ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Γράφει η
ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΕΓΡΕΔΑΚΗ
"Μέσα στους τελευταίους 17 μήνες έγιναν στη χώρα μας 35 δολοφονίες γυναικών (!) από τους συντρόφους τους και συζύγους, (νυν και πρώην) ενώ στους πρώτους 9 μήνες του 2009 τα δύο συμβουλευτικά κέντρα που λειτουργούν σε Αθήνα - Πειραιά, δέχτηκαν 1.661 τηλεφωνήματα από κακοποιημένες γυναίκες..."
Έθνος, 26 Νοεμβρίου
Το φαινόμενο στη χώρα μας, το θλιβερό συγκλονιστικό φαινόμενο, της ενδοοικογενειακής βίας, έχει πάρει λέει, εκρηκτικές διαστάσεις...
Κι' αυτές οι διαστάσεις, είναι βεβαίως, δυστυχώς ένας ασφαλής δείχτης Πολιτισμού...
Η σωματική βία, η ψυχολογική βία, είναι διαπιστώσεις στις οποίες καταλήγουν οι αρμόδιες αρχές (ύστερα από εναγώνιες καταγγελίες, αλλεπάλληλες) και είναι απογοητευτικές.
Όταν οι γυναίκες, ζουν "μετέωρες" δραματικά, στο έλεος του άνδρα αφέντη, σατράπη ενίοτε, δίχως προσωπική ανεξαρτησία, δίχως οικονομική αυτάρκεια, δίχως επαγγελματική υπόσταση, καθίστανται ο "πρόσφορος κυματοθραύστης" όπου εκτονώνεται η ανομολόγητη οργή!

Του άνεργου, του αποτυχημένου, του δυστυχισμένου, του πιεσμένου, του κατετρεγμένου, αλλά και του ανάλγητου, του βίαου, του σκληρού, του χυδαίου, του βάρβαρου..., που τινάσσει το χέρι ασυνείδητα με τόση απρέπεια και προκαλεί πόνο σωματικό, αλλά και τραχεία, όσο και ταχεία αποδόμηση της προσωπικότητας, της αξιοπρέπειας, του οικείου προσώπου, του αγαπημένου προσώπου υποτίθεται.
Εκτός του ότι, "πατεί" βάναυσα ως με "πύρους" αιχμηρούς υποδημάτων, στο "ευάλωτο χώμα" του ψυχισμού... Του γυναικείου ψυχισμού.
Τα σημάδια τούτα, δεν σβήνουν λένε οι ειδικοί...
Τα σημάδια τούτα, δεν σβήνουν ή σβήνουν δύσκολα, πολύ δύσκολα και με βραδύτητα βασανιστική, λένε τα θύματα.
Τα πρόσωπα, οι γυναίκες που έζησαν ή ζουν τέτοιες δυσάρεστες, τόσο δυσάρεστες και πικρές εμπειρίες ζωής, μιλούν γι' αυτές και η πληροφορία την οποία παραχωρούν, έχει τη γεύση της εύλογης αγανάκτησης!
- "Κοιμόμουν το βράδυ με αγωνία και εφιάλτες... Δεν ήξερα αν το πρωί θα 'μαι ζωντανή... Έτρεμα στα χέρια του... Αφού με απειλούσε καθημερινά πως θα με σφάξει..."
Αυτός ο "καθαγιασμένος τρόμος" στα χείλη γυναίκας που ζούσε την καθημερινή κακοποίηση από τον σύντροφό της, είναι πραγματικότητα βεβαίως, και απηχεί περιπτώσεις πολλές, ανάλογες.
- "Πήρα τα χρήματα που ξέχασε για να ταΐσω τα παιδιά μας. Τα 'τρωγε όλα με τις παστρικιές... Ήξερα πως θα ξέσπαγε πάνω μου άγριος... Το 'ξερα καλά!!!...
Μια γροθιά λέω, δύο τρείς πέντε, ύστερα το σώμα συνηθίζει...
Το 'χω μάθει τόσες φορές...
Μια φορά, τα παιδάκια μου δεν μείναν νηστικά..."
- "Ζαλίζομαι... Ξεχνάω  κιόλας... Με κτύπησε στο κεφάλι... Γιατρός; Πού γιατρός... Αστειέυσαι;"
...Παγκόσμια Ημέρα κατά της βίας των Γυναικών...
"Γιορτάστηκε" (!) πριν από λίγες ημέρες.
Με στοιχεία θλιβερά, αυξανόμενα από έτους εις έτος. Αυξανόμενα πολύ! Η πολιτεία προβληματίζεται, περισυλλέγει ανήσυχη... Θεσπίζει μέτρα.
Νέους νόμους για ενδοοικογενειακή βία και trafficking.
Δημιουργία συμβουλευτικών κέντρων ψυχοκοινωνικής στήριξης...
Δημιουργία ξενώνων για θύματα-γυναίκες και τα παιδιά τους.
Τηλεφωνική γραμμή SOS εθνικής εμβέλειας για υποστήριξη σε 24ωρη βάση.
Καμπάνιες ενημέρωσης της κοινής γνώμης.
Παροχή νομικής βοήθειας.
Κατάρτιση των δημόσιων λειτουργών στους οποίους απευθύνονται θύματα βίας...
Επιμόρφωση δικαστών - εισαγγελέων.
Παρακολούθηση φαινομένου με έρευνες δείκτες, εκθέσεις συμβάντα κ.λπ. κ.λπ....
Ωραία πράγματα... Επιστημονικά, μελετημένα, σοβαρά, σύνθετα προοδευτικά δίκαια. Μέχρι να γίνουν αυτά, οι πόρτες που θα κλείνουν την παραφορά και τους λόγους που την γεννούν, μια ισχυρή "ενδοομερτά" θα πνίγει τις κραυγές, και θα αγνοεί ασεβώς, τα δάκρυα...
Αυτή δυστυχώς, είναι η αλήθεια.