ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ - ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

"Κάποιο άγαλμα που μ' είδε με θυμήθηκε" τραγούδησε ο Πουλόπουλος κι εδώ που τα λέμε δεν είχε κι άδικο.
Απ' όσο γνωρίζουμε "τα αγάλματα" εν γένει αποτελούν ένα φόρος τιμής σε προσωπικότητες με  μεγάλη και αναγνωρισμένη προσφορά στον τομέα τους, "έκαστος στο είδος του" που λέει κι ο λαός μας.
Είναι ένα εφαλτήριο για να γνωρίσουμε ή και για να θυμηθούμε αυτές τις προσωπικότητες που "πέρασαν" από τα μέρη μας. Μάλιστα στο δρόμο ή στην πλατεία που τοποθετούνται αυτά δίδεται και το ανάλογο όνομα ή και το αντίστροφο αν προτιμάτε.
Το να είναι όμως αλλού τα αγάλματα και οι προτομές κι αλλού ο ομώνυμος δρόμος ή πλατεία νομίζω ότι είναι παγκόσμια πρωτοτυπία.

Αν και η Google έχει κάνει ένα μικρό σαρδάμ, το οποίο ο καθένας μπορεί να κρίνει πως θα ήταν αν υπήρχε στην πραγματικότητα. 

Βλέπουμε στην πλατεία Ειρηναίου Γαλανάκη να βρίσκεται η προτομή του Αναγνώστη Σκαλίδη, ενώ, το άγαλμα του Ειρηναίου(;), έχει τοποθετηθεί λίγα μέτρα πιο κάτω στην πλατεία Δημαρχείου.

Η προτομή του Σκαλίδη, αν δεν κάνω λάθος ήταν παλαιότερα, στο κέντρο της παλιάς αγοράς - οδός Σκαλίδη.

Επ' ευκαιρίας και με αφορμή την πρόσφατη δημοσίευση φωτογραφιών μέσω του blog σας, από καταξιωμένο Κισσαμίτη, παρμένες από τη βιογραφία του Μάνου Κατράκη και με δεδομένο την ύπαρξη σχετικού μνημείου, χωρίς να υπάρχει καμία πρόθεση παρεμβολής, πώς θα φαινόταν αν "η λεωφόρος" έπαιρνε το όνομα του;
Έτσι, όπως συμβαίνει συνήθως, ακόμα κι οι καθημερινοί περασάρηδες θα είχαν την ευκαιρία να μάθουν για το ποια είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία 
Μάνος Φουντουλάκης