Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Το λάδι και τα μάτια σας...

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΩΝΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

Η σχέση του Αγίου με το νησί ανάγεται στο μακρινό παρελθόν. Γνωρίζουμε ότι για σχεδόν 3 αιώνες (από το 1420 περίπου μέχρι το 1780-2) το νησί ήταν ακατοίκητο. Σε αντίποινα ληστρικής επιδρομής των κατοίκων του ενάντια σε ένα πλοίο της Βενετίας, που έπλεε ανοικτά του νησιού, η βενετσιάνικη φρουρά σκότωσε όλους τους κατοίκους και έτσι το νησί ερήμωσε, μέχρι περίπου τα τέλη του 18ου αιώνα. Ωστόσο, κατά την περίοδο αυτή, κυνηγοί από την Κρήτη μετέβαιναν στα Αντικύθηρα, με σκοπό το κυνήγι αιγοπροβάτων που τότε, όπως και σήμερα, αφθονούσαν στο νησί. Η σχετική διήγηση που υπάρχει αναφέρει το πώς βρέθηκε στα Αντικύθηρα η εικόνα του Αγίου Μύρωνος.
- Σύμφωνα λοιπόν με την τοπική παράδοση, Κισαμίτες κυνηγοί είχαν πάει στο έρημο νησί για να κυνηγήσουν κατσίκια. Βρήκαν τότε τυχαία σε μικρό σπήλαιο ένα εικόνισμα του αγίου. Το πήραν και το έστησαν πιο πέρα, οικοδομώντας ένα πρόχειρο εικονοστάσι. Όταν ξαναγύρισαν για να χτίσουν εκκλησάκι, βρήκαν το εικόνισμα αλλού και αποφάσισαν να οικοδομήσουν εκεί το ναό. Αυτά συνέβησαν στο διάστημα 1450-1780 μ.Χ., άγνωστο πότε ακριβώς. Το χτίσιμο του ναού του Αγίου στάθηκε η αφορμή να εποικιστεί το νησί από Κρήτες, απόγονοι των οποίων είναι και οι σημερινοί κάτοικοι.

Ο αρχικά μικρός ναός επεκτάθηκε, προστέθηκαν κελιά και βοηθητικοί χώροι και για μια μεγάλη περίοδο φιλοξένησε και μοναχές. Η εορτή του Αγίου, κάθε χρόνο τον Αυγούστο, αποτελεί έκτοτε τη σημαντικότερη μέρα του χρόνου για το νησί. Κατά την ημέρα αυτή, οι Αντικυθήριοι τιμούν τον Προστάτη Άγιο τους με μεγαλόπρεπες Ιερές Ακολουθίες, αλλά και με παραδοσιακή κρητική ψυχαγωγία, σε υπόμνηση της σχέσης που έχει ο χώρος με την Κίσαμο. Μάλιστα, επειδή η αφορμή για την εύρεση της εικόνας ήταν το κυνήγι των αιγοπροβάτων, προσφέρονται στους προσκυνητές βραστά αιγοπρόβατα, τα οποία προετοιμάζονται στους χώρους του Μοναστηριού από τους κατοίκους.

Τα ευχάριστα νέα που θα πρέπει να συμπληρώσουν την παραπάνω αναφορά για το νησί αλλά και για την εκκλησία του Αγίου Μύρωνα είναι η αποκάλυψη μιας επιγραφής στην εξώπορτα του μοναστηρίου που αναγράφεται η ημερομηνία: "1695, 4 10ου", δηλαδή 4 Οκτωβρίου 1695 και συνοδεύεται από έναν πανέμορφο χαραγμένο Σταυρό!

Πρόκειται για μια ανακάλυψη-έκπληξη καθώς μέχρι σήμερα όλοι ήξεραν ότι το νησί ήταν τελείως ακατοίκητο κατά την περίοδο αυτή....

Φωτο Βασίλης Κωνσταντουλάκης

Κείμενο απο την σελίδα των Απανταχού Αντικυθήριων

ΤΟ ΠΕΝΤΟΖΑΛΙ ... και ΤΑ ΥΠΟΠΤΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

Τα τελευταία χρόνια μια ομάδα ανθρώπων εκ Ρεθύμνου, άγνωστο γιατί, προσπαθούν με "ύποπτο" τρόπο να αλλιώσουν ή καλύτερα να βγάλουν ψεύτες όλους αυτούς που έγραψαν αυτό που τόσα χρόνια ξέρουμε και είναι και πραγματικότητα οτι ο Λουσακιανός Κιώρος έγραψε τον σκοπό αυτό, για τον Δασκαλογιάννη, για την επανάσταση του 1770. 

Κατηγορούν λοιπόν με μικρά βιντεάκια που ανεβάζουν στο διαδίκτυο, ένα βάλαμε χθες, οτι το Πεντοζάλι προϋπήρχε σαν χορός, φέρνοντας μαρτυρίες διάφορες νεώτερων ιστορικών, αλλά χρησιμοποιώντας το επιχείρημα αφού δεν είναι τίποτα γραμμένο και αφού δεν έχει βρεθεί η "πρόσκληση" του Δασκαλογιάννη στον Κιώρο, όλα είναι μυθεύματα. Αυτοί οι κύκλοι λοιπόν εκτός αυτής της δικαιολογίας βγάζουν και σπυράκια επειδή ο Ναύτης (Παπαδάκης) έγραψε ένα βιβλίο για τον συρτό, το πεντοζάλι και την Λύρα που δεν τους άρεσε. Έτσι αντί να κάτσουν να γράψουν κι αυτοί ένα βιβλίο για τις δικές τους θεωρίες και τις δικές τους αποδείξεις σπιλώνουν πεθαμένους ανθρώπους για να δείξουν το μίσος τους και προς την Επαρχία αλλά και εν γένει προς τον Νομό Χανίων. Εγώ δεν είμαι ειδικός, αλλά επειδή έχω διαβάσει αρκετά πάνω στο θέμα και τις δυο απόψεις θα  εξηγήσω αυτό που όλοι εδώ στην Κίσαμο ξέρουμε με τα στοιχεία που βρήκα.

  Οι Πάτεροι-Πατεράκηδες δεν χωρά καμιά αμφιβολία οτι είναι μια Σφακιανή οικογένεια και απο τα στοιχεία που παραθέτει ο καθηγητής Ιστορίας Ιωάννης Μουρέλος ήταν παρακλάδι των Σκορδυλών (Σκορδύληδες). Μάλιστα η ιστορία αναφέρει οτι κατά την επανάσταση του Δασκαλογιάννη το 1770 (Όλοι οι Σφακιανοί είναι περήφανοι για το Μεγάλο ήρωα της επαρχίας τους, καμάρι και τιμή όλης της Κρήτης) δεξί του χέρι ήταν ο Γιώργης Πάτερος, ο Πατερόγιαννης, και πολλοί άλλοι Πάτεροι. Θα μου πείτε τώρα τι δουλειά έχει όλη αυτή η αναφορά για τους Πατερήδες, που όμως έχει μιας και οι γνωστοί κύριοι εκ Ρεθύμνου την παρακάμπτουν για να μας πουν οτι τα πάντα γύρω απο τον Κιώρο είναι ψέματα. 

Τα Πατεριανά είναι απο τα πιο παλιά χωριά των Λουσακιών και δεν χωρά αμφιβολία ποιοι τα κατοίκησαν και ποιοι τα ονόμασαν έτσι. Στο βιβλίο του δασκάλου -ιστορικού Γιάννη Νταγκουνάκη "Λουσακιές" που και αυτό θα ξέφυγε απο τα μάτια των γνωστών αλλιωτών της ιστορίας, αναφέρει την ακόλουθη ιστορία.

Το 1750 παντρευόταν ο Πατερομάνος και στον γάμο του, βρέθηκαν πάρα πολλοί καπετάνιοι που ίσως ήταν και πρόφαση για επαναστατική σύναξη. Καλεσμένος για να παίξει στο γλέντι ο ξακουστός βιολιστας Κιώρος (Τριαναταφυλάκης Στέφανος) απο τον Γαλουβά. Όταν το γλέντι είχε ανάψει για τα καλά κάποιοι πέταξαν χρυσά και αργυρά νομίσματα στον βιολίστα, αυτός ενθουσιάστηκε και αυτοσχεδιάζοντας συνέθεσε μια μουσική που δεν έμοιαζε με τις άλλες, όπως και δεν έμοιαζαν και τα ζάλα των χορευτών που έσυραν τον χορό. Ήταν ο πρώτος συρτός (ενδεχομένως και εδώ αυτοί οι κύριοι να θέλουν να αμφισβητήσουν την πατρότητα του χορού). Κάποιος λοιπόν απο τους Πατέρηδες που είναι ή ίδια οικογένεια με τους Ασκυφιώτες είπε για τον βιολιστή στο Δασκαλογιάννη το 1770 (20 χρόνια μετά) και τον κάλεσαν στο γνωστό γλέντι της Επανάστασης. Το πεντοζάλι δεν έχει 5 ζάλα έχει 4 και 12 μελωδίες που όλα συμβολίζουν κάτι... και ο μύθος λέει οτι το 5 ζάλο το πρόσθεσε ο Δασκαλογιάννης με μουσική του Κιώρου. Μάλιστα κανείς απο τότε δεν χόρεψε το 5 ζάλο απο τότε όχι γιατί δεν μπορούσαν απλά προ σεβασμό στον πρόσωπο του μεγάλου αυτού καπετάνιου.

Μια μικρή σύνδεση του Κιώρου με τον Δασκαλογιάννη σε μια εποχή που οι Κισαμίτες οργανοπαίκτες ήταν ξακουστοί σε ολάκερη την Κρήτη. 

Μια δεύτερη μαρτυρία που και αυτή ηθελημένα κρύφτηκε απο τους Ρεθυμνιώτες είναι η αναφορά του περιηγητή Σαβαρή που βρέθηκε στο νησί, και στα Χανιά το 1779, όπου αναφέρει μεταξύ των άλλων:
 “Στα Σφακιά οι άντρες, θρηνούν τα χαμένα παλληκάρια τους ερμηνεύοντας διάφορα τραγούδια χωρίς την συνοδεία μουσικών οργάνων (Ριζίτικα), εκτός από έναν χορό πολεμικό όπου αγκαλιασμένοι όλοι από ώμο σε ώμο, χορεύουν χτυπώντας δυνατά τα πέλματα τους στην γη, τιμώντας με αυτό τον χορό τους πολεμιστές που χάθηκαν λίγα χρόνια πριν σε μια κακοσχεδιασμένη επανάσταση.” (J.S.Mediterranean’s Legents – Crete 1750-1800, London’s Cultural Foundation, 1979).... άρα το Πεντοζάλι το χόρευαν για τον χαμένο πόλεμο του 1770 και άρα υπάρχει το ενδεχόμενο μιας και αναφέρεται για πρώτη φορά να ήταν δημιούργημα εκείνης της περιόδου και για την επανάσταση του Δασκαλογιάννη.

Τέλος στην υπέροχη πτυχιακή της Αρετής Καμηλάκης "Οργανική Μουσική παράδοση της Επαρχίας Κισάμου ΕΔΩ ολάκερη και στην σελίδα 54 αναφέρει πολλά για το γέννηση του σκοπού αυτού, ακόμα υπάρχει και την αναφορά του κ. Τσουχλαράκη, όπου εξηγεί όλες τις περιπτώσεις για το Πεντοζάλι.

Η Κίσαμος έχει μια τεράστια παρακαταθήκη απο αναφορές για την παραδοσιακή μουσική και δεν είναι τυχαίο γιατί χτυπάνε τα συγκεκριμένα πρόσωπα Κιώρο και Ναύτη... και οι δυο βιολάτορες, με τον Κιώρο να είναι ο αρχαιότερος καταγεγραμμένος λαϊκός βιολάτορας 1740-1790 .. αφού τα τελευταία χρόνια υπάρχει αυτή η διαμάχη ανάμεσα σε Λύρα και Βιολί, με πρωτεργάτες κάποιους Ρεθυμνιώτες*. 

Όμως οτι και να κάνουν η Κίσαμος, τα Χανιά, είχε έχει και θα έχει πάντα την πρωτιά μιας και συνεχίζει να βγάζει άξιους οργανοπαίκτες, συνεχιστές ενός Κιώρου - Μαριάνου- Χάρχαλη -Κουνέλη -Ναύτη -Κουτσουρέλη και τόσων άλλων που θα χρειαζόμαστε σελίδες μόνο για να τους ανφέρουμε.

*Το δε Ρέθυμνο είναι η μάνα της λύρας.....λένε. (που δεν μας πειράζει ούτε το αμφισβητούμε)

ΤΑ ΒΡΩΣΙΜΑ ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

 Όπως υποσχέθηκε ο συγγραφέας του e-book, Κώστας Χαρτζουλάκης, "Τα άγρια βρώσιμα χόρτα της Κισάμου" είναι διαθέσιμο να τα δείτε από σήμερα ΔΩΡΕΑΝ στη διεύθυνση https://zenagropc.com/e-book_ta_vrosima_agria_xorta_ths.../

Και από την αρχή της εβδομάδας στον ιστότοπο www.pyxida.gr θα μπορέσετε και να το κατεβάσετε.

ΠΟΙΟΣ ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ;

 Να πως διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα κάποιοι "γνήσιοι" Κρητικοί όπως θα δείτε και στο παρακάτω βινεάκι...

και φυσικά αυτά τα βγάζουν μετά που πέθανε ο Ναύτης ..όσο καιρό ζούσε τουμπεκί ... γιατί τότε ήξεραν οτι θα τους έδινε την κατάλληλη απάντηση.

ΔΕΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΛΕΠΡΟΥ

 Συνεχίζονται και εντείνονται, ιδιαίτερα την δύσκολη αυτή περίοδο της λοιμικής πανδημίας, οι Θείες Λειτουργίες και οι Ιερές Παρακλήσεις που τελούνται στο ιερό προσκύνημα του Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, στην γενέτειρα Του, το Συρικάρι Κισάμου. Τόπος αναφοράς η πατρική οικία  του Οσίου Νικηφόρου που έχει μετατραπεί σε προσκύνημα και βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα από τον Ι.προσκυνηματικό Του Ναό. Χιλιάδες ονόματα, υπέρ υγείας και ιάσεως-θεραπείας, μνημονεύονται στην ιερά προσκομιδή και σε κάθε Ι. Παράκληση, καθώς καθημερινά καταγράφονται στην παρρησία του προσκυνήματος πλειάδα ονομάτων που καταφθάνουν απ΄ όλη την οικουμένη, υπέρ υγείας και αναρρώσεως. Τελώντας την Ι. Παράκληση ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος σημείωσε: «Στήριγμα και παρηγοριά μας, τους ανατρεπτικούς αυτούς καιρούς, το έλεος του Θεού και οι πρεσβείες της Παναγίας Μητέρας μας και των Αγίων μας, του Οσίου πατρός ημών Νικηφόρου του Λεπρού. Του οικουμενικού αυτού Αγίου μας που η αγάπη του Θεού ευδόκησε να φανερωθεί, αποκαλυφθεί στους χαλεπούς καιρούς μας και να γίνει αιτία στήριξης, ανακούφισης, παρηγορίας και ελπίδας χιλιάδων πονεμένων και λαβωμένων ψυχών ανά την οικουμένη. Λαβωμένος και στιγματισμένος ο Ίδιος από την λοιμική νόσο της εποχής του, την λέπρα, τείνει ευήκοο ους στις παρακλήσεις μας, τις δεήσεις και τα αιτήματα μας. Νιώθουμε ότι μας καταλαβαίνει, μας ακούει, μας παρηγορεί, μας στηρίζει, μας αγκαλιάζει με τις πρεσβείες και την παρουσία Του. Βάλσαμο στις πληγές μας, ψυχικές και σωματικές. Και αν αστοχήσαμε στην μέχρι σήμερα πορεία μας, ας αξιοποιήσουμε την περίοδο αυτή της ζωής μας όχι για να εμφωλεύσει ο φόβος και η αβεβαιότητα αλλά για να  γίνει ευκαιρία - καιρός να στοχεύσουμε στον Θεό. Καθώς, τελικά, μόνο όταν στοχεύουμε στον Θεό δεν αστοχούμε. Ας γίνει ο Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός το πνευματικό μας όχημα προς τον ιερό αυτό στόχο της Θεοκοινωνίας», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος. Προ του τέλους της Ι. Παρακλήσεως ανέπεμψε προσευχητική δέηση «υπέρ αναρρώσεως των υπό της πανδημίας κατατρυχομένων αδελφών ημών• των ιατρών, νοσηλευτών και διακόνων της υγείας, εν τω έθνει ημών και εν τω κόσμω άπαντι». 

Εκ της Ι. Μητροπόλεως

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ

 Απολαυστικός διάλογος χθες το μεσημέρι τελευταία μέρα της βδομάδας μάλλον και για τους εργαζόμενους στις καινούργιες εισπρακτικές εταιρείες που παρουσιάζονται σιγά-σιγά στην Ελλάδα, φυσικά νόμιμες...και είναι πλέον τα δικηγορικά γραφεία.

Το τηλέφωνο κτυπά στις 14.00 το μεσημέρι και απο το βάθος ακούγεται μια γυναικεία φωνή

- Καλό μεσημέρι, μήπως είναι εκεί η κυρία Μαρία Παπαδάκη;

- Εδώ είναι αλλά έχουμε δυο, ποια απο τις δυο θέλετε; 

- Μμμμ 

- Από Αθήνα παίρνεται, (βλέπω το νούμερο 210 38...41), ποια είσαστε και τι θέλετε;

- Από δικηγορικό γραφείο τάδε, ονομάζομαι Κ.Μ και η κλήση μας καταγράφεται. μου λέει.

- Τι έγινε έκανε καμιά κανένα φόνο; 

- Όχι κύριε για μια ληξιπρόθεσμη οφειλή, της Μαρίας Παπαδάκη.

- Που υπάρχει η οφειλή; Ρωτώ

- Στην ΔΕΗ; 

- Συγνώμη έχω πληρώσει τους λογαριασμούς πριν απο 5 μέρες ηλεκτρονικά. Έχω τις εντολές στο κινητό μου να σας τις δώσω;

- Όχι το βλέπουμε οτι έχετε πληρώσει, αλλά υπάρχει ένα υπόλοιπο 70 Ε! 

- Εντάξει βάλτε το στον επόμενο λογαριασμό και θα το πληρώσω, ίσως μας ξέφυγε κανένα Έναντι, της λέω. 

- Όχι κύριε έχουμε εντολές απο την ΔΕΗ να κόψουμε το ρεύμα!!

- Τι λες μωρή (αλλάξαμε λίγο τον τόνο) τι θα κάνεις; Τι θα κόψεις;

- .... τσιμουδιά

- Κάνε καμιά τέτοια προσπάθεια και τα λέμε. 

- Καλή συνέχεια (μου απαντά και μου κλείνει το τηλέφωνο).

Φυσικά το δικηγορικό γραφείο κάνει την δουλειά που του ανέθεσε η ΔΕΗ, και η κοπέλα θέλει να είναι ευγενική αλλά συγχρόνως και να με κάνει να χεστώ απο τον φόβο μου (θα σας κόψουμε το ρεύμα) που είναι ευθεία απειλή. 

Για 70 Ε λοιπόν εν καιρώ πανδημίας και σε μια συνταξιούχο 86 χρονών που έχει πληρώσει 60 χρόνια παράλογα την ΔΕΗ και που παίρνει την τρομερή σύνταξη των 334 Ε (τόσο δίνει το ΤΕΒΕ στις χήρες ΚΥΡΙΑΚΟ) θα τις κόψουν το ρεύμα επειδή άργησε ή ξέχασε ή δεν είχε να πληρώσει ένα λογαριασμό ΕΝΑΝΤΙ.

 Η κλήση είναι καταγεγραμμένη και φυσικά σκέφτομαι να πάω σε ένα δικηγόρο (ευτυχώς οι ντόπιοι είναι ακόμα μακρυά αυτά τα αρπαχτικά) μιας και ο νόμος λέει για τις εταιρείες αυτές "Απαγορεύεται να προβαίνουν σε τηλεφωνικές απειλές, προσβολές, παραπλανητική πληροφόρηση και άσκηση σωματικής ή ψυχολογικής βίας ... κι τα πρόστιμα είναι απο 5.000-50.000... για να τους δώσω τα 70Ε

 Η λειτουργία των εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις (γνωστών και ως εισπρακτικών εταιρειών) ρυθμίζεται από το Ν.3758/2009, όπως έχει τροποποιηθεί με το Ν.4038/2012, και πρέπει να τηρούν τα αναγραφόμενα στην διάταξη ακόμα και τα δικηγορικά γραφεία.... αν δεν το ξέρουν!!! 

Το ερώτημα βέβαια είναι οτι εγώ σήκωσα το τηλέφωνο, τι θα γινόταν αν το σήκωνε μια ταλαιπωρημένη γυναίκα ή παππούς 90 χρονών και τον απειλούσαν οτι για το εξωφρενικό χρέος των 70 Ε θα του κόψουν το ρεύμα Χριστουγεννιάτικα; 

Κυριάκο μου τα χάλια μας.....

Η ΠΡΩΤΗ ΚΙΣΑΜΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ 1866 ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΔΑΡΜΑΡΟΣ

Γράφει ο Κυριακός Ροδουσάκης

ΕΚΔΟΤΗΣ Ν.Ι. ΔΑΡΜΑΡΟΣ

Ασφαλώς η προσοχή όλων  επικεντρώνεται σήμερα στις συνθήκες της πανδημίας, αλλά γεγονότα ιστορικά όπως η Επέτειος της θυσίας τού Αρκαδίου κατά τη Κρητική Επανάσταση τού 1866 μας επαναφέρουν και στο ιστορικό παρελθόν του Τόπου. Οι θυσίες και η προσφορά τής Κισάμου και κατά την Επανάσταση του 1866 αποτελούν άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο αυταπάρνησης, αγώνων και ξεριζωμού και για την Επαρχία μας, που θα πρέπει να ξαναέλθει στο φως με πρώτη ευκαιρία. Σήμερα θα επιθυμούσα νά παρουσιάσω την χειρόγραφη εφημερίδα πού κυκλοφορούσε ο Ν.Ι. Δαρμάρος "στήν Επαρχία Κυσσάμου" κατά την πρώτη περίοδο τής Επανάστασης εκείνης. Στην εφημερίδα αυτή είχα αναφερθεί στο 1ο Συνέδριο για την Ιστορία της Κισάμου στο Καστέλλι τον Οκτώβριο τού 2016. Ο Νικόλαος Δαρμάρος ήταν γιατρός από γνωστή αρχοντική οικογένεια των Κυθήρων, προπάππος του Τζώρτζη Δαρμάρου, συζύγου της Θεανώς τό γένος Ξηρουχάκη που θυμόμαστε εμείς οι παλαιότεροι στό Καστέλλι. Ο γιατρός N. Δαρμάρος είχε εγκατασταθεί στο Δραπανιά, όπου η οικογένεια του διατηρούσε και κτηματική περιουσία (ελαιόδεντρα) μέχρι τις μέρες μας, σε ορισμένους δε είναι γνωστό και ποιο ήταν το σπίτι της οικογένειας  στον Δραπανιά. Όπως φαίνεται και από την χειρόγραφη εφημερίδα, ο νεαρός γιατρός από τα Κύθηρα προσαρμόστηκε αμέσως στο κλίμα του τόπου και τής εποχής με θερμό πατριωτικό αίσθημα, ως εντόπιος πλέον. Στον Ν. Δαρμάρο 

William Stillman

αναφέρεται ο Αμερικανός Πρόξενος στα Χανιά William Stillman (φιλέλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας από τους πρώτους συστηματικούς φωτογράφους, πού έγραψε και βιβλίο για τα γεγονότα τής Κρητικής Επανάστασης τού 1866) ο οποίος περιόδευσε στο Καστέλλι το καλοκαίρι τού 1866 πριν από την έναρξη της Επανάστασης όπου φωτογράφισε δύο αρχαία αγάλματα που είχαν ανακαλυφθεί εκείνες τις μέρες (τις φωτογραφίες έστειλε ο Stillman για δημοσίευση τον Σεπτέμβριο τού 1866 στα "Εικονογραφημένα Νέα" του Λονδίνου μαζί και με μία άποψη του Καστελλίου τού 1866). Αφού ο Stillman επισκέφτηκε όλη μέρα και την Πολυρρήνια καταλήγει στον Δραπανιά, όπου τον φιλοξένησε ένας "νέος εργένης υπεύθυνος τού λοιμοκαθαρτηρίου στο Καστέλλι και ο οποίος μιλούσε αγγλικά". Δεν αναγράφει το όνομά του, αλλά είναι φανερό ότι πρόκειται για τον Ν. Δαρμάρο. Οι Κισαμίτες εξάλλου οπλαρχηγοί κατά την Επανάσταση τού 1866 στις αναφορές τους (βρίσκονται στο Ιστορικό Αρχείο στα Χανιά) από την άτυχη πολιορκία τού Φρουρίου Καστελλίου, (Νοέμβριο 1866) γράφουν ότι τους πληγωμένους, από το πολιορκούμενο Φρούριο πού μεταφέρονταν στο πρόχειρο στρατόπεδο πού είχε οργανωθεί στο Κάτω Παλαιόκαστρο, περιέθαλπε ο γιατρός Ν. Δαρμάρος. Ο Γάλλος περιηγητής επίσης και φυσιοδίφης VICTOR RAULIN πού επισκέφτηκε τό Καστέλλι το 1868 γράφει: "Φθάνοντας στο Καστέλλι ένας γιατρός ονόματι Δαλμάρο (Dalmaro) με οδήγησε στο σπίτι ενός υποδηματοποιού πού διέθετε κατάλυμα για να μείνω το βράδυ."

ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟΣ ΤΙΤΛΟΣ

   Σε ό,τι αφορά την εμφάνιση και το περιεχόμενο τής εφημερίδας. Ο τίτλος τής εφημερίδας: "Ο ΨΗΛΟΡΙΤΗΣ Εφημερίς χειρόγραφος εκδιδομένη άπαξ τής εβδομάδος. Κρήτη. Επαρχία  Κύσσαμος". Τα τέσσερα πρωτοσέλιδα της ανά χείρας εφημερίδας, έχουν ημερομηνίες αντίστοιχα Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 1866, 29 Δεκεμβρίου 1866, 5 Ιανουαρίου 1867 και 7 Ιανουαρίου 1867. Στην αριστερή άνω γωνία τής Σελίδας αναγράφεται Έτος 1 και στα 4 φύλλα. 

Ο τίτλος είναι ανορθόγραφος και στην μία από αυτές η ορθογραφία αλλάζει σε ΨΥΛΩΡΙΤΗΣ. Η Κύσσαμος με υ και ο Ιανουάριος με δύο ν. Το κείμενο είναι γραμμένο με μεγάλα καλλιγραφημένα γράμματα από το μορφωμένο, όπως φαίνεται, για την εποχή του συντάκτη.
 Στην αρχή τής πρώτης εφημερίδας εκφράζεται όλος ο ενθουσιασμός για την υποστήριξη πού βρίσκει η Επανάσταση από Ελληνες αξιωματικούς εθελοντές, από ομογενείς, ξένους φιλέλληνες, Βασιλείς και Κυβερνήσεις, αποδίδοντας το κλίμα των πρώτων ημερών και τον διακαή κρητικό πόθο και προσδοκία για την επικείμενη, όπως πίστευαν, Ένωση με την Ελλάδα. Όπως γράφει "Επτά μήνας αδελφοί ευρήσκεται η ωραία μας Κρήτη εις παντοτινήν αμηχανίαν καί τέσσερες εις τόν ιερόν αγώνα. Ολοι ηξεύρομεν τήν αδυναμίαν την οποίαν είχομεν κατ αρχάς καί ουδείς επίστευεν ότι έχει φθάσει ο ιερός μας αγών εις τήν ένδοξον κατάστασιν εις τήν οποίαν ευρήσκεται τώρα. Ιδομεν τώ όντι απιστεύτους βοηθείας νά μάς έλθωσι εκατομμύρια χρήματα νά δαπανώνται καθ εκάστην από τούς ομογενείς, νά τρέξωσι μάλλον διακεκριμένοι αξιωματικοί τής Ελλάδος νά αγωνίζωνται καί νά κακοπάσχωσι μεθ ημών υπέρ τής Ελευθερίας μας. Ευρωπαίοι φιλέλληνες νά αφιχθώσι διά τόν αυτόν σκοπόν. Εις όλον δέ αυτό τό διάστημα τού αγώνος ευχόμεθα όλοι εις τόν Θεόν νά νεύση εις τάς καρδίας τών Ισχυρών Χριστιανών Βασιλέων τής Ευρώπης, νά ίδωσι τά δίκαιά μας καί νά επέμβωσι διά νά μάς ελευθερώσωσι από τήν άγριαν τυραννίαν τών Τούρκων. Ενώ τώρα μετά θετικότητος μανθάνομεν ότι ο Φιλόχριστος Αυτοκράτωρ τής Ρωσσίας συνεννοείται  μετά τής γενναίας Αγγλίας διά νά τελειώσουν τό μέγα έργον τής Κρήτης καί νά τήν προσκολήσωσι μετά τής μητρός της Ελλάδος" 

Στην συνέχεια δε αναφέρει ότι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα θετικά, "..τά όργανα τού Μουσταφά πασά άρχισαν νά σπερμολογούν φόβους καί νά ζητούν υπογραφάς ότι τάχα ο Μουσταφάς καθυπέταξε την Κρήτην. Αλλά δέν μάς απατούν αυτοί, οι οποίοι καί τήν θρησκείαν καί τήν πατρίδα καί τήν τιμήν των δίδωσι εις τούς Τούρκους διά νά λάβωσι μόνον χρήματα. Ερωτώμεν αυτούς διατί βιάζεται ο Μουσταφά Πασάς νά αποδείξη τήν Κρήτην προσκυνημένην? παράδιότι ηξεύρει ότι τώρα αρχίζει η Ευρώπη νά επεμβαίνει επισήμως εις τόν Κρητικόν αγώνα καί απόδειξις είναι τά ευρωπαικά πλοία τά οποία καθ εκάστην έρχονται εις  Σούδα καί παρατηρούσι. Οθεν διασπείρει όργανα τά οποία παρακινούν τόν λαόν νά δώση υπογραφάς ότι δήθεν επροσκύνησε.
Αλλά δέν θέλει τό κατορθώσι.."

