Γράφει ο Κώστας Μαστοράκης
Δεν είχε η Ελλάδα τόση κατρακύλα από συστάσεως του Ελληνικού κράτους όσο τη σημερινή, που καθημερινά επιταχύνεται.
Καταντήσαμε περίγελος διεθνώς και παράδειγμα βδελυγμίας και αποφυγής. Παραδοθήκαμε στην τρόικα.
Με αποτέλεσμα η χώρα σήμερα να βρίσκεται μεταξύ της επόμενης (έκτης) δόσης του δανείου για να κρατηθεί εν ζωή και από την άλλη το πακέτο των μέτρων που εξαγγέλθηκε, το οποίο θα πρέπει να εφαρμοστεί γρήγορα όσο επώδυνα κι αν είναι κάποια από αυτά και όσο μεγάλο πολιτικό κόστος κι αν έχουν, για να είναι η χώρα αρεστή στους δανειστές.
Η υστέρηση στα έσοδα και η υπέρβαση στις δαπάνες του προϋπολογισμού οδηγούν στη λήψη νέων μέτρων.
Ηταν πρακτική της κυβέρνησης να εξαγγέλλει μέτρα και να ψηφίζει νόμους, αλλά να μην εφαρμόζει ούτε τα μεν ούτε τους δε, ανακαλύπτοντας προφάσεις για αναβολή.
Τα δισεκατομύρια των ευρώ πάνε στις τράπεζες και όχι στην πραγματική οικονομία. Η ύφεση βαθαίνει.
Οι περισσότεροι νέοι και νέες νιώθουν να τους έχουν κλέψει το μέλλον, νιώθουν ότι σε αυτή τη πατρίδα δεν έχουν καμμία προοπτική και καμμιά ελπίδα.
Το κράτος ζητάει συνεχώς νέες εισφορές, νέους φόρους, νέες θυσίες.
Για τον απλό πολίτη ....
....δεν υπάρχει καμία συζήτηση και καμία συνεννόηση. Ανακοινώνονται απλώς αποφάσεις με τις οποίες επιβάλλονται χαράτσια. Υπάρχουν οι απειλές ότι θα του κόψουν εκτός από το μισθό και τη σύνταξη και το ρεύμα αν δεν πληρώσει τους κεφαλικούς φόρους που του επιβάλλονται.
Που διάολο πάνε όλα αυτά τα λεφτά και το χρέος διογκώνεται, με τα ελλείμματα στάσιμα; Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο.
Ετσι κατάντησαν την Ελλάδα οι γνωστοί αίτιοι και όμως ακόμα τους χειροκροτεί ο αιώνιος όχλος, αυτή η άβουλη αγέλη.
Η Ελλάδα είναι το σταθερό θύμα πρωτίστως των αχρείων, τους οποίους ο ίδιος ο λαός σύρεται και εκλέγει, παραδίνοντάς τους αφελώς κάθε φορά τα κλειδιά της δικής τους εξουσίας κι άνομης ευζωίας, με την κρυφή ελπίδα των ψηφοφόρων πως κάποιο ψίχουλο θ' απομείνει να γευτούν κι αυτοί...
Στην χώρα που μπορεί ένας πολιτικός να παίρνει μίζες και να μην τρέχει τίποτε, να δίνει δωράκια στο κόμμα του και να μην τρέχει τίποτε, να χτίζει αυθαίρετα και να μην τρέχει τίποτε, να είναι τόσο ανίκανος ώστε μία φυσική καταστροφή να διαλύει την χώρα και να μην τρέχει τίποτε, να παροτρύνει τους πολίτες να παίξουν στο χρηματιστήριο με τα γνωστά αποτελέσματα και να μην τρέχει τίποτε, να έχει δεκάδες ακίνητα και να μην τρέχει τίποτε, να ξεπουλεί τον τόπο του και να μην τρέχει τίποτε...
Και τώρα που ήρθε η ώρα του λογαριασμού τί κάνει; Σπασμωδικές κινήσεις της στιγμής και πρόχειρα "μέτρα". Να τη βγάλουμε σήμερα κι αύριο βλέπουμε...
ΠΗΓΗ
Δεν είχε η Ελλάδα τόση κατρακύλα από συστάσεως του Ελληνικού κράτους όσο τη σημερινή, που καθημερινά επιταχύνεται.
Καταντήσαμε περίγελος διεθνώς και παράδειγμα βδελυγμίας και αποφυγής. Παραδοθήκαμε στην τρόικα.
Με αποτέλεσμα η χώρα σήμερα να βρίσκεται μεταξύ της επόμενης (έκτης) δόσης του δανείου για να κρατηθεί εν ζωή και από την άλλη το πακέτο των μέτρων που εξαγγέλθηκε, το οποίο θα πρέπει να εφαρμοστεί γρήγορα όσο επώδυνα κι αν είναι κάποια από αυτά και όσο μεγάλο πολιτικό κόστος κι αν έχουν, για να είναι η χώρα αρεστή στους δανειστές.
Η υστέρηση στα έσοδα και η υπέρβαση στις δαπάνες του προϋπολογισμού οδηγούν στη λήψη νέων μέτρων.
Ηταν πρακτική της κυβέρνησης να εξαγγέλλει μέτρα και να ψηφίζει νόμους, αλλά να μην εφαρμόζει ούτε τα μεν ούτε τους δε, ανακαλύπτοντας προφάσεις για αναβολή.
Τα δισεκατομύρια των ευρώ πάνε στις τράπεζες και όχι στην πραγματική οικονομία. Η ύφεση βαθαίνει.
Οι περισσότεροι νέοι και νέες νιώθουν να τους έχουν κλέψει το μέλλον, νιώθουν ότι σε αυτή τη πατρίδα δεν έχουν καμμία προοπτική και καμμιά ελπίδα.
Το κράτος ζητάει συνεχώς νέες εισφορές, νέους φόρους, νέες θυσίες.
Για τον απλό πολίτη ....
....δεν υπάρχει καμία συζήτηση και καμία συνεννόηση. Ανακοινώνονται απλώς αποφάσεις με τις οποίες επιβάλλονται χαράτσια. Υπάρχουν οι απειλές ότι θα του κόψουν εκτός από το μισθό και τη σύνταξη και το ρεύμα αν δεν πληρώσει τους κεφαλικούς φόρους που του επιβάλλονται.
Που διάολο πάνε όλα αυτά τα λεφτά και το χρέος διογκώνεται, με τα ελλείμματα στάσιμα; Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο.
Ετσι κατάντησαν την Ελλάδα οι γνωστοί αίτιοι και όμως ακόμα τους χειροκροτεί ο αιώνιος όχλος, αυτή η άβουλη αγέλη.
Η Ελλάδα είναι το σταθερό θύμα πρωτίστως των αχρείων, τους οποίους ο ίδιος ο λαός σύρεται και εκλέγει, παραδίνοντάς τους αφελώς κάθε φορά τα κλειδιά της δικής τους εξουσίας κι άνομης ευζωίας, με την κρυφή ελπίδα των ψηφοφόρων πως κάποιο ψίχουλο θ' απομείνει να γευτούν κι αυτοί...
Στην χώρα που μπορεί ένας πολιτικός να παίρνει μίζες και να μην τρέχει τίποτε, να δίνει δωράκια στο κόμμα του και να μην τρέχει τίποτε, να χτίζει αυθαίρετα και να μην τρέχει τίποτε, να είναι τόσο ανίκανος ώστε μία φυσική καταστροφή να διαλύει την χώρα και να μην τρέχει τίποτε, να παροτρύνει τους πολίτες να παίξουν στο χρηματιστήριο με τα γνωστά αποτελέσματα και να μην τρέχει τίποτε, να έχει δεκάδες ακίνητα και να μην τρέχει τίποτε, να ξεπουλεί τον τόπο του και να μην τρέχει τίποτε...
Και τώρα που ήρθε η ώρα του λογαριασμού τί κάνει; Σπασμωδικές κινήσεις της στιγμής και πρόχειρα "μέτρα". Να τη βγάλουμε σήμερα κι αύριο βλέπουμε...
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου