Γράφει η Αρτάνη
- Πολλές είναι οι παροιμίες του Λαού μας. Πολλές και ποικίλες, όμως, είναι και οι παροιμιώδεις εκφράσεις που έπλασε στο διάβα του χρόνου και της μακρόχρονης Ιστορίας του. Μία απ' αυτές και η παροιμιώδης έκφραση "Αλκυονίδες ημέρες" που σημαίνει το διάλειμμα γαλήνης, μία ανάπαυλα, μέσα σ' ένα πολυτάραχο βίο, ένα διάστημα χρονικό όπως είναι ο Χειμώνας.
Ποια είναι όμως η Αλκυόνη; Ένας μύθος μας λέει πως ήταν θυγατέρα του Θεού των Ανέμων Αίολου και της Αγχιάλης και σύζυγος του Κήϋκα, γιου του Εωσφόρου (ο φέρων το Φως) ή του Έσπερου και της νύμφης Φιλωνίδας. Από υπεροψία, όμως, κατά πως λέει η παράδοση αυτοκολακεύονταν και ονόμαζαν τους εαυτούς τους Δία και Ήρα. Γι' αυτή τους την συμπεριφορά ο Δίας τους τιμώρησε! και τους μεταμόρφωσε σε πουλιά της θάλασσας. Επειδή, όμως, η μεταμορφωθείσα Αλκυόνη σαν θαλασσοπούλι έκανε........
.... (και κάνει) τη φωλιά της κοντά στις ακτές, οι νεοσσοί της αρπάζονταν από τα κύματα λόγω της θαλασσοταραχής.
Βλέποντας την ο Δίας έδειξε ευσπλαχνία για την κλαίουσα Αλκυόνη, την λυπήθηκε και απαγόρευε τους ανέμους να πνέουν τις μέρες τις επώασις (του κλωσσήματος) για δεκατέσσερις ημέρες (επτά δηλαδή ημέρες πριν
την μικρότερη μέρα του χρόνου και επτά μετά απ' αυτήν, κατά τις χειμερινές τροπές του Ήλιου) για να προλάβουν οι νεοσσοί αφού γεννηθούν, να αναπτυχθούν μέσα στο καταχείμωνο.
Οι μέρες, λοιπόν, αυτές ονομάσθηκαν Αλκυονίδες ή Αλκυόνιοι. Πράγματι αυτή η χρονική ανάπαυλα των ταραγμένων χειμωνιάτικων ημερών συμπίπτει με τις μέρες του Γενάρη, όπου γλυκαίνει! λίγο ο καιρός. Ζει στις χώρες της εύκρατης ζώνης, Ευρώπη και στις δυτικές περιοχές της Ασίας. Στην Πατρίδα μας συναντάται σε μέρη όπου υπάρχουν άφθονα ποταμίσια νερά και λίμνες μαζί (π.χ. Ακαρνανία, Βιστωνίδα, Κερκίνη κ.α. ). Έρχεται περί τα τέλη Αυγούστου και φεύγει κάπου τον Μάρτη.Τρέφεται αποκλειστικά με ψάρια που τα συλλαμβάνει ενώ κάθεται υπομονετικά πάνω σε πασσάλους η ξερόκλαδα, και με ασύλληπτη ταχύτητα βουτά και τα πιάνει με το ευθύ και τετραπλευρικό της ράμφος, και πάλι από την αρχή. Είναι όμορφο φανταχτερό πουλί με πλούσια χρωματιστά φτερά με κυρίαρχο το γαλαζοπράσινο.
Άλλη παράδοση του μύθου αναφέρει πως το ζευγάρι Κήϋκα και Αλκυόνης ήταν πιστότατο και αγαπημένο. Σε κάποιο ναυάγιο όμως ο Κήϋκας χάθηκε και από την θλίψη της η Αλκυόνη ρίχθηκε στη θάλασσα, και έτσι οι δυο τους μεταμορφώθηκαν σε θαλασσοπούλια. Μια άλλη παράδοση (εκδοχή) αναφέρει επίσης πως με το όνομα Αλκυόνη, υπήρχε η θυγατέρα του Άτλαντα και της Πλειόνης, μία από τις Πλειάδες, ερωμένη του Ποσειδώνα που απέκτησαν τον Υριέα. Ακόμη Αλκυόνη, ήταν σύμφωνα πάντα με την παράδοση και θυγατέρα του ληστή Σκίρωνα...
Όπως και να' χει όμως το πράγμα, όσο κρατούν τούτες οι ημέρες ας τις απολαύσουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου