«Εξαφάνισαν» τις επαρχίες Κισσάμου και Σελίνου

«Εξαφάνισαν» από το χάρτη όλη την επαρχία Κισσάμου, όλη την επαρχία Σελίνου και τμήμα των Σφακίων, οι συντάκτες του τουριστικού περιοδικού «Globus», το οποίο διανεμήθηκε πρόσφατα μαζί με την εφημερίδα «το Βήμα».
Στο χάρτη της Κρήτης με τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα, το δυτικότερο τμήμα του νησιού φαίνεται έρημο, χωρίς καμιά ένδειξη, και χωρίς κανένα τοπονύμιο, παρά το γεγονός ότι εκεί βρίσκονται μερικοί από τους πιο σημαντικούς και γνωστούς ανά τον κόσμο προορισμούς, όπως το Ελαφονήσι, η Φαλάσαρνα και ο Μπάλος.
Το γεγονός αυτό της παράλειψης, προκάλεσε όπως ήταν φυσικό την έντονη διαμαρτυρία της ομοσπονδίας Κύριων Ξενοδοχειακών Καταλυμάτων νομού Χανίων, ο πρόεδρος της οποίας, κ. Εμμανουήλ Γιαννούλης απέστειλε επιστολή προς τον διευθυντή της εφημερίδας «το Βήμα», επισημαίνοντας του την παράλειψη, ζητώντας παράλληλα να γίνει η απαραίτητη αποκατάσταση της πραγματικότητας.
Η επιστολή της Ομοσπονδίας, είναι η ακόλουθη:
«Στο ταξιδιωτικό τουριστικό περιοδικό Globus» τεύχος 12 ( σελίδες 98 - 99 ) το οποίο διενεμήθη επί πληρωμή στους αναγνώστες σας μαζί με την εφημερίδα, γίνεται ταξιδιωτική τουριστική αναφορά στην Κρήτη με το χάρτη της Κρήτης, σε πλήρη ανάπτυξη με πολλές πληροφορίες για τα τουριστικά αξιοθέατα του νησιού.
Με έκπληξη όμως διαπιστώσαμε ότι στο χάρτη αυτό ο μισός Νομός Χανίων εμφανίζεται έρημος.
Υποθέτουμε βέβαια ότι το δημοσιογραφικό αυτό ατόπημα οφείλεται σε παράλειψη των συντακτών της σχετικής σελίδας και όχι σε σκοπιμότητα δυσφήμισης του Νομού Χανίων, και μη σωστής ενημέρωσης των αναγνωστών σας, αγοραστών της εφημερίδας σας.
Θα γνωρίζετε ασφαλώς κ. Διευθυντή ότι στο τμήμα του Νομού Χανίων που στο χάρτη σας εμφανίζεται έρημο, βρίσκεται η παραλία του Ελαφονησίου, με το φημισμένο κεδρόδασος, μία από τις ωραιότερες παραλίες της Ευρώπης, την οποία επισκέπτονται καθημερινά 2.500 – 3.000 άτομα την καλοκαιρινή περίοδο.
Η παραλία Φαλάσαρνα στην Αρχαία Φαλασάρνη, μία απέραντη παραλία με κρυστάλλινη θάλασσα. Η Γραμβούσα, ο Μπάλος με το μεσαιωνικό κάστρο, το φαράγγι της Σαμαριάς, η διαδρομή του οποίου δεν αναφέρεται στο σχετικό χάρτη, ένας εθνικός Δρυμός παγκοσμίως γνωστός. Η κωμόπολη Παλαιόχωρα στο Λυβικό Πέλαγος, η ιστορική Κάντανος, τα ηρωικά Σφακιά, το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης και των Τοπολίων. Δεν θα απαριθμήσουμε άλλες ομορφιές των Χανίων γιατί είμαστε σίγουροι ότι τις γνωρίζετε πολύ καλά τόσο εσείς όσο και ο συντάκτης του τουριστικού οδηγού
Κ. Διευθυντή
Νομίζουμε ότι έχετε υποχρέωση να προβείτε άμεσα στη διόρθωση του σχετικού χάρτη που δημοσιεύσατε με πλήρη στοιχεία για το Νομό Χανίων.
Μια ένδειξη αναγνώρισης του λάθους σας θα ήταν κατά τη γνώμη μας η επανέκδοση του τεύχους 12 του τουριστικού οδηγού CLOBUS, με σωστά στοιχεία και η δωρεά διανομή στους αναγνώστες σας.
Ευελπιστούμε σε μια ενημέρωσή μας για τις ενέργειές σας».

ΠΗΓΗ Ν.ΚΥΡΗΚΑΣ http://www.kirikas.net/news/content/view/1517/1/lang,/

Υ.Σ Φυσικά απο τον δήμο μας δεν πήραν χαμπάρι!

ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ ΛΙΘΓΚΟΟΥ 1582-1650

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΩΝ

Ο Άγγλος περιηγητής Γουλιέλμος Λίθγκοου γεννήθηκε το 1582 στην Σκοτία και από νεαρά ηλικία άρχισε τις περιηγήσεις στην Ευρώπη. Το 1610 έρχεται στην Κρήτη από την ηπειρωτική Ελλάδα με ένα πλοίο Βενετσιάνικο. Μετά από καταδίωξη Τουρκικών πλοίων ανοικτά των Κυθήρων αποβιβάζεται στην Γραμβούσα. Είναι μια λυπηρή ιστορία ενός περιηγητή που ένοιωσε στο «πετσί» του την φτώχια και την εγκληματικότητα της εποχής εκείνης.
Λίγα λόγια για την κατάσταση στο νησί.
Η Βενετοκρατούμενη Κρήτη βρίσκεται σε μια από τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας της εξαιτίας της μεγάλης οικονομικής κρίσης που περνά η άλλοτε κραταιά Βενετία. Οι Τούρκοι έχουν καταλάβει την Κύπρο και το μόνο που ψάχνουν είναι μια αφορμή για να καταλάβουν την Κρήτη. (Θα έλθει λίγο αργότερα το 1644)
Η κατάσταση γενικά στην Κρήτη είναι τραγική και η οικονομική κατάσταση αρκετά δύσκολη, όχι μόνο για τους ντόπιους αλλά και για τους 4.000 μισθοφόρους που έχει μαζέψει η Γαληνότητα στην Κρήτη. Εκείνα τα δύσκολα χρόνια λοιπόν αυτός ο τολμηρός περιηγητής φτάνει στην Κρήτη.

Γράφει λοιπόν:
...Από την Γραμβούσα επροχώρησα μόνος 12 μίλια όπου συνηντήθην με τρεις κακούργους Έλληνες και έναν Ιταλό ληστή, με έδειραν ανηλεώς, μου αφαίρεσαν τα ενδύματα μου και με αφήκαν τελείως γυμνό. Ο Ιταλός αντιληφθείς ότι ήμουν ξένος και δεν εγνώριζα την Ελληνική γλώσσα, ήρχισε να με ερωτά που έχω κρύψει τα χρήματα μου. Του απάντησα ότι δεν έχω άλλα από εκείνα που βρήκαν και του επέδειξα τις συστατικές επιστολές από τον Δούκα της Βενετίας του οποίου ήσαν υπήκοοι. Όταν είδε αυτή την επιστολή με ελυπήθηκε και έπεισε τους άλλους τρεις κακούργους να μου χαρίσουν την ζωή. Κατόπιν μεγάλης λογομαχίας μεταξύ των μου επέστρεψαν τα ρούχα μου και τις συστατικές επιστολές, κράτησαν όμως το μπλε επανωφόρι μου. Μου έδωσαν για ασφάλεια μου μια πήλινη πέτρα με σφραγίδα για να μου χρησιμεύσει αν συναντούσα άλλους συμμορίτες καθ’ οδόν. Τους ευχαρίστησα προσποιούμενος ευγνωμοσύνη και προχώρησα 37 μίλια όπου έφτασα σε ένα πτωχό χωριό Πικεχόρνο, στάθηκε αδύνατο να βρω τροφή, ποτό ή κατάλυμα για το πολυβασανισμένο μου κορμί
Με περικύκλωσαν οι αφιλόξενοι κάτοικοι και με περιγελούσαν γιατί ήμουν μόνος και δεν εγνώριζα την γλώσσα .Εφαίνοντο βάρβαροι και τελείως απολίτιστοι, γιατί όλοι οι κάτοικοι της Κρήτης είναι τυραννικοί, αιμοβόροι και απατεώνες. Μια γριά με λυπήθηκε και κρυφά μου έδειξε ένα παραθαλάσσιο σπήλαιο για να αναπαύσω το κουρασμένο μου σώμα μου και την άδεια κοιλιά μου. Μόλις ξημέρωσε έφυγα για τα Χανιά που έφτασα το μεσημέρι .

-(Είναι δύσκολο να καταλάβουμε για ποιο χωριό αναφέρει, από την απόσταση που έκανε από την Γραμβούσα και μάλλον εννοεί το ακρωτήριο τα πρώτα 12 μίλια φτάνει κάπου στο Καστέλι, έτσι αν προσθέσομε και άλλα 37 μίλια -και το παράξενο πως τα μετρούσε- σίγουρα φτάνει κάπου μετά την Κίσαμο προς τα Χανιά. Η παραθαλάσσια σπηλιά και το ότι έκανε 5-6 ώρες με τα πόδια να φτάσει στα Χανιά μας οδηγούν στην περιοχή του Κολυμβαρίου. Ποιο όμως είναι το χωριό Πικεχόρνο;
Όσο για την περιγραφή και πως είδε τους ανθρώπους, μάλλον είναι δικαιολογημένη αν σκεφτούμε τι πέρασε από τους ληστές και καταλαβαίνουμε την αγωνία του να εξαφανιστεί από την περιοχή αφού δεν είδε ούτε την Κίσαμο πόλη, αλλά την προσπέρασε τροχάδην χωρίς περιγραφή. Βέβαια προκαλεί εντύπωση το ότι αφού ξαναπήρε τα χαρτιά του-τα υπογεγραμμένα από τον Δούκα - γιατί δεν σταμάτησε στον Βενετό διοικητή της πόλης του Καστελιού.
Αλλά και η συνέχεια του ταξιδιού του δεν υπήρξε καλύτερη μιας και στην παραμονή του στα Χανιά, παραλίγο να συλληφθεί από τους Ενετούς).

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

Νέο ρόλο για τη Σούδα ετοιμάζουν οι Αμερικανοί

"Τον Απρίλιο του 2008 πραγματοποιήθηκε μεγάλη άσκηση, στη Ναυτική Βάση της Σούδας, στις εγκαταστάσεις του νέου "Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής" (ΚΕΝΑΠ) το οποίο έχει αναλάβει και την ταχύρρυθμη εκπαίδευση ειδικών από όλο τον κόσμο σε αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις που έχουν σχέση με την ενέργεια.
Η Σούδα λόγω της ειδικής της θέσης, θεωρήθηκε ιδανική για εκπαίδευση και βάση αποστολών με αντιτρομοκρατικό περιεχόμενο και ως εκ τούτου αναβαθμίστηκε από το ΝΑΤΟ μια και αποτελεί κόμβο της ασπίδας προστασίας των ενεργειακών δρόμων της Ευρώπης. Η βάση της Σούδας, στο χώρο του πλανήτη που μπορεί να ελέγξει, έχει αναλάβει ενεργό και σημαντικό ρόλο στον πόλεμο των αγωγών που έχει ξεσπάσει στο μεταψυχροπολεμικό οικονομικό τοπίο.
Η άσκηση του Απρίλη επικεντρώθηκε σε σενάρια και ασκήσεις που έχουν σχέση με διαδικασίες ελέγχου εμπορικών πλοίων, επιχειρήσεις απαγορεύσεως (Maritime Interdiction Operations) καθώς και επιχειρήσεις έρευνας – διάσωσης πλοίων που θεωρούνται ύποπτα ή κινδυνεύουν από τρομοκρατική επίθεση.
Σύμφωνα με την μελέτη που αφορά τη Σούδα, το ΝΑΤΟ μπορεί να αναλάβει ενεργό δράση καθώς διαθέτει τα μέσα για να ανταποκριθεί σε αυτό το ρόλο με συμμετοχή της δύναμης ταχείας αντίδρασης NRF, η οποία είναι μοναδική και αποτελεί βασική δύναμη για την προστασία των ενεργειακών εγκαταστάσεων των χωρών - μελών της Συμμαχίας. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να ελέγξουν τους νέους ενεργειακούς δρόμους μονοπωλιακά και με τον απόλυτο έλεγχο των πετρελαϊκών αποθεμάτων, χρησιμοποιώντας το ΝΑΤΟ ως παγκόσμιο χωροφύλακα της ενέργειας. Σχεδόν όλες οι «φιλοαμερικανικές» κυβερνήσεις του πρώην ανατολικού μπλοκ έχουν ήδη συνάψει τεράστιες ενεργειακές συμφωνίες με τη Μόσχα, ακολουθώντας τη Γαλλία και τη Γερμανία και σε πείσμα της Αμερικής. Η Ελλάδα και άλλες βαλκανικές χώρες έχουν σαφέστατα ταχθεί υπέρ της ενεργειακής συνεργασίας με το Κρεμλίνο και αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο στο τεράστιο παιχνίδι της παγκόσμιας κυριαρχίας, αφού μέσω αυτών θα υλοποιηθούν τα σχέδια της Ρωσίας ή θα αποκρουστούν αυτά τα σχέδια από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι στιγμής η Ελλάδα παίζει και στα δύο ταμπλό μέσω του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης αλλά και διπλωματικά μέσω του αναβαθμισμένου ρόλου της Σούδας που πρόκειται να "αστυνομεύει" τα αμερικανικά ενεργειακά συμφέροντα στην περιοχή μας. Με ενδιαφέρον αναμένεται η στάση που θα τηρήσει ο Ομπάμα αλλά και ο επόμενος ΥΠΕΞ των ΗΠΑ. Ο νέος πρόεδρος της Αμερικής φαίνεται ότι θα επιχειρήσει εξομάλυνση των σχέσεων με τη Ρωσία."

ΠΗΓΗ EXASTAL http://exastal.blogspot.com/

ΟΜΟΨΥΧΙΑ–ΟΜΟΦΩΝΙΑ; ΜΠΑ ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΤΥΧΗ ;

Δεν θυμάμαι πότε πρωτοάκουσα για τον περιφερειακό δρόμο στο Καστέλι, μα σίγουρα θα ήταν πριν από μια 12ετία. Από τότε πολλά άλλαξαν, πολλοί άλλαξαν, αλλά περιφερειακός δεν έγινε ποτέ.
Δεν ξέρω τι έφταιξε, ποιοι ή ποιος φταίει, όμως το σίγουρο είναι ότι σήμερα είναι ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε να γίνει αυτό το έργο.
Έτσι διαβάζοντας την πρόσκληση για την ειδική συνεδρίαση στις 10-11 με μοναδικό θέμα την πορεία της μελέτης του έργου παράκαμψης της πόλης της Κισάμου δεν το κρύβω ότι συγκινήθηκα (πολύ μελό τις τελευταίες μέρες με έχει πιάσει). Επιτέλους είπα, να το έργο που θα μας ξεμπλοκάρει, να το έργο που θα μας κάνει να φανούμε σαν μια καθωσπρέπει πόλη.
Πήγα και ήμουν αισιόδοξος ότι νέος αέρας φυσά στην πόλη μας, επιτέλους στα μεγάλα και σοβαρά θέματα που ταλανίζουν την περιοχή μας υπάρχει ομοψυχία, υπάρχει ομοφωνία, είναι όλοι στο δημοτικό συμβούλιο μια γροθιά στις δύσκολες ώρες, δυστυχώς απογοητεύτηκα.
Η μια πρόταση που υπήρχε ως και την τελευταία στιγμή κ. Καλαιτζάκη, απότομα απόκτησε και αδελφάκι και μάλιστα δίδυμο (ίδια πρόταση αλλά από διαφορετικά χείλη ειπωμένη), η ομοψυχία και ομοφωνία έγινε μανία, θυμός και προαποφασιζόμενες αποχωρήσεις. Το ρεζουμέ για να μην σας κουράζω, η δημοτική αρχή αν και έπαιξε στο γήπεδο της, με παίκτες παραπάνω, ακόμα και τον διαιτητή είχε με το μέρος της έχασε και μάλιστα με μεγάλη διαφορά 7-4. Η απόφαση από ομόφωνη έγινε κατά πλειοψηφία, κάτι που έδειξε την γύμνια μας στα μεγάλα θέματα, αλλά και την εγωιστική μας διάθεση να πάμε κόντρα στην απλή κοινή λογική.
Ίσως αυτός ο περιβόητος περιφερειακός να μην γίνει ποτέ, ίσως κάποιοι συγκινηθούν με το χάλι μας και μας τον κάνουν, δεν έχει και πολύ σημασία, η ιστορία όμως θα γράψει ότι στα σοβαρά θέματα που τόσο τα έχουμε ανάγκη δυστυχώς απλά …..περνούσαμε και είπαμε να ανέβουμε για κανένα καφέδακι.

ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΕΝ-ΟΧΛΗΤΟΙ !!!

Διάβασα τις προάλλες την λιτή ανακοίνωση της ΑΝΕΝ, που ανέφερε μεταξύ των άλλων, ότι αφού έληξε η ναύλωση με το πλοίο «Πήγασος» η εταιρεία βρίσκεται σε διαρκεί αναζήτηση για εξυπηρέτηση του επιβατικού της κοινού.
- Δεν σας κρύβω ότι με πήραν….. τα γέλια αλλά και τα κλάματα μαζί. Από την μια γελούσα με τον τρόπο που κάποιοι μας πλασάρουν τα σοβαρά θέματα και από την άλλη έκλαιγα για το χάλι μας και την αδιαφορία μας.
- Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ξαναγράψω αυτά που είναι γραμμένα στην σελίδα της εταιρείας, γραμμένα από αυτούς που διαψεύδουν καθημερινά τον εαυτό τους. Γράφουν λοιπόν τα σαΐνια μας.
ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΠΛΟΙΟΥ

Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας με απόφασή του την 6.3.2000 χορήγησε στην ΑΝΕΝ, άδεια σκοπιμότητας για πλοίο το οποίο να μπορεί να δρομολογηθεί στη γραμμή ΚΙΣΑΜΟΥ - ΚΥΘΗΡΩΝ - ΓΥΘΕΙΟΥ - ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ με λιμάνι αφετηρίας της ΚΙΣΑΜΟΥ (το πιάσατε, κάθε μέρα είναι στο λιμάνι το ατιμούλη) και θα εκτελεί δρομολόγια στις ακόλουθες διαδρομές:

α) ΚΙΣΑΜΟΣ - ΚΥΘΗΡΑ - ΓΥΘΕΙΟ

β) ΚΙΣΑΜΟΣ - ΚΥΘΗΡΑ - ΚΑΛΑΜΑΤΑ

γ) ΚΙΣΑΜΟΣ - ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ - ΚΥΘΗΡΑ - ΠΕΙΡΑΙΑ

Το πλοίο υποχρεούται σε διαρκή και πλήρη εξυπηρέτηση της γραμμής καθ' όλη τη διάρκεια του έτους και να προσεγγίζει στα ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ κατά την μετάβαση και επιστροφή τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα στη διαδρομή.

ΣΤΟΛΟΣ

Μετά από έρευνα της Ελληνικής και Παγκόσμιας αγοράς, επί τόπου εξέτασης πολλών πλοίων από ειδικούς και μέλη του Δ.Σ. και αξιολόγησης αυτών, (λείπουν τα ονόματα που έκαναν την αξιολόγηση αυτό θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να το μαθαίναμε) επιλέχτηκε ως καταλληλότερο το ΕΓ/ΟΓ ΑΝΕΜΟΣ, το οποίο αγοράσθηκε στο ποσό του ενός δισεκατομμυρίου εξακοσίων πενήντα εκατομμυρίων (1.650.000.000) δρχ.,(μιας και είναι παλαιάς κοπής σας τα κάνω και νέας 4.850.000 ε ) μετονομάσθηκε ΕΓ/ΟΓ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ και καταχωρήθηκε στο νηολόγιο ΠΕΙΡΑΙΑ (Ν.Π. 9465).
- Σταματάτε να γελάτε γιατί μόνο για γέλια δεν είναι!!!
Φυσικά δεν υπάρχει λόγος να μην τονίζω τακτικά και την ιστορία του πλοίου μας.
Ιστορία αρκετά μεγάλη και από ότι φαίνεται η ζωή του καραβιού μας ήταν και είναι πολυτάραχη, πολύ πολυτάραχη.
«Ναυπηγήθηκε πριν από 34-35 ολόκληρα χρόνια, στην μακρινή Ιαπωνία και συγκεκριμένα στα ναυπηγεία SHIN KURUSHIMA του Τόκιο. Τα πρώτα του ταξίδια του τα έκανε με το όνομα FERRY MUROTO και σημαία Ιαπωνίας. Το 1983 μετονομάστηκε σε KURUSHIMA MARU με την ίδια πάντα σημαία. Το 1988 ύψωσε σημαία Ονδούρας και ξαναβαφτίστηκε με το όνομα LINK. Για τρεις μέρες όλο κι όλο... Κι αμέσως μετά έγινε ΑΝΕΜΟΣ! Ελληνικός άνεμος πλέον... Με το σημερινό όνομα ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ κυκλοφορεί (ούσε) τα τελευταία δέκα χρόνια, ώσπου κάποια ξέρα άτιμη, ήρθε και το τράκαρε.

- Νομίζω πως δε θα ήταν καθόλου κακή ιδέα την ιστορία του πλοίου μας να γίνει ταινία. Φυσικά προτιμότερο είναι να την έχουν αναρτημένη σε εμφανές σημείο του πλοίου ώστε να ξέρει ο επιβάτης με τι ακριβώς καράβι ταξιδεύει.
Σαν δε ντρεπόμαστε;

ΕΝΑΣ ΓΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

BUONDELMONTI CRISTORHORUS
MΠΟΥΟΛΤΕΜΟΝΤΙ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣΦλωρεντίνος μοναχός, από τους πρώτους περιηγητές που έρχονται στην Κρήτη. Με μια γαλέρα κάνει τον περίπλου της, έχοντας μαζί του το Βενετσιάνικο φιρμάνι .
Έφτασε σε λιμάνια και παραθαλάσσιες πόλεις λίγο μετά το 1415, παρατήρησε ανθρώπους, είδε αρχαίες πολιτείες, τις κατέγραψε και άφησε ένα πραγματικό θησαυρό. Το έργο του που εκδόθηκε μετά στην Βενετία με τίτλο «Ένας γύρος της Κρήτης» έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση στην εποχή του που επηρέασε τους μετέπειτα ταξιδιώτες (περιηγητές).
- Βασικός σκοπός του ταξιδιού του η αγορά παλαιών χειρογράφων από Μοναστήρια και ιδιώτες, συνάντησε σθεναρά αντίσταση για τον σκοπό αυτό, μάλιστα ξυλοφορτώθηκε –όπως ο ίδιος αναφέρει – όταν προσπάθησε να αποσπάσει χειρόγραφο για τον βίο του Αι Κυρ Γιάννη. Στην περιήγηση του στην Βόρεια Ακτή -έτσι ονομάζεται -το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου του, αναφέρει για την Κίσαμο, αρκετές φορές όμως κάνει λάθος στην ονοματολογία .
Λίγα λόγια για την κατάσταση στο νησί την στιγμή που έφτασε ο BUONDELMONTI.
Η Κρήτη βρίσκεται εδώ και δύο αιώνες στη κατοχή των Ενετών, η σημαία του Αγίου Μάρκου κυματίζει στο νησί, αν και πριν λίγα χρόνια η αποστασία του Αγίου Τίτου είχε ταρακουνήσει την Γαληνότητα της Βενετίας. Τα χρόνια 1400-1450 με την εσωτερική ειρήνη και την ποιο μακρόχρονη εσωτερική ηρεμία θεωρούνται σαν τα καλύτερα που πέρασε το βασανισμένο νησί. Βρισκόμαστε λίγο πριν την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και η Βυζαντινή αυτοκρατορία παραπαίει, τότε λοιπόν φτάνει ο Φλωρεντίνος μοναχός .
Αναφέρει λοιπόν
Συνεχίζοντας την πορεία μας και διευθυνθήκαμε πρώτα προς τον αρχαίο Ραμνούντα*, που σήμερα το λένε λιμάνι Γραμπούσας. Εισχωρήσαμε πλέοντες ανάμεσα σε βράχους
σ’ ένα λιμάνι που το κρίναμε προφυλαγμένο από ανέμους. Έπειτα απλώσανε γρήγορα το πανί και προσεγγίσαμε το ψηλό ακρωτήριο.(Προκαλεί μεγάλη εντύπωση ότι συγχέει την ρωμαϊκή πόλη Ραμνούς που οι σημερινοί ειδικοί με επιφύλαξη τοποθετούν στο Στόμιο Κισάμου με το λιμάνι στην Γραμπούσα.

Δεν μιλάει για το κάστρο της Γραμβούσας, γιατί απλά δεν υπήρχε μιας και κτίσθηκε το 1579-1584 από τους Βενετούς. Πρέπει όμως να υπήρχε και από αρχαιοτάτων χρόνων μικρό φρούριο γιατί ο Όμηρος την Γραμβούσα και την Αγριογραμβούσα που τις ονομάζει Κωρύκιαι νήσοι αναφέρει: « Ένα μπρούτζινο νησί με ένα μπρούτζινο φρούριο στην κορυφή, όπου ζούσε ο Αίολος με τους γιους και τις κόρες του τρεφόμενοι με φουριάρικες κατσίκες. Τελευταία ο γεωγράφος Τιμόθεος Σεβερίν του πανεπιστημίου της Οξφόρδης ψάχνοντας στα αρχεία της Βενετίας το ημερολόγιο του εργολάβου της Γραμβούσας, διαπίστωσε ότι πράγματι υπάρχει αναφορά για αρχαίο φρούριο)
Βλέπομε όχι μακριά προς βορρά το νησί που λέγεται Συγγελιό (Συγκλιό) Είχε μια πόλη που έβλεπε προς βορρά ….Σήμερα υπάρχουν μόνο άγρια γαϊδούρια . Οι πειρατές έρχονται συχνά στο νησί.
….Αναπαυθήκαμε από τον κόπο του ταξιδιού στις παρυφές του ακρωτηρίου Κωρυκού. Έπειτα σκαρφαλώνω αυτό το βουνό από ένα επικίνδυνο μονοπάτι .Στην κορυφή σ’ένα στενό πλάτωμα βρισκόταν μια πόλη, της οποίας μπορούμε να διακρίνουμε τα τείχη, σε αρκετό ύψος από την επιφάνεια του εδάφους. Ακόμη βλέπομε πολύ καθαρά, σπίτια χτισμένα με μεγάλη επιμέλεια, με υπόγεια δωμάτια και επαινούμε την αξιόλογη τέχνη με την οποία οι δεξαμενές είναι σκαμμένες στο βράχο.(πραγματικά είναι αρκετά δύσκολο να κατανοήσεις προς τα πού πήγε, σαν πρώτη σκέψη και βάση ότι είδε τείχη και σκαμμένες δεξαμενές συμπεραίνομαι ότι από τον Μπάλλο με μονοπάτι έφτασε ως τα Φαλάσαρνα, έτσι είδε την αρχαία τότε πολιτεία –ερείπια βέβαια. Από την άλλη όμως αναφέρει στην κορυφή σε ένα πλάτωμα βρισκόταν η πόλη, αυτό δημιουργεί αντίφαση αφού τα Φαλάσαρνα δεν βρίσκονται στο βουνό αλλά αντιθέτως στην θάλασσα- πρόκειται για άλλη αρχαία πόλη; Δυστυχώς δεν αναφέρει κανένα όνομα. Ο Πτολεμαίος αναφέρει (ΙΙΙ,15,2) για Κώρυκος άκρα και πόλις , ίσως πρόκειται γι’αυτήν την πόλη άγνωστη όμως ως και σήμερα.
Στο βιβλίο ΙΙ του Πάσλευ στην σελίδα 62, 51 μετάφραση Δ. Γόντικας 1994 αναφέρει όλο το παραπάνω κείμενο ακριβώς λες και πρόκειται για αντιγραφή μόνο που ο περιηγητής είναι ο Cornaro I. 87, ακόμα αναφέρετε και στους Σταδιασμούς 337)
Αφού κατεβήκαμε με μεγάλο τρόμο διευθύνομαι προς τους συντρόφους μου οι οποίοι ήδη σπεύδουν να υψώσουν το πανί το δεμένο στο ξάρτι. Προχωρούμε έχοντας τη στεριά στη δεξιά πλευρά του πλοίου. Στη μέση μπορεί να δει κανείς από μακριά εδώ και εκεί κυπαρίσσια.
(έχουν πλέον γυρίσει το ακρωτήριο και ακολουθούν σιγά –σιγά την διαδρομή που κάνομε και εμείς επιστρέφοντας από τον Μπάλλο)
Βλέπομε το ακρωτήριο Ώμον ; και μας φαίνεται ότι σχεδόν αγγίζει τα άστρα .Διακρίνω κοιλότητες και υψηλά σπήλαια που μοιάζουν με την Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Τέτοιους βρυχηθμούς άφηναν τα νερά ανάμεσα στις χίλιες σχισμές των βράχων
Φτάνουμε γρήγορα σε ένα αρχαίο λιμάνι, καταφαγωμένο από τα κύματα.

(Μαύρο- Μώλος)

Όχι μακριά, σε απόσταση μισού μιλίου βλέπομε να ασπρίζει η αρχαία Κίσαμος. Σπεύδουμε να τη φτάσομε από την αμμώδη ακτή. Ο διοικητής του Καστελλιού δεν άργησε να έλθει να μας συναντήσει. (σίγουρα προκαλεί μεγάλη εντύπωση που αναφέρει για διοικητή του Καστελλιού, αυτό σημαίνει ότι υπήρχε από τότε φρούριο. Σήμερα γνωρίζομε ότι το φρούριο του Καστελλιού κατασκευάστηκε το 1554, μάλλον θα πρόκειται για παλαιότερο Βυζαντινό φρούριο, άγνωστο ως και σήμερα. )

Αφού μας πρόσφερε πλούσιο γεύμα, μας έδειξε στην εκτεταμένη πεδιάδα τα υπολείμματα της αρχαιότητας. Στρέφομαι τα μάτια μας προς όλα τα μέρη, ακολουθούμε τα βήματα του. Φτάνουμε σε λίγο, σχεδόν στο μέσον της πόλης, κοντά σε μια πηγή* της οποίας τα άφθονα νερά διαγράφοντας καμπύλες, προσπαθούν να ξεχειλίσουν από τις όχθες.
(Μάλλον εννοεί την πηγή του Μαρή*)
Ενώ προχωρούσαμε έτσι, είδα ένα μεγάλο παλάτι με κίονες. Είναι πια σχεδόν κατεστραμμένο και σε μια γωνιά παρατήρησα μαρμάρινες επιγραφές.
(έως και σήμερα παρά τις ανασκαφές παλάτι δεν έχει βρεθεί στο Καστέλι, εκτός αν είναι ο σημερινός αρχαιολογικός χώρος πίσω από το κέντρο υγείας )
…Βλέπεις μου είπε ο οδηγός το ρέμα του Τυφλού και το παλιό πέτρινο γεφύρι του; Τους περασμένους καιρούς πότιζε όλη την πόλη.
(για το πέτρινο γιοφύρι του Τυφλού γίνεται αναφορά και το 1834 την τεράστια βάση του είδε και ο Πάσλευ, βέβαια άγνωστο σε ποιο ύψος του ποταμού υπήρχε.)
Κοίτα τους αναρίθμητους τάφους που υπάρχουν ακόμα. Όταν φυσούσε ο νοσηρός νότος, οι πατέρες μας έμπαιναν σ’ αυτά τα υπόγεια για να προφυλαχθούν.
( είναι γεγονός ότι αρχαίοι τάφοι έχουν βρεθεί σε πολλά οικόπεδα στο Καστέλι όπως, οικ. Φαντάκη, οικ.Μαρεντάκη, οικ. Ραισάκη, οικ. Κουγιεντάκη, και βρίσκονται εντός της περιοχής του Ρωμαϊκού νεκροταφείου. Οι τάφοι στο οικ. Φαντάκη & οικ. Κουγιεντάκη πλησιάζουν λίγο την περιγραφή του συγγραφέα μιας και είναι λαξευτοί στο βράχο με σκαλιά.)
Αφήνουμε αυτό το μέρος και προχωράμε μισό μίλι προς νότια ως ένα εκκλησάκι. ….παίρνομε ένα δρόμο προς δεξιά .Λίγο πιο πέρα διακρίνομαι ένα παλιό ναό. Μπαίνουμε και ο οδηγός μου λέει «κοίταξε το δάπεδο. Θα αναγνωρίσεις εδώ ένα ψηφιδωτό, που έπειτα από αιώνες, δεν καταστράφηκε, ούτε από τις βροχές ,ούτε από τους σεισμούς, ούτε από την υγρασία. Βλέπεις κι αυτό το αμπέλι, υπάρχουν στο έδαφος ερείπια από πορφυρίτη και μάρμαρο.(γίνεται λόγος για ψηφιδωτό από την περιγραφεί ίσως ο χώρος αυτός να είναι στο ίδιο χώρο που βρίσκεται ο μητροπολιτικός ναός του Καστελλιού, ή ο χώρος σήμερα πίσω από την τράπεζα Πειραιώς που βρέθηκε πρόσφατα μεγάλο ψηφιδωτό. Όσο για τα ψηφιδωτά η αρχαία Κίσαμος είχε σχολή και αυτό φαίνεται και από την ποιότητα αλλά και από την ποσότητα που έχει βρεθεί ως και σήμερα, αλλά και από ορισμένα που έχουν βρεθεί ενυπόγραφα. (Μερώπας)
….. Αλλά εκτός του ότι τέτοιες αρχαιότητες δεν μας είναι αναγκαίες, η καλή απόδοση του αμπελώνα απαγορεύει στον ιδιοκτήτη να ξεριζώσει αυτά τα γόνιμα κλήματα»

(κύριο προϊόν της περιοχής είναι το κρασί ,που αποτελεί και εξαγωγικό προϊόν Ενετοί και Ρωμαίοι, έστελναν το υπέροχο κρασί της Κισάμου σε όλη την γνωστή οικουμένη.
….Κάναμε ένα σύντομο γύρο της πόλης ,που μου φάνηκε ότι εκτείνεται σε μια περίμετρο δυο μιλίων. Την εγκαταλείπομε ύστερα από αυτήν την επίσκεψη, ενώ αυτός που μας φιλοξένησε φορτώνει το πλοίο μας με μεγάλα ψάρια πιασμένα στο γιαλό. Όλοι τον ευχαριστούμε χαρούμενοι, ενώ οι ναύτες προετοιμάζουν την αναχώρηση μας.
Πραγματικά από την περιγραφή του Μπουοντεμόντι καταλαβαίνουμε ότι η Κίσαμος κατά τον 15ον αιώνα ήταν ένα ψαροχώρι μικρό αλλά αρκετά ενδιαφέρον, ακόμα μας κάνει έκπληξη σε πόση έκταση υπήρχαν αρχαία διασκορπισμένα.
Είναι άγνωστος ο πληθυσμός της Κισάμου τα χρόνια αυτά, αλλά σε απογραφεί που έγινε αργότερο 1579 δηλαδή 129 χρόνια μετά ο πληθυσμός της Κισάμου ή όπως το αναφέρουν οι ενετοί Castel Chissamo είχε 562 κατοίκους και ότι τον τίτλο του Εκατόνταρχου είχαν στην περιοχή μας ο Μανόλης Κοπαίος από τα Μεσόγεια, ο Νικολέτος Τριπόδης του Μιχαήλ από της Καλάθενες και ο Γιώργος Λεμονίτης από τον Ραβδούχα. (Καστροφύλακας)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΟΝΑΛΑΚΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ http://www.flickr.com/search/?q=DIMITRIOS+GONALAKIS

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΟΝΑΛΑΚΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΟΝΑΛΑΚΗΣ

ΟΙ ΨΑΡΟΜΙΛΙΓΚΟΙ

Ένα από τα μεγαλύτερα δράματα στην εποχή της ενετοκρατίας παίχτηκε στην περιοχή μας και έγινε θρύλος για να μας δείχνει την γενναιότητα και την αποφασιστικότητα των κατοίκων της Κρήτης, ενάντια στην μεγάλη γαληνότητα και στο φτερωτό λιοντάρι του Αγίου Μάρκου.
Μια εποχή που οι επαναστάσεις διαδεχόταν η μια την άλλη και φανέρωναν τον ασταμάτητο πόθο των κρητικών για την λευτεριά τους, έρχεται η δραματική ιστορία της οικογένειας των Ψαρομιλίγγων να μας θυμίσει τι θυσίες χρειάστηκαν για να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα ελεύθεροι την γη μας, την Πατρίδα μας.
Ιστορικά η επανάσταση των Ψαρομιλίγγων ξεκίνησε το 1341 επτά χρόνια μετά την επανάσταση του Βάρδα Καλλέργη και του Κισαμίτη Νικολάου Πρικοσιρίδη.
Τα πραγματικό όνομα των Ψαρομιλίγγων ήταν Σκορδίλιδες. Ο Κωνσταντίνος, οι γιοι του Μιχαήλ και Εμμανουήλ, αλλά και ο ανεψιός του Δημήτριος ήταν αυτοί που ξεκίνησαν ένα αγώνα για την λευτεριά με ορμητήριο τα σφακιανά βουνά. Μια επανάσταση που είχε άδοξο τέλος και οι Ψαρομίλιγγοι καταδιωγμένοι έφτασαν στην Κίσαμο για να κρυφτούν στο Τοπολιανό φαράγγι και στην σπηλιά της Αγίας Σοφίας.

Την εποχή εκείνη επίσκοπος Κισάμου ήταν ο Μισαήλ Ψαρομίλιγγας αδελφός του Κωνσταντίνου, ο οποίος ήταν αυτός ο λόγος που ήλθαν στην Κίσαμο αλλά και αυτός που τους έκρυψε στο απόρθητο Τοπολιανό φαράγγι.

Οι Βενετοί από την άλλη ξεκίνησαν ένα τρομερό κυνηγητό με καθημερινές σφαγές και βασανιστήρια, προσπαθώντας να τους κάνουν να παραδοθούν .
Ο γενναίος δεσπότης βλέποντας αυτή την τραγική κατάσταση πήρε μια απόφαση για να γλιτώσει τον άμαχο λαό αλλά και τα ανίψια του, πρότεινε να αποκεφαλίσουν αυτόν και τον αδελφό του και να πάνε τα κεφάλια τους στους Βενετούς σαν πειστήρια.
Το τέλος του δράματος παίχτηκε λίγο αργότερα μες στην σπηλιά της Αγίας Σοφιάς με τον μικρό ανιψιό τους τον Δημήτριο να ορκίζεται σε θεό και πατρίδα και να κόβει τα κεφάλια των συγγενών του, ώστε να πάρει χάρη προσφέροντας τα στον κατακτητή για να συνεχίσει λεύτερος μια νέα επανάσταση αργότερα.
Την ανδρεία της οικογένειας των Ψαρομίλιγγων ύμνησαν και θαύμασαν ακόμα και οι ίδιοι οι κατακτητές.
Από την εκκλησία τιμώνται σαν εθνομάρτυρες.
Θρύλος ή πραγματικός γεγονός κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα, η σπηλιά της Αγίας Σοφίας ξέρει και μάλλον κρατά καλά φυλαγμένο το μυστικό της.

Βιβλιογραφία Β. Χαρωνίτης, Θ. Δετοράκης, Πολ. Φορ.

ΒΓΗΚΑΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Έντονη είναι η κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ του Δήμου Πελεκάνου και του δήμου Ινναχωρίου, για το θέμα των διοικητικών ορίων του Ελαφονησίου και για την κατασκευή του Νότιου Οδικού Άξονα από το Ελαφονήσι μέχρι τον Κριό. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Δήμαρχος Πελεκάνου Γιώργος Ζουριδάκης σκοπεύει να προχωρήσει σε κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον του Δήμου Ινναχωρίου, για να μπλοκάρει τη διαδικασία της υλοποίησης της μελέτης ΣΧΟΑΠ του Δήμου, διότι θεωρεί ότι αυτή τη στιγμή η συγκεκριμένη μελέτη εμποδίζει την ανάπτυξη της περιοχής του Δήμου Πελεκάνου, από το Ελαφονήσι μέχρι τον Κριό. Ειδικότερα ο δήμος Πελεκάνου εκτιμά ότι του «φορτώνονται» όλες οι απαγορεύσεις για περιβαλλοντικά ζητήματα, βάσει της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης για το Ελαφονήσι και της προστασίας της φύσης που απορρέει απ’ τη συμμετοχή της περιοχής στο Δίκτυο «Natura 2000», ενώ η μελέτη τον αναγκάζει να μην κατασκευάσει το δρόμο «Ελαφονήσι Κριός», που είναι απαραίτητος για την περαιτέρω ανάπτυξη του δήμου Πελεκάνου και ο οποίος προβλέπεται από την μελέτη του Νότιου Οδικού Άξονα Κρήτης. Μια σοβαρή ένσταση εξάλλου του Δήμου Πελεκάνου έχει να κάνει με την καταπάτηση των ορίων του Ελαφονησίου από το δήμο Ινναχωρίου, καθώς ο Δήμος Ιναναχωρίου έχει «καταλάβει» παράνομα, μέσα από τον ΣΧΟΟΑΠ του, πενήντα μέτρα από την παραλία του Ελαφονησίου, που ανήκαν μέχρι σήμερα στο Δήμο Πελεκάνου. Όλα αυτά τα γεγονότα έχουν οδηγήσει στη σκέψη το Δήμο Πελεκάνου να μην εγκρίνει από την πλευρά του την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτητου Ελαφονησίου, που αυτές τις ημέρες ολοκληρώνεται. Όπως τόνισε στο«ν.Κ.» ο κ. Ζουριδάκης, «αν η μελέτη ΣΧΟΟΑΠ του Δήμου Ινναχωρίου δεν καθορίσε επακριβώς τα σύνορα στο Ελαφονήσι δεν πρόκειται με τίποτα να προχωρήσει. Εξάλλου εάν μέσα στο χώρο του Ελαφονησίου, που βρίσκεται στο δήμο Ινναχωρίου, δεν προβλεφθεί η κατασκευή του Νότιου Οδικού Άξονα, που ξεκινάει από το Καστέλι και τον Πλάτανο και μέσω του Στομίου και του Ελαφονησίου οδηγείται στην Κουντούρα και στην Παλαιόχωρα, πάλι η μελέτη ΣΧΟΟΑΠ δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθεί, διότι ανάπτυξη χωρίς δρόμους πρόσβασης και εθνικούς δρόμους δεν μπορεί να υπάρξει. Ανάπτυξη δεν υπάρχει από το δρόμο των Τοπολίων και ούτε υπάρχει ανάπτυξη από τον παλιό χωματόδρομο της Σκλαβοπούλας. Απ’ την πλευρά του ο Δήμαρχος Ινναχωρίου, αναφερόμενος στην μελέτη ΣΧΟΟΑΠ του Δήμου Ινναχωρίου, επεσήμανε στο «ν. Κ.» ότι «στις 10Οκτωβρίου έγινε η επίσημη παρουσίαση της μελέτης απ’ τους μελετητές στο δημαρχείο της περιοχής». Στη συνεδρίαση τέθηκαν πολλοί προβληματισμοί και παρατηρήσεις απ’ τους παρευρισκόμενους. Εξάλλου συνεδρίασε την περασμένη εβδομάδα η Επιτροπή Επίβλεψης της μελέτης στο Νομαρχιακό Μέγαρο και κατά τη διάρκειά της ειπώθηκαν πολλά πράγματα, τα οποία δεν γνωρίζαμε». Ακολουθούμε λοιπόν μία πορεία οριστικοποίησης όλου του ΣΧΟΟΑΠ, που θα είναι πολύ σύντομη». Ο ίδιος τόνισε πως «οι κατευθύνσεις που είχαμε δώσει εμείς στη μελέτη ΣΧΟΟΑΠ ήταν η προστασία του περιβάλλοντος, η βιώσιμη ανάπτυξη και να δοθεί βάρος στον πρωτογενή και στον τριτογενή τομέα, στους οποίους τομείς έχουμε, ως δήμος, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Πιστεύω ότι σ’ ένα μήνα εμείς θα έχουμε τελειώσει όλες τις διαδικασίες και από εκεί και πέρα το θέμα παίρνει την πορεία για τη θεσμοθέτησή του».

πηγή http://www.aera.gr/gr/content/view/2966/10255/

ΑΝΕΛΚΥΣΗ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΥ

Γερμανικό πολεμικό αεροσκάφος του 1940, που είχε εντοπίσει πριν από πέντε χρόνια στη θαλάσσια περιοχή του Γερανίου στα Χανιά ο Σύλλογος «Φίλοι του βυθού», θα επιχειρήσει να ανελκύσει η Πολεμική Αεροπορία. Το μεσημέρι, η Κινητή Ομάδα Συντήρησης Υποθαλάσσιων Εγκαταστάσεων έφτασε στα Χανιά προκειμένου να εξερευνήσει την άτρακτο και τα άλλα μέρη του αεροσκάφους, το οποίο αποτελεί ένα από τα πολλά απομεινάρια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που έχουν βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή του Μάλεμε.Πρόκειται για ένα από τα συνολικά 1.280 αεροσκάφη που έστειλαν οι Γερμανοί για να καταλάβουν την Κρήτη και ένα από τα 210 που δεν επέστρεψαν. Όπως δεν επέστρεψαν και 4.465 Γερμανοί του επίλεκτου σώματος αλεξιπτωτιστών του Γ' Ράιχ.Ο πρόεδρος του Συλλόγου «Φίλοι του Βυθού» Χάρης Καραβαράκης, μιλώντας στους δημοσιογράφους, ανέφερε πως το συγκεκριμένο αεροσκάφος βρίσκεται ανάποδα και ένα μεγάλο τμήμα του είναι χωμένο στην άμμο. Η κοιλιά του φέρει τα «τραύματα» της προσθαλάσσωσης, ενώ ακέραιος είναι ο έλικας και τα φτερά του.Παρά τα εξήντα οκτώ χρόνια που έχουν περάσει, η άτρακτος τους αεροσκάφους βρίσκεται ακόμα σε καλή κατάσταση και οι ρόδες είναι διπλωμένες κάτω από τα φτερά με ευανάγνωστα τα διακριτικά IRS Made in Germany. Ο ουραίος τροχός λείπει, καθώς και βόμβα που μετέφερε. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι τα κολάρα του κινητήρα είναι ακόμα ελαστικά, ενώ σε κάποια σημεία της ατράκτου το αλουμίνιο γυαλίζει, λες και ο χρόνος την άφησε αλώβητη.

πηγη http://exastal.blogspot.com/

ΚΙΣΑΜΙΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ 1898-1912

Οι Κισαμίτες βουλευτές κατά την περίοδο της Κρητικής πολιτείας 1898-1912 :

Α) Αναγνώστης Σκαλίδης καταγόταν από τα περιβόλια Κισάμου και ήταν γνωστός και ένδοξος πριν ασχοληθεί με την πολιτική , από την πολεμική του δράση κατά των Τούρκων ως Αρχηγός Κισάμου. Διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της Κρητικής βουλής το 1899 και ήταν αυτός που παρέδωσε στους Πρόξενους των μεγάλων δυνάμεων το ψήφισμα για την Ένωση της Κρήτης με την μητέρα Ελλάδα.
Β) Μιχαήλ Αναστασάκης καταγόταν από την Σπηλιά και ήταν γιατρός. Άνθρωπος πνευματικός και συγγραφέας. Εκλέχτηκε δυο φορές βουλευτής με το κόμμα του Πρίγκιπα. Δεν δίστασε όμως να αποχωρήσει από το βασιλικό κόμμα όταν εμφανίστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στην πολιτική και να προσχωρήσει στον αγώνα και στις ιδέες του Εθνάρχη.
Γ) Λεωνίδας Λιονάκης καταγόταν από τα Παπαδιανά και ήταν δικηγόρος. Αρκετές φορές εκλέχτηκε βουλευτής με το κόμμα του Πρίγκιπα, διετέλεσε μάλιστα και υπουργός το 1912 για λίγο καιρό. Πριν ασχοληθεί με την πολιτική ήταν πληρεξούσιος της πόλης του Καστελλιού.
Δ) Νικόλαος Μαλανδράκης καταγόταν από τα Παλαιά Ρούματα και ήταν δικολάβος. Εκλέχτηκε βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Πέθανε πάμφτωχος.
Ε) Εμμανουήλ Μπαλαντίνος καταγόταν από τον Πρόδρομο Δελιανών. Ήταν ο αγωνιστής αλλά και ο ελευθερωτής του Μετσόβου, τα όπλα του αλλά και η στολή του εκτίθενται σήμερα στο εκεί μουσείο. Εκλέχτηκε βουλευτής από το 1905 ως και το 1912 με το κόμμα του Ελευθερίου Βενιζέλου.
ΣΤ) Στέφανος Ψαρουδάκης καταγόταν από την Σπηλιά και ήταν έμπορος. Ήταν μέλος της Φιλικής εταιρείας και θεωρείτε από τους ιστορικούς σαν ο πρωτεργάτης του ξεσηκωμού της Κισάμου εναντίων των Τούρκων. Εκλέχτηκε βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων.

ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Η πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου την γνωρίζετε και φυσικά βλέπετε το δράμα που συντελείται τις τελευταίες μέρες εκεί. Το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο στο μεγαλείο του, όλες οι φυλές ανακατωμένες, μάτια που στριφογυρίζουν ανήσυχα, ψάχνουν τον πρόσκαιρο εργοδότη, κορμιά αδύναμα περιμένουν καρτερικά το μεροκάματο.
Είναι πολλοί, ας μην δώσουμε ακόμα αριθμό μιας και τα καραβάνια συνεχίζουν να έρχονται, που δυστυχώς αν και εφόσον δεν παρθούν σύντομα μέτρα θα δημιουργηθεί πάλι πρόβλημα τους επόμενους μήνες. Πρόβλημα για μας, για τους δύστυχους μετανάστες αλλά και ευκαιρία σε κάτι κρυμμένα παλικαράκια που ψάχνονται εναγωνίως να μας τα χώσουν, να μας ξαναπούν ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ.
Η κοινωνία της Κισάμου είναι γνωστή και για την φιλοξενία της αλλά και την ανεκτικότητα της, φυσικά δεν περιμένει τα παλικαράκια για να πάρει πρωτοβουλίες, δράσεις και ευθύνες. Καταδικάζει πάντα την κάθε μορφή βίας από όπου και να προέρχεται και ελπίζει ότι κάποιοι που επιμελώς κρύβονται τις δύσκολες ώρες να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Το να καταδικάζεις μια κοινωνία κρυμμένος πίσω από το κάθε φόρουμ είναι το ευκολότερο πράγμα και όλοι μπορούνε να το κάνουμε.
Εδώ λοιπόν φαίνεται ποιοι μπορούν να προσφέρουν στο πρόβλημα, τώρα είναι που χρειάζονται έργα και όχι εύκολα λόγια.
Το κράτος, ο δήμος, η νομαρχία αλλά και το κάθε μεταναστευτικό φόρουμ ας καθίσει στο ίδιο τραπέζι βάζοντας πρωταρχικό ζήτημα την διαμονή, την εργασία, και προπάντων την υγεία, όλων αυτών που απεγνωσμένα ψάχνονται για να ζήσουν.
Υ.Σ Φυσικά και μια μεμονωμένη πρόσκληση, στους φίλους του Στέλιου, δεν θα ήταν και κακή ιδέα, ώστε να δούνε από κοντά το πρόβλημα, γιατί αλλιώς είναι να το ζεις και αλλιώς να σου το λέμε……

