Εις το ιστορικό φαράγγι των Τοπολίων, Κίσαμος, βρίσκεται το ιερό σπήλαιο της Του Θεού Σοφίας, το οποίο εορτάζει την Τρίτη του Πάσχα. Όπως μαρτυρεί η παράδοση μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης οι διασωθέντες Κρήτες πολεμιστές κατέφθασαν στο σπήλαιο αυτό, μεταφέροντας την Εικόνα της Του Θεού Σοφίας, την οποία και έκρυψαν σε μία από τις πολλές χαράδρες του μεγαλειώδους αυτού σπηλαίου. Εις τον ίδιο χώρο, επίσης, έλαβε χώρα ένα μοναδικό, εις την ανθρώπινη ιστορία ίσως, γεγονός γενναιότητας και ανδρείας της Κρητικής ψυχής.
Κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας στην Κρήτη και συγκεκριμένα περί το 1660 ο τότε Επίσκοπος Κισάμου Μισαήλ Ψαρομήλιγκος έκανε την εξής, μοναδική εις την ιστορία πράξη αυτοθυσίας και γενναιότητας. Κάλεσε στο σπήλαιο τον ανιψιό του, υιό του αδελφού του, ο οποίος ηγείτο απελευθερωτικού κινήματος, ορκίζοντας τον να πράξει ότι του ζητήσει.
Ο αγωνιστής αυτός της ελευθερίας μη μπορώντας να διανοηθεί τι θα του ζητούσε ο Επίσκοπος θείος του δεσμεύτηκε με όρκο ότι θα πράξει ότι του ζητηθεί. Τότε λοιπόν ο θείος ζήτησε από τον επαναστάτη ανιψιό του να αποκεφαλίσει τόσο τον ίδιο, όσο και τον αδελφό του και πατέρα του ανιψιού του και να πάει τα κεφάλια τους εις τον κατακτητή, ως δήθεν απόδειξη ότι δεν κινεί επανάσταση δια να πάψουν να τον υποψιάζονται οι Ενετοί και να μπορέσει έτσι ανενόχλητος να οργανώσει το επαναστατικό κίνημα.
Στην έντονη άρνηση το ανιψιού να εκτελέσει τον όρκο αυτό, ο Επίσκοπος θείος του, εις την προσπάθεια του να τον πείσει και να κάμψει την άρνηση του, τον απείλησε με εξορκισμό και, κατόπιν φορτικών πιέσεων και εν μέσω τραγικών σκηνών που εξελίχτηκαν ο ανιψιός κόβει το κεφάλι τόσο του Επισκόπου θείου του Μισαήλ, ως και του ίδιου του πατέρα του, τα οποία και παρουσίασε εις τους Ενετούς κατακτητές. Κατόπιν τούτο οι Ενετοί όχι μόνον δεν τον υποψιαζόταν, αλλά τον θεωρούσαν σύμμαχο τους, με αποτέλεσμα να μπορέσει ανενόχλητος να οργανώσει το επαναστατικό κίνημα της ευρύτερης περιοχής, το οποίο συνέβαλλε εις την, μετά από λίγα χρόνια, απελευθέρωση της Κρήτης.
Ορμώμενος από τα δύο αυτά γεγονότα ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας, αναφέρθηκε εις την «αδούλωτη Κρητική ψυχή». «Σε εποχές που κάποιοι πεισματικά και μεθοδικά ενορχηστρώνουν την υποταγή και υποδούλωση μας σε αλλότρια με την πίστη, την ιστορία και την παράδοση μας συστήματα και ιδεολογίες, το φωτεινό παράδειγμα τόσο των Κρητών πολεμιστών που μετέφεραν από την Βασιλεύουσα Πόλη την Εικόνα της Του Θεού Σοφίας, απόδειξη των ακατάλυτων δεσμών της Κρήτης με την Κωνσταντινούπολη, όσο και των ηρώων και μαρτύρων, Επισκόπου Μισαήλ Ψαρομήλιγκου και των συν αυτώ, τα δύο αυτά λοιπόν φωτεινά παραδείγματα μας οδηγούν και μας δείχνουν τον δρόμο και τρόπο που καλούμεθα και εμείς να πορευτούμε. Άνοιξη, για να ανοίξει και η πόρτα της ζωής, της Ανάστασης, της καταλλαγής, της συμφιλίωσης, της ελπίδας. Άνοιξη του παρόντος, μα κυρίως του μέλλοντος του Γένους και της Φυλής μας», κατέληξε ο Επίσκοπος μας, ευχόμενος εις τους πολυπληθές προσκυνητές όπως η καθημερινότητα όλων μας μεταμορφωθεί σε ένα αιώνιο «Χριστός Ανέστη»!
Κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας στην Κρήτη και συγκεκριμένα περί το 1660 ο τότε Επίσκοπος Κισάμου Μισαήλ Ψαρομήλιγκος έκανε την εξής, μοναδική εις την ιστορία πράξη αυτοθυσίας και γενναιότητας. Κάλεσε στο σπήλαιο τον ανιψιό του, υιό του αδελφού του, ο οποίος ηγείτο απελευθερωτικού κινήματος, ορκίζοντας τον να πράξει ότι του ζητήσει.
Ο αγωνιστής αυτός της ελευθερίας μη μπορώντας να διανοηθεί τι θα του ζητούσε ο Επίσκοπος θείος του δεσμεύτηκε με όρκο ότι θα πράξει ότι του ζητηθεί. Τότε λοιπόν ο θείος ζήτησε από τον επαναστάτη ανιψιό του να αποκεφαλίσει τόσο τον ίδιο, όσο και τον αδελφό του και πατέρα του ανιψιού του και να πάει τα κεφάλια τους εις τον κατακτητή, ως δήθεν απόδειξη ότι δεν κινεί επανάσταση δια να πάψουν να τον υποψιάζονται οι Ενετοί και να μπορέσει έτσι ανενόχλητος να οργανώσει το επαναστατικό κίνημα.
Στην έντονη άρνηση το ανιψιού να εκτελέσει τον όρκο αυτό, ο Επίσκοπος θείος του, εις την προσπάθεια του να τον πείσει και να κάμψει την άρνηση του, τον απείλησε με εξορκισμό και, κατόπιν φορτικών πιέσεων και εν μέσω τραγικών σκηνών που εξελίχτηκαν ο ανιψιός κόβει το κεφάλι τόσο του Επισκόπου θείου του Μισαήλ, ως και του ίδιου του πατέρα του, τα οποία και παρουσίασε εις τους Ενετούς κατακτητές. Κατόπιν τούτο οι Ενετοί όχι μόνον δεν τον υποψιαζόταν, αλλά τον θεωρούσαν σύμμαχο τους, με αποτέλεσμα να μπορέσει ανενόχλητος να οργανώσει το επαναστατικό κίνημα της ευρύτερης περιοχής, το οποίο συνέβαλλε εις την, μετά από λίγα χρόνια, απελευθέρωση της Κρήτης.
Ορμώμενος από τα δύο αυτά γεγονότα ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας, αναφέρθηκε εις την «αδούλωτη Κρητική ψυχή». «Σε εποχές που κάποιοι πεισματικά και μεθοδικά ενορχηστρώνουν την υποταγή και υποδούλωση μας σε αλλότρια με την πίστη, την ιστορία και την παράδοση μας συστήματα και ιδεολογίες, το φωτεινό παράδειγμα τόσο των Κρητών πολεμιστών που μετέφεραν από την Βασιλεύουσα Πόλη την Εικόνα της Του Θεού Σοφίας, απόδειξη των ακατάλυτων δεσμών της Κρήτης με την Κωνσταντινούπολη, όσο και των ηρώων και μαρτύρων, Επισκόπου Μισαήλ Ψαρομήλιγκου και των συν αυτώ, τα δύο αυτά λοιπόν φωτεινά παραδείγματα μας οδηγούν και μας δείχνουν τον δρόμο και τρόπο που καλούμεθα και εμείς να πορευτούμε. Άνοιξη, για να ανοίξει και η πόρτα της ζωής, της Ανάστασης, της καταλλαγής, της συμφιλίωσης, της ελπίδας. Άνοιξη του παρόντος, μα κυρίως του μέλλοντος του Γένους και της Φυλής μας», κατέληξε ο Επίσκοπος μας, ευχόμενος εις τους πολυπληθές προσκυνητές όπως η καθημερινότητα όλων μας μεταμορφωθεί σε ένα αιώνιο «Χριστός Ανέστη»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου