ΕΠ' ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη-Πευκιανάκη
Και επειδή οι χαλεποί καιροί που ζούμε δεν επιτρέπουν μεγαλοστομίες, αλλά και ούτε να μένομε απερίσκεπτοι μέρες σημαδιακές για την πατρίδα μας, σήμερα μέρα που γιορτάζεται η εθνική μας παλιγγενεσία, τίποτα δε θα μπορούσε να μιλήσει ευγλωττότερα από το παρακάτω κείμενο του Γιώργου Σεφέρη.
«Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Δεν ήμασταν ποτέ απομονωμένοι, μείναμε πάντα ανοιχτοί σε όλα τα ρεύματα-Ανατολή και Δύση, και τα αφομοιώναμε θαυμάσια τις ώρες που λειτουργούσαμε σαν εύρωστος οργανισμός…..
Δε μένω τυφλός στα ψεγάδια μας, αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μας. Σας παρακαλώ να με συγχωρέσετε που μνημονεύω εδώ προσωπικές μου εμπειρίες, δεν έχω άλλο πειραματόζωο από μένα. Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί, ενός διανοούμενου, αλλά η πίστη και η προσήλωση μου σε ένα κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων, στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη γλώσσα τους, στη δροσιά τους.
Αυτός ο κόσμος μου έδωσε το συναίσθημα, πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στο αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να δω. Και ακόμα με έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες και όταν τις κόψουν πονεί βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν.
Και υπάρχουν ροπές να ξεφύγομε δήθεν από τα παρωχημένα που δε βοηθούν υποτίθεται το σημερινό τεχνοκρατούμενο άνθρωπο και έτσι ζητούν αυτόν τον ακρωτηριασμό. Μου φαίνεται πως αυτές οι ροπές ξεκινούν από την απελπισία για την αξία του ανθρώπου
Είναι συμπτώματα ενός πανικού που εν ονόματι του ανθρώπου τείνουν να κατακερματίσουν την ψυχή του ανθρώπου. Είμαστε ένας λαός με παληκαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε καιρούς διωγμών και άδειων λόγων
Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου θα την απαρνηθούμε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε να γίνομε απόκληροι;»
Καιρός λοιπόν για περίσκεψη, σεβασμό σεμνότητα και ευγένεια από τους δήθεν ειδήμονες..