ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ

Καλοκαίρι, η εποχή που βγαίνει έξω ο πολύς κόσμος να χαρεί την φύση ή την πόλη, σε μια διαδρομή μετά πολλών εμποδίων. Βλέπει όμως πως ο δημόσιος χώρος καταπατείται και απαξιώνεται από τον ιδιωτικό που καταβροχθίζει κάθε σπιθαμή του πρώτου με εμπορική αξία. Αν ο δήμος κάθε περιοχής δεν υπερασπιστεί τους ελεύθερους χώρους του ώστε να υπάρχουνε προς όφελος των δημοτών, ποιός περιμένει να το κάνει;

Πρώτα να ελευθερώσουν τις παραλίες που έχουν καταληφθεί από "επιχειρηματίες" της ομπρέλας, της ξαπλώστρας, του φραπέ και της ηχορύπανσης (ρακέτες, τσιρίδες, beach bar, τζετ σκι, λαικός αμανές της ρουσφετο-παράγκας-καντίνας).

Μετά να εφαρμόσουν τον νόμο και να ελευθερώσουν τα πεζοδρόμια και τους πεζόδρομους των πόλεων από τα μηχανάκια, τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, την τραπεζορύπανση σε κάθε εκμεταλλευσιμο εκατοστό, και την ηχορύπανση που την ακολουθεί, έπειτα να ξηλώσουν από τα νησιά και την ηπειρωτική χώρα, τα αυθαίρετα (όσα δεν "νομιμοποίησαν" ακόμη), και προπαντός να εφαρμόσουν τον αντικαπνιστικό νόμο που ψηφίστηκε από την βουλή μα οι "επιχειρηματίες" του φραπέ των 5 ευρώ τον γράφουν στα συνεχώς αυξανόμενα στο δρόμο τραπεζοκαθίσματα.

Εδώ και δεκαετίες εμφανίζονται διάφορα καραβάνια αθιγγάνων που κατασκηνώνουν στα πέριξ των πόλεων και τις κατακλύζουν ζητιανεύοντας και κλέβοντας ότι βρούνε από τα παραπάνω μέρη συγκέντρωσης πολύ κόσμου. Αυτοί μάλλον εξαιρούνται των νόμων λόγω "πολιτισμικών" ιδιαιτεροτήτων, όπως εξαιρούνται και οι εν λόγω καφετεριάδες που έκαναν τις πλατείες και τους πεζόδρομους τσαντιρομαχαλάδες με κιτς καναπέδες, πολυθρόνες, κουρελαρία και πλαστικά, σόμπες και φωτιστικά.

Επίσης να μαζέψουν αν μπορέσουν (οι μπάτσοι δείχνουν πως δεν μπορούνε) τους χωριάτες οπλοφόρους των αγροτικών με τα μαύρα τζάμια που έφτασαν να χαλούν ακόμη και τα γλέντια που παραβρίσκονται με το να πυροβολούν ό,τι κινείται, ακόμη και σκυλιά, αλλά και τους ίδιους τους φίλους τους εν ώρα μέθης, μέχρι και ακίνητους στόχους όπως οι πινακίδες της περιοχής.

Μετά να συμμαζέψουν όσους αγρότες υπεραντλούν και φαρμακώνουν τα χωράφια με υπερδόσεις φυτοφαρμάκων και άλλων χημικών, κλπ, κλπ.

Και μετά ας ασχοληθούν και με το "ελεύθερο" κάμπινγκ, όπου ο κάθε εις κατασκηνώνει όπου τον βολεύει επικαλούμενος το δικαίωμα του σαν ανθρώπου να έρχεται σε επαφή με την φύση, αγνοώντας επειδεικτικά τους άλλους. Η ελεύθερη κατασκήνωση πάντα απαγορευόταν αλλά με ευθύνη πολλών πάντα καταστρατηγούταν, μα παρά τα προβλήματα που δημιουργεί στην περιοχή του, προκαλεί ασφαλώς λιγότερη καταστροφή, στην όση φύση έχει απομείνει, από τα παραπάνω.
ΠΗΓΗ