Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2025

100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια, ένας αιώνας που το 1ο Γυμνάσιο  Κισάμου 
(Γυμνάσιο Καστελλίου Κισάμου τότε) ανοικοδομείται.
Με πρωτοβουλία  του τότε Μητροπολίτη της περιοχής, Ανθιμου Λελεδάκη γίνεται έκκληση προς τους τοπικούς άρχοντες και φορείς, καθώς και τους απλούς πολίτες της περιοχής "υπέρ ανεγέρσεως εξαταξίου Γυμνασίου". Ενέργειες δραστήριων τοπικών παραγόντων συντελούν στην εξεύρεση χρημάτων  με την παρότρυνση όλοι να προσφέρουν, όσο ο καθένας μπορεί, τον οβολό του για το μεγάλο αυτό και πρωτοποριακό έργο της περιοχής μας.
Πράγματι, το έργο άρχισε και ολοκληρώθηκε κατά το ήμισυ.
Ήταν ένα  σύνολο δύο κτιρίων σε σχήμα Π το κάθε ένα. Ένα βόρειο Π με τη στενή πλευρά προς βορρά και ένα νότιο Π με τη στενή πλευρά προς Νότο.
Στις πλευρές των Π ήταν οι αίθουσες και τα γραφεία των καθηγητών. Τα δύο Π με τα σκέλη τους σχημάτιζαν μια εσωτερική αυλή, όπου γινόταν η συγκέντρωση των μαθητών και  εκδηλώσεις, όταν ο καιρός το επέτρεπε.
Για τις χειμερινές εκδηλώσεις υπήρχε μια αίθουσα τεράστια με μια ξύλινη διπλή πόρτα που όταν  αυτή  άνοιγε, δύο αίθουσες ενώνοντο. Η νότια πλευρά του κτιρίου δεν ολοκληρώθηκε, παρέμενε στα τούβλα μέχρι που τους έσχατους χρόνους γκρεμίστηκε.
Το κτίριο ήταν και παραμένει κεραμοσκεπές.
Κρίμα... σήμερα χρειάζεται ...και το χώρο κατέλαβαν τα "προκάτ". Ο περιβάλλων χώρος του κτιρίου ήταν τεράστιος. Οι κατά καιρούς Γυμνασιάρχες με τη συνδρομή και φιλοτιμία τους, καθώς και των γονέων και κηδεμόνων και τις επιχορηγήσεις της  πολιτείας βέβαια συντήρησαν και συντηρούν το κτίριο,όσο μπορούν.
Έτσι σε κάποια φάση δραστήριος Γυμνασιάρχης πραγματοποιεί περίφραξη με περίβολο.. Η βόρεια πλευρά της αυλής είχε μια σειρά απο πελώριους ευκαλύπτους, στολίδι του τόπου, μέχρι που ήρθε η Δ.Ε.Η. τοποθετήθηκαν νέοι στύλοι, ο δρόμος πλάτυνε, οι ευκάλυπτοι κόπηκαν και αυλή μίκρυνε.
Την ανατολική πλευρά της αυλής καταλάμβανε ένα μακρόστενο κτίριο, όπου στεγαζόταν το δεύτερο 2ο Δημοτικό σχολείο μέχρι που κτίσθηκε τον νυν υπάρχον.
Πρόσφατα, άλλος Γυμνασιάρχης (που τώρα πλέον λέγονταν "διευθυντής" ο εκάστοτε Γυμνασιάρχης και Λυκειάρχης έτσι" επι το δημοκρατικότερον"!!!!φύτεψε σειρά ελαιόδεντρων.
Ήταν λάθος η κατάργηση του τίτλου "Γυμνασιάρχης". Γιατί ο Γυμνασιάρχης είναι κάτι παραπάνω απο διευθυντή.....έχει να κάνει με μόρφωση, διαπαιδαγώγηση, με ανθρώπους, όχι μόνο με χαρτιά....!
Άλλος που ακολούθησε έβαλε τα υπάρχοντα κάγκελα....κ.ο.κ καθένας  και όλοι με τη φιλοτιμία τους πρόσθεσαν και προσθέτουν το λιθάρι τους, ώστε το Γυμνάσιο Κισάμου, καράβι της γνώσης να πορεύεται στον αιώνα.....
Στα πλαίσια  του επετειακού εορτασμού που θα πραγματοποιηθεί, η νυν Διευθύντρια του Γυμνασίου  κ. Μαζοκοπάκη Αντωνία, παλιά μας μαθήτρια, επιμελέστατη  στις σπουδές της, συνεπέστατη στη διδασκαλία της και επιτυχημένη στα διευθυντικά της καθήκοντα είχε την ιδέα, ομάδα παιδιών να πάρει συνέντευξη, από παλιούς καθηγητές, διδάξαντας εις το σχολείο, με θέμα την ιστορία του Σχολείου, την ιστορία της εκπαίδευσης και τα δικά τους μαθητικά χρόνια.
Βρέθηκα καλεσμένη να συζητώ με αυτά τα παιδιά στο γραφείο της Διευθύντριας, καθισμένη στο γραφείο της, που μου παραχωρήθηκε με ευγένεια
Ευγενέστατα τα παιδιά καταρτισμένα, απηύθυναν ερωτήσεις. Άκουγαν με προσοχή όσα έλεγα. Ήταν χαρά Θεού.
Ήταν μια απάντηση σε αυτό που συχνά ακούγεται "τα παιδιά σήμερα  έχουν αλλάξει...." Ναι και οι μεγάλοι έχουν αλλάξει όμως, και αλλοίμονο αν δεν υπήρχαν και αλλαγές....
Ο δάσκαλος όμως, είναι δάσκαλος είναι ένας φάρος και το σχολειό, με όλες τις αδυναμίες  του  εκπέμπει φώς.....
Το παιδί ακούει, αρκεί να έχομε κάτι αξιόλογο να του πούμε.. να το αντιμετωπίσομε σοβαρά, να το ακούσομε κι εμείς....
Και να συμπληρώσω: Το σχολείο  καθαρό περιποιημένο εξωτερικά και εσωτερικά.
Μια ηρεμία βασίλευε γύρω. Συνάντησα και άλλους παλιούς μαθητές που τώρα αυτοί διδάσκουν και λειτουργούν αθόρυβα και σιωπηλά στο νού και στην ψυχή των παιδιών για  να τα "μορφώσουν "και να τα παραδώσουν ελεύθερους  και δίκαιους  πολίτες, υγιώς, σκεπτόμενους στην κοινωνία μας.
Παίρνοντας το κέρασμα μου και συνοδευόμενη μέχρι την εξώπορτα απο τη Διευθύντρια έφυγα συγκινημένη.....
Θερμές ευχαριστίες.
Ευτ. Δεσποτάκη -φιλόλογος

Δεν υπάρχουν σχόλια: