ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΒΑΣΙΛΗ !!!

«Ελεύθερος δεν θεωρείται αυτός που γίνεται δούλος ενός ανύπαρκτου ευτυχισμένου κόσμου, αλλά αυτός που αγωνίζεται να βρει την ευτυχία του μέσα στο σήμερα, μέσα στην πραγματικότητα».
Ένα από τα επιτακτικά προβλήματα της εποχής μας που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση είναι τα ναρκωτικά. Η μάστιγα αυτή του θανάτου εξαπλώνεται γρήγορα και παντού, σαν Λερναία Ύδρα κατασπαράζει κάθε αξία και ψευτονειροπλάνα μας οδηγεί στην εξαθλίωση της ατομικής και κοινωνικής ελευθερίας.
Σήμερα, πάνω στη Γη, τα ναρκωτικά είναι μια καλοστημένη επιχείρηση. Η εμπορία ναρκωτικών ουσιών μαζί με τα όπλα και το πετρέλαιο είναι μία από τις τρεις πιο επικερδείς "επιχειρήσεις" παγκοσμίως. Άρα η αντιμετώπιση και μόνο αυτού του προβλήματος είναι αρκετά δύσκολη, δυσκολότερη βέβαια η λύση. Μονοπάτια αδιάβατα και νόμοι με τεράστια παράθυρα προφυλάσσουν έμπορους και διακινητές και στην μέση όπως πάντα κάποιοι νέοι άνθρωποι που χωρίς πρότυπα, αξίες, αρχές και ιδανικά κατασπαράσσονται χωρίς έλεος.
«Αθλητές ινδάλματα ομολογούν δημόσια ότι κάνουν χρήση ναρκωτικών. Καλλιτέχνες συλλαμβάνονται για διακίνηση και εμπορία. Πρόσωπα της υψηλής κοινωνίας παραδέχονται δημόσια την χρήση» .
Τελικά μήπως φτάσαμε στο απροχώρητο πια ;
-Ίσως !!!!!
Στην άλλη μεριά η αστυνομική δύναμη, η πάντα παρούσα αλλά ποτέ προφθάνουσα εμφανίζεται αναποτελεσματική, στην δίωξη του μεγαλύτερου σημερινού εγκλήματος.
- Ο κυρ Κώστας Παρανομάκης παραπέμπεται γιατί πουλούσε στην λαϊκή ντομάτες 0.10 Ε ακριβότερα. Στην φυλακή !!!!!
- Ο Παναγιώτης Γλυκούλης παραπέμπεται γιατί τα γλυκά που πουλούσε, περιείχαν περισσότερη ζάχαρη από την κανονική». Στην φυλακή!!!
Ελέω ΚΡΑΤΟΥΣ όμως ο Μ.Π πιάστηκε με 2.6 κιλά ηρωίνη και παρέμεινε άγνωστος και ελεύθερος . Ο Β.Κ και ο Τ.Λ με 15.000 χάπια έκστασης, αθώοι.
Αθώοι όλοι, γιατί ο πρώτος προόριζε την ποσότητα για δωρεά στο ΠΕΠΑΓΝΗ και οι δεύτεροι έφερναν τα χάπια δώρο στον παππού τους στο χωριό αντί για ΒΙΑΓΚΡΑ. !!!!!
Τώρα εμείς κάπου εκεί στην άκρη προσπαθούμε να φτιάξουμε καμιά επιτροπή μήπως και κατορθώσουμε να προφυλάξουμε αυτές τις εναπομείναντες υγιείς αξίες . Όμως μήπως αργήσαμε ;
«Οι χούντες και η πείνα απέτυχαν, απέτυχαν και αυτοί που μας ήθελαν υποταγμένους, τώρα ο στόχος είναι το μυαλό και η ψυχή, προσπαθούν να σβήσουν τη λέξη «ΑΞΙΑ» από το λεξιλόγιο μας πριν προλάβουμε να τη διδάξουμε στα παιδιά μας».

Καλό ταξίδι !!

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ

«Τίποτα θαρρώ δε μου λείπει. Έχω μονάχα την αγιάτρευτη αγωνία της Ελλάδας, που (όλοι) θέλουν να τη γκρεμίσουν. Μα αυτή είναι αιώνια……...
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Στις αρχές του περασμένου αιώνα, λίγο πριν από την Ελληνική Επανάσταση και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, κάποιος υποχθόνιος εγγλέζος έτυχε να είναι πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη (αχ αυτή η αιώνια ατυχία μας). Την περίοδο αυτή τα διεθνή πολιτικά γεγονότα οδήγησαν την Τουρκία, όπως συμβαίνει και σήμερα πολλές φορές, σε συμμαχία με τη Βρετανία εναντίον της Γαλλίας. Αυτός ο ύπουλος και δόλιος εγγλέζος λοιπόν εκμεταλλευόμενος τη θέση του, τις πολιτικές συγκυρίες και την εύνοια του σουλτάνου, άρπαξε την ευκαιρία για να αποκτήσει σημαντικά αρχαία από την κεντρική Ελλάδα, τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου και την Μικρά Ασία, εκεί δηλαδή που άνθησε ο ελληνικός πολιτισμός.
Το 1800 με πρόθεση ότι ήθελε να σχεδιάσει τα μνημεία της Αθήνας και να λάβει εκμαγεία για τη διακόσμηση της έπαυλής του στη Σκοτία έστειλε κατά δω μεριά το συνεργείο του. Βέβαια στο μυαλό του δεν είχε τίποτα άλλο εκτός από τα ως και κείνη την στιγμή άθικτα μνημεία της Ακρόπολης, στα οποία όμως ήταν δύσκολο να τα πλησιάσει κανείς και για τα οποία δεν είχε δοθεί ποτέ άδεια ούτε καν για απλή σχεδίαση.
Με συνεχή και άφθονα δωράκια προς τους Τούρκους της Κωνσταντινούπολης,- άραγε τα ίδια δεν γίνονται και σήμερα- κατάφερε και του παραχωρήθηκε άδεια μόνο για αποτύπωση, λήψη εκμαγείων με την δέσμευση ότι τα ίδια τα μνημεία δεν θα πάθαιναν καμία βλάβη. Όμως ο βάρβαρος και συνάμα βάνδαλος είχε αντίθετη άποψη, πανούργος στο επάγγελμα(διπλωμάτης γαρ) πίεσε τους Τούρκους της Αθήνας να σιωπήσουν όσο τα συνεργεία του θα αφαιρούσαν τμήματα του γλυπτού διακόσμου των μνημείων της Ακρόπολης. Οι εργασίες ακρωτηριασμού και απογύμνωσης του Παρθενώνα άρχισαν το 1801. Συμπεριφερόμενοι ως βάνδαλοι οι άνθρωποι του, κατέβασαν τα γλυπτά από το ναό, όπου βρίσκονταν επί 2.250 χρόνια. Επί δέκα χρόνια τα συνεργεία του διαμέλιζαν τον Παρθενώνα και συνάμα και την ιστορία μας, αφαιρώντας τμήματα της Ακρόπολης. Στην Αγγλία, έφθασαν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, μετά από μία μικρή οδύσσεια, και αμέσως έγιναν αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής μεταξύ αυτού και της Βρετανικής Κυβέρνησης. Το Βρετανικό Κοινοβούλιο, μέσα στο οποίο ο περίφημος λόρδος κατηγορήθηκε ως αρχαιοκάπηλος, αποφάσισε με ψήφους 82 υπέρ και 30 κατά (άλλο που δεν ήθελαν), την αγορά των Μαρμάρων από αυτόν και την παραχώρηση στο Βρετανικό Μουσείο, του οποίου αποτελούν από τότε μέχρι σήμερα μία από τις σημαντικότερες συλλογές.
Επί δύο αιώνες που διαρκεί ο ξενιτεμός των Μαρμάρων, διανοούμενοι και προσωπικότητες της Βρετανίας και ολόκληρης της Ευρώπης στιγμάτισαν και στιγματίζουν την πράξη του υποχθόνιου βρετανού, ως ιεροσυλία. Εμείς σήμερα από την μια με παρακάλια και ικεσίες προσπαθούμε να τα φέρουμε πίσω, όπως συνέβη πριν λίγα χρόνια με πρόφαση την Ολυμπιάδα, άλλοι για εντυπωσιασμό και άλλοι με μορφή μακροχρόνιου δανεισμού. Όμως η αλήθεια είναι ότι μόνο ένας άνθρωπος προσπάθησε όσο κανείς άλλος για την επαναφορά των μαρμάρων στην πατρίδα μας. Στην Μνήμη λοιπόν αυτής της μεγάλης ελληνίδας, ας κάνουμε ακόμα μια κοινή προσπάθεια............ χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες.
"... Βλέπουμε την αλληλουχία των αρχαίων πολιτισμών κομματιασμένη, το παρελθόν γκρεμισμένο και τις θαυμάσιες ιδιαιτερότητες ξεθωριασμένες. Η μνήμη μας απειλείται και η ψυχή μας ξεραίνεται, η δημιουργικότητα ασφυκτιά, το παρόν ξεριζώνεται. Όποιος δεν έχει παρελθόν δεν έχει παρόν, λέει μια αραβική παροιμία. Αυτό το παρελθόν πρέπει να αναδυθεί από τα μουσεία για να γίνει πηγή έμπνευσης και δημιουργίας, να γίνει όργανο και χαρά του λαού ..."
Μελίνα Μερκούρη Μεξικό, 29 Ιουλίου 1982
Η Μελίνα αποχαιρέτησε τον μάταιο τούτο κόσμο, χωρίς να δει το όνειρο της να γίνεται πραγματικότητα, όμως η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο, αποτελεί πράξη τιμής προς τις αρχές δικαίου αλλά και εκδήλωση σεβασμού προς τις πάγιες πολιτιστικές αξίες μας. Αυτό να το καταλάβουμε!!!
Υ.Σ Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε και δηλώνει την αμάθεια μας είναι που συνεχίζουμε να αποκαλούμε αυτόν τον κλεμμένο θησαυρό ¨ελγίνεια μάρμαρα¨.

ΤΑ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΑ.......

Πριν από 14 χρόνια και συγκεκριμένα στις αρχές του 1995 και ενώ στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου δημόσιας τάξης ήταν ένας δικός «μας» (Χανιώτης) βουλευτής, ξεκίνησε να εφαρμόζεται η ιδέα των «πολυδύναμων» αστυνομικών τμημάτων. Μια ιδέα που, υποτίθεται, με την κατάργηση των μικρών αστυνομικών τμημάτων και την συγκέντρωση των δυνάμεων θα είχε σαν αποτέλεσμα την εξοικονόμηση και την αύξηση του μάχιμου προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. Μόνο που στην πράξη η ιδέα αυτή, η οποία δυστυχώς συνεχίστηκε και συνεχίζεται να εφαρμόζεται, συνοδεύτηκε με μείωση των αστυνομικών και οδήγησε στην εξαφάνισή τους από μεγάλες περιοχές και την συγκέντρωσή τους σε ορισμένα κέντρα. Και εάν μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι ίσως αυτή η ιδέα να απέδιδε στις συνοικίες ή στους Δήμους της Αθήνας, στην περιφέρεια και ειδικά στην Κρήτη, τα αποτελέσματα ήταν και είναι καταστρεπτικά..........

περισσότερα στο http://sfinesnaps.blogspot.com/2009/03/blog-post_6355.html

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ! Ο ΠΟΙΟ ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ;

Ο λόγος του αγράμματου, μα ίσως ποιο διάσημου Έλληνα σήμερα, προς τα νιάτα της Αθήνας.
Εφημερίς "Ο Αιών", 13 Νοεμβρίου 1838
Παιδιά μου! Εις τον τόπον τούτον, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιόν καιρόν άντρες σοφοί και άντρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ, και ούτε να φθάσω τα ίχνη των....Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, στη μεγάλη δόξα των προπατόρων μας κι έρχομαι να σας είπω όσα στον καιρό του αγώνα μας και πριν απ' αυτόν κι ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος παρατήρησα κι απ' αυτά να κάμωμεν συμπερασμούς και για την μέλλουσαν ευτυχία σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα.Και διά τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι σας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήτον σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθηκαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των... Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τις πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθεν εις τον κόσμον ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα... Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους και έτσι έλαβαν καιρόν πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι, και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν και οι Μουσουλμάνοι, και έκαμαν ότι μπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστη του... Έκοψαν γλώσσες σε πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν... Τον ένα έκοβαν, ο άλλος τον σταυρό του έκανε.Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διώρισε έναν βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν Πατριάρχη και του έδωσε την εξουσία της Εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός Κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο Σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι Κοτζαμπάσηδες εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι, και οι προκομμένοι, το καλλίτερο μέρος των πολιτών, μη υποφέροντες τον ζυγό έφευγαν κι οι γραμματισμένοι επήραν τα βιβλία και φύγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, κι έτσι έμεινε ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε καθ' ημέρα χειρότερα... διότι αν βρισκόταν μεταξύ του λαού κανείς με λίγη άνθηση τον λάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορον της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μη υποφέροντες την τυραννίαν των Τούρκων και βλέποντες τις δόξες και τις ηδονές οπού απελάμβανον αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Και τοιουτοτρόπως κάθε μέρα ο λαός ελίγνευε και επτώχυνε.Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία. Και σαν τους πρέπει να χρεωστούμεν ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανεν τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και οι άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμεν και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε... Όθεν μας ήρθε στο νου να τους μιμηθούμε και να γίνομε ευτυχέστεροι και έτσι έγινε και επροόδευσεν η εταιρεία.Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομεν άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε, "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτοκάραβα βατσέλα", αλλά, ως μία βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας... και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι συμφωνήσαμεν σ' αυτό το σκοπό και κάναμεν την επανάσταση.Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοιαν και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι... Ο ένας πήγαινε στον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα στο στρατόπεδο και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμεν και εις την Κωνσταντινούπολη...Τόσο τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουαν Έλληνα και φεύγαν χίλια μίλια μακριά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός κι ένα καράβι μια αρμάδα. Αλλά δεν εβάσταξε. Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους μα τι να κάνουμε; Είχαμε κι αυτουνών την ανάγκη.Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Κι όταν έλεγες του Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους, ή να πάει στον πόλεμο, τούτος πρόβαλλε το Γιάννη. Και με αυτό τον τρόπο κανείς δεν ήθελε να συντράμει, μήτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε έναν αρχηγό και μίαν κεφαλή. Αλλά μας έμπαινε Πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έρριχνε, και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο κι ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά τη γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν κτίζεται, ούτε τελειώνει. Ο ένας λέει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει στο ανατολικό μέρος, ο άλλος στο αντικρυνό κι ο άλλος στο βοριά, σαν να ήταν το σπίτι στον αραμπά και να γυρίζει καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτον τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι αρχιτέκτονας, οπού να προστάζει πώς θα γίνει. Παρομοίως κι εμείς χρειαζόμαστε έναν αρχηγό κι έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει κι οι άλλοι να υπακούνε και ν' ακολουθάνε. Αλλά επειδή είμαστε σε τέτοια κατάσταση, εξαιτίας της διχόνοιάς μας, έπεσε η Τουρκιά πάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο Βασιλεύς, τα πράματα ησυχάζουν και το εμπόριο κι η γεωργία κι οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα η παιδεία. Αυτή η μάθηση θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά για να αυξήσουμε, χρειάζεται κι η στερέωση της πολιτείας μας, που γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του θρόνου. Ο Βασιλεύς είναι νέος, και συμμορφώνεται με τον τόπο μας. Δεν είναι προσωρινός αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική, και θα περάσει στα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν και σεις και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να τη στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως κι ύστερα υπέρ Πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάνε μία θρησκεία. Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε στους καφενέδες και στα μπιλιάρδα. Να δοθήτε εις τας σπουδάς σας και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον, δυο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι στο επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσερις-πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι, να σκλαβωθείτε εις τα γεράματά σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων και κατά την παροιμία "μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε".Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γενεί σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας, μα να κοιτάζει το καλό της κοινότητας, γιατί μέσα στο καλό αυτό βρίσκεται και το δικό σας.Εγώ παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και διά τούτο σας ζητώ συγχώρεση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα περασμένα κι από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποία να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και οι μέρες της γενιάς που σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν σε λίγο περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέρα των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ημέρα.Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο όπου ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της Πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία. Τελειώνω τον λόγον μου.
Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων!
Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι!
Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!

Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΑΣ ΜΗΠΩΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ;

«Ο Νομός Χανίων και ο δήμος Κισάμου έχει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού. Η παρουσία του νομού στον αγροτουριστικό τομέα είναι άκρως απογοητευτική και το αποτέλεσμα είναι εμφανέστατο σε κάθε άμεσα ενασχολούμενο με τον τουρισμό. Αναστηλώθηκαν τα σπίτια των παππούδων με ρουσφετολογικά κριτήρια δίχως σχεδιασμό εκπαίδευση και στόχο. Αν ο Δήμος Κισάμου επιθυμεί να έχει παρουσία στον τομέα αυτό θα πρέπει με αυστηρά κριτήρια να επιλέξει ένα και μόνο χωριό με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά το οποίο θα στηρίξει με κάθε τρόπο διαφημιστικά και χρηματικά με σκοπό να γίνει πόλος έλξης πολιτιστικής ιδιαιτερότητας».

Είχε πει κάποτε ο κ. Μαρινάκης.

Πολυρρήνια και Καλυβιανή πληρούν με το παραπάνω τους όρους και τις προϋποθέσεις για να γίνουν τα χωριά πρότυπο στην περιοχή μας. Η Πολυρρήνια για την τεράστια αρχαιολογική της αξία, το πλήθος των παλιών σπιτιών που μπορούν να διασωθούν – αναστηλωθούν (κι ας έχουν πολλά πουληθεί), τα στενά καλντερίμια, και η αμφιθεατρική τοποθέτηση της, αποτελεί το νούμερο ένα παραδοσιακό χωριό που χρειάζεται ανάπτυξη. Η Καλυβιανή κρατά τον παραδοσιακό χαρακτήρα της χάρις στους ντόπιους που επένδυσαν, είναι παραθαλάσσια και το σπουδαιότερο είναι η πύλη ενός άλλου αναξιοποίητου παραδείσου με χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, του Μπάλου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κανείς δεν σκέφτηκε τόσα χρόνια να ασχοληθεί με την ανάδειξη αυτών των περιοχών, κάνουμε όνειρα για πολύ και καλό τουρισμό αλλά ουρανοκατέβατος μάλλον είναι δύσκολο να έλθει. Πολλά ευρωπαϊκά προγράμματα έτρεχαν και χάθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Συμβαίνει όμως και τώρα στο 4ο κοινοτικό πλαίσιο.

Κλείνω με τα λόγια του κ. Μαρινάκη που όπως και να το κάνουμε έχει πολύ δίκιο.

«Όλοι οι δημότες Κισάμου μπορούν και πρέπει να ονειρευτούν (μάλλον εκεί θα μείνουμε) ένα όμορφο Καστέλλι με τουριστική υποδομή, με ευγενικούς Κρητικούς, με καθαρό περιβάλλον. Η μοναδική φύση, με τις βραβευμένες και γνωστές πλέον παραλίες που πολλοί ανταγωνιστές θα ζήλευαν, η νυχτερινή ζωή για κάθε γούστο αλλά και το φαγητό στηριζόμενο στα πρότυπα της διεθνώς πλέον αναγνωρισμένης κρητικής διατροφής θα (έπρεπε να) δημιουργήσουν τέτοιες συνθήκες που οι επισκέπτες δεν θα έχουν κανένα λόγο απομάκρυνσης από τα διοικητικά όρια του Δήμου.»

Η Ελλάδα, η Κρήτη, τα Χανιά αποτελούν δυνατούς τουριστικούς προορισμούς, εμείς βέβαια αδυνατούμε να τους ακολουθήσουμε, μπορούμε όμως σιγά-σιγά να ξεκινήσουμε αναζητώντας νέες εμπειρίες, προσφέροντας αυτό που οι άλλοι στερούνται, πολιτισμό-ιστορία- ατελείωτες θαλάσσιες διαδρομές- μαγευτικές παραλίες, όμορφα χωριά και καλή φιλοξενία.

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΧΑΒΑ ΜΑΣ !!!

Είναι μια ομάδα στην Κρήτη που έχει αν μη τι άλλο πολύ εμπνευσμένη δράση και την έχει βρει τη λύση… αυτονομιστικά! Κυρίως μέσω διαδικτύου αλλά και με κάτι μπλουζάκια τη μία, σημαίες την άλλη, λένε να κόψουν πέρα να γλυτώσουν. Πλάκα πλάκα… τσίμπησαν και κάτι ακροδεξιοί και αρχίσανε να φωνάζουν και σου λέει πάει καλά η ιδέα μας κι έτσι τώρα έφτιαξαν και νόμισμα κρητικό! Κόψανε νομίσματα, χωρίς αξία βέβαια, τύπου ευρώ, αλλά όπως θα ήταν αυτά αν η Κρήτη ήταν άλλο κράτος… Τελικά απ’ ότι φαίνεται η μόνη λύση για να σωθούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το αντιλαϊκό ελληνικό κράτος, είναι να κηρύξουμε όλοι ανεξαρτησία. Να μείνει η Αθήνα μόνη της να κουμαντάρει τον εαυτό της! Εκεί μας κατάντησαν… Βέβαια η ιδέα της ανεξάρτητης Κρήτης άρεσε και σε άλλους… Κάποιοι Σιωνιστικοί κύκλοι το καλοβλέπουν και πέρα από την πλάκα το όλο θέμα και φαντάζονται σε επίσημα Ισραηλινά σχέδια ένα νησί ανεξάρτητο και προτεκτοράτο του ισχυρού Ισραήλ. Ζήτω η Λαϊκή Δημοκρατία της… Κρήτης λοιπόν!!! (αλλά με euro όμως; κρίμα. Ξανασκεφτείτε το… δεν είναι καλή ιδέα λέμεεεε.)

ΠΗΓΗ : http://gr.novopress.info/?p=606

Καλά κάνουν και μας κράζουν, αλλά να ήξερα η επίσημη πολιτεία δεν μπορεί να βρεί ποιοι έκοψαν τα νομίσματα;

ΓΑΛΑΖΟΚΟΤΣΥΦΑΣ

Η πρώτη συνάντηση με έναν Γαλαζοκότσυφα είναι συνήθως μια αξέχαστη εμπειρία, ειδικά την άνοιξη που το πτέρωμα του αρσενικού παίρνει ένα μοναδικό μεταλλικό γαλάζιο χρώμα. Ο Γαλαζοκότσυφας απαντά και στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας, όπου ο χρωματισμός του έρχεται συχνά σε ζωηρή αντίθεση με το ορεινό τοπίο. Αντίθετα τα παράκτια βράχια του Αιγαίου, σφηνωμένα ανάμεσα σε θάλασσα και ουρανό, δείχνουν να του ταιριάζουν καλύτερα. Ο Γαλαζοκότσυφας είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα πουλιά στο Αιγαίο και αυστηρά επιδημητικός. Φωλιάζει σε ασφαλείς σχισμές ανάμεσα στα βράχια. Από τα τέλη του χειμώνα το αρσενικό αρχίζει το μελωδικό τραγούδι του, που συχνά το χαίρονται οι ψαράδες που βρίσκονται στη θάλασσα κοντά του. Η εμφάνιση και το τραγούδι του Γαλαζοκότσυφα τον κάνουν ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα πουλιά στα μέρη όπου ζει. Απ' ό,τι φαίνεται, αυτός είναι ο πολυτραγουδισμένος Πετροκότσυφας της ελληνικής παράδοσης.

Στην περιοχή μας ένας ικανός αριθμός βρίσκεται στην Χερσόνησο Ροδοπού ( Ακρ. Ειρήνης) που τα 70.000 στρέμ. με την χαμηλή βλάστηση γίνονται σπίτι του για τουλάχιστον 5-6 μήνες τον χρόνο.

Μεγαλύτερος εχθρός του βέβαια οι κυνηγοί μιας και στο ακρωτήριο Ειρήνης μόλις τα 29.000 στρέμματα καλύπτονται από μια ζώνη ειδικής προστασίας. ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΡΟΔΟΠΟΥ(GR4340021)

ΙΣΤΟΡΙΑ

Pax Minoica

Ο Μίνωας ήταν ένα μυθικό πρόσωπο και ίσως για μας που ανασκαλιζουμε σήμερα ερευνητικά τους μύθους δεν ήταν παρά μια άλλη μορφή του ίδιου του Δία. Είχε την φήμη του σοφού άρχοντα, που ακόμα και οι αθάνατοι θεοί τον καλούσαν στον Όλυμπο, αλλά και στον κάτω κόσμο εξασκούσε τα βασιλικά του καθήκοντα, απονέμοντας δικαιοσύνη στο λαό των ...σκιών. Για τους αρχαίους όμως, ακόμα και γι αυτόν το κριτικώτατο Θουκυδίδη, ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο που του αποδίδουν την αρχική ηγεμονία όλου του Αιγαίου και για τον οποίον πίστευαν ότι είχε καθαρίσει την Θάλασσα από τους πειρατές. Είχε, με λίγα λόγια, εδραιώσει την ειρήνη και την ελευθερία των θαλασσίων διαδρομών.

Αυτή η PAX MINOICA έστω και αν σήμερα ερμηνεύεται λίγο διαφορετικά, φαίνεται πως δεν είναι θρύλος αλλά πραγματικότητα τουλάχιστον κατά την δεύτερη χιλιετία π.Χ.. Είναι λοιπόν πολύ φυσικό όσο και δικαιολογημένο, ολόκληρο τον κρητικό πολιτισμό εκείνης της εποχής, οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι να τον ονομάσουν Μινωικό πολιτισμό, από το όνομα του θρυλικού βασιλιά τους.

Ο Evans υποστήριξε ότι ο όρος Pax Minoica δήλωνε μια πραγματική ναυτική αυτοκρατορία, ένα αποικιακό σύστημα που εκτεινόταν μέχρι την Πελοπόννησο.

ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ
Στη θέση Ανεμόσπηλια, σε υψόμετρο 440μ. στη βόρεια πλαγιά του όρους Γιούχτας, βρέθηκε το 1979 από τους Γ. και Ε. Σακελλαράκη ένα τριμερές ιερό της μινωικής Κρήτης, το οποίο αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους των Αρχανών. Από το διώροφο αυτό κτίριο της εποχής των πρώτων ανακτόρων (17ο αιώνα π.Χ.), που καταστράφηκε από σεισμό λίγες δεκαετίες αργότερα, έχουν ανασκαφεί μέχρι στιγμής τέσσερις χώροι, ίσως όμως να υπάρχουν και άλλοι βοηθητικοί. Στο προθάλαμο του ναού βρέθηκε πλήθος σκευών, 150 περίπου αγγεία διαφόρων σχημάτων ενώ το κεντρικό δωμάτιο ήταν γεμάτο από τα μεγαλύτερα σκεύη του ναού, αγγεία και πιθάρια ενώ στο ανατολικό δωμάτιο, όπου γίνονταν οι αναίμακτες τελετουργίες, υπάρχει πλήθος αντικειμένων καθώς και ένας κτιστός βαθμιδωτός βωμός πάνω στον οποίο ήταν τοποθετημένα όλα τα λατρευτικά σκεύη. Οι αιματηρές θυσίες γίνονταν στο δυτικό δωμάτιο του ναού, το οποίο ήταν και φτωχότερο σε ευρήματα. Η σημαντικότερη όμως ανακάλυψη που προκύπτει από την ανασκαφή του ναού, είναι η ύπαρξη τεσσάρων ανθρωπίνων σκελετών. Σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες οι τρεις από αυτούς ( μία εκ των οποίων γυναίκα) σκοτώθηκαν από την πτώση λίθων και ξύλων της στέγης και από ταυτόχρονη πυρκαγιά. Ο τέταρτος όμως νεκρός παρουσιάζει σημαντικές διαφορές καθώς δεν βρέθηκε στο έδαφος αλλά πάνω σε τραπεζοειδή κατασκευή και σε ειδική στάση ενώ πάνω στο σώμα του βρέθηκε ένα μοναδικό χάλκινο όπλο σαν μαχαίρι. Σύμφωνα με την γνώμη ανθρωπολόγων και ιατροδικαστών, ο άνδρας αυτός υπήρξε θύμα ανθρωποθυσίας. Ασφαλώς η ανθρωποθυσία των Αρχανών είναι μια σπάνια τελετουργία, που έγινε υπό ακραίες συνθήκες, γι’αυτό ακριβώς το λόγο και δεν ανατρέπει την γνωστή εικόνα της ηρεμίας και της τάξης στη μινωική Κρήτη.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΥ

Σάββατο 21 Μαρτίου και ώρα 18.00 η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου "ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ" στην Ορθόδοξη Ακαδημία στο Κολυμπάρι.

Την εκδήλωση θα χαιρετίσουν:

Αρχιεπίσκοπος Κρήτη κ.κ. Ειρηναίος

Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ.κ. Αμφιλόχιος

Μητροπολίτης Χανίων κ.κ. Δαμασκηνός

Νομάρχης Χανίων κ. Γρ. Αρχοντάκης

κ. Βακάκης Αντώνιος Γραμματέας Ι.Μ.Κ &Σ.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι

κ. Κυριτσάκης Δημήτριος

κα. Βατσολάκη Ιωάννα

κ. Αποστολάκης Σταμάτης

Θα απαγγείλει ο Κισαμίτης ηθοποιός Γιώργος Παρτσαλάκης.

Χαιρετισμό θα απευθύνουν :

Εκ μέρους της οικογένειας Γαλανάκη ο Θεολόγος κ. Μιχαήλ Γαλανάκης

και η εκδότρια του βιβλίου Μαρία Ανουσάκη-Πάλλιου.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ - ΑΝΕΚ

Θετικά απάντησε η ΑΝΕΚ για έκπτωση στα εισητήρια για την μετακίνηση μεταναστών, που διαμένουν στην περιοχή μας και θέλουν να φύγουν για την πρωτεύουσα, η εταιρεία χορηγεί εκπτωτικά εισιτήρια της τάξεως του 30%, σε 60 άτομα, που θα ταξιδέψουν τμηματικά στη γραμμή Σούδα – Πειραιάς, το επόμενο διάστημα. Οι μετακινήσεις θα πρέπει να πραγματοποιούνται μόνον κατά τις ημέρες από Δευτέρα έως και Πέμπτη.

ΡΩΜΑΙΚΗ ΚΙΣΑΜΟΣ

Η αρχαία Κίσαμος εντοπίζεται κάτω από το πυκνοδομημένο κέντρο της σύγχρονης κωμόπολης και ο μεγαλύτερος αριθμός των ανασκαμμένων αρχαιοτήτων βρίσκεται σε κατάχωση. Η θέση του λιμανιού της πόλης εντοπίστηκε ήδη από τους περιηγητές του περασμένου αιώνα στη θέση Μαύρος Μόλος. Στην ανυψωμένη ξηρά και σε απόσταση λίγων μέτρων από τη θάλασσα, διακρίνεται επιμήκης ισχυρός τοίχος, που ίσως χρησίμευε ως κυματοθραύστης. Ανατολικά του Μαύρου Μόλου, στην παραλία και μέσα στη θάλασσα διακρίνονται ογκόλιθοι από θεμελίωση ελληνιστικής προβλήτας. Στα πλαίσια της pax romana η ρωμαϊκή πόλη φαίνεται ότι δεν ήταν τειχισμένη περιμετρικά, αφού κανένα ίχνος τέτοιας οχύρωσης δεν έχει διασωθεί. Η οργάνωση της πόλης, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα ανασκαφικά δεδομένα, ακολουθεί τους πολεοδομικούς κανόνες της εποχής. Ο κεντρικός οδικός άξονας, πλάτους 4,5 - 4,7 μ., ο decumanus maximus, διασχίζει το κέντρο της πόλης με κατεύθυνση Α-Δ. Τρία τμήματά του έχουν εντοπιστεί στο δυτικό άκρο της πόλης, προς την είσοδο της από το λιμάνι. Σε τρεις θέσεις έχει εντοπιστεί ο κάθετος του, cardo maximus, με κατεύθυνση Β-Ν και πλάτος 4,20 μ. Εκτός από την ύπαρξη κτιστών πηγαδιών στις αυλές ή τα αίθρια, για οικιακή χρήση, πολλές είναι και οι μικρές δεξαμενές που συνήθως βρίσκονται στα δημόσια ή ιδιωτικά λουτρά. Στα δημόσια κτίρια που έχουν έρθει μέχρι σήμερα στο φως ανήκουν τα 3 ή 4 λουτρά ή θέρμες σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ανατολικές θέρμες, όπου έχουν αποκαλυφθεί θολωτές δεξαμενές και υπόστυλες αίθουσες με μαρμαρόστρωτα δάπεδα και ορθομαρμάρωση. Η Αγορά πρέπει να βρισκόταν κοντά στο λιμάνι, καθώς στην περιοχή της εισόδου έχει αποκαλυφθεί τμήμα μεγάλης υπόστυλης στοάς, που ίσως σχετίζεται με αυτή τη λειτουργία. Η θέση του θεάτρου εντοπίζεται στο σημερινό κτίριο του ΟΤΕ και στην αρχή του δρόμου προς Πολυρρήνια. Αν και τα δημόσια οικοδομήματα που έχουν έρθει στο φως είναι λίγα, η ιδιαίτερη άνθιση και ακμή της πόλης πιστοποιείται από τις πολυτελείς οικίες και τις ιδιωτικές αστικές επαύλεις με τα ψηφιδωτά δάπεδα, που έρχονται στο φως τμηματικά και πολύ αποσπασματικά. Την πληρέστερη μέχρι τώρα εικόνα για τις επαύλεις αυτές μας παρέχει η ανασκαφή του Κέντρου Υγείας Κισάμου. Πρόκειται για μεγαλοπρεπή αστική έπαυλη, της οποίας το διασωθέν τμήμα καταλαμβάνει έκταση 1,5 στρ. Πλήθος έγχρωμων κονιαμάτων που βρέθηκαν πεσμένα πάνω στα δάπεδα μαρτυρούν πλούσιο τοιχογραφικό διάκοσμο. Σε μία πτέρυγα διαπιστώθηκε όροφος με ψηφιδωτά δάπεδα. Μέσω πρόπυλου βρισκόταν κανείς σε επίμηκες αίθριο ή εσωτερική αυλή, που αρχικά ήταν περίστυλη και περιτρεχόταν από ανοικτό αγωγό νερού για πότισμα. Αμέσως μετά την είσοδο υπήρχε το οικιακό ιερό (lararium). Το βόρειο τμήμα της έπαυλης είχε διαμορφωθεί σε χώρους υποδοχής και συμποσίων με ψηφιδωτά δάπεδα. Νότια του αιθρίου υπήρχε χώρος υποδοχής (ίσως ανδρώνας) με ψηφιδωτό δάπεδο και μαγειρεία. Ακόμα νοτιότερα κτίσθηκε σε προσθήκη ένα μικρό ιδιωτικό λουτρό. Ανατολικά των παραπάνω χώρων βρέθηκαν τρικλίνιο μεγαλύτερο των 100 τ.μ.,το οποίο άνοιγε σε αίθριο, μαγειρείο και αποθηκευτικούς χώρους. Η θέση του ρωμαϊκού νεκροταφείου με λαξευτούς αλλά και κτιστούς τάφους (1ος - 3ος αι. μ.Χ.) εντοπίζεται όχι μακριά από την πόλη, στο βόρειο τμήμα, κοντά στην αρχαία παραλία.

Βάννα Νινιού

αρχαιολόγος

ΣΥΝΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΡΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗΘΥΜΝΗΣ

Η χθεσινή συνεδρίαση για το θέμα της ένωσης του Δήμου Κισάμου με τον Δήμο Μηθύμνης ήταν τελικά άκαρπη. Το σχέδιο απόφασης που εισηγήθηκε ο κ. Καλαιτζάκης και αναφέρεται παρακάτω, πήρε 6 ψήφους (Καλαϊτζάκης, Καστανάκης, Καστανοπουλάκης, Κατζουράκης, Μπαριωτάκης και Τερεζάκης). Η Δήμαρχος διατύπωσε αρχικά την θέση ότι «… δεν συναινεί με κανένα τρόπο σε εθελούσια ένωση των δύο Δήμων εάν δεν συγκεκριμενοποιήσει προηγουμένως η κυβέρνηση τα κίνητρα, τις ενισχύσεις και τους οικονομικούς πόρους που σκοπεύει να διαθέσει για να στηρίξει το εγχείρημα αυτό, παρά το ότι επί της ουσίας συμφωνεί με την εισήγηση….». Στην συνέχεια όμως απέσυρε την πρόταση αυτή και στήριξε την πρόταση των Ψωματάκη-Κουνελάκη η οποία προβλέπει της έναρξη διαλόγου και την σύνταξη μελέτης, στο επίπεδο της παλαιάς επαρχίας Κισάμου, έτσι ώστε να επιτευχθεί συνένωση και των πέντε Δήμων της επαρχίας, όχι όμως από την επόμενη περίοδο 2011-2014, αλλά αργότερα. Η πρόταση αυτή πήρε 5 ψήφους ενώ 3 Δημοτικοί σύμβουλοι (Σταθάκης, Πατερομιχελάκη και Ροδουσάκη) ψήφισαν λευκό η δήλωσαν παρόντες (αποχή). Η πρόταση του κ. Καλαιτζάκη παρά το γεγονός ότι πλειοψήφησε, δεν εγκρίθηκε διότι έπρεπε να συγκεντρώσει την ειδική πλειοψηφία των 11 ψήφων (3/5 του συνόλου των μελών).
Μετά την λήξη της ψηφοφορίας ο κ. Γ.Καλαϊτζάκης δήλωσε ότι, "όπως έχω δικαίωμα από τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, ανά δίμηνο θα επαναφέρω το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο διότι πιστεύω ακράδαντα ότι η δημιουργία ενός ισχυρού δήμου στην περιοχή και η ενιαία αντιμετώπιση των πολύ σημαντικών θεμάτων που ανέφερα στην εισήγηση μου αποτελούν μονόδρομο και επιτακτική ανάγκη"

ΠΡΟΤΑΣΗ κ. ΚΑΛΑΙΤΖΑΚΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΜΟΡΩΝ ΔΗΜΩΝ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ 15ης ΜΑΡΤΙΟΥ.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κισάμου (πρέπει) να αποφασίσει, την ένωση του με τον όμορο Δήμο Μηθύμνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του Νόμου 3463/2006 (Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων). Ο νέος Δήμος που θα προκύψει από την ένωση αυτή θα ονομάζεται Δήμος Κισάμου και θα έχει έδρα την πόλη της Κισάμου (Καστέλι). Η απόφαση αυτή (θα πρέπει)να είναι σε συμφωνία με την υπ΄ αριθμόν 152/2008 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κισάμου η οποία είχε ληφθεί ενόψη του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ με θέμα την, τότε σχεδιαζόμενη, «Διοικητική Μεταρρύθμιση». Ήδη, με εκ των πραγμάτων δεδομένο το γεγονός ότι η πολιτεία δεν προχωρεί στην μεταρρύθμιση αυτή, οι Δήμοι της ευρύτερης περιοχής της Δυτικής Κισάμου οφείλουν από μόνοι τους να υλοποιήσουν τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να ισχυροποιηθούν και να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα μεγάλα και πολύ σοβαρά θέματα τα οποία τους απασχολούν. Ο κατακερματισμός που σήμερα υπάρχει στην Κίσαμο και ειδικά στην Δυτική πλευρά της, έχει οδηγήσει την περιοχή μας στο περιθώριο των εξελίξεων αφού αδυνατεί να έχει αυτοδύναμη ουσιαστική παρέμβαση στο αυτοδιοικητικό και αναπτυξιακό «γίγνεσθαι» του τόπου. Η αναγκαιότητα για την δημιουργία ενός ισχυρού Δήμου στην περιοχή είναι επιτακτική. Ειδικά με τον όμορο δήμο της Μηθύμνης, του οποίου ο διαχωρισμός από τον Δήμο της Κισάμου είναι τεχνητός, προϊόν διστακτικότητας και σκοπιμοτήτων αφού δεν υποστηρίζεται από κάποια ιστορικά, γεωγραφικά, οικονομικά, πολιτιστικά η κοινωνικά δεδομένα. Πέρα, όμως, από τα ιστορικά, γεωγραφικά, οικονομικά, πολιτιστικά και κοινωνικά αυτά κριτήρια τα οποία επιβάλλουν την ένωση των δύο Δήμων υπάρχουν πολλά και σημαντικά αναπτυξιακά θέματα που απαιτούν ενιαία αντιμετώπιση, όπως:
1. Η λειτουργία του μεγάλου έργου της Αποχέτευσης του Κόλπου της Κισάμου (Βιολογικός Καθαρισμός) το οποίο πρέπει άμεσα να λειτουργήσει αντιμετωπίζοντας σημαντικά και δύσκολα εμπόδια αλλά και εξαιρετικά υψηλό κόστος λειτουργίας ειδικά στο αρχικό του στάδιο.
2. Το έργο της «Ανάδειξης, Ανάπλασης και Προστασίας της παραλιακής ζώνης του Κόλπου Κισάμου» του οποίου η μελέτη χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Θησέας» και σύντομα θα προκύψει η ανάγκη της κατασκευής του.
3. Η ανάγκη ενιαίας πολεοδομικής και χωροταξικής αντιμετώπισης του κάμπου της Κισάμου αφού ενιαία εδαφική και αναπτυξιακή ενότητα αποτελεί. Συνεπώς η εκπόνηση χωριστών Σ.Χ.Ο.Α.Α.Π. και Γενικού Χωροταξικού Σχεδίου αποτελεί αντιεπιστημονική και αντιαναπτυξιακή προσέγγιση του θέματος.
4. Η διαφαινόμενη υποβάθμιση του λιμανιού της Κισάμου, όσον αφορά την κατασκευή των έργων που θα του επιτρέψουν να ανταποκριθεί στον ρόλο του ως «πύλη εισόδου» της Κρήτης, αρχή του Βόρειου Οδικού Άξονα της Κρήτης και του Διευρωπαίκού Οδικού Δικτύου της νήσου καθώς και η επίσης διαφαινόμενη εγκατάλειψη των αναπτυξιακών θέσεων που προβλέπει για την Κίσαμο το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο.
5. Η επιχειρούμενη από το ΥΠΕΧΩΔΕ και τις υπηρεσίες του στο Ηράκλειο, συστηματικά, αντιαναπτυξιακά και πέρα από κάθε επιστημονική δεοντολογία και τεκμηρίωση υποβάθμιση, στην δυτική πλευρά της Κρήτης του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης , του μεγαλύτερου αναπτυξιακού έργου του τόπου αφού τα τμήματα Βαμβακόπουλο-Κολυμπάρι, Κολυμπάρι-Καστέλι και η παράκαμψη της πόλης της Κισάμου σχεδιάζονται και μελετώνται στην λογική του «μονού κλάδου» με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση.
Για όλους τους παραπάνω λόγους το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κισάμου καλεί, με πνεύμα ομοψυχίας, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μηθύμνης να λάβει και αυτό, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του Ν.3463/2006 παρόμοια απόφαση ένωσης με τον Δήμο της Κισάμου.
Επιπροσθέτως και επειδή μεγάλο μέρος της παραπάνω επιχειρηματολογίας και λογικής ισχύει για την ένωση και του Δήμου Ιναχωρίου στον νέο Δήμο ο οποίος θα δημιουργηθεί, το Δημοτικό Συμβούλιο Κισάμου ανοίγει τον διάλογο για το θέμα αυτό. Τέλος επειδή τα θέματα τα οποία απασχολούν την παλαιά επαρχία της Κισάμου έχουν, ως επί το πλείστον, κοινό υπόβαθρο, κοινές είναι, ενδεχομένως, και οι λύσεις τους αλλά πολύ περισσότερο κοινές είναι οι προσδοκίες των Κισαμιτών το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου της Κισάμου αποφασίζει να καλέσει σε κοινή, ανοικτή, συνεδρίαση τα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων Βουκολιών, Ιναχωρίου, Κολυμβαρίου και Μηθύμνης ………………………….(ανοικτή ημερομηνία), στην αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Κισάμου με θέμα συζήτησης την «Διατύπωση κοινών θέσεων των Δήμων της παλαιάς επαρχίας της Κισάμου, πρόγραμμα συνεργασίας και διεκδίκησης των επιθυμητών λύσεων».

ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ - ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Το Αποπηγάδι δε θα υπάρχει σε λίγο..
Άλλος ο χρόνος της φύσης και άλλος ο χρόνος των ανθρώπων..
Είναι πράγματι εντυπωσιακός ο χείμαρρος των αντιδράσεων που έχουν ξεσηκωθεί για τις σχεδιαζόμενες εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων, στο νομό μας κυρίως. Όλη η κοινωνία εμβρόντητη παρακολουθεί ένα αγώνα στο όνομα του περιβάλλοντος με σαφώς αντιπεριβαλλοντικά κίνητρα και κυρίως χωρίς αναφορά στο μέλλον αλλά σε ένα αμφιλεγόμενο παρελθόν. Είναι μέγιστη αλαζονεία να νομίζουν κάποιοι ότι οι αέρινες ενεργοφόρες μάζες που διέρχονται από τα διάφορα Αποπηγάδια ανήκαν, ανήκουν και θα ανήκουν σε μια ομάδα σε ένα χωριό σε ένα δήμο σε ένα νομό. Μήπως η μόλυνση ανήκει στην πηγή παραγωγής της ή από το Τσερνομπίλ έφθασε στην Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία;Αλλά αν εκεί βρισκόμαστε σαν κοινωνία, κύριε Διευθυντή, πέστε στους πολιτικούς στους πανεπιστημιακούς στα σχολεία, στις οικολογικές οργανώσεις και στον Πατριάρχη τον ίδιο ότι: Η συνειδητότητα η αλληλεγγύη και ο ουμανισμός βρίσκονται μακριά από τα μέρη μας , και άρα έχετε αποτύχει και απλώς οι ενέργειες σας είναι επικοινωνιακές και πελατοκεντρικές, μόνο. Αν οι ηγήτορες του τόπου «μόνο θωπεύουν και καλοπιάνουν τους πολίτες χωρίς να τους παιδαγωγούν σύντομα θα γίνουν πολύ χειρότεροι και οι ίδιοι» είπε στην Πολιτεία του ο Πλάτωνας. Μια κοινωνία « αισθάνεται να αδικείται» ότι δεν πρέπει να συμμετάσχει στην, εθνική και παγκόσμια προσπάθεια για ενεργειακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, «αισθάνεται ότι τα είκοσι χρόνια δεσμεύσεων είναι αιωνιότητα, ότι ο αέρας ανήκει μέχρι και στους ριζίτες κάθε λόφου» (ΧΝ10/0/09), και δεν παίρνει θέση κανείς.!! Μια ομάδα ανθρώπων απειλεί συκοφαντεί ελεεινολογεί υπηρεσίες και υπολήψεις νομίζοντας ότι κατέχει την εξ αποκαλύψεως αλήθεια και την εκ θεού κληρονομία γης.
Όλα τα μοντέλα πρόβλεψης για τις κλιματικές αλλαγές και τις συνέπειες που θα προκύψουν δείχνουν ότι, η μέση θερμοκρασία θα ανέβει από 4-7 βαθμούς Κελσίου. Τότε η Κρήτη θα είναι ανυπόφορη, τα ρυάκια ανύπαρκτα και τα …πηγάδια κενοτάφια. Και αντιδρούν νομίζοντας ότι θα υπάρξουν οάσεις για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Σε ποια εικονική πραγματικότητα ζούμε. Ένας μεγάλος Έλληνας, ο Ιωάννης Καποδίστριας είπε : «οικτίρω τις χαμερπείς και ευτελείς εκείνες προσωπικότητες για τα πάθη και τις παραλήψεις τους. Δεν τους μισώ όμως. Αν μπορώ να τους φανώ χρήσιμος και δι’ αυτών στον τόπο θα το κάνω.» Πόσοι μεγάλοι Έλληνες υπάρχουν ; Αντιθέτως ξέρουμε πολλούς , πάρα πολλούς και αυξανόμενους «κοτζαμπάσηδες μαυρομιχαλαίους» με θιγμένο εγωισμό και αναπαλλοτρίωτη γη. Το ερώτημα όμως παραμένει : Ποιοι είναι οι άλλοι, που θα σώσουν το περιβάλλον τη γη τη ζωή;
Γιάννης Φωτάκης
ΥΓ: 1)Για τους νόμους δεν ευθύνεται η Δασική Υπηρεσία. Θα ευθυνόταν όμως αν, δεν εφάρμοζε τους νόμους της πολιτείας. Ποιος όμως ευθύνεται για την άγνοια(;) των νόμων που έχουν ψηφισθεί τριάντα τόσα χρόνια; Είπαμε όμως, στη χώρα των δικαιοματούχων περισσεύει η άγνοια που όμως δημιουργεί θυμό, ήρωες και αντιήρωες.
2)Αν θελήσετε, συχωριανοί μας, μια ομάδα από τη Δνση Δασών μπορεί να «υποστεί» την επιμονή σας μια οποιαδήποτε βραδιά με ανοικτή ατζέντα στο όνομα της αλήθειας και της κρισιμότητας των στιγμών.

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Χωρίς σχόλια !!!

16 ΜΑΡΤΙΟΥ 1900 ΕΒΑΝΣ- ΠΟΛΥΡΡΗΝΙΑ- ΚΝΩΣΣΟΣ

Φυσικά γνωρίζουμε ότι δεν ήταν ο πρώτος που έκανε συστηματική ανασκαφή στην Κνωσό. Τις ανασκαφές τις είχε ξεκινήσει το 1878 ο αρχαιόφιλος Ηρακλειώτης Μίνως Καλοκαιρινός. Η τύχη επιφύλασσε όμως στον Άγγλο Άρθουρ Έβανς, που ήρθε στην Κρήτη για πρώτη φορά το 1894, την ανακάλυψη του ανακτόρου. Λίγο πριν βρεθεί στην Κνωσσό ο Έβανς είχε ένα ατυχές πέρασμα από την περιοχή μας, την Πολυρρήνια, γύρω στα 1898 όπου βλέποντας το κάστρο και τα εμφανή ερείπια της αρχαίας πολιτείας, σκέφτηκε να κάνει εκεί τις δικές του ανασκαφές. Δυστυχώς δεν τα βρήκε με τους ντόπιους, η τοπική παράδοση λέει ότι τον ξυλοφόρτωσαν τόσο πολύ που νοσηλεύτηκε για πολύ καιρό σε σπίτι γνωστού Καστελλιανού. Το ξύλο αυτό ήταν η αιτία που αποχώρησε άρον-άρον από την Κίσαμο και στάθηκε η αφορμή να ξεκινήσει στις 16 Μαρτίου του 1900, τις ανασκαφές στην Κνωσσό. Οι εργασίες άρχισαν -αμέσως μετά την αυτονόμηση της Κρήτης- το 1900 και συνεχίστηκαν με ενδιάμεσες διακοπές επί 35 χρόνια από τον ίδιο και τους συνεργάτες του. Συνεχίζονται ακόμη σήμερα από τους αρχαιολόγους.

Η Κνωσσός αναδείχθηκε και αποτελεί πρώτο προορισμό για χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο, η Πολυρρήνια παραμένει όμορφη αλλά αρχαιολογικά άσημη, ίσως ....ακόμα ψάχνει για τον δικό της Έβανς που θα την αναδείξει.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Το Χαμάμ

Ο Νασρεντίν Χότζας βρέθηκε κάποτε σε μια γειτονική πόλη στην οποία κανείς δεν τον γνώριζε. Αφού τέλειωσε τις δουλειές του, πριν πάρει τη στράτα του γυρισμού σκέφτηκε να πάει να κάνει ένα μπανάκι στο χαμάμ της πόλης το οποίο ήταν ονομαστό. Καθ' ό,τι φτωχικά ντυμένος, οι υπάλληλοι δεν τον περιποιήθηκαν. Δεν τον βοήθησαν να γδυθεί και να ντυθεί, του έδωσαν μια άπλυτη πετσέτα και ένα απλό σαπουνάκι και κανείς δε φρόντισε να τον τρίψει.
Όταν ο Χότζας τελείωσε έδωσε στους υπαλλήλους από ένα χρυσό νόμισμα. Οι υπάλληλοι τα 'χασαν και μετάνιωσαν για την επιπολαιότητά τους να παρασυρθούν από την εξωτερική εμφάνιση και να μην περιποιηθούν τον πελάτη τους όπως του έπρεπε. Μετά από μια εβδομάδα ο Χότζας ξαναβρέθηκε στην ίδια πόλη και αφού ξεμπέρδεψε τις δουλειές του ξαναπήγε στο χαμάμ, πάντα το ίδιο φτωχικά ντυμένος. Οι υπάλληλοι τον περιποιήθηκαν αρχοντικά. Τον βοήθησαν να γδυθεί και να ντυθεί, του έδωσαν μια πεντακάθαρη μεταξωτή πετσέτα, του πήγαν χίλιων λογιών αρωματισμένα σαπούνια, τον άλειψαν με χίλια μυρωδικά και τον έτριψαν καλά. Και όταν ο Χότζας ήταν έτοιμος να φύγει έτειναν χαμογελαστοί τις παλάμες τους λαχταρώντας ένα ακόμη χρυσό νόμισμα. Ο Χότζας όμως τους έδωσε από ένα χάλκινο πιάστρο. Βλέποντας την έκπληξη ζωγραφισμένη στα μάτια τους ο Χότζας τους απάντησε "για τη σημερινή περιποίηση σας πλήρωσα την προηγούμενη εβδομάδα. Τώρα σας πληρώνω για την προηγούμενη περιποίηση".

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Από την ανελέητη σύγκρουση των Πενταράκηδων - Σαρτζετάκηδων, την αλληλοεξόντωση για κτηματικές διαφορές των Συγγελάκηδων - Γρυλλάκηδων στον Αποκόρωνα, την ενδοοικογενειακής βεντέτα των Στριλιγγάδων στο Μυλοπόταμο Ρεθύμνου, μέχρι τη βεντέτα των Μουζουράκηδων - Δικωνυμάκηδων στο Πάτημα ο κύκλος αίματος σκέπασε τη γη με δεκάδες ταφόπλακες . Οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίστηκαν, ο φόβος της αντεκδίκησης κυρίευσε τις μικρές τοπικές κοινωνίες και χωριά που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και κινδυνεύουν να σβηστούν σήμερα από το χάρτη.
Οι μεγαλύτερες βεντέτες στην ιστορία του κρητικού λαού είναι:
Νίκος Μαγιάσης -το τέλος ενός αιμοσταγούς προδότη.
http://www.stigmes.gr/gr/grpages/articles/magiasis.html
Ο ματωμένος κύκλος των Στριλιγκάδων.
http://www.stigmes.gr/gr/grpages/articles/striligkas.html
Βορίζα 1955 - 6 νεκροί, 14 τραυματίες
http://www.stigmes.gr/gr/grpages/articles/voriza.html
H περίπτωση Παπαδόσηφου.
http://www.stigmes.gr/gr/grpages/articles/papadosifos.html
Το τέλος Μουζουράκηδων - Δικωνυμάκηδων.
http://www.neakriti.gr/news/newsf.php?ArtID=16685
H υπόθεση Σελιανάκη.
www.madata.gr/index.php/greece/crete/29714.html
ΝΕΟ! Η δικιά μας υπόθεση.
http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=31400

H ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΙΤΑ ΥΠΟΚΥΠΤΕΙ ΣΤΑ ΔΙΑΣΗΜΑ ΦΑΣΤ ΦΟΥΤ

Fast Food Hits Mediterranean; a Diet Succumbs

Της ELISABETH ROSENTHAL

ΚΑΣΤΕΛΙ: Ο Δρ Μιχάλης Σταγκουράκης παρατήρησε μια αλλαγή κατά τα τελευταία τρία χρόνια απο την θέση του παιδιάτρου, στην υγεία των παιδιών της υπαίθρου (Καστέλλι) σοβαρές ασθένειες βρήκε σε πολλά παιδιά όπως : διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη. Μια αλλαγή διατροφής, λέει, έχει δημιουργήσει μια επιδημία της παχυσαρκίας και των σχετικών ασθενειών, όπως αυτές που βρίσκουμε πλέον στα νεαρά παιδιά.

Οι μικρές πόλεις όπως αυτή στη Δυτική Κρήτη, που θεωρείται η γενέτειρα της γνωστής υγιεινής μεσογειακή διατροφή - με έμφαση το ελαιόλαδο, φρέσκα ψάρια και τα οικολογικά προϊόντα - έχουν τώρα γεμίσει με ζαχαροπλαστεία, πιτσαρίες, έτοιμα παγωτά, φαστ φούτ. Το γεγονός είναι ότι η μεσογειακή διατροφή η οποία έχει συσχετιστεί με μεγάλο χρόνο ζωής και τα χαμηλότερα ποσοστά καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου, είναι σε υποχώρηση στην περιοχή. Σήμερα είναι πιο πιθανό να βρεθεί καλύτερος τρόπος διατροφής στα εστιατόρια του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, παρά σε αυτά που τρώνε οι νέοι και τα παιδιά στην περιοχή αυτή της Ελλάδος. Σε μια Ελλάδα, όπου τα δύο τρίτα των παιδιών, σήμερα είναι υπέρβαρα και με τις παραπάνω επιπτώσεις στην υγεία τους . "Εδώ ήταν είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι ζούσαν πάνω από 100 χρόνια, είπε ο κ. Σταγκουράκης και συμπλήρωσε "τώρα θα έχουμε παιδιά που η μακροβιότητα τους θα είναι μικρότερη από των γονιών τους».

Αυτό πραγματικά τρομάζει πολύ τον ντόπιο πληθυσμό.

- Αυτή η άνοιξη, η πλειοψηφία των παιδιών των δημοτικών σχολείων που εξετάστηκαν, σε αυτό το ήσυχο λιμάνι των 3000 κατοίκων, γνωστό και ως Κίσαμος, βρέθηκαν με υψηλά ποσοστά χοληστερίνης......

Στην Ελλάδα, τα τρία τέταρτα του πληθυσμού των ενηλίκων είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, το χειρότερο ποσοστό στην Ευρώπη ", σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη. Τα ποσοστά των υπέρβαρων 12χρονων αγοριών αυξήθηκε κατά 200 % από το 1982 έως το 2002 και σήμερα η αύξηση είναι πολύ γρηγορότερη.......
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στους New York Times, αλλά και στην Herald Tribune στιε 23 Σεπτεμβρίου 2008.

Εδώ θα βρείτε το πλήρες άρθρο, στα αγγλικά : http://www.nytimes.com/2008/09/24/world/europe/24diet.html?partner=rssnyt&emc=rss

ΚΡΗΤΙΚΗ ΒΕΝΤΕΤΑ

Της Ρομίνας Νικηφόρου
Οι περισσότεροι την έχουμε γνωρίσει μέσα από την τηλεόραση, ενώ και ο ελληνικός κινηματογράφος τη χρησιμοποίησε πολλές φορές ως βασικό θέμα σε ταινίες –άλλοτε κωμικές, άλλοτε δραματικές. Η βεντέτα, άλλωστε, εμπνέει εδώ και χρόνια δεκάδες καλλιτέχνες στο έργο τους… Ένα φαινόμενο που τρομάζει, προβληματίζει και φέρνει στο μυαλό πρωτόγονες καταστάσεις. Εκεί όπου δεν επικρατούν οι νόμοι και η λογική, αλλά κυριαρχούν η αναρχία και το άσβεστο πάθος για εκδίκηση. Ο «νόμος του αίματος», όπως εύστοχα έχει χαρακτηριστεί η βεντέτα, βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε ύφεση, δυστυχώς όμως παραμένει σε κάποιες περιπτώσεις ζωντανός. Το φαινόμενο της βεντέτας δεν είναι καινούργιο. Ξεκινώντας από την αρχαιότητα, το συναντάμε στις πρώτες κιόλας ανθρώπινες κοινωνίες. Στο εθιμικό δίκαιο της Κρήτης καταγράφεται για πρώτη φορά στη Μινωική πολιτεία. Ο Αριστοτέλης στα «Ηθικά Νικομάχεια» αναφέρει ως εισηγητή του «Δικαίου της Ανταπόδοσης» τον Ραδάμανθυ, αδελφό του Μίνωα. Σύμφωνα με αυτή την ποινική διάταξη, όποιος διαπράξει ένα αδίκημα «μόνο σαν πάθει ό,τι ’καμε, δίκη σωστή θα γίνει». Ο νόμος της ανταπόδοσης χαρακτηρίζεται μάλιστα ως σπουδαία μορφή απονομής δικαιοσύνης. Αργότερα, κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας στην Κρήτη, ίσχυε η βασική αρχή του ισόποινου, σύμφωνα με το οποίο η ποινή που επιβαλλόταν σε περίπτωση φόνου ήταν είτε το ισόποινο, δηλαδή η καταδίκη του δράστη σε θάνατο, είτε η «εξαγορά του αίματος», δηλαδή η απόδοση χρηματικής αποζημίωσης από τον δράστη στην οικογένεια του θύματος. Η βεντέτα λοιπόν μοιάζει να είναι κατάλοιπο του μακρινού παρελθόντος, ενός πανάρχαιου τρόπου απονομής δικαιοσύνης σε κοινωνίες όπου κυριαρχεί ο μωσαϊκός νόμος του «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος». «Γεννιέται» από την ανάγκη για εκδίκηση που νιώθουν συνήθως οι συγγενείς του θύματος ενός φόνου απέναντι στον δράστη και την οικογένεια του. Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Νικολακάκη, καθηγητή του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, «η βεντέτα είναι ένας κοινωνικός κώδικας που στηρίζεται στην έννοια της τιμής και της προστασίας. Και η τιμή αυτή αφορά άτομα από την ίδια πάντα οικογενειακή ομάδα, αποτελεί δε στοιχείο της ταυτότητας και του κοινωνικού της κύρους».Πολλές φορές ο χώρος που επιλέγεται από τους συγγενείς για την τέλεση του εκδικητικού φόνου είναι το ίδιο το δικαστήριο, την ώρα που δικάζεται ο δράστης και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της αποδεικτικής διαδικασίας ή της απαγγελίας της απόφασης. Η επιλογή αυτή κάθε άλλο παρά τυχαία είναι, καθώς ο χώρος του δικαστηρίου λειτουργεί συμβολικά και οι «εκδικητές» με αυτόν τον τρόπο υποδηλώνουν ότι απονέμουν δικαιοσύνη. Η ιστορία, ωστόσο, δεν τελειώνει με την εκδίκηση της οικογένειας του θύματος. Αντίθετα, στο σημείο αυτό ξεκινά ένας αέναος κύκλος αντεκδικήσεων ανάμεσα στις «αντίπαλες» οικογένειες, με αποτέλεσμα εκατοντάδες αθώα θύματα και δεκάδες ξεκληρισμένες οικογένειες. Υπάρχουν βεντέτες που διήρκεσαν 70 ολόκληρα χρόνια με περισσότερα από 60 θύματα, όπως αυτή ανάμεσα στις οικογένειες Σαρτζετάκη και Πεντάρη που υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες βεντέτες που συγκλόνισαν ποτέ την Κρήτη. Η υπόθεση αυτή «έκλεισε» έπειτα από χρόνια με τον ίδιο τρόπο που λύνονται συνήθως οι βεντέτες. Με τη διαμεσολάβηση ατόμων κύρους που έχαιραν της εκτίμησης και των δυο αντιμαχόμενων οικογενειών, συνάπτονταν γάμοι μεταξύ μελών των δυο οικογενειών. Με τον τρόπο αυτόν, οι δυο οικογένειες συγγένευαν και το πάθος για εκδίκηση έσβηνε. Κάποιες φορές χρειάζονταν διαδοχικοί γάμοι, προκείμενου να σταματήσουν τελείως οι προκλήσεις. Ένας ακόμα τρόπος για να σταματήσει μια βεντέτα ήταν η διαφυγή των υποψήφιων δραστών ή θυμάτων σε άλλες πόλεις. Η βεντέτα, πάντως, δεν είναι μόνο κρητικό, ούτε καν μόνο ελληνικό φαινόμενο. Συναντάται σε όλες τις χώρες της Μεσογείου, καθώς και σε αραβικές χώρες. Η κρητική βεντέτα ωστόσο αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση και συναντάται πιο συχνά στην ελληνική κοινωνία. Βεντέτες έχουν καταγραφεί κυρίως στους δυτικούς νομούς της Κρήτης –το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο και τα Χανιά. Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο βρίσκεται σε ύφεση, υπάρχουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία παραμένουν κάποιες «εστίες» ανοιχτές, κυρίως στη δυτική Κρήτη και στις ορεινές περιοχές. Στα ορεινά χωριά οι κοινωνίες παραμένουν κλειστές και η προσωπική τιμή εξακολουθεί να αποτελεί υψηλή αξία για τους κατοίκους τους. Αντίθετα, σε περιοχές όπου ο ντόπιος πληθυσμός έχει έρθει σε επαφή με άλλους πολιτισμούς, η νέα γενιά σπουδάζει και μορφώνεται και το βιοτικό επίπεδο έχει ανεβεί, το «έθιμο» της βεντέτας έχει πλέον εξασθενήσει. Άλλωστε, όπως υποστηρίζουν και οι ίδιοι οι Κρητικοί, «έστω και στη σκιά, η διατήρηση της βεντέτας είναι δυσφήμιση για τον τόπο».
ΠΗΓΗ: Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών Δημοσιογραφικό Εργαστήριο Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού.

ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΛΟ ΜΑΣ

Τα διάφορα ξένα τουριστικά γραφεία που παίρνουν γνώμες για τις καλύτερες παραλίες του κόσμου δημοσιοποιούν μετά τα αποτελέσματα αυτά, έτσι για τον δικό μας "ΜΠΑΛΟ" στην περυσινή έκθεση τους δίνουν την εξης βαθμολογία :

60/100 Πρόσβαση (εννοούν με το αυτοκίνητο)

100/100 "Must See" (παράγοντας θέα και ομορφιά)

100/100 Αναφορά - Φιλικότητα

100/100 Παραλία (έκταση)

90/100 Παραλία (καθαριότητα)

100/100 Παραλία (διαθέσιμος χώρος)

100/100 Ποιότητα νερού.

Αλλά επειδή δεν μπορώ να μην γράψω και την κακία μου, ποίος άραγε χαίρετε περισσότερο;

Αυτουνού που του ανήκει ή εκείνου που την "τρυγά";

Δύσκολο ερώτημα;

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΔΕΝ ΘΕΛΑΜΕ !!!!!!

Αυτές είναι οι δυο φωτογραφίες ενός διάσημου φωτογράφου, που κάνουν τον γύρω του κόσμου. Στην λεζάντα κάνει και χιούμορ, για την ανέχεια μας.

Κίσαμος το μόνο μέρος της Κρήτης με τόση "ομίχλη", από ένα εργοστάσιο που κάνει σαπούνι ως υποπροϊόν της παραγωγής ελαιόλαδου (αυτό είναι που μου είπαν).

Καλή διαφήμιση, αλλά να ήξερα στον όμορο δήμο Μυθήμνης, αντιλαμβάνονται, καταλαβαίνουν, δεν βλέπουν, την χρόνια οικολογική καταστροφή, αλλά και το ακαλαίσθητο της υπόθεσης;

Μάλλον δεν πλησιάζουν εκεί κοντά αλλιώς δεν εξηγείται! Αλλά να ήξερα πως αναπνέουν;

Φυσικά και για γέλια οι εξηγήσεις ορισμένων:

"Το εργοστάσιο δουλεύει μόνο τον χειμώνα που δεν έχει τουρίστες"...καλά οι τουρίστες είναι το πρόβλημα; Οι ντόπιοι, τι είναι ζώα που αναπνέουν και μυρίζουν την απαίσια μυρωδιά της καμμένης πυρήνας ;

"Στο εργοστάσιο δουλεύουν αρκετοί ντόπιοι"..... ας δώσει ο δήμος οικόπεδο σε άλλο σημείο να φτιάξει εργοστάσιο και όχι στο κύμα απάνω, ας πάει στην ενδοχώρα!!

Δεν μπορεί από την μια να είναι οικολογικά ευαίσθητος και από την άλλη να ανέχεται τέτοιες καταστάσεις.

ΣΑΜΑΡΑΣ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

Όπως είχε υποσχεθεί, ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς κατέθεσε σήμερα στη Βουλή την τροπολογία για τους συμβασιούχους του ΥΠΠΟ. Όπως δήλωσε ο κ. Σαμαράς πρόκειται για «έντιμη, δίκαιη και γενναία ρύθμιση» το κόστος της οποίας ανέρχεται σε περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά, με την τροπολογία θα προχωρήσει άμεσα η πληρωμή όλων των δεδουλευμένων όσων συμβασιούχων δεν είχαν πληρωθεί λόγω της κατάργησης του ειδικού λογαριασμού το Νοέμβριο του 2008. Στο μέτρο αυτό, διευκρίνισε, εντάσσονται όχι μόνον οι συμβασιούχοι της Ακρόπολης, αλλά και οι συμβασιούχοι όλων των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων της χώρας.

Δεύτερον, ανανεώνονται οι συμβάσεις τους για το χρόνο που ξεκίνησε πέρυσι το Νοέμβριο, μέχρι και το φετινό Νοέμβριο.

Τρίτον, όπως σημειώνεται, γίνεται δυνατή η επαναπρόσληψη τους από το Νοέμβριο του 2009 μέχρι και το Νοέμβριο του 2010, κατ΄ εξαίρεση και παρά το ότι οι συμβάσεις τους θα έχουν υπερβεί το χρονικό όριο των 24 μηνών. http://www.antinews.gr/

Η ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΣ

Ήταν το 1895, όταν ο Άγγλος αξιωματικός Σερ Τζορτζ Ρόμπερτσον, ήρθε αντιμέτωπος με μια φυλή, στον Ινδικό Καύκασο, στα Ιμαλάια του Πακιστάν, στο οροπέδιο Τσιτράλ, που κανένας μέχρι τότε, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο δεν γνώριζε την ύπαρξή της. Ο Ρόμπερτσον παραξενεύτηκε όταν είδε ότι φυσιογνωμικά οι άνθρωποι αυτοί δεν θύμιζαν και πολλά πράγματα σε σχέση με τον υπόλοιπο ντόπιο πληθυσμό της ευρύτερης περιοχής. Απεναντίας, τα χαρακτηριστικά τους θύμιζαν περισσότερο δυτικό τύπο ανθρώπου και δη μεσογειακό. Η αρχική του έκπληξη μεγάλωσε, καθώς διαπίστωσε ότι καταλάβαινε κάποια από τα λεγόμενα των ανθρώπων αυτής της φυλής. Ο Ρόμπερτσον, όντας ελληνιστής, γνώριζε αρχαία ελληνικά και ξαφνιάστηκε όταν άκουσε να βγαίνουν απ’ τα χείλη αυτών των ανθρώπων, μεταξύ άλλων και αρχαιοελληνικές λέξεις και φράσεις. Η φυλή αυτή λεγόταν Καλάς (Kalash) και ο Ρόμπερτσον βεβαίωνε τότε πως το 50% της γλώσσας τους ήταν αρχαιοελληνική.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, δεν είχαν γίνει κάποιες αξιόλογες έρευνες για την ιστορία και την ζωή των Καλάς. Ο Πακιστανικός Οργανισμός Τουρισμού τους προβάλλει ως απογόνους των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Από τον ελληνικό χώρο ενδιαφέρθηκαν κάποιοι ιδιώτες γι’ αυτούς και τους έκαναν κατά κάποιον τρόπο γνωστούς, όπως ο σκηνοθέτης Δημήτριος Μανωλεσάκης, ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, ιδρυτής της Πολιτιστικής Εταιρείας Πανελλήνων «ΜΑΚΕΔΝΟΣ», ο εκπαιδευτικός Αθανάσιος Λερούνης κ.ά.
Η χώρα του Πακιστάν καθίσταται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για τους Έλληνες, όχι μόνο για το ιστορικό παρελθόν της αλλά και για το παρόν της. Ο σημερινός επισκέπτης ακούει έκπληκτος τους φιλόξενους πολίτες αυτής της χώρας να φέρουν με πολλή υπερηφάνεια το όνομα «Σικαντέρ Αζάμ» (Αλέξανδρος ο Μέγας). Να μιλούν για τις 6 Αλεξάνδρειες που υπάρχουν στη χώρα τους, μεταξύ των οποίων είναι η Νίκαια-Αλεξάνδρεια και η Βουκεφάλεια-Αλεξάνδρεια. Να εμπιστεύονται την «Younani Medicine», δηλαδή την ελληνική Ιατρική, παιδί της Ιπποκράτειας, που έφερε μαζί του ο Αλέξανδρος. Έκπληκτος ο Έλληνας επισκέπτης των μουσείων του Πακιστάν στο Καράτσι, στη Λαχώρη, στο Πεσάβαρ, στα Τάξιλα, διαβάζει γραμμένα στα ελληνικά τα ονόματα των 41 Ελλήνων βασιλέων της Βακτρίας και της Ινδίας πάνω στα χρυσά και αργυρά τους νομίσματα: Δημήτριος, Μένανδρος, Αγαθοκέλεια… Βλέπει το Βούδα με τα απολλώνια χαρακτηριστικά, ντυμένο με τον ελληνικό χιτώνα, και διακρίνει στα ανάγλυφα της Gadhara, δίπλα στις Βουδιστικές Θεότητες, Ελληνικές, όπως του Δία και της Αθηνάς. Ανάμεσα στους κορινθιακούς κίονες και τις πέτρινες γιρλάντες με τ’ αμπελόφυλλα, τους κισσούς και τους ερωτιδείς, τους Τρίτωνες και τους Άτλαντες, τα ανάγλυφα με τις βακχικές σκηνές και τους ελληνικούς χιτώνες των αγαλμάτων, ξεχνά την απόσταση που χωρίζει το Πακιστάν από την Ελλάδα της Μεσογείου.

πηγη: http://www.pare-dose.net/blog/?p=876#more-876

ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΛΛΑ και ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Σήμερα η Κίσαμος αποτελείτε απο 5 καποδιστριακούς δήμους. Τι γινόταν όμως το 1954 πόσοι δήμοι ήταν και πόσες οι κοινότητες σε ολάκερη την επαρχία ;

Δήμος Κισάμου, κάτοικοι 2000, αποτελείτε απο τις συνοικίες Πάνω και Κάτω καμάρα, Πάνω και κάτω Κουνουπίτσα, Πύργος και Λίμνη. Δήμαρχος ήταν ο Ξηρουχάκης Γιώργος .
Κοινότητα Μούλετε, κάτοικοι 500, αποτελείτε απο τα χωριά Μούλετε, Σφεντυλιανά, Παθικιανά, Χαιντέρι και Κουτσακιά. Πρόεδρος ήταν ο Χαρίδημος Γεωργουσάκης. ΦΩΤΟ 1.
Κοινότητα Πανέθυμου, κάτοικοι 327, αποτελείτε απο τα χωριά Πανέθυμο και Κρύα Βρύση. Πρόεδρος της ήταν ο Γναφάκης Δημήτριος.
Κοινότητα Κεφαλίου, κάτοικοι 430. Πρόεδρος της κοινότητας ήταν ο Λιωνής Γεώργιος.
Κοινότητα Καρρών, κάτοικοι - . Πρόεδρος ήταν ο Αρχοντάκης Αλέξανδρος.
Κοινότητα Τοπολίων, κάτοικοι 600. Πρόεδρος ήταν ο Περιστεράκης Εμμανουήλ.
Κοινότητα Φαλλελιανών, κάτοικοι 489, αποτελείτε απο τα χωριά Φαλλελιανά, Κοτσιανά, Κωσταδιανά, Λυριδιανά, Μικελιανά πρόεδρος της ήταν ο Βιολάκης Αρτέμιος.
Κοινότητα Ζυμβραγού, κατοικοι 360, αποτελείτε απο τα χωριά Περδικιανά, Χασιανά, Δρομόνερο, Ξεναλιανά, Ψυλλανια, Βουριέρο, πρόεδρος της ήταν ο Κατάκης Γεώργιος.
Κοινότητα Κάμπου, κάτοικοι 445 πρόεδρος ήταν ο Λουβιτάκης θεόδωρος.
Κοινότητα Πλατάνου, κάτοικοι 1272, αποτελείτε απο τα χωριά Πλάτανος και Σφηνάρι. Πρόεδρος της κοινότητας ήταν ο Μπενιουδάκης Νικόλαος.
Κοινότητα Γραμβούσας, κάτοικοι 1075, αποτελείτε απο τα χωριά Καμάρτσο, Άγιος Γεώργιος, Καλυβιανή, Τράχηλας, Πιπεριανά, Καστανιανά. Πρόεδρος ήταν ο Περάκης Χρίστος.
Κοινότητα Δραπανιά, κάτοικοι 700. Πρόεδρος ήταν ο Εμμανουήλ Καταλάκτης.
Κοινότητα Ταυρωνίτη, κάτοικοι 286. Πρόεδρος ήταν ο Γιακουμάκης Αθανάσιος.
Κοινότητα Ροδωπού, κάτοικοι 810, αποτελείτε απο τα χωριά Ροδωπού, Αστράτηγο, Άσπρα Νερά. Πρόεδρος ήταν ο Φουταδάκης Σπυρίδων.
Κοινότητα Μαλάθυρου, κάτοικοι 340, πρόεδρος ήταν ο Κουμάκης Ιωάννης.
Κοινότητα Επισκοπής, κάτοικοι 850, πρόεδρος ήταν ο Πενταράκης Δημήτριος.
Κοινότητα Ντελιανών-Δελιανών, κατοικοι 389 και πρόεδρος ήταν ο Παπουτσάκης Εμμανουήλ.
Κοινότητα Αμυγδαλοκεφαλίου, κάτοικοι 446, αποτελείτε απο τα χωριά Αμυγδαλοκεφάλι και Κεραμωτή. Πρόεδρος ήταν ο Μοτάκης Χαράλαμπος.
Κοινότητα Σπηλιάς, κάτοικοι 750, πρόεδρος ήταν ο Καντσάκης Νικόλαος.
Κοινότητα Καλαθαινών, κάτοικοι 360, αποτελείτε απο τα χωριά Αγ. Ιωάννης, Αγ. Αθανασίου, Ρετόντας, Επάνω χωριού, πρόεδρος ήταν ο Σγουρομάλλης Χρήστος. ΦΩΤΟ 2
Κοινότητα Αφράτων, κάτοικοι 300, πρόεδρος ήταν ο Παπαδεράκης Δημήτριος.
Κοινότητα Έλους, κάτοικοι 665, αποτελείτε απο τα χωριά Έλος, Λίμνη, Λούχι, πρόεδρος ήταν ο Μυλωνάκης Περικλής.
Κοινότητα Ανώσκελης, κατοικοι 380, αποτελείτε απο τα χωριά Πεταλιανά και Καμουδιανά, πρόεδρος ήταν ο Καντιδάκης Εμμανουήλ.
Κοινότητα Κολυμβαρίου, κάτοικοι 750, αποτελείτε απο τα χωριά Σκουτελώνα, Γρυμπιλιανά, Μινωθιανά, Κλαδουριανά, πρόεδρος ήταν ο Μαυροματάκης Σταύρος.
Κοινότητα Κούνενι, κάτοικοι 525, πρόεδρος ήταν ο Γιαννακάκης Αντώνιος.
Κοινότητα Κάτω Παλαιοκάστρου, κάτοικοι 600, αποτελείτε απο τα χωριά Γρηγοριανά, Μαρεδιανά, Καλλεριανά, Βαρδιανά, Παπαδιανά, πρόεδρος ήταν ο Τσουρουνάκης Αντώνιος. ΦΩΤΟ 3
Κοινότητα Περιβολίων Εν. Χωριών, κάτοικοι 254, αποτελείτε απο τα χωριά Κοντοπυριανά και Περιβόλια, πρόεδρος ήταν ο Παπαδάκης Ζαχαρίας.
Κοινότητα Πολεμαρχίου, κάτοικοι 358, πρόεδρος ήταν ο Παπουτσάκης Μιχαήλ.
Κοινότητα Βουβών, κάτοικοι 520 και πρόεδρος ήταν ο Παπουτσάκης Δημήτριος.
Κοινότητα Καμάρας-Κουμούλι, κάτοικοι 530 και αποτελείτε απο τα χωριά Καμάρα, Μελισουργιό, Κουμούλι, Βένι, πρόεδρος ήταν ο Λεβάκης Ιωάννης.
Κοινότητα Καμησιανών, κάτοικοι 460, πρόεδρος ήταν ο Φουτάκης Αντώνιος.
Κοινότητα Βουλγάρω, κάτοικοι 700, αποτελείτε απο τα χωριά Δερμιτζιανά, Χουδαλιανά, Μάκρωνα, Λατζιανά, Μουρί, Βατοχείλι, πρόεδρος ήταν ο Χαρχαλάκης Εμμανουήλ.
Κοινότητα Ραβδούχα, κάτοικοι 230, πρόεδρος ήταν ο Πλατσάκης Δημήτριος.
Κοινότητα Νοχιών, κάτοικοι 440 αποτελείτε απο τα χωριά Πλακάλωνα και Νοχιά, πρόεδρος ήταν ο Καρτάκης Εμμανουήλ.
Κοινότητα Ποταμίδας, κάτοικοι 450, πρόεδρος ήταν ο Μονοτράκης Βασίλειος;.
Κοινότητα Πολυρρηνίας, κάτοικοι 350, πρόεδρος ήταν ο Πατεράκης Εμμανουήλ. ΦΩΤΟ 4
Κονότητα Συρικαρίου, κάτοικοι 300, πρόεδρος ήταν ο Βεστάκης Γεώργιος.
Κοινότητα Δρακώνας, κάτοικοι 384, αποτελείτε απο τα χωριά Δρακώνα και Γερακιανά πρόεδρος ήταν ο Κατσιφαράκης Παναγιώτης.
Κοινότητα Λουσακιών, κάτοικοι 756, πρόεδρος ήταν ο Κοτσιφάκης Κωνσταντίνος.
Κοινότητα Βουκολιών, κάτοικοι 1576, αποτελείτε απο τις Βουκολιές, Κεφάλα, Φωτακάδω, Νέμπρος, Κουλουθιανά, Γαβαλομούρι, πρόεδρος ήταν ο Μαμιδάκης Ηρακλής.
Κοινότητα Σάσσαλου, κάτοικοι 272, πρόεδρος ήταν ο Λυμπινάκης Εμμανουήλ.
Κοινότητα Καλουδιανών, κάτοικοι 550, αποτελείτε απο τον Κουρφαλώνα, τα Καλουδιανά, τα Κουρθιανά και πρόεδρος ήταν ο Αντώνης Ιντζές.
Δηλαδή στην επαρχία υπήρχε 1 Δήμος και 41 κοινότητες ο δε πληθυσμός ήταν (απογραφή το 1954) 24.105 κάτοικοι.

ΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ

Διαβάζω ένα πετυχημένο μικρο σχόλιο του φίλου Αντώνη Μουντάκη εκδότη της τοπικής εφημερίδος "Νέοι Ορίζοντες".

"Ακούω συχνά για αποβολές μαθητών που χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα στο σχολείο. Σύμφωνοι, το υπουργείο παιδείας απαγόρευσε τα κινητά στα σχολεία και καλά έκανε. Όμως η απαγόρευση αφορά μόνο τους μαθητές; Και οι καθηγητές που μιλούν ακόμα και μέσα στις τάξεις; Γι αυτούς δεν ισχύει η απαγόρευση; Τελικά δυο μέτρα και δυο σταθμά για την εφαρμογή του ίδιου νόμου! Κρίμα."

Απλά συμπληρώνω εγώ μιας και το έτυχα ότι τελικά οι μαθητές και οι καθηγητές, παρ' όλο το νόμο, τα χρησιμοποιούν μέσα στους σχολικούς χώρους, μιας και κατά την τελευταία ενημέρωση των γονέων στο 2ο γυμνάσιο για την μεγάλη σχολική εκδρομή, το σχολείο επέστρεψε στους μαθητές τα κατασχεθέντα κινητά της χρονιάς και δυστυχώς ήταν πάρα πολλά. Οι γονείς βέβαια ευχαριστήθηκαν περισσότερο, γιατί οι μαθητές που τους είχαν κατάσχει τα κινητά είχαν......αγοράσει άλλο και αδιαφόρησαν.

MIA ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ "ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ"

Σημαίες και Σημαιοφόροι στην 25η Μαρτίου.

Πλησιάζει η εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου και όπως συνήθως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια έρχεται στην επικαιρότητα το θέμα της επιλογής του μαθητή που πρέπει να σηκώσει την ελληνική σημαία στις μαθητικές παρελάσεις. Ήδη έχουν αρχίσει οι πρώτες αναρτήσεις από blogs για το θέμα (δείτε στο respetza το θέμα που προέκυψε στον Πολύγυρο Χαλκιδικής). Οι δύο αντίθετες απόψεις είναι λίγο πολύ γνωστές.

1) Κανένας αλλοδαπός δεν πρέπει να σηκώνει την ελληνική σημαία και

2) Όποιος έχει βγάλει το μεγαλύτερο μέσο όρο δικαιούται να σηκώσει την ελληνική σημαία από όποια χώρα και αν κατάγεται.

Και οι δύο απόψεις είναι εν μέρει σωστές. 'Όμως, η γνώμη μας είναι ότι το θέμα προσεγγίζεται λάθος και από τις δύο πλευρές. Καταρχήν οι περισσότεροι βλέπουν τη σημαία απλά ως μια τιμητική διάκριση και τίποτα παραπάνω. Αυτό είναι λάθος. Δεν δίνουμε τη σημαία στον καλύτερο μαθητή για να τον τιμήσουμε! Δίνουμε τη σημαία στον καλύτερο μαθητή για να τιμήσουμε τη σημαία, εννοώντας ότι επιλέγουμε τον καλύτερο από εμάς για να σηκώσει ένα πολύ σημαντικό ιερό σύμβολο της πατρίδας μας. Είναι βέβαια προφανές ότι αυτός που θα σηκώνει το ιερό σύμβολο πρέπει πρώτα από όλα να είναι ή να νοιώθει Έλληνας. Πρέπει επίσης η διαγωγή του στο σχολείο να είναι άριστη. Υπό αυτή την έννοια και ένας μαθητής με αλλοδαπή καταγωγή μπορεί να σηκώσει την σημαία, αν νοιώθει πράγματι Έλληνας. Δυστυχώς πολλοί μαθητές και γονείς αποζητούν την σημαία απλά ως μια διάκριση. Αυτό προκαλεί εντάσεις όταν κάποιος άλλος καλείται να τη σηκώσει. Από την άλλη μεριά μια άλλη μερίδα βλέπει τη σημαία απλά ως ένα ουδέτερο σύμβολο του κράτους, που ο καθένας μπορεί να το σηκώνει σε εκδηλώσεις και επετείους. Η λύση κατά τη γνώμη μας είναι απλή. Ο μαθητής με τον μεγαλύτερο βαθμό (δεδομένου ότι έχει άριστη διαγωγή στο σχολείο) αφού του έχει εξηγηθεί η σημασία της σημαίας, θα έπρεπε να τίθεται αντιμέτωπος με το ερώτημα αν αισθάνεται Έλληνας. Αν η απάντησή του είναι καταφατική τότε βεβαίως και μπορεί και πρέπει να σηκώνει τη σημαία. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να παραχωρεί τη θέση του στον επόμενο.

Ποιος από εμάς θα ήθελε να σηκώνει τη σημαία ενός κράτους που το αισθάνεται ξένο; Ο μόνος λόγος για μια τέτοια πράξη θα ήταν η ικανοποίηση μιας προσωπικής φιλοδοξίας, γεγονός που καμιά σχέση δεν έχει με τη σημαία και την εθνική επέτειο. Όσοι από εσάς δε συμπαθείτε τις ΗΠΑ (το 80% των Ελλήνων πιθανόν, οι υπόλοιποι αλλάξτε το παράδειγμα κατά βούληση), κάντε μια απλή ερώτηση στον εαυτό σας. Θα θέλατε να σηκώνετε την σημαία των Η.Π.Α. σε μια εκδήλωση για την ημέρα της ανεξαρτησίας; Δε θα νοιώθατε αμήχανα;

ΠΗΓΗ: http://paideia-gr.blogspot.com/2009/03/25.html