Το καλοκαίρι του 74 ήταν πολύ δύσκολο για όλους. Στη Κύπρο η Χούντα έκανε πραξικόπημα ενάντια του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου. Στις 20 Ιουλίου η Τουρκία έκανε εισβολή στη Κύπρο και έως τις 16 Αυγούστου κατέλαβε το 40% του νησιού. 200,000 πρόσφυγες έφυγαν για το Νότιο τμήμα του νησιού. Η νέα σχολική χρονιά θα ήταν δύσκολη για χιλιάδες μαθητές. Το Υπουργείο Παιδείας της νέας κυβέρνησης στην Αθήνα προσέφερε σε πολύτεκνες οικογένειες στη Κύπρο βοήθεια με δωρεάν εκπαίδευση στην Ελλάδα.
Μια ομάδα περίπου 80 Κυπριόπουλων, από 11 μέχρι 18 χρόνων, έμπαιναν σε πλοίο στο λιμάνι της Λεμεσού για προορισμό τον Πειραιά...
Στον Πειραιά περιμέναμε να μας παραλάβουν με πούλμαν για να μας πάρουν σε οικογένειες που μας περίμεναν στη Ξάνθη. Όταν το πούλμαν ήρθε, οι αντιπρόσωποι μας βρήκαν πιο μεγάλους από ότι περίμεναν. Οι οικογένειες στη Ξάνθη θέλανε μικρά παιδάκια του δημοτικού, όχι στην ηλικία μας... Έτσι περιμέναμε για ώρες στο λιμάνι να δούμε τι θα μας κάνουν... Τελικά η λύση βρέθηκε με ένα οικοτροφείο στο Καστέλι της Κρήτης. Είχαν θέσεις για όλους μας μαζί.
Ήταν αργά για να ξαναμπούμε σε πλοίο και έτσι μπήκαμε σε πούλμαν για τα βόρεια προάστια της Αθήνας, στη Κηφισιά όπου μας φιλοξένησε ένα ίδρυμα για μια βραδιά. Την επόμενη μέρα ξαναμπαίναμε σε πλοίο στο Πειραιά, αυτή τη φορά με προορισμό τα Χανιά. Από τα Χανιά ξανά σε πούλμαν προς το Καστέλι Κισάμου. Εκει μαζεύτηκαν να μας υποδεχτούν πολλοί Καστελιανοί και το βράδυ έγινε μια μικρή γιορτή στο προαύλιο του οικοτροφείου... Εκει ένα μικρό Κυπριοπουλο έπαιξε το ακορντεον, που έφερε μαζί του από την Κύπρο...
Τα αγόρια έμεναν στο Αρρένων και τα κορίτσια στο Θηλέων. Τα περισσότερα από μας πηγαίναμε στο Γυμνάσιο στο Καστέλι αλλά μερικά αγόρια πήγαιναν στη Τεχνική σχολή που ήταν μέσα στο οικοτροφείο...
Περάσαμε υπέροχα στο Καστέλι για μια ολόκληρη χρονιά, μέχρι τον Ιούλιο του 75. Μετά όλοι μας αποχαιρετήσαμε το Καστέλι και πήγαμε σε διαφορετικές κατευθύνσεις...
Τον Ιούλιο του 2015 έκλεισαν 40 χρόνια από τότε...
Ωραία θα ήταν να ξανά βρισκόμασταν για λίγο στο Καστέλι, όσοι από εμάς θυμόμαστε εκείνες τις μέρες...
Από το ημερολόγιο του Πάνου Φελλά που βρέθηκε για λίγες μέρες στην Κίσαμο.
Περάσαμε υπέροχα στο Καστέλι για μια ολόκληρη χρονιά, μέχρι τον Ιούλιο του 75. Μετά όλοι μας αποχαιρετήσαμε το Καστέλι και πήγαμε σε διαφορετικές κατευθύνσεις...
Τον Ιούλιο του 2015 έκλεισαν 40 χρόνια από τότε...
Ωραία θα ήταν να ξανά βρισκόμασταν για λίγο στο Καστέλι, όσοι από εμάς θυμόμαστε εκείνες τις μέρες...
Από το ημερολόγιο του Πάνου Φελλά που βρέθηκε για λίγες μέρες στην Κίσαμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου