Ακρόπολη, 12 Οκτωβρίου 1944.
Η Ακρόπολη στέλνει το μήνυμα της απελευθέρωσης: ο λαός της Αθήνας ξεχύθηκε στους δρόμους, μόλις είδε ότι είχε υποσταλεί η γερμανική σημαία, που ως τότε ανέμιζε στον Ιερό Βράχο, μισητό σημάδι της ναζιστικής κατοχής.
Λίγα χρόνια πριν η Ακρόπολη και πάλι έστελνε το σύνθημα της αντίστασης με την υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τους αγωνιστές Μ. Γλέζο και Λ. Σάντα.
Ακρόπολη. Τόπος συμβολικός, τόσο για το λαό όσο και για τους κατακτητές. Όπως και όλα τα μνημεία. Γιατί τα μνημεία είναι η συλλογική μας κληρονομιά. Αυτά τα μνημεία, τις αρχαιότητες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, έσπευσαν με αυτοθυσία - μέσα στον ορυμαγδό του Πολέμου - να διασώσουν από την καταστροφή ή την αρπαγή οι αείμνηστοι συνάδελφοι μας Χρήστος και Σέμνη Καρούζου.
Γιατί τα μνημεία πρέπει να παραδίδονται στις επερχόμενες γενιές αλώβητα, αυτό είναι το χρέος μας.
Ακρόπολη, 12 Οκτωβρίου 2011.
12 Οκτωβρίου 2011.
Για τους κρατούντες οι συμβολισμοί φαίνεται πως έχουν ξεθωριάσει κι ας επιβάλλει το ίδιο το Σύνταγμα της Χώρας την προστασία των μνημείων στην «ευνομούμενη» πολιτεία μας. Σήμερα η Αρχαιολογική Υπηρεσία μπαίνει σε «εφεδρεία» και «διαθεσιμότητα», σήμερα απειλούνται με μαρασμό και διάλυση οι Εφορείες Αρχαιοτήτων και τα Μουσεία, απειλείται η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οι επιστήμονες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, που επιμένουν τόσα χρόνια να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για τα μνημεία σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, που επιμένουν να νιώθουν ως προσωπικό τους χρέος την προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος από τα αδηφάγα συμφέροντα, μπαίνουν στο στόχαστρο. Απειλούνται με απόλυση, εφεδρεία, εξευτελιστικούς μισθούς, ανεργία!
12 Οκτωβρίου 2011.
Με πρόσχημα τις απαιτήσεις της Τρόικας και του ΔΝΤ, η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να παραδώσει το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον για οικοπεδοποίηση και φαστ-τρακ επενδύσεις.
Στην πρόσφατη ιστορία μας οι ευνοούμενοι του «καθεστώτος» της επταετίας, καταπατώντας την περιουσία του ελληνικού λαού, μπορούσαν να υψώσουν μεγαθήρια σε αρχαιολογικούς χώρους, σε ζώνες προστασίας μνημείων, στον αιγιαλό και την παραλία, που πολλά από αυτά στέκουν ακόμη στη θέση τους, αδιάψευστα «τοπόσημα» της περιφρόνησης προς την πολιτιστική κληρονομιά, που ακολούθησε κατά πόδας την περιφρόνηση προς τη δημοκρατία.
Λαός χωρίς μνήμη είναι λαός καταδικασμένος να κάνει τα ίδια λάθη.
Καλούμε την κοινωνία να προασπίσει την πολιτιστική κληρονομιά, τη συλλογική μνήμη, τη δημοκρατία.
Γι’ αυτά πολεμήσαμε, γι’ αυτά αγωνιζόμαστε!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου