ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Γράφει ο Γ. Πευκιανάκης
Έξι χρόνια μετά την ονομασθείσα «κρίσι» στο ίδιο έργο θεατές!
Χρειάστηκε βέβαια ν’ αλλάξομε τέσσερις τόσες κυβερνήσεις όλου του πολιτικού φάσματος, αλλά κοινή ομάδα εργασίας από επαΐοντες δεν καταφέραμε να συγκροτήσομε, όπως οι άλλες χώρες που βρέθηκαν σε παρόμοια κατάσταση.
Εμείς με τη μυθοπλασία μας μετά τη μεταπολίτευση χάσαμε την κοινή λογική που μας συντρόφευε ως τότε.
Η κοινή λογική μόλις πριν μια γενιά ήταν μεταξύ πολλών «μην ξοδεύεις περισσότερα από όσα κερδίζεις. Οι ενήλικες και όχι τα παιδιά έχουν τον πρώτο λόγο, σεβασμός στους γονείς και τους δασκάλους»
Οι καταλήψεις κατάργησαν κάθε ιεραρχία στα πανεπιστήμια.
Οι καταλήψεις και οι απεργίες παρέλυσαν την οικονομία της χώρας.
Καταλαμβάνομε τους δρόμους και τα λιμάνια εναντίον τίνος;
Οι μαθητές καταλαμβάνουν και καταστρέφουν τα σχολεία στρεφόμενοι εναντίον τίνος;
Πέρασα την ζωή μου- ως Δ/ντής  Γυμνασίου -Λυκείου στον φόβο της φρίκης των καταστροφών στις καταλήψεις από μειοψηφίες ταλαίπωρων παιδιών. Καταστροφή «του Σχολείου» και πραγμάτων που με πολύ κόπο με την κοινωνία και την πλειοψηφία  των γονέων χτίζαμε.
Ευάριθμοι εκπαιδευτικοί και με πολύ κόπο καταφέρναμε το αυτονόητο- να σώζομαι την αξιοπρέπειά μας και να μη ζητάμε να επανορθώνονται ζημιές με έξοδα του Δήμου χωρίς να αποδίδεται ευθύνη σε μαθητές εκπαιδευτικούς και γονείς.
Μια κοινωνία που θεωρεί κάθε κυβέρνηση εχθρική. Στον καταστροφικό αγώνα των κομμάτων για την κατάληψη και νομή της εξουσίας. Η σημερινή βέβαια του Σύριζα εξακολουθεί να θεωρεί αγωνιστικές τις κινητοποιήσεις που στρέφονται εναντίον των μέτρων που τις επιβάλλονται και λαμβάνει Παραλογισμός; όχι αφού το αντίτιμο είναι το βόλεμα των δικών της αριστερών.     
Υπήρχε κάποτε μια δομή και ένα ήθος παιδείας που ακούγαμε πρύτανης και ήταν στη συνείδησή μας ως φοιτητές, κάτι ανώτερο σε υπόληψη και σεβασμό .
Πώς είναι δυνατόν  προπηλακισμένοι εκπαιδευτικοί να  μπορούν να «επιβληθούν» σε νέους που πιστεύουν ότι τα πάντα δικαιούνται και τα πάντα επιτρέπονται.
Αλλά και πως μπορούν να διδάσκουν εκπαιδευτικοί χωρίς έλεγχο και αξιολόγηση; Τι είναι μια τέτοια δημόσια εκπαίδευση όταν στα ιδιωτικά ....
....σχολεία όπου φοιτούν οι δυνάμενοι να επιλέξουν, έχουν άλλες ευκαιρίες;
Οι άλλοι οι ενήλικες αγωνιστές στις καταλήψεις των δρόμων των νομαρχιών των όποιων πρόσφορων κτιρίων του δημοσίου εκεί είναι εξίσου ανεκτή και ατιμώρητη κάθε καταστροφή και αυτή της Αθήνας και άλλων πόλεων όχι λίγες φορές και με θύματα
Αγρότες: τι σχέση έχουν οι εργάτες γης ξένοι στην πλειοψηφία με τα αφεντικά τους λίγους προνομιούχους με επιδοτήσεις και πανωγραψίματα;. 
Αρκετοί με αφορολόγητα εκατομμύρια. Επιδειξίες με θηριώδη τζιπ και πανάκριβα 4Χ4-Θαμώνες στα καμπαρέ του κάμπου και τα σκυλάδικα. 
Υπάρχουν ακόμη αγρότες από εκείνη την έντιμη γενιά φτωχοί των βουνοπλαγιών στην όμορφη πατρίδα μας αλλά και αγρότες ήταν οι αγωνιστές κομματάρχες που με την ευλογία αχρήστων πολιτικών κατέστρεψαν του συνεταιρισμούς χωρίς να λογοδοτήσουν για τη λεηλασία και τα χρέη που επισώρευαν.
Και τώρα που ο λογαριασμός δεν βγαίνει ο αγώνας συνεχίζεται γιατί και εναντίον ποιων; Εναντίον εκείνων της κυβέρνησης, που για την ολοκλήρωση του κύκλου της οικονομικής καταστροφής, τους αναδείξαμε στην εξουσία, μέσα από τις αγωνιστικές διαδικασίες των καταλήψεων;
Δεν είναι ο πρωθυπουργός μας ο αρχικαταληψίας των μαθητικών και φοιτητικών αγώνων  ο εύλαλος δημαγωγός επί των τρακτέρ και των φορτηγών;
Ο σημερινός πρωθυπουργός  άπειρος, ημιμαθής και αμόρφωτος καλείται να πληρώσει το τίμημα της αναίδειας. 
Το παραμύθι δεξιός και αριστερός αργά και βασανιστικά τελειώνει.
Στις πλατείες των άλλοτε αγανακτισμένων και στις δημοσιές με τα αραγμένα πανάκριβα θηριώδη τρακτέρ και με την απαισιοδοξία ενός κόσμου εξαπατημένου, απομένει ακόμη βαρύ το τίμημα για το μάθημα της επιστροφής στην κοινή λογική.