Τον τουρκικό στρατό της Κρήτης αποτελούσαν δύο κυρίως τάξεις γενιτσάρων, οι αυτοκρατορικοί γενίτσαροι (kapu-kulu) και οι εντόπιοι γενίτσαροι, οι λεγόμενοι
γερλήδες (yerli yeniceri)
Ο αρχηγός των αυτοκρατορικών γενιτσάρων είχε τον τίτλο του «Γενιτσάρ-αγασί», ενώ των γερλήδων του «Γερλή-αγασί». Η διοικητική ιεραρχία στα γενιτσαρικά τάγματα ήταν ιδιαίτερα περίπλοκη. Στον Χάνδακα υπήρχαν πέντε τάγματα ή ορντάδες αυτοκρατορικών γενιτσάρων, που το καθένα είχε δύναμη 5000 ανδρών, και 28 οντζάκια (στρατώνες) γερλήδων γενιτσάρων. Στην πόλη των Χανίων, υπήρχαν τρεις ορντάδες (τάγματα) Γιανίτσαρων. Βέβαια ο αριθμός των ορντάδων δεν ήταν πάντα σταθερός σε όλες τις εποχές. Σε μια έκθεση του 1783 αναφέρεται ότι στα Χανιά υπήρχαν 3600 γενίτσαροι, χωρισμένοι σε πέντε ορντάδες και ότι στην πόλη υπηρετούσαν 1200 γερλήδες και 1150 στρατιώτες του πεζικού.
Η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε σχεδόν αμετάβλητη ως το 1826, όταν ο σουλτάνος Μαχμούτ διέλυσε τα γενιτσαρικά τάγματα σε όλη την αυτοκρατορία του.
Ο θεσμός των Γενίτσαρων καθιερώθηκε το 1227 μ.Χ. από τον σουλτάνο Οχράν, με εισήγηση του μεγάλου βεζίρη Καρά Χαλίλ Τσεντερλή.
Το όνομα Γενίτσαρος είναι σύνθεση των τούρκικων λέξεων «Γενί» και «Τσερί» που στα ελληνικά σημαίνουν Γενί = νέος, Τσερί = στρατός, δηλαδή νέος στρατός.
Το στρατιωτικό σώμα των Γενίτσαρων το συγκροτούσαν, στην αρχή της ίδρυσής του, μόνο παιδιά χριστιανών (Ελλήνων, Σέρβων, Βουλγάρων, Ούγγρων, Αυστριακών), δηλαδή από παιδιά χριστιανικών λαών, αδιακρίτως δόγματος, που βρίσκονταν στην κυριαρχία της απέραντης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Πολύ αργότερα, στα Γιανιτσαρικά Τάγματα, κατατάσσονταν και παιδιά μουσουλμάνων.
Τα παιδιά των χριστιανών στρατολογούνταν με τη βία. Εξισλαμίζονταν και εκπαιδεύονταν στρατιωτικά. Το παιδομάζωμα των παιδιών των χριστιανών στηριζόταν σε επιταγή του Ιερού Νόμου των μουσουλμάνων.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού, κάθε παιδί αρσενικό, οποιασδήποτε φυλής της γης, γεννιέται, από τη φύση, υποχρεωτικά «Κιουλούν Μελβουδούν Άλ Φιτρέτ ούλ Ισλάμ», δηλαδή γεννιέται μουσουλμάνος. Το μουσουλμανικό κράτος αναλαμβάνει την ιερή υποχρέωση να λάβει πρόνοια για τη «σωτηρία της ψυχής του».
Για να πραγματοποιηθεί «η σωτηρία της ψυχής» του μικρού αυτού παιδιού, έχει υποχρέωση το μουσουλμανικό κράτος να το πάρει υπό την προστασία του, απομακρύνοντάς το ακόμη και με τη βία από τους γονείς του, και να το αναθρέψει σύμφωνα με τις επιταγές του Κορανίου.
Η παραπάνω θεωρία, που ανέπτυξε και διέδωσε στον μουσουλμανικό κόσμο ο Ιμάμης του Ικονίου τον 13ο αιώνα, δημιούργησε το παιδομάζωμα.
Τα παιδιά που στρατολογούνταν κάθε χρόνο μαθήτευαν σε ειδικές σχολές στην Κωνσταντινούπολη. Η προγραμματισμένη ανατροφή και εκπαίδευση, που έπαιρναν στις σχολές αυτές, δημιουργούσε στις ψυχές τους θρησκευτικό μουσουλμανικό ακατασίγαστο φανατισμό και τυφλή υπακοή στον μοναδικό τους αφέντη, τον σουλτάνο.
Με την πάροδο του χρόνου, η αυστηρότητα της εκλογής των ανήλικων παιδιών, της ανατροφής και εκπαίδευσής τους χαλαρώθηκε. Στα τέλη του 17ου και ιδιαίτερα από τα μέσα του 18ου αιώνα, Γενίτσαρος μπορούσε να γίνει κάθε νεαρός μουσουλμάνος, ακόμη και ενήλικος.
Οι γενίτσαροι ήταν αρχικά άγαμοι. Ο κανόνας αγαμίας τηρούνταν αυστηρά μέχρι το 15ο αιώνα., οπότε άρχισε να παραβιάζεται.
Κάθε Γενίτσαρος κατατασσόταν σ’ έναν από τους ορντάδες (τάγματα) και ορκιζόταν στο Ιερό Καζάνι του Ορντά. Το καζάνι αυτό ήταν το καζάνι όπου παρασκευαζόταν το φαγητό των Γενιτσάρων. Κάθε ορντάς είχε ένα καζάνι. Ό,τι συμβολίζει, σήμερα, η σημαία κάθε κράτους, συμβόλιζε για κάθε Γενίτσαρο το καζάνι του ορντά, όπου ήταν καταταγμένος. Το ιερό αυτό σύμβολο το μετέφερε στις πορείες και εκστρατείες επίλεκτη φρουρά του ορντά και πάντοτε προπορευόταν.
Ως μέλος του ορντά ο νέος Γενίτσαρος είχε υποχρέωση να πληρώνει στον αρχηγό του ορντά (Γιανιτσάραγα) ένα χρηματικό ποσό κάθε χρόνο και αμέσως αποκτούσε το δικαίωμα, στο Μπαϊράμι να παίρνει από το Ιερό Καζάνι του ορντά μια κουταλιά πιλάφι και να συντρώγει με τους άλλους Γενίτσαρους του ίδιου ορντά.
Το καζάνι του ορντά είχε τέτοια ιερότητα, ώστε δημιουργήθηκε άγραφος μα και ακατάλυτος θεσμός, σύμφωνα με τον οποίο αν ένας θανατοποινίτης, οποιασδήποτε φυλής και θρησκείας κατόρθωνε να πλησιάσει το καζάνι και να το ακουμπήσει με το χέρι του, αμέσως του χαριζόταν η ποινή και κανείς, ούτε άτομο ούτε κρατικός λειτουργός ούτε και αυτός ακόμη ο σουλτάνος, δεν μπορούσε, ποτέ πια, να τον τιμωρήσει ή και να τον ενοχλήσει. Ο τυχερός αυτός κατάδικος προστατευόταν από τους Γενίτσαρους.
Το πλύσιμο και το γάνωμα του καζανιού γινόταν με ειδική τελετή. Επίσης ειδική τελετή γινόταν όταν ένας ορντάς αποκτούσε για πρώτη φορά καζάνι. Η μεγαλύτερη ύβρις, η μεγαλύτερη προσβολή για τους Γιανίτσαρους ενός ορντά, ήταν να χάσουν το καζάνι ή να πέσει αυτό στα χέρια του εχθρού.
Ο αρχηγός του ορντά (Γιανιτσάραγας) είχε τον τίτλο του αγά και ασκούσε απεριόριστη εξουσία σε όλα τα μέλη του ορντά.
Ο Ι. Δ. Μουρέλλος αναφέρει, επίσης, πως οι Γενίτσαροι του Ηρακλείου υιοθέτησαν το έμβλημα του θρησκευτικού τάγματος των Μπεκτασίδων (1668-9;), στο οποίο ανήκαν, το διπλό πέλεκυ.
P. De Bonneval-M. Dumas
Το ίδιο φαινόμενο πρόκειται να συμβεί σε μεγαλύτερο βαθμό κατά τη φετινή ελαιοκομική περίοδο αλλά και στη δακοκτονία του 2010”.
Πολλοί είναι οι νεομάρτυρες της Κρήτης, η μνήμη των οποίων τιμάται από την εκκλησία. Όλοι όσοι μαρτύρησαν στην Κρήτη κατά τα έτη 1821-22 τιμώνται από την εκκλησία της Κρήτης στις 23 Ιουνίου μαζί με την μνήμη του Γεράσιμου Αρχιεπισκόπου Κρήτης ενώ η εκκλησία τιμά και την μνήμη όσων έπεσαν κατά τη σφαγή του Ηρακλείου στις 25 Αυγούστου 1898 που αποτέλεσε το ιστορικό γεγονός το οποίο επιτάχυνε τις εξελίξεις οι οποίες οδήγησαν στην απελευθέρωση της Κρήτης. Από τους Αγίους νεομάρτυρες η μνήμη των οποίων τιμάται ξεχωριστά είναι ο Άγιος Μεθόδιος ο νέος Ιερομάρτυρας ο οποίος κατάγονταν από το χωριό Βυζάρι Αμαρίου. Ο Άγιος Μεθόδιος, κατά κόσμον Σιλιγάρδος, κατάγονταν από τη Νύβρητο. Ήταν ηγούμενος της Μονής Ασωμάτων ενώ ακολούθως έγινε Επίσκοπος Λάμπης. Αντιτάχθηκε στους Τούρκους και για τον λόγο αυτό συνελήφθη και βασανίστηκε φρικτά. Πέθανε στις 9 Ιουλίου 1793. Η μνήμη του τιμάται στις 25 Ιουνίου.
Από το χωριό Αλικιανός της Κυδωνίας κατάγονταν ο νεομάρτυρας Άγιος Γεώργιος ο Κρητικός ο οποίος γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 1846. Ήταν γιος του Νικολάου Δεβολή και της Αικατερίνας. Ο Άγιος κατά την επανάσταση της Κρήτης το 1866 συνελήφθη μαζί με άλλους επαναστάτες από τους Τούρκους οι οποίοι προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να αλλαξοπιστήσει. Όμως ο Άγιος αρνήθηκε να προδώσει την πίστη του για να σώσει τη ζωή του. Βασανίστηκε από τους Τούρκους και θανατώθηκε με αποκεφαλισμό στα 1867. Η εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 7 Φεβρουαρίου.
Ο βαρόνος Otto Magnus Freiherr von Stackelberg (25 Ιουλίου 1786 - 27 Μαρτίου 1837) γεννήθηκε στην πόλη Ταλίν της Εσθονίας. Μαθητής του γερμανού ζωγράφου Neus , σπούδασε στο Γκέττινγκεν, τη Δρέσδη και τη Ρώμη. Περιηγήθηκε τον ελληνικό χώρο από το 1810 ως το 1814 και σχεδίασε επί τόπου απόψεις, ενδυμασίες και σκηνές από την καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Δημοσίευσε έγχρωμους πίνακες με άφθονο ενδυματολογικό υλικό στο έργο: “Costumes et usages des peuples de la Grece moderne, graves d’apres les dessins executes sur les lieux en 1811 par le Baron O.M. de Stackelberg st publies a Rome 1825”. Συμμετείχε επίσης στις ανασκαφές του ναού του Επικούρειου Απόλλωνος στην Φιγαλία.
Ο Dr Blaylock παρουσιάζει το ζήτημα της γρίπης και τους πραγματικούς κινδύνους του εμβολίου, σε μια συνέντευξη στον Dr Μερκολα. Επίσης λέει τι μπορεί να κάνει κανείς σε περίπτωση που οι αρχές προσπαθήσουν να επιβάλουν αναγκαστικό εμβολιασμό, ώστε να αποφευχθούν οι έντονες παρενέργειες και να προστατευτεί ο εγκέφαλος, ειδικά των μικρών παιδιών.
Η Νέα Δημοκρατία ήταν, είναι και θα παραμείνει ιδεολογικά σταθερή στις θέσεις του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Είναι δικαίωμα του κάθε ενός να ανήκει ή να μην ανήκει σε οποιοδήποτε πολιτικό χώρο. Είναι δικαίωμα του κάθε ενός ακόμα και να αλλάζει πολιτικό χώρο. Κάποιος όμως που έχει εκλεγεί σε αξίωμα με τη στήριξη συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης, αν αποφασίσει να διαχωρίσει τη θέση του από την παράταξη αυτή, οφείλει να εξηγήσει τους λόγους. Και οφείλει να το πράξει χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα πολιτικά επιχειρήματα. Αναφορές σε τυποποιημένες πολιτικές ετικέτες, δεν αποτελούν πολιτική επιχειρηματολογία. Η Νέα Δημοκρατία, ενωμένη στα Χανιά όπως και σε όλη τη χώρα, προχωρά στην ανασύνταξη των δυνάμεών της, στην άσκηση του θεσμικού της ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και στην προετοιμασία μιας νέας αξιόπιστης πρότασης για τη διακυβέρνηση της χώρας.
H πρώτη απόλυτα μηχανοποιημένη συγκομιδή της ελιάς στην Ελλάδα θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 8 Δεκεμβρίου στις 10.30 το πρωί, στο Αγρίνιο, καθώς οι πρώτες εκμεταλλεύσεις του συστήματος πυκνής γραμμικής ελαιοκαλλιέργειας έχουν ήδη συμπληρώσει 3 χρόνια από την εγκατάστασή τους και είναι έτοιμες προς συγκομιδή.
Επίσης με γοργό ρυθμό χάνονται οι παλιοί χορευτικοί σκοποί και αρχίζουν να επικρατούν οι καινούργιοι που βγάζει ο Κουτσουρέλης – ένας παραφουσκωμένος από εγωισμό λαουτιέρης– και κάτι άλλοι παρόμοιοι. Παίρνουν μικροτράγουδα στερεοελλαδίτικα που τα κρητικοποιούν, τους κολλούν και ένα όνομα ενός χωριού και αυτά τα κυκλοφορούν.
Η αρχαιότερη σήμερα γνωστή διατριβή περί μαιευτικής χρονολογείται από το 117 μ.Χ. και την έγραψε ο Σορανός. Η διατριβή αυτή αναδημοσιεύτηκε από τον έλληνα γιατρό Μοσχίων το 220 μ.Χ. Στο Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου που χρονολογείται στα μέσα του 3ου αι. αναφέρει ότι κατά την γέννηση του Ιησού παρευρίσκονταν δύο μαμές, από τις οποίες η μία λεγόταν Σαλώμη. Στην εποχή του μεσαίωνα οι μαμές κατηγορήθηκαν για μαγεία και κυνηγήθηκαν από την Ιερά Εξέταση. Το 1310 η καθολική εκκλησία απαιτεί από τις μαμές να είναι βαφτισμένες χριστιανές. Το 1452 και 1491 ακολούθησαν νομοθεσίες στο Ρέγκενσμπουργκ και Ουλμ που στοιχειοθετούν την εξάσκηση του επαγγέλματος της μαμής. Το 1690 η Γιουστίνε Σιγκεμούντιν, μια αυτοδίδακτη μαμή έγραψε το σημαντικότερο βιβλίο μαιευτικής της εποχής της και το κυκλοφόρησε σε πολλές αλλεπάλληλες εκδόσεις. Το 1600 ο άγγλος ιατρός Peter Chamberlen εφηύρε τις λαβίδες τοκετού.
Το καζάνι του ορντά είχε τέτοια ιερότητα, ώστε δημιουργήθηκε άγραφος μα και ακατάλυτος θεσμός, σύμφωνα με τον οποίο αν ένας θανατοποινίτης, οποιασδήποτε φυλής και θρησκείας κατόρθωνε να πλησιάσει το καζάνι και να το ακουμπήσει με το χέρι του, αμέσως του χαριζόταν η ποινή και κανείς, ούτε άτομο ούτε κρατικός λειτουργός ούτε και αυτός ακόμη ο σουλτάνος, δεν μπορούσε, ποτέ πια, να τον τιμωρήσει ή και να τον ενοχλήσει. Ο τυχερός αυτός κατάδικος προστατευόταν από τους Γενίτσαρους.
.....Η Κρήτη είναι απέραντη, έχει τεράστιες ιδιομορφίες και θέλει πολλή, μα πολλή δουλειά. Φτάνει να σας πω ότι τέσσερα χωριά της Ρίζας, δηλ. στους πρόποδες της Μαδάρας (Λευκά Όρη), που απέχουν το ένα με τ’ άλλο μισή ώρα με τα πόδια και που δύο απ' αυτά αποτελούν μια κοινότητα, είχαν αισθητή διαφορά στους σκοπούς των τραγουδιών που τραγουδούσαν και διασώζονται.......
Οι καλοί «γλεντιστάδες», αυτοί δηλ. που ξέρουν τα τραγούδια καλά, χαίρουν ιδιαίτερη εκτίμηση. Αρχίζει ένας το τραγούδι και μετά το παίρνει όλη η συντροφιά......
Υ.Σ Το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών-Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ κυκλοφόρησε το πολυτελές δίτομο έργο "Μουσική Καταγραφή στην Κρήτη 1953-54". Υλικό από την εθνομουσικολογική έρευνα του Samuel Baud-Bovy γενικής επιμέλειας Λάμπρου Λιάβα, εθνομουσικολόγου και αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η εργασία αυτή, αν και αναφέρει ως ημερομηνία έκδοσης το Νοέμβριο του 2006, είναι διαθέσιμη από τις αρχές του 2007 αρχικά από το ίδιο το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών και υποθέτουμε σύντομα από τα βιβλιοπωλεία. Πρόκειται για μια πολυτελή έκδοση με 2 τόμους (συνολικά 360 σελίδων) και 2 μουσικά cd με δείγματα από την έρευνα του Ελβετού μουσικολόγου τη δεκαετία του 1950 στην Κρήτη, με εισαγωγικά κείμενα από το Λάμπρο Λιάβα, το Μάρκο Φ. Δραγούμη, τον Bertrand Bouvier και τους υπεύθυνους του Αρχείου Samuel Baud-Bovy στη Γενεύη.
Ο κύριος ανθρωπιστικός στόχος του Ρόταρυ από το 1985 είναι η εξαφάνιση της πολιομυελίτιδας από ολόκληρο τον κόσμο. Να μην πεθαίνουν παιδιά από την μόλυνση αυτής της νόσου και κατάφερε να μειώσει τα κρούσματα κατά 99% έχοντας διαθέσει πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια και χιλιάδες εθελοντές, χρηματοδοτώντας τα εμβόλια και τις αποστολές στις χώρες του τρίτου κόσμου, συνεργαζόμενη με την UNESCO και την UNICEF, αφού είναι επίσης επίσημος σύμβουλος του ΟΗΕ για ανθρωπιστικά και εκπαιδευτικά θέματα.