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΦΗΜΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

 * Στο δεύτερο φύλλο (29/12/1866) εκθειάζονται τα ανδραγαθήματα της Επανάστασης, καθώς επίσης, η δόξα και η φήμη που κέρδισε ο κρητικός αγώνας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, καλείται δε και ο κάθε κρητικός "νά βαστά τό όπλον του εναντίον των Τούρκων" και να μη ντροπιάσει την δόξα του..Όπως γράφει "Εάν οι εντός τής Νήσου αγωνιζόμενοι Κρήτες εγνωρίζαμεν τήν φήμην, τόν έπαινον καί τήν συμπάθειαν τήν οποίαν έχομεν εις τόν έξω κόσμον, βεβαίως όχι οίκους, καταστάσεις καί αγαθά τά οποία χάνομεν, αλλά καί μυρίας ζωάς αν είχαμεν ευχαρίστως έπρεπε νά τάς θυσιάσωμεν πρός  διατήρησιν τής μεγίστης δόξης  τήν οποίαν απολαμβάνομεν διά τόν ιερόν μας αγώνα. Άπασα η Ευρώπη, όλοι οι διπλωμάται υπουργοί, οι πρέσβεις τής Ρωσσίας, τής Αγγλίας καί αυτής τής Γαλλίας, έχουσι τό μάτι προσηλωμένον εις ημάς. Καί οι μέν φίλοι τής Τουρκίας θαυμάζουν πώς διατηρείται η Επανάστασίς μας καί δέν δύνανται νά μήν ομολογήσουν τήν ανικανότητα τού τουρκικού στόλου όστις δέν είναι άξιος μέ 38 ατμόπλοια νά διατηρήση τήν πολιορκίαν μιάς νήσου. Οι δέ φίλοι τού Δικαίου χαίρουσι διά τάς ανδραγαθίας μας καί μάς παρακινώσι νά επιμείνωμεν εις τόν ιερόν μας αγώνα καί βεβαίως θέλομεν απολαύση τήν ποθητήν μας ελευθερίαν.
Η μάχη τού Αρκαδίου εδωκε μεγίστην εντύπωσιν εις τήν Ευρώπην καί επέσυρε τήν προσοχήν όλων τών πολιτικών καί όλων τών εφημερίδων. Όθεν καθείς εξ ημών άν λέγη ότι είναι Χριστιανός Κρητικός, δι αγάπην τής δόξης τής Κρήτης, πρέπει νά βαστά τό όπλον του εναντίον τών Τούρκων μέχρι τελευταίας αναπνοής. Διότι ποία εντροπή χειροτέρα θέλει είναι δι ημάς τούς Κρήτας παρά έπειτα από τόσους επαίνους  καί από τήν δόξαν τήν οποίαν απολαμβάνομεν απ όλον τόν κόσμον καί από Ευρωπαίους καί από Ελληνας, νά ακουσθή αίφνης, ότι οι κρητικοί επροσκύνησαν πάλιν εις τόν Τούρκον!.μόνο νά τό συλλογισθή τις είναι καλύτερον νά αποθάνη....".

ΟΧΥΡΗ ΘΕΣΗ ΣΦΑΚΙΩΝ ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΠΕΔΙΝΗ ΚΥΣΣΑΜΟ
Στη τρίτη εφημερίδα (5/1/1867) ο συντάκτης Ν. Δαρμάρος αναφέρεται στην "ταχύπτερον φήμην" σύμφωνα με την οποία ο Μουσταφά Πασάς εξόρμησε δια θαλάσσης στα Σφακιά. Στο μεγαλύτερο μέρος τού κειμένου του, αναλύεται σε αυθόρμητα θαυμαστικά επαινετικά σχόλια για τούς Σφακιανούς και την οχυρή θέση τους "τήν κατάλληλοτέραν θέσιν τής Κρήτης" όπως γράφει.
Όπως φαίνεται, εκφράζει μια  μάλλον απλουστευτική άποψη, αλλά καλόπιστα εμπεδωμένη στην αντίληψη τού πληθυσμού, λόγω και τής εξαίρετης πολεμικής φήμης των Σφακιανών. Κατά την αντίληψη αυτή, οι Σφακιανοί, διαθέτοντας μια δοκιμασμένη πολεμική παράδοση και το
πλεονέκτημα τής ορεινής τους θέσης, θα παρέσυραν και θα εξουδετέρωναν τον εχθρό στα μέρη τους, "πρός σωτηρίαν τής λοιπής Κρήτης", όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Παράλληλα, από την αρχή, διατυπώνει τούς φόβους του για τις αδυναμίες της πεδινής Κισάμου. Όπως λέγει: "Απαντες είχομεν το βλέμμα προσηλωμένον εις αυτόν (τον Μουσταφά) αγνοούντες ποίαν οδόν ήθελε βαδίσει και εσκεπτόμεθα ότι εάν ήρχετο εις τά πεδινά διά τής Κυσσάμου τί ηδυνάμεθα να πράξωμεν κατ αυτού? μήν έχοντες την κατάλληλον θέσιν,, ου μόνον να τον καταβάλλωμεν αλλά ούτε κάν να τον προσκρούσωμεν. Η επιστροφή τού εχθρού εις τά Σφακιά συντείνει τά μέγιστα εις τον σκοπόν τού αγώνος μας...."  Η εξέλιξη του αγώνα, και όχι μόνο κατά την εξέγερση του 1866, έδειξε ότι πράγματι, όπως προβληματίζεται ο Ν. Δαρμάρος, η πεδινή Κίσαμος υπήρξε διαχρονικά και η "αχίλλεια πτέρνα" της Επαρχίας. Ενώ οι Κισαμίτες καπετάνιοι, οπλαρχηγοί και σωματάρχες συμμετείχαν με τούς άνδρες τους στις συγκρούσεις πάνω στα ορεινά μέτωπα τής Κισάμου, ή στο Σέλινο, στην Αγιά Ρουμέλη, στην ορεινή Κυδωνία, ή στον Αποκόρωνα, οι Τούρκοι ρήμαζαν και εβανδάλιζαν στα πεδινά χωριά τής Κισάμου καίγοντας σπίτια και γεννήματα και βιαιοπραγόντας κατά των γυναικοπαίδων.. 

Εκτός από τους Κισαμίτες οπλαρχηγούς και τούς δικούς μας ιστορικούς, την κατάσταση αυτή ειδικότερα στην Κίσαμο έχουν διεκτραγωδήσει στα τηλεγραφήματα και στις αναφορές τους και οι ξένοι Πρόξενοι των Χανίων, όπως ο Αμερικανός Stillman, ο οποίος αποδίδει σε τουρκικό σχέδιο την τακτική των βανδαλισμών στα πεδινά τής Κισάμου, για να υποχρεώνονται οι άνδρες αγωνιστές να κατεβαίνουν από τα βουνά για να προστατεύσουν τις οικογένειές τους. Για ωμότητες στην Κίσαμο γράφει ο Βρετανός Πρόξενος Murray, ενώ ο Γάλλος Tricou χαρακτηρίζει ως "καταδικαστέες ακρότητες" όσα διέπραξαν οι Τούρκοι στην Κίσαμο, όπως προσθέτει δε "τρείς Τούρκοι αξιωματικοί παραιτήθηκαν για να μη παρίστανται μάρτυρες παρόμοιων κατακρεουργήσεων."  Ο δε Πρόξενος τής Ελλάδος στα Χανιά Νικ. Σακόπουλος, ευνόητον, ότι παρακολουθεί στενότερα και καταγράφει λεπτομερέστερα τις βιαιότητες των Τούρκων στην Κίσαμο, τις οποίες αναφέρει μαζί με όλες τις άλλες πληροφορίες στην Αθήνα.
Στο τέταρτο τέλος φύλλο (8/1/1867) ο Ν. Δαρμάρος επισείει εντονότερα τον κίνδυνο πού διατρέχουν οι συμπατριώτες όχι μόνο από τα όπλα αλλά και από τα δόλια μέσα πού μετέρχεται ο εχθρός. "..φοβίζων ου μόνον με τά όπλα του, αλλά μετέρχεται  και την μάλλον επικίνδυνον δολιότητά του και απάτην, πασχίζων με υπουλότητα να μάς καθησυχάση και ύστερον μετά ταύτα να μάς εκδικηθή καί να επιπέση επάνω μας ως άγριον θηρίον". Εξορκίζει δε και πάλι  "..δι αγάπην Χριστού, δι αγάπην τής πατρίδος μας, δι αγάπην των ιδίων ημών τέκνων και συμφερόντων πρέπει να ομονοούμεν και να συζώμεν όχι ως ακέφαλοι, αλλαι ως ότι είμεθα υπό την σκέπην καί επαγρύπνισιν των δικαιοτέρων νόμων. Καθείς μας οφείλει να σέβεται τού άλλου την ζωήν και την ιδιοκτησίαν…"

ΕΝΑΣ ΑΓΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ

 Τα τέσσερα αυτά χειρόγραφα φύλλα, πού δεν γνωρίζουμε πώς και σε ποια έκταση κυκλοφορούσαν στην Επαρχία, δείχνουν ένα αγνό και ανήσυχο πατριώτη συντάκτη που μας δίνει πολύ ζωντανά την ατμόσφαιρα τής πρώτης περιόδου τής Επανάστασης του 1866 στην Επαρχία, αλλά και ευρύτερα, με την πέννα, το μελάνι και όποιο χαρτί είχε στην διάθεσή του. Παρ όλο πού τα φύλλα δεν έχουν μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ τους, παρατηρούμε ότι τον ενθουσιασμό τού πρώτου φύλλου, διαδέχεται μια έκδηλη ανησυχία με την πάροδο των ημερών, τόσο λόγω της πίεσης των Τούρκων, όσο και λόγω τού φόβου για την ενότητα του πατριωτικού μετώπου.
Σημειώνεται για την ιστορία, ότι την ύπαρξη της χειρόγραφης εφημερίδας Ο ΨΗΛΟΡΙΤΗΣ πού εκδιδόταν "άπαξ τής εβδομάδος στην Κύσσαμο" μου υπέδειξε ο Χανιώτης ιστοριοδίφης κ. Ιωάννης Λεντάρης τόν οποίον ευχαριστώ θερμά άλλη μια φορά.. Ο κ. Λεντάρης, ο οποίος είχε ασχοληθεί με την χειρόγραφη αυτή εφημερίδα σε ένα δημοσίευμά του στην ετήσια έκδοση τού Δήμου Χανίων *ΕΝ ΧΑΝΙΟΙΣ*( 2013)  (στο οποίο μάλιστα έγραφε ότι για τον Τζώρτζη Δαρμάρο στο Καστέλλι τού είχε μιλήσει ο αξέχαστος Καστελλιανός καθηγητής Στέλιος Γιακουμάκης.) Την εφημερίδα αυτή κατά τον κ. Λεντάρη είχε πρωτοανακαλύψει στους φακέλλους τής Ελληνικής Εθνολογικής Εταιρίας πού στεγάζεται στην Παλαιά Βουλή στην Αθήνα, ο Ηρακλειώτης δημοσιογράφος κ. Ανδρικάκης Αλέξανδρος. Ο κ. Ανδρικάκης είχε συμπεριλάβει τα 4 αντίγραφα τής χειρόγραφης εφημερίδας Ο ΨΗΛΟΡΙΤΙΣ στο αφιέρωμα τής Ηρακλειώτικης εφημερίδας ΠΑΤΡΙΣ υπό τον τίτλο *Κρήτης σπαράγματα* με την ευκαιρία τής Επετείου για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα εκείνου του έτους. Όπως σημειώνει ο κ. Ανδρικάκης. Την χειρόγραφη εφημερίδα υπέγραφε στην τελευταία της σελίδα "ο Συντάκτης και χειρογράφος Ν.Δ"  δηλ. Ν.Ι.Δαρμάρος "εξ επαρχίας Κυσσάμου" όπως διαπιστώνουμε από την επιστολή πού έστειλε ο ίδιος στην Εν Αθήναις υπέρ των Κρητών Κεντρικήν Επιτροπήν, προκειμένου να γνωστοποιήσει την έκδοση τής εφημερίδας.
Στο Κρητικόν Αρχείον "δεν εντοπίσαμε άλλο φύλλο" καταλήγει. Λίγο πριν από το 1ο Συνέδριο για την Ιστορία της Κισάμου (Οκτώβριος 2016) στο Καστέλλι, είχα ζητήσει από την "Βικελαία Βιβλιοθήκη" στο Ηράκλειο, τα αντίγραφα  από το Αρχείο των εφημερίδων και ευχαρίστως και αμέσως μου έστειλαν τα 4 πρωτοσέλιδα από το αφιέρωμα της εφημερίδας ΠΑΤΡΙΣ. 

Ευχαριστώ επίσης θερμά την Διεύθυνση και το προσωπικό της Βικελαίας για την άμεση ανταπόκριση.

ΑΡΓΗΣΕ....

 Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα εκδοθεί υπουργική απόφαση που θα ορίζει ανώτατη τιμή 40 ευρώ για μοριακό τεστ κορωνοϊού και 10 ευρώ για rapid test δια του ΓΓ. Εμπορίου και Καταναλωτή Παναγιώτη Σταμπουλίδη.

Έκανε λόγο για φαινόμενα κερδοσκοπίας και ασύμμετρων ανατιμήσεων και σε μια σειρά αγαθών και υπηρεσιών. 
"Προτεραιότητα μας αποτελεί η διασφάλιση της υγείας των πολιτών.
Με γνώμονα αυτό, κάνουμε παρεμβάσεις σε φαινόμενα ασύμμετρων φαινομένων. Προχωράμε στον ορισμό ανώτατης τιμής σε προϊόντα παροχής υπηρεσίας τεστ για τον κορωνοϊό.

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΚΡΑΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Διαδικτυακή Ημερίδα της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης με την Ευρωβουλευτή Μαρία Σπυράκη

  Η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης διοργανώνει ανοιχτή στο κοινό μέσω του διαδικτύου, Ημερίδα (webinar) τη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου, στις 17:30, με θέμα: «Κλιματική Κρίση και Ακραία Φαινόμενα». Την αρχική τοποθέτηση επί του θέματος θα την κάνει η Ευρωβουλευτής κα Μαρία Σπυράκη. Θα ακολουθήσουν, ο κ. Καθηγητής Κωνσταντίνος Συνολάκης, η Επικεφαλής Πολιτικής της WWF Ελλάς, κα Θεοδότα Νάντσου, ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων, κ. Νικόλαος Καλογερής και ο Δήμαρχος Πλατανιά, κ. Ιωάννης Μαλανδράκης.
Στόχος της ημερίδας αυτής είναι να υπάρξουν απαντήσεις στο κρίσιμο θέμα που βιώνουμε σε κάθε γωνιά της Κρήτης, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη: της κλιματικής κρίσης και των ακραίων φαινομένων, που μάς προξενούν πολλά ερωτήματα για το μέλλον. Θα συνεχίσουμε να βιώνουμε ακραίες καταστροφές και στον τόπο μας; Υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης; Μπορεί να μάς βοηθήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιες είναι οι κοινωνικές συνέπειες; Μπορεί να υπάρξει έγκαιρη προετοιμασία;
Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά από το κανάλι της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης στο YouTube. Το μόνο που απαιτείται είναι η σύνδεση μέσω του συνδέσμου: https://bit.ly/2J7COjq τη Δευτέρα 30/11, στις 17:30, επιλέγοντας τη συγκεκριμένη εκδήλωση, που θα έχει τη σήμανση «LIVE» (Ζωντανή Μετάδοση). Θα υπάρχει η δυνατότητα στους παρακολουθούντες να θέτουν ερωτήματα και να σχολιάζουν, μέσω της σχετικής ενσωματωμένης φόρμας του YouTube. 
Τον συντονισμό της Ημερίδας αυτής θα έχει ο Γενικός Διευθυντής της ΟΑΚ, Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς και ο Υπεύθυνος του Ινστιτούτου Θεολογίας και Οικολογίας, Παραρτήματος της ΟΑΚ, Αντώνης Καλογεράκης.
Η φυσική παρουσία στις εγκαταστάσεις της ΟΑΚ, λόγω των περιοριστικών μέτρων, δεν είναι εφικτή.

ΛΗΓΕΙ Η ΕΚΠΤΩΣΗ 20% ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΔΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

 Ο Δήμος Κισάμου  σας ενημερώνει ότι τέλος του μηνός Νοεμβρίου λήγει η έκπτωση του 20% (ΑΠΟΦ. Δ.Σ. 49/2020) για την πληρωμή του λογαριασμού ύδρευσης του Α΄ εξαμήνου 2020.
 Η εντός προθεσμίας εξ ολοκλήρου εξόφληση του, σας εξασφαλίζει επιπλέον έκπτωση 10% η οποία θα πιστωθεί στον επόμενο λογαριασμό. 
Η εξόφληση του λογαριασμού μπορεί να γίνει: 1) Στο Δήμο Κισάμου, 2) Στα ΕΛ.ΤΑ., 3) σε όλες τις τράπεζες.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ «Η ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ»

Μια πρόχειρη ανάμνηση και αναφορά
Του Γ. Πευκιανάκη.

Η ιστορία ενός τόπου γράφεται από τις δράσεις των ανθρώπων και πολλές μικρές ιστορίες συνθέτουν την μεγαλύτερη, που σαν συνισταμένη σ’ένα βαθμό αντιλαμβανόμαστε.
Προσωπικά με νεανικό έρωτα και  μέτρια φιλοδοξία είδα εξ’αρχής με ευχαρίστηση την προοπτική εγκατάστασης μου στην Κίσαμο. Η καταγωγή μου από χωριό της Σητείας και δόξα τω Θεώ.

Αυτή η μετοίκηση δεν μου στερούσε την αισιοδοξία να βλέπω ενιαία την Κρήτη απ άκρου σ’άκρο. Άλλωστε με την ιστορική μου ματιά δεν έβλεπα μόνο τον Μινωϊκό πολιτισμό στην Ανατολική Κρήτη κι ας άρχιζε τότε  προς τα εκεί να αναπτύσσεται ο τουρισμός. 

Και βέβαια διαπρεπείς συνάδελφοι οι μακαριστοί Κυριακογιαννάκης Σ. Ανδρουλάκης Ι. Γιακουμάκης Σ., ο και σήμερα Μαλαθράκης Ε. για ν’ άναφερθώ σε κάποιους φιλόλογους, ήταν φως επιστήμης και πολιτισμού για την κοινωνία και για τις υψηλές απαιτήσεις των τότε σχολείων. Αν προσθέσομε, ο Α. Σχετάκης ήταν αποκάλυψη επαναστατικού πνεύματος όχι μόνο μαθηματικός αλλά με ευρύτατη μόρφωση και αισιόδοξων οραματισμών.

   Αναφερόμενοι λοιπόν στη διετία 1973-74,( καίτοι η χειρότερη της δικτατορίας) στο Καστέλλι υπάρχει, εκτός των όποιων ενδεικτικά αναφέρω, και μια πλειάδα ανθρώπων διαφόρων επαγγελμάτων ανήσυχων πνευματικά   και  με δίψα για οικονομική και πολιτιστική πρόοδο.

Το κατ’ έμέ έχοντας μια κάποια κουλτούρα από τα Στειακά δρώμενα έβλεπα μια δυναμική ανάλογη στην μικρή μας πόλη.
Τώρα με την ευρύτερη πνευματικότητα, θρησκευτικές εορτές, πανηγύρια, μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις υπήρχαν με πολυδυναμική συμμετοχή που ευτυχώς συνεχίζονται πέρα από Συλλόγους.

Αυτή την πνευματικότητα για την οποία είχε συνδράμει και συμμετείχε και ο από το 1957 νέος τότε επίσκοπος  θέλησε να μορφοποιήσει με τον θεσμό των Γραμβουσίων, ο αοίδιμος Ειρηναίος το 1971.

Ίσως να προϋπήρχε κάποια «γιορτή του κρασιού», από τον εμπορικό σύλλογο; για την ιστορία, στην Σητεία ανάλογα είχαμε το 1964 την πρώτη εορτή που βαπτίσθηκε «γιορτή Σουλτανίνας»

ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ

Το 1966 έγινε στο Ηράκλειο το πρώτο Παγκόσμιο Κρητολογικό Συνέδριο ..έβλεπε λοιπόν ο Ειρηναίος μια πνευματικότητα σε αξιόλογα θέματα και ως το είχε συνήθειο προσκαλούσε συνέδρους, αναφέρομαι σε καθηγητές πανεπιστημίου ..Τωμαδάκης, Δασκαλάκης και άλλοι σύνεδροι έρχονταν για το Δεσπότη και να γνωρίσουν το Καστέλλι και είχε πάντα ο Δεσπότης  θεματολογία γενικότερου ενδιαφέροντος, 

Το Κρητολογικό συνέδριο θεσμοθετημένο διεξάγεται αδιάλειπτα μέχρι σήμερα ανά πενταετία. Το δεύτερο, 1971 πραγματοποιήθηκε στα Χανιά. Αν προσθέσωμε την λειτουργία της Ακαδημίας από το 1968, υπάρχει μια πνευματική δραστηριότητα στην περιοχή πού κατά τον Δεσπότη και στο Καστέλλι πρέπει ν’ αποτυπώνεται.

Τι είναι λοιπόν τα Γραμβούσια; είναι πρωτοβουλία του Ειρηναίου που στην ιδρυτική τους αφετηρία στοχεύουν σε  σειρά συμμετοχικών εκδηλώσεων πολιτισμού και ανάδειξης προϊόντων της παραγωγής και της λαϊκής τέχνης. Βέβαια θρησκειολογικά εφευρίσκει ο άγιος και τον «Βυζαντινό εσπερινό» όπου με την ικανότητα και το βάθος που τον διέκρινε άνοιγε παράθυρο στην τότε υποτιμημένη Βυζαντινή μας ιστορία.
Αλλά και ως «Σημαία η Γραμβούσα» το σύμβολο αγώνων και ηρωισμού, συνδέει την εποχή της Βενετοκρατίας της Οθωμανικής συνέχειας με την επανάσταση από το 1821 κ ε. οι Συνεταιρισμοί, οι γυναίκες της υπαίθρου, η Οικοκυρική σχολή τα τεχνικά σχολεία εργαστήρια, η ξυλογλυπτική, η κεραμοποιία, οι λαϊκοί μουσικοί, οι χοροί μας, κ.λ.π. συνθέτουν μια δυναμική. Αυτά θα αναδεικνύονταν συνοπτικά στο «Φεστιβάλ»  Γραμβούσια.  

Ακολουθεί η μετάβαση του Ειρηναίου στη Γερμανία 1972-80
Το 1972-75 έχουν συμβεί πάρα πολλά μέσα σε μόλις 3 χρόνια.

Όταν λοιπόν το 75 και εξής επαναλαμβάνονται τα Γραμβούσια, πρόεδρος ευρίσκεται (πιθανόν από το 1972) να είναι ο Μανώλης ο Ξηρουχάκης και αντιπρόεδρος ο Γιώργης ο Δεσποτάκης, αυτό το δίδυμο είναι επί μακρόν και μέχρι του Θανάση Δεικτάκη, η ψυχή των Γραμβουσίων με κεντρικό θέμα την αναβίωση- παράσταση του Κρητικού γάμου και τη γιορτή του κρασιού. Ο Κρητικός γάμος έστω σαν λαογραφικό δρώμενο έχει αρκετές δυσκολίες όπως και κάθε «θεατρική παράσταση» και μαζεύει πλήθος επισκεπτών θεατών. Η δε γιορτή του κρασιού στην πλατεία Τζανακάκη είναι μια αρκετά δύσκολη στην προετοιμασία εκδήλωση και για την συμμετοχή των μουσικών( βιολάρηδων) και για την οργάνωση του χορού – δεν υπάρχουν ακόμη χορευτικά συγκροτήματα- και η συμμετοχή εξελίσσεται μάλλον αυθόρμητα σε λαϊκό πανηγύρι. Κυρίως όμως πέρα από τη γενική φροντίδα, ο Σύλλογος ετοιμάζει τα ψητά και τα διαθέτει με συμβολική αμοιβή, αλλά το κρασί προσφέρεται από την Ένωση, από τους  Προυσαλίδη- Κοκολάκη και τον πρόεδρο Μ. Ξηρουχάκη και ρέει άφθονο δωρεά. 
Για την ιστορία το ότι στην μικρή μας πόλη είχαμε κινηματογράφο χειμώνα, το καλοκαίρι και δύο και ότι πέρα από την εμπορικότητα ο Γιάννης ο Σταματάκης έψαχνε και ποιοτικές ταινίες, ε΄ αυτό και αν ήταν πολιτιστικό δρώμενο. Η κοινωνία θυμάται με αγαπητική μνήμη και εύχεται στον Γιάννη Σταματάκη. 

Ο άλλος μεγάλος είναι ο πανταχού παρών με διεισδυτική ματιά αστείρευτο χιούμορ, ο ποιητής φωτογράφος Γιώργης Ανυφαντάκης

ΓΡΑΜΒΟΥΣΙΑ
ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΒΙΟΛΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ Μ.ΚΑΤΡΑΚΗ

Το 1975 κ.ε, Δήμαρχος είναι πια ο Α. Σχετάκης, πολιτιστικά μεταπολιτευτικά, ζούμε μια επανάσταση από συναυλίες θεατρικές παραστάσεις. Επίσης τόσο ο Μ. Μαλαθράκης όσο και εγώ έχομε την λεγόμενη Νομαρχιακή λαϊκή επιμόρφωση, ο δε Δήμος καθιερώνει το λεγόμενο λαϊκό Πανεπιστήμιο. Επαναδραστηριοποιείται με τον Ιάκωβο Μαρή και ο Φιλολογικός Σύλλογος και χωρίς λεπτομέρειες θέσεων και αντιπαραθέσεων τα Γραμβούσια συνεχίζουν  το Αυγουστιάτικο πανηγύρι.

Η μονότονη επανάληψη των Γραμβουσίων, ως Κρητικός γάμος  με την μορφή καλοκαιρινού καρναβαλιού και η μεγάλη προετοιμασία για την εκδήλωση της πλατείας ήταν μεγάλο χαμαλίκι. Ο Μανώλης Ξηρουχάκης και ο Γιώργος ο Δεσποτάκης και όσοι του συμβουλίου τους συνέδραμαν μέσα από την δική τους πραγματικότητα προσέφεραν πολλά στην κινητικότητα του ήρεμου ακόμη τότε καλοκαιριού, που με ενδιαφέρον και αγάπη ο κόσμος αγκάλιαζε

 Ο Θανάσης ο Δεικτάκης από το 90 και εξής, πλάτυνε την εορτή, έδωσε άρωμα και πνοή στα Γραμβούσια, και δικαιωματικά του ανήκει η πατρότητα ανάδειξης της περιοχής, με σειρά  παρουσιάσεων ιστορικών μελετών με ποιήματα μοναδικά και οικολογικές ευαισθησίες. Καθιέρωσε τότε τα δύσκολα ταξίδια επισκέψεων στην Γραμβούσα, τιμώντας την ιστορική μνήμη, καθιερώνοντας πανήγυρη αλλά και αναδείχνοντας τις απαράμιλλες φυσικές ομορφιές. Ανάδειξε επίσης τη ιστορία των μουσικών της  μουσικής και χορευτικής παράδοσης. Τα Γραμβούσια  αγκάλιασαν σειρά άλλων εκδηλώσεων και τα δρώμενα πια απλώθηκαν σ’όλη την πόλη. Για όσους με σκεπτικισμό, όπως πάντοτε συμβαίνει, υποτιμούσαν καμιά φορά κάποια επί μέρους, ο Θανάσης απαντούσε  -Εμείς οι «κουζουλοί» ασχολούμαστε μ’ αυτά και κάνομε ό,τι μπορούμε, - ελάτε και σεις οι γνωστικοί να συνδράμετε όπως καταλαβαίνετε. Και πράγματι πολλοί συνέδραμαν τον Θανάση που τραβούσε το κουπί και μόνο τα ημερολόγια που εξεδόθησαν είναι σύνοψη τοπικής ιστορίας και πολιτισμού. Ο Θ. Δεικτάκης χάραξε δρόμο μακρύ, στην πεπατημένη του οποίου μπορούν να συνεχίζουν οι επόμενοι μέχρι ν’αποκτήσουν και δικό τους βηματισμό.

Γιορτή Κρασιού 1971-72 
Δεσποτάκης -Ροδουσάκη-Καπής

Τα Γραμβούσια όπως και αν προέκυψαν εξέφρασαν την ανάγκη μιας συλλογικότητας. Ο πολιτισμός μπορεί ν’ άναφέρεται στην παράδοση αλλά δεν πρέπει να είναι στατικά επαναλαμβανόμενος. Θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς, τα Γραμβούσια ως καλοκαιρινό δρώμενο ενεργοποίησαν πολλούς, και τον Δήμο που έχει την δική του ιστορία ιδιαίτερα στα χρόνια του Α. Σχετάκη. Στο μεταξύ η μετεξέλιξη του Φιλολογικού Συλλόγου προσέθεσε μια άλλη σημαντική πολιτιστική δρώσα παρουσία και η δημιουργία τα τελευταία χρόνια σταθερής θεατρικής ομάδας πολλά προσφέρουν μάλιστα και τους χειμερινούς μήνες. Η δημιουργία περιφερειακών συλλόγων για τους οποίους πολύ δραστηριοποιείται ο Σ. Κουνελάκης και όχι μόνο…δεν είναι της παρούσης, παρά σαν μια κάποια αναφορά του στιλ κουβέντα να γίνεται.
Ελπίζομε ότι όπως δεν έγιναν Γραμβούσια το 1974 και το 2020 για διαφορετικούς λόγους να είναι  η εξαίρεση της μακράς συνέχειας

Η Γραμβούσα εκτός από ιστορία , μύθος και ποίηση τι είναι σήμερα; Τι γίνεται με τον ορυμαγδό των επισκεπτών; Τι είναι για τους εμπόρους της στυγνής εκμετάλλευσης του θεϊκού κάλλους; Τι θα είναι σύντομα αν εμείς συνεχίζομε μόνο τα Γραμβούσια χωρίς την ευθύνη και του Δήμου στο πώς έχουν και πως διαμορφώνονται σήμερα τα πράγματα. 
Τέλος και ως υστερόγραφο και την προσωπική μου γνώμη: τα «δρώμενα του Κρητικού γάμου» και η κερδοσκοπική διάθεση όλων να γεμίσουν σουβλατζίδικα, φαγάδικα κ.λπ. καλό θα ήταν να μη διαταράσσουν την παράδοση της θρησκευτικότητας του 15αυγουστου επίσης δεν προάγει την μουσική μας, η ηχορύπανση που οι ενισχυτές επιβάλλουν σε όλους ντόπιους και ξένους και όχι μόνο στα Γραμβούσια.   

Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΦΑΛΑΣΑΡΝΩΝ

Πρωτομπαίνοντας στα αρχαία και λίγο πριν φτάσουμε στο στεριανό πλέον λιμάνι της αρχαίας πόλης λόγω του σεισμού του 365 μ.Χ, συναντάμε στα αριστερά μας την παράξενη αυτή κατασκευή. Είναι μια λαξευτή κατασκευή σε ντόπιο βράχο και με μια πρώτη ματιά θυμίζει μια μεγάλη "πολυθρόνα". Οι ερμηνείες πολλές, άλλοι λένε πως ήταν θρόνος όπου καθόταν ο βασιλιάς της πόλης άλλοι πως αποτελούσε βήμα για δημόσιες ομιλίες. Άλλοι λόγω του μεγέθους του αφιέρωμα στον Ποσειδώνα και άλλοι προς την θεά Αστάρτη, θεά των Φοινίκων. 

O Pashley που επισκέφτηκε τον Απρίλη του 1834 τα Φαλάσαρνα και θαύμασε τον γαλάζιο ουρανό της Κρήτης, την αρχαϊκή ομορφιά του τοπίου και τότε κατάλαβε γιατί οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα ΔΙΑ δίνει στο κείμενο του πάνω κάτω την ίδια ερμηνεία. 

Είδε 30 τάφους λαξευτούς στον βράχο, όπως τα Μάταλα, κυκλώπεια τείχη, θεμέλια σπιτιών, ερείπια ναού και ένα πέτρινο Θρόνο αφιερωμένο στον Ποσειδώνα, επειδή τα Φαλάσαρνα ήταν ναυτική δύναμη. Ίσως όμως να ήταν αφιερωμένος και στην Αρτέμιδα μιας και ο ναός που σώζεται ακόμα και σήμερα ψηλά στο Κούτρι ήταν αφιερωμένος στην Δικτυναία Αρτέμιδα. 
Αντίθετα ο Spratt (ΙΙ 234) υπέθεσε ότι δεν ήταν θρόνος, γιατί οι διαστάσεις του είναι τεράστιες αλλά μάλλον βήμα από το οποίο μιλούσαν οι Ρήτορες.

Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία για να φανεί το πραγματικό μέγεθος του Θρόνου-Βήματος ο αείμνηστος Μαυρομάτης την δεκαετία του 70΄ και η άλλη όπως τον σχεδίασε ο Pashley το 1834.

MIA TAKTIKH KAI MIA EΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟ Δ.Σ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

Στις 30 Νοεμβρίου 2020, ημέρα Δευτέρα και ώρα  18:00 μ.μ. θα γίνει τακτική συνεδρίαση με τα παρακάτω θέματα ημερήσιας διάταξης:
1. Τροποποίηση προϋπολογισμού έτους 2020.(Απόφαση 180/20 Ο.Ε).
2. Τροποποίηση προϋπολογισμού έτους 2020.(Απόφαση 189/20 Ο.Ε.).
3. Τροποποίηση προϋπολογισμού έτους 2020 για εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών.(Απόφαση 190/20 Ο.Ε.)
4. Επικαιροποίηση της υπ.33/20 απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου περί αναπροσαρμογής τελών καθαριότητας & ηλεκτροφωτισμού.(Απόφαση 191/20 Ο.Ε.).
5. Επικαιροποίηση της υπ.αρ.243/2019 απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου περί αναπροσαρμογής τελών ύδρευσης-άρδευσης-αποχέτευσης.(Απόφαση 192/20 Ο.Ε).
6. Γνωμοδότηση Δημοτικού Συμβουλίου επί της πρότασης της Δ/νσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων για κατάργηση του 2/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Σφακοπηγαδίου.
7. Έγκριση της υπ.αρ.23/20 απόφασης Κοινωφελούς Επιχείρησης "Καθορισμός αποζημίωσης Προέδρου έτους 2020".
8. Αποδοχή παράτασης εκπόνησης μελέτης Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Δ. Κισσάμου έως 3-3-2021.
9. Έγκριση Τεχνικού Προγράμματος έτους 2021.
10. Τροποποίηση παραγωγικής άδειας υπαίθριου εμπορίου από πλανόδιο εμπόριο σε λαϊκές αγορές, Τσικαλάκη Μαρίας του Εμμ.

Και την ίδια ημέρα και ώρα 17:30 μ.μ., σε ειδική συνεδρίαση με το παρακάτω θέμα  ημερήσιας διάταξης: ΘΕΜΑ ΜΟΝΟ: 

Έγκριση Ισολογισμού έτους 2018 Δήμου Κισάμου.
          

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η συνεδρίαση θα πραγματοποιηθεί με τηλεδιάσκεψη ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ePresence, ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, σύμφωνα με τις δ/ξεις της κοινής Υπουργικής Απόφασης υπ.αρ. Δ1α/ΓΠ.οικ:71342/6-11-2020 "Εκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοιού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από το Σάββατο 7-11-2020 έως και τη Δευτέρα 30-11-2020".

Κίσαμος 26-11--2020                                                                 
 Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ  

 Kατερινάκη Νίκη

ΤΙΠΟΤΑ ΝΕΩΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΕΠΑΛ Κισάμου...με χίλια ζόρια προσπαθούν εδώ και ένα χρόνο να βγουν σωστοί στις υποχρεώσεις τους... Για τα εργαστήρια λέω και όχι για το θερμοκήπιο που το πήραν απο το παλιό "ετοιμόρροπο" ΕΠΑΛ για να το ξανατοποθετήσουν στο προκατοΕΠΑΛ του Μαύρου Μώλους. Όπως άκουσα απο πηγή που βρίσκεται στο Ηράκλειο τα λεφτά τέλειωσαν για φέτος στην Περιφέρεια, οι κωδικοί άδειασαν και μόνο αν περισσέψουν κάτι ψίχουλα απο δω και απο εκεί θα δούμε και τα εργαστήρια, των Λυκείων.... σύντομα!

-  Για του χρόνου λοιπόν και έως ότου ψηφιστεί και ο νέος προϋπολογισμός της μακρινής μας περιφέρειας, για να δούμε αν είμαστε και μέσα.

Βέβαια το ίδιο ισχύει και για τα νέα Λύκεια αφού οι ρυθμοί είναι πολύ χαμηλοί τώρα και προέχει η απογραφή των σχολείων με την κινητή και ακίνητη περιουσία τους, βασική προϋπόθεση για συνεχιστούν μετά τα υπόλοιπα που κανείς δεν ξέρει με σιγουριά τι θα ζητήσουν.... 

Το πρόβλημα βέβαια οτι την απογραφή πρέπει να την κάνουν οι διευθυντές των Λυκείων που έχουν και τόσα άλλα να κάνουν, και σίγουρα χρειάζεται πολύς χρόνος για να γίνει μια πληρη απογραφή μέσα στα ετοιμόρροπα λύκεια. Ή δεν είναι ακόμα ετοιμόρροπα;

Αλήθεια εκείνη η επιτροπή Παιδείας έκανε καμιά συνάντηση (τηλεδιάσκεψη για να μην μας πουν οτι σπούμε το αμπαροκλείδωμα) για να δει που βρισκόμαστε τουλάχιστον με τα Νέα λύκεια;

ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΛΑΤΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ

Το Κοινωφελές Ίδρυμα «Ιωάννη Σ. Λάτση» συνεχίζει, έμπρακτα και ουσιαστικά, να στηρίζει το προνοιακό και κοινωνικό έργο της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου. Ανταποκρινόμενο σε αίτημα του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου, Προέδρου Δ.Σ. του Αννουσάκειου Ιδρύματος, προσέφερε μεγάλο αριθμό αντιγριπικών εμβολίων και εμβολίων πνευμονιοκοκκικής νόσου, για την κάλυψη των αναγκών όλων των ενοίκων και των τροφίμων του Αννουσάκειου Ιδρύματος ως επίσης και μεγάλες ποσότητες προστατευτικού ιματισμού μίας χρήσης (προστατευτικές νοσηλευτικές ρόμπες) για τις ανάγκες του Ιατρικού και Νοσηλευτικού προσωπικού του Ιδρύματος.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, Πρόεδρος Δ.Σ. του Αννουσάκειου, δήλωσε: «Στους ανατρεπτικούς και απρόβλεπτους καιρούς μας όπου όχι μόνον ο τόπος μας και οι άνθρωποι του αλλά η ανθρωπότητα στο σύνολο της βιώνει τραυματικές εμπειρίες που θα την σημαδέψουν για τις επόμενες δεκαετίες, Κοινωφελείς Φορείς και Ιδρύματα απλώνουν δίκτυ προστασίας στις κοινωνίες. Ξεχωριστή θέση στον χορό της προσφοράς και της αλληλεγγύης κατέχει το Κοινωφελές Ίδρυμα «Ιωάννη Σ. Λάτση». Ευγνώμονες οι ευχαριστίες μας προς του ιθύνοντες του Ιδρύματος καθώς, στα καιρούς αιτήματα μας, τείνουν ευήκοα ώτα και, ως σύγχρονοι κυρηναίοι, αίρουν τις αγωνίες μας και ανταποκρίνονται εις τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του Αννουσάκειου Ιδρύματος της Ι. Μητροπόλεως μας ως και όπου αλλού χρειαστεί. Είναι εγνωσμένη εξ΄ άλλου και διαχρονική, ανά το Πανελλήνιο, η κοινωνική ευαισθησία και η ανιδιοτελής προσφορά του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Ιωάννη Σ. Λάτση». Καρδιακά τους ευχαριστούμε και ευχόμεθα το φωτεινό αυτό παράδειγμα  να αποτελέσει υπογραμμό  και έναυσμα και για άλλους Φορείς και Ιδρύματα, για την εδραίωση της αλληλεγγύης και αρωγής σε προνοιακές δομές και δράσεις που συμβάλλουν στην άρση του κοινωνικού αποκλεισμού ευπαθών ομάδων του πληθυσμού μας. Πλούσια η ευλογία του Θεού στο καταξιωμένο ήδη και πλουσιοπάροχο ανθρωπιστικό του έργο.
Εκ της Ι. Μητροπόλεως

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Και το δίλημμα εξακολουθεί να υπάρχει.... βραστό με τέτοιο καιρό η πλακί με μπάμιες.....

 

ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΟΛΑ ΣΕ ΛΙΓΟ

Επειδή πήρα πολλά τηλεφωνήματα σχετικά με τον απολαυστικό διάλογο που είχα (εκτός απο μένα και με άλλους) με κάποιο κύριο εκ Χανίων (μου διαφεύγει το όνομα του), ρωτώντας με να μάθουν πληροφορίες σχετικά με το συμβαίνει, ποιος είναι, αλλά και γιατί αυτή η επιμονή του τόσα χρόνια -κοντεύει δεκαετία- να μας κατηγορεί, βάζοντας μας διαρκώς ψευτοδιλήμματα, μάλιστα γράφοντας σχόλια ακόμα και σε άσχετα με το θέμα άρθρα, ότι είμαστε Άθεοι-παγανιστές, δωδεκαθεϊστές κλπ... σας πληροφορώ οτι είναι αυτός που κυνηγά τα παιδιά που κάνουν γκράφιτι στις αυλές των σχολείων ή όπου αλλού βρουν... προσοχή όχι αυτά που λερώνουν τους τοίχους με συνθήματα, αυτά δεν τον ενδιαφέρουν, αλλά αυτά που σχεδιάζουν μια εικόνα... μιας και εκείνος την ερμηνεύει και ενεργεί κατόπιν κατά το δοκούν.  (με μηνύσεις και δικαστήρια) 

Η αλήθεια είναι οτι δεν τον έχω συναντήσει, δεν του έχω μιλήσει πρόσωπο με πρόσωπο, ούτε έχω βέβαια και την αγωνία να το κάνω... όμως θα τον δείτε να γράφει και εδώ μόλις αναρτηθεί αυτό το κειμενάκι (δεν μπορεί να αντισταθεί) για να μας εξηγήσει τι βλέπει σε κάθε σχέδιο που έκαναν τα παιδιά το 2011 (πάνω) στον ανατολικό τοίχο των ετοιμόρροπων Λυκείων ή στους παροπλισμένους σκουπιδοτενεκέδες της πόλης, αλλά και με τις σημερινές ζωγραφιες σε εγκαταλελειμμένα κτήρια με άδεια ή χωρίς. (το πρόβλημα του ήταν και είναι οτι δεν τους έχουν δοθεί άδειες για να ζωγραφίζουν σε δημόσια κτήρια)

Δεν μπορώ να μην του δώσω βήμα να πει αυτά που θέλει, αφού βέβαια συστηθεί...μάλιστα όσο γράφει τόσο θα τον καταλαβαίνουμε όλοι τι είναι και τι αποσκοπεί.....  Φυσικά είναι η τελευταία φορά που θα τον αφήσω να λερώσει τους δικούς μου τοίχους, εδώ και στο F/B με άδεια αφού ως και τώρα το έκανε αυθαδώς και χωρίς άδεια...

Υ.Σ Μιας και είμαι σίγουρος οτι θα μας γράψει 5-6 κατεβατούς απο θεωρίες συνωμοσίας, οτι στρεφόμαστε εναντίον της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας κλπ, τον παρακαλώ εκτός του οτι να είναι σύντομος...να τυπώσει κι ένα βιβλίο με τις παρλαπίπες του, αφού είναι τόσο σίγουρος και μας και να μας το μοιράσει, μιας και δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να χειριστούν τον ηλεκτρονικό τύπο καλά σαν και αυτόν.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΑΛΔΑΜΗΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

 Ανθούλας Νταγκουνάκη Φιλολόγου

 Ο Στυλιανός Φαλδαμής γεννήθηκε στα Παπαδιανά του πρώην Δήμου Ιναχωρίου, το 1921, από μία απλή φτωχή και αγροτική οικογένεια, όπως ήταν η συνηθισμένη εικόνα της εποχής στα χωριά μας.

Εκει τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο του Αγίου Αθανασίου, κι ύστερα παίρνοντας μοναδικό εφόδιο την ευχή των φτωχών γονιών ήρθε στο Καστέλλι, διαμένοντας μόνος σε νοικιασμένο δωμάτιο, οπό την ηλικία των δώδεκα χρόνων, για να τελειώσει το εξατάξιο γυμνάσιο.
Ενώ ήταν τελειόφοιτος, γεγονός ξεχωριστό για την εποχή του, ήρθαν τα δύσκολα χρόνια της κατοχής, 1940- 1945, οπότε επέστρεψε ασυζητητί στο χωριό του ως γεωργός, πλάι στους γονείς του, που τον είχαν κιόλας ανάγκη. Είναι χαρακτηριστικές οι λεπτομέρειες από τις αναμνήσεις του. Επειδή λέει οι φτωχοί γονείς του δεν είχαν βόδια, τον έστελναν να δουλέψει δυο μέρες σε οικογένεια με βόδια,
για να ανταποδώσουν εκείνοι με μια μέρα. Άραγε άξιζα όσο μισό βόδι; Φιλοσοφούσε αργότερα. Μέσα του όμως πάντα στριφογύριζε το ανήσυχο πνεύμα. Οπότε το 1945 ήρθε στην Αθήνα, γράφτηκε στη Νομική σχολή, απ’ όπου και αποφοίτησε το 1951. Η Αθήνα όπως και η Ελλάδα ολόκληρη σπαράσσεται τότε από τον εμφύλιο. Άγγλοι, αριστεροί, δεξιοί βρισκόταν σε αντιπαραθέσεις. Δεν ήξερες από που θα σου ’ρθει η αδέσποτη, θυμόταν αργότερα.

H Αθήνα του δείχνει το σκληρό της πρόσωπο και φτάνει συχνά να διαβάζει κάτω από τους δημόσιους λαμπτήρες τον καιρό των εξετάσεων. Οι καιροί δύσκολοι γενικότερα, οπότε για βιοποριστικούς λόγους και για να απαλλαγεί από το στρατιωτικό, κατατάσσεται στην αστυνομία πόλεων. Αργότερα άνοιξε η σχολή υπαστυνόμων και τον καλούν ως υπαξιωματικό. Όμως εκείνος ὁ ήπιος άνθρωπος, η ακέραια προσωπικότητα, δεν ήταν δυνατόν να συμβιβαστεί με τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντα του αστυνομικού.

Από το 1951 ως το 1953 ως πτυχιούχος της Νομικής, μπήκε με εξετάσεις στο Τελωνείο, ενώ παράλληλα έκανε και την άσκηση για δικηγόρος. Η υπαλληλική ιδιότητα τον στένευε. Το ατίθασο πνεύμα του δε συμβιβαζόταν εύκολα με έναν απλό υφιστάμενο.

Ξεκίνησε έτσι να δικηγορεύει το 1953, ανώνυμος, άγνωστος και άσημος, στο χάος της απρόσωπης Αθήνας, χωρίς κανένα στήριγμα. Αλλά το τόλμησε.

Όμως από νωρίς ξεχώρισε το όνομά του για την σπάνια εντιμότητα, οπότε κέρδισε την εμπιστοσύνη του κόσμου και γρήγορα απέκτησε μεγάλη και υψηλή πελατεία.

Ακολούθησαν πολλές γνωριμίες, όπου του έδωσαν κύρος, σεβασμό κι εκτίμηση, ηθική ικανοποίηση και αμοιβή στη δύσκολη πορεία που μόνος χάραξε, αλλά προπάντων μόνος σμίλεψε.

Άνθρωπος πράος ,ήρεμος, βαθιά φιλοσοφημένος, περισσότερο αγωνιούσε πως θα συμφιλιώσει τους αντιδικούντες, παρά πως θα κερδίσει χρήματα, όπως θα ήταν το ευκολότερο και το συνηθέστερο.

Στην καθημερινή του ζωή ήταν αρχοντάνθρωπος, με ξεχωριστό παράστημα. Αληθινός εκφραστής των παραδοσιακών αξιών του τόπου μας: δηλαδή της γνήσιας ανθρωπιάς, της ανεπιτήδευτης ευγένειας, της απροσποίητης σεμνότητας, του κρητικού φιλότιμου, της αντρίκειας ευθύτητας, της προσφοράς που δεν αποσκοπεί σε οφέλη.

Στην Αθήνα από τα πρώτα χρόνια, υπήρξε πυρήνας του κρητικού στοιχείου, ιδρυτής του Συλλόγου Εννιαχωριανών Αττικής, χρηματοδότης του πολλές φορές. Στάθηκε το «εννιαχωριανό καταφύγιο». Τα Παπαδιανά είχαν ξεχωριστή θέση στην ψυχή του παρά τις σκληρές εμπειρίες

της παιδικής ζωής. Ήταν τακτικός επισκέπτης και πάντα καλοδεχούμενος. Και πως να μην ήταν αφού το κατακαλόκαιρο ερχόταν σαν τον Άγιο Βασίλη για τα παιδιά του χωρίου του.

Μετά το 1990 ιδιώτευσε πλέον στο γραφείο του στη Σταδίου, αλλά αφιλοκερδώς και ευχαρίστως προσέφερε υπηρεσίες και παντός είδους βοήθεια σε όποιον του ζητούσε.

Πέθανε απλά κι αθόρυβα, αλλά στητός, ολόρθος και περήφανος, με εκείνο το αετίσιο βλέμμα του, στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 2006.

Σύζυγός του ήταν η κ. Παναγιώτα Αλμπάνη, φιλόλογος, Αθηναία στην καταγωγή, αλλά κρητικιά στο πνεύμα και στην ψυχή. Πραγματική σύντροφος του αείμνηστου Στέλιου Φαλδαμή, για πολλά χρόνια, υπήρξε στέρεο στήριγμα και για το σώμα του και για τις σκέψεις του και για τα οράματά του.

Αυτή υπήρξε η πνοή του σημερινού έργου, αυτή πραγματοποιεί τα σχέδια πού εκείνος είχε καταστρώσει, αυτή υλοποιεί τα οράματα μιας ολάκερης ζωής. Δεν μας ξαφνιάζουν βέβαια αφού χρηματοδότησαν μαζί για το τότε Δήμο Ιναχωρίου, το μνημείο για τη σφαγή του Λαφονησιοῦ, την προτομή του Καθεκλά στη Βάθη και μία παραδοσιακή βρύση στην πλατεία του χωριού του, τα Παπαδιανά.

Διαψεύδουν με τις πράξεις τους περίτρανα, όσους διαλαλούν πώς στην εποχή μας κυριαρχεί μόνο ο υπερκαταναλωτισμός, ο μηδενισμός και ο ατομισμός, πού οδηγούν σε κόσμο χωρίς αξίες και οράματα. Και όμως υπάρχουν και σύγχρονοι οραματιστές με έργα που τους κάνουν αθάνατους.

Για την πόλη της Κισάμου είναι γνωστές οι δωρεές της οικογένειας Φαλδαμή.

Με δωρεά της οικογένειας, της κυρίας Παναγιώτας Φαλδαμή, ανακαινίσθηκε πτέρυγα στο παλιό γηροκομείο για να μετατραπεί σε Κέντρο για ανιακούς με 17 κρεβάτια. Σαν σήμερα πριν απο 20 χρόνια περίπου, τελέστηκαν τα εγκαίνια του «Φαλδάμειου Οικήματος», στο όποιο εκτός των γραφείων της διοίκησης της Μητρόπολης μας, περιλαμβάνει αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, βιβλιοπωλείο, δανειστική βιβλιοθήκη, αίθουσα συσκέψεων και παρεκκλήσι αφιερωμένο εις τον Άγιο Στυλιανό που γιορτάζει σήμερα. 

Ο Στυλιανός Φαλδαμή έχει ανακηρυχθεί απο την Μητρόπολη μας, σαν μέγας ευεργέτης και στην σύζυγο του απονεμήθηκε η ύψιστη τιμητική διάκριση της Εκκλησίας της Κρήτης, ο Σταυρός του Αγίου Τίτου.