Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΜΑΣ

Πολλά ερωτήματα γεννώνται αναφορικά με την κατάντια της χώρας μας. Ποίοι μετέτρεψαν μία περήφανη χώρα πολεμιστών, αγωνιστών, ναυτικών, ποιητών, διανοουμένων και δραστήριων εμπόρων σε απαθείς, αμαθείς, απαίδευτους, φυγόπονους και πλαδαρούς καφενόβιους, χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, που ενώ συστηματικά βιάζονται τα τελευταία 35 χρόνια «παρα φύσιν και κατ΄ εξακολούθηση» παραμένουν νεκρικά απαθείς; Ποίοι μετέτρεψαν την πανέμορφη χώρα των παιδικών μας χρόνων σε σκουπιδότοπο λαθρομεταναστών, επαιτών και τριτοκοσμικών υπάρξεων; Ποίοι απογύμνωσαν την χώρα από την παραγωγική της μηχανή; Ποίοι κατέστρεψαν την γεωργία την κτηνοτροφία, την βιομηχανία, τον τουρισμό, τις υπηρεσίες, στερώντας από μας τους ίδιους και τα παιδιά μας μια αξιοπρεπή διαβίωση; Ποίοι μας έριξαν γυμνούς, χωρίς όπλα και αντιστάσεις στην κρεατομηχανή της παγκοσμιοποίησης; Ποίοι κατέστρεψαν την παιδεία μας, την ηθική μας υπόσταση, την αξιοπρέπεια μας τον αρχοντικό Ελληνικό πολιτισμό μας; Ποίοι αφάνισαν την ιστορική γλώσσα μας, ώστε σήμερα να συνεννοούμεθα με λαρυγγισμούς και βρυχηθμούς όμοιοι με θηρία; Ποίοι παραποιούν και αφανίζουν την ιστορία ενός λαού με διαχρονική αδιάλειπτη συνέχεια 3 χιλιάδων ετών; Ποίοι μας επέβαλαν ότι το «σκέφθεσθαι ανθελληνικώς» είναι και «προοδευτικό και δημοκρατικό»; ...........
Ποίοι μας λοβοτόμησαν με το να πεισθούμε ότι είναι «πολιτικώς ορθόν» να μεταλλαχθούμε από ομοιογενές έθνος σε πολυφυλετικό; Ποίοι μας έπεισαν ότι είναι άκρατος σκοταδισμός να επιμένουμε στην ορθοδοξία, ενώ ταυτόχρονα προωθούν με φανατισμό τις μεσαιωνικές ισλαμικές φιγούρες στην χώρα μας; Ποίοι μετέτρεψαν τους άρχοντες σε επαίτες; Τους πατρίκιους σε πληβείους; Τους ελεύθερους σε είλωτες; Μήπως τελικά αυτό το οποίο ζούμε ως λαός είναι αυτό που πραγματικά μας αξίζει; Μήπως τελικά η εύκολη λύση των «διεθνών κέντρων συνομωσίας» είναι το αποτέλεσμα μίας ομαδικής νοσηρής φαντασίωσης, χαρακτηριστικό γνώρισμα των λαών που στερούνται αυτογνωσίας, κριτικής σκέψης, αδυνατούντες έτσι να εμβαθύνουν στα λάθη τους; Ποίοι λαοί θα επέτρεπαν επί 35 χρόνια να «βιάζονται» συστηματικά από τα ίδια «πολιτικά» πρόσωπα; Ποίες κοινωνίες θα εξέλεγαν τους πολιτικούς τους ταγούς, όχι μεταξύ των αρίστων, αλλά μεταξύ , ποδοσφαιριστών, τραγουδιάρηδων, τριτοκλασάτων ηθοποιών, πορνοστάρ, απατεώνων δημοσιογράφων; Εκκολάψαμε το πιο συντηρητικό πολιτικό σύστημα από την μεταπολίτευση και μετά, που στέρησε τον λαό από την συνέχεια ΓΛΩΣΣΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΣ, συνείδησης πατρίδας, αρχές και παραδοσιακές αξίες. Με μια ανύπαρκτη Δεξιά ανίκανη, φοβική χωρίς ιδεολογία, συνείδησης κοινού πολιτισμού, πατρίδας και Έθνους. Πολιτικά κόμματα χωρίς πυξίδα, λογιστές και διαχειριστές, με υπερτάτη πολιτική αξία το ιδεολόγημα ότι «πατρίδα και πολυεθνική εταιρία μπορούν να διαχειρισθούν με τον ίδιο τρόπο» Με μία Αριστερά, πολιτικά ανώριμη, αναχρονιστική, διεθνιστική, χωρίς πολιτική ηθική και για αυτό επικίνδυνη. Μια ματιά ποιοι την εκπροσωπούν, πως διαβιούν, γράφουν, σκέπτονται και εκφράζονται φτάνει…Βαφτίσαμε την ανομία και το θράσος «προοδευτισμό και δημοκρατισμό». Βαφτίσαμε την αγένεια και την επέλαση της «επαρχιακής» και αυταρχικής στην φύσης της ”αριστερίλας”, αριστερά και πρόοδο. Βαπτίσαμε τον ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟ δημοκρατία. Ορίσαμε τον αντικοινωνικό εγωισμό, κοινωνική πρόοδο και την ασυδοσία προοδευτική απάντηση στις ”νεο-φιλελευθέρες πολιτικές”. Και χάσαμε το παιχνίδι του μέτρου άλλα πάνω όλα της κοινωνικής συνοχής και της προόδου αυτής της χώρας. To πληρώνουμε με την γκετοποίηση των πόλεων από την επέλαση αλλοεθνών και τον εκβαρβαρισμό της χώρας και την εγκληματικότητα. Με την δημιουργία μίας «αριστερής κοινωνίας» και κουλτούρας χωρίς ηθικές βάσεις και ηθικά ερείσματα που λυμαίνεταιι το δημόσιο βίο επί χρόνια. Με ρηχούς αριστερούς πνευματικούς μέντορες, προδρόμους της εξαθλίωσης της χώρας. Αγωνιούμε και αναρωτιόμαστε επειδή δεν βλέπουμε ότι σαν κοινωνία εκκολάψαμε το αυγό του φιδιού μέσα στην εγκληματική άγνοια και ανικανότητα μας να υιοθετήσουμε παρωχημένα ιδεολογήματα που απαξιούν την έννοια του Πολίτη. Είμαστε άξιοι να εξαφανισθούμε ατομικά και συλλογικά ως κοινωνία, αφού τα αντανακλαστικά αυτοσυντήρησης έχουν πλέον πεθάνει. Είμαστε άξιοι θανάτου αφού επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να μεταλλαχτούμε σε μία άμορφη πολυεθνική κοινωνία υπανθρώπων χωρίς πολιτισμό, αφού σαν λαός αποβάλλαμε το περίσσευμα της ψυχής μας δημιουργώντας μία έρπουσα μικροπρεπή κοινωνία. Το αξίζουμε!
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