ΡΟΥΣΣΟΣ ΣΚΟΥΝΑΚΗΣ

Καφέ σακάκι γαλάζιο πουκάμισο γκρι παντελόνι.
Περπάτημα βαρύ λιγκιστικό, πρόσωπο θολό θλιμμένο.
Με τον αντίχειρα στην ζώνη του παντελονιού του να το τραβάει με δύναμη προς τα πάνω και μ' ένα νευρικό ξερό βήχα ανεβαίνει τα σκαλιά.
Ανήμερα πρωτοχρονιάς... 
Μας καλημερίζει μοιράζοντας λίγα χρήματα έτσι, για να πάει καλά η χρόνια !
- Να στα πούμε;
Αρνείται χαμογελώντας σηκώνοντας την δεξιά του παλάμη .
Δεν του αρέσουν τα κάλαντα, τα θεωρεί διακονία...
-Και τι να σου ευχηθούμε;
-Ξέρετε κάτι; Η ζωή δεν κατακτιέται με ευχές, χρειάζεται τύχη και ψυχή...
Ακόμα δεν έμαθα τι από τα δύο δεν είχα..
Το μυαλό η λογική θέτει όρια, η καρδιά όμως δυνατότερη δεν περιορίζεται ταξιδεύει ,ούτε χρόνους έχει ούτε λογική !
...Λοιπόν, καλά ταξίδια ευχηθείτε μου !!!
Έμεινε για λίγο σιωπηλός βυθισμένος στις σκέψεις του, ύστερα έκανε ένα γρήγορο πέρασμα απ´ την κουζίνα ίσα ίσα να πάρει λίγη μυρωδιά  Χριστουγέννων και με ένα στοργικό τσίμπημα στο μάγουλο μου, έφυγε σιωπηλός όπως ήρθε ....
‘’Στον Μπάρμπα μου τον Ρούσσο’’.

Ευτύχης Σκουνάκης

Το αλίευσα στην σελίδα των Μαρεδιανών ... για τον αγαπητό Ρούσσο, πολύ φίλο της οικογένειας μου και απο τους πιο επιστήθιους του πατέρα μου...