.jpg)
(το γένος Μαρκαντωνάκη)
Κάθε ένας και κάθε μία που φεύγει, για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, όταν, ο χρόνος απαιτήσει το τέλος, παίρνει μαζί του και μια ολόκληρη εποχή και ιστορία των χρόνων που έζησε, τόσο προσωπική, όσο και κοινωνική.
Προ ημερών αποχαιρετήσαμε την μακαριστή πλέον Άρτεμη Μαρκαντωνάκη, σύζυγο Ιάκωβου Μαρή που μας άφησε χρόνους, έχοντας αυτή διανύσει πολλούς, αγγίζοντας τον αιώνα.
Για την κ. Άρτεμη αναφέρθηκε με ωραίο και μεστό λόγο ο αγαπητός και διακεκριμένος συντοπίτης μας κ. Ροδουσάκης Κυριάκος. Όμως θα ήθελα κι εγώ να προσθέσω δυο λόγια.
Την κ. Άρτεμη την θυμάμαι σαν μία καλοβαλμένη, ευγενική και χαμηλών τόνων κυρία που συχνά την συναντούσαμε τα καλοκαιρινά βράδια να κάθεται κυρίως έξω απο το εμπορικό κατάστημα τους, των αδελφών Μαρή, όπως συνήθιζαν όλες οι γυναίκες των εμπόρων να κατεβαίνουν μαζί με τα παιδιά τους, όταν η αγορά της οδού Τζανακάκη ανθούσε τη δεκαετία του 1960......
Έτσι και αυτή με τα παιδιά της τη Βιβή και τη Δώρα...
Τη θυμάμαι πάντα στην εκκλησία, καθώς και σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις με άλλες γυναίκες του τόπου μας που, σήμερα οι θέσεις τους απομένουν στην ανάμνηση μας.
Αλλά κυρίως τη θυμάμαι σαν μέλος του συλλόγου γυναικών Κισάμου, του συλλόγου Κυριών και δεσποινίδων
"Κοινωνική Πρόνοια" που συχνά, ακολουθώντας τη μητέρα μου μικρό παιδί, στις συνεδριάσεις, μου άρεσε να την ακούω να καταθέτει κι αυτή τη γνώμη της για κάθε περίπτωση που υπήρχε χρεία και ανάγκη. Βλέπετε οι εποχές ήταν δύσκολες τότε, γιατί το κοινωνικό κράτος ήρθε πολύ αργότερα.
Από τα Τοπόλια, γνωστό κεφαλοχώρι της Κισάμου η καταγωγή της, κόρη του Μαρκαντώνη ο οποίος είχε χρηματίσει και βουλευτής του Ελευθ. Βενιζέλου, που πολλές φορές φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Μαρκαντώνη.
Ευγενής, ήρεμη όπως ήταν πάντα, έφυγε έχοντας πλάι τις κόρες της για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας.
Καλό ταξίδι κ. Άρτεμη
Κάθε ένας και κάθε μία που φεύγει, για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, όταν, ο χρόνος απαιτήσει το τέλος, παίρνει μαζί του και μια ολόκληρη εποχή και ιστορία των χρόνων που έζησε, τόσο προσωπική, όσο και κοινωνική.
Προ ημερών αποχαιρετήσαμε την μακαριστή πλέον Άρτεμη Μαρκαντωνάκη, σύζυγο Ιάκωβου Μαρή που μας άφησε χρόνους, έχοντας αυτή διανύσει πολλούς, αγγίζοντας τον αιώνα.
Για την κ. Άρτεμη αναφέρθηκε με ωραίο και μεστό λόγο ο αγαπητός και διακεκριμένος συντοπίτης μας κ. Ροδουσάκης Κυριάκος. Όμως θα ήθελα κι εγώ να προσθέσω δυο λόγια.
Την κ. Άρτεμη την θυμάμαι σαν μία καλοβαλμένη, ευγενική και χαμηλών τόνων κυρία που συχνά την συναντούσαμε τα καλοκαιρινά βράδια να κάθεται κυρίως έξω απο το εμπορικό κατάστημα τους, των αδελφών Μαρή, όπως συνήθιζαν όλες οι γυναίκες των εμπόρων να κατεβαίνουν μαζί με τα παιδιά τους, όταν η αγορά της οδού Τζανακάκη ανθούσε τη δεκαετία του 1960......
Έτσι και αυτή με τα παιδιά της τη Βιβή και τη Δώρα...
Τη θυμάμαι πάντα στην εκκλησία, καθώς και σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις με άλλες γυναίκες του τόπου μας που, σήμερα οι θέσεις τους απομένουν στην ανάμνηση μας.
Αλλά κυρίως τη θυμάμαι σαν μέλος του συλλόγου γυναικών Κισάμου, του συλλόγου Κυριών και δεσποινίδων
"Κοινωνική Πρόνοια" που συχνά, ακολουθώντας τη μητέρα μου μικρό παιδί, στις συνεδριάσεις, μου άρεσε να την ακούω να καταθέτει κι αυτή τη γνώμη της για κάθε περίπτωση που υπήρχε χρεία και ανάγκη. Βλέπετε οι εποχές ήταν δύσκολες τότε, γιατί το κοινωνικό κράτος ήρθε πολύ αργότερα.
Από τα Τοπόλια, γνωστό κεφαλοχώρι της Κισάμου η καταγωγή της, κόρη του Μαρκαντώνη ο οποίος είχε χρηματίσει και βουλευτής του Ελευθ. Βενιζέλου, που πολλές φορές φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Μαρκαντώνη.
Ευγενής, ήρεμη όπως ήταν πάντα, έφυγε έχοντας πλάι τις κόρες της για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας.
Καλό ταξίδι κ. Άρτεμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου