ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ

Μέρες που είναι πρέπει να μοιράζεις ευχές -δώρα και συγχωροχάρτια και να μην εκνευρίζεις τους φίλους, τους γνωστούς, τους συμπολίτες σου, ούτε βέβαια να θυμώνεις επειδή απο την ανυπαρξία τους ξεστομίζουν κουβέντες νομίζοντας οτι έτσι θα σώσουν μια κατάσταση. Το να μαζέψουν τα σκουπίδια, να ασπρίσουν τα πεζοδρόμια, όσα έχουμε, το να κουρέψουν το γκαζόν ή να αλλάξουν μια καμένη λάμπα στο στενοσόκκακο δεν είναι έργο, ειναι υποχρέωση. Μην νομίσετε βέβαια οτι αυτό δεν το καταλαβαίνουν, το καταλαβαίνουν αλλά δεν μπορούν να κάνουν και πολλά ώστε να διορθώσουν την παλιοκατάσταση μας, ούτε φυσικά να παρουσιάσουν το έργο που μας είχαν υποσχεθεί...
Δεν είναι της στιγμής να γίνει απολογισμός αν και κάθε τέλος χρόνου με το κλείσιμο του, κάθε δημοτική αρχή, κάνει τις προσθαφαιρέσεις της για να δει αν έκανε, τι ξέχασε να κάνει, και τι θα κάνει την επόμενη χρονιά. 

 Το οτι στόλισε μια πλατεία με λαμπιόνια για να γιορτάσουν τα παιδιά τα Χριστούγεννα εκτός του οτι είναι υποχρέωση της, ειναι και μια ομαδική δουλειά που έχει συνέχεια. Δεν είναι έργο, αλλά μια υποχρεωτική προσπάθεια που θα πρέπει να εμπλουτίζεται και κάθε φορά να γίνεται καλύτερη απο την προηγούμενη. Μάλιστα δεν υπάρχει προβληματισμός, ούτε καθυστέρηση φυσικά ούτε δικαιολογία, για κάτι που το κάνεις κάθε χρόνο και ξέρεις οτι πρέπει να το κάνεις.

Βέβαια μάθαμε σε αυτά και επαναπαυόμαστε σε κάτι πρόχειρα "έργα" των 15 ημερών νομίζοντας οτι έτσι θα αλλάξουν την καθημερινότητα των πολιτών, οτι έτσι θα προσπεράσουν τα χιλιάδες εμπόδια που συναντούμε κάθε μέρα και μας έχουν κάνει .. οτι είμαστε.

Έργα Μιχαλάκη αυτά θέλουμε και όχι μπράβο επειδή αλλάξαμε μια λάμπα..

Ευτυχώς βέβαια που υπάρχουν και κάτι τέτοιες σελίδες -βρώμικες ή καλές, ανάλογα σε ποια θέση βρίσκεσαι (συμπολίτευση ή αντιπολίτευση) και τρέχεις να διορθώσεις ότι δεν μπορείς να δεις. 

Καλές γιορτές και με το καλό το επόμενο έτος.