ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Γράφει στην σελίδα του ο δάσκαλος Μιχάλης Μουντάκης για την μεγάλη Χανιώτισσα ποιήτρια που έφυγε πριν λίγες μέρες απο την ζωή σε ηλικία 94 χρονών.

"Δικαίως τα Χανιά υπερηφανεύονται για τη μεγάλη ποιήτρια Βικτωρία Θεοδώρου που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή. Λίγοι όμως γνωρίζουν την ιδιαίτερη Κισαμίτικη καταγωγή της, αφού η μητέρα της, το γένος Βολουδάκη, ήταν από το Νησί, οικισμό της Τοπ. Κοινότητας Τοπολίων, όπου η Βικτωρία έζησε μεγάλο διάστημα την περίοδο της Κατοχής. Πολλά στοιχεία μπορούν να αναδειχτούν για τη σχέση της με την Κίσαμο αφού υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που την έζησαν από κοντά, πού άκουσαν και την θυμούνται πολύ καλά.
Στο Δήμο Κισάμου, πραγματοποιήσαμε εκδήλωση, παρουσίαση του έργου της, στις 10 Απριλίου 2014 ,με οργανωτές το Δήμο, την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Κρήτης, το Φιλολογικό Σύλλογο Κισάμου και ομιλητή τον Κώστα Μουτζούρη. Τότε τιμήθηκε εν ζωή, από τώρα και στο εξής οι εκδηλώσεις θα γίνονται για το έργο της και τη μνήμη της."

Λίγα λόγια για την δράση της απο την Βικιπαίδεια
Το 1942 οργανώθηκε στην τοπική οργάνωση της ΕΠΟΝ στα Χανιά ως μαθήτρια γυμνασίου, συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση και συνέχισε τη δράση της στην Αθήνα ως φοιτήτρια, με αποτέλεσμα να εξοριστεί στις αρχές του 1948 διαδοχικά στη Χίο, το Τρίκερι και την Μακρόνησο.
Τον Δεκέμβρη του 1952 αφέθηκε ελεύθερη ως «αδειούχος εξόριστη» μετά από ενέργειες του συμπατριώτη της, Χαρίδημου Σπανουδάκη, με τον οποίο παντρεύτηκε αργότερα (1955), και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο, τις οποίες είχε αναγκαστικά διακόψει. Το 1956 απέκτησε τις δίδυμες κόρες της Μαρία και Ειρήνη.
Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1957 με ποιήματά της που δημοσιεύτηκαν στην «Επιθεώρηση Τέχνης». Έκτοτε δημοσίευσε 12 ποιητικές συλλογές και 6 πεζά.