
Και όμως μπορεί να είναι η ανακάλυψη του αιώνα..... τα κεφάλια τελικά έχουν και σώμα....
Η ανασκαφή έγινε το 2011 και εδώ μπορείτε να δείτε όλα τα σχετικά της ανασκαφής.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.

Είναι ατέλειωτες οι ανθελληνικές σειρές όπως «Kirik Kanatlar», ή τα «Σπασμένα Φτερά». Εδώ έχουμε και την τουρκική εκδοχή της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας προς δόξα και τιμή της κας Ρεπούση. Η σκηνή από την προκυμαία από όπου θα αναχωρήσουν οι Έλληνες πρόσφυγες μετά την μικρασιατική καταστροφή: ο τουρκικός στρατός, όχι μονό συνοδεύει και κουβαλά με μεγάλη ευγένεια τα υπάρχοντα των προσφύγων, μην τυχόν και κουραστούν, αλλά έχει στήσει και ένα μεγάλο πάγκο στην προκυμαία, όπου τους προσφέρει τρόφιμα, ποτά και ό,τι άλλο που θα τους κάνει ευχάριστο το ταξίδι της προσφυγιάς. Μάλιστα κάποιοι Τούρκοι στρατιώτες κλαίνε γιατί θα χάσουν τον φίλο τους, κάποιο Νίκο και κάποιο Κώστα. Ένας λοχαγός είναι απαρηγόρητος για κάποια Μαρία, που τον χαιρετά με εμφανή την στενοχώρια γιατί φεύγει στην προσφυγιά. Σε λίγο τα πλοία που θα τους παραλάβουν φτάνουν και αφού οι Τούρκοι φαντάροι φορτώσουν τα υπάρχοντα τους, τότε βγάζουν τα μαντήλια. Από την μια ο τουρκικός στρατός του Κεμάλ που κλαίει απαρηγόρητος γιατί φεύγουν οι Ρωμιοί πρόσφυγες και από την άλλη οι Ρωμιοί κλαίνε και αυτοί καθώς ανεμίζουν τα μαντήλια του αποχαιρετισμού. Κάπως έτσι έγινε η Μικρασιατική καταστροφή κι η άρχισε η μεγάλη ελληνική προσφυγιά κατά το περίφημο αυτό τουρκικό σήριαλ.
Πού να το φαντάζονταν ότι είκοσι σχεδόν χρόνια με τα τον θάνατο του, η Ελλάδα θα είχε πραγματικά κατακτηθεί σαν «χαζό φρούτο» από μια τουρκική τηλεοπτική επέλαση που έχει καθηλώσει τους Έλληνες μέσα στην μεγάλη τους κρίση, καθώς τα ελληνικά κανάλια σου δίνουν πλέον την εντύπωση ότι δεν βρίσκεσαι σε κάποια ελληνόφωνη επικράτεια, αλλά κάπου στην Κωνσταντινούπολη, στην Άγκυρα, στον Ντιαρμπακίρ και δεν συμμαζεύεται.
Το 1987, ακριβώς τετρακόσα χρόνια μετά την οικοδόμηση του νέου καθολικού της Μονής Αρκαδίου, χρειάστηκε να εκτελέσουμε εργασίες πλήρους αντικατάστασης των δυο μεγάλων τόξων, που είχαν ασβεστοποιηθεί πλήρως κατά την πυρπόλυσή του στα γεγονότα του 1866. Κατά τη διάρκεια της ανασκαφής που πραγματοποιήσαμε, κάτω από το σύγχρονο δάπεδο του ναού αποκαλύφθηκαν λείψανα των τοίχων του αρχικού μονόχωρου, τάφοι, το αρχικό δάπεδο από κουρασάνι. Μέσα στους τάφους βρέθηκαν καμένα ανθρώπινα οστά, σπασμένα αγγεία και ιερά σκεύη. Επειδή στο διάστημα 1572-1587, που κτιζόταν ο ναός θα έπρεπε να εξυπηρετούνται οι ανάγκες των μοναχών, ο βόρειος τοίχος του σε μεγάλο ύψος ενσωματώθηκε στον καινούριο και ο υπόλοιπος κατεδαφίστηκε με το τέλος των εργασιών. Στο βόρειο κλίτος βρέθηκαν μόνο μερικοί τάφοι.