ή άγνωστο, πάντα και παντού θα υπάρχουν άνθρωποι που με την υπέρμετρη εγωιστική φιλοδοξία τους, θα προσπαθούν να μας εξουσιάζουν, να μας καπηλευτούν, να μας κυβερνήσουν. Σε όλους λοιπόν αυτούς που ονειρεύονται και καραδοκούν την ώρα της απόλυτης εξουσίας- κυριαρχίας- για κάθε άνθρωπο, για κάθε λαό- αφιερώνω τον μονόλογο από το ανεπανάληπτο έργο του Τσάρλι Τσάπλιν, «Ο τελευταίος δικτάτορας», την ταινία που χλευάζει τον Χίτλερ και κάθε λογής Χίτλερ, του πλανήτη γη.
…. Λυπάμαι αλλά δεν θέλω να είμαι αυτοκράτορας, δεν θέλω να κυβερνήσω ή να κατακτήσω κανέναν. Θα επιθυμούσα να βοηθήσω τον καθένα εάν είναι δυνατόν……… Όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, έτσι είναι τα ανθρώπινα όντα. Όλοι θέλουμε να ζήσουμε από την αμοιβαία ευτυχία, όχι από την αμοιβαία δυστυχία. Δεν θέλουμε να μισήσουμε και να περιφρονήσουμε ο ένας τον άλλο. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει χώρος για τον καθέναν και η γη είναι πλούσια και μπορεί να προσφέρει σε όλους. Ο τρόπος της ζωής μπορεί να είναι ελεύθερος και όμορφος. Όμως χάσαμε τον τρόπο. Η πλεονεξία έχει δηλητηριάσει τις ψυχές των ανθρώπων - έχει γεμίσει τον κόσμο με μίσος -μας έχει οδηγήσει στη δυστυχία και την αιματοχυσία. Έχουμε αναπτύξει την ταχύτητα αλλά έχουμε κλείσει τον εαυτό μας σε: μηχανήματα που δίνουν την αφθονία και μας έχουν αφήσει στην ανάγκη. Η γνώση- μας έχει καταστήσει κυνικούς, η ευφυΐα μας είναι σκληρή και αγενής. Σκεφτόμαστε πάρα πολύ και αισθανόμαστε λίγο: Περισσότερο από τα μηχανήματα χρειαζόμαστε την ανθρωπιά. Περισσότερο από την ευφυΐα χρειαζόμαστε την συμπόνια και την ευγένεια. (1940)
Τα γεγονότα κάνουν πάντα κύκλο, μόνο ο χρόνος αλλάζει και το όνομα του κάθε δικτάτορα. Οι καταστάσεις ίδιες, οι αδικίες ίδιες τα αποτελέσματα πάντα τα ίδια.
-Σήμερα ακούει στο όνομα Εχούντ Ολμέρτ, Σιμόν Πέρες και G.ΜΠΟΥΣ .

Αύριο ποιος ξέρει;
Σ’αυτούς τους κυνικούς και απάνθρωπους κατακτητές που αντλούν αισιοδοξία από τον θάνατο, σ’ αυτούς που χρειάζονται να δείχνουν με τον ποιο απάνθρωπο τρόπο την κάθε νίκη τους, ας τους αφιερώσουμε τα λόγια του μεγάλου Τσάπλιν.

ΠΕΣΑΜΕ ΕΛΑΦΡΩΣ ΕΞΩ

Τελικά στα πρόσωπα πέσαμε μέσα, όμως οι θέσεις είναι ολίγον διαφορετικές από αυτές που θέλαμε αλλά και γράψαμε. Ο κ Στέλιος Σγουρομάλλης είναι ο νέος πρόεδρος του Δ.Σ ο οποίος με κοινή αποδοχή θα αναλάβει τα καθήκοντα του στο επόμενο επίσημο δημοτικό συμβούλιο.
Όσο για την κ. Ροδουσάκη μάλλον απογοητεύθηκε και δυστυχώς αποχώρησε πριν τελειώσει το πρώτο συμβούλιο του νέου έτους. Βάσει των νέων δεδομένων σίγουρα θα περιμένουμε μια μίνι έκπληξη στην θέση του 2ου αντιδημάρχου, μιας και η άλλη θέση ανήκει δικαιωματικά στο κ. Σταθάκη. Όσοι γνωρίζουν τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται για αυτές τις θέσεις δεν θα είναι έκπληξη να ξαναδούμε ίδια πρόσωπα να ξανακαταλαμβάνουν την θέση που κατείχαν πριν ένα χρόνο. Ο νοών νοείτο.

Κρίμα πολύ κρίμα να μην υπάρχουν αρκετά ικανά πρόσωπα για να εναλλάσσονται στις θέσεις αυτές, για να δούμε αν η ικανότητα είναι εφάμιλλη με το πολιτικό σπρώξιμο που κάποιοι όλα αυτά τα χρόνια μας ...δίνουν.

Χωρίς να θέλω να δημιουργήσω προβλήματα στην δημοτική αρχή μας, σίγουρα η στάση της, θα δημιουργήσει πολλές ανατροπές στα προσεχή συμβούλια μιας και διαφαίνεται ότι ούτε οι προ των δημοτικών εκλογών συμφωνίες τηρήθηκαν, αλλά και η ομάδα δεν βαδίζει από πολύ καιρό μονοιασμένη.

ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.
Μαζί με το νέο χρόνο, θα έρθουν και νέοι αντιδήμαρχοι, αλλά και πρόεδροι Δημοτικών Συμβουλίων στους περισσότερους Δήμους της επαρχίας μας, Κισάμου, Ινναχωρίου και Μυθήμνης. Ήδη σε πολλούς απ’ αυτούς, είναι γνωστό ποιοι θα αντικαταστήσουν τους σημερινούς αντιδημάρχους από το νέος έτος. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, υπήρξαν συμφωνίες αμέσως μετά τις εκλογές για τις θέσεις που θα καταλάβουν οι δημοτικοί σύμβουλοι σε βάθος τετραετίας, οπότε δεν υπάρχουν ιδιαίτερα διλήμματα για τους δημάρχους οι οποίοι έχουν και την αποκλειστική αρμοδιότητα ορισμού των αντιδημάρχων. Οι πρόεδροι των Δημοτικών Συμβουλίων μπορεί να εκλέγονται από το ίδιο το σώμα, ωστόσο, οι προτάσεις των δημάρχων, είναι καθοριστικές και στην περίπτωση των προέδρων. Στο δήμο Κισάμου μπορεί η Δήμαρχος να κρατά κλειστά μέχρι στιγμής τα χαρτιά της και οι αλλαγές που θα υπάρξουν να ανακοινωθούν στις αρχές της βδομάδας, όμως από καλές πηγές η μια θέση των αντιδημάρχων θα βρίσκεται και την επόμενη χρονιά το ίδιο πρόσωπο που είναι και τώρα, μιας και το έργο του θεωρείτε πολύ πετυχημένο, αλλά και οι υποψηφιότητες για την θέση του προέδρου του Δ.Σ ενώ είναι τρεις,υποψιαζόμαστε ότι μάλλον την θέση θα καταλάβει γυναίκα. (Για δεύτερη φορά μετά την κ. Σκουλάκη).
Επικρατέστερη δε είναι η κ. Ροδουσάκη.
Όσο για την δεύτερη θέση των αντιδημάρχων έκπληξη για μένα θα είναι να μην την καταλάβει ο πολύπειρος κ. Σγουρομάλλης.

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ.
Ο βουλευτής Χανίων της Ν.Δ. Μανούσος Βολουδάκης θα επισκεφθεί τη Δευτέρα 5 Ιανουαρίου το Αννουσάκειο Ίδρυμα Κισάμου 8.45 π.μ., το Κέντρο Υγείας Κισάμου 9.15 π.μ. και την αγορά της Κισάμου 10 π.μ.
Ο βουλευτής Χανίων και γραμματέας του ΚΤΕ Υγείας του ΠΑΣΟΚ Μανώλης Σκουλάκης, θα επισκεφθεί την Δευτέρα 5 Ιανουαρίου το Κέντρο Υγείας Κισάμου 11.30 π.μ., Επίσκεψη στα καταστήματα της πόλης: 12 μ., Αννουσάκειο Θεραπευτήριο Κισάμου: 2 μ.μ.

ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΒΡΑΚΑ ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ.
Πέφτει και άλλο η τιμή Η τιμή των 2,10 ευρώ το κιλό, αποτελεί πλέον ζητούμενο για τους παραγωγούς, καθώς στην πραγματικότητα οι τιμές του εμπορίου στην Κρήτη είναι χαμηλότερες και από αυτήν την τιμή. Οι περισσότεροι έμποροι αγοράζουν προς 2,05 ευρώ το κιλό το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο οξύτητας μέχρι 3 γραμμές. Για οξύτητες πάνω από 3 γραμμές οι τιμές πέφτουν πλέον κάτω από τα 2 ευρώ το κιλό.
Το χειρότερο είναι πως οι μεγάλες ιταλικές εταιρείες τυποποίησης και εμπορίας ελαιόλαδου, παραμένουν ακόμη «αδιάφορες» για την αγορά προϊόντος από τη χώρα μας, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε πλέον στο μέσον της ελαιοκομικής περιόδου. Μια από τις αιτίες είναι ότι ακόμη βρισκόμαστε στην περίοδο των εορτών. Η σημαντικότερη όμως είναι ότι οι μεγάλες ιταλικές εταιρείες είναι πλέον ισπανικών συμφερόντων και αγοράζουν λάδι από την Ισπανία. Οι Ισπανοί έγιναν κυρίαρχοι της αγοράς και από εδώ και πέρα η τάση που θέλουν να επιβάλλουν- και δυστυχώς έχουν τη δύναμη να το καταφέρουν- είναι φτηνό προϊόν. Θέλουν την τιμή γύρω στα δυο ευρώ, με μαζική παραγωγή, αδιαφορώντας για την ποιότητα. Και φυσικά πρώτα απ’ όλα θέλουν να φεύγει η παραγωγή της χώρας τους και μετά η παραγωγή των υπολοίπων ελαιοκομικών χωρών
Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι φορείς που ασχολούνται με την αγορά του ελαιόλαδου στη χώρα μας, αναζητούν λύσεις για την προστασία του προϊόντος και του εισοδήματος των παραγωγών, που μειώνεται συνεχώς. Μια από τις λύσεις αυτές, είναι να αγοράζουν επιτέλους οι Έλληνες, ελληνικά αγροτικά προϊόντα και να μην καταφεύγουν σε φθηνότερες λύσεις, εισαγομένων προϊόντων από το εξωτερικό τα οποία μπορεί να έχουν πιο ελκυστικές τιμές, όμως είναι αμφιβόλου ποιότητας και διατροφικής αξίας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρώτοι εμείς σαν καταναλωτές, οφείλουμε να στηρίξουμε τα προϊόντα μας.

ΚΑΘΑΡΗ ΠΟΛΗ

Ποιος καθαρίζει τον όμορφο Μπάλο μας κάθε χρόνο ; Και έγραψα μάλλον "ο πονέντες"!!!!!

Σίγουρα είναι και αυτός, αλλά θα περίμενα κι από την δημοτική αρχή μας να μας ξεκαθαρίσει πλέον, μιας και τα χρόνια περνούν πολύ γρήγορα και τα δικά μας αλλά και τα δημαρχιακά, ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την καθαριότητα στα νησάκια αλλά και στην λιμνοθάλασσα, που δέχεται τόσους και τόσους καλοκαιρινούς επισκέπτες. Ακόμα ποιο είναι το νέο καθεστώς που έχει διαμορφωθεί σχετικά με την επισκεψημότητα τους; Ξέρω ότι πάρθηκαν κάποιες αποφάσεις, βέβαια πάλι ξέρω ότι δεν είναι ούτε η πρώτη φορά που αποφάσεις δεν υλοποιούνται για τους γνωστούς λόγους, όμως καλό είναι επιτέλους οι αποφάσεις που παίρνονται μέσα σε ένα δημοτικό συμβούλιο και αφορούν το μέλλον αυτής της περιοχής, να δημοσιοποιούνται για το καλό μας αλλά και το "καλό" σας.
*

Οι τουριστικοί παράγοντες, πρακτορεία, ξενοδοχεία, εστιατόρια, γίνονται οι αποδέκτες τελευταία πολλών παραπόνων, αφού το καλύτερο προϊόν μας είναι δυστυχώς πολύ εγκαταλελειμμένο, με αποτέλεσμα να έχουμε όλα αυτά τα χάλια που συνοδεύονται και από πολύ ..... κλάμα. Οι υποδομές βρίσκονται σε χειμερία νάρκη στην περιοχή μας χρόνια τώρα και μόνο κάτι σπασμωδικές κινήσεις εμφανίζονται κάπου-κάπου και αυτές για να ακριβολογούμε είναι μόνο για το θεαθήναι.

- Παράδειγμα, πόσοι νέοι δρόμοι φτιάχτηκαν τα τελευταία χρόνια μέσα στην πόλη μας ; Πολλοί, αλλά πόσα πεζοδρόμια φτιάχτηκαν σε αυτούς ; Κανένα, λες και όλα γίνονται για το αυτοκίνητο, μετά διαμαρτυρόμαστε όλοοοοοοοοοοοοι ότι το Καστελάκι έπηξε από αυτοκίνητα και μόνο ο περιφερειακός θα το σώσει. Κούνια μου μας κούναγε!

*

Ξέρω καμιά δεκαπενταριά, στην γειτονιά μου, γυναίκες που καθημερινά βγαίνουν και σκουπίζουν 10 μέτρα δρόμου, όμως δεν φτάνουν και για όλο το Καστέλι. Σε αυτό λοιπόν το πρόβλημα πρέπει να επικεντρωθούμε, γιατί αυτό ασχημαίνει την πόλη μας περισσότερο από όλα τα άλλα, εδώ πρέπει να παρθούν γρήγορα και δραστικά μέτρα. Τα μαγαζιά έχουν τον πρώτο λόγο μετά τα σπίτια, αλλά και οι φιλοξενούμενοι μας μετανάστες, που δυστυχώς όπου κάθονται σχεδόν τα κάνουν...όλα ανάποδα. Γενικά αν δεν σε ενδιαφέρει τι γίνεται έξω από την πόρτα σου γιατί θα πρέπει να σε ενδιαφέρει τι γίνεται αλλού;
Σίγουρα υπάρχει ευθύνη συλλογική αλλά και ατομική στο θέμα αυτό και πρέπει να προβληματιστούμε μήπως τελικά το κομμάτι που μας αναλογεί στο θέμα καθαριότητα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που νομίζουμε ότι έχουμε!

- Βλέπω τις προάλλες την κουρσάρα των 60.000 Ε να ανοίγει το παράθυρο εν κινήσει και ο συνοδηγός να αδειάζει το τασάκι στον δρόμο! Ήμαρτον. Σίγουρα και σεις έχετε δει παρόμοια περιστατικά που σας κάνουν να θυμώνετε ή και να εκνευρίζεστε, σίγουρα όμως και εσείς όπως και γω έχουμε κάνει και την δική μας κουτσουκέλα, την δική μας ζαβολιά πετώντας ένα τσιγάρο ένα πακέτο ή κατεβάζοντας τα σκουπίδια μας μετά που θα φύγει το σκουπιδιάρικο. Βέβαια η μεγαλύτερη ντροπή- και πρέπει επιτέλους κάποιοι να τιμωρηθούν- είναι όλα αυτά τα μπάζα και τα άχρηστα ηλεκτρικά απορρίμματα που κάποιοι συνεχίζουν να τα πετούν στην ακροθαλασσιά. Η διαδρομή από το Καστέλι ως λιμάνι είναι υπέροχη και με πολλές αντιθέσεις, πολλοί ξένοι την κάνουν με τα πόδια, άλλοι σταματούν πηγαίνοντας για Φαλάσαρνα για φωτογραφίες στο ψαρολίμανο αλλά και τις απόκρημνες πλαγιές του δρόμου, όμως το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές είναι να τραβούν φωτογραφίες τα σκουπίδια μας που σιγοκατεβαίνουν στις απόκρημνες πλαγιές της ακροθαλασσιάς.

*

Ο τουρισμός, σίγουρα δεν προωθείται ούτε υποστηρίζεται όπως πρέπει σε μια χώρα που θα έπρεπε να ήταν παράδειγμα προς μίμηση. Όμως η γενική παραδοχή είναι ότι ο τουρισμός στην χώρα μας φθίνει όλο και περισσότερο χρόνο με τον χρόνο. Βέβαια μπορεί να μην είναι η καθαριότητα ο σπουδαιότερος λόγος γι αυτό, μπορεί ούτε η ακρίβεια που μας έχει κυριεύσει, μπορεί να μην είναι ούτε η διεθνής κρίση, αλλά για να το διαπιστώσουμε, ας ξενικήσουμε από το ποιο απλό που δεν είναι άλλο από την καθαριότητα. Εξάλλου δεν θα πάει και τίποτα χαμένο αφού μπορεί τα επόμενα χρόνια να μην έχουμε πολλούς τουρίστες, αλλά επιτέλους θα είμαστε καθαροί για "πάρτι μας".

Στεναχωριέμαι όταν κάνω βόλτα με τα πόδια και μέσα στο Καστέλι σε σημεία που ο κόσμος περνά κατά εκατοντάδες και υπάρχουν σκουπίδια που πετάχτηκαν πριν από 8-9 μήνες. Αλλά αν ρωτήσεις στην γειτονιά ποιος τα πέταξε, κανείς δεν ξέρει. Βέβαια το παράλογο είναι ότι οι ίδιοι ξέρουν ότι υπάρχουν σκουπίδια και δεν κάνουν εντελώς τίποτα λες και ο δήμαρχος είναι αυτός που πρέπει πάντα να μας ξεβρομίζει!

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΜΑΝΟΣ !

Ο Μάνος Κατράκης γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1908 στο Καστέλι. Ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του έμπορου Χαράλαμπου Κατράκη και της Ειρήνης. Πριν συμπληρώσει τα 10 του χρόνια η οικογένεια του μετακόμισε στην Αθήνα καθώς οι δουλειές του πατέρα δεν πήγαιναν και τόσο καλά και θεώρησαν πως η πρωτεύουσα θα προσέφερε περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες από τη Μεγαλόνησο. Τον μικρό Μάνο "γοήτευε" το ποδόσφαιρο. Έπαιζε αρχικά στην ομάδα του "Κεραυνού" και μετά στον "Αθηναϊκό". Κάποια στιγμή σε νεαρή ηλικία αναγκάζεται να γίνει ο "προστάτης" της οικογένειας καθώς ο πατέρας του λείπει πια συνεχώς και ο μεγαλύτερος αδερφός του Γιάννης είναι ήδη ξενιτεμένος στην Αμερική. Γρήγορα πάντως το ταλέντο του θα ανακαλυφθεί. Εμφανίζεται για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή στην Αθήνα το 1927. Ο σκηνοθέτης Κώστας Λελούδας θα ενθουσιαστεί από το μπρίο και τη δυναμικότητα του νεαρού και έτσι ένα χρόνο αμέσως μετά θα παίξει στην πρώτη βουβή ταινία "Το λάβαρο του '21" (1928). Ταυτόχρονα σχεδόν συμμετέχει σε θεατρικές παραστάσεις τοπικών θιάσων, όπως του «Θιάσου Νέων» του Ανδρέα Παντόπουλου και του θιάσου της Μαρίκας Κοτοπούλη, μέχρις ότου καταφέρνει να μπει στο Εθνικό Θέατρο (1931). Από κει και πέρα όλα άλλαξαν ραγδαία για τον Κατράκη. Η δεκαετία του '30 έφερε την καταξίωσή του στο θεατρικό σανίδι, τη γνωριμία του με εξέχουσες προσωπικότητες του καιρού (όπως ήταν η φιλία του με τον μαέστρο Δημήτρη Μητρόπουλο) αλλά και τον πρώτο του γάμο, σε ηλικία 25 ετών, με την επίσης ηθοποιό, Άννα Λώρη. Από το 1933 έπαιξε κατά σειρά με τους θιάσους Λουδοβίκου Λούη, Μήτσου Μυράτ, Βασίλη Αργυρόπουλου και Μαρίκας Κοτοπούλη μέχρι το 1935 όταν επαναπροσλήφθηκε από το Εθνικό θέατρο. Ο γάμος του τέλειωσε σύντομα και γρήγορα ήρθε ο πόλεμος κι η κατοχή. Συμμετείχε στο μέτωπο και πολέμησε γενναία αλλά δραματικά γεγονότα στιγμάτισαν την τότε ζωή του: ένας δεύτερος γάμος που κι αυτός δεν ορθοπόδησε, ο χαμός κατά τη γέννα των μοναδικών δίδυμων παιδιών του, η ένταξή του στο ΕΑΜ και στην αριστερά, που τον έβαλαν αργότερα στο στόχαστρο των συντηρητικών παρατάξεων. Το 1943, όταν ανέλαβε Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών συνέβαλε τα μέγιστα στην ίδρυση του Κρατικού θεάτρου Θεσσαλονίκης όπου και έπαιξε μέχρι το 1946 όταν επαναπροσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο για ένα έτος. Τότε, αρνούμενος να υπογράψει «δήλωση μετανοίας», εξορίστηκε στην Ικαρία, στη Μακρόνησο και τον Αη Στράτη, μέχρι το 1952. Η φιλία του και η κοινή πορεία με συναγωνιστές του, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Γιάννης Χοντζέας, τον βοήθησαν να αντιμετωπίσει τις δραματικές αυτές στιγμές. Ταυτόχρονα είχε τη δύναμη να εμψυχώνει όποιον συναντούσε στη Μακρόνησο και στον Άη Στράτη. Όταν πια στις αρχές της δεκαετίας του '50 επιστρέφει στην Αθήνα οριστικά, το μετεμφυλιακό κλίμα είναι βαρύ. Λίγες πόρτες ανοιχτές, λίγες δουλειές. Αναγκάζεται να εργαστεί ευκαιριακά (στο ραδιόφωνο στην αρχή) αλλά σιγά-σιγά κατορθώνει να πάρει μικρούς ή μεγαλύτερους ρόλους στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Επίσης το 1951 - 1952 διοργανώνει «ποιητικές απογευματινές» στο θέατρο Μουσούρη. Το 1952 πρωταγωνίστησε στον «Προμηθέα» του Αισχύλου με τον Θυμελικό θίασο του Καρζή σε Δελφούς και Αθήνα όπου μετά την παράσταση δέχεται την έκφραση συγχαρητηρίων από τους Βασιλείς. Ακολούθως πρωταγωνίστησε στο θίασο της Κοτοπούλη και το 1953 οργάνωσε δικό του θίασο. Από του 1954 είναι πρωταγωνιστής του «Θεάτρου Αθηνών» και από το επόμενο έτος του «Εθνικού Λαϊκού Θεάτρου» στο οποίο ανέβαιναν συνεχώς παραστάσεις και με μεγάλη επιτυχία. Στα 1954 θα γνωρίσει την πιο σημαντική σύντροφο της ζωής του και μετέπειτα σύζυγό του (τρίτη και τελευταία), τη Λίντα Άλμα μετά από μία θεατρική πρεμιέρα. Από κείνη τη μέρα και μετά δε θα τους ξαναχωρίσει τίποτα, μονάχα ο θάνατος του μεγάλου ηθοποιού, τριάντα χρόνια αργότερα. Η επόμενη περίοδος ήταν η πιο λαμπρή για τον Κατράκη, τον καθιέρωσε και τον καταξίωσε ως μεγάλο άνθρωπο της τέχνης στη συνείδηση όλων. Οι μεγάλες αγάπες του Μάνου Κατράκη ήταν εκτός από το θέατρο και την τέχνη γενικότερα (σκιτσάριζε και έγραφε ποίηση), οι γυναίκες και ο ιππόδρομος. Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτά του τα πάθη, ωστόσο το μόνο αναμφισβήτητο είναι το αστείρευτο και φυσικό του ταλέντο, η υπέροχη φωνή του (π.χ. όταν απαγγέλλει το "Άξιον Εστί" του Ελύτη ή το "Πέντε η ώρα που βραδιάζει" από το θρήνο για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας του Λόρκα), τα αδιαπραγμάτευτα ιδανικά του. Η συνεχής καταπόνηση του οργανισμού του δημιούργησε με τον καιρό προβλήματα και η υγεία του εξασθένησε. Μανιώδης καπνιστής σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του, αρνήθηκε να ακολουθήσει αυστηρό πρόγραμμα θεραπείας. Έτσι, λίγο μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της τελευταίας ταινίας στην οποία πρωταγωνίστησε -το Ταξίδι στα Κύθηρα με σκηνοθέτη το Θόδωρο Αγγελόπουλο- άφησε την τελευταία του πνοή στις 2 Σεπτεμβρίου του 1984, σε ηλικία 76 ετών.
φιλμογραφίαΤο λάβαρο του '21 (1929), Έτσι κανείς, σαν αγαπήσει (1931), Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1932), Καταδρομή στο Αιγαίο (1946), Μαρίνος Κονταράς (1948), Εύα (1953), Μαγική πόλις (1954), Ο δρόμος με τις ακακίες (1956), Φλογέρα και αίμα (1961), Αντιγόνη (1961), Συνοικία το όνειρο (1961), Ηλέκτρα (1962), Τα κόκκινα φανάρια (1963), Ένας ντελικανής (1963), Ο αδελφός Άννα (1963), Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1964), Ενωμένοι στη ζωή και στο θάνατο (1964), Προδοσία (1964), Διωγμός (1964), Ιστορία μιας ζωής (1965), Σπαραγμός (1965), Το μπλόκο (1965), Κατηγορώ τους ανθρώπους (1966), Ο κατατρεγμένος (1966), Έρωτας στην καυτή άμμο (1966), Δάκρυα για την Ηλέκτρα (1966), Αιχμάλωτοι του πεπρωμένου (1966), Κοντσέρτο για πολυβόλα (1967), Ο δραπέτης (1967), Ξεριζωμένη γενιά (1968), Θα κάνω πέτρα την καρδιά μου (1968), Η λυγερή (1968), Ας με κρίνουν οι γυναίκες (1968), Το κανόνι και τ' αηδόνι (1968), Η καρδιά ενός αλήτη (1968), Η λεωφόρος της προδοσίας (1969), Κυνηγημένη προσφυγοπούλα (1969), Ψυχρός κι ανάποδος (1969), Ο πρόσφυγας (1969), Για την τιμή και τον έρωτα (1969), Η ζούγκλα των πόλεων (1970), Ορατότης μηδέν (1970), Κατηγορώ τους δυνατούς (1970), Εσένα μόνο αγαπώ (1970), Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο (1970), Με φόβον και πάθος (1972), Αντάρτες των πόλεων (1972), Η δίκη των δικαστών (1974), Κραυγή γυναικών (1978), Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927 (1980), Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο (1980), Τα χρόνια της θύελλας (1984), Ταξίδι στα Κύθηρα (1984).

Μπορείτε ακόμα να τον ακούσετε στον"ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ" ΤΟΥ ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΥ ΚΟΡΝΑΡΟΥ με ΜΟΥΣΙΚΗ: ΝΙΚΟΣ ΜΑΜΑΓΚΑΚΗΣ όπου τραγουδά ο ΜΑΝΟΣ στο: http://www.youtube.com/watch?v=VfbfkWPmcbg

Φωτο 1&2 Ο Κατράκης στην Κίσαμο 1974-75

ΕΓΕΜIΣΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ sms

Μέρες που είναι και το έθιμο στην Κρήτη είναι η ανταλλαγή μαντινάδων σχετικών με τα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά. Πήραμε αρκετές και μερικές που μας άρεσαν σας τις προσφέρουμε!
Πάμε λοιπόν:

Μέσα στην φάτνη τσι καρδιάς
αν γεννηθεί ο Χριστός μας
θα΄χει ειρήνη κι ανθρωπιά
ο κόσμος ο δικός μας

Ωσάν τον ήλιο λαμπερή
γλυκιά ωσάν το μέλι
να' ναι για σένα η χρονιά
που μόλις ανατέλλει!

Φέτος θα πω χρόνια πολλά
σε λιγοστούς ανθρώπους.
Σ΄εκείνους που έχουνε ψυχή,
τιμή και τρόπους.

Όσα και τα καλάσνικοφ
στα Ζωνιανά κρυμμένα
τόσες ευχές σου στέλνω εγώ
και χρόνια ευτυχισμένα.

και μια-δυο χιουμοριστικές

Τράε και ως την ρίζα να με φας
σταφύλι εγώ θα κάμω.
Κρασί θα γίνει να πιωθεί
στο σφάξιμο σου απάνω.

Του Άι Βασίλη έπεμψα
σαν το κοπέλι γράμμα
να φέρει εσένα ότι ποθεί
κι εμένα μια Ρουμάνα!

Πια θάλασσα σε ξάφρισε
στις σκέψεις μου την άμμο ;
Κι από χαλίκι φυλακτό
στο μπέτι μου σε βάζω.

Χρόνια πολλά σε όλους γνωστούς και άγνωστους, με υγεία κοντά στις οικογένειες σας!!

Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΝΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Είμαι συμβασιούχος του Υπουργείου πολιτισμού 12 χρόνια και τα τελευταία τρία με ασφαλιστικά μέτρα τα οποία, ναι μεν έχουν εκδικαστεί, αλλά δεν έχει εκδοθεί καμία απόφαση δικαστηρίου. Εργάζομαι στην ΚΕ ΕΠΚΑ και σήμερα θέλω να καταγγείλω την αλλοπρόσαλλη, απαράδεκτη, αλλά και απάνθρωπη συμπεριφορά του υπουργείου Πολιτισμού που με απόλυσε (μερικές εκατοντάδες άλλους μαζί με μένα )....τηλεφωνικά. Μάλιστα καλώς διαβάσατε μας απέλυσαν χωρίς να υπάρχει καμία απόφαση δικαστηρίου, χωρίς να υπάρχει ένα επίσημο χαρτί από το υπουργείο, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, παραμονή του χρόνου, από το τηλέφωνο. Δυστυχώς αυτό το κράτος έχει καταρρεύσει και είναι ντροπή ένας ολάκερος υπουργός να δίνει εντολές στους υπηρεσιακούς παράγοντες του να απολύσουν τους εργαζόμενους, που για 13 και βάλε χρόνια ήταν απαραίτητοι στην υπηρεσία.

Δυστυχώς για μια ακόμα φορά βλέπουμε πως λειτουργεί το κράτος στις πλάτες των συμβασιούχων, βέβαια είναι και αξιοθαύμαστη η λογική όλων αυτών των καρεκλοκένταυρων που μας απέλυσαν εκτός από τηλεφωνικά και στις 14.00 ώρα Ελλάδος, ώστε να μην μπορούμε να αρθρώσουμε λόγο μιας και οι περισσότεροι προϊστάμενοι αλλά και σωματεία έκαναν χρήση της ημιαργίας τους.

Εύχομαι την ίδια πρωτοχρονιά που θα περάσω και εγώ και υπόλοιποι συνάδελφοι, να περάσει και ο υπουργός μας, ο κ. λιάπης (με λ μικρό) αλλά και όποιος άλλος έδωσε τέτοια εντολή.

Το ξεφτιλισμένο κράτος λειτουργεί (χαχαχα) και δυστυχώς η απόδειξη αυτή φαίνονται σήμερα.