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΣ ΕΛΕΙΠΕ

Επιτροπή αγώνα ενάντια στην μη φυγή της ΒΑΡΞΥΛ από την Κίσαμο αποφάσισε η συγκέντρωση των εργαζομένων, του εργατικού κέντρου και του δήμου, στην προχθεσινή μάζωξη τους. Απόντες οι ιδιοκτήτες της εταιρείας, η νομαρχιακή αρχή, αλλά και οι βουλευτές μας. Σαφώς καμιά έκπληξη για την μην εμφάνιση των πρώτων, απαράδεκτη ως ύποπτη η απουσία της Νομαρχιακής αρχής, που από ότι ξέρω είχε επίσημα προσκαλεστεί, όσο για τους βολευτές μας μάλλον ήταν απασχολημένοι με την … εξεταστική.
Δυστυχώς για μια ακόμα φορά φάνηκε η τεράστια ως χαοτική ανεπάρκεια μας στον επικοινωνιακό τομέα. Προχειρότητες και άνευ σχεδιασμού πολιτικές απλά για το θεαθήναι. Η διπλωματία και η υπευθυνότητα άφησαν τις θέσεις τους στις απειλές και στις αοριστολογίες. Δυστυχώς αποτύχαμε να κατανοήσουμε το μέγα πρόβλημα που αργά ή γρήγορα θα μας ταρακουνήσει -ανεργία- οικονομικός μαρασμός- και αφεθήκαμε στην ανακύκλωση του θα.
Έτσι μας προέκυψε η επιτροπή, που θα την αποτελούν η εκκλησία –πάντα μπροστάρης ο κάθε δεσπότης στα διαχρονικά προβλήματα μας- ο δήμος, εκπρόσωπος των εργαζομένων αλλά και ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου.
Μακάρι να πετύχουν και να αλλάξουν τα μυαλά των ιδιοκτητών, αλλά πρώτιστα μάλλον θα πρέπει να αλλάξουμε τα δικά μας μυαλά ως προς τα πιστεύω μας για την ιδιωτική πρωτοβουλία και να μην την θέλουμε, όπως κάποιοι την θέλουν …… με απειλές και ύβρεις.
Βέβαια εγώ το ξανατονίζω, την ιδιωτική επένδυση την προσκαλείς, την παρακαλάς, την ικετεύεις, ιδιαίτερα τώρα που οι καιροί είναι δύσκολοι και οικονομική κρίση μας περιτριγυρίζει.

αλα....ΓΑΛΛΙΚΑ

Προχθές πήρα ένα γράμμα από ένα φίλο από την Γαλλία. Μου έγραφε λοιπόν μεταξύ των άλλων, « ένα από τα μεγαλύτερα λεξικά της Γαλλία,- dictionnaire Francais- κάθε χρόνο ανανεώνει τις σελίδες του, και βγάζει συμπληρωματικές σελίδες για νέες λέξεις. Έτσι μιας και η Ελλάδα μας φιλοξενοί ουκ ολίγους Γάλλους κατα τους καλοκαιρινούς μήνες, μερικές λέξεις μπήκαν στο λεξικό που μπορεί να φανούν πολύ χρησιμες στους τουρίστες.
Και συνεχίζει το γράμμα του φίλου μου.
«Διάλεξα αυτές που είναι για την πατρίδα μας την Κρήτη και στις στέλνω ».
Σας μεταφέρω λοιπόν κατά αλφαβητική σειρά λοιπόν τις νέες λέξεις που αναγράφονται στις σελίδες του συμπληρωμένου……… λεξικού :

1) Κissαμος: Και Καστέλλι Κισάμου. Εκεί έρχεται από τα Κύθηρα το καράβι. Κι από κει φεύγει. Αν βρίσκεστε στην Κρήτη, κι αν νιώθετε πως χάσατε το δρόμο για τα Κύθηρα από ΄κει θα τον βρείτε.
2) Μπαλωθιές: Κουλτούρα κρητική, συνοδεύει κάθε κοινωνική και πολλάκις και πολιτική εκδήλωση στη Μεγαλόνησο. Βαφτίσια θες, γάμους, αρραβώνες, απλά γλέντια, πολιτικές συνάξεις ή υποδοχές πολιτικών, παντού θα βρεθείς ανάμεσα σε Μagnum και Luger και Βerettes και προσφάτως έμαθα -σε πιο ορεινά μέρη - και καλάσνικοφ. Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι, καθώς και τα πλέον μακρύκανα πιστόλια βρίσκονται επιμελώς υπό μάλης σε ειδικά αντρικά underwear. Αλλού φοράνε μποξεράκια underwear... στην Κρήτη όμως φοράνε λουριά για δέσιμο των όπλων τους underarm, σαν deodorant με κάλυκες. Αν φτιάχνεστε με τούτες τις φαλλικές προεκτάσεις, ζητήστε του τουλάχιστο να βάλει την ασφάλεια. Λέγεται ότι μετά τις πολλές άτυχες (!) στιγμές, δηλαδή τις πολλές ψυχές που θρηνήσανε στην Κρήτη σε διάρκεια εκδηλώσεων μιας tale allegria, πωλούνται κράνη εκδηλώσεων σε καλή τιμή, ώστε να τρώτε και να πίνετε άφοβα, όσο γίνεται.
3) Ξανοίγω: Μου αρέσει έτσι όπως το λένε στην Κρήτη το ψάχνω. Σε μερικούς μένει μόνιμο το κουσούρι από τα καλοκαιρινά ξανοίγματα τους και ξανοίγουν και το χειμώνα, αλλά άνευ αντικειμένου καταντάς ένας απλός εγκεφαλικός ηδονοβλεψίας.
4) Zεβλώνω: Ρήμα με κατάληξη που μπερδεύει! Μην το συγχέετε, όμως, διότι αυτό σημαίνει απλώς λυγίζω.
5) Σβούρος: Έφηβος ξεσαλωμένος αλητάμπουρας εποχούμενος πειραγμένου παπακίου 50 cc που σπάει καρύδια στη βιάση του να προλάβει να σβουρίξει -σαν τη σβούρα -σ’ όλη την επαρχιακή πόλη που του συμπιέζει τις ορμόνες. Βασικά όμως ένα είναι το θέμα που τον απασχολεί: ο επαγγελματικός προσανατολισμός του, δηλαδή κάτι που το κατέχει καλά και το παίζει στα δάχτυλα του.
6) Φωτιά: Δισυπόστατη έννοια στην θερινή Κρήτη. Η Δαιμονική Φωτιά! Η πυρκαγιά που αρχίζει εκ προθέσεως ή εξ αμελείας των ασυνείδητα ή συνειδητά Γρόθογρόθων, κατά το Οστρογότθων, διότι ένα τέτοιο επίπεδο κοινωνικής ευαισθησίας και συνειδητότητας μας παραπέμπει στα μέλη μανιακών πολιτισμών, και όχι σε απογόνους αρχόντων Μινωιτών και βάλε.
7) Ψάρι, Ψαροταβέρνα, Ψαροταβερνιάρης: Τα ψάρια τα αναζητούμε να τα φάμε σε θερινές ψαροταβέρνες... τα φρέσκα ψάρια, και τα εγχώρια δηλαδή. Όμως έχουν γίνει τόσο δυσεύρετα και τόσο δυσδιάκριτα τα ελληνικά ψάρια από τα ψάρια Σομαλίας, Τουρκίας, Σενεγάλης και άλλης θάλασσας, που καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει στην ψαροδιατροφή μας η εμπιστοσύνη μας στο πρόσωπο του ψαροταβερνιάρη. Αλλιώς φάτε μάτια ψάρια και μόνον τα μάτια σας. Αν τολμήσετε και τα φάτε παρ όλες τις επισημάνσεις μας, αλλά τα βρείτε κάπως άνοστα, αφού πληρώσετε ρίξετε και μια ματιά στο μέρος της κωλότσεπης, όπου φυλάσσετε το πορτοφόλι σας, μήπως σας έχουν πιάσει μια ολιά κορόιδο.
8) Ωχ: Ακούγεται από συζύγους εποπτευμένους στις πλαζ από τις συζύγους τους, κάθε φορά που δεν προσέχουν αυτές όταν μιλάνε. Ο λόγος εύλογος, η σφαλιάρα παράλογη, διότι: περνά το εικοσάχρονο σκανδιναβό - έστω και ζαβό- αλλά με κάτι καμπύλες που φωτίζουν και γκαβό, οπότε ο κύριος αδυνατεί να προσέξει τη γυναικούλα του, που του εξηγεί λεπτομερώς για την προχθεσινή βαρυστομαχιά της μάνας της.
Αθάνατη Κρήτη με τις παγκόσμιες πρωτοτυπίες και πρωτοπορίες σου.
Τα σχόλια δικά σας !!!!

ROBERT PASHLEY -ΠΑΣΛΕΙ ΡΟΜΠΕΡΤ - 1805- 1859

Ένας από τους καλύτερους περιηγητές που επισκέφτηκαν το νησί μας είναι ο Άγγλος δικηγόρος και μετέπειτα δικαστής Robert Pashley που έφτασε στην Κρήτη τo 1834. Σκοπός του ταξιδιού του είναι να επισκεφθεί τις αρχαίες θέσεις της Κρήτης και να τις ταυτίσει με πόλεις που είναι γνωστές από τα αρχαία κείμενα. Είναι άτομο σοβαρό και εκφράζει παρορμητικά τις σκέψεις του με χιούμορ αλλά και πολλές φορές με ειρωνεία. Προτιμάει τους Έλληνες από τους Τούρκους και τους Σφακιανούς από τους υπόλοιπους Κρητικούς. Ασχολείται με πολλά θέματα, όπως την θρησκεία, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση αλλά και τις παραδόσεις. Οι περιηγητικές εντυπώσεις του «TRAVELS IN CRETE», γραμμένες το 1837 έκαναν γνωστό τον συγγραφέα που από τότε τον συναντάμε σχεδόν σε όλα τα βιβλία που ασχολούνται με την ιστορία της Κρήτης.
Λίγα στοιχεία για την κατάσταση που επικρατούσε τότε στην Κρήτη
1830-1840 είναι η περίοδος της Αιγυπτιοκρατίας , με το πρωτόκολλο του Λονδίνου η Κρήτη περνά στα χέρια του αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή. Πολιτικός διοικητής της νήσου αναλαμβάνει ο Μουσταφάς Ναιλή (Γκιριτλής). Τα πρώτα χρόνια που συμπίπτουν και με τον ερχομό του Πάσλει ήταν χρόνια ειρηνικά .

22 Απριλίου 1834

…….Μόλις περάσαμε την κορυφογραμμή, συναντήσαμε δεξιά μας την Νοκιά. Αμέσως μετά αντικρίσαμε τον κόλπο της Κισάμου…..φτάσαμε σε μια πηγή και λίγα λεπτά αργότερα είδαμε την πεδιάδα της Κισάμου, που είχε μήκος τέσσερα μίλια και πλάτος ένα. Είναι σπαρμένη με σιτάρι, αλλά έχει και πολλά ελαιόδενδρα……Το Καστέλι βρίσκεται κοντά στην άλλη της άκρη. Αφού προχωρήσαμε ένα μίλι, βρεθήκαμε πάνω από την Νοπία, (Νοπήγεια) στην ανατολική άκρη της πεδιάδας. Ένα ποτάμι ρέει δυτικά του χωριού(την εποχή εκείνη μάλλον το χωριό ήταν χαμηλά ) και το χωρίζει από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Μας συνοδεύει τώρα και ένας Έλληνας από την Νοπία, ο Αντώνιος Χαραδάκης, που συναντήσαμε πριν από μισή ώρα και προσφέρθηκε αμέσως να με οδήγηση στα αρχαία κατάλοιπα, κοντά στην εκκλησία που μοιάζει να έχει χτιστεί στη θέση ενός αρχαίου ναού.

….Ο προσανατολισμός της εκκλησίας είναι Β.-Ν., και όχι Α.-Δ. όπως συνηθίζεται στις ορθόδοξες ελληνικές εκκλησίες. Αυτή η αρχιτεκτονική ιδιομορφία του κτίσματος σάστισε τόσο τον οδηγό μου όσο και εμένα .
….Θα προσθέσω ότι, στη νοτιοανατολική γωνία της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου υπάρχει τμήμα κυκλικού τοίχου. Έμαθα από τον Αντώνιο (Χαραδάκη) ότι την εποχή της επανάστασης οι Έλληνες έσκαψαν εδώ «και βρήκαν μια γυναίκα και ένα παιδί από μάρμαρο και τα έστειλαν στο Ανάπλι». (Που να βρίσκεται άραγε σήμερα;). Ήταν είκοσι πέντε αυτοί που έσκαψαν και ο καθένας έλαβε αργότερα εννέα δολάρια από την πώληση των αγαλμάτων (σίγουρα πουλήθηκε σε Αμερικανούς). Εξάλλου αργότερα ήρθε εδώ ένας Μήλιος, ο Ιωάννης, ο επονομαζόμενος Αντίκα-Γιάννης, επειδή ήταν έμπορος αρχαιοτήτων. Μου λένε μάλιστα διάφορες καταπληκτικές ιστορίες σχετικά με την εμφάνιση ενός υπερφυσικού νέγρου ο οποίος, όταν οι ανασκαφές ανακάλυψαν κάποια είσοδο, στάθηκε μπροστά με το σπαθί του απαγορεύοντας τους να δουλέψουν και τους εμπόδισε να συνεχίσουν.
Πριν διασχίσω το ποταμάκι για να επισκεφτώ τα κατάλοιπα στην εκκλησία, συνάντησα τον αλβανό κυβερνήτη της Κισάμου (από το 1830 και για δέκα χρόνια βάσει του πρωτοκόλλου του Λονδίνου η Κρήτη παραχωρήθηκε στον αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή, η λεγόμενη Αιγυπτιοκρατία ) να κάθεται κάτω από ένα δένδρο κοντά στο χωριό, καπνίζοντας την πίπα του και περιμένοντας τους χωρικούς να του ετοιμάσουν το γεύμα. Αναρωτιόταν ποιος ο σκοπός των ερευνών μου στην περιοχή, για τις οποίες είχε πληροφορηθεί από τον καπετάν Μανιά (πρόκειται για τον οδηγό που τον έφερε στην Κίσαμο) και τον οδηγό μου από την Νοπία. Κατάφερα με δυσκολία να του εξηγήσω …..
…Αφού ολοκλήρωσα την έρευνα των ερειπίων στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (σήμερα έχουν γίνει σωστικές ανασκαφές στην περιοχή με αξιόλογα ευρήματα καθώς και ναός αρχαιότερος στα θεμέλια της εκκλησίας ) ανέβηκα σε ένα μικρό λόφο που βρίσκεται ένα τέταρτο του μιλίου Ν.-Ν.Α .της εκκλησίας και νότια της Νόπιας (σημερινά Τρουλιά) Στην νοτιοδυτική πλαγιά του λόφου υπάρχουν δύο τετράγωνοι πύργοι οι οποίοι ενώνονται με τοίχο μήκους τριάντα βημάτων…………Πρόκειται μάλλον για φρούριο, ενώ από την τοιχοδομία φαίνεται ότι πρέπει να ήταν έργο Ελλήνων ή των Σαρακηνών του ενάτου αιώνα ή της τελευταίας βυζαντινής περιόδου …….. Τα κατάλοιπα στην εκκλησία, αν και ισχνά, αρκούν για να υποδηλώσουν ότι κάποτε υπήρχε εδώ μια αρχαία πόλη. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι βρισκόμαστε στη θέση της Μήθυμνας . (ελάχιστοι είναι αυτοί που υποστηρίζουν την ύπαρξη της αρχαίας Μήθυμνας , όμως στις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν τα έτη 1983-1984 υπό την επίβλεψη της αρχαιολόγου κ Μ.Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη εντοπίστηκε σπουδαίος οικισμός με αρχιτεκτονικά λείψανα όλων των χρόνων του μινωικού πολιτισμού, της κλασσικής περιόδου της ελληνιστικής, καθώς και της εποχής της ρωμαιοκρατίας, δηλαδή από του 5ου αι.π.Χ και έως τα παλαιοχριστιανικά χρόνια , πιθανότατα η αρχαία κρητική πόλη Μήθυμνα αρχαιολογικό δελτίο 46 σελ. 412 του 1991).
…..Φύγαμε από την Νοπία, τη θέση της Μήθυμνας, (είναι σίγουρος πλέον ότι υπάρχει η πόλης Μήθυμνα) σαράντα πέντε λεπτά μετά την μία. Περάσαμε τον Δραπανιά, διασχίσαμε τον Τυφλό και στην συνέχεια αφού προσπεράσαμε τους Κουρβαλώνες (Κουρφαλώνας) φτάσαμε στις δύο και πενήντα στον ποταμό Καμάρα. Στην μία όχθη παρατήρησα την ογκώδη βάση μιας γέφυρας.Το χωριό Καμάρα είχε κάποτε σαράντα με πενήντα σπίτια, αλλά τώρα είναι ένας σωρός ερειπίων «όλοι οι κάτοικοι ήταν μωαμεθανοί, και μαζί με τους ομόθρησκους τους της περιοχής είχαν καταφύγει στο Καστέλι όπου είχαν πολιορκηθεί από τους επαναστάτες Έλληνες και τελικά πέθαναν σχεδόν όλοι από πανούκλα, (η επιδημία της Βουβωνικής πανώλης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Κίσαμο γύρω στο 1815,αλλά και το 1823 όταν ο Τομπάζης πολιόρκησε το φρούριο στο Καστέλι, αναφέρεται δε και από άλλους περιηγητές, όπως ο Αυστριακός F. Sieber 1817). Μισό μίλι αργότερα φτάσαμε στο Καστέλι όπου, λίγο πριν μπούμε στην πόλη, παρατήρησα μερικά αρχαία θολωτά σπήλαια στο Τούρκικο νεκροταφείο «είναι σχεδόν υπόγεια». (Μάλλον εννοεί το αρχαίο νεκροταφείο που βρίσκεται δυτικά του Δημαρχείου οικόπεδο Φαντάκη).
Μέσα στην πόλη υπάρχουν γύρω στα δεκατέσσερα με δεκαπέντε τμήματα κιόνων από μάρμαρο και γρανίτη, ένα ιωνικό κιονόκρανο, η βάση ενός άλλου κίονα και ορισμένα υπολείμματα τοίχων. Εξ΄άλλου περισσότερα ερείπια που αποδεικνύουν ότι κάποτε υπήρχε και άνθισε εδώ μια σημαντική πόλη είναι διασκορπισμένα σε απόσταση ενός μιλίου γύρω από το Καστέλι .
……Επισκέφτηκα τον αλβανό διοικητή του φρουρίου που συναντήσαμε ενώ μελετούσα τα αρχαία κατάλοιπα. Με δέχτηκε με τυπική ευγένειας. Όταν του έδειξα την επιστολή του Πασά (την περίοδο αυτή πολιτικός διοικητής του νησιού ήταν ο Μουσταφά Ναιλή πασάς ο επονομαζόμενος Γκιριτλής) ανακάλυψα ότι ο αρναούτης δεν ήξερε να διαβάζει, γεγονός που δεν με ξάφνιασε καθόλου. Ωστόσο, κάλεσε αμέσως ένα καδή για να τελέσει χρέη γραμματικού. Με τον καδή και ένα άλλο Τουρκοκρητικό της περιοχής συζήτησα για την πολιορκία στο Καστέλι και τα βάσανα των εγκλείστων στο φρούριο μωαμεθανών όπου η πανούκλα είχε εξαπλωθεί.
……Φεύγοντας από το Καστέλι συνεχίσαμε προς τα νοτιοδυτικά (μάλλον εννοεί νοτιοανατολικά). Περισσότερα από τα μισά ελαιόδενδρα που συναντήσαμε ήταν ακαλλιέργητα και το έδαφος αποκάτω ήταν γεμάτο θάμνους και χαμόκλαδα. Σε μισή ώρα φτάσαμε στο Κάτω Παλαιόκαστρο και συνεχίσαμε την ανάβαση, επί μισή ακόμα ώρα ως το Άνω Παλαιόκαστρο (Πολυρρήνια). Πριν φτάσω στο χωριό παρατήρησα κατάλοιπα αρχαίων τειχών, ενώ μόλις μπήκα είδα ένα περίεργο πύργο.
Απείχαμε ακόμα πολλές μέρες από την ώρα της λύτρωσης από την ελληνική νηστεία, και ξαφνιάστηκα όταν είδα ένα χωρικό, τον οικοδεσπότη μας (ενώ σε όλα τα χωριά που επισκέφτηκε αναφέρει το όνομα του οικοδεσπότη στην Πολυρρήνια το ξέχασε) για εκείνο το βράδυ, να ετοιμάζεται να ψήσει κρέας. Όταν τον ρώτησα, μου είπε ότι ένα από τα πρόβατα είχε αρρωστήσει και έτσι το έσφαξε «δια τα παιδιά –να φάγωσι την Λαμπρή». Μη θέλοντας λοιπόν να στερήσω από τα παιδιά έστω λίγο από τα πασχαλινό τους γεύμα, δειπνήσαμε με αυγά και σαλάτα από άγρια σπαράγγια, τα οποία δεν είναι και τόσο νόστιμα…..

23-Απριλίου 1834
Τα σύννεφα ήταν απειλητικά σήμερα το πρωί και δεν είχα ακόμα προλάβει να ανέβω στην αρχαία ακρόπολη ,όταν οι ψιχάλες άρχισαν να με ενοχλούν ……
……Παρά την νεροποντή ερεύνησα τα αρχαία .Από την κορυφή της ακρόπολης διακρίνεται προς τα Ν-Ν.Δ το Καστέλι, που απέχει σχεδόν σε ευθεία γραμμή δύο μίλια.
……Στην δυτική πλευρά τα τείχη και οι λίθοι που έχουν μήκος 2-3 πόδια ,και ύψος από 10-20 πόδια είναι οριζόντια τοποθετημένοι. Είμαι σίγουρος ότι πρόκειται για υπολείμματα τειχών που έκτισαν οι Αχαιοί και οι Λάκωνες. Νοτίως του τείχους και στο μέσον της απόστασης μεταξύ της ακρόπολης και του δυτικού άκρου, υπάρχουν ερείπια που πιθανότητα ανήκουν σε κάποιο ναό. Η σύγχρονη ελληνική εκκλησία που κτίστηκε εδώ είναι ερειπωμένη. (πρόκειται για το μέρος που βρίσκονται οι Άγιοι Πατέρες (1887), που κτίσθηκε πάνω σε παλαιότερη Βυζαντινή και αυτός σε αρχαίο ναό των πρώιμων ελληνιστικών χρόνων, όπως δηλώνει και το εντυπωσιακό κτίριο λατρευτικής χρήσης που ανακαλύφτηκε από τον αρχαιολόγο Β .Θεοφανίδη 1942-1944). Φύγαμε από το Παλαιόκαστρο στις τρεις και μετά από μια κατάβαση και μια ανάβαση δύο μιλίων διασχίσαμε τον πρώτο από τους τρεις ή τέσσερις οικισμούς που είναι γνωστοί σαν Λουσακιές. Στις τέσσερις και μισή φτάσαμε στο κεφαλοχώρι Μεσόγεια που απέχει δύο σχεδόν μίλια από την θάλασσα. Από εδώ διακρίνονται τα νησιά που οι Ιταλοί αποκαλούν Tserigo και Cerigotto Το τελευταίο ονομάζεται Σαιγιλία από τους Έλληνες (Συγκλιό σήμερα για μας ). Μοναδικοί μωαμεθανοί κάτοικοι στα Μεσόγεια είναι δύο Σουμπάσιδες(;)Εδώ παράγεται μεγάλη ποσότητα κρασιού ,η παραγωγή ξεπερνάει κατά πολύ τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας ,έτσι είναι το κυριότερο εξαγωγικό προϊόν της περιοχής. (στην συνέχεια προσπαθεί να καταλάβει βάσει της γεύσης και του χρώματος ποία η ονομασία που ταιριάζει στο κρασί αυτό, είναι ίδιο με την σύγχρονη μαλβαζία αλλά μοιάζει περισσότερο με το κρασί πόρτο).

Όλη η περιοχή γύρω από τα Μεσόγεια είναι διαιρεμένη από αμπέλια. Σύμφωνα με τους χωρικούς ,τα τρία μικρά νησάκια που διακρίνονται απέναντι….ονομάζονται « Της Ακτής τα νησιά» και Ακτή το όνομα της περιοχής στην δυτική παραλία…………
…Μετά από μια σύντομη παραμονή στα Μεσόγεια ,πήγαμε στο Καβούσι που ανήκει στην ίδια περιφέρεια και βρίσκεται κοντά στην θάλασσα. Είναι το πλησιέστερο κατοικημένο μέρος στο Κουτρί, όπως ονομάζεται σήμερα η Φαλάσαρνα.
Ο οικοδεσπότης μου στο Καβούσι είχε εννέα αδέλφια ,επτά από αυτούς έπεσαν στην επανάσταση. (Ο οικοδεσπότης ονομάζεται Γεωργάκης Λιγοψύχης).
Το δείπνο μας ήταν βραστές αγκινάρες, σερβιρισμένες με πολύ λάδι, αυγά και εξαίρετο κρασί από τα Μεσόγεια.

24- Απριλίου- 1834
Η ασυνήθιστη εμφάνιση ξένων στην περιοχή, είχε σαν αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν, λίγο πριν το χάραμα, οκτώ με δέκα άτομα από την γειτονία…….Πεταλίδα είναι το όνομα του βορειότερου από τα τρία νησάκια. Το δεύτερο είναι το Μεγαλονήσι, παρά το μικρό του μέγεθος και το τρίτο το Πρασονήσι.
Ξεκινήσαμε στις οκτώ για να επισκεφτούμε τα κατάλοιπα της πόλης (Φαλάσαρνα) και φτάσαμε μετά από μία ώρα……………..Το πρώτο πράγμα που μας υπενθυμίζει ότι βρισκόμαστε κοντά σε αρχαία πόλη, είναι μια ομάδα τάφων, περίπου τριάντα, λαξεμένων σε βράχο. Λίγο παρακάτω βλέπουμε ένα μεγάλο κάθισμα, (καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι θρόνος προς τιμήν του Ποσειδώνα ή της Δίκτυννας θεάς).
Τα κατάλοιπα των τειχών της Φαλασάρνας είναι σχετικά καλά διατηρημένα. Διακρίνεται ακόμα το ακρωτήριο με την ακρόπολη …..και το λιμάνι που αμέσως το διακρίναμε. (Φαίνεται ότι οι προσχώσεις σε 170 χρόνια έφτασαν πάνω από ένα μέτρο). Η εκκλησούλα του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται διακόσα βήματα από την βόρεια άκρη της πόλης, στο σημείο αυτό υπάρχουν λατομεία …..ένας βοσκός που είχε το κοπάδι του εκεί κοντά μας πρόσφερε μυζήθρα που φάγαμε με ψωμί. Ξεγελάσαμε την πείνα μας μετά τον πρωινό περίπατο και πήραμε το δρόμο της επιστροφής στο Κουτρί.
Ο οικοδεσπότης μας, (Ο ΛΙΓΟΨΥΧΗΣ) …με άλλους χωρικούς που μας συνόδευαν μου μίλησε για μια ανακάλυψη, πριν μερικά χρόνια κοντά στο χωριό ορισμένων αγαλμάτων και ειδώλων. Ο Έλληνας που τα βρήκε τα έκρυψε …..και μόνο όταν ξεψυχούσε πλέον είπε που τα είχε κρύψει. Ο καπετάν Μανιάς ,του οποίου ο αρχαιολογικός ζήλος εκδηλώνεται καθημερινά ……..υποστήριξε τις ελπίδες του οικοδεσπότη μου. Εν τούτοις, ο ισχυρισμός ότι τα είδωλα ήταν μικρά και χρυσά, με έκανε να υποψιαστώ πως δεν θα βρίσκαμε τίποτα.

25 – Απριλίου - 1834

Η ανασκαφή άρχισε νωρίς σήμερα το πρωί με μισή ντουζίνα άντρες που μετά από 6-7 ώρες εργασίας δεν είχαν βρει τίποτα …….ούτε μέσα αλλά ούτε έξω από το σπίτι. Έφυγα αφού αντάμειψα τους ανθρώπους για τον κόπο τους.
Αρχίσαμε αμέσως την ανάβαση της δυτικής πλαγιάς του όρους Ηλίας (Προφήτης Ηλίας). Τα περισσότερα ελαιόδενδρα που συναντήσαμε ήταν ακαλλιέργητα. Αυτή η ανάβαση διαρκεί 40 λεπτά ……….Η πλαγιά διακόπτεται από 3 φαράγγια ,από το τρίτο φαράγγι βλέπουμε το Σφηνάρι Κατεβαίνουμε σε μια εύφορη κοιλάδα καλλιεργημένη με στάρι και ελαιόδενδρα, συνεχίζουμε επί μισής ώρας προς τον νότο και στις έξι φτάνουμε στο Καμποσελόραχο.( Κάμπος Κισάμου). Απέχουμε 2 μίλια από την θάλασσα…….Πρέπει να προσθέσω ότι δεν βρισκόταν κανένας αρσενικός στο χωριό. Μια γυναίκα με ρώτησε ποια ήταν η δουλειά μας και γιατί είχαμε έλθει εκεί ,….Ωστόσο ο φόβος της ήταν πολύ μεγάλος…….Μείνανε λοιπόν έξω έως ότου εμφανίστηκε στο χωριό ένας άνδρας που μας υποδέχτηκε με την γνωστή φιλοξενία. Το δείπνο μας ήταν γάλα και αυγά.

26 – Απριλίου – 1834

Το χωριό έχει σήμερα μόνο σαράντα σπίτια και πληρώνει 58 χαράτσια. Ο Καμποσελόραχος και η Κουνονή (το Κούνενι σημερινή Βάθη) είναι τα μεγαλύτερα χωριά στην περιοχή που ονομάζεται Εννέα-χωριά. Η ομοιότητα δε ανάμεσα στο Ιναχώριον και στα Εννιά –χωριά μου φέρνει στο μυαλό την αρχαία παράκτια πόλη της περιοχής……..
Φύγαμε από τον Καμποσελόραχο στις 8. μετά από μια μικρή κατάβαση συναντήσαμε ένα μικρό καταρράχτη. Είναι ο πρώτος που βλέπω στο νησί…… Το βουνό καλύπτεται από θάμνους και κουμαριές. Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο συλλέγουν τους καρπούς για να φτιάξουν ρακί………οι καρποί είναι νόστιμοι, πράγμα που δεν μπορούμε να ισχυριστούμε και για το ποτό που παράγεται από αυτούς……

…Προσπεράσαμε την Κεραμούτι (Κεραμωτή) ,και λίγα λεπτά μετά της εννέα φτάσαμε στο Αμυγδαλοκεφάλι. Συνεχίζουμε προς την ίδια κατεύθυνση και αφού προσπεράσαμε τα Μακεριανά και τα Βαβουλιανά φτάνουμε στις δέκα και μισή στην Κουνονή. Ένα μίλι πριν το χωριό βρήκαμε ένα ντόπιο χριστιανό χωρικό και, ως συνήθως έπιασα συζήτηση την οποία συνεχίσαμε μέχρι το χωριό. Καθώς πλησιάζαμε όμως είδα ένα αρναούτη, τον οποίον μπορεί κανείς να αναγνωρίσει αμέσως από την φορεσιά που διαφέρει παρά πολύ από την κρητική, καθώς και από το μουσκέτο (τουφέκι) που κρέμεται στον ώμο του αλλά και τα πιστόλια στη ζώνη. Ρώτησα λοιπόν τον χωρικό
-«Ώστε έχετε αρναούτηδες στο χωριό σας, πόσοι είναι;» Δεν μου απάντησε. Επανέλαβα την ερώτηση και αυτός ο κακόμοιρος προφανώς τρομοκρατημένος, πλησίασε το άλογο μου και κάτι μου ψιθύρισε. Αναμφίβολα σε μια χώρα όπου η απερισκεψία του λόγου μπορεί να γίνει αφορμή να χάσεις το κεφάλι σου, οι άνθρωποι είναι πολύ προσεκτικοί.
……Μετά την Κουνονή τα βουνά είναι γυμνά ,αλλά υπάρχουν και αρκετοί βοσκότοποι για τα πολυάριθμα κοπάδια της περιοχής. Δέκα λεπτά πριν της 11 βλέπουμε ένα ποτάμι που πέφτει από τον βράχο σε βάθος εξήντα ποδών «είναι ένας πολύ όμορφος καταρράκτης» (πρόκειται για τον σπουδαιότερο καταρράκτη της Στυγός όπως τον αναφέρει ο Leake)…….εμείς συνεχίσαμε με προορισμό το Σέλινο-Καστέλι….

Στο στατιστικό παράρτημα του βιβλίου αναφέρει

1ον Εξαγωγές
α) Λάδι 3.500.000 οκάδες
β) Τυρί 50.000 «
γ) Μήλα 150.000 «
δ) Χοχλιοί 20.000 «
ε) Μέλι 14.000 «

2ον Πληθυσμός διαμερισμάτων 1834
Χριστ. Μουσ.
Α) Νοχιά 28 0 οικογένειες
Β) Βουκολιές 0 50 «
Γ) Ρούματα 35 35 «
Δ) Ποταμίδα 50 10 «
Ε) Δραπανιάς 30 0 «
ΣΤ) Τοπόλια 50 2 «
Ζ) Καστέλι 0 30 «
Η) Καλάθενες 30 2 «
Θ) Μεσόγεια 216 15 «
Ι) Λουσακιές 40 6 «
Κ) Εννέα-χωριά 286 45 «

3ον Συνοπτικός πίνακας πληθυσμού 1834
Κίσαμος πρωτ Καστέλι 1458 χριστ. 337 μουσ. ( οικογένειες)
Σέλινο « Ροδοβάνι 500 « 451 « «
Όταν ο συνολικός πληθυσμός της Κρήτης ήταν 129.000 άτομα

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΙΣΑΜΟΥ

Μεγάλα προβλήματα στο στάδιο Κισάμου, λέει, το προηγούμενο φύλο της εφημερίδας Νέοι Ορίζοντες και η αλήθεια είναι ότι όποιος δεν έχει μπει το τελευταίο διάστημα, μέσα στον αγωνιστικό χώρο του δημοτικού σταδίου μας, δεν μπορεί να καταλάβει την καταστροφή που έχει συντελεστεί σε αυτό τα τελευταία χρόνια.
Οι συνθετικοί τάπητες σίγουρα έχουν μια μικρή περίοδο ζωής που και αυτή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που μπορούν να την μεγαλώσουν ή δυστυχώς όπως στην περίπτωση μας να την μικρύνουν. Η συντήρηση σε ένα τόσο μεγάλο στάδιο χρειάζεται καθημερινή δουλειά και η φροντίδα σίγουρα εξαρτάται από τις υποδείξεις αυτών που την τοποθέτησαν, όσο και από τα χέρια αυτών που θα έκαναν τις απαιτούμενες εργασίες. Δυστυχώς χέρια για εργασία δεν υπήρχαν ούτε υπάρχουν.
Στην περιοχή μας υπάρχουν 3 ομάδες, 2 ακαδημίες, δύο αγώνες την βδομάδα και πάμπολλοι αλλοδαποί που «μπουκάρουν» ανενόχλητοι όποια ώρα και στιγμή γουστάρουν, έτσι η καταστροφή δεν είναι κάτι που δεν το περιμέναμε, απλά ήρθε πολύ γρηγορότερα !!!
Βέβαια, το ερώτημα σήμερα είναι, αν μπορούμε και ιδιαίτεροι ποιοι θα ενδιαφερθούν να ξανά προσπαθήσουν να ξανά τοποθετήσουμε νέο τάπητα ;
Όμως εγώ επιμένω να μη το ψάχνετε, γιατί αν καταστραφεί με τα σημερινά δεδομένα - αφραγκία, έλλειψη ευεργετών- είναι πολύ δύσκολο ως ακατόρθωτο να ξαναγίνει ψευτοπράσινο το γηπεδάκι μας. Βλέπε άμοιρε Κισαμίτη το κλειστό γυμναστήριο πως προσάραξε, βλέπε το Θεοχαράκειο πως κατάντησε.
Υπάρχει υπάλληλος στο γήπεδο αλλά κάνει και αυτός ότι μπορεί, εξάλλου είναι ολομόναχος, αυτό όμως που απουσιάζει τα τελευταία χρόνια από εκεί είναι η επιτροπή σταδίου, είναι η έλλειψη σωστού προγραμματισμού, είναι η έλλειψη των σωστών ανθρώπων που να μπορέσουν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της νεολαία μας. Το να διοριστείς σε μια επιτροπή και να εποπτεύεις μια δημοτική περιουσία αξίας 10.000.000 Ε σίγουρα δεν είναι παιχνιδάκι και φυσικά χρειάζεται συλλογική δουλειά για να πά(ρ)ει μπρος.
Μια επίσκεψη στα άλλα δημοτικά στάδια του νομού θα σας πείσουν για την δουλειά που γίνεται σε αυτά αλλά και πόσο υπεύθυνοι άνθρωποι απαρτίζουν τις επιτροπές που διαχειρίζονται περιουσίες που ανήκουν όχι στον δήμο αλλά….στους νέους.
Τα τέσσερα χρόνια που κράτησε ο συνθετικός τάπητας δυστυχώς είναι λίγα, πολύ λίγα, όταν κάποτε μας έδιναν σαν ελάχιστη εγγύηση τα οκτώ, αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπάρχουν κάποιοι λόγοι που οδήγησαν στην τόσο γρήγορη καταστροφή του. Η δημοτική αρχή στην οποία ανήκει το στάδιο, ας πάρει επιτέλους μια απόφαση και ας βάλει ένα ωράριο στο στάδιο, ας βάλει και ένα λουκετάκι στον κάθε ένα που δεν έχει δουλειά να μπαίνει και τέλος ας προσπαθήσει να περισώσει τούτη την ώρα ότι μπορεί.
Είναι κρίμα αυτό το στάδιο που όπως και να το κάνουμε δεύτερο δεν μπορούμε να κάνουμε να αφήνεται στην πλήρη αδιαφορία και στην τύχη του.
Ούτε ένας, ούτε δυο, αλλά τρεις δημοτικοί άρχοντες είχαν υποσχεθεί για φωτισμό στο γήπεδο, μην λέμε και ονόματα, αλλά τουναντίον και οι τρεις το μόνο που κατάφεραν ήταν να πετσοκόψουνε κομματάκι- κομματάκι τις γωνίες του.
Αν δεν μπορείς να προσφέρεις στους νέους τότε πως θα τους κρατήσεις κοντά σου, πως θα τους αποτρέψεις από τις κακοτοπιές ; Ήταν και σλόγκαν στις προεκλογικές καλένδες το ξεχάσατε ;

ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ

Το Ρέθεμνος σίγουρα είναι μεγάλη πολιτεία και έχει χίλια δίκια που θέλει να ξανά φτιάξει ναυτιλιακή εταιρεία, έχει χίλιους λόγους που θέλει να ξανά αγοράσει καράβι, έχει όλους μας με το μέρος του για την αποφασιστικότητα του να ζητά ξανά την ανάπτυξη, την εξυπηρέτηση του, αυτό να λέγετε.
Δεν υπάρχει αλλά ούτε επιδιώκεται μια σύγκριση μεταξύ του Ρεθύμνου και της Κισάμου, αλλά πριν κάμποσα χρόνια συγκαταλεγόμασταν και μεις ανάμεσα σε περιοχές με καράβι που τους καλοκαιρινούς μήνες εξυπηρετούσαμε ένα κομμάτι επισκεπτών που ακολουθούσαν την Ιόνια οδό. Πριν κάμποσους μήνες είχαμε καράβι που έπιανε 2-3 φορές στο λιμάνι μας, είχαμε δικιά μας εταιρεία και ψιλοπεριφανευόμαστε.
Σήμερα οι Ρεθύμνιοι προσπαθούν να ξανά συστήσουν την λαϊκής βάσης εταιρεία τους, ενώ εμείς σιγανοτραγουδάμε στα στενοσόκακα «Καράβι καραβάκι μου που είσαι αραγμένο, καράβι καραβάκι μου που είσαι άραγε μπαταρισμένο».
Η ΑΝΕΝ χάνεται σιγά-σιγά από την ζωή μας, από τα μάτια μας, από το λεξιλόγιο μας και κανείς ντόπιο - σωτήρας δεν ενδιαφέρεται για τις τύχες της.
Άκουγα από την τηλεόραση ότι χρειάζονται προσεκτικά βήματα για αυτό το τολμηρό επιχείρημα που ξανά ετοιμάζονται οι Ρεθύμνιοι (σε κρίση ζούμε σήμερα, ένα τέτοιο καράβι θα θέλει 30-35 εκ Ε για αγορά και μετασκευές) και αμέσως το μυαλό μου πήγε στην προηγούμενη εταιρεία τους την Ρεθυνμνιακή που κάποιοι την κατάπιαν μονοβραδύς όπως ετοιμάζονται να καταπιούν και μας.
Προσεχτικά τα βήματα για τους Ρεθεμιώτες, αυτό το ξέρουν αλλά δεν ξεχνούν να το τονίζουν κάθε λίγο και λιγάκι, για να μην ξανά πέσουν στα σαγόνια των φαταούλιδων.
- Λέτε να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή και μεις; Λίγο δύσκολο το βλέπω αλλά ποιος ξέρει ; Μόνο αν γίνει κανένα θαύμα !

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Ζοζέφ Πιτόν ντε Τουρνεφόρ 1656- 1708

Ο Γάλλος γιατρός- βοτανολόγος έρχεται στην Κρήτη και τα νησιά του Αρχιπελάγους (Αιγαίο-Δωδεκάνησα) το 1700-1702, με απώτερο σκοπό «την έρευνα της φυσικής ιστορίας, την σύγκριση αρχαίας και σύγχρονης γεωγραφίας, την αναγνώριση σπάνιων φυτών, την παρατήρηση των ηθών και εθίμων, της θρησκείας και των εμπορικών συναλλαγών των λαών της περιοχής». Χρηματοδότης του ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ο ΙΔ΄. Έτσι στις 23 Απριλίου του 1700 ξεκινά από την Μασσαλία με πρώτο τόπο άφιξης την Κρήτη. Στα Χανιά φτάνει στις 9 Μαΐου 1700.
Ξεκινά με μια πολύ λεπτομερή περιγραφή του νησιού….αλλά δυστυχώς κάνει πολλά λάθη όταν έρχεται στην Κίσαμο, εντούτοις οι 10 επιστολές του προς τον βασιλιά της Γαλλίας για τα σπάνια φυτά που συνάντησε στην Κρήτη, θα τον καταξιώσουν και το 1703 θα εκδώσει το βιβλίο «Επιστέγασμα των θεσμών της βοτανικής», συνολικά ανακάλυψε 1356 νέα είδη φυτών στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου. Ανάμεσα στα σπάνια φυτά είναι, το στάχυ το Κρητικό πλατύφυλλο, η ορχιδέα επισκοπικού ιματίου, ο κίστος ο λαβδανοφόρος κρητικός, η σάλβια η κρητική μηλοφόρος(φασκομηλιά).
Γράφει λοιπόν σε μια επιστολή του.
Εξοχότατε
…..Τι να πει κανείς για ένα τόπο κατοικημένο από Τούρκους,….Ολόκληρη σχεδόν η ζωή τους κυλάει μέσα στη ραστώνη: τρώνε ρύζι, πίνουν νερό, καπνίζουν , και παίρνουν τον καφέ τους. Ιδού η ζωή των Μουσουλμάνων….Μόνο η έρευνα των αρχαιοτήτων, η μελέτη της φυσικής ιστορίας, και το εμπόριο είναι δυνατόν να προσελκύσουν την προσοχή των ξένων………Τα περίχωρα είναι γεμάτα από δάση με ελαιόδενδρα, που διακόπτονται από αγρούς, αμπέλια, κήπους και ρυάκια, κατά μήκος των οποίων φύονται μυρτιές και πικροδάφνες.
….το έτος 1699 μας διαβεβαίωσαν ότι η σοδειά λαδιού είχε ανέλθει σε 300.000 μεζούρες, μια μεζούρα αντιστοιχεί με 9-10 οκάδες.
Στην συνέχεια ξεκινάει το ταξίδι του προς ανατολάς, και αφού περιδιάβηκε ολόκληρη την Κρήτη ξαναγυρίζει στα Χανιά στις 14 Ιουλίου με σκοπό να επισκεφτεί το κάστρο της Γραμβούσας.
…Στις 22 φύγαμε για να επισκεφθούμε το ακρωτήριο Γραμβούσα….διασχίσαμε όλη την παραλία με θέα το νησί Santa Odero (Θεοδωρού), γνωστό άλλοτε με το όνομα Λεύκη. Την ημέρα εκείνη διανυκτερεύσαμε στα Πλακάτονα (Πλακάλωνα) . Στις 24 Ιουλίου περάσαμε από τον Κίσαμο, μια κωμόπολη δίπλα στην θάλασσα που απέχει 30 μίλια από τα Χανιά, και σταματήσαμε σε ένα άσχημο χωριό Νέο Χωριό-Μεσόγεια……. Ο Κίσαμος είναι η αρχαία πόλη που αναφέρει ο Στράβων, ο Πλίνιος, και ο Πτολεμαίος. Εκεί ιδρύθηκε αργότερα η δωδέκατη επισκοπή του νησιού.
ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ
Στις 25 Ιουλίου διασχίσαμε τα βουνά της Γραμβούσας και κατεβήκαμε από ένα τρομερό μέρος (Μάλλον από τα βουνά της Χεσμένης) στο άκρο του ακρωτηρίου, με θέα το ομώνυμο κάστρο, που είναι κτισμένο σε έναν άγριο βράχο. Δεν θα μπορούσε ποτέ να κυριευθεί αυτό το φρούριο παρά μόνο δια της πείνας…..
…Οι Τούρκοι απέκτησαν αυτό το μέρος κατά πολύ συμφέροντα τρόπον. Ο Βενετός διοικητής τους το πούλησε, πριν από λίγα χρόνια (1692) για ένα βαρέλι τσεκίνια. (Τσεκίνι= Τούρκικο χρυσό νόμισμα, απομίμηση του Βενετσιάνικου 1 τσεκίνι=110 παράδες, άλλα νομίσματα της εποχής ήταν το ασημένιο γρόσι=40 παράδες, όπου 1 παράς=3 άσπρα, όπου άσπρο ήταν η λογιστική μονάδα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας). Στην Κωνσταντινούπολη είναι γνωστός (ο Βενετός διοικητής) μόνο με το όνομα Καπετάν-Γραμβούσας…… Φαίνεται ότι τα νησιά Γραμβούσες είναι η Κωρύκη και η Μύλη (εδώ κάνει λάθος γιατί Μύλη ονομαζόταν το Ποντικονήσι). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ακρωτήριο Γραμβούσας είναι το ακρ. Κίμαρος του Στράβωνα.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΡΡΗΝΙΑ
….Στις 26 επισκεφθήκαμε τα ερείπια του Παλαιόκαστρου που σημαίνει παλαιό φρούριο στην καθομιλουμένη ελληνική γλώσσα. Οι κάτοικοι αγνοούν το αρχαίο όνομα. Πρέπει όμως να πιστέψει κανείς ότι ήταν η πόλη Άπτερα, διότι ο Στράβων υποστηρίζει πως η Κίσαμος ήταν ναύσταθμος και λιμάνι της.(Δυστυχώς έκανε ένα σοβαρό λάθος, μπέρδεψε το Παλαιόκαστρο Αποκορώνου- Άπτερα με το Παλαιόκαστρο Κισάμου-Πολυρρήνια , βέβαια δεν περίμενε να βρει 2 πόλεις σε απόσταση 45 μιλίων με το ίδιο όνομα, αλλά και με ίδιο όνομα τα λιμάνια των. Κίσαμος επίνειο της Πολυρρήνιας, Κίσαμος= Καλάμι= επίνειο Απτέρων Στράβων 10-479)
......Δεν σώζονται πολλά αρχαία μάρμαρα στα ερείπια, παρ’ όλο που τα τελευταία καταλαμβάνουν μεγάλη έκταση. Υπάρχει ένα ωραίο διάζωμα, το οποίο χρησιμοποιείται ως υπέρθυρο στην πύλη μιας εκκλησίας που είναι κτισμένη επάνω σε ένα βράχο (Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος) . Ο ταξιδιώτης μπορεί να προσέξει, περνώντας, ότι πρόκειται για μια περιοχή του νησιού που βρίσκονται τα περισσότερα σπήλαια. Φθάνοντας κανείς σε κάποια γωνιά μιας από τις αρχαίες πύλες της πόλης διαβάζει σε μια επιμήκη πέτρα IMR CAESAR, με πολύ ωραία γράμματα….Σε άλλο κομμάτι πέτρας που χρησιμεύει ως υπέρθυρο στην πόρτα ενός χαλάσματος μπορεί κάποιος να προσδιορίσει τους εξής χαρακτήρες IVII.COS.III . Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η πόλη θα πρέπει να ήταν αρκετή μεγάλη στα χρόνια της ακμής της.Στις 154 σελίδες του πρώτου μέρους του βιβλίου του με τίτλο “Relation d’ un voyage du Levant”, που αναφέρετε στην Κρήτη αξίζει η περιγραφεί που κάνει για τους ντόπιους κατοίκους, για τις ενδυμασίες Ελλήνων Τούρκων, για την θρησκεία και τα μυστήρια, και ιδιαίτερα η περιγραφή του στο κεφάλαιο « κηδεία» που αφιερώνει 8-9 σελίδες, η όλη διαδικασία του φάνηκε αρκετή παράξενη .
…Οι Κρήτες είναι εξαιρετικοί στον χορό, στο κυνήγι, στους αγώνες δρόμου, αλλά και στην ιππασία…..Είναι τίμιοι, δεν βλέπεις αλήτες, λωποδύτες, δολοφόνους και ληστές. Οι περισσότεροι Τούρκοι του νησιού είναι Χριστιανοί αρνησίθρησκοι (μπουρμάδες) ή παιδιά αρνησίθρησκων.
…Δεν υπάρχουν στον κόσμο άνθρωποι πιο φιλικοί από τους Κρητικούς.Στις επόμενες 40 σελ. κάνει μια λεπτομερή αναφορά για την κατάσταση της Ελληνικής εκκλησίας, με καθόλου κολακευτικά σχόλια για τους Πατριάρχες, που τους θεωρεί υπεύθυνους για την παρακμή της Ορθοδοξίας. Άξιο λόγου είναι η γνώμη του για την τσικουδιά.…το ρακί είναι απαίσιο…..Θα ήταν καλύτερα να το πετάξουν, διότι δεν έχει καθόλου δύναμη και μυρίζει σαν καμένο, είναι υπόξανθο και χαλάει εύκολα .
Το βιβλίο του εκδόθηκε και μεταφράστηκε το 2003 από το Ίδρυμα Τεχνολογίας και έρευνας του Παν. Κρήτης.