Που είναι αυτά τα καλά κοπέλια που έχουν και καλή σχέση με την κυβέρνηση, μια χάρη θα μπορούσαν να την ζητήσουν. Πάντως δεν αξίζει τέτοια αντιμετώπιση αυτό το σχολείο που μαζεύει παιδιά απο όλο τον πρώην δήμο Ιναχωρίου, βέβαια καλό είναι να δούμε και αλλιώς την κατάσταση... να βρούμε ένα σπίτι για τους δασκάλους, ή μήπως δεν κάνουν τώρα δίχως τα καλά της πρωτεύουσας;
Σχολικό έτος 1956-1957
Πήρα απόσπαση απο το μονοθέσιο δημοτικό σχολείο Περιβολίων στο 3θέσιο δημοτικό σχολείο Λουσακιών. Παρουσιάστηκα 12 Οκτωβρίου 1956 και βρήκα τους συναδέλφους Σπανουδάκη Γιάννη και την Βλαστάκη Αγγέλα, την παπαδοπούλα, ντόπιοι και οι δυο.
Ανέλαβα την αποπεράτωση ημιτελής αίθουσας με έγγραφο της επιθεώρησης και θα δαπανηθούν χρήματα απο το σχολικό ταμείο που αδρανούσαν.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες στο ημερολόγιο σχολικών σημειώσεων αλλά στην διάρκεια των τριών πρώτων μηνών κάναμε εκτός των μαθημάτων, εράνους, μαζέψαμε ελιές και καρύδια και αποπερατώσαμε την τρίτη αίθουσα του σχολείου.
Σχολική χρονιά 1958-1959
Με το τέλος της χρονιάς καταθέτω δυο αιτήσεις για μετάθεση ή απόσπαση στο 1ο δημοτικό σχολείο Καστελλίου, και οι δυο απορρίπτονται. Τον Σεπτέμβριο του 1958 νέα απόσπαση στο 2θέσιο σχολείο των Καλουδιανών. Εκεί υπηρετεί και ο συνάδελφος Κουφάκης Ιωάννης. Το σχολείο με 72 μαθητές είναι δίπλα στον αμαξιτό δρόμο, έχει κινδύνους και πολύ θορύβους. Τα παιδιά γνώριζαν απο το κλάξον δίχως να βλέπουν το αυτοκίνητο, ποιος ήταν ο οδηγός και φώναζαν "ο Τουλούπης", "ο Φαντής", "ο Χασταλής","ο Μπρέδης".
Έζησα τα πανηγύρια και τις γιορτές του χωριού λειτουργήσαμε πολλές φορές με τον παπά Δημήτρη Μαζοκοπάκη πατέρα τριών διδασκάλων, και βοήθησα με προσωπική εργασία να χτίσουμε τον μαντρότοιχο του σχολείου. Την ελεύθερη ώρα μου μάζευα στοιχεία για τη Μάχη με τους Γερμανούς το 41, όπου είχαν λάβει μέρος πάρα πολλοί Καλουδιανοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου