Είμαι ο Γεώργιος Περράκης 88 χρονών. Είμαι οικογενειάρχης με παιδιά και εγγόνια και βαθιά ριζωμένες μέσα μας τις αρχές της Χριστιανικής Πίστης. Σε όλη μου την ζωή από νεαρή ηλικία υπήρξα επίτροπος στις εκκλησίες του Πλατάνου. Από τον γέροντα ΠαπαΓιάννη Λουπάσακη, αργότερα τον υιό του ΠαπαΧρήστο Λουπασάκη εως τον αρχιμανδρίτη Αμφιλόχιο Ανδρονικάκη και φτάνουμε στον σημερινό ιερέα ΠαπαΓιάννη Στυλιανουδάκη. Εγώ, σαν Γεώργιος Περράκης έδωσα την δική μου μάχη μαζί με την οικογένεια μου, για να επιστέψει στο τόπο του ο ΠαπαΓιάννης Λουπασακης, όμως δεν μπορώ να ξεχάσω και τα χρόνια που έζησα σαν επίτροπος (9 τον αριθμό) δίπλα στον τωρινό εξαίρετο ιερέα ΠαπαΓιάννη Στυλιανουδακη ο οποίος με απόφαση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου κ. Αμφιλοχιου μεταφέρεται σε άλλη ενορία. Σεμνός, δοτικός, πρόθυμος να προσφέρει την βοήθεια του σε όποιον την είχε ανάγκη, αγαπητός από τον κόσμο. Σίγουρα του ταιριάζει η φράση: "Η αγάπη υπάρχει για να την χαρίζουμε. Τσιγκουνιά δεν σηκώνει."
Μεγάλη απώλεια για το χωριό μας, τον Πλάτανο, η απομάκρυνση του, υπήρξε υπόδειγμα ιερέα και του εύχομαι στο τόπο που θα πάει να θυμάται με αγάπη εμάς τους Πλατανιώτες, γιατί και εμείς τον αγαπήσαμε.
"Όταν χάνεις μια αγαπημένη καθημερινότητα, τότε την εκτιμάς. Όταν τη ζεις, δεν τη νιώθεις."
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΡΡΑΚΗΣ
κάτοικος Πλατάνου
Μεγάλη απώλεια για το χωριό μας, τον Πλάτανο, η απομάκρυνση του, υπήρξε υπόδειγμα ιερέα και του εύχομαι στο τόπο που θα πάει να θυμάται με αγάπη εμάς τους Πλατανιώτες, γιατί και εμείς τον αγαπήσαμε.
"Όταν χάνεις μια αγαπημένη καθημερινότητα, τότε την εκτιμάς. Όταν τη ζεις, δεν τη νιώθεις."
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΡΡΑΚΗΣ
κάτοικος Πλατάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου