ΟΙ ΜΥΛΟΙ ΣΤΑ ΕΝΝΙΑ ΧΩΡΙΑ

Σε βιβλίο του 1934 φαίνεται οτι στην περιοχή των Εννιά Χωριών λειτουργούσε εκτός απο τον Σταθμό χωροφυλακής στην Βάθη (Κούνενι) και ένας σταθμός στους Μύλους. Οι Μύλοι βάση των πληροφοριών που έλαβα απο τον Νίκο Βαβουλέ την εποχή εκείνη, εκτός απο τους αλευρόμυλους που υπήρχαν και πήραν και το όνομα τους, ήταν και ο τελευταίος σταθμός αποβίβασης και επιβίβασης των ταξιδιωτών που ταξίδευαν με λεωφορεία απο τα Χανιά και την Κίσαμο προς τα Εννιά Χωριά και το Σέλινο. Δηλαδή ο δρόμος σταματούσε εκεί, μετά ή με ζώα ή με τα πόδια πηγαίναν στον προορισμό τους, στην διχάλα που ενώνονται οι δυο ποταμοί, απο το Έλος και απο τις Στροβλές.

Με την πάροδο των χρόνων έγιναν και κάμποσα μαγαζιά τα οποία φαίνονται ακόμα δεξιά και αριστερά στου δρόμο, μάλιστα σε κάποια διακρίνεται αμυδρά κάποιο όνομα αλλά και τι μαγαζί ήταν.

Ο Νίκος Βαβουλές θυμάται τα μαγαζιά του Ηλιογιώργη καφενείο στο δρόμο προς το Έλος, του Μετζιδάκη, το πρακτορείο των λεωφορείων που το είχε ο Μανωλικάκης, το σιδηρουργείο του πρόσφυγα Κουσίδη, ένα μαγαζί που το είχε κάποιος Παρτσακουλάκης, το μαγαζί του Ανέστη Φουντουλάκη και λίγο χαμηλότερα προς το Βλάτος το μαγαζί του Προφητάκη το μπακάλικο και του Μετζιδάκη Δημήτρη, και το τηλεφωνείο που ήταν στο σπίτι του Φουντουλάκη Ζαχαρία. Υπήρχε και μαγέρικο και η πιάτσα εκεί κράτησε ως και το 1940, αν και οι δρόμοι είχαν ανοίξει απο το 35 προς Στροβλές και Έλος.

Μάλιστα κατά μαρτυρία του κ Βαβουλέ που είναι θησαυρός και θυμάται πάρα πολλά πράγματα δεν υπήρχε ακόμα ΚΤΕΛ και τα δρομολόγια έκαναν ιδιωτικά λεωφορεια. Του Φραγκιουδάκη και του Μανωλακάκη... που συναγωνιζόταν για την πελατεία.

Ένα μέρος που εκείνα τα χρόνια θα είχε πολύ ζωή όχι μόνο εξαιτίας των μύλων αλλά επειδή ήταν το τέρμα της "πολυτέλειας", του αμαξωτού δρόμου. Χρήσιμες πληροφορίες και σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιες φωτογραφίες κάπου ώστε να δούμε και πως ήταν η περιοχή πριν απο 90 χρόνια.

Οι πληροφορίες μπορεί να εμπλουτιστούν ώστε να μείνουν κάπου γραμμένα χωριά και σημεία που σήμερα χάθηκαν μέσα στο χρόνο. Άλλο ένα τέτοιο σημείο ήταν το Στόμιο που και εκεί υπήρχαν ανάλογα μαγαζιά μιας και το εμπόριο στα νοτιοδυτικά που δεν υπήρχαν δρόμοι  γινόταν μόνο δια μέσω θαλάσσης.