Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Μέσα στις Αναστάσιμες Ημέρες διάβασα, είδα και άκουσα τρία πράγματα που συγκινούν, συγκλονίζουν και επιβεβαιώνουν το θαύμα.Όχι το θαύμα που περιμένομε να γίνει.... αλλά αυτό το καθημερινό που είναι μπροστά μας, και πιθανόν και οι ίδιοι να έχομε καταφέρει και που όμως δεν απορήσαμε γι' αυτό που είδαμε ή που πραγματοποιήσαμε - μη ξεχνούμε ότι στα αρχαία ελληνικά το ρήμα απορώ σημαίνει θαυμάζω.
Το πρώτο είναι ένα κείμενο του γιατρού, Διευθυντή του Κ.Υ. Κισάμου κ. Δημήτρη Ανυφαντάκη και αφορά εις την "αιματιδρωσία" του Ιησού, όταν προσευχόμενος στον κήπο της Γεθσημανή γεμάτος αγωνία για το δράμα που θα ζούσε "εγένετο ο ίδρως αυτού, ωσεί θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες επί γήν", πράγμα που περιγράφει με ακρίβεια ο Ευαγγελιστής Λουκάς ο οποίος ήταν και γιατρός.
Σημειώνει ο κ. Ανυφαντάκης, ότι αυτό είναι φαινόμενο που παρατηρούν οι γιατροί σε δύσκολες εγχειρήσεις ή λίγο πριν το τέλος ο ασθενής απο αγωνία εξιδρώνει αίμα και ιδρώτα, συνήθως κάτω απο συνθήκες ακραίου ψυχοσωματικού στρες. Η αιτιολογία περιλαμβάνει τη ρήξη των τριχοειδών αγγείων που περιβάλουν τους ιδρωτοποιούς αδένες με αποτέλεσμα το αίμα να αναμειγνύεται με τον ιδρώτα". Εγώ θα αναφέρω τη γνωστή λαϊκή φράση όταν κάποιος πέτυχε ή απόκτησε κάποιο αγαθό κάτω απο σκληρές συνθήκες εκφράζεται με τα λόγια: "ό τι έχω το απόκτησα με αίμα και ιδρώτα".
Ο Θεάνθρωπος δεν μπορούσε παρά να το υπομείνει και αυτό.
Το δεύτερο πράγμα ήταν ένα ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα στη τηλεόραση και έδειχνε το σχηματισμό και τη ζωή του εμβρύου μέσα στη μήτρα της μάννας.
Το συγκλονιστικό ήταν το εξής: Όταν η μητέρα ασθενούσε το έμβρυο αναστατωνόταν και με ταχύτητα έσπευδε να την ενισχύσει με κύτταρα δικά του απο τον ομφάλιο λώρο. Έμμεσα κινδύνευε η δική του ζωή....
Το τρίτο πράγμα ήταν κάποιες σκέψεις του πάπα, ευρισκόμενου στο νοσοκομείο λίγο πριν πεθάνει.
"Καθώς βλέπω τους τοίχους του Νοσοκομείου σκέπτομαι, ότι όσες προσευχές έχουν ακούσει αυτοί οι τοίχοι, οι τόσο θερμές, μετά δακρύων και εκ βάθους ψυχής, και με σπίθες πίστης κι ελπίδας δεν έχουν ακουστεί σε καμμιά από τις εκκλησίες μας".
Χριστός Ανέστη
Το δεύτερο πράγμα ήταν ένα ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα στη τηλεόραση και έδειχνε το σχηματισμό και τη ζωή του εμβρύου μέσα στη μήτρα της μάννας.
Το συγκλονιστικό ήταν το εξής: Όταν η μητέρα ασθενούσε το έμβρυο αναστατωνόταν και με ταχύτητα έσπευδε να την ενισχύσει με κύτταρα δικά του απο τον ομφάλιο λώρο. Έμμεσα κινδύνευε η δική του ζωή....
Το τρίτο πράγμα ήταν κάποιες σκέψεις του πάπα, ευρισκόμενου στο νοσοκομείο λίγο πριν πεθάνει.
"Καθώς βλέπω τους τοίχους του Νοσοκομείου σκέπτομαι, ότι όσες προσευχές έχουν ακούσει αυτοί οι τοίχοι, οι τόσο θερμές, μετά δακρύων και εκ βάθους ψυχής, και με σπίθες πίστης κι ελπίδας δεν έχουν ακουστεί σε καμμιά από τις εκκλησίες μας".
Χριστός Ανέστη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου