ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ / ΑΝΤΩΝΙΑ ΠΥΡΟΒΟΛΑΚΗ

(Το γένος Κακαουνάκη)
Οι κοινωνίες των ανθρώπων γηράσκουν και μαραίνονται, όπως τα λουλούδια και ρίχνουν τα παλιά φύλλα τους.... ευτυχώς όμως ανανεώνονται και οι νεότεροι μέχρι ενός σημείου έχουν κατά νούν τους παλιούς κατά που έλεγαν, κατά που έπρατταν και έτσι  η ζωή συνεχίζεται πανίσχυρη...
Μια ωραία μορφή της κοινωνίας μας αποχαιρετήσαμε πριν σαράντα μέρες και σαράντα μέρες μετά την μετάσταση της ανάβομε κερί στη μνήμη της την Αντωνία Πυροβολάκη το γένος
Αρτ. Κακαουνάκη.
Με την οικογένεια της Αντωνίας η οικογένεια μου συνδεόταν με ιερούς δεσμούς, συντεκνιάς, κουμπαριάς ,αλλά και βαθύτατης εκτίμησης και φιλίας.
Η Αντωνία ήταν απο τις κοπέλες που τελείωσαν το εξατάξιο Γυμνάσιο της εποχής, άρα μορφωμένες, πλην δεν ακολούθησαν σπουδές, αλλά επέλεξαν με κατάλληλους ανθρώπους να φτιάξουν οικογένεια.

Έτσι παντρεύεται τον Γιάννη Πυροβολάκη Αστυνομικό και αφού υπηρέτησαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, μετά τη συνταξιοδότηση εγκαθίστανται στο Καστέλλι. Απέκτησαν δύο γιούς, που σήμερα ζουν ανάμεσα μας  και εργαζόμενοι προσφέρουν στην κοινωνία...
Η Αντωνία υπήρξε  η αφοσιωμένη σύζυγος και μητέρα. Προσέφερε στο σύλλογο Γυναικών, ως μέλος, και ως γειτόνισσα του Αγ. Σπυρίδωνος πάντα προσέφερε υπηρεσίες στον ναό του.
Υπήρξαν μαζί με το μακαριστό Γιάννη ένα αρμονικό ζευγάρι, φιλόξενοι με ανοιχτό πάντα το σπίτι τους για τους φίλους, συγγενείς, στις εορτές τους  και όχι μόνο.
Πάντα θα θυμόμαστε τις ωραίες συντροφιές που μας οργάνωνε στις φίλες ,απογεύματα στο σπίτι της, με το τσάι και τα υπέροχα γλυκά της, τα κεντήματα της και άλλα όμορφα....
Αιωνία σου η μνήμη Αντωνία εκεί που αναπαύονται και άλλες ωραίες  και αγαπητές γυναικείες  μορφές του τόπου μας.....

Ευτυχία Δεσποτάκη Πευκιανάκη