Κατά την τελευταία φάση του Κρητικού ζητήματος, την Εκκλησία Κρήτης απασχόλησε το Μητροπολιτικό ζήτημα, που προέκυψε, με την εκδημία του Κρήτης Τιμοθέου (Φεβρουάριος 1897) και την εκλογή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο του από Λάμπης κ
αι Σφακίων Ευμενίου (Μάϊος 1898), που ανήκε στους αντι-Ιωακειμικούς αρχιερείς. Οι επίσκοποι της Κρήτης Ιωακειμικοί στην πλειονότητά τους και τα περισσότερα μέλη του Εκτελεστικού δεν ανεγνώριζαν τον Ευμένιο και είδαν την εκλογή ως παρέμβαση της Πύλης στο υπό διαμόρφωση πολιτικό καθεστώς της Κρήτης, που ζούσε την τελευταία κατά των Τούρκων επανάσταση. Η αναγκαιότητα για την οργάνωση της Κρητικής Πολιτείας οδήγησε στην επίλυση του Μητροπολιτικού ζητήματος (1900) με την αναγνώριση του μητροπολίτη, την υπογραφή της Σύμβασης που καθόριζε την εκλογή του μητροπολίτη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την ψήφιση του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας Κρήτης που καθιστούσε αυτοδιοικούμενη την Εκκλησία της Κρήτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου