Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

ΣΒΟΥΡΟΣΚΑΜΠΙΛΟ ΝΟ 5055


OI XAMENEΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ 
Γράφει ο Γ.Γεωργακάκης
Ένα πολύχρωμο 'περιβόλι' ήταν η Κίσαμος πριν από μερικές δεκαετίες. Απομονωμένη μεν, το μεγαλύτερο τμήμα της, στο δυτικό άκρο της Κρήτης -η παλιά 'εθνική' οδός αποτελούσε μόνιμο... εφιάλτη για όσους ένιωθαν ναυτία όταν ταξίδευαν στο λαβυρινθώδες και άκρως προβληματικό οδικό της δίκτυο- με έναν σημαντικό παραγωγικό ιστό, ωστόσο, που έδινε οικονομική δύναμη και αναπτυξιακή προοπτική στον τόπο.
Τα 'νεφρά' και τα 'πνευμόνια' αυτής της ελπιδοφόρας -τότε- πραγματικότητας ήταν κυρίως τα χωριά πέριξ της κωμόπολης. Και 'καύσιμο' της 'μηχανής' ο πρωτογενής τομέας. Φημισμένα τα κισαμίτικα προϊόντα.
Εκείνα τα -σκληρά- χρόνια όλοι οι δρόμοι της Κισάμου οδηγούσαν στο Καστέλι, που αποτέλεσε την 'καρδιά' της περιοχής. Το ταξίδι ανατολικά δύσκολο. Πολύωρο και κουραστικό. Λίγα τα μέσα, ελάχιστες οι δυνατότητες. 
Έτσι, το Καστέλι μετατράπηκε σε ένα μικρό αλλά σημαντικό εμπορικό κέντρο καλύπτοντας, ως ένα βαθμό, τις τοπικές ανάγκες. Χωρίς, ουσιαστικά, σχεδιασμό, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς τα αναγκαία έργα υποδομών. Και χωρίς την αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων, όπως, για παράδειγμα, το λιμάνι Κισάμου, που για δεκαετίες παραμένει εν πολλοίς ανεκμετάλλευτο. 
Εξ ανάγκης σχεδόν. Και χάρη, κυρίως, στην ιδιωτική πρωτοβουλία, που είναι ιδιαίτερα ισχυρή -σε αρκετές περιπτώσεις- μέχρι και σήμερα, αλλά και στην προσωπικότητα ενός άξιου ιεράρχη, με ό,τι αυτό, όμως, μπορεί να συνεπάγεται -και όντως συνεπάγεται- μεσομακροπρόθεσμα...
Στην πορεία του χρόνου, ωστόσο, τα δεδομένα άλλαξαν με ραγδαίους ρυθμούς. Ρυθμούς που το Καστέλι δεν κατάφερε, δυστυχώς, να ακολουθήσει. Οι... καρόδρομοι μετατράπηκαν σε οδικά δίκτυα ανθρωπινά και το ταξίδι προς ανατολάς έγινε σχεδόν καθημερινή συνήθεια. Άρα και η μεταφορά του όποιου πλούτου προς το μεγάλο αστικό κέντρο των Χανίων, που προσέφερε μεγαλύτερη ποικιλία και σαφώς ανταγωνιστικότερες τιμές.
Παράλληλα, αποδυναμώθηκε ο αγροτικός τομέας, εξαιτίας μιας σειράς σοβαρών λαθών σε ευρωπαϊκό, εθνικό και τοπικό επίπεδο, ενώ οι προσπάθειες που έγιναν σε συνεταιριστική βάση για την οργανωμένη τυποποίηση, προβολή και προώθηση τοπικών προϊόντων είχαν τραγική κατάληξη, αν και οι προοπτικές ήταν, αρχικά τουλάχιστον, ευοίωνες.
Ταυτόχρονα, όποιες πρωτοβουλίες πάρθηκαν (με σημαντικότερη, ίσως, τη δημιουργία της Ανώνυμης Ναυτιλιακής Εταιρείας Νότου), για να μπορέσει η Κίσαμος να βγει ξανά στον 'αφρό', απέτυχαν είτε επειδή επιλέχθηκαν άνθρωποι, οι οποίοι δεν είχαν πραγματικά τις δυνατότητες και την τεχνογνωσία για να τις φέρουν σε πέρας είτε γιατί υπονομεύτηκαν, λίγο έως πολύ, εκ των έσω και όχι μόνο, για λόγους μικροπολιτικών και άλλων σκοπιμοτήτων. 
Σε όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να συνυπολογιστεί ένα ακόμη εξαιρετικά σημαντικό δεδομένο: η σχεδόν θρησκευτική προσήλωση ενός μεγάλου τμήματος της τοπικής κοινωνίας, για λόγους που εύκολα είναι εξηγήσιμοι, στην επιλογή περισσότερο των αρεστών και λιγότερο των αρίστων. Ελάχιστες οι φωτεινές εξαιρέσεις και με αξιόλογη διαδρομή, που όμως, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, δεν ήταν αρκετή.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω; Η αναπτυξιακή 'γύμνια' μιας εξαιρετικά όμορφης περιοχής, με σημαντική, διαχρονικά, ιστορική και πολιτιστική διαδρομή, με αξιόλογες περιπτώσεις αναξιοποίητου ανθρώπινου δυναμικού και αξιοσημείωτες δυνατότητες αναβάθμισης σε όλα, σχεδόν, τα επίπεδα. 
Στη θεωρία, ασφαλώς. Ακόμη. Γιατί η πράξη, η πραγματικότητα, παραμένει, μέχρι και σήμερα, εν πολλοίς απογοητευτική...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σωστα ολα αυτά.... ΑΛΛΑ
διαφωνώ εν μέρη.

Δυστυχώς η Κίσσαμος ακολούθησε την πορεία της ΕΛΛΑΔΟΣ που από παραγωγική χώρα την 10ετια του 70-80 και με πολλές προοπτικές, κατάληξε να είναι μια χώρα πρεζόνι και να ζητάει μονίμως δανεικά σήμερα.

Για αυτό ευθύνονται πολλοί και πολλά (και λίγο πολύ τα ξέρουμε)
και δεν χρειάζεται να τα ξαναγράφω.

Το πρόβλημα λοιπόν δυστυχώς δεν εντοπίζεται μόνο στην κίσσαμο, αλλά γενικότερα αντικατοπτρίζει μια χωρά.

και το ψάρι δεν βρωμάει από την ουρά, αλλά από το κεφάλι.

το πρόβλημα λοιπόν ήταν ότι το ψάρι δεν αποκεφαλίστηκε όταν έπρεπε
και μετάφερε την σήψη σε όλο το σώμα..

Η λύση τώρα είναι λοιπόν να πετάξουμε το Ψάρι στον ΠΑΤΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΑΣ και να ξανά-ψαρέψουμε ένα άλλο ψάρι για το οποίο γνώμονας θα είναι να το διατηρούμε σε καλή κατάσταση...

Το μήνυμα αυτό πρέπει να περάσει στις νεότερες γενιές, γιατί οι παλαιότερες (και ειδικά η γενιά το πολυτεχνείου) "το γ@μήσανε και ψόφησε"


έτσι λέω εγώ.








Ιωάννης Παπαδάκης είπε...

Διαφωνώ κάθετα.... αγαπητέ μου..οι ευκαιρίες υπήρχαν
1. Βουλευτής από την πόλη για πάνω από 20 χρόνια
2. Εξαιρετικοί ευεργέτες.... Θεοχαράκης-Αννουσάκης-Φαλδαμής-Τσατσαρωνάκης-Σκουνάκης
3. Αξιοι άνθρωποι...Μαρής-Λυγιδάκης, Μητροπολίτης Ειρηναίος...
Απλά εμπλέξαμε με τα κομματικά σκατά και βγαζαμε τον χειρότερο....

Ανώνυμος είπε...

Ως προς τι διαφωνείς;

Στο ότι το γ@μησανε και ψόφησε;

Μήπως το "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία" δεν έγινε "κλεψιά - ρεμούλα - αλητεία" (γενικά μιλάω);

ή Μήπως τώρα (που τα γράφουμε αυτά) δεν υποβαθμίζεται η περιοχή (γενικά μιλάω);

Καθημερινά δεν βλέπεις να κλείνουν μαγαζιά, να φεύγουν υπηρεσίες (κλπ κλπ);

Πιστεύεις ότι κάποιος από αυτούς θα το απέτρεπε (μεμονωμένα ως προσωπικότητα) μέσα σε ένα άθλιο και δοσιλογικό κράτος προτεκτοράτο;

μήπως δεν βρωμάγε το κράτος από το Κεφάλι;

Και σε ποιον βουλευτή αναφέρεσαι στον Σκουλάκη (π.χ) που "δεν" υπηρέτησε το σύστημα ΠΑΣΟΚ ; (Που "δεν" κατάστρεψε την Ελλάδα)
και που "δεν" έλεγε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ;

(το "ΔΕΝ" σε εισαγωγικά)

κανε λίγο ποιο σαφή την θέση σου ως προς την διαφωνία για να το συζητήσουμε.

Ιωάννης Παπαδάκης είπε...

Διαφωνώ στο οτι η Κίσαμος ακολούθησε την πορεία της Ελλάδος..... είμαστε πολύ χειρότερα αφού ποτέ δεν είχαμε τα βασικά.... και όταν αποκτήσαμε κάτι ντις αποφάσισαν να μας τα πάρουν...Σε αυτό διαφωνώ, αγαπητέ μου, βρωμίσαμε χωρίς να κάνουμε καμιά προσπάθεια...απλά τα τελευταία χρόνια έγινε χειρότερο γιατί δεν έχουμε την δύναμη να αντισταθούμε ...

Ανώνυμος είπε...

[Διαφωνώ στο οτι η Κίσαμος ακολούθησε την πορεία της Ελλάδος..... είμαστε πολύ χειρότερα αφού ποτέ δεν είχαμε τα βασικά.... και όταν αποκτήσαμε κάτι ντις αποφάσισαν να μας τα πάρουν...Σε αυτό διαφωνώ, αγαπητέ μου, βρωμίσαμε χωρίς να κάνουμε καμιά προσπάθεια...απλά τα τελευταία χρόνια έγινε χειρότερο γιατί δεν έχουμε την δύναμη να αντισταθούμε ...]

δεν διαφωνώ με τα παραπάνω.

Εγω ομως, θα σου πω δυο περιπτώσεις από το παρελθόν για να δεις ότι ΔΥΣΤΥΧΩΣ και η Κίσσαμος ακολούθησε την Γενικότερη πορεία της ΕΛΛΑΔΟΣ. (παρόλο που μπορεί να ήταν χειρότερα όπως λες)

Πάρε παραδείγματα:

1> Την Ένωση Γεωργικών συνεταιρισμών Κισσάμου (το φαγοπότι του αιώνα)

φαντάζομαι ότι τα ξέρεις..
για να μην τα γράφω.. θα σου πω
μόνο ότι: έχει ευθύνες και ο Βουλευτής εκεί.

2> Το Οινοποιείο που έγινε στα Βιγλιά (της Ενώσεως) το οποίο σήμερα είναι Ερείπιο, και που αν θυμάσαι, την ίδια στιγμή που το έφτιαχναν, ταυτόχρονα έδιναν επιδοτήσεις (Ε.Ο.Κ τότε) να ξεπατώσουν τα αμπέλια στη περιοχή.

(το θέατρο του παραλόγου δηλαδή)

Σημείωση: Για ΜΙΖΕΣ και Ρεμούλες δεν μιλάμε.

Μπορώ να σου γράψω και άλλες περιπτώσεις...(να μην μιλήσουμε για κάποια δημόσια έργα που γίνανε.. και πως γίνανε..)

Εκείνα τα χρόνια, ήταν η Αρχή (της καταστροφικής πορείας) η οποία σήμερα κορυφώθηκε.

Για την Ανώνυμη Ναυτιλιακή Εταιρεία Νότου δεν λέω τίποτα.

καταλήγοντας θα έλεγα ότι:

"Η επιλογή περισσότερο των αρεστών και λιγότερο των αρίστων" δεν ήταν μόνο κισσαμίτικο προνόμιο..

Αντικατοπτρισμός μιας χωράς και μιας νοοτροπίας ήταν, και είναι ακόμη και σήμερα.

Τέλος, προσπάθειες κατά την άποψη μου έγιναν, αλλά ΧΑΘΗΚΕ ο ΣΤΟΧΟΣ
σε ένα γενικότερο καταστροφικό κλίμα Κομματισμού, εφησυχασμού, μίζας και λανθασμένων επιλογών.

Το σύνηθες δηλαδή (ΔΥΣΤΥΧΩΣ)