Έψαξα τις τελευταίες μέρες να βρω τρανταχτές δηλώσεις πολιτικών που να αποδείχτηκαν «φούμαρα». Κάτι που κάποιος είπε προεκλογικά και μετά το πήρε πίσω. Κάτι που κάποιος πρέσβευε κάποτε και τώρα το γύρισε τούμπα. Γέμισα τριάντα τρεις σελίδες τέτοιων υποσχέσεων. Απογοητεύτηκα. Ήθελα να βγάλω κάτι καλό, όχι επειδή το χρειαζόμουν, ούτε για να εκτονωθώ αλλά για να δω αν υπάρχουν ακόμα ντόμπροι άνθρωποι. Μπας και καταφέρω να βρω μέσα σε αυτό το υποσχολόγιο μια δήλωση, μια υπόσχεση, που να έχει και λίγη τσίπα.
Μπας και βρω δηλαδή την εξαίρεση του πρώτου νόμου του Μέρφι.
«Αν αφήσεις τα πράγματα στην τύχη τους, έχουν την τάση να πηγαίνουν απ’ το κακό στο χειρότερο».
Που τέτοια τύχη !! Εμείς αφήνουμε τα πράγματα μας, τα βασικά μας, στα χέρια άλλων, πιστεύουμε στις ρηχές υποσχέσεις, αδιαφορούμε για τα βασικά μας, οπότε αναπόφευκτα πάμε από το κακό στο χειρότερο.Από όλο αυτό το σκουπιδαριό των δηλώσεων που βρήκα, με τις επώνυμες δηλώσεις- υποσχέσεις, που είναι φυσικά αδύνατον να γραφτούν σε αυτές τις λίγες αράδες, κάποιες είναι τόσο κτυπητές που αμέσως καταλαβαίνεις πόση αλήθεια έχει το ανεπανάληπτο «πολιτική= ψευτιά».
Όλοι γνωρίζουμε ότι η πολιτική είναι διπλωματία, ευελιξία, προσαρμοστικότητα και ρητορεία. Άλλο όμως διπλωματία και άλλο ψέμα. Άλλο ευελιξία και άλλο απάτη. Άλλο προσαρμοστικότητα και άλλο ξερό συμφέρον. Άλλο ρητορεία και άλλο δημαγωγία. Πως λοιπόν να μην νιώθεις απογοητευμένος, πώς να μην σιχαθείς όλα αυτά τα κομματικά τερτίπια που μας περιβάλουν. Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι μας παραμυθιάζουν .
Εδώ κολλάει ο άλλος νόμος του Μέρφι.
«Αφού τα πράγματα έχουν πάει ήδη από το κακό στο χειρότερο, ο κύκλος αυτός θα επαναλαμβάνεται συνεχώς».
Πασίγνωστο σε μας αφού έχουμε νοιώσει αλλά και νοιώθουμε την κακή επανάληψη, χρόνια τώρα.Βέβαια από την άλλη, εμείς επιμένουμε να ψάχνουμε ακόμα για τους ανθρώπους-πολιτικούς, είμαστε βλέπετε ή πολύ ευκολόπιστοι ή ακόμα στην πολύ εξάρτηση, αλλιώς δεν εξηγείτε όλη αυτή η εμμονή και επιμονή μας στην επανάληψη; Εδώ ισχύει ένας άλλος άγνωστος νόμος, του Τούσμαν
«Τίποτα δεν είναι τόσο αναπόφευκτο, όσο ένα λάθος που πρόκειται να γίνει».
Στην περίπτωση μας υπάρχει φυσικά το αναπόφευκτο, δηλαδή, ήδη γνωρίζουμε τι μας περιμένει, υπάρχει και το λάθος, αυτό που θα κάνουμε έτσι και αλλιώς.Αντί για να βάλουμε λοιπόν μυαλό, εκεί εμείς, ξερόλες, στρατιώτες της κομματικής γραμμής, υπηρέτες του αδηφάγου κόμματος. Βέβαια όξω – όξω το παίζουμε και λίγο ανεξάρτητοι (για τα θεαθήναι). Εδώ ισχύει ο νόμος του Χιλλ.
«Οι άνθρωποι ορισμένες φορές σκοντάφτουν πάνω στην αλήθεια, αλλά μετά σηκώνονται και συνεχίζουν το δρόμο τους».
Όμως είμαι σίγουρος ότι δειλά-δειλά μέσα σας αρχίζετε να μην πιστεύετε πια στην λογική ενός «κόμματος». Τους έχετε ψιλο-καταλάβει, τους ψιλοχαμπαριάσατε, τους βαρεθήκατε, αλλά να είσαστε σίγουροι ότι και αυτοί έχουν πια καταλάβει ότι τους μάθατε, και εδώ χρειάζεται προσοχή, γιατί θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά να μας ξανατουμπάρουν. Εδώ ισχύει ο νόμος του Jacobs:«Το λανθάνειν είναι ανθρώπινο. Το να τα φορτώνεις όμως σε κάποιο τρίτο είναι ακόμα πιο ανθρώπινο».
Συμπέρασμα : Χαμογελάστε... Ούτως ή άλλως το αύριο θα είναι χειρότερο. Αν αισθάνεστε καλά σήμερα, μην ανησυχείτε... σίγουρα κάποια στιγμή θα σας περάσει.Ο ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΕΣΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου