ΟΨΕΙΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΚΡΗΤΗ

Του Στεφάνου Γοντικάκη
Φιλόλογου

Η Κρήτη φαίνεται να έχει την παλαιότερη εκπαιδευτική παράδοση στον δυτικό κόσμο. Στο ανάκτορο της Κνωσσού ανασκάφηκε το αρχαιότερο σχολείο της Ευρώπης. Την παράδοση αυτή κράτησε παρά τις ιστορικές περιπέτειες στη διαδρομή των αιώνων. Στα τελευταία χρόνια της Βενετοκρατίας παραδίδεται ότι σπάνια συναντούσες στο Ηράκλειο νέον που να αγνοεί την αρχαία ελληνική και τη λατινική.
Οι Τούρκοι κατακτητές βύθισαν το νησί σε απαιδευσία, αποκλείοντας de facto τη λειτουργία σχολείων. Δεν εκδόθηκε κάποιο φιρμάνι απαγορευτικό της εκπαιδεύσεως ?ήταν όλως περιττό?, γεγονός που επιτρέπει σε ορισμένους τον ισχυρισμό ότι σχολεία λειτουργούσαν ελεύθερα και συνεπώς δεν υπήρχε λόγος κανένα από αυτά να είναι «κρυφό».
Όμως, για περισσότερο από έναν αιώνα μετά την τουρκική κατάκτηση της Κρήτης, μόνο σε μοναστήρια διδάσκονταν στοιχειώδη γράμματα, τα απαραίτητα για κάλυψη κυρίως εκκλησιαστικών αναγκών. Εκεί κατέφευγαν και παιδιά από τα γύρω χωριά. Στις πόλεις και τα χωριά εγγράμματοι ασκούσαν το επάγγελμα του ιδιωτικού δασκάλου με πενιχρή αμοιβή. Στα φτωχότερα χωριά για παράδειγμα μια κρίθινη κουλούρα την εβδομάδα και άλλα δώρα, κυρίως τρόφιμα, κατά τις εορτές.
Υπάρχουν και κάποιες αβέβαιες ενδείξεις για σχολεία σε πόλεις κατά τον 18ο αι. Ασφαλέστερες πληροφορίες για ελεύθερη ίδρυση σχολείων σε πόλεις έχομε από τις αρχές του 19ου αι. Και πάλι όμως οι Τούρκοι τα υπέβλεπαν. Με την κήρυξη της επαναστάσεως, οι δάσκαλοι, κυρίως της αλληλοδιδακτικής μεθόδου, ήταν από τους πρώτους στόχους, ενώ το 1859 απομάκρυναν από τα σχολεία όλους τους δασκάλους που είχαν ελληνική ιθαγένεια.
Μετά την επανάσταση, (με μια παρένθετη Αιγυπτιοκρατία) η Κρήτη παρέμεινε υπό τον τουρκικό ζυγό, κατακτούσε όμως βαθμιαίως δικαιώματα, τα οποία σχετίζονταν πάντοτε και με την πρόοδο της εκπαιδεύσεως.
Όρος της συνθήκης Τούρκων και Κρητών για τη λήξη της επαναστάσεως (1828) παρέχει στην Εκκλησία το δικαίωμα να ιδρύει και διευθύνει σχολεία, η εύρυθμη λειτουργία των οποίων ανατίθεται σε Εφορίες. Τριάντα χρόνια αργότερα αναγνωρίζονται οι χριστιανικές Δημογεροντίες (1858), οι οποίες δρουν και ως εκπαιδευτική αρχή των χριστιανών. Στις επόμενες δύο δεκαετίες συντελούνται επίσης βήματα σοβαρά. Με τον Οργανικό Νόμο (1868) θεσμοθετείται η Γενική Συνέλευση των Κρητών (χριστιανών και μουσουλμάνων), ένα είδος Βουλής, που είχε το δικαίωμα να ζητά τη διάθεση μέρους από τα εισοδήματα του νησιού για δαπάνες της εκπαιδεύσεως. Έχομε δηλαδή ενίσχυση και των χριστιανικών σχολείων από χρήματα του τουρκικού δημοσίου. Με τη Σύμβαση της Χαλέπας (1878) διευρύνονται οι αρμοδιότητες της Γενικής Συνελεύσεως, η οποία πλέον μπορεί και να νομοθετεί (ψήφισε και νόμο περί παιδείας, όπως θα δούμε παρακάτω), ενώ έκτοτε ο Γενικός Διοικητής της Κρήτης είναι Έλληνας, με ό,τι σημαίνει αυτό για την ενίσχυση των ελληνικών σχολείων.
Όλα αυτά αποτελούν σταθμούς στην ανάπτυξη της εκπαιδεύσεως στην Κρήτη. Ένας άλλος μέγας σταθμός ήταν η διάθεση μοναστηριακών πόρων υπέρ της εκπαιδεύσεως.
Η συμβολή των μοναστηριών στην εκπαίδευση πήρε σταδιακά και τη μορφή οικονομικής ενισχύσεως των σχολείων που άρχισαν να λειτουργούν στις πόλεις. Η ενίσχυση είχε τον χαρακτήρα είτε αυθόρμητης προσφοράς είτε βοήθειας υπαγορευμένης από το Πατριαρχείο, το οποίο καθόρισε για κάθε σταυροπηγιακή Μονή ένα ποσό που οφείλει να καταβάλλει κατ’ έτος στην εκάστη Εφορία των σχολείων.
Οι χριστιανοί όμως δεν αρκέστηκαν σε αυτά, αλλά με τον καιρό μέσα της δεκαετίας του 1860? αξίωναν μέγα μερίδιο από τις μοναστηριακές προσόδους, θεωρώντας ότι τα μοναστηριακά κτήματα αποτελούν «εθνικό πλούτο». Μορφωμένοι και φλογεροί νέοι (Αργυράκης, Γεωργιάδης-Λόγιος, Σαρολίδης, Παπαδάκης κ.ά.) είχαν συναγείρει τις ανατολικές επαρχίες στη διεκδίκηση. Ο τότε Μητροπολίτης Διονύσιος αντέδρασε, συμπράττοντος και του Τούρκου Γενικού Διοικητή, Ισμαήλ πασά. Το πράγμα είναι γνωστό ως το «μοναστηριακό ζήτημα».
Προσωπικά, με αφορμή το μοναστηριακό και επηρεασμένος από τη γαλλική βιβλιογραφία, είχα θεωρήσει ότι η ιστορία της εκπαιδεύσεως στην Κρήτη ορίζεται από τη διαμάχη λαού και Εκκλησίας. Η συνέχεια της μελέτης έδειξε ότι, ενώ δεν έλειψαν οι τριβές, η Εκκλησία συνεργάστηκε με τις λαϊκές δυνάμεις για την προώθηση της εκπαιδεύσεως.
Κυρίως χάρη στα μοναστηριακά χρήματα, τα δημοτικά σχολεία της επαρχίας γνωρίζουν από το 1869 μιαν ιδιαίτερα εντυπωσιακή αύξηση. Μέχρι τότε, στις επαρχίες του διαμερίσματος Ηρακλείου λειτουργούσαν έξι Δημοτικά. Σε δύο έτη (1869-70) ιδρύονται άλλα δέκα. Κατά την επόμενη διετία, άλλα επτά. Το 1873 και 1874 άλλα οκτώ. Το 1875 και 1876 άλλα δέκα κ.λπ. Ηρακλείου

Ο τότε καθηγητής Αντ. Μιχελιδάκης, ως βουλευτής της Κρητικής Πολιτείας το 1901, σε αγόρευσή του απαιτεί φόρο ευγνωμοσύνης στις Μονές: «... από του 1870 μέχρι του 1878 ήρξατο η εγκαθίδρυσις των Μουσών εις την Κρήτην. Ας είναι, κύριοι, ευλογημένη η μνήμη πάντων εκείνων, οι οποίοι επροικοδότησαν τας Μονάς της Κρήτης με τα κτήματα, ... τα κεφάλαια, τα οποία εποριζόμεθα εκ των Μονών τότε, εχρησίμευσαν ως πρώτη αφετηρία της δημιουργίας σχολείων —δύο τάξεων του Γυμνασίου, Ελληνικών σχολείων τινών και πολλών Δημοτικών σχολείων εις όλας τας επαρχίας».
Σημειώνομε πάντως ότι η θεαματική αυτή αύξηση του αριθμού των σχολείων δεν οφείλεται μόνο στα μοναστηριακά χρήματα. Σχολεία ιδρύθηκαν με δαπάνες των κατοίκων και σε χωριά που δεν είχαν ευνοηθεί από την κατανομή των πόρων. Οι νέοι εκπαιδευτικοί που συνήγειραν τις επαρχίες για διεκδίκηση των μοναστηριακών, είχαν εξάρει την αξία της παιδείας, την οποία πλέον οι χωρικοί πάσχιζαν να εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους με προσωπικές θυσίες.
Στην πόλη του Ηρακλείου, εκτός από το Δημοτικό, λειτουργούσε και Νηπιαγωγείο και Ελληνικό Σχολείο και Ημιγυμνάσιο. Οι βαθμίδες της εκπαιδεύσεως ήταν: Δημοτικό 4 έτη, Ελληνικό 3 έτη και Γυμνάσιο 4 έτη.
Πλήρες Γυμνάσιο δεν υπήρχε σε όλη την Κρήτη. Οι παράγοντες του Ηρακλείου (Μητροπολίτης, Δημογεροντία, Εφορία των σχολείων κ.ά.) κατέβαλλαν προσπάθειες «ανενδότως καταγινόμενοι προς εύρεσιν πόρων», δεν κατόρθωναν όμως παρά να συντηρούν κατά περιόδους μία ή δύο το πολύ γυμνασιακές τάξεις. Συγκεκριμένες προσπάθειες για ίδρυση πλήρους Γυμνασίου είναι γνωστές από το 1862. Το 1879 ανέτειλε μια ελπίδα εξασφαλίσεως των αναγκαίων πόρων από κληροδότημα που άφησε ο Ηρακλειώτης Αντώνιος Παπαδάκης (αδελφός του Ισμαήλ Φερήχ πασά) στο Παν/μιο Αθηνών, το οποίο αποφάσισε να επιχορηγήσει τα σχολεία της Κρήτης με ένα ποσό προερχόμενο από αυτό το κληροδότημα. Οι Κρήτες υπερεκτιμώντας πίστεψαν ότι θα εδημιουργείτο ένα πλήρες Γυμνάσιο στο νησί και αποδύθηκαν στον αγώνα για την έδρα του.
Στα Αρχεία της Δημογεροντίας Ηρακλείου απόκεινται υπομνήματα της Εφορίας προς την Πρυτανεία του Παν/μίου επί του θέματος.
Οι Ρεθεμιώτες ωστόσο, με δικό τους υπόμνημα διατύπωναν την άποψη ότι η πανεπιστημιακή επιχορήγηση είναι προτιμότερο να διανεμηθεί ισότιμα σε όλα τα διαμερίσματα της Κρήτης. Ένα Γυμνάσιο, γράφουν, θα ήταν χρήσιμο μόνο για την πόλη όπου θα λειτουργούσε. Οι κάτοικοι των άλλων περιοχών θα ήταν προτιμότερο να εξακολουθήσουν να στέλνουν τα παιδιά τους στη Σύρο ή στην Αθήνα, όπου υπάρχουν όλες οι δυνατότητες κατοικίας, σιτίσεως κ.λπ. και όπου, επιπλέον, τα παιδιά ξεφεύγουν από την κτηνωδία και τη βαρβαρότητα των Τούρκων.
Τελικώς, η επιχορήγηση του Παν/μίου δεν επέτρεψε παρά τη λειτουργία μιας δεύτερης γυμνασιακής τάξεως.
Περίπου έναν αιώνα αργότερα, οι Κρήτες ρίχνονται πάλι στον αγώνα επιτροπών και υπομνημάτων για να αποσπάσουν πλέον στην πόλη τους την έδρα του Παν/μίου Κρήτης. Θα είχε ενδιαφέρον η παράλληλη μελέτη και παρουσίαση των κινήσεων για την έδρα του Γυμνασίου και του Παν/μίου. Οι συγγένειες είναι αποκαλυπτικά εκπληκτικές.
Τo 1881, κατά τη 12η σύνοδό της, η Γενική Συνέλευση ψήφισε τον πρώτο περί παιδείας νόμο στην Κρήτη, ο οποίος προβλέπει και την ίδρυση πλήρους Γυμνασίου. Σε ειδική συνεδρία των χριστιανών αντιπροσώπων αντιμετωπίστηκε το θέμα της έδρας. Ύστερα από ζωηρές αντεγκλήσεις κατά τα γνωστά (τα πλήρη πρακτικά στα τ. 602 και 603 της εφ. Κρήτη) ορίστηκε το Ηράκλειο. Κατά το σχολ. έτος 1881-82 λειτούργησε και τρίτη γυμνασιακή τάξη και από το επόμενο για πρώτη φορά πλήρες το «Κρητικόν Γυμνάσιον».
Σε ένα άλλο νησί, στην Κύπρο, το πρώτο Γυμνάσιο, το «Παγκύπριον Γυμνάσιον» ιδρύθηκε το 1894. Έκτοτε έχει αναπτυχθεί σε περίπυστο εκπαιδευτικό ίδρυμα, με βιβλιοθήκες, πινακοθήκη, μουσείο κ.λπ. Διατηρεί το όνομά του, παρότι ήδη και Λύκειο. Πριν έντεκα χρόνια εόρτασε την εκατονταετηρίδα του και εξέδωσε αρκετούς τόμους με την πνευματική του περιουσία και τη συμβολή του στην Ιστορία και τον πολιτισμό.
Από το «Κρητικόν Γυμνάσιον» όμως δεν σώζεται ούτε ίχνος.
Τελειώνοντας παραθέτω μια αίτηση μαθητού, ως δείγμα της παρεχόμενης σε αυτό παιδείας και ως μαρτυρία μιας εποχής. 
«Προς την Αυτού Σεβασμιότητα τον Άγιον Κρήτης Κύριον Κύρ. Μελέτιον και προς την περί αυτόν Σεβαστήν και Έντιμον Εφορίαν.
Σεβασμιώτατε! Έντιμα μέλη!
Ο ευσεβάστως υποφαινόμενος Γεώργιος Παπαμαστοράκης εκ του χωρίου Βιάννου της Επαρχίας Αρκαδίας, πατρός ορφανός, διακούσας τα εν τη πρώτη γυμνασιακή τάξει διδασκόμενα μαθήματα και εξετασθείς δημοσία εκρίθην άξιος της δευτέρας γυμνασιακής τάξεως. Επειδή δε ο μακαρίτης πατήρ μου έπεσε μαχόμενος κατά των εχθρών εις το πεδίον της μάχης και άφησε την τάλαινα μητέρα μου μετά εξ ορφανών, όθεν μη έχων μέσα παρακαλώ την σεβαστήν και έντιμον Εφορίαν όπως ευαρεστουμένη μοι χορηγήση τα απαιτούμενα βιβλία προς εκλπήρωσιν της καταφλεγούσης την καρδίαν μου επιθυμίας και πόθου μου.
Εύελπις ων ότι εισακουσθήσεται η δέησίς μου διατελώ
Ταπεινότατος και ευπειθέστατος δούλος σας.»
(υπογραφή)
Η Εφορία ωστόσο βρισκόταν σε τόσο δεινή κατάσταση που είχε λάβει από καιρό απόφαση να μην ικανοποιεί καμιά αίτηση οικονομικής διευκολύνσεως, συνεπώς ούτε την ανωτέρω ικανοποίησε.

ΣΕΔΗΚ

Η μετατροπή του ΣΕΔΗΚ σε Σύνδεσμο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου αποτελεί την μόνη λύση για την συνέχιση της λειτουργίας του, αποφασίστηκε ομόφωνα στην ΓΣ του ΣΕΔΗΚ που έγινε την περασμένη παρασκευή στον Δήμο Ρέθυμνου.
Την απόφαση αυτή στην οποία κατέληξαν οι συμμετέχοντες στην ΓΣ εκπρόσωποι των Δήμων από όλη την Κρήτη, υποστήριξαν και όλοι οι παριστάμενοι εκπρόσωποι των Νομαρχιών και Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλογών της Κρήτης αλλά και οι εκπρόσωποι των άλλων Φορέων που συμμετείχαν στην Συνέλευση μετά την ανάλυση των θεσμικών και οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Φορέας.
Παράλληλα στα πλαίσια της Γενικής Συνέλευσης έγινε συζήτηση για την σοβαρή και πρωτοφανή πτώση των τιμών του χύμα ελαιόλαδου, επισημάνθηκαν τα βασικά αίτια της κατάστασης και προτάθηκε σειρά μέτρων που πρέπει να ληφθούν σε Εθνικό και Κοινοτικό επίπεδο για την αντιμετώπιση της. Τα μετρά αυτά αποφασίστηκε να υποβληθούν σύντομα στο Υπουργείο με σχετικό Υπόμνημα.
Ο κ. Μανόλης Στρατουδάκης – Δήμαρχος Κεραμειών ως Οικονομικός Γραμματέας του ΣΕΔΗΚ παρουσιάζοντας τα οικονομικά του ΣΕΔΗΚ τόνισε ότι ο Φορέας ενώ παράγει σημαντικό έργο αναγνωριζόμενο από όλους, αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Όπως ανάφερε, ο ΣΕΔΗΚ από τον Αύγουστο του 2007, λόγω οικονομικής αδυναμίας απέλυσε τους δυο χαμηλόμισθους υπαλλήλους που διατηρούσε με σύμβαση και από τότε και μετά η λειτουργία του βασίζεται κυρίως στην εθελοντική προσφορά του κ. Μιχελάκη.
Από τα στοιχεία που υπάρχουν φαίνεται ότι το έργο που έχει παραχθεί βασίστηκε κυρίως σε προγράμματα και σε μικρό βαθμό στις συνδρομές των Δήμων εκείνων που φρόντισαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Το ποσοστό όμως αυτό συνεχώς μειώνεται, φθάνοντας από 84% που ήταν το 2002 στο 40 % περίπου τα τρία τελευταία χρόνια καθιστώντας την επιβίωση του φορέα ανέφικτη.
Οπωσδήποτε η μη ανταπόκριση των Δήμων δεν μπορεί να αποδοθεί σε οικονομική αδυναμία τους, δεδομένου ότι τα ποσά των συνδρομών (880 ευρω/χρόνο) είναι αρκετά χαμηλά. Επομένως, εκτίμηση μας είναι ότι η μη ανταπόκριση οφείλεται κυρίως σε αμέλεια η άλλους λογούς οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν αναφερθεί, ώστε το Δ.Σ να καθορίσει ανάλογα την στάση του.
Πάντως με τα σημερινά ποσοστά ανταπόκρισης που αντιστοιχούν σε ποσά της τάξεως των 20.000 ευρώ ετησίως είναι φανερό ότι δεν μπορούν πλέον να καλυφθούν οι διοικητικές και λειτουργικές δαπάνες του Φορέα και επομένως η συνέχιση της λειτουργίας του είναι πλέον προβληματική αν όχι αδύνατη.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΕΛΙΟΥ Γ. ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗ ΣΤΟΝ «ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ»

Ο κ. Στέλιος Νικηφοράκης, παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη στο δημοσιογράφο κ. Άκη Παυλόπουλο, η οποία δημοσιεύθηκε στο φύλλο 371, στις 24-27/12/2009 (σελ. 11), της εβδομαδιαίας αθηναϊκής εφημερίδας «Ο Κόσμος του Επενδυτή»:
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς βλέπετε τη Ν.Δ. μετά την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά, κ. Νικηφοράκη;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Έναρξη εποχής έχουμε, κατά συνέπεια, αν θα επικρατήσουν χαμηλά ή υψηλά βαρομετρικά, είναι πολύ νωρίς κάποιος να το προβλέψει – φθινόπωρο ή άνοιξη; Θα δείξει…
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύετε ότι ο πρόεδρος κάνει πράξη το «σφουγγάρι» που επικαλέστηκε την επομένη της εκλογής του; Επιδιώκει να κλείσουν οι πληγές του... εμφυλίου;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Ο κοινός νους το απαιτεί. Το συμφέρον της παράταξης το επιβάλλει. Ο νέος πρόεδρος δηλώνει ότι κυκλοφορεί με το σφουγγάρι ανά χείρας. (Απο)μένει να δούμε την κίνηση του σφουγγαριού στον μαυροπίνακα.
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Από την άλλη, όμως, πώς να κλείσουν οι πληγές όταν η Ντόρα αρνείται να συνεισφέρει και απαντά με αιχμηρές διαρροές;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Προφανώς αναφέρεστε στην άρνηση της Ντόρας να αναλάβει τον τομέα Παιδείας και Πολιτισμού που της πρότεινε ο πρόεδρος του κόμματος. Καλό είναι επ’ αυτού να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα: από «εφευρέσεως» του θεσμού των τομεαρχών, οι τελευταίοι εξελέγοντο με μυστική ψηφοφορία από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. και είναι τουλάχιστον παράδοξο και απορίας άξιον το γεγονός ότι μια φρέσκια ηγεσία, η οποία έσπευσε, στο όνομα της δημοκρατίας, να ζητήσει και να επιτύχει την ωμή παραβίαση του καταστατικού του κόμματος προκειμένου να κατεβάσει «την κάλπη στη βάση», την επομένη της εκλογής της να αφαιρεί την κάλπη από τους ίδιους τους βουλευτές. Κατά συνέπεια, η κ. Μπακογιάννη αρνήθηκε να ασκήσει τη δοτή και κατ’ απονομήν εξουσία που της προσφέρθηκε. Περί αυτού πρόκειται και θεωρώ ότι ήταν ορθή πολιτικά η απόφαση της. Πολλώ δε μάλλον όταν απουσίαζε εντελώς και το στοιχείο της προσωπικής επιλογής. Όσο για τις «αιχμηρές διαρροές» τις οποίες αποδίδετε στην κ. Μπακογιάννη, σας λέω ειλικρινά ότι δεν τις γνωρίζω και, κατά συνέπεια, ούτε να τις σχολιάσω μπορώ. Όλοι ξέρουμε, όμως, ότι η Ντόρα ό,τι έχει να πει το λέει δημοσίως και με λόγο πολύ καθαρό.
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά όταν δηλώνεις «στρατιώτης της παράταξης» πηγαίνεις όπου σε καλούν. Ετσι δεν είναι;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Άλλο «στρατιώτης της παράταξης», που είναι καθαρά πολιτικός όρος, κι άλλο η «στρατιωτική πειθαρχία», την οποία μάλλον υπονοείτε. Ο «στρατιώτης της παράταξης» δεν απεμπολεί ούτε το δικαίωμα της γνώμης ούτε το δικαίωμα της επιλογής. Αντιθέτως, ο «στρατιώτης του ενδόξου πεζικού μας» οφείλει, με βάση τον σχετικό κανονισμό, να επιδεικνύει τυφλή και άκριτη πειθαρχία στις εντολές των ανωτέρων. Ακόμα και όταν οι εντολές αυτές έχουν έντονο το στοιχείο της υποτίμησης ή και της προσωπικής προσβολής.
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Με τον Κώστα Μαρκόπουλο γιατί τα βάλατε; Δεν έχει δικαίωμα να εκφράσει την άποψη του για τα όσα είπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης;

ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Βεβαίως και είναι αναφαίρετο δικαίωμα καθενός, θα έλεγα ακόμα και υποχρέωση, να εκφράζει την άποψη του. Ο κ. Μαρκόπουλος, όμως, δεν είχε δικαίωμα να ζητήσει από τον πρώην πρωθυπουργό, τηρουμένων και των μεταξύ τους πολιτικών αναλογιών, να μην εκφράζει τη δική του γνώμη. Έλεος!
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύετε ότι δεν εξέφρασε μόνο προσωπικές απόψεις; Ότι μπορεί η επίθεση στον επίτιμο πρόεδρο να έγινε κατ' εντολή της Ρηγίλλης;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Ομολογώ ότι ανέμενα από τη Ρηγίλλης έναν σαφέστερο τρόπο αποδοκιμασίας των δηλώσεων του κ. Μαρκόπουλου. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι λειτούργησε κατόπιν εντολής. Απλά η μέθη της νίκης εκτιμώ ότι δημιούργησε... αναθυμιάσεις αλαζονείας στο μυαλό τού εν λόγω βουλευτή.
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε από εκείνους που προεκλογικά κάνετε αιχμηρές αναφορές… στο βιογραφικό του σημερινού προέδρου. Επιμένετε σε αυτήν την άποψη;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Καμία αιχμηρή αναφορά δεν έχω κάνει. Σε απλές, συνδυαστικές ασκήσεις μνήμης και προοπτικής επιδόθηκα.

ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.....

Αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε σήμερα μπορείτε να πάτε να ... ακούσετε αλλά και να καταγράψετε τα τελεσίδικα.... στο εμπορικό επιμελητήριο στις 16.00 μ.μ όπου θα γίνει η γενική συνέλευση της ΑΝΕΝ.

Λεωφορείο τσάμπα δεν έχει ....... οπότε όσοι πιστοί προσέλθετε. Και για να μην χαθείτε το επιμελητήριο είναι Ελ. Βενιζέλου 4 και το τηλέφωνο  2821022329

ΟΣΙΟΙ ΑΓΙΟΙ & ΕΡΗΜΙΤΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Η Παρακλητική, ένα από τα πιο γνωστά υμνογραφικά έργα της εκκλησίας είναι σε μεγάλο βαθμό έργο ενός Αγίου από την Κρήτη, του Οσίου Ιωσήφ του Υμνογράφου, η καταγωγή του οποίου ήταν από τη Σικελία. Ο Όσιος, ο οποίος έζησε τον 9ο αιώνα, διακρίθηκε από νεαρή ηλικία για τις ικανότητες του στην σύνθεση εκκλησιαστικών ύμνων και την ψαλμωδία, καθώς και την αντιγραφή χειρογράφων που αποτελούσε μια από τις πιο σημαντικές τέχνες της εποχής. Από τη Σικελία βρέθηκε στην Πελοπόννησο μαζί με τη μητέρα Αγαθή και την αδερφή του, όταν πέθανε ο πατέρας του, ο Πλωτίνος και από εκεί πήγε στη Θεσσαλονίκη όπου χειροτονήθηκε μοναχός. Η πορεία του συνεχίστηκε στην Κωνσταντινούπολη, απ΄ όπου εκδιώχθηκε όταν αντέδρασε στα διατάγματα που εξέδωσε ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Λέοντας ο πέμπτος στα χρόνια της εικονομαχίας και εξορίστηκε στη Ρώμη. Όμως στο δρόμο προς την «αιώνια πόλη» ο Όσιος Ιωσήφ έπεσε στα χέρια πειρατών, οι οποίοι τον έφεραν στην Κρήτη. Αρκετά χρόνια μετά κατάφερε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη, όπου και πέθανε σε βαθιά γεράματα, το έτος 842. Η μνήμη του εορτάζεται στις 3 Απριλίου.
Στους εκκλησιαστικούς ύμνους διακρίθηκε ένας ακόμη Κρητικός άγιος, ο Άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Ο Άγιος Ανδρέας αναφέρεται ότι γεννήθηκε στη Δαμασκό και σε ηλικία 15 ετών κατατάχθηκε στον κλήρο στα Ιεροσόλυμα. Προτάθηκε να μετάσχει στην Οικουμενική Σύνοδο κατά των Μονοφυσιτών και έμεινε στην Κωνσταντινούπολη αναπτύσσοντας έντονο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο σαν διευθυντής του ορφανοτροφείου Άγιος Παύλος. Χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κρήτης και διακρίθηκε για τη σύνθεση του Μεγάλου Κανόνα και άλλα εκκλησιαστικά έργα. Πέθανε στα 712 ή 740 μ.Χ. Η μνήμη του τιμάται στις 4 Ιουλίου.
Από την Κυδωνία Χανίων κατάγονταν ο Όσιος Νικόλαος ο Ομολογητής, ο οποίος γεννήθηκε το 792 μ.Χ. Μετά τις πρώτες βασικές γνώσεις που απέκτησε βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου οι γονείς του τον εμπιστεύτηκαν στον θείο του Θεοφάνη, ο οποίος ήταν μοναχός στην Μονή Στουδίου της Πόλης. Ο Νικόλαος έγινε μοναχός και διακρίθηκε στην τέχνη της αντιγραφής των χειρογράφων με μεγάλη επιτυχία. Η εικονομαχία που αναστάτωσε τη ζωή του Βυζαντίου δεν άφησε ανεπηρέαστη και τη ζωή των μοναχών στο ιστορικό αυτό μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης. Με την λήξη της μεγάλης αυτής περιπέτειας ο Νικόλαος ο Ομολογητής εξελέγη Ηγούμενος στο μοναστήρι στις 19 Απριλίου του έτους 847, θέση την οποία κατείχε ως την παραίτηση του από το αξίωμα στα 850. Η επιλογή του ήταν να ιδρύσει ένα καινούριο κοινόβιο πιστό στις παραδόσεις με τις οποίες είχε γαλουχηθεί. Όμως οι διώξεις εναντίον του, δεν σταμάτησαν. Ο Καίσαρας Βάρδας τον ανάγκασε να αυτοεξοριστεί σε διάφορες περιοχές έως το 867 μ.Χ. οπότε και επέστρεψε ως Ηγούμενος. Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 868 μ.Χ. και η μνήμη του «Οσίου Νικολάου Ομολογητού του Στουδίτου», όπως αναφέρεται στο Κρητικό Αγιολόγιο, εορτάζεται στις 4 Φεβρουαρίου.
Κορυφαία μορφή της Κρητικής εκκλησίας είναι ο Άγιος Νίκων «ο Μετανοείτε» το κήρυγμα του οποίου βασίζονταν ακριβώς στο κάλεσμα για μετάνοια, απ΄ όπου προήλθε και το όνομα με το οποίο είναι γνωστός. Ο Άγιος κατάγονταν από τον Πόντο και ακολούθησε το βίο του μοναχού διδάσκοντας το Ευαγγέλιο στην ανατολή. Από εκεί βρέθηκε στην Κρήτη όπου έζησε και δίδαξε για είκοσι περίπου χρόνια και ακολούθως στην Πελοπόννησο. Ο Άγιος που έγινε γνωστός για πολλά θαύματα πέθανε το 988 μ.Χ. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.
Στην Κρήτη ασκήτευσαν ο Όσιος Ιωάννης και οι Όσιοι 98 πατέρες οι οποίοι βρέθηκαν στο νησί από διάφορα μέρη της Μεσογείου περίπου στα 1632. Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες από τις πηγές για το βίο τους, ενώ η μνήμη του πιο γνωστού από αυτούς, Όσιου Ιωάννη, τιμάται σε διάφορα μέρη της Κρήτης. Η μνήμη του «Ιωάννου του Ερημίτου και των εν Αζωγυρε Σελίνου 98 Θεοφόρων πατέρων», όπως αναφέρεται στο Κρητικό Αγιολόγιο εορτάζεται στις 7 Οκτωβρίου.
Ελάχιστα είναι τα γνωστά ιστορικά στοιχεία και για έναν ακόμη ασκητή της Κρήτης, τον Όσιο Νικόλαο, ο οποίος φαίνεται ότι έζησε στο Κουρταλιώτικο φαράγγι περίπου στα 1670. Η μνήμη του «Οσίου Νικολάου του Κουρταλιώτου» εορτάζεται την 1η Σεπτεμβρίου.
Από τον Αζωκέραμο Σητείας κατάγονταν ένας ακόμη Κρητικός Όσιος, ο Ιωσήφ ο Ηγιασμένος η μνήμη του οποίου εορτάζεται στις 22 Ιανουαρίου. Ο Όσιος Ιωσήφ έζησε στο Ηράκλειο, όπου και μόνασε στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και διακρίθηκε στην αντιγραφή χειρογράφων. Μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς, έγινε Ιερέας και πέθανε στο Ηράκλειο στις 22 Ιανουαρίου 1511. Το λείψανο του μεταφέρθηκε στη Ζάκυνθο στα 1969.
Επίσκοπος Γόρτυνας ήταν ο Όσιος Ευμένιος ο θαυματουργός, ο οποίος διακρίθηκε για την εντιμότητα του βίου του, τα έργα και τα θαύματα του τα οποία ξεπέρασαν τα σύνορα της Κρήτης. Ο Όσιος βρέθηκε στη Ρώμη αλλά και στις Θήβες της Αιγύπτου όπου δίδαξε το λόγο του Χριστού. Πέθανε στην Αίγυπτο και το λείψανο του μεταφέρθηκε στην Κρήτη όπου τάφηκε με μεγάλες τιμές. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Σεπτεμβρίου.
Από τη Σητεία κατάγονταν ένας ακόμη Κρητικός Άγιος, ο Όσιος Ιωσήφ ο Γεροντογιάνης, κατά κόσμον Ιωάννης Βιτσέντζος. Ο Όσιος γεννήθηκε στα ερειπωμένα κελιά της μονής Καψά όπου είχαν καταφύγει οι γονείς του, Εμμανουήλ και Ζαμπία μετά από Τουρκικές επιδρομές. Παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία και απέκτησε τέσσερα παιδιά, ενώ παρά το γεγονός ότι ήταν εξαιρετικά έξυπνος δεν έμαθε ποτέ γράμματα. Ασχολούνταν με τις αγροτικές εργασίες ενώ ζούσε σε μια απομονωμένη περιοχή λόγω των συχνών διαπληκτισμών του με τους Τούρκους. Μετά από ένα ατύχημα που προκάλεσε το θάνατο της κόρης του αφοσιώθηκε στο Θεό και άφησε την οικογένεια του. Έγινε μοναχός στην μονή Καψά και έζησε βίο ενάρετο ως τη μέρα του θανάτου του στις 6 Αυγούστου 1874. Τα πολλά θαύματα όσο ζούσε αλλά και μετά το θάνατο του μαζί με τον ενάρετο βίο του και την αφοσίωση του στο Θεό ήταν ο λόγος που ανακηρύχθηκε Άγιος. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 7 Αυγούστου, ενώ η ανακομιδή των λειψάνων του έγινε στις 7 Μαΐου 1982.

Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΜΑΣ

Έρχονται μέρες γιορτινές και λίγο πολύ όλοι ετοιμαζόμαστε να περάσουμε αυτές τις μέρες με τους αγαπημένους μας, τους δικούς μας ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας και φυσικά  όσο καλύτερα μπορούμε. Βέβαια αυτή είναι  η καλή  πλευρά του νομίσματος, η γνωστή, η θεωρούμενη ως φυσιολογική, η παραδοσιακή, όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτών που όχι μόνο δεν μπορούν να κάνουν χαρούμενες γιορτές αξιοπρεπώς, αλλά ούτε περνάει από το μυαλό τους ακόμα και η λέξη γιορτή;  Είναι όλοι αυτοί που η κάθε μέρα που ξημερώνει είναι ίδια, νοιώθουν την αμφιβολία, τις αντιξοότητες, στερούνται την ζεστασιά, την θαλπωρή, το χαμόγελο, ένα πλούσιο πιάτο, αναζητούν ένα ζεστό ζευγάρι κάλτσες, είναι αυτοί οι ανώνυμοι διπλανοί μας, οι  κοινωνικά αποκλεισμένοι για χίλιους - δύο λόγους, οι μαύροι, οι άσπροι, οι κίτρινοι, οι μελαψοί.
Είμαι σίγουρος πως τους περισσότερους από εμάς μας αγγίζει αυτό το θέμα και πως θα θέλαμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό, όσο σκληροί κι αν είμαστε πολλές φορές προς αυτούς. Είτε όμως είμαστε πολύ  απασχολημένοι για να το σκεφτούμε πιο ολοκληρωμένα και να πράξουμε ανάλογα είτε το αφήνουμε ως είθισται για την εκκλησία. Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχει και αυτή.
Στις μέρες των Χριστουγέννων συνηθίζουμε να ψωνίζουμε δώρα για εμάς και τους δικούς μας. Ο καθένας από εμάς αποκτά καινούρια ρούχα, παπούτσια, και βέβαια πάμπολλα  άχρηστα πράγματα. Τα παλιά άραγε τι τα κάνουμε;  Ντουλάπι, πατάρι, και τέλος σε μια υπαίθρια χωματερή!!!!
Υπάρχουν όμως άνθρωποι για τους οποίους ένα μεταχειρισμένο παλτό, μια χιλιοφορεμένη μπλούζα, ένα ζευγάρι φθαρμένα παπούτσια είναι πολύτιμος θησαυρός. Γιατί να καταλήξουν λοιπόν  στα σκουπίδια; Μπορούν λοιπόν να καταλήξουν σε κάποια φιλόπτωχη οικογένεια, σε κάποιο ορφανοτροφείο ή ας τα δώσουμε απ’ ευθείας σε κάποιους που είναι δίπλα μας ξυπόλητοι, φτωχοί, κουρελιασμένοι, και τους ξέρουμε.

Μια πράξη μικρή με μεγάλη σημασία, εξάλλου οι περισσότεροι το χρωστάμε στον εαυτό μας και πάνω από όλα στο Θεό, που δεν μας έχει στερήσει την δυνατότητα να περνούμε υπέροχα και όμορφα τις γιορτές μας, που οι άνθρωποι που αγαπάμε είναι δίπλα μας και θέλουμε να περνούν όμορφα όπως θέλουν και αυτοί  για μας.
Αυτές τις γιορτές θα τις περάσουμε πολύ καλύτερα αν νιώσουμε ότι κάναμε έστω κι έναν άνθρωπο να χαμογελάσει, ας δώσουμε κάτι λοιπόν στον «αλλόδοξο», στον «άτυχο» για μένα, κάτι που δεν το στερούμεθα. Δεν φτάνουν τα λόγια να γεμίσουν ένα  άδειο στομάχι ούτε μια χαρτόκουτα να καλύψει το κρύο της μοναξιάς.Αξίζει να δώσουμε το μήνυμα πως ακόμα και αν δεν νοιάζεται η Ελληνική πολιτεία, εμείς δεν χάσαμε τον ανθρωπισμό μας.
Αν και οι υποχρεώσεις αυξάνονται, μπορούμε ωστόσο με ελάχιστο κόπο να προσφέρουμε λίγη χαρά και σε άλλους. Μπορούμε και από μόνοι μας, δεν είναι ανάγκη να δώσουμε σε οργανισμούς που τόσο πολύ έχουν αμφισβητηθεί τελευταία για το αν και κατά πόσο η βοήθεια φτάνει εκεί που πρέπει. Μόνοι μας αθόρυβα και απλά.

ΤΙ ΕΒΓΑΛΑΝ ΚΑΘΑΡΗ

Πριν λίγο στο Καστέλλι!! Απλή μετατόπιση στύλου δίχως την ΔΕΗ

ΒΑΜΟΣ ΑΛΑ ΠΛΑΓΙΑ

VAMOS, CRETE — Myth-making has been part of life on Crete since the Greek goddess Athena was credited with growing the first olive tree on this rugged Mediterranean island.
Skip to next paragraph
Enlarge This Image
Angelos Tzortzinis for the International Herald Tribune

Yannis Matsamakis, a olive farmer in Crete, stumbled on a list of fraudulent subsidy claims which he brought to the local prosecutor.
But even the gods would have been pushed to conjure up a harvest as big as the one claimed by a group of olive growers around this tiny, rustic town. It could only have been achieved, neighbors joke, by planting lines of olive trees across the Mediterranean to the island of Santorini, about 150 kilometers, or 90 miles, away.
The story of the miracle harvest turned up on an application for European agricultural subsidies that surfaced in 2007; officials determined the amount requested was well in excess of what the farmers could conceivably have been entitled to. But something disturbed investigators more than the simple size of the claim: It was filed not by the hard-pressed growers themselves, but by the leaders of their agricultural co-operative — one of thousands of locally powerful, politically connected producers’ associations across Europe.
In poor, remote areas of Southern Europe, evidence is emerging that what happened in Crete — where the European Union is demanding a refund of nearly €375,000, or about $540,000, paid to the collective that operates around Vamos — is not a minor aberration but a symptom of a broader problem involving co-ops.
Investigators believe that tens of millions of euros may have been lost in the few cases they have investigated — which they say are just a snapshot of the wider picture. They are currently looking into four new cases, while five have been completed.
Writing in a report about several scams involving two Portuguese banana co-ops two years ago, the European Union’s fraud investigative agency, known as OLAF, said it had found “that this pattern of abuse by some producer organizations was a problem throughout” the bloc.
The victims, OLAF says, include many farmers whom the co-ops were established to protect but who are believed to see little of the illicit proceeds, even though the investigators believe some of their bank accounts have been used to launder them.
“We have noticed a clear trend with a growing number of cases involving co-operatives or producer organizations,” said Jörg Wojahn, a spokesman for OLAF. “As with any loss of E.U. funding through fraud, we are very concerned about the situation. But these cases also appear to show that farmers, as well as taxpayers, are being cheated by fraudsters misusing the agricultural subsidy system.”
Experts say that sharp regional differences in the way farming is organized shape the problem.
“The further south you go, the more opaque the administration by the cooperative tends to be,” said Brian Gardner, author of “European Agriculture: Policies, Production and Trade.” “You often find that the mayor and the president of the cooperative are one and the same person.”
Northern farmers tend to be businesspeople themselves, he said, and scrutinize the activities of the cooperatives closely. But small producers in the south can be less assertive.
http://www.nytimes.com/2009/12/28/world/europe/28olives.html?_r=1&pagewanted=1&ref=europe

Άλλη μια ξεφτίλα για την Κρήτη από την μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Αμερικής Νιου Γιουρκ τάιμ. Εν συντομία η μετάφραση.....

.....Το λάδι που παράγεται στην Κρήτη θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε ελαιόδενδρα μόνο αν υπήρχε ένας κάμπος περίπου 150 χιλιομέτρων, γεμάτος γραμμικές ελιές, σε μάκρος που να έφτανε στην Σαντορίνη.

.....αυτό που συνέβη στην Κρήτη - όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτεί την επιστροφή των περίπου 375.000 €, ή περίπου 540.000 δολαρίων, το οποίο καταβάλλεται σαν επιδότηση στην γύρω περιοχή του Βάμου. Το έγκλημα που έγινε στην περιοχή μάλλον είναι οργανωμένο. Και το ξέπλυμα των χρημάτων έγινε δια μέσου των λογαριασμών των καλλιεργητών.........Καληνύχτα

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΜΠΑΛΟ

Υπέροχη μέρα με ένα ελαφρύ γαρμπινάκι!! Την απολαύσαμε την βόλτα μας!!

ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ;

Τώρα που πέρασαν οι γιορτές και οι καλαντριστάδες «μετρούν» τον κόπο τους, μπορώ και γω,; να βγάλω τα απωθημένα μου, αυτά που κρατούσα μέσα μου από παιδί τόσα χρόνια, για όλους εκείνους τους εκ παραδόσεως αποδέκτες χριστουγεννιάτικων τραγουδιών.
Θυμάμαι πάντα προσπαθούσα να ψυχολογήσω σε κάθε σπίτι που πήγαινα (τότε) τον νοικοκύρη για να θυμάμαι την επόμενη χρονιά αν θα έπρεπε να τα πω ξανά ή όχι. Έτσι είχα φτιάξει μια νοερή λίστα με τις κυριότερες φυσιογνωμίες ακροατών καλάντων. Μη γελάτε !!!

Κατά αρχάς θέλω να πω ότι πάντα ευχαριστιόμουν αυτές τις άγιες μέρες και σαν όνειρο θυμάμαι που τις κουταλομετρούσα, ως την παραμονή για να τα ……οικονομήσω .

Ξανάβαλα κάτω λοιπόν την θύμηση μου και ανασύνταξα τις παιδικές μου σκέψεις, και ως εκ του θαύματος ξαναθυμήθηκα τους 6 ποιο χαρακτηριστικούς αποδέκτες των καλάντων.

     ΕΧΟΜΕ ΛΟΙΠΟΝ

 Ο  Σπάγκος  :   Γεμάτος χαρά πρωί-πρωί  κτυπάς την πόρτα, και ενώ είσαι έτοιμος να ακούσης «το πέστα μας» , ακούς το γνωστό «δώσαμε- δώσαμε». Τώρα αν έδωσαν φέτος  ή πέρυσι είναι άλλο θέμα.

Η Σπαστικιά  : Κτυπάς και σου ανοίγει η μεσόκοπη κυρία με τα ρολά στην κεφαλή, με τα πασουμάκια της αλλά με ένα χαμόγελο γεμάτο καλοσύνη. «Πέστα Γιαννάκη»  Αρχίζεις λοιπόν και τα λες και ενώ φτάνεις ως εκεί που ξέρεις και περιμένεις να ακούσεις τον ήχο των ταλίρων στο χέρι της κυρίας, ακούς ξαφνικά ένα ξερό «Γιαννάκη μέχρι το τέλος τα λέμε;» Σύξυλος ο Γιαννάκης και κάθε Γιαννάκης, κομπλάρει και τον πιάνει ο γνωστός ξερόβηχας της αμηχανίας.
Ο Παραδοσιακός : Τελειώνεις το άσμα, και ο καλός κύριος σε καλεί να περάσεις στο σαλόνι του, ξάφνου η χοντρή κυρά του με την δισκάρα γεμάτη τα γνωστά γλυκά των Χριστουγέννων προσπαθεί να σε τρατάρει με το ζόρι, τότε λοιπόν σε έπιανε ο κρύος ιδρώτας, «θα πάρω και λεφτά ή μόνο γλυκά;» .
Η Τσιγκούνα  : Και του χρόνου λες, και ενώ βλέπεις την κυρία να χώνει την χερούκλα της στην ποδιά της έτοιμη να σε πληρώσει (κόπος είναι και αυτός) βγάζει το παλιό το θυμάστε καλέ το πεντοχίλιαρο και σου πετά ένα ξερό « έχεις 4950 δρχ. ρέστα» . Μετά από λίγο αφού ψάχνεσαι, -για να μην χάσεις και το πενηντάρικο-, και κοιτάς αμήχανα εδώ και εκεί σου πετά την δεύτερη στερεότυπη κουβέντα « Δεν έχεις ; καλά πάρε το 10άρικο που βρήκα στην τσέπη μου, άντε και του χρόνου».
Ο Γρήγορος : Κτυπάς και καθώς ανοίγει η πόρτα και είσαι έτοιμος, δηλαδή έχεις πάρει την βαθιά αναπνοή για να αρχίσεις το ψάλσιμο, σου πετά ένα «καλά φτάνει» και σου ρίχνει μες στο κουτί το κατοστάρικο . Δεν σε πειράζει που δεν ξεκίνησες καν να τα λες, ήταν ο καλύτερος, ακοπίαστα και γρήγορα, ας είναι καλά.
Ο Συγγενής : Προσοχή ποτέ δεν πας με παρέα, πάντα μόνος για να μην μοιραστής το παχουλό (εκείνη την εποχή) πεντακοσάρικο με άλλον και φυσικά πάντα βράδυ που να είναι και ο Θείος εκεί.

   Όλα αυτά είναι μια απλή έρευνα που έγινε πριν 30 χρόνια τότε που τα πράγματα ήταν πολύ- πολύ σφιγμένα, τότε που σαν συμπλήρωμα παίρναμε και το μπιτόνι για το λάδι ( τυρόλαδο μας βάζανε τις περισσότερες φορές), τότε που είχαμε κάνει άτυπη συμφωνία «την καλή εσπέρα» να την λέμε στα μαγαζιά το βράδυ, τότε που το Καστέλλι ήταν δυο γειτονιές, και 5 δρόμοι.

Υ.Σ Τώρα που το ξανασκέφτομαι εμένα μου τύχαιναν πάντα παραδοσιακοί τύποι όταν έλεγα τα κάλαντα. Και ίσως αυτό έκανε την περίοδο των Χριστουγέννων μου πιο όμορφη και διαφορετική και για αυτό έμεινε χαραγμένη μέσα μου τόσο έντονα . Είχαν χαθεί ……..; και οι «γρήγοροι», που σήμερα είναι πολλοί, και ψιλοκουβαρντάδες.

  Και του χρόνου.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΛΥΡΑ ΚΑΙ ..... ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ

Ήθη και έθιμα που οι ρίζες τους φθάνουν μέχρι την αρχαία εποχή αναβιώνουν κάθε Χριστούγεννα στην Κρήτη.
Από αυτά τα έθιμα ξεχωρίζουν: το σφάξιμο του χοίρου, το χριστόψωμο, τα γλυκίσματα, το ποδαρικό, η μπουγάτσα και τα κάλαντα που λένε τα παιδιά γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι κρατώντας μια κρητική λύρα στο χέρι.
Εκτός από τα παιδιά τα οποία φέρνουν στο σπίτι την καλοτυχία, ανάλογες ιδιότητες έχουν κατά τη λαϊκή μας παράδοση και τα ζώα. Μάλιστα έβαζαν στο σπίτι ένα από τα ζώα τους, είτε αυτό ήταν βόδι είτε αιγοπρόβατο μέχρι να ουρήσει. Σε πολλές περιοχές της Κρήτης το βόδι είναι ευλογία και εξασφαλίζει την καλή χρονιά. Σε άλλες πάλι περιοχές έβαζαν τα παιδιά να χτυπούν στην πλάτη τη νεόνυμφη γυναίκα για να κάνει παιδιά. Πίστευαν μάλιστα ότι με το χτύπημα μεταδίδεται στη γυναίκα η γονιμοποιός δύναμη, την οποία κρύβει μέσα του χλωρό κλαρί.

Παλιότερα στα χωριά, δεν υπήρχε οικογένεια που να μην εκτρέφει όλο το χρόνο ένα γουρούνι για να το σφάξει τις γιορτινές μέρες. Ο χοίρος σφάζονταν την παραμονή των Χριστουγέννων, την ημέρα των Αγίων Δέκα και ήταν το κύριο Χριστουγεννιάτικο έδεσμα. Με το κρέας του έφτιαχναν: λουκάνικα, απάκια, πηχτή ή τσιλαδιά, σύγλινα (δηλαδή το κρέας του γουρουνιού κομμένο σε μικρά κομμάτια, που το έψηναν και το έβαζαν σε μεγάλα δοχεία και το κάλυπταν με το λιωμένο λίπος του ζώου), ομαθιές (έντερα χοίρου γεμισμένα με ρύζι, σταφίδες και κομματάκια συκώτι), τσιγαρίδες (κομμάτια μαγειρεμένου λίπους με μπαχαρικά που το έτρωγαν με ζυμωτό ψωμί για κολατσιό, όταν μάζευαν τις ελιές).

Το Χριστόψωμο
Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν, ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα και γαρίφαλα. Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες από τη ζύμη. Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι. Στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν σχήματα με το μαχαίρι ή με το πιρούνι, όπως λουλούδια, φύλλα, καρπούς, πουλάκια. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, δίνοντας πολλές ευχές. Παλαιότερα στην Κρήτη τα ζώα είχαν μερίδα και στο Χριστόψωμο. Το ανακάτευαν με τα πίτουρα και το έδιναν στα ζώα να το φάνε, για να ευλογηθούν κι αυτά.

Αναπαράσταση της φάτνης
Στην σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου στα Χανιά την παραμονή των Χριστουγέννων τελείται Αρχιερατική θεία λειτουργία. Η αναπαράσταση της φάτνης όπου γεννήθηκε ο Χριστός με πρόβατα, βοσκούς φωτιές σήμαντρα και το αστέρι να λάμπει στην κορυφή της σπηλιάς δίνουν ιδιαίτερο χρώμα. Παλιότερα, από την παραμονή των Χριστουγέννων οι γεωργοί, οι βοσκοί και οι ναυτικοί έλεγαν "πώς παλεύουν οι καιροί και οι αέρηδες ποιος θα γεννηθεί και ποιος θα βαπτισθεί''. Οποίος γεννηθεί, όποιος δηλαδή υπερισχύσει και βγει νικητής την ημέρα των Χριστουγέννων, αυτός θα υπερισχύσει μέχρι και τα Φώτα, αλλα και ολόκληρο τον καινούργιο χρόνο.

Γλυκίσματα
Τα παραδοσιακά γλυκά των γιορτών είναι τα μελομακάρονα οι κουραμπιέδες, τα σαρίκια, οι λουκουμάδες, οι γλυκοκουλούρες, η Βασιλόπιτα. Τα μελομακάρονα βουτιούνται σε μέλι και πασπαλίζονται με κοπανισμένο καρύδι, σησάμι και κανέλα. Οι κουραμπιέδες έχουν αγνό βούτυρο, ρακί, αμύγδαλα, ζάχαρη άχνη. Η ζάχαρη συμβολίζει τα χιονισμένα βουνά της εποχής. Τα σαρίκια είναι από φύλλο ζύμης, τηγανίζονται σε καυτό λάδι και πασπαλίζονται με κανέλα και σησάμι. Τα ξεροτήγανα είναι περίπου ίδια με τα σαρίκια αλλά τυλίγονται στα δάκτυλα.

Τα κάλαντα
Με την Κρητική διάλεκτο μνημονεύουν τα γεγονότα των εορτών, καταλήγουν με ευχές για τον νοικοκύρη του σπιτιού και λέγονται την παραμονή της κάθε γιορτής συνήθως από παιδιά που γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και τα τραγουδούν κρατώντας τρίγωνα, λύρες και λαούτα.
Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από Κρητικά Κάλαντα:

"Ταχειά ταχειά ν'αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου

αύριο ξημερώνεται τ' αγίου Βασιλείου

Πρώτα που βγήκεν ο Χριστός

- άγιος και πνευματικός -

στη γη να περπατήσει

βγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες.

Τον πρώτο που χαιρέτησε ήτον Άγιο Βασίλης

- Καλώς τα κάνεις Βασιλειό, καλόν ζευγάριν έχεις "

Το ακοίμητο τζάκι
Πιο παλιά το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων έκοβαν κλαδιά και βλαστούς οι νοικοκυρές και οι κόρες και τα πήγαιναν στο σπίτι. Τα έβαζαν σε ποτήρι με νερό και προσμονούσαν να ανθίσουν. Το "ακοίμητο" τζάκι με τα μεγάλα κούτσουρα εξακολουθεί και τις ημέρες μας να δίνει τον τόνο μιας γιορτής οικογενειακής που όλοι αναζητούν ελπίζοντας σε ένα καλύτερο νέο έτος. Οι παλαιότεροι έλεγαν πώς μέσα από την αθρακιά -την στάχτη- μπορούσαν να μαντέψουν τα μελλούμενα.

Η μπουγάτσα
Στο Ηράκλειο υπάρχει και το έθιμο της μπουγάτσας, όπου οι κάτοικοι καταναλώνουν ανήμερα της Πρωτοχρονιάς μεγάλες ποσότητες μπουγάτσας θέλοντας να είναι γλυκιά η πρώτη τους γεύση. Μάλιστα σε όλους τους δρόμους του Ηρακλείου την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στήνονται υπαίθριοι πάγκοι για την διανομή μπουγάτσας.
http://www.aftodioikisi.gr/controlItem.aspx?id=5342

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Σας εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα με υγεία. Θα τα ξαναπούμε την Δευτέρα!!

ΦΑΤΣΕΣ

ΤΙ ΣΚΑΡΦΙΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

ΠΡΟΣ ΚΛΕΦΤΡΟΝΙ ΦΩΤΟΜΗΧΑΝΩΝ
Αγαπητέ κλεφταρά
την Κυριακή "βούτηξες" από το αυτοκίνητο μου το μεσημέρι, που είχα παρκάρει σε κεντρικό σημείο τα παρακάτω και μιας και σου είναι άχρηστα, και για να μην πάει άδικα ο κόπος σου, σου προσφέρω 100 Ε για να τα επιστρέψεις τηλεφωνώντας μου και 'σαι βέβαιος ότι δεν θα πάω στην αστυνομία, γιατί είναι κρίμα να μπεις φυλακή για τέτοια μικροκλεψιά, όταν οι μεγαλοκλέφτες είναι έξω ή έχουν..... ασυλία.
Ήταν:
Μια παλιού τύπου μηχανή που τώρα δεν αγοράζει κανείς.
Μια ψηφιακή φτηνή που σου είναι άχρηστη χωρίς τον φορτιστή.
Ζευγάρι γυαλιά μαύρα που είναι άχρηστα γιατί οι φακοί έχουν αστιγματισμό και πρεσβυωπία.
Και ένα υψόμετρο-ρολόι που δεν πας στα βουνά για να σου χρειάζεται
τηλ......συνήθως βράδυ.
Από Χ.Ν
Υ.Σ Σε κάμποσο καιρό θα τους παρακαλούμε και απο πάνω!!!

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κριστιάν Καριόν
• ΠΑΙΖΟΥΝ: Γκάρι Λιούις, Γκιγιόμ Κανέ, Ντάνιελ Μπριλ, Νταϊάν Κρούγκερ

Δεκέμβριος του 1914. Ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος συγκλονίζει την Ευρώπη. Για χρόνια η εθνικιστική προπαγάνδα προετοίμαζε τις στρατιές που θα ρίχνονταν λυσσαλέα στις μάχες με μόνο στόχο τον αφανισμό του εχθρού. Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και βρισκόμαστε στα Γαλλο-Ελβετικά σύνορα όπου οι Γερμανικές δυνάμεις μάχονται εναντίον Γαλλικών και Βρετανικών στρατευμάτων. Οι μάχες στα χαρακώματα είναι σφοδρές και οι ελπίδες των στρατιωτών να προλάβουν να γυρίσουν σπίτι τους για να γιορτάσουν με τις οικογένειές τους όλο και λιγοστεύουν. Παραμονή Χριστουγέννων. Υπό το φόβο νέων εχθροπραξιών, οι αντίπαλες παρατάξεις προσπαθούν να ξεχάσουν τη φρίκη του πολέμου και την αγωνία για την επόμενη μέρα. Τότε όμως μέσα από τα χαρακώματα, διστακτικά αλλά αυθόρμητα ξεπροβάλλει η πανανθρώπινη ανάγκη για συντροφικότητα. Η μελωδία των Χριστουγέννων είναι άραγε ικανή να φέρει έστω και προσωρινά κοντά ανθρώπους που έμαθαν να μισούν ο ένας τον άλλο; Και κατά πόσο το απόλυτο μιλιταριστικό πνεύμα των ηγετών τους μπορεί να αποδεχθεί κάτι τέτοιο;
Διοργανωτής:    Νεολαία Κισάμου
Ημερομηνία:     Κυριακή, 27 Δεκεμβρίου 2009
Ώρα:                  9:30 μ.μ. - 11:30 μ.μ.
Τοποθεσία:        Δημαρχείο Κισάμου

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ Η ΛΑΝΕ;

Σε ερώτηση που έκαναν στον διευθύνοντα σύμβουλο κ. Σαραβελάκη, στο περιθώριο της ενημέρωσης στην Νομαρχία, σε ποιον ανήκει η ΛΑΝΕ που τρώει τις επιδοτήσεις του Μυρτιδιώτισσα.... τι απάντηση έδωσε νομίζεται;
-Δεν γνωρίζει......απάντησε !!!
-Μάλιστα καλά διαβάσατε , δεν γνωρίζει !!! Πλάκα έχει όμως γιατί ήθελε και να παίξει μπάλα σε μεγάλα γήπεδα και από ότι φαίνεται ούτε τους  αντιπάλους του δεν ήξερε ; Ή μήπως είναι συμπαίκτες του ;

-ΣΙΚΕ ΤΟ ΜΑΤΣΑΚΙ μου μοιάζει !!!

ΧΑΙΝΗΔΕΣ

Η Κρήτη, μετά την κατάκτησή της από τους Τούρκους το 1669,δεν γνώρισε την ανακούφιση των προνομίων και της σχετικής αυτοδιοίκησης με τις δημογεροντίες,που είχαν δοθεί στις περισσότερες υπόδουλες ελληνικές περιοχές. Τέτοια προνόμια στο νησί δεν δόθηκαν παρά μόνο στα Σφακιά,που είχαν άλλωστε την αυτοδιοίκηση τους και υπό τους Ενετούς. Αλλά και αυτό δεν οφειλόταν σε εύνοια προς την επαρχία εκείνη,αλλά στην επιβολή ανάγκης.Οι Τούρκοι ήθελαν να απαλλαγούν από την ενόχληση των Σφακιανών που ήταν οι πολεμικότεροι από όλους τους Κρήτες και που τα καταφύγιά τους, ορεινά και ισχυρά,ήταν δύσκολο να προσβληθούν.
Όλο το υπόλοιπο νησί έμεινε στη χειρότερη δουλεία.Η ελληνική κοινότητα δεν αποτελούσε εκεί νομίμως αναγνωρισμένο οργανισμό,αφού δεν είχε δημογέροντες,και επομένως ούτε αρματωλοί δημιουργήθηκαν.Οι ραγιάδες εξαρτώνταν απ’ευθείας από την τουρκική διοίκηση.
Αλλά, αν έλειψαν από την Κρήτη και τα μικρότερα διοικητικά προνόμια,που ελάφρωναν αλλού το βάρος της δουλείας για πολλούς τουλάχιστον, αν όχι για όλους τους ραγιάδες,δεν έλειψε όμως και το αίσθημα της ελευθερίας. Εκείνοι που δεν υπέφεραν τον ζυγό ήταν πολλοί και,αφού άλλη διέξοδος δεν υπήρχε γι’αυτούς ούτε τρόπος να βρουν τα δίκαιά τους έναντι των αγάδων και των γενιτσάρων, πήραν τα βουνά,αντάρτες αδιάλλακτοι έναντι των Τούρκων μέχρι το τέλος της ζωής τους,αφού δεν υπήρχαν αρματωλίκια, στα οποία να καταταχθούν κατόπιν συνδιαλλαγής, όπως συνέβαινε στις άλλες τουρκοκρατούμενες περιοχές.
Από τους αυθόρμητους αυτούς επαναστάτες προήλθαν οι λεγόμενοι «αδελφοπητοί» από τους Κρήτες και «χαΐνηδες» από τους Τούρκους,που ήταν για την Κρήτη,ό,τι οι κλέφτες για την άλλη Ελλάδα.Τους ύμνησαν και αυτούς,όπως και τους κλέφτες της Ρούμελης και της Πελοποννήσου τα δημοτικά τραγούδια.Δεν ήταν κακοποιοί-αυτό σήμαινε χαΐνηδες-όπως τους χαρακτήριζαν οι Τούρκοι. Ήταν πραγματικοί επαναστάτες.Και άρχισαν να σχηματίζονται τα σώματά τους στα βουνά της Κρήτης αμέσως μετά την τουρκική κατάκτηση,απαράλλακτα όπως συνέβη και με τους κλέφτες στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Ο Τουρνεφόρ αναφέρεται σ’αυτούς και τους χαρακτηρίζει όχι ως ληστές ή αντάρτες απλώς,αλλά ως «Έλληνες επαναστάτες» και λέει ότι επιτίθενται στους Τούρκους,έκαιγαν,άρπαζαν,σκότωναν και μεταχειρίζονταν εκείνους που συνελάμβαναν με τόση σκληρότητα,ώστε είχαν αποβεί ο τρόμος των Τούρκων. Βοηθοί κατ’αρχάς των Ενετών στις απόπειρές τους,έως το 1715,για την ανάκτηση της Κρήτης,συνέχισαν έπειτα την επαναστατική ζωή τους όχι με την ελπίδα να απελευθερώσουν την πατρίδα τους,αλλά μόνο για να μην υποκύψουν στους Τούρκους και να τους τιμωρούν για τα εγκλήματά τους κατά των ομογενών τους.Η παραμονή τους στα βουνά και οι πράξεις τους ήταν μια άγρια διαμαρτυρία κατά της έλλειψης των στοιχειωδών παραγόντων της ομαλής ζωής, της διοίκησης και της δικαιοσύνης. Είχαν την συνείδηση της επαναστατικής ανάγκης και της εθνικής και ανθρώπινης αποστολής τους.
Οι γενναίοι αυτοί άνδρες απέβησαν οι μοναδικοί προασπιστές του ελληνικού πληθυσμού σε όλο το νησί. Εκδικητές των τουρκικών εγκλημάτων και τιμωροί τους ήταν μια ισχυρή αντίδραση στην φοβερή δράση των «ξεκουκούλωτων»,των φανατικών εκείνων γενιτσάρων, που οργανωμένοι σε ληστρικές ομάδες, περιέτρεχαν την κρητική ύπαιθρο τρομοκρατώντας τον εγχώριο πληθυσμό.Όπου υπήρχαν πολλοί από αυτούς τους αντάρτες, οι επιθέσεις εναντίον των ελληνικών χωριών ήταν λιγότερες και διαβατικές.
Αλλά για κανένα από αυτούς τους ηρωικούς ανθρώπους δεν υπήρχε έλεος, όταν συλλαμβάνονταν. Οι κλέφτες της υπόλοιπης Ελλάδας συμβιβάζονταν ενίοτε και γίνονταν αρματωλοί και μερικοί τιμωρούνταν μόνο με φυλάκιση, από την οποία συχνά σώζονταν. Αλλά οι χαΐνηδες της Κρήτης,όταν έπεφταν στα χέρια της εξουσίας,ήταν χαμένοι. Η μανία των Τούρκων εναντίον τους δεν έβρισκε άλλη ικανοποίηση παρά την θανάτωση με μαρτύρια. Ένας από αυτούς που είχε συλληφθεί κατά το 1699 προσέφερε 2.000 χρυσά,για να τού χαρίσουν την ζωή,αλλά ο πασάς εξαγριωμένος εναντίον του διέταξε να τού κρεμάσουν στο λαιμό τα χρυσά αυτά νομίσματα και να τον πνίξουν μ’αυτά. Λειτουργούσε γι’αυτούς στην Κρήτη ειδικό μηχάνημα για θανάτωση με διαμελισμό. Και η εκτέλεση γινόταν δημοσίως προς παραδειγματισμό. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε να πληθύνουν οι χαΐνηδες και να σχηματισθούν ολόκληρα καπετανάτα,που αποτέλεσαν τους μεγάλους πυρήνες των διαφόρων επαναστάσεων της Κρήτης.
Τα χωριά Κάμπος,Θέρισσον,Λάκκοι και Μεσσαλά έγιναν τα πρώτακαταφύγια των υπερήφανων Κρητών που συνεπολέμησαν μαζί με τους τελευταίους Ενετούς κατά των Τούρκων και διασκορπίστηκαν μετά την αναχώρησή τους.Εκεί εξακολούθησαν να προσφεύγουν και όσοι είχαν ήδη υποστεί τις πρώτες επιθέσεις των γενιτσάρων και προτίμησαν από το να μείνουν στους τόπους τους με την αμφίβολη ελπίδα της διασώσεως μέρους της περιουσίας τους να εγκαταλείψουν,ό,τι είχαν, και να ζήσουν την σκληρή,αλλά ελεύθερη ζωή των βουνών.Τα φαράγγια και τα φοβερά ανάμεσα σε τιτανώδεις απρόσιτους βράχους οροπέδια των Λευκών Ορέων έγιναν τα φρούρια τους.
Τα Σφακιά,που διατήρησαν την αυτονομία τους, όχι από σεβασμό των Τούρκων προς το καθεστώς των Ενετών, αλλά λόγω της οχυρής τους θέσης, των κινδύνων που διέτρεχαν οι Τούρκοι από ενδεχόμενη επίθεση των ανταρτών και του ανυποτάκτου των κατοίκων, ήταν ήδη μια πυκνή εστία πολεμιστών. Η ζωή στα απρόσιτα εκείνα μέρη των ανθρώπων αυτών,η γεμάτη από στερήσεις και κινδύνους ζωή, υπήρξε η φοβερή γυμναστική που παρεσκεύασε πυρήνες επαναστατικούς και η απόδειξη της ζωτικότητας του κρητικού λαού.
Οι αντάρτες αυτοί προέρχονταν από όλες τις τάξεις. Υπήρχαν μεταξύ τους ζωηροί άνθρωποι του λαού και απόγονοι επιφανών επί Ενετοκρατίας οικογενειών,που προτίμησαν, αντί να διατηρήσουν την περιουσία και την δύναμή τους εξισλαμιζόμενοι, φαινόμενο σύνηθες στην τότε Κρήτη, να πάρουν ένα όπλο και να ανέβουν στα βουνά.Από αυτούς σχηματίστηκαν σώματα ολόκληρα,καπετανάτα με αρχηγούς,που η επιβολή τους επί των άλλων οφειλόταν μόνο στα φυσικά τους πλεονεκτήματα και στην πολεμική τους ικανότητα.
Η ιστορία των ανθρώπων αυτών των Λευκών Ορέων,που ήταν ανάλογοι προς εκείνους της Πίνδου,του Ολύμπου,του Παρνασσού,της Οίτης, του Ταϋγέτου και των αρκαδικών βουνών δεν είναι ιστορία προσώπων. Είναι η ιστορία της αντιδράσεως της ζωτικότητας του κρητικού λαού κατά της τουρκικής βίας,η ιστορία του πνεύματος της ελευθερίας, που δεν έπαψε σε καμία εποχή να πνέει στην Κρήτη.

(Πηγή:«Η Ελληνική Επανάστασις» του Διονυσίου Κόκκινου).

ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Είναι να τραβάει κανείς τα μαλλιά του όταν βλέπει μια κυβέρνηση, η οποία δεν είναι σε θέση να πληρώσει ούτε το πολυδιαφημισμένο ψιχουλο-επίδομα αλληλεγγύης, αλλά μεταθέτει τη δεύτερη δόση του φιλοδωρήματος (200€) για τον ερχόμενο Ιούνιο, να εξαγοράζει εργασιακή ειρήνη χρηματοδοτώντας 309 "εργαζόμενους" στον ΟΛΠ με 81,6 εκατομμύρια ευρώ για ν’ αδειάσουν τη γωνιά της...COSCO και να κάααθονται από την ηλικία των πενήντα!
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Τον θυμάστε εκείνο τον αλλοδαπό, Σύριο μουσουλμάνο που του έσκισε δήθεν ο αστυνομικός το κοράνι και έγιναν τα επεισόδια προ καιρού; Ε, λοιπόν πριν δύο μέρες η αστυνομία τον συνέλαβε για σύσταση συμμορία διαρρηκτών!!!! Κανένα ΜΜΕ δεν μετέδωσε φυσικά την είδηση.
Ανάμεσα στα μέλη της συμμορίας του πιάστηκαν και καταζητούμενοι βιαστές.
Έτσι καταλαβαίνετε πόσο στημένη ήταν η δουλειά από συγκεκριμένα κόμματα και ΜΜΕ....
ΕΣΧΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΣΧΕΣΕΩΣ

Η είδηση της πτώσης του υιού του Αντεισαγγελέα Εφετών Ιωάννη Διώτη, από τον 7ο όροφο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, όπου εργαζόταν σαν νομικός σύμβουλος του υπουργού κ. Χρυσοχοϊδη, ήταν βόμβα μεγατόνων που έσκασε πολύ νωρίς, για να μας δείξει τα ήθη και τα έθιμα της "νέας" μας κυβέρνησης που μάλλον δεν έχουν καθόλου αλλάξει από τα ήθη και τα έθιμα της παλιάς!
Νωρίς - νωρίς άρχισαν οι πτώσεις από τους ορόφους των πολυώροφων κτιρίων κύριε Παπανδρέου!

ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ

Σε A2 από A1 υποβάθμισε η Moody΄s την Ελληνική οικονομία και έγινε έτσι ο τρίτος οίκος αξιολόγησης που αναθεώρησε επί τα χείρω την αξιολόγησή του για την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας. Ο οίκος επισημαίνει ότι οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι για την ελληνική οικονομία αντιμετωπίστηκαν μόνο μερικώς από τα εξαγγελθέντα μέτρα. Όπως σημειώνει ο αντιπρόεδρος της μονάδας κρατικού χρέους του οίκου κ. Arnaud Mares, «η Moody’s θεωρεί ότι η πιθανότητα η Ελλάδα να αντιμετωπίσει προβλήματα βραχυχρόνιας ρευστότητας και χρηματοδότησης είναι αμελητέα εκτός εάν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αποφασίσει να αλλάξει τους όρους χρηματοδότησης και εγγυήσεων».

euro2day

ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Μάρκου Μαρινάκη 
 Στην περίοδο από το 1862 έως το 1900 λειτουργούν στην Κρήτη τα εξής ξένα ταχυδρομεία:
1. Αυστριακό Ταχυδρομείο (1837-1914): Με την αναβάθμιση σε αυστριακά ταχυδρομεία των πρακτορείων Lloyd στην Κρήτη μετά το 1860 αρχίζει να λειτουργεί το Αυστριακό Ταχυδρομείο με τρία γραφεία. Την κλασική περίοδο χρησιμοποιήθηκαν από το Αυστριακό Ταχυδρομείο Κρήτης γραμματόσημα της Λομβαρδοβενετίας και γραμματόσημα του Αυστριακού Levant. Τα ίδια χρησιμοποιήθηκαν την εποχή αυτή γενικά και σ' όλο το χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Το ταχυδρομείο αυτό ήταν το ασφαλέστερο, γι' αυτό, εξ άλλου μ' αυτό διακινείται σχεδόν εξ ολοκλήρου η αλληλογραφία της Κρήτης στο εξωτερικό.
2. Τούρκικο Ταχυδρομείο (1862-1898): Το Ταχυδρομείο αυτό ίδρυσε πολλά γραφεία στην Κρήτη, πολλά πιθανόν να μην λειτουργούσαν και άλλα να διακίνησαν ελάχιστη αλληλογραφία, γιατί δεν ενέπνεαν εμπιστοσύνη στους κατοίκους που προτιμούσαν να διαβιβάζουν την αλληλογραφία τους στο εσωτερικό ιδιωτικά. Τα τρία κεντρικά ταχυδρομικά γραφεία ήταν και πάλι στις πόλεις Χανιά, Ρέθυμνο και Ηράκλειο.
Γραμματόσημα κρητικά τούρκικου ταχυδρομείου δεν κυκλοφόρησαν. Αυτά που χρησιμοποιούσαν ήταν τα Μητροπολιτικά Τούρκικα γραμματόσημα με κρητικές, όμως, σφραγίδες.
3. Ελληνικό Ταχυδρομείο (1881-1885): Το Ταχυδρομείο αυτό λειτούργησε για μικρό χρονικό διάστημα με έδρα τα γραφεία των Ελληνικών προξενείων των πόλεων Χανίων, Ρεθύμνης και Ηρακλείου. Η αλληλογραφία που προωθούσε ήταν των Ελλήνων πολιτών που βρισκόταν στα προξενεία χρησιμοποίησε δε γραμματόσημα που την εποχή αυτή κυκλοφορούσαν στην Ελεύθερη Ελλάδα (Μεγάλες Κεφαλές Ερμού).
4. Γαλλικό ταχυδρομείο (1897-1914): Την κλασική περίοδο, μέχρι το 1900, λειτουργούσε το γαλλικό ταχυδρομείο, με την ίδρυση γραφείων στα Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Άγιο Νικόλαο, Σητεία και Ιεράπετρα. Το 1899 έκλεισαν τα ταχυδρομικά γραφεία του ν. Λασιθίου (Αγ. Νικόλαος, Σητεία και Ιεράπετρα) παρέμειναν τα τρία μεγάλα γραφεία Χανίων, Ηρακλείου και Ρεθύμνου, που διατηρήθηκαν και λειτουργούσαν και μετά το 1900 μέχρι το 1914.
Τη κλασική περίοδο η αλληλογραφία γινόταν βασικά με χρησιμοποίηση Μητροπολιτικών Γαλλικών γραμματοσήμων ή γραμματοσήμων Γαλλικού Levant. Η στρατιωτική αλληλογραφία περνούσε από τα ταχυδρομικά γραφεία και εσφραγίζετο με ατέλεια.
5. Ιταλικό ταχυδρομείο (1897-1914): Με την εγκατάσταση των Ιταλών στο νομό Χανίων λειτούργησε το ιταλικό ταχυδρομείο στο νομό με την ίδρυση γραφείων εκεί. Η αλληλογραφία γινόταν βασικά την κλασική περίοδο με χρησιμοποίηση μητροπολιτικών ιταλικών γραμματοσήμων.
Αλληλογραφία επίσης διενεργείται από τα πληρώματα των λιμενισμένων ιταλικών πλοίων με χρησιμοποίηση ιταλικών γραμματοσήμων σφραγισμένων με τις σφραγίδες των πλοίων.
6. Αγγλικό ταχυδρομείο (1898-1899): Η αγγλική διοίκηση του Ηρακλείου της Κρήτης κατά την μεταβατική περίοδο 1898-99 ίδρυσε στο νομό Ηρακλείου ταχυδρομική υπηρεσία με Κεντρικό Ταχυδρομείο στο Ηράκλειο. Έκδωσε δε τοπικά γραμματόσημα. Ξεχωρίζουμε το περίφημο χειροποίητο 20 παράδες χωρίς οδόντωση, χρώματος μωβ, γραμματόσημο του Αγγλικού ταχυδρομείου το 1898, που θεωρείται το πρώτο κρητικό γραμματόσημο, γιατί είναι το πρώτο που φέρει ελληνικά γράμματα.
Η αλληλογραφία του ταχυδρομείου αυτού ήταν περιορισμένη

Διαβάστε και εδώ για τους αγροτικούς ταχυδρόμους της Κισάμου!!
http://sadentrepese.blogspot.com/2009/05/blog-post_03.html

ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ;

Ένας 40χρόνος πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου από πολλαπλά εγκαύματα σε όλο του το σώμα.
Ο τραυματισμός προήλθε από έκρηξη που σημειώθηκε  στις 10 το βράδυ στο πυρηνελαιουργείο «Ανδρουλάκη» στα Καστελιανά του Δήμου Αρκαλοχωρίου , ενώ ένα ακόμα άτομο τραυματίστηκε ελαφρύτερα.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η έκρηξη σημειώθηκε στο δίκτυο κατανομής εξανίου το οποίο χρησιμοποιείται για την επεξεργασία της ελαιοπυρήνας.
Την περιοχή απέκλεισε η αστυνομία ενω έσπευσαν 6 οχήματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας και  η φωτιά τέθηκε υπό πλήρη έλεγχο στις 2.00 τα ξημερώματα. Οι άνδρες της πυροσβεστικής υπηρεσίας κατάφεραν να περιορίσουν  την φωτιά στο χώρο του εργοστασίου και να αποφευχθεί η επέκταση της σε παρακείμενες δεξαμενές με εύφλεκτο υλικό και η ολοσχερή καταστροφή του εργοστασίου.
Πρόκειται για τη δεύτερη έκρηξη που σημειώνεται σε πυρηνελαιουργείο τα τελευταία τρία χρόνια στο Ν. Ηρακλείου.
Στο ΠΑΓΝΗ μετέβησαν για να επισκεφθούν τον τραυματία ο Περιφερειάρχης Κρήτης και η Νομάρχης Ηρακλείου.
Προανάκριση για τα ακριβή αιτία του ατυχήματος διενεργούν η πυροσβεστική υπηρεσία.
 
Για όσους δεν καταλαβαίνουν η άλλη ΜΠΟΜΠΑ που  λειτουργεί στην Κρήτη είναι στην γειτονιά μας!!!

ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Η ιστορία της ανακάλυψης της Αμερικής πρέπει να ξαναγραφτεί(ούτως η άλλως) αν ισχύει η παρακάτω είδηση:
Μέσα στο δάσος Cockaponset στα νότια της πολιτείας Connnectikut των Η.Π.Α βρίσκεται η αρχαιότερη Χριστιανική Εκκλησία της Αμερικής,αριστοτεχνικά σκαλισμένη απο πέτρα.
Οι επιτόπιες επιγραφές δείχνουν την ύπαρξή της εδώ και 1500χρόνια από σήμερα,κατασκευασμένη από Ορθόδοξους Χριστιανούς μοναχούς του Βυζαντίου!
Στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν πολλά ελληνικά κύπελλα (σε σχήμα μικρής κούπας)πλαισιωμένα με καθαρά χριστιανικά σύμβολα η μονογράμματα του Χριστού,με βαπτιστήρια,κηροπήγια.
Υπάρχουν επίσης ένας δεσποτικός θρόνος(ή επισκοπική καθέδρα)και ένα Ιερό Βήμα.Παρόμοια κομψοτεχνήματα βρέθηκαν σε μια όαση του Μαρόκο,στη βόρεια Αφρική.Ο ερευνητής Frederick J.Pohl μελετώντας τις επιγραφές τοποθέτησε την άφιξη των μοναχών στη βόρεια Αμερική γύρω στα 480μ.Χ. σε μια εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στη βόρεια Αφρική.
Μέχρι το 430μ.Χ. πολλοί επίσκοποι λειτουργούσαν στη βόρεια Αφρική(κυρίως Τυνησία και Καρχηδόνα)όπου μέχρι σήμερα διασώζονται ερείπια ναών.
Εκείνη την εποχή ξεκίνησαν οι διωγμοί των Χριστιανών από τους Αρειανιστές. Επίσης οι μοναχοί σε εκείνες τις περιοχές είχαν έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τους μονάρχες που κυβερνούσαν τη βόρεια Αφρική ,με αποτέλεσμα να καταδιωχθούν,κυρίως,στην έρημο και στα βουνά της Ανατολικής Λιβύης.Από εκεί διέφυγαν με πλοία στην σημερινή βόρεια Αμερική.Τα ευρήματα που καταγράφηκαν στην Χριστιανική Εκκλησία ήταν τα εξής:
1)Χειρόγραφο ενός μοναχού που επέστρεψε στην βόρεια Αφρική το 534μ.Χ. μετά την ήττα των βαρβάρων μοναρχών από τον Ιουστινιανό. Στο χειρόγραφο γίνεται λόγος για την βορειοδυτική πορεία των μοναχών μόλις απέπλευσαν από το Μαρόκο.
2)Βρέθηκαν 96 σκαλίσματα με το μονόγραμμα του Χριστού και της Παναγίας μερικά από τα οποία έχουν σχήμα ψαριού με γράμματα ΙΧΘΥΣ(Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ).
3)Ενα κηροπήγιο με 14 τρύπες με χαραγμένα επάνω του τα βυζαντινά γράμματα IC. Ανάμεσα στα δύο γράμματα είναι σκαλισμένο ένα βυζαντινό σύμπλεγμα.Η βάση του κηροπήγιου είναι μία μικροκολώνα σε ελληνικό δωρικό ρυθμό!!
4)Ένα άλλο σχέδιο από κύπελλο φέρει τα βυζαντινά γράμματα ΜΡ που αναφέρεται στη λέξη μητέρα(δηλαδή στη Θεοτόκο Μαρία).
5)Βρέθηκαν,δύο εξαιρετικά βαπτιστήρια: ένα ορθογώνιο και ένα σε σχήμα φλόγας(σύμβολο του Αγίου Πνεύματος που λαμβάνεται στο βάπτισμα)με 9 τρύπες για κεριά(Οι 8 συμβολίζουν τις 8 ημέρες μετά την Σταύρωση και η 9η συμβολίζει την πασχαλινή λαμπάδα,σύμβολο του Χριστού και της Ανάστασης).
6) Υπάρχουν επίσης αναπαραστάσεις με νερά και ψάρια που ξεχύνονται στον Ωκεανό,σύμβολα των νεο-βαπτισθέντων Χριστιανών,γνωστών ως "μικρών ψαριών" που αναδύονται από τα νερά της αιωνίου ζωής μετά την Βάπτιση.
7)Τέλος,βρέθηκε ένας σκαλιστός θρόνος,δίπλα στο βαπτιστήριο.

(Πηγή:Περιοδικό Orthodox Heritage, τόμος 2,τεύχος 6 - Αναδημ.περιοδικό "Τρίτο Μάτι")

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΝΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

Χιλιάδες καταγγελίες καταγράφει το Κέντρο Καταγγελιών του ΙΝΚΑ αναφορικά με τα τέλη κυκλοφορίας έτους 2010.
Καλούμε όλους τους πολίτες καταναλωτές, οι οποίοι θα ήθελαν να ενισχύσουν την Δικαστική Προσφυγή του ΙΝΚΑ, κατά της απόφασης για τα τέλη κυκλοφορίας, ειδικού φόρου και περιβαλλοντικών τελών,
Όπως καταθέσουν Αίτηση - Εξουσιοδότηση – Δήλωση, προς το ΙΝΚΑ μαζί με την φωτοτυπία της ειδοποίησης πληρωμής τελών, στο Fax: 210 3633976  ή στην διεύθυνση: ΠΡΟΣ το ΙΝΚΑ Γ΄ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 13, 104 32 ΑΘΗΝΑ.
Η Αίτηση- Εξουσιοδότηση – Δήλωση, πρέπει να αναφέρει: ονοματεπώνυμο και πλήρη διεύθυνση και τηλέφωνα επικοινωνίας και ότι:
Εξουσιοδοτώ το ΙΝΚΑ/ΓΟΚΕ όπως προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια κατά της απόφασης των Υπουργών για τα τέλη κυκλοφορίας ειδικού φόρου περιβαλλοντικών τελών έτους 2010.

Αίτηση - Εξουσιοδότηση – Δήλωση
ΠΡΟΣ το ΙΝΚΑ Γ΄ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 13, 104 32 ΑΘΗΝΑ
Τηλ. 210 3632443 Fax. 210 3633976
Ονοματεπώνυμο:
Διεύθυνση:
Τηλ.                                    Fax.             Email:
    Σας επισυνάπτω αντίγραφο της ειδοποίησης των τελών κυκλοφορίας του οχήματός μου, …….-………. και εξουσιοδοτώ το ΙΝΚΑ/ΓΟΚΕ όπως προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια κατά της απόφασης των Υπουργών για τα τέλη κυκλοφορίας ειδικού φόρου περιβαλλοντικών τελών έτους 2010.
Με τιμή


υπογραφή

>>>>Συνημμένη: Η ειδοποίηση των τελών κυκλοφορίας του οχήματός μου.

ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΙ ΒΑΣΙΛΗ

Τι απάντηση πήρε ο υπουργός από τον Santa Claus;

http://www.mediasoup.gr/node/7839

ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

Το Εφετείο και οι Ηρακλειώτες-Χανιώτες

Κώστας Ι.Νικολούδης

Είδα την τηλεοπτική συνέντευξη παραγόντων των Χανίων για το Εφετείο. Διαπίστωσα το οργίλο τους ύφος, το θράσος και τον παραλογισμό διάχυτα.
Και εξηγούμαι: Οι Ηρακλειώτες δεν διεκδικούν να τους πάρουν το Εφετείο. Ζητούν την ίδρυση νέου που αποφάσισε ανεξάρτητη Αρχή.
Οι Ηρακλειώτες ποτέ δεν έκαναν αγώνες σαν κι αυτούς που κάνουν τώρα οι Χανιώτες, πράγματι διχαστικούς και παράλογους για να πάρουν υπηρεσίες στο Ηράκλειο.
Η όποια τοποθέτηση υπηρεσιών στο Ηράκλειο έγινε από ανάγκη γεωγραφικής συμμετρίας και εξυπηρέτησης λαού και διοίκησης.
Σήμερα διχαστικός είναι αυτός που ζητά τη μη ίδρυση του Εφετείου στο Ηράκλειο, για να εκμεταλλευτεί τον ταλαίπωρο κάτοικο του άλλου άκρου της Κρήτης, για να καθίσει μια μέρα ή περισσότερες να κοιμηθεί και να φάει στα Χανιά.
Είναι μεγάλος παραλογισμός να λέει ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου ότι το Εφετείο είναι θέμα των Χανιωτών, παραβλέποντας και την απόφαση της ανεξάρτητης Αρχής του Αρείου Πάγου.
Οι Ηρακλειώτες δεν είναι διχαστικοί, όταν στις πρόσφατες εκλογές ψήφισαν την ομοαίματη ενός παράγοντα της συνέντευξης που, αν δεν τον συνέφερε, θα έλεγε και για τους Ηρακλειώτες ότι με σαρκασμό είπε για άλλους “αυτό το μυαλό τους έδωσε ο Θεός”. Την ψήφισαν όμως χωρίς να τη ρωτήσουν ποια γνώμη έχει για το Εφετείο, ενώ ήξεραν ότι εκπροσωπεί το πνεύμα των Χανιωτών και του υποκινητή της αντίρρησης.
Τώρα και εμείς οι Ηρακλειώτες, οι διχαστικοί, πρέπει να πούμε ότι ψηφίσαμε σύμφωνα με το (αφώτιστο πάει να πει) μυαλό που μας έδωσε ο Θεός. Σαν παρατρεχάμενοι στο πνεύμα που επικρατεί στους άλλους. Όταν δεν σκέπτεσαι, αντί καλό κάνεις ζημιά.

Εγώ δεν έχω να πω τίποτα επί του θέματος, υπάρχουν νομάρχης-δήμαρχοι, κοινωνικοί φορείς, βουλευτές, που μπορούν να τα πουν καλύτερα και στον εν λόγω κύριο αλλά και σε στους ανατολικοκρητικούς όμως η κουβέντα του κ. ΠΑΠΑΔΕΡΟΥ είναι ότι το καλύτερο και μια καθώς πρέπει απάντηση, και στον εν λόγω κύριο:

"Λόγοι ιστορικοί, λόγοι αξιοπιστίας, αξιοπρέπειας και τιμής, αλλά κυρίως λόγοι ορθής απονομής της Δικαιοσύνης, δεν αφήνουν περιθώρια αλλαγής των ειλημμένων θέσεών μας. Αρκετές υπηρεσίες έχουν ήδη μεταφερθεί από την ιστορική πρωτεύουσα της Κρήτης τα Χανιά στην πόλη του Ηρακλείου, με αποτέλεσμα η συρρίκνωση και η υποβάθμιση των Χανίων να έχει φτάσει στα όριά της"

Όσο για το τι είχε ο καθένας και τι έχει...έ ο κ. Νικολούδης μάλλον περασιάρης είναι από την Κρήτη ή πολύ ξεχνονούσης.

ΠΕΤΣΑΚΑΣ;

 Τα τοπωνυμικά παρατσούκλια, που λέγονται για τους καταγόμενους από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Αθηναίος = γκάγκαρος
Αναπλιώτης = κωλοπλένης (πλένονταν στις τουρκικές τουαλέτες)
Αργίτης = πράσο, πρασάς (διότι έτρωγαν το πράσο με το οποίο χτυπούσαν το γαϊδούρι τους)
Αρκάς = σκόρδο, σκορδάς (τοπικό προϊόν)
Αρκάς (Τεγεάτης) = αβγοζύγης (επειδή πρώτοι αυτοί πουλούσαν τα αβγά βάσει του μεγέθους τους — ενν. των αβγών)
Αρτινός = νεραντζόκωλος (τοπικό προϊόν)
Βολιώτης = Αυστριακός (Διότι οι Βολιώτες είναι τσιγκούνηδες)
Γιαννιώτης = παγουράς (λέγεται ότι πήγαν να αδειάσουν τη λίμνη των Ιωαννίνων με παγούρια)
Εβρίτης = γκατζόλης, γκάτζολος (και η ιστορική αμαξοστοιχία 604 ΕΒΡΟΣ ΕΞΠΡΕΣ καλείται Γκάτζος Εξπρές)
Καλαματιανός = σύκο, σωματέμπορας
Κοζανίτης = σούρδος (πιθ. λατ. surdus=κουφός για τον πονηρό που κάνει ότι δεν ακούει), γιαπράκι (τοπικό έδεσμα)
Κορίνθιος = Λαΐδα (εταίρα της αρχαιότητας)
Κρητικός = πέτσακας*Χανια - Σβούρος Ηράκλειο
Κώος = μπόχαλος
Λαρισαίος = τυρί (τοπικό προϊόν), πλατύποδας (δηλ. καμπίσιος, επομένως χωρίς καμάρα στο πόδι)
Λέσβιος = γκασμάς (η Μυτιλήνη λέγεται Κασμαδία στα φανταρίστικα, επειδή έχει πολύ σκάψιμο).
Πατρινός = μινάρας (τοπική βρισιά)
Πρεβεζάνος = σαρδελάς (διότι λέγεται ότι βάζουν τις σαρδέλες στο κλουβί)
Ρόδιος = τσαμπίκος (τοπικό όνομα)
Σερραίος = ακανές (τοπικό λουκούμι)
Τρικαλινός = κασέρι (τοπικό προϊόν), σακαφλιάς

* Πετσακας («χοντρόπετσος») Τύπος κάτοικου της Κρήτης, ο οποίος φοράει συνήθως μαύρα ρούχα, οδηγεί 4x4 αγροτικό διπλοκάμπινο με μαύρα φιμέ τζάμια και συνήθως οπλοφορεί. Αρέσκεται στο να τρομοκρατεί τους γείτονές του παρκάροντας όπου του καπνίσει, σταματώντας το 4x4 στη μέση του δρόμου για να μιλήσει αδιαφορώντας για τους πίσω, βάζοντας μουσική όλες τις ώρες στη διαπασών, επιδιώκοντας να εμπλέκεται σε συμπλοκές -κυρίως με πιο αδύναμούς του και γυναίκες- και να κάνει επίδειξη ανδρισμού σε κάθε ευκαιρία. Έχει έντονα αρνητική και προσβλητική σημασία και απευθύνεται από άλλους Κρητικούς προς αυτόν τον συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου.
Συνώνυμα: πετσί, λουρί, λούρος, πετσόλουρο. Θηλυκό: πετσογκόμενα, πετσού, μυζήθρα.

ΕΛΕΝΗ ΣΚΟΥΡΑ

Η κ. Σκούρα υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής. Γεννήθηκε το 1896 στο Βόλο όπου και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές. Στη συνέχεια, από το 1915 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φωνητική μουσική και το 1950 έλαβε το πτυχίο της Νομικής, δικηγορώντας στη συνέχεια στην ίδια πόλη με τον σύζυγό της δικηγόρο Δημήτριο Σκούρα.
Η Ελένη Σκούρα είχε αναπτύξει πλούσια κοινωφελή και πατριωτική δράση ιδιαίτερα κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και στη γερμανική κατοχή ως Πρόεδρος της "Στέγης της Φαλαγγίτισσας" και επίσης της "Φανέλας του Στρατιώτη". Το καλοκαίρι του 1942 συνελήφθη από τους Γερμανούς και φυλακίσθηκε μαζί με τον σύζυγό της και τον αδελφό της Απόστολο Παπαχρήστου.
Στις 18 Ιανουαρίου 1953 εξελέγη βουλευτής στο Νομό Θεσσαλονίκης με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού. Όντας η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα βουλευτής στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου, η ίδια αμέσως μετά την εκλογή της δήλωσε: «Θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατόν διά να φανώ ανταξία της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου, τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω μεγάλας ευθύνας και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων, ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μερίμνης».
Η Ελένη Σκούρα τιμήθηκε από τον βασιλιά Παύλο με το στρατιωτικό μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων καθώς και με τον Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος Ευποιίας.
Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1991.

ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ!!!

Ε΄ κάπως έτσι θα δοθεί και το επίδομα αλληλεγγύης!!!

ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Και ας παραλληλίσουμε την υπόθεση της κ. Κούνεβα, με αυτή της οικογένειας του αστυνομικού Μιχάλη Σπανουδάκη, o οποίος δολοφονήθηκε από έναν Αλβανό ληστή τραπεζών, καθώς προσπαθούσε να αποτρέψει μία ληστεία στην Νίκαια.
Την ιστορία την ξέρετε, είμαι σίγουρος.
Ας δούμε ποια είναι η κατάσταση της συγκεκριμένης υπόθεσης, σήμερα όπως διαγράφεται από την σχετική ερώτηση, την οποία έκανε ο βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Μάκης Βορίδης.
Και μόνο το θέμα, με το οποίο αποστέλλεται η ερώτηση, αξίζει να το διαβάσετε:
"Πενιχρή σύνταξη στη χήρα δολοφονηθέντος αστυνομικού".
Και γράφει στην ερώτησή του, ο κ. Βορίδης:
Εννέα μήνες έχουν περάσει σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας "Ελεύθερη Ώρα" (23/11/09), από την δολοφονία του 36χρονου αρχιφύλακα Μιχάλη Σπανουδάκη που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες Αλβανού ληστή στην Τράπεζα Κύπρου στη Νίκαια που προσέτρεξε να βοηθήσει στη σύλληψή του, παρά το γεγονός ότι δεν βρισκόταν σε υπηρεσία.
Η οικογένειά του (σύζυγος και ανήλικο τέκνο) με θλίψη πληροφορήθηκαν ότι εγκρίθηκε πρόσφατα η καταβολή της πενιχρής σύνταξης των 447,37 Ευρώ με τα οποία καλούνται να ζήσουν αξιοπρεπώς, χωρίς καμία άλλη παροχή, ή εφ’ άπαξ βοήθημα από το ιδιαίτερα "ευαίσθητο" Δημόσιο, όταν πρόκειται για περιπτώσεις που αναδεικνύονται μετ’ επιτάσεως από τα ΜΜΕ.
Και όπως πρέπει, καταλήγει ερωτώντας τον υπουργό:
1. Προτίθεται η Κυβέρνηση να χορηγήσει εφ’ άπαξ βοήθημα ή άλλο τακτικό επίδομα στη χήρα του ηρωικού αστυνομικού και αν όχι, γιατί;
2. Προτίθεται εναλλακτικά να αναγνωρίσει 35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας στον δολοφονηθέντα, ώστε το ύψος της σύνταξής του να ανέλθει στα 1500 Ευρώ και αν όχι, γιατί;
Αν δεν είσαι αριστερός την έβαψες
Η κ. Κούνεβα, έπεσε θύμα κατά πάσα πιθανότητα κάποιου οργανωμένου κυκλώματος. Αφορμή ήταν η συνδικαλιστική της δράση, όπως τουλάχιστον ωρύονται οι πάντες. Από την άλλη ο Μιχάλης Σπανουδάκης είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος έπεσε στο καθήκον, θυσιάστηκε προσπαθώντας να προφυλάξει όχι μόνο τους… συναδέλφους του, αλλά το σύνολο της κοινωνίας μας.
Η κ. Κούνεβα τα έβαλε με τον "εργοδότη" της, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ο Μιχάλης Σπανουδάκης με έναν αδίστακτο εγκληματία, που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να είχε δολοφονήσει κάποιον άλλον αθώο πολίτη ή περαστικό.
Γιατί τόση διαφορά στην αντιμετώπισή τους από το επίσημο κράτος;
Γιατί η κ. Κούνεβα είναι ένα σύμβολο και ο Σπανουδάκης ένας… μπάτσος;
Γιατί η μία ζωντανή, να παίρνει ένα διαμέρισμα, και η οικογένεια του άλλου 400 ευρώ (και κάτι ψιλά) και μάλιστα μετά από τόσους μήνες;
Δημήτρης Παπαγεωργίου

Υ.Σ Κρίμα βρε Μιχάλη που δεν σε λέγανε ...Κούνεβα!!!

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΜΕΤΑ ΤΑ ΒΙΓΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΠΟΣ ΚΙΣΑΜΟΥ;

Την Τρίτη 22-12 -2009 θα έχει τελικά δημοτικό συμβούλιο στον Δήμο Κισάμου και ανάμεσα στα θέματα θα είναι και το σούπερ θέμα των ημερών..... «Προστασία - Ανάπλαση - Ανάδειξη της Παραλιακής περιοχής του κόλπου Κισάμου», εκεί θα μάθουμε πολλά αλλά και θα ακούσουμε γιατί η ανάπλαση του κόλπου σταματάει στα Βιγλιά και δεν προχωράει ως και την Καλυβιανή. Καλυβιανή την είσοδο της προστατευόμενης περιοχής μας αλλά και το μέρος που θα έχει τα επόμενα χρόνια την μεγαλύτερη επισκεψημότητα. Ή μήπως και εδώ παίζουμε τα παιχνιδάκια των μεγαλοκαρχαριών ;

ΤΟΥΜΠΕΚΙ

Όταν προτρέπουμε κάποιον να κάνει τουμπεκί και μάλιστα ψιλοκομμένο, τι ακριβώς του ζητάμε να κάνει; Η λέξη τουμπεκί έχει τουρκική καταγωγή, κυριολεκτικά σημαίνει «καπνός για το ναργιλέ» και ανήκει στο είδος Nicotiana rustica. Το τουμπεκί ήταν η τέχνη των ταμπήδων στα καφενεία της παλιάς εποχής, οι οποίοι, αφού μούσκευαν τον καπνό, μετά τον έκοβαν σε ψιλά κομματάκια και τον χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά για το ναργιλέ. Επειδή συχνά οι ταμπήδες έπιαναν την κουβέντα με τους θαμώνες των καφενείων και αργούσαν να δώσουν το ναργιλέ στον πελάτη, εκείνος φώναζε: «Κάνε τουμπεκί», δηλαδή «ετοίμασε τον καπνό για το ναργιλέ». Σήμερα όταν λέμε σε κάποιον «κάνε τουμπεκί» ή «κάνε τουμπεκί ψιλοκομμένο», του ζητάμε να μη μιλάει, να σωπάσει. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε κυρίως σε ρεμπέτικα τραγούδια, όπως: «Όταν καπνίζει ο λουλάς εσύ δεν πρέπει να μιλάς. Κοίταξε τριγύρω, οι μάγκες κάνουν όλοι, κάνουν τουμπεκί».
Το 1923 δημιουργήθηκε το «Τάγμα Τουμπεκί», πειθαρχικός ουλαμός στο Καλπάκι που αποτελούσε τόπο απομόνωσης για όλα τα «επικίνδυνα» στοιχεία της κοινωνίας. Ήταν μια ομάδα από ετερόκλητους μεταξύ τους ανθρώπους που αυτοονομάστηκε «Τάγμα Τουμπεκί», ονομασία που οφειλόταν στον κώδικα επικοινωνίας, τον «κώδικα τουμπεκί», μια γλώσσα συνθηματική, μη αντιληπτή από τους άλλους, που είχαν καθιερώσει μεταξύ τους.

http://www.asprilexi.com

Τελαυταία ο ουλαμός που κάνει μονίμως τουμπεκί είναι τα ΜΜΕ και αυτό το διαπιστώνουμε καθημερινώς.Έχασαν την φρεσκάδα τους και τα εντυπωσιακά τους πρωτοσέλιδα πχ αν η ΝΔ προσλάμβανε με ΦΕΚ κάποιον που δεν είχε πτυχίο ενώ το ζητούσε θα ξεσπούσε ο πόλεμος των 'κουμπάρων". Δυστυχώς τουμπεκί και μάλιστα πολύ ψιλοκομμένο!!

ΧΑΝΙΑ

Την οδήγησε με τη βία σε εγκαταλειμμένη οικία και την βίασε. Ο λόγος για τον 24χρονο Μαροκινό, ο οποίος βρίσκεται παράνομα στη χώρα μας και συνελήφθη για την σεξουαλική κακοποίηση ενός 17χρονου κοριτσιού με νοητική στέρηση, στα Χανιά.
Ο δράστης αναμένεται να οδηγηθεί στον ανακριτή την ερχόμενη Τρίτη. Χθες, ο 24χρονος πήγε στον εισαγγελέα, μετά και το πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης που επιβεβαίωσε ότι το ανήλικο κορίτσι από τη Βουλγαρία έπεσε θύμα βιασμού. Στην Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων έγιναν δεκάδες προσαγωγές... με βάση την περιγραφή που έδωσε η ανήλικη, και τελικά η ίδια αναγνώρισε στο πρόσωπο του Μαροκινού τον «άνθρωπο» που την πλήγωσε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.
Αναφερόμενος στο περιστατικό, ο διοικητής της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας, Αρτέμης Κουτσαυτάκης, δήλωσε: «Στις 15 Δεκεμβρίου 2009 καταγγέλθηκε στην υπηρεσία μας από γυναίκα, πολίτη Βουλγαρίας, ότι κατά τις απογευματινές ώρες μεταξύ 5 και 6, σε περιοχή της πόλης των Χανίων, άγνωστος δράστης, πιθανόν αραβικής καταγωγής, βίασε την ανήλικη και πάσχουσα από νοητική υστέρηση κόρη της. Εκμεταλλευόμενος την απουσία κηδεμόνα και το σοβαρό πρόβλημα υγείας της κι ενώ εκείνη βρισκόταν σε πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, με τη χρήση σωματικής βίας την οδήγησε σε εγκαταλελειμμένη οικία και την εξανάγκασε σε εξώγαμη συνουσία».
Ο δράστης δεν ομολόγησε την πράξη του, κάτι που ο κ. Κουτσαυτάκης χαρακτήρισε ως «συνήθη τακτική των ατόμων που κατηγορούνται για βιασμό να μην αποδέχονται ότι τέλεσαν αυτή την πράξη».

ΚΟΥΜΑΡΟΜΑΝΙΤΕΣ-ΚΑΣΤΑΝΟΜΑΝΙΤΕΣ

Σε ιδιαίτερα σοβαρή κατάσταση νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο Χανίων δύο άνδρες ηλικίας 45 και 30 ετών, οι οποίοι υπέστησαν δηλητηρίαση μετά από κατανάλωση αυτοφυών μανιταριών. Μάχη για τη ζωή έδινε έως αργά χθες ο 45χρονος, ο οποίος εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) με πολυοργανική ανεπάρκεια, ενώ καλύτερα είναι ο 30χρονος ο οποίος νοσηλεύεται στη Νεφρολογική Κλινική.
Και οι δύο είναι υπήκοοι Ρουμανίας, οι οποίοι ζούσαν και εργάζονταν ως εργάτες στις Καλάθενες Κισάμου.

Εγώ πάντως αύριο πάω στην Λίμνη να φάω Καστανομανίτες και Κουμαρομανίτες δοκιμασμένα και μαζεμένα από γερόντους γνώστες. Φυσικά το μενού έχει ακόμα στάκα και κόκκορα κρασάτο, σε γνωστό σπίτι-καφενείο.

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΤΥΛΙΦΟΥ

Το ότι στην περιοχή μας αναπτύχθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα δυο πόλεις κράτη είναι σε όλους γνωστό. Η Πολυρρήνια από την μια και τα Φαλάσαρνα από την άλλη. Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό σε πολλούς είναι συνθήκη που είχε υπογραφή ανάμεσα στις πόλεις-κράτη, γνωστή και σαν συνθήκη της Τυλίφου. Είναι μια λίθινη ενεπίγραφη στήλη της Ελληνιστικής περιόδου δηλαδή του 3ου αι. π.Χ με αετωματική επίστεψη. Η στήλη ήταν πιθανότατα εντοιχισμένη σε πρόσοψη κάποιου ναού και οι διαστάσεις είναι μήκους 0,65 μ.και ύψους 0,47 μ.. Η επιγραφή αποτελείται από 24 στίχους σε δωρική διάλεκτο και πήρε το όνομα της από την τοποθεσία (Τύλιφο) που βρέθηκε. Ήταν σκαλί στην εκεί εκκλησία.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΟΙ "ΜΑΛΩΜΕΝΟΙ"

Άξιο απορίας είναι ένα μικρό δημοσίευμα των Χ.Ν που αναφέρει αν οι σχέσεις της δημάρχου μας με τον Νομάρχη είναι "τεταμένες" και όλα αυτά εξ αιτίας κάποιων δηλώσεων που έγιναν σχετικά με την επιτροπή παρακολούθησης της μελέτης του κόλπου της Κισάμου. Δηλαδή αν είναι θα το έβγαζαν και στην φόρα;
Το θέμα βέβαια είναι άλλο και πολύ απλό και αυτό πρέπει όλοι να το καταλάβουν όλοι ..... αυτό το έργο έπρεπε να είχε γίνει πριν 20 χρόνια και θα είναι ντροπή για όλους τους εμπλεκόμενους να μην ξεκινήσει τώρα. Τώρα το ποιος είναι ο εμπνευστής, ποιος προσπάθησε περισσότερο, ποιος λιγότερο,  τον λαό δεν τον ενδιαφέρει καθόλου ιδιαίτερα σε μια περιοχή που δεν έχει γίνει ένα έργο αξίας. ΦΥΣΙΚΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ή ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΝ!!!

ΑΠΟΡΙΕΣ

Αν λέω δεν γινόταν το τηλεφώνημα για "ΜΠΟΜΠΑ" στην νομαρχία η παρουσίαση της μελέτης για την "Προστασίας - Ανάπλασης - Ανάδειξης της Παραλιακής περιοχής του κόλπου Κισάμου" θα γινόταν; 

Κάπου άκουσα ότι η μελέτη δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα! Είναι αλήθεια;

13χρονα και 14χρονα που σβουρίζουν ολημερίς στο Καστέλλι με μηχανάκια, είναι δυνατόν να είναι ακροδεξιά στοιχεία;

Ας μην ξεχνάνε οι διαδίδοντες αυτά ότι κάποτε υπήρξαν νεαροί και μάλιστα πολύ ατίθασοι!!
Οι Άγγλοι έχουν τους Ιρλανδούς, οι Γάλλοι τους Βέλγους, οι Αμερικανοί τους Πολωνούς, οι Ιταλοί τους καραμπινιέρους τους, οι Έλληνες του Πόντιους, και μεις του ΚΟΛΠΟΥ όπως πάμε θα γίνουμε ανέκδοτο για τους άλλους!!!
Βιολογικός - ανάπλαση-τι άλλο θα δούμε!!!
Και μια συμβουλή στον λαλίστατο: Το καλύτερο φάρμακο για το βήχα είναι η φασολάδα. Μετά ανε μπορείς ξαναβήξε.