Η τουρκοκρητική μετανάστευση του 1897/1899.
Του Μανόλη Πεπονάκη
Στη διάρκεια της τελευταίας κρητικής επανάστασης του 1896-1899 40.000-50.000 Τουρκοκρήτες έφυγαν από την Κρήτη. Για ποιούς λόγους και κάτω από ποιές συνθήκες πραγματοποιήθηκε αυτή η μετανάστευση; Σε ποιά μέρη έγιναν δεκτοί οι Τουρκοκρήτες; Γιατί δεν επέστρεψαν στην Κρήτη; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα, που έδωσαν το έναυσμα για έρευνα.
Σημαντικό υλικό για τη σύνθεση της ανακοίνωσης πρόσφεραν περιηγητικά κείμενα του κρητικού χώρου, δημοσιεύσεις εγγράφων του Γαλλικού και του Αγγλικού Υπουργείου των Εξωτερικών, κυρίως όμως αδημοσίευτο υλικό του Ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών, του Γαλλικού Υπουργείου των Εξωτερικών και του Αρχείου Αρχανών.
Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι: οι μεταναστεύσεις των Τουρκοκρητών οφείλονται στα προβλήματα που αυτοί αντιμετώπιζαν μετά την απομάκρυνσή τους από τα χωριά, στην πολιτική της Πύλης και στον ατίθασο χαρακτήρα τους.
Οι μεταναστεύσεις κορυφώθηκαν την άνοιξη του 1899, οπότε ψηφίστηκε το Σύνταγμα της Κρητικής Πολιτείας, που κατοχύρωσε τα δικαιώματα του χριστιανικού πληθυσμού. Ο αρχικός τόπος προορισμού του μεγαλύτερου μέρους των Τουρκοκρητών ήταν η Σμύρνη. Από κει οι πρόσφυγες κατευθύνονταν σε διάφορες περιοχές της Μ. Ασίας, της Βεγγάζης, της Τριπολίτιδας, στη Συρία και στην Αλεξάνδρεια, είτε για μόνιμη εγκατάσταση, είτε σαν "μουσαφίρηδες", περιμένοντας την πλήρη επανένταξη της Κρήτης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου