Αγαπημένε μας Ηλία,
H ερημωμένη από καιρό Πάνω Αγορά του Καστελλιού, ερημώνεται όλο και περισσότερο και πάλι, αυτή την ώρα του τελευταίου δικού σου αποχαιρετισμού. Η γειτονιά μας κι οι καρδιές μας αδειάζουν και θλίβονται βαθιά, καθώς ένας- ένας, αγαπημένες μορφές και πρόσωπα, τελευταίοι φύλακες και κολώνες του δρόμου μας, φεύγουν και μας αφήνουν για πάντα. Και νέες ζωές δεν γεννιούνται πια στη μοναχική πλέον Πάνω Αγορά. Τώρα που φεύγεις κι εσύ αγαπημένε μας Ηλία, αλλά κι από τότε πού έκλεισες με τη σύνταξη το κατάστημά σου, η φτωχή αγορά μας, φτώχυνε πιο πολύ. Έχασε τη μεγάλη σου καρδιά, το αιώνιο χαμόγελό σου, το πάντα γελαστό σου πρόσωπο, τον έτοιμο πάντα καλό σου λόγο, το ανθρώπινο σου βλέμμα μπροστά στη λύπη και τη χαρά των άλλων. Αποχωρίστηκε και από όλο το σπάνιο και μοναδικό χαρακτήρα σου, γεμάτο από καλoσύνη και αγάπη, πολύτιμη κληρονομιά από τους γενναιόδωρους γονείς σου, αείμνηστους Γιώργη και Θεανώ.
Πιο πολύ και πιο αβάσταχτα θα σού λείψουν και θα τους λείψεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Η αχώριστη για μια ζωή σύντροφος σου Ανθούλα, η μοναχοκόρη σου Θεανώ που τους έδωσες τόση αγάπη κι εκείνες σου την ανταπόδωσαν με όλη τους τη ψυχή, όπως και τα αδέρφια σου Γιάννης και Χαρίλαος με τις οικογένειές τους. Και οι σύζυγοί τους Γεωργία και Γιώτα, νύφες που σου στάθηκαν με θαυμαστή αφοσίωση σαν πραγματικές αδελφές. Όλοι, σου συμπαραστάθηκαν στο προσκέφαλο είτε στο σπίτι στην αρχή, είτε στο Αννουσάκειο ίδρυμα απο πέρυσι, είτε στις τελευταίες δύσκολες εβδομάδες στο νοσοκομείο. Ιδιαίτερα την αγαπητή μας Γεωργία που στάθηκε άγρυπνη πλάι σου τίς κρίσιμες αυτές μέρες, ευχαριστούμε όλοι μας.
H ερημωμένη από καιρό Πάνω Αγορά του Καστελλιού, ερημώνεται όλο και περισσότερο και πάλι, αυτή την ώρα του τελευταίου δικού σου αποχαιρετισμού. Η γειτονιά μας κι οι καρδιές μας αδειάζουν και θλίβονται βαθιά, καθώς ένας- ένας, αγαπημένες μορφές και πρόσωπα, τελευταίοι φύλακες και κολώνες του δρόμου μας, φεύγουν και μας αφήνουν για πάντα. Και νέες ζωές δεν γεννιούνται πια στη μοναχική πλέον Πάνω Αγορά. Τώρα που φεύγεις κι εσύ αγαπημένε μας Ηλία, αλλά κι από τότε πού έκλεισες με τη σύνταξη το κατάστημά σου, η φτωχή αγορά μας, φτώχυνε πιο πολύ. Έχασε τη μεγάλη σου καρδιά, το αιώνιο χαμόγελό σου, το πάντα γελαστό σου πρόσωπο, τον έτοιμο πάντα καλό σου λόγο, το ανθρώπινο σου βλέμμα μπροστά στη λύπη και τη χαρά των άλλων. Αποχωρίστηκε και από όλο το σπάνιο και μοναδικό χαρακτήρα σου, γεμάτο από καλoσύνη και αγάπη, πολύτιμη κληρονομιά από τους γενναιόδωρους γονείς σου, αείμνηστους Γιώργη και Θεανώ.
Πιο πολύ και πιο αβάσταχτα θα σού λείψουν και θα τους λείψεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Η αχώριστη για μια ζωή σύντροφος σου Ανθούλα, η μοναχοκόρη σου Θεανώ που τους έδωσες τόση αγάπη κι εκείνες σου την ανταπόδωσαν με όλη τους τη ψυχή, όπως και τα αδέρφια σου Γιάννης και Χαρίλαος με τις οικογένειές τους. Και οι σύζυγοί τους Γεωργία και Γιώτα, νύφες που σου στάθηκαν με θαυμαστή αφοσίωση σαν πραγματικές αδελφές. Όλοι, σου συμπαραστάθηκαν στο προσκέφαλο είτε στο σπίτι στην αρχή, είτε στο Αννουσάκειο ίδρυμα απο πέρυσι, είτε στις τελευταίες δύσκολες εβδομάδες στο νοσοκομείο. Ιδιαίτερα την αγαπητή μας Γεωργία που στάθηκε άγρυπνη πλάι σου τίς κρίσιμες αυτές μέρες, ευχαριστούμε όλοι μας.
Όλοι τους έδωσαν τα πάντα και έτρεξαν ένα μαραθώνιο για να σε στηρίξουν και να σέ ανακουφίσουν από την ασθένεια που σε βασάνισε και σε νίκησε. Μια δοκιμασία που αντιμετώπισες καρτερικά και αδιαμαρτύρητα, με αντοχή απίστευτη. Και όλοι οι συγγενείς, φίλοι και γείτονες, αυτή τη στιγμή θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμότατα τον Διευθυντή, και το ακούραστο προσωπικό του Αννουσάκειου Ιδρύματος, ιδιαίτερα το αυθόρμητο προσωπικό ενδιαφέρον τού πατέρα Αντώνιου, που σε φιλοξένησε, με όλη του τη φροντίδα το τελευταίο χρόνο, όπως και τη διεύθυνση τούς γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου Χανίων που νοσηλεύτηκες.
Τώρα σέ αποχαιρετούμε για το ταξίδι προς το Παράδεισο που σου αξίζει και σέ περιμένει. Γιατί σου πρέπει αιώνια ανάπαυση ύστερα από τόση σωματική και ψυχική κούραση. Και γιατί αν υπήρξε ένας λευκός, ένας καθαρός, ένας αδαμάντινος και ένας ακριμάτιστος, που πέρασε από αυτό το κόσμο, αυτός βεβαιότατα ήσουν εσύ.
Καλό σου ταξίδι ακριβέ και αγαπημένε μας Ηλία
Ο ξάδερφος και αδερφός.
Κυριάκος Ροδουσάκης
Τώρα σέ αποχαιρετούμε για το ταξίδι προς το Παράδεισο που σου αξίζει και σέ περιμένει. Γιατί σου πρέπει αιώνια ανάπαυση ύστερα από τόση σωματική και ψυχική κούραση. Και γιατί αν υπήρξε ένας λευκός, ένας καθαρός, ένας αδαμάντινος και ένας ακριμάτιστος, που πέρασε από αυτό το κόσμο, αυτός βεβαιότατα ήσουν εσύ.
Καλό σου ταξίδι ακριβέ και αγαπημένε μας Ηλία
Ο ξάδερφος και αδερφός.
Κυριάκος Ροδουσάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου