ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΙΧΕΛΑΚΗ*
«Η νέα σοδειά ελαιόλαδου βρίσκεται πλέον "επί θύραις" και η αγωνία των ελαιοπαραγωγών φαίνεται να κορυφώνεται και να επικεντρώνεται περισσότερο στις εξελίξεις που θα υπάρξουν στις τιμές από ότι στο πόσο μεγάλη θα είναι η ποσότητα και πόσο καλή θα είναι η ποιότητα του προϊόντος.
Και αιτία βασική για την όλη κατάσταση είναι προφανώς οι δομές, οι διαπλοκές, οι αδιαφανείς και οι παρασιτισμοί που έχουν διαμορφωθεί σε όλο το φάσμα της αγοράς από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση και βέβαια στο τμήμα της διακίνησης από την παραγωγή μέχρι την τυποποίηση που ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους παραγωγούς».
«Τα ελαιοτριβεία, που ανέρχονται σε 560, συνήθως πωλούν ("κόβουν") το ελαιόλαδο μετά από συνεννόηση με τους παραγωγούς, αλλά δεν λείπουν ως φαίνεται και οι περιπτώσεις που πωλήσεις γίνονται και χωρίς συνεννόηση, καθώς και περιπτώσεις αδυναμίας εξόφλησης ή και περιπτώσεις πτώχευσης ελαιουργείων. Οι πωλήσεις από τα ελαιοτριβεία γίνονται σε ποσότητες βυτίων (25-30 τόνων), συνήθως με τιμολόγια τρίτων, ενώ η πληρωμή γίνεται είτε άμεσα είτε με επιταγές σε μεταγενέστερο χρόνο. Με τον τρόπο αυτόν στην πράξη το ελαιόλαδο προσφέρεται χωρίς να γίνεται καμιά διαπραγμάτευση, αφού οι ενδιάμεσοι απολαμβάνουν τις προμήθειές τους μάλλον ανεξάρτητα από τις τιμές και αρκετές φορές οι πωλήσεις γίνονται και κάτω από την πίεση να αδειάσουν οι δεξαμενές. Έτσι, οι τιμές που διαμορφώνονται δεν είναι οπωσδήποτε οι καλύτερες για τους ελαιοπαραγωγούς»
«Υπάρχει θέμα αναδόμησης της εσωτερικής μας αγοράς που ασφαλώς πρέπει να έχει καλλικρατική μορφή, ώστε να επιτρέψει τη συγκέντρωση της προσφοράς σε μικρό αριθμό μεγάλων μονάδων σε όλη την Κρήτη.
Οι πωλητές ελαιόλαδου στο νησί, που συνολικά ανέρχονται σε περίπου 600 (560 ελαιουργεία + 10 ΕΑΣ + 30 έμποροι), πρέπει να βρεθεί τρόπος προς το συμφέρον το δικό τους και των ελαιοπαραγωγών να συγχωνευτούν σε 10 το πολύ μονάδες σε όλη την Κρήτη, ώστε κάθε μια να έχει δυναμικότητα περίπου 10 χιλ. τόνων.
Οι εταιρικοί τύποι της μεταξύ τους συγχώνευσης μπορεί να προταθούν από ειδικούς και φυσικά να βασιστούν σε μορφές που να επιτρέπουν ελέγχους, να διασφαλίζουν την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία τους και κυρίως να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους εταίρους και στους παραγωγούς».
«Οπωσδήποτε σημαντικό πλεονέκτημα στις μονάδες αυτές θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση των ποσοτήτων του προϊόντος που διατηρούνται αποθηκευμένες και επομένως αποτελούν ένα κεφάλαιο που σχολάζει άτοκο. Ήδη κάποιες συζητήσεις γίνονται αλλά δεν ξέρουμε αν τελεσφορήσουν.
Βέβαια, για μια τέτοια αναδόμηση της αγοράς, θα απαιτηθούν οπωσδήποτε μπροστάρηδες και κεφάλαια. Γι' αυτό δεν θα πρέπει να αποκλειστεί ο ρόλος και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ούτε βέβαια και ο ρόλος της Πολιτείας από την άποψη της αξιοποίησης αναπτυξιακών νόμων ή και επιχορηγήσεων».
Οι πωλητές ελαιόλαδου στο νησί, που συνολικά ανέρχονται σε περίπου 600 (560 ελαιουργεία + 10 ΕΑΣ + 30 έμποροι), πρέπει να βρεθεί τρόπος προς το συμφέρον το δικό τους και των ελαιοπαραγωγών να συγχωνευτούν σε 10 το πολύ μονάδες σε όλη την Κρήτη, ώστε κάθε μια να έχει δυναμικότητα περίπου 10 χιλ. τόνων.
Οι εταιρικοί τύποι της μεταξύ τους συγχώνευσης μπορεί να προταθούν από ειδικούς και φυσικά να βασιστούν σε μορφές που να επιτρέπουν ελέγχους, να διασφαλίζουν την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία τους και κυρίως να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους εταίρους και στους παραγωγούς».
«Οπωσδήποτε σημαντικό πλεονέκτημα στις μονάδες αυτές θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση των ποσοτήτων του προϊόντος που διατηρούνται αποθηκευμένες και επομένως αποτελούν ένα κεφάλαιο που σχολάζει άτοκο. Ήδη κάποιες συζητήσεις γίνονται αλλά δεν ξέρουμε αν τελεσφορήσουν.
Βέβαια, για μια τέτοια αναδόμηση της αγοράς, θα απαιτηθούν οπωσδήποτε μπροστάρηδες και κεφάλαια. Γι' αυτό δεν θα πρέπει να αποκλειστεί ο ρόλος και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ούτε βέβαια και ο ρόλος της Πολιτείας από την άποψη της αξιοποίησης αναπτυξιακών νόμων ή και επιχορηγήσεων».
*Επιστημονικός σύμβουλο του ΣΕΔΗΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου