Εννέα έργα προυπολογισμού 15 εκατομμυρίων Ε προτεινε η Ιερά σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης για ένταξη στο ΕΣΠΑ!
Μάλιστα λοιπόν μιας και η αγορά νέκρωσε η εκκλησία θα αναλάβει την ανάσταση της!! Ο κ. Καρούζος φυσικά δεσμεύτηκε να προχωρήσουν οι μελέτες ώστε να είναι έτοιμες προς ένταξη.
Τα έργα που θα γίνουν σε όλη την Κρήτη είναι
α) Κέντρο κοινωνικής συμπαράστασης στο Ηράκλειο
β) Πνευματικό κέντρο στις Μοίρες (Γόρτυνος και Αρκαδίας)
γ) Κατασκευή παιδικών κατασκηνώσεων στο Αρκάδι ( Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου)
δ) Μουσείο εκκλησιαστικής τέχνης στα Χανιά (Κυδωνίας και Αποκορώνου)
ε) Δημιουργία γηροκομείου στο Φουρφουρά (Λάμπης και Σφακίων)
στ) Κέντρο κοινωνικής μέριμνας Ιεράπετρα (Ιεραπύτνης και Σητείας)
ζ) Επέκταση γηροκομείου στο οροπέδιο Λασηθίου (Πέτρας και Χερονήσσου)
η) Ολοκλήρωση πνευματικού πολύκεντρου στην Κίσαμο (Κισάμου και Σελίνου)
θ)Δημιουργία πνευματικού πολύκεντρου στο Αρκαλοχώρι (Καστελλίου-Βιάννου)
Αφού ο δήμος δεν μπορεί να συντάξει μια μελέτη ευτυχώς που υπάρχουν και οι Μητροπόλεις για αυτήν την δουλειά. Μάλιστα ακούγεται ότι ο Μητροπολίτης μας κ. Αμφιλόχιος, βλέποντας την απαράδεκτη κατάσταση στις αθλητικές υποδομές της περιοχής μας, έκανε πρόταση στην δημοτική αρχή μας να φτιάξει με ιδία έξοδα ένα γήπεδο 8Χ8αρκεί να βρεθεί ο χώρος.
Τελικά μήπως πάμε και σε δήμους μεγέθους Μητροπόλεων και με δημάρχους τους νυν Μητροπολίτες ... έτοιμοι είναι..... που δεν θα χρειαστούμε και πολλά χρήματα;
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010
ΑΓΡΟΤΕΣ ΤΩΝ 201 ΕΥΡΩ
Κόβονται από φέτος οι επιδοτήσεις σε αγρότες που εισπράττουν ως 200 ευρώ το χρόνο. Τη σχετική απόφαση έλαβε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με βάση κοινοτικό κανονισμό, τον οποίο είχε αποδεχθεί η προηγούμενη κυβέρνηση.
Στη ρύθμιση αυτή εμπίπτουν περίπου 170.000 αγρότες - Καλά αγρότες λέγονται όταν παίρνουν 200Ε- οι οποίοι όμως έχουν την επιλογή είτε να πουλήσουν τα δικαιώματα τους, είτε ν' αγοράσουν δικαιώματα ώστε να ξεπεράσουν το όριο των 200 ευρώ. Σε περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί το θέμα, τα δικαιώματα αυτά θα περιέλθουν στο εθνικό απόθεμα. Πράξεις αγοραπωλησίας δικαιωμάτων μπορούν να γίνουν μέχρι τις 15 Μαΐου 2010.
ΡΕΠΠΑΣ ΕΔΩ.. ΡΕΠΠΑΣ ΕΚΕΙ .... ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΕΠΠΑΣ ;
Αναβλήθηκε η διήμερη περιοδεία στην Κρήτη, του υπουργού Υποδομών Δημήτρη Ρέππα, λόγω της συζήτησης στη Βουλή για τα οικονομικά μέτρα. Όπως πάμε όλο και κάτι θα συμβαίνει και δεν θα έρχεται..... σιγά το πράμα! Και όπως είπε και η Πουλχερία..... απο αναβολή σε αναβολή ο Γιώργος της Μαρίας γλύτωσε στο τέλος και ......το στρατιωτικό !!!Σιγά μην ασχοληθούν με τον ΒΟΑΚ τώρα που υπάρχει τόση οικονομική κρίση... εξάλλου ποιος βουλευτής θα κάνει τσάρκα τώρα που κόβονται μισθοί-επιδοτήσεις-συντάξεις; Κορόιδα είναι ;
ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ !!!!!!
Όλα τα επαγγέλματα έχει κάνει ο αθεόφοβος και τελικά μας έγινε και ...... Πρωθυπουργός !!! Να κάτεχα όμως γιατί δεν στέριωσε στα άλλα του επαγγέλματα ;
ΚΑΘΙΚΙΑ
Φρανκ Σέφλερ και Γιόζεφ Σλάρμαν λέγονται τα σαΐνια και είναι Εβραίοι και οι δυο! Είναι αυτοί που είπαν ότι έχουμε πάνω από 3.000 ελληνικά νησιά και μόνο 87 από αυτά κατοικούνται, ας πουλήσουμε λοιπόν μερικά για να ξεχρεώσουμε και αν δεν θέλουμε...... ας πουλήσουμε την Ακρόπολη που μπορεί να πιάσει ίσαμε 100 δισ. ευρώ.
Κολογερμαναράδες καθίκια του κερατά!!
Κολογερμαναράδες καθίκια του κερατά!!
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
ΑΥΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΑ ΕΠΩΔΥΝΑ ΜΕΤΡΑ
....ταξιδάκια.....
Μετά τα επώδυνα μέτρα που ανήγγειλε, όχι ο Πρωθυπουργός, αλλά ο κ.Πεταλωτής,-όνομα και πράμα- ο Πρωθυπουργός φανερά κουρασμένος αποφάσισε να ξεκουραστεί!!! Έτσι ξεκινάει ένα εβδομαδιαίο ταξιδάκι ..... αναψυχής με τα δικά μας λεφτά!
Να κάτεχα που βρήκε ώρα να δει και τον ανόητο που του' δωσε τον μισθό του;
Να κάτεχα που βρήκε ώρα να δει και τον ανόητο που του' δωσε τον μισθό του;
ΜΗΝ ΓΕΛΑΤΕ ..... ΑΝ ΔΕΝ ΓΕΛΑΕΙ ΟΛΗ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.
Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!
Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:
-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:
"Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:
"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:
"Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:
"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Και το βόδι απάντησε:
"Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου!
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!
Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι ....
Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.
Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο.
Αλλοίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό.
Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες..
Έτσι ο αγρότης *έσφαξε την κότα* για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!
Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν.
Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο.
Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το γουρούνι*.
Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε!
Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.
Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το βόδι*
Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν'έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.......
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ :
Χάσαμε την ανθρωπιά μας… και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας….!
όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!
είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ'αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!
ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!
είμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος.
Και αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, το ύφασμα είναι άχρηστο....
Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!
Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:
-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:
"Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:
"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:
"Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:
"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Και το βόδι απάντησε:
"Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου!
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!
Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι ....
Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.
Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο.
Αλλοίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό.
Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες..
Έτσι ο αγρότης *έσφαξε την κότα* για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν.
Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο.
Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το γουρούνι*.
Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε!
Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.
Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το βόδι*
Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν'έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.......
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ :
Χάσαμε την ανθρωπιά μας… και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας….!
όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!
είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ'αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!
ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!
είμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος.
Και αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, το ύφασμα είναι άχρηστο....
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ…
Εμείς είμαστε τα ποντικάκια..
Εμείς όμως είμαστε και οι κότες..
Εμείς και τα γουρούνια…
Εμείς και τα βόδια…
ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΩΣ…
Είναι αδύνατον να γελάμε, αν δεν γελάει ολόκληρη η γειτονιά…
Μου το έστειλε ο φίλος N.Marentakis
ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ !
Η Κίσαμος ήταν και είναι μια πόλη που πάντα βασίλευε ο ψιλο-τσαμπουκάς....... Σήμερα βέβαια δεν ξεσπάμε πάνω σε ανθρώπους αλλά στα δέντρα. Η απορία μου τι στο διάολο μας φταίνε τα δέντρα μέσα στην πόλη και τα κόβουμε σαν αγγούρια;
Δέντρα φυτεμένα πάνω από 20 χρόνια πέφτουν απότομα επειδή κάποιους τους ενοχλούν!!
Τι να πούμε, αδιανόητες καταστάσεις μέσα στην πόλη...ότι θέλει κάνει ο καθένας, βάζει ότι χρώμα πλακάκια γουστάρει, κλείνει παρτέρια, σπάει τα πεζοδρόμια, μικραίνει δρόμους, φτιάχνει μαντρότοιχους μες στους δρόμους..... μετά έρχεται η δημοτική αρχή μας και προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες... οπότε αφήνει και τους γείτονες των καταπατητών να κάνουν και αυτοί τα δικά τους !! Εύγε!
Δέντρα φυτεμένα πάνω από 20 χρόνια πέφτουν απότομα επειδή κάποιους τους ενοχλούν!!
Τι να πούμε, αδιανόητες καταστάσεις μέσα στην πόλη...ότι θέλει κάνει ο καθένας, βάζει ότι χρώμα πλακάκια γουστάρει, κλείνει παρτέρια, σπάει τα πεζοδρόμια, μικραίνει δρόμους, φτιάχνει μαντρότοιχους μες στους δρόμους..... μετά έρχεται η δημοτική αρχή μας και προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες... οπότε αφήνει και τους γείτονες των καταπατητών να κάνουν και αυτοί τα δικά τους !! Εύγε!
ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΑΠΟΡΡΙΨΗ Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ;
Σε κάθε συγχώνευση, απορρόφηση, διάλυση, επιβάλλεται η πραγματική καταγραφή της κατάστασης. Για τον Καλλικράτη δεν ακούγεται απολύτως τίποτα. Δηλαδή με απλά λόγια οι νέοι δήμαρχοι θα παραλάβουν "γουρούνι στο σακί", με τα γνωστά επακόλουθα ...... παραλάβαμε χάος!!!
Ήδη ακούγονται φήμες ότι υπάρχουν δήμοι που δεν μπορούν-ίσως δεν θέλουν- να εισπράξουν το νερό. Υπάρχουν δήμοι που αντί να προχωρούν σε μελέτες και δημοπρατήσεις, βάζουν φωτάκια και γιρλάντες όπου βρουν. Δήμαρχοι που γνωρίζουν ότι δεν παίζουν ρόλο -ούτε έχουν λόγο- στα του νέου Καλλικράτη και έχουν πετάξει λευκή πετσέτα σε έργα και μελέτες!!!
Μιας και όλοι πέσαμε με τα μούτρα στον Καλλικράτη μήπως πρώτα έπρεπε να γίνει μια πραγματική καταγραφή της κατάστασης των δήμων και μετά να κουβεντιάζουμε για ποιους θέλουμε στις συνενώσεις!!!
Βασικά κάτι πήρε το αυτί μου από δήμαρχο εξ ανατολών που γνωρίζοντας την κατάσταση είπε λουπά-λουπά..."καλύτερα να μας κατηγορούν παρά να μας δώσουν αυτούς που δεν μας κάνουν"...Εμάς βέβαια όλοι μας κάνουν όπως έχει διαμορφωθεί η παλιοκατάσταση μας.
Ήδη ακούγονται φήμες ότι υπάρχουν δήμοι που δεν μπορούν-ίσως δεν θέλουν- να εισπράξουν το νερό. Υπάρχουν δήμοι που αντί να προχωρούν σε μελέτες και δημοπρατήσεις, βάζουν φωτάκια και γιρλάντες όπου βρουν. Δήμαρχοι που γνωρίζουν ότι δεν παίζουν ρόλο -ούτε έχουν λόγο- στα του νέου Καλλικράτη και έχουν πετάξει λευκή πετσέτα σε έργα και μελέτες!!!
Μιας και όλοι πέσαμε με τα μούτρα στον Καλλικράτη μήπως πρώτα έπρεπε να γίνει μια πραγματική καταγραφή της κατάστασης των δήμων και μετά να κουβεντιάζουμε για ποιους θέλουμε στις συνενώσεις!!!
Βασικά κάτι πήρε το αυτί μου από δήμαρχο εξ ανατολών που γνωρίζοντας την κατάσταση είπε λουπά-λουπά..."καλύτερα να μας κατηγορούν παρά να μας δώσουν αυτούς που δεν μας κάνουν"...Εμάς βέβαια όλοι μας κάνουν όπως έχει διαμορφωθεί η παλιοκατάσταση μας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Και εμείς ο ένδοξος λαός αποφεύγουμε να μιλάμε για την ιστορία μας, αποφεύγουμε να μιλάμε για εθνικά θέματα γιατί απλά κάποιοι ενοχλούνται! Γυαλιά μας βάζουν οι Έλληνες του εξωτερικού αλλά εμείς ούτε το καταλαβαίνουμε!! Εμείς ασχολούμαστε πόσο ρατσιστές γίναμε και αν το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται τελικά στα σχολεία μας.
Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ !!
Απογευματινή τηλεοπτική εκπομπή σε κανάλι των Χανίων -γνωστή για την υποστήριξη της στο ΠΑΣΟΚ-προσπαθεί σώνει και καλά να μας αποδείξει ότι τα νέα επώδυνα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση μας είναι καλά!!!
Μάλιστα τηλεφωνικά ακούστηκαν αρκετοί επώνυμοι.....όπως ο κ. Κουκουράκης δήμαρχος Ιναχωρίου, ο οποίος όταν είπε ότι ήταν αντίθετος με τα μέτρα ..... παρολίγο να τον κόψουν στο αέρα!!! Μάλιστα οι υποστηρικτές ..... ήταν οι ίδιοι που πριν κανένα χρόνο έβαζαν και στοίχημα ότι η ΝΔ θα αύξανε τον ΦΠΑ. Τώρα βέβαια που αποφασίζουν άλλοι για τις αυξήσεις ..... η στήριξη ονομάζεται ΜΜΕ και οι δικαιολογίες που ξεμπροστιάζουν είναι δικαιολογίες ντόπιας.... διαβούλευσης.
Ότι είπε πως δεν θα κάνει αυτή η κυβέρνηση το έκανε μάλιστα... πιο επιβαρυμένο!!
ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ
Μάλιστα τηλεφωνικά ακούστηκαν αρκετοί επώνυμοι.....όπως ο κ. Κουκουράκης δήμαρχος Ιναχωρίου, ο οποίος όταν είπε ότι ήταν αντίθετος με τα μέτρα ..... παρολίγο να τον κόψουν στο αέρα!!! Μάλιστα οι υποστηρικτές ..... ήταν οι ίδιοι που πριν κανένα χρόνο έβαζαν και στοίχημα ότι η ΝΔ θα αύξανε τον ΦΠΑ. Τώρα βέβαια που αποφασίζουν άλλοι για τις αυξήσεις ..... η στήριξη ονομάζεται ΜΜΕ και οι δικαιολογίες που ξεμπροστιάζουν είναι δικαιολογίες ντόπιας.... διαβούλευσης.Ότι είπε πως δεν θα κάνει αυτή η κυβέρνηση το έκανε μάλιστα... πιο επιβαρυμένο!!
ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ....
"Απόπειρα δημιουργίας πυρήνων ναζιστικών ιδεών επιχείρησαν ακραία στοιχεία που έκαναν απόβαση στην Κρήτη με σκοπό να δημιουργήσουν δίκτυο διακίνησης των ιδεών του μέσα από νέους ανθρώπους και ανήλικους μαθητές που φοιτούν σε σχολεία της πόλης του Ηρακλείου! "Η καταγγελία γίνεται από το βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου Μιχ. Κριτσωτάκη.
Τζάμπα μάγκες και τζάμπα πατριώτες. Γέμισε ο ντουνιάς με δαύτους και κάποιοι νομίζουν ότι με τις παρλαπίπες τους θα ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ
.... Ο 14ος ΜΙΣΘΟΣ
Από το 1822 καταβάλλεται το δώρο Πάσχα. Χρειάστηκε να περάσουν 188 χρόνια, για να έρθει ένας Παπανδρέου, με την βοήθεια του πατέρα του και του παππού του, αλλά και των Σημίτη, Μητσοτάκη και της οικογένειας Καραμανλή, για να διαλύσουν τα πάντα. Συγχαρητήρια!
Το δώρο Πάσχα εμφανίστηκε πρώτη φορά τον Απρίλιο του 1822, όταν το ζήτησαν οι υπάλληλοι....«της εν Κορίνθω Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος», όπως αναφέρει ο ιστορικός Γ. Κορδάτος στην «Ιστορία του Ελληνικού Εργατικού Κινήματος» (Αθήνα 1956, σελ. 29).
Στον ιδιωτικό τομέα πριν από το 1940 ορισμένες συλλογικές συμβάσεις εργασίας και εσωτερικοί κανονισμοί μεμονωμένων επιχειρήσεων προέβλεπαν τη χορήγηση του δώρου Πάσχα. Πρώτη φορά όμως με το νομοθετικό διάταγμα 310/1941 στην Κατοχή ορίστηκε ότι «όπου από συνήθεια ή από έθιμο ή από διάταξη ΣΣΕ καταβάλλεται θα συνεχίσει να καταβάλλεται».
Ακολούθησε ο Ν. 1.901/51, που κύρωσε τον αναγκαστικό Ν. 1.777/51 (ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 15 του Ν. 2.053/52). Όρισε ότι οι υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας «δύνανται δια κοινών αποφάσεων να προσδιορίζουν εκτάκτως οικονομικές ενισχύσεις κατά τις εορτές Χριστουγέννων και Πάσχα εις χρήμα ή εις είδος». Έκτοτε γενικεύθηκε στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Με κοινές νομοθετικές ρυθμίσεις καθιερώθηκε και το δώρο Χριστουγέννων, που αποτελούσε «χορήγηση στους μισθωτούς έκτακτης οικονομικής ενισχύσεως κατά τις εορτές των Χριστουγέννων - Νέου Έτους».
Με το άρθρο 1 του Ν. 1.082/80 το δώρο αυτό μετονομάστηκε σε επίδομα εορτών Χριστουγέννων και καθορίστηκε το πλαίσιο χορηγήσεώς του.
Ακολούθησε η έκδοση της υπ' αριθ. 19.040/81 αποφάσεως των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, που ρυθμίζει παγίως πλέον όλα τα σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού και χορηγήσεως των επιδομάτων εορτών κατ' έτος.
Το επίδομα αδείας μετ' αποδοχών καθιερώθηκε με τον αναγκαστικό νόμο 539 του 1945, όπου, στο άρθρο 2 παράγραφος 1, προσδιορίζονται οι προϋποθέσεις λήψης της πρώτης άδειας με αποδοχές, καθώς και η άδεια για όλα τα επόμενα χρόνια στον ίδιο ή σε διαφορετικούς εργοδότες.
«Από το 1951 για το δώρο Πάσχα κι από το 1945 για το επίδομα αδείας κανένας μέχρι σήμερα, ούτε κυβέρνηση, ούτε ιδιώτες, αμφισβήτησαν την αναγκαιότητα χορήγησης» δήλωσε στην «Κ.Ε.» ο Α. Μητρόπουλος, καθηγητής εργατικού δικαίου και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους. «Ο 14ος, δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας, όπως και ο 13ος μισθός, το δώρο Χριστουγέννων, αποτέλεσαν την αναγκαιότητα για την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών. Συντέλεσε στην αύξηση της εμπορικής κίνησης και στην εναλλακτική καταναλωτική συμπεριφορά μισθωτών, συνταξιούχων και ανέργων. Γι' αυτό η πιθανή κατάργησή τους θα οδηγήσει στη δραματική προλεταριοποίηση ευρύτερων στρωμάτων μισθωτών και συνταξιούχων και σε πραγματικό ολοκαύτωμα».
πηγή
Από το 1822 καταβάλλεται το δώρο Πάσχα. Χρειάστηκε να περάσουν 188 χρόνια, για να έρθει ένας Παπανδρέου, με την βοήθεια του πατέρα του και του παππού του, αλλά και των Σημίτη, Μητσοτάκη και της οικογένειας Καραμανλή, για να διαλύσουν τα πάντα. Συγχαρητήρια!
Το δώρο Πάσχα εμφανίστηκε πρώτη φορά τον Απρίλιο του 1822, όταν το ζήτησαν οι υπάλληλοι....«της εν Κορίνθω Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος», όπως αναφέρει ο ιστορικός Γ. Κορδάτος στην «Ιστορία του Ελληνικού Εργατικού Κινήματος» (Αθήνα 1956, σελ. 29).
Στον ιδιωτικό τομέα πριν από το 1940 ορισμένες συλλογικές συμβάσεις εργασίας και εσωτερικοί κανονισμοί μεμονωμένων επιχειρήσεων προέβλεπαν τη χορήγηση του δώρου Πάσχα. Πρώτη φορά όμως με το νομοθετικό διάταγμα 310/1941 στην Κατοχή ορίστηκε ότι «όπου από συνήθεια ή από έθιμο ή από διάταξη ΣΣΕ καταβάλλεται θα συνεχίσει να καταβάλλεται».Ακολούθησε ο Ν. 1.901/51, που κύρωσε τον αναγκαστικό Ν. 1.777/51 (ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 15 του Ν. 2.053/52). Όρισε ότι οι υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας «δύνανται δια κοινών αποφάσεων να προσδιορίζουν εκτάκτως οικονομικές ενισχύσεις κατά τις εορτές Χριστουγέννων και Πάσχα εις χρήμα ή εις είδος». Έκτοτε γενικεύθηκε στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Με κοινές νομοθετικές ρυθμίσεις καθιερώθηκε και το δώρο Χριστουγέννων, που αποτελούσε «χορήγηση στους μισθωτούς έκτακτης οικονομικής ενισχύσεως κατά τις εορτές των Χριστουγέννων - Νέου Έτους».
Με το άρθρο 1 του Ν. 1.082/80 το δώρο αυτό μετονομάστηκε σε επίδομα εορτών Χριστουγέννων και καθορίστηκε το πλαίσιο χορηγήσεώς του.
Ακολούθησε η έκδοση της υπ' αριθ. 19.040/81 αποφάσεως των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, που ρυθμίζει παγίως πλέον όλα τα σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού και χορηγήσεως των επιδομάτων εορτών κατ' έτος.
Το επίδομα αδείας μετ' αποδοχών καθιερώθηκε με τον αναγκαστικό νόμο 539 του 1945, όπου, στο άρθρο 2 παράγραφος 1, προσδιορίζονται οι προϋποθέσεις λήψης της πρώτης άδειας με αποδοχές, καθώς και η άδεια για όλα τα επόμενα χρόνια στον ίδιο ή σε διαφορετικούς εργοδότες.
«Από το 1951 για το δώρο Πάσχα κι από το 1945 για το επίδομα αδείας κανένας μέχρι σήμερα, ούτε κυβέρνηση, ούτε ιδιώτες, αμφισβήτησαν την αναγκαιότητα χορήγησης» δήλωσε στην «Κ.Ε.» ο Α. Μητρόπουλος, καθηγητής εργατικού δικαίου και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους. «Ο 14ος, δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας, όπως και ο 13ος μισθός, το δώρο Χριστουγέννων, αποτέλεσαν την αναγκαιότητα για την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών. Συντέλεσε στην αύξηση της εμπορικής κίνησης και στην εναλλακτική καταναλωτική συμπεριφορά μισθωτών, συνταξιούχων και ανέργων. Γι' αυτό η πιθανή κατάργησή τους θα οδηγήσει στη δραματική προλεταριοποίηση ευρύτερων στρωμάτων μισθωτών και συνταξιούχων και σε πραγματικό ολοκαύτωμα».
πηγή
ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣ Η ΚΑΝΤΑΝΟΣ
Την ώρα που οι δήμαρχοι της χώρας και της Κρήτης κυριολεκτικά κρέμονται από τα χείλη του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση που θα μιλήσει αύριο στη συνάντηση με το Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ, για να μάθουν τα νεώτερα γύρω από το νομοσχέδιο για τον «Καλλικράτη» και το χωροταξικό, προκαλεί έντονες συζητήσεις στους κόλπους των αυτοδιοικητικών αλλά και των τοπικών κοινωνιών η πληροφορία που θέλει την κυβέρνηση να έχει προ-αποφασίσει ότι αναγνωρίζει αυτονομία στους Δήμους που συμμετέχουν στο δίκτυο των ιστορικών και Μαρτυρικών Δήμων και 3 κοινοτήτων της χώρας που διεκδικούν από την κυβέρνηση να τους αναγνωριστεί αυτονομία. Ανάμεσα στους δήμους σε όλη την Ελλάδα που είναι 14, βρίσκονται και οι κρητικοί δήμοι, Ανώγεια, Βιάννος, Κάνδανος και Τυμπάκι. Νέα τροπή λοιπόν και στην γειτονιά μας μιας και η Κάντανος το ήθελε-ίσως το ήξερε- αυτό. Την έβαψαν βέβαια ..... κάποιοι βουλευτάδες που υπολόγιζαν ένα δήμο Κίσαμος και Σέλινο, για τα ψηφαλάκια. Το παιχνίδι χοντραίνει καθημερινά και όσο περνάει ο καιρός θα δούμε πολλά ακόμα απίστευτα.
ΠΑΛΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΛΟ !!!
Θα το έχετε ακούσει αλλά ταιριάζει ......
Μπαίνει ένας Κρητικός σε ένα οίκο ανοχής και λέει στην τσατσά:
-Θέλω να γ....... από πίσω
Του λέει η τσατσά:
-θα πας στον τρίτο να βρεις την Ρίτσα...
Πάει στον τρίτο, βρίσκει την Ρίτσα, της λέει τι θέλει και του λέει :
-500 EUR
Μόλις το ακούει ο Κρητικός βγάζει πιστόλι και αρχίζει να πυροβολεί όπου βρίσκει....
Πανικόβλητη η Ρίτσα του λέει:
-Καλά, καλά....... 400EUR
Μόλις το ακούει ο Κρητικός βγάζει πάλι το πιστόλι και αρχίζει ναπυροβολεί ξανά όπου βρίσκει....
Πανικόβλητη μια φορά ακόμη η Ρίτσα του λέει:
-Καλά, καλά....... 200EUR
Βγάζει πάλι το πιστόλι και αρχίζει να πυροβολεί ξανά όπου να΄ναι μέσα στο δωμάτιο....
Μην αντέχοντας άλλο η Ρίτσα του λέει:
-Σταμάτα σε παρακαλώ να πυροβολείς, έλα να το κάνουμε τζάμπα.......
Ξεκινάει λοιπόν το σκηνικό, περνάει καλά ο Κρητικός και με το που τελειώνει η φάση βγάζει 500 EUR και τα πετάει στο κρεβάτι....
Τρελαίνεται η Ρίτσα και του λέει:
-Καλά εσύ κόντεψες να μας σκοτώσεις μόλις σου είπα την τιμή, τι κάνεις
τώρα......?
Και ο Κρητικός της λέει:
-Οι μπαλωθιές ήταν για να σφίξουν οι κώλοι........
Μπαίνει ένας Κρητικός σε ένα οίκο ανοχής και λέει στην τσατσά:
-Θέλω να γ....... από πίσω
Του λέει η τσατσά:
-θα πας στον τρίτο να βρεις την Ρίτσα...
Πάει στον τρίτο, βρίσκει την Ρίτσα, της λέει τι θέλει και του λέει :
-500 EUR
Μόλις το ακούει ο Κρητικός βγάζει πιστόλι και αρχίζει να πυροβολεί όπου βρίσκει....
Πανικόβλητη η Ρίτσα του λέει:
-Καλά, καλά....... 400EUR
Μόλις το ακούει ο Κρητικός βγάζει πάλι το πιστόλι και αρχίζει ναπυροβολεί ξανά όπου βρίσκει....
Πανικόβλητη μια φορά ακόμη η Ρίτσα του λέει:
-Καλά, καλά....... 200EUR
Βγάζει πάλι το πιστόλι και αρχίζει να πυροβολεί ξανά όπου να΄ναι μέσα στο δωμάτιο....
Μην αντέχοντας άλλο η Ρίτσα του λέει:
-Σταμάτα σε παρακαλώ να πυροβολείς, έλα να το κάνουμε τζάμπα.......
Ξεκινάει λοιπόν το σκηνικό, περνάει καλά ο Κρητικός και με το που τελειώνει η φάση βγάζει 500 EUR και τα πετάει στο κρεβάτι....
Τρελαίνεται η Ρίτσα και του λέει:
-Καλά εσύ κόντεψες να μας σκοτώσεις μόλις σου είπα την τιμή, τι κάνεις
τώρα......?
Και ο Κρητικός της λέει:
-Οι μπαλωθιές ήταν για να σφίξουν οι κώλοι........
Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ
Στο διήμερο των εργασιών την πρώτη μέρα (Σάββατο) στη Συνέλευση της ΠΑΝΑΚ θα συζητηθούν τα μείζονα θέματα που απασχολούν την αυτοδιοικητική κοινότητα ενόψει των σχεδιαζόμενων αλλαγών (Σχέδιο “Καλλικράτης”, θεσμικά, συνενώσεις, πιθανές συνεργασίες, χρίσματα), ενώ τη δεύτερη (Κυριακή) θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή ημερίδα με θέμα: “Το “Σχέδιο Καλλικράτης” και το μέλλον της Αυτοδιοίκησης” με προσκεκλημένους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς παράγοντες.Στόχος της Συνέλευσης είναι η συνδιαμόρφωση των θέσεων και προτάσεων αλλά και η από κοινού διεκδίκηση ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ & ΙΣΧΥΡΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
Η Πανελλαδική Συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα (Γλυφάδα, κτήριο δημαρχείου - Άλσους 15) στις 13-14 Μαρτίου 2010.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ !!!
Σας έχω πει να μην τον σταματάτε τον Γιώργο στον δρόμο και του πιάνετε την κουβέντα, γιατί δεν ξέρει καλά ελληνικά και παρερμηνεύει αυτά που του λέτε.
Ορίστε το αποτέλεσμα! Λέει ότι θέλουμε να του δώσουμε λεφτά!
ΜΑΡΤΗΣ -ΓΔΑΡΤΗΣ !!
Τελικά ο λαός εκτός από κοψοχέρης είναι και μέντιουμ. Διότι μιλώντας για Μάρτη-γδάρτη είχε προβλέψει τα μέτρα που θα ληφθούν.
Η ΛΥΣΗ !
Με αυξήσεις στο ΦΠΑ, στη βενζίνη, στα ποτά και στα τσιγάρα, θα τους τσακίσει τους ρουφιάνους τους κατέχοντες και ζώντες πλουσιοπάροχα ο Παπακωνσταντίνου. Μετά θα δει και λίγο κοκκινοσκουφίτσα και θα κοιμηθεί ήσυχος!!
ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ
Ναι !!! Ο πρωθυπουργός σήμερα βρίσκεται στην ..... Ελλάδα!
Σας έχω πει να μην τον σταματάτε τον Γιώργο στον δρόμο και του πιάνετε την κουβέντα, γιατί δεν ξέρει καλά ελληνικά και παρερμηνεύει αυτά που του λέτε.
Ορίστε το αποτέλεσμα! Λέει ότι θέλουμε να του δώσουμε λεφτά!
ΜΑΡΤΗΣ -ΓΔΑΡΤΗΣ !!
Τελικά ο λαός εκτός από κοψοχέρης είναι και μέντιουμ. Διότι μιλώντας για Μάρτη-γδάρτη είχε προβλέψει τα μέτρα που θα ληφθούν.
Η ΛΥΣΗ !
Με αυξήσεις στο ΦΠΑ, στη βενζίνη, στα ποτά και στα τσιγάρα, θα τους τσακίσει τους ρουφιάνους τους κατέχοντες και ζώντες πλουσιοπάροχα ο Παπακωνσταντίνου. Μετά θα δει και λίγο κοκκινοσκουφίτσα και θα κοιμηθεί ήσυχος!!
ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ
Ναι !!! Ο πρωθυπουργός σήμερα βρίσκεται στην ..... Ελλάδα!
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ
Επειδή στο Γραφείο Ενημέρωσης Δανειοληπτών της Ε.Π.Κ.ΧΑΝ, καταγγέλθηκε από οφειλέτες που έτρεξαν σε Τράπεζες να ενημερωθούν εάν εμπίπτουν στις διατάξεις του Νέου Νόμου(Ν.3816/2010) ότι υπάλληλοι σε κάποιες Τράπεζες , όχι μόνο δήλωσαν άγνοια της ύπαρξης αυτού του ευνοϊκού Νόμου για χιλιάδες δανειολήπτες, στερώντας τους έτσι την ενημέρωση ,αλλά και αποτρέποντας τους να προβούν σε κάποια ευνοϊκή ρύθμιση του χρέους τους.Επειδή ο Νόμος βρίσκεται σε ισχύ και κάθε οφειλέτης σωστά ενημερωμένος θα πρέπει να καταθέσει έγκαιρα& αίτηση ,για την ρύθμιση των χρεών του, μέχρι στις 15-4-2010, τόσο για ληξιπρόθεσμες οφειλές όσο και για τις ενήμερες οφειλές ,.εμείς ενημερώνουμε τους δανειολήπτες επιχειρηματίες, επαγγελματίες και αγρότες ότι, στο Γραφείο Ενημέρωσης Δανειοληπτών της Ε.Π.Κ.ΧΑΝ,διατίθενται αιτήσεις και για την συμπλήρωση αυτών παρέχεται συμβουλευτική στήριξη καθώς και νομική καθοδήγηση των δανειοληπτών..
΄Ένεκα των παραπάνω αναφερομένων καταγγελιών, καλούμε τις Τράπεζες να δείξουν τον απαραίτητο σεβασμό και στο Νέο Νόμο αλλά και στους πελάτες τους ( οφειλέτες ) και συγχρόνως τις ενημερώνουμε ότι τα περιστατικά αυτά δεν θα μείνουν απαρατήρητα, θα τα καταγγείλουμε τόσο στις Διοικήσεις των (Κεντρικά Αθηνών), αλλά και στην Εποπτεύουσα για μας Αρχή (Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας) για τις νόμιμες και αναγκαίες παρεμβάσεις.. Για οποιανδήποτε άρνηση υπαγωγής στην προβλεπόμενη από το Νόμο Ρύθμιση Οφειλών, ή αναιτιολόγητη ενημέρωση από τις Τράπεζες σε δανειολήπτες για τη υπαγωγή τους στις ρυθμίσεις του Νόμου 3816/2010 κάθε οφειλέτης μπορεί να το καταγγείλει στο Γραφείο Ενημέρωσης Δανειοληπτών της Ε.Π.Κ.ΧΑΝ στην Διεύθυνση Πλ.1866 αριθ.2 τηλ.2821092666 .
Η Πρόεδρος της ΄Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Ν, Χανίων (Ε.Π.Κ.ΧΑΝ)
Ιωάννα Μελάκη
΄Ένεκα των παραπάνω αναφερομένων καταγγελιών, καλούμε τις Τράπεζες να δείξουν τον απαραίτητο σεβασμό και στο Νέο Νόμο αλλά και στους πελάτες τους ( οφειλέτες ) και συγχρόνως τις ενημερώνουμε ότι τα περιστατικά αυτά δεν θα μείνουν απαρατήρητα, θα τα καταγγείλουμε τόσο στις Διοικήσεις των (Κεντρικά Αθηνών), αλλά και στην Εποπτεύουσα για μας Αρχή (Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας) για τις νόμιμες και αναγκαίες παρεμβάσεις.. Για οποιανδήποτε άρνηση υπαγωγής στην προβλεπόμενη από το Νόμο Ρύθμιση Οφειλών, ή αναιτιολόγητη ενημέρωση από τις Τράπεζες σε δανειολήπτες για τη υπαγωγή τους στις ρυθμίσεις του Νόμου 3816/2010 κάθε οφειλέτης μπορεί να το καταγγείλει στο Γραφείο Ενημέρωσης Δανειοληπτών της Ε.Π.Κ.ΧΑΝ στην Διεύθυνση Πλ.1866 αριθ.2 τηλ.2821092666 .
Η Πρόεδρος της ΄Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Ν, Χανίων (Ε.Π.Κ.ΧΑΝ)
Ιωάννα Μελάκη
ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΙ ΤΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ
ΣΧΟΛΙΟ
Τις τελευταίες μέρες έχω διαβάσει τουλάχιστον 3 δημοσιογράφους να αναφέρονται ότι το ¨Αυγό του φιδιού εκκολάπτεται στα Χανιά". Δικαιολογία δεν δίνω για όλα αυτά τα ρατσιστικά που υποτίθεται ότι συμβαίνουν στην πόλη των Χανίων, αλλά απλά ερωτώ : Αφού αποδεδειγμένα οι διαρρήξεις, οι κλοπές, οι αρπαγές, οι βιασμοί, γίνονται από μια μερίδα πεινασμένων και κακών μεταναστών, άραγε από αγανάκτηση μια μερίδα κακών Χανιωτών μπορεί να υπάρχει; Ίσως, όμως τα γνωστά ΜΜΕ βρήκαν την φωλιά του φιδιού στα Χανιά και μάλιστα συντονισμένα κάθε βράδυ μας το"παίζουν" και σαν πρώτη είδηση!! Δεν βλέπουν την πείνα μας αλλά παίζουν και με τον πόνο μας .... κατηγορώντας μας !
Ιδιαίτερη μνεία στα τοπικά κανάλια που κάνουν το πρόβλημα μεγαλύτερο, βγάζοντας στην ρουφιανοθόνη ανθρώπους με...κουκούλες, ώστε να αποδείξουν ότι το "αυγό του φιδιού" βρίσκεται ..ακόμα και ...στα σπίτια μας, είναι .... τα παιδιά μας !!! Άντε βρε ξυπνήστε....... τηλεκατευθυνόμενα είναι όλα για να μας αποσπούν την προσοχή από τα κύρια προβλήματα μας... Ντροπή τους !
Τα δάκτυλα δεν είναι ίσια σε κανένα χέρι, αλλά κάποιοι προσπαθούν να τα κάνουν ίσια και άλλο τρόπο δεν βρήκαν από το να ...... κόβουν τα δικά μας!!
Ιδιαίτερη μνεία στα τοπικά κανάλια που κάνουν το πρόβλημα μεγαλύτερο, βγάζοντας στην ρουφιανοθόνη ανθρώπους με...κουκούλες, ώστε να αποδείξουν ότι το "αυγό του φιδιού" βρίσκεται ..ακόμα και ...στα σπίτια μας, είναι .... τα παιδιά μας !!! Άντε βρε ξυπνήστε....... τηλεκατευθυνόμενα είναι όλα για να μας αποσπούν την προσοχή από τα κύρια προβλήματα μας... Ντροπή τους !
Τα δάκτυλα δεν είναι ίσια σε κανένα χέρι, αλλά κάποιοι προσπαθούν να τα κάνουν ίσια και άλλο τρόπο δεν βρήκαν από το να ...... κόβουν τα δικά μας!!
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
ΑΣΤΕΡΙΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Ο Αστερίων, γιος του Τεκτάμου και της Κρηθέας, ήταν o πρώτος βασιλιάς της Κρήτης, στον οποίο δόθηκε σαν σύζυγος η Ευρώπη από το Δία, όταν ο μεγάλος Θεός χόρτασε τον έρωτα της κόρης. Κατά την μυθολογία ο Αστερίων ήταν από τους καλύτερους τοξοβόλους, ονομαστός για την ευστοχία του όπως και ο Υμέναιος. Όταν έκλεψε ο Δίας την Ευρώπη και την έφερε στην Κρήτη, κάτω από το ιερό παλάτι της Γόρτυνας, την χαίρονταν για τρείς ημέρες συνεχώς. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Μίνωας και τα δύο αδέλφια του, ο Ραδάμανθυς και ο Σαρπηδών. Ο Δίας, μη θέλοντας να αφήσει μόνη της την ωραία Ευρώπη, που είχε στη μήτρα της τα τρία παιδιά του, την πάντρεψε με το βασιλιά της Κρήτης Αστερίων, η γενιά του οποίου κρατούσε από το Δευκαλίωνα. Ο Αστερίων δεν είχε δικά του παιδιά, ούτε και έκανε άλλα παιδιά με την Ευρώπη. Υιοθέτησε τα παιδιά του Δία, τα ανάθρεψε σαν δικά του και όταν πέθανε τους κληροδότησε το βασίλειό του.
Από το όνομα αυτού του Κρητικού βασιλιά πήραν και το δικό τους όνομα τα Αστερούσια Όρη, η οροσειρά της νότιας Κρήτης. Το ίδιο όνομα υπήρξε και επωνυμία του Δία «Αστρινός Ζεύς», δηλαδή ουράνιος.
Η μυθολογική παράδοση σύμφωνα με την οποία ο βασιλιάς Αστερίων ανέθρεψε τους γιούς του Δία, Μίνωα, Ραδάμανθυ και Σαρπηδόνα, θα πρέπει να αποδίδει στο γεγονός ότι η περιοχή των Αστερουσίων Ορέων και γενικότερα της νότιας Κρήτης, παρουσιάζει την πρώτη ανάπτυξη του Μινωικού κόσμου. Η περιοχή πρώτη κατοικείται από τους Μινωίτες και πρώτη θέτει τα θεμέλια του Μινωικού Πολιτισμού. Από εδώ, αφού ανατράφηκαν και εκπαιδεύτηκαν από τον θετό πατέρα τους Αστερίων, οι δύο ονομαστοί βασιλιάδες Μίνωας και Ραδάμανθυς βασίλεψαν, ο ένας στην Κνωσσό και ο άλλος στη Φαιστό, οικοδομώντας έτσι τον πρώτο μεγάλο Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Η ιστορική αλήθεια που κρύβουν οι μύθοι είναι εμφανής. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που έρχονται στο φως από τα σπλάχνα του βουνού επιβεβαιώνουν τις αρχικές υποθέσεις των αρχαιολόγων που σιγά-σιγά επαληθεύονται.
Ο Αστερίων, γιος του Τεκτάμου και της Κρηθέας, ήταν o πρώτος βασιλιάς της Κρήτης, στον οποίο δόθηκε σαν σύζυγος η Ευρώπη από το Δία, όταν ο μεγάλος Θεός χόρτασε τον έρωτα της κόρης. Κατά την μυθολογία ο Αστερίων ήταν από τους καλύτερους τοξοβόλους, ονομαστός για την ευστοχία του όπως και ο Υμέναιος. Όταν έκλεψε ο Δίας την Ευρώπη και την έφερε στην Κρήτη, κάτω από το ιερό παλάτι της Γόρτυνας, την χαίρονταν για τρείς ημέρες συνεχώς. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Μίνωας και τα δύο αδέλφια του, ο Ραδάμανθυς και ο Σαρπηδών. Ο Δίας, μη θέλοντας να αφήσει μόνη της την ωραία Ευρώπη, που είχε στη μήτρα της τα τρία παιδιά του, την πάντρεψε με το βασιλιά της Κρήτης Αστερίων, η γενιά του οποίου κρατούσε από το Δευκαλίωνα. Ο Αστερίων δεν είχε δικά του παιδιά, ούτε και έκανε άλλα παιδιά με την Ευρώπη. Υιοθέτησε τα παιδιά του Δία, τα ανάθρεψε σαν δικά του και όταν πέθανε τους κληροδότησε το βασίλειό του.Από το όνομα αυτού του Κρητικού βασιλιά πήραν και το δικό τους όνομα τα Αστερούσια Όρη, η οροσειρά της νότιας Κρήτης. Το ίδιο όνομα υπήρξε και επωνυμία του Δία «Αστρινός Ζεύς», δηλαδή ουράνιος.
Η μυθολογική παράδοση σύμφωνα με την οποία ο βασιλιάς Αστερίων ανέθρεψε τους γιούς του Δία, Μίνωα, Ραδάμανθυ και Σαρπηδόνα, θα πρέπει να αποδίδει στο γεγονός ότι η περιοχή των Αστερουσίων Ορέων και γενικότερα της νότιας Κρήτης, παρουσιάζει την πρώτη ανάπτυξη του Μινωικού κόσμου. Η περιοχή πρώτη κατοικείται από τους Μινωίτες και πρώτη θέτει τα θεμέλια του Μινωικού Πολιτισμού. Από εδώ, αφού ανατράφηκαν και εκπαιδεύτηκαν από τον θετό πατέρα τους Αστερίων, οι δύο ονομαστοί βασιλιάδες Μίνωας και Ραδάμανθυς βασίλεψαν, ο ένας στην Κνωσσό και ο άλλος στη Φαιστό, οικοδομώντας έτσι τον πρώτο μεγάλο Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Η ιστορική αλήθεια που κρύβουν οι μύθοι είναι εμφανής. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που έρχονται στο φως από τα σπλάχνα του βουνού επιβεβαιώνουν τις αρχικές υποθέσεις των αρχαιολόγων που σιγά-σιγά επαληθεύονται.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ
Μέσα από ένα ειδικό πρόγραμμα θα χρηματοδοτηθούν τα μεγάλα έργα (ΒΟΑΚ-αεροδρόμια-λιμάνια) που έχει ανάγκη η Κρήτη, σύμφωνα με τον υφυπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Σταύρο Αρναουτάκη. Στη διάρκεια σύσκεψης που έγινε στη νομαρχία Ηρακλείου, ο κ. Αρναουτάκης ξεκαθάρισε ότι οι δεσμεύσεις του πρωθυπουργού για την Κρήτη θα υλοποιηθούν κατά γράμμα,(;) ενώ επιβεβαίωσε πως μέσα στο Μάρτιο θα υπάρξει επίσκεψη κυβερνητικού κλιμακίου, το οποίο θα προβεί σε ανακοινώσεις για τα μεγάλα έργα στο νησί.
Καλό είναι να κατέβουν τα μέλη της κυβέρνησης εκεί ...κοντά στις 25 του Μάρτη, που να γιορτάζουμε εκτός από την εθνική απελευθέρωση και την δική μας αναγέννηση! Παραπαπάμ παραπαπάμ!!!
ΠΙΝΟΚΙΟ
Ο κος Γιώργος Παπανδρέου, Πρωθυπουργός αυτής της χώρας δήλωσε στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο: "Είναι έτοιμοι οι άνθρωποι τους ενός μισθού να βοηθήσουν τη χώρα", ανέφερε και πρόσθεσε ότι συγκινείται ειλικρινά όταν τον σταματούν στο δρόμο και του λένε ότι "για την πατρίδα δίνουμε και το μισθό μας"."Αυτό αποτελεί απάντηση σε όσα λέγονται για τους Έλληνες", πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου.
α) Περιέργεια έχω να δω ένα να το λέει και να το κάνει.....αλλά και αν το λέει γιατί άραγε δεν το πρώτο-είπαν οι 300 λιγούρηδες ή έστω οι δικοί του;
Μέσα από ένα ειδικό πρόγραμμα θα χρηματοδοτηθούν τα μεγάλα έργα (ΒΟΑΚ-αεροδρόμια-λιμάνια) που έχει ανάγκη η Κρήτη, σύμφωνα με τον υφυπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Σταύρο Αρναουτάκη. Στη διάρκεια σύσκεψης που έγινε στη νομαρχία Ηρακλείου, ο κ. Αρναουτάκης ξεκαθάρισε ότι οι δεσμεύσεις του πρωθυπουργού για την Κρήτη θα υλοποιηθούν κατά γράμμα,(;) ενώ επιβεβαίωσε πως μέσα στο Μάρτιο θα υπάρξει επίσκεψη κυβερνητικού κλιμακίου, το οποίο θα προβεί σε ανακοινώσεις για τα μεγάλα έργα στο νησί.Καλό είναι να κατέβουν τα μέλη της κυβέρνησης εκεί ...κοντά στις 25 του Μάρτη, που να γιορτάζουμε εκτός από την εθνική απελευθέρωση και την δική μας αναγέννηση! Παραπαπάμ παραπαπάμ!!!
ΠΙΝΟΚΙΟ
Ο κος Γιώργος Παπανδρέου, Πρωθυπουργός αυτής της χώρας δήλωσε στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο: "Είναι έτοιμοι οι άνθρωποι τους ενός μισθού να βοηθήσουν τη χώρα", ανέφερε και πρόσθεσε ότι συγκινείται ειλικρινά όταν τον σταματούν στο δρόμο και του λένε ότι "για την πατρίδα δίνουμε και το μισθό μας"."Αυτό αποτελεί απάντηση σε όσα λέγονται για τους Έλληνες", πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου.
α) Περιέργεια έχω να δω ένα να το λέει και να το κάνει.....αλλά και αν το λέει γιατί άραγε δεν το πρώτο-είπαν οι 300 λιγούρηδες ή έστω οι δικοί του;β) Αν τα λένε αυτά οι Έλληνες μπράβο τους, αυτούς όμως που θέλει να νομιμοποιήσει, οι γνωστοί Αφγανοκευλαοπακιστανομαροκινοιρακινοί, άραγε θα δώσουν και αυτοί τον μισθό τους για να βοηθήσουν την αναγέννηση της χώρας ;
ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΝΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ !!
ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010
ΛΕΤΕ;
Σήμερα 24.00μ.μ λήγει το τελεσίγραφο που είχαν δώσει στη κυβέρνηση οι δικηγόροι του Ηρακλείου για το θέμα του Εφετείου. Υπομονή 4 ώρες και θα μάθουμε τα αποτελέσματα. Λέτε να παραιτηθούν; Δύσκολο το βλέπω αλλά θα έχει πλάκα!!!
ΚΛΕΦΤΟΚΟΤΑΔΕΣ
-761193.jpg)
Οι αριθμοί αυτοί προβληματίζουν έντονα τους συνδικαλιστές της αστυνομίας, οι οποίοι με την σειρά τους καλούν την πολιτεία να προχωρήσει σε άμεση αναδιάρθρωση των υπηρεσιών, προκειμένου να επανέλθει το αίσθημα της ασφάλειας στους πολίτες.
Στην Κρήτη μάλιστα το πρόβλημα της εγκληματικότητας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που πολίτες παίρνουν το νόμο στα χέρια τους. Αλλά οι κλοπές έγιναν ένα με την καθημερινότητα μας. Μετά την εισβολή αγνώστων σε καφενείο επί τις οδού Ελευθερίου Βενιζέλου σειρά είχε ένα περίπτερο στο πάνω Κουμ Καπί. Οι άγνωστοι δράστες αφού χτύπησαν τον ιδιοκτήτη του περιπτέρου στο κεφάλι, άρπαξαν τα χρήματα που βρίσκονταν στην ταμειακή μηχανή. Στην δε Κίσαμο από την πείνα έπεσαν έλλειμμα τα κρομμύδια και τα χωριάτικα κοτόπουλα. Όπως πάει δεν θα αφήσουν κότα για κότα στα κοτέτσια...... οι κλεφτοκοτάδες!
Κ. Υπουργέ αυτοί με τα ποδήλατα πότες θα φτάσουν και στην γειτονιά μας; Ποτές;
ΝΙΚΟΣ ΣΗΜΑΝΤΗΡΑΚΗΣ Ο "ΣΩΜΑΡΑΣ"
Του Γ. Κώνστα
Γεννήθηκα το 1934 και από το 1947 κατασκευάζω σαμάρια” λέει ο κ. Νίκος Σημαντηράκης. Από τους λίγους σαμαράδες που παραμένει πιστός στη δουλειά του.
Με μεγάλη αγάπη για τα άλογα, που έχει μεταδώσει και στα παιδιά του, τον βρίσκουμε στο μικρό του εργαστήριο κάτω από το σπίτι του.
Ένας χώρος-χαρά για κάθε αλογάρη...
ΠΩΣ ΕΜΑΘΑ... Εκείνη την εποχή υπήρχε τεράστια φτώχεια. Τι να κάνουμε κι εμείς, προσπαθούσαμε να βγάλουμε το μεροκάματο. Γι’ αυτό το λόγο έμεινα σε αυτή τη δουλειά. Και πού να πήγαινα άλλωστε; Δεν υπήρχε τίποτα. Ξεκίνησα ως παραγιός και το ’55 έκαμα τη δική μου δουλειά. Σωμάρι και πέταλο. Το συνέχισα μέχρι και μετά το 1970, αλλά μετά η κίνηση έπεσε πολύ. Ξαναξεκίνησα τα τελευταία χρόνια που έχει γίνει μια προσπάθεια αναβίωσης του... αλόγου από πολλούς νέους ανθρώπους.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ... Εδώ στην Κίσαμο χρησιμοποιούμε Πλατάνι γιατί είναι πιο μαλακό και πιο ανθεκτικό ξύλο. Παίρνουμε το ξύλο κούτσουρο, το κόβουμε στην κορδέλα και φτιάχνουμε τα “μεριά” και τα άλλα κομμάτια. Μετά αναλαμβάνει το χέρι, όλα γίνονται χειροποίητα.Φυσικά έχουμε πάρει πρώτα μέτρα του ζώου ώστε να προσαρμόσουμε το σαμάρι.
Μετά βάζουμε τα τσουβάλια και το ράψιμο, και για να ’ναι μαλακό στην πλάτη του ζώου, βάζουμε “αφράτο”, ένα μαλακό χόρτο.Αλλά και τα υπόλοιπα όπως τα λουριά και τα καπίστρια, τα φτιάχνω όλα εγώ.
ΠΟΣΑ...; Πόσα σαμάρια έχω φτιάξει στη ζωή μου; Αμέτρητα! Καμιά 150αριά έκανα κάθε χρόνο. Τις καλές εποχές δουλεύαμε μέρα-νύκτα. Θα υπήρχαν 4 σαμαράδες στην Κίσαμο και άλλοι 15 στα Χανιά. Τότε πολλές φορές μας πλήρωναν με το λάδι. Αυτό ήταν η κινητήρια δύναμη, γιατί χρήμα δεν υπήρχε. Για να κατασκευαστεί ένα σαμάρι τώρα θέλει 3 μπορεί και 4 μεροκάματα γεμάτα. Τότε ένα σωμάρι έκανε 400 δρχ., τώρα γύρω στα 350 ευρώ, χωρίς τα πετσιά.
ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ... Μετά το ’70 δεν έβγαινε το μεροκάματο. Σκόλασα και εγώ και άρχισα να δουλεύω στις οικοδομές. Κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα και τα αλογάκια χάθηκαν. Ούτε τώρα βγαίνω, απλά είμαι συνταξιούχος, έχω ώρα, επισκευάζω και κατασκευάζω. Τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα γιατί δεν βρίσκεις και υλικά. Χάθηκαν οι ταμπάκηδες, οι βυρσοδέψες! Πρέπει να παρακαλέσεις να βρεις δέρματα για να κάνεις καλή δουλειά.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ... Αγαπώ τα άλογα για αυτό και έχω και μια νοσταλγία για τις παλιές εποχές.
Όμως αυτά πλέον έχουν περάσει. Καλό που ασχολούνται ορισμένοι στην Κρήτη. Πριν από 15 χρόνια τα πράγματα ήταν χειρότερα! Δεν έβλεπες άλογο, μουλάρι ή γάιδαρο πουθενά. Ήταν δακτυλοδεικτούμενα ακόμα και στα ορεινά χωριά. Τώρα η κατάσταση έχει βελτιωθεί λίγο και αυτό είναι παρήγορο. Και αν έχω συναντήσει κόσμο που να μου λέει ότι κάποτε είχα πάρει σαμάρι από σένα. Ήμουνα περήφανος πάντα δεν το είχα υποτιμητικό μου.
http://www.haniotika-nea.gr/pdfs/diadromes/diadromes.pdf
Γεννήθηκα το 1934 και από το 1947 κατασκευάζω σαμάρια” λέει ο κ. Νίκος Σημαντηράκης. Από τους λίγους σαμαράδες που παραμένει πιστός στη δουλειά του.
Με μεγάλη αγάπη για τα άλογα, που έχει μεταδώσει και στα παιδιά του, τον βρίσκουμε στο μικρό του εργαστήριο κάτω από το σπίτι του.
Ένας χώρος-χαρά για κάθε αλογάρη...
ΠΩΣ ΕΜΑΘΑ... Εκείνη την εποχή υπήρχε τεράστια φτώχεια. Τι να κάνουμε κι εμείς, προσπαθούσαμε να βγάλουμε το μεροκάματο. Γι’ αυτό το λόγο έμεινα σε αυτή τη δουλειά. Και πού να πήγαινα άλλωστε; Δεν υπήρχε τίποτα. Ξεκίνησα ως παραγιός και το ’55 έκαμα τη δική μου δουλειά. Σωμάρι και πέταλο. Το συνέχισα μέχρι και μετά το 1970, αλλά μετά η κίνηση έπεσε πολύ. Ξαναξεκίνησα τα τελευταία χρόνια που έχει γίνει μια προσπάθεια αναβίωσης του... αλόγου από πολλούς νέους ανθρώπους.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ... Εδώ στην Κίσαμο χρησιμοποιούμε Πλατάνι γιατί είναι πιο μαλακό και πιο ανθεκτικό ξύλο. Παίρνουμε το ξύλο κούτσουρο, το κόβουμε στην κορδέλα και φτιάχνουμε τα “μεριά” και τα άλλα κομμάτια. Μετά αναλαμβάνει το χέρι, όλα γίνονται χειροποίητα.Φυσικά έχουμε πάρει πρώτα μέτρα του ζώου ώστε να προσαρμόσουμε το σαμάρι.
Μετά βάζουμε τα τσουβάλια και το ράψιμο, και για να ’ναι μαλακό στην πλάτη του ζώου, βάζουμε “αφράτο”, ένα μαλακό χόρτο.Αλλά και τα υπόλοιπα όπως τα λουριά και τα καπίστρια, τα φτιάχνω όλα εγώ.
ΠΟΣΑ...; Πόσα σαμάρια έχω φτιάξει στη ζωή μου; Αμέτρητα! Καμιά 150αριά έκανα κάθε χρόνο. Τις καλές εποχές δουλεύαμε μέρα-νύκτα. Θα υπήρχαν 4 σαμαράδες στην Κίσαμο και άλλοι 15 στα Χανιά. Τότε πολλές φορές μας πλήρωναν με το λάδι. Αυτό ήταν η κινητήρια δύναμη, γιατί χρήμα δεν υπήρχε. Για να κατασκευαστεί ένα σαμάρι τώρα θέλει 3 μπορεί και 4 μεροκάματα γεμάτα. Τότε ένα σωμάρι έκανε 400 δρχ., τώρα γύρω στα 350 ευρώ, χωρίς τα πετσιά.
ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ... Μετά το ’70 δεν έβγαινε το μεροκάματο. Σκόλασα και εγώ και άρχισα να δουλεύω στις οικοδομές. Κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα και τα αλογάκια χάθηκαν. Ούτε τώρα βγαίνω, απλά είμαι συνταξιούχος, έχω ώρα, επισκευάζω και κατασκευάζω. Τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα γιατί δεν βρίσκεις και υλικά. Χάθηκαν οι ταμπάκηδες, οι βυρσοδέψες! Πρέπει να παρακαλέσεις να βρεις δέρματα για να κάνεις καλή δουλειά.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ... Αγαπώ τα άλογα για αυτό και έχω και μια νοσταλγία για τις παλιές εποχές.
Όμως αυτά πλέον έχουν περάσει. Καλό που ασχολούνται ορισμένοι στην Κρήτη. Πριν από 15 χρόνια τα πράγματα ήταν χειρότερα! Δεν έβλεπες άλογο, μουλάρι ή γάιδαρο πουθενά. Ήταν δακτυλοδεικτούμενα ακόμα και στα ορεινά χωριά. Τώρα η κατάσταση έχει βελτιωθεί λίγο και αυτό είναι παρήγορο. Και αν έχω συναντήσει κόσμο που να μου λέει ότι κάποτε είχα πάρει σαμάρι από σένα. Ήμουνα περήφανος πάντα δεν το είχα υποτιμητικό μου.
http://www.haniotika-nea.gr/pdfs/diadromes/diadromes.pdf
ΝΙΚΗ ΑΝΕΥ ΟΥΣΙΑΣ
Με νίκη έληξε το Σαββατιάτικο τοπικό ντέρμπι ανάμεσα στον Κισαμικο και την Θύελλα Κ. Έτσι ο Κισσαμικός συνεχίζει να είναι στην κορυφή της βαθμολογίας ελπίζοντας για τον τίτλο!! Το αποτέλεσμα βέβαια δεν έχει καμία σημασία γιατί επισκιάστηκε από το τι έγινε όσο και το τι επακολούθησε!!
Διαπληκτισμοί- και μικρής έντασης επεισόδια σημειώθηκαν στις κερκίδες που πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις. Δεν είναι δυνατόν δυο ομάδες που ανταλλάσσουν παίκτες, που έχουν κοινή έδρα, αρκετοί είναι συμπολίτες, πολλοί φίλοι, μερικοί συμμαθητές, που πριν λίγο καιρό είχαν κοινή διοίκηση και ταμείο, να μην μπορούν πλέον να.... αλληλοβοηθηθούν, ιδιαίτερα σε αυτήν την στιγμή του πρωταθλήματος. Κρίμα!!
Δικαιολογίες δεν υπάρχουν και το μόνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι ο Κισαμικός είναι η ομάδα της πόλης και αυτό καλό είναι μερικοί να μην το ξεχνούν.
Και όσοι δεν είδαν το αφιέρωμα για τους διεκδικητές του φετινού τίτλου στην Α κατηγορία της ΕΠΣ στα χθεσινά Χανιώτικα νέα μπορούν να το βρουν εδώ!
Διαπληκτισμοί- και μικρής έντασης επεισόδια σημειώθηκαν στις κερκίδες που πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις. Δεν είναι δυνατόν δυο ομάδες που ανταλλάσσουν παίκτες, που έχουν κοινή έδρα, αρκετοί είναι συμπολίτες, πολλοί φίλοι, μερικοί συμμαθητές, που πριν λίγο καιρό είχαν κοινή διοίκηση και ταμείο, να μην μπορούν πλέον να.... αλληλοβοηθηθούν, ιδιαίτερα σε αυτήν την στιγμή του πρωταθλήματος. Κρίμα!!
Δικαιολογίες δεν υπάρχουν και το μόνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι ο Κισαμικός είναι η ομάδα της πόλης και αυτό καλό είναι μερικοί να μην το ξεχνούν.
Και όσοι δεν είδαν το αφιέρωμα για τους διεκδικητές του φετινού τίτλου στην Α κατηγορία της ΕΠΣ στα χθεσινά Χανιώτικα νέα μπορούν να το βρουν εδώ!
ΜΑΡΙΑΝΟΣ
Γιώργης Μαριανάκης (1891-1972)
«...Ψηλά πετούσαν στη δική σου χάρη υπέροχε και ξακουστέ Μαριάνε γενιές γενιών για σένα θα μιλάνε».
Ο Γεώργιος Μαριάνος είναι από τις πλέον σημαντικότατες φυσιογνωμίες στη μουσική της Κισσάμου. Γεννήθηκε στο Δραπανιά το 1891 και με το βιολί του γλέντησε όλη την Κίσσαμο. Πολλοί νέοι φιλοξενούνταν στο σπίτι του για να τους δείξει τις όμορφες δοξαριές του. Έλαβε μέρος στη μάχη της Κρήτης και πιάστηκε από τους γερμανούς κατακτητές. Το 1961 βρίσκεται να παίζει με τον Χαρίλαο Πανεθυμιτάκη στην Αθήνα στο μαγαζί του «Λαδόπουλου», αργότερα προσκαλείται από τους ομογενείς στην Αμερική αλλά δεν αποδέχεται την πρόταση.
Σαν στρατιώτης βρίσκεται στη Μ. Ασία όπου οι συνάδελφοί του του αγοράζουν ένα βιολί για να τους ψυχαγωγεί. Πρώτος του μπασαδόρος ο Γιάννης Κουρής και αργότερα ο Σταύρος Μαυροδημητράκης και Ο Γεώργιος Κουτσουρέλης με τους οποίους γράφει και δίσκους της εποχής . Πολλοί παλιοί θυμούνται το ρεπερπτόριό
του το οποίο περιελάμβανε και τραγούδια από την ανατολική Κρήτη, τη Μ. Ασία ακόμη και τσάμικα.
Λεβεντάντρας και τσιτσεκλής χαρακτηρίζεται από τον συνεργάτη του Γεώργιο Κουτσουρέλη. Φορούσε πάντα στιβάνια και γκιλότα ασπρα το καλοκαίρι και μαύρα το χειμώνα. Με το βιολί του απέδιδε τέλεια το πεντοζάλι τόσο όσο κανένας άλλος. Έβγαζε το χορευτή στα επουράνια.
Το 1972 έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του μεγάλο βιολιστικό όνομα και ηχογραφήσεις αθάνατες
Όλη η δισκογραφική του δουλειά στο φιλικό μπλοκ του Ανωπολίτη Αντρέα Χατζηπολάκη !! http://anopolis72000.blogspot.com/2009/09/4.html
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010
ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ: ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ; ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ;
Πιθανότατα ο μεγαλύτερος αρχιτέκτονας της αρχαιότητας η οποία τον τίμησε, συνδέοντας αιώνια το όνομά του με έργα αθάνατα, όπως τα Μακρά Τείχη, το Ναό της Απτέρου Νίκης αλλά κυρίως με την ανέγερση ενός ναού με Δωρικό ρυθμό, αφιερωμένου στην Παρθένο Αθηνά, του μεγαλύτερου, του διαχρονικότερου μνημείου του Ιερού βράχου της Ακρόπολης, της αρχαίας Αθήνας, του χρυσού αιώνα του Περικλή, ολόκληρου του Ελληνικού, συνολικά του Δυτικού Πολιτισμού, τον Παρθενώνα.
Αρχιτέκτονας τα έργα του οποίου χαρακτηρίζονται από στοιχεία τελειότητας και παραπέμπουν σε πολύ «ειδικές» γνώσεις που εκείνη την εποχή διδασκόταν μόνο στις Σχολές Μυστηρίων. Μυημένος στις γνώσεις αυτές που προέρχονταν από την Ελλάδα, την Αίγυπτο ή άλλα μέρη, τις εφάρμοσε στα έργα του, προσδίδοντας σ’ αυτά μια μικροκοσμική εικόνα του τέλειου σύμπαντος, προσπαθώντας με επιτυχία να συνδέσει την ουράνια και την επίγεια ομορφιά και να εκφράσει κάτι παραπάνω από αυτό που μπορεί να καλύψει το πέπλο του χρόνου. Οι νοητές ευθείες που αποτελούν την προέκταση των κιόνων του Παρθενώνα και συναντώνται στα 1.852 μέτρα ακριβώς πάνω από το κεφάλι του αγάλματος της Αθηνάς, δημιουργώντας έτσι μια ιδεατή Πυραμίδα και αποκλίνοντας τόσο πολύ από αυτό το κατασκεύασμα χωρίς να χρησιμοποιήσουν έστω ένα ορθογώνιο λίθο, φαντάζομαι ότι αναδεικνύουν έστω και πολύ λιτά το μέγεθος του σχεδιασμού και το εκτόπισμα των δημιουργών του.
Κινδυνεύω όπως συνήθως να παρασυρθώ από το μεγαλείο της αρχαιότητάς μας ενώ θα πρέπει να ασχοληθώ με το μίζερο του παρόντος μας. Κινδυνεύω ως συνήθως να παρασυρθώ από το εύρος της αρχιτεκτονικής επάρκειας του Καλλικράτη κι όχι από την πιο πρόσφατη ιδιότητά του ως δανειστή του ονόματός του στην καινούρια προσπάθεια «αυτό-διοικητικής αρχιτεκτονικής της χώρας μας», το σχέδιο της οποίας κυκλοφορεί στη σελίδα της κυβέρνησης για τη Δημόσια διαβούλευσή του. Κυκλοφόρησε και θα κυκλοφορήσει σε διάφορα Δημοτικά και Νομαρχιακά Συμβούλια της χώρας, στις συνεδριάσεις της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και της Ε.Ν.Α.Ε., σε άτυπες συναντήσεις παραγόντων των προς συνένωση Δήμων. Τοποθετήσεις σοβαρές, τοποθετήσεις φαιδρές, τοποθετήσεις συμφέροντος, τοποθετήσεις συμφωνούσες και τοποθετήσεις διαφωνούσες. Εάν δεν σας έχει μείνει καμία στο μυαλό σημαίνει ότι καμιά δεν είχε διαφοροποιηθεί ουσιαστικά και ξεκάθαρα έως σήμερα.
Η αλήθεια πίσω από όλα αυτά είναι ότι, κατά πάσα πιθανότατα σε λίγο θα κυκλοφορεί και στα γραφεία στοιχημάτων το εάν θα γίνει κατορθωτό να ολοκληρωθεί εγκαίρως το όλο εγχείρημα και να πορευθεί η χώρα στις νέες αυτοδιοικητικές εκλογές με τον Καλλικράτη σημαιοφόρο. Ο χρόνος είναι ο μόνος βέβαιος εχθρός, αλλά δίπλα του θα πανηγυρίσουν πολλοί αν το χρονικό πλάνο αποτύχει, παραταθεί ή ακολουθήσει «μεταβατικές οδούς». Ο Καλλικράτης χρειάστηκε μια δεκαετία για την ολοκλήρωση του Παρθενώνα, η κυβέρνηση θα τα καταφέρει στους επόμενους δέκα μήνες;
Όμως σίγουρα ο χρόνος δεν είναι η κρίσιμη διάσταση του θέματος. Έξι μήνες μπρος, έξι μήνες πίσω δεν θα αλλάξουν ουσιαστικά την πορεία ενός τέτοιου έργου, εκτός κι αν η βιασύνη συμπαρασύρει προχειρότητες που θα αφήσουν τα σημάδια τους πολύ βαθειά, τόσο που θα απαιτήσουν νέες βαθύτερες τομές για να επουλωθούν. Θεωρώ ότι πολύ σημαντικότερη είναι η πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ώριμα π.χ. ο νέος διευρυμένος Δήμος Χανίων αφού η σαφής αστική μέχρι σήμερα μορφή του θα πρέπει έγκαιρα και αποτελεσματικά να γίνει αστική – γεωργική ώστε να είναι σε θέση να εξυπηρετήσει και τον έως σήμερα π.χ. Δήμο Κεραμειών, ένα Δήμο με καθαρά γεωργικό και κτηνοτροφικό χαρακτήρα. Μήπως, η λογική των απλών συνενώσεων δεν είναι η πιο κατάλληλη;
Όσον αφορά τώρα το 2ο βαθμό αυτοδιοίκησης, εκείνον που σήμερα εκφράζεται από τις Νομαρχίες, τα πράγματα παρότι δείχνουν πιο απλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Και βέβαια κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι Περιφέρειες διαθέτουν μια αρκετά μεγαλύτερη ωριμότητα και ένα βαθμό υψηλής ετοιμότητας για να μας «περάσουν» στο επόμενο στάδιο, αυτό του αιρετού Περιφερειάρχη. Στην πραγματικότητα έτσι είναι, όμως υπάρχει μια ένσταση. Οι Νομαρχίες εξυπηρετούν κυρίως πολίτες, οι Περιφέρειες εξυπηρετούν κυρίως Νομαρχίες και λιγότερο πολίτες, ενώ τα Υπουργεία εξυπηρετούν Περιφέρειες, Νομαρχίες και σπανιότερα πολίτες. Αυτό έχει δημιουργήσει μια «κουλτούρα» εξυπηρέτησης η οποία προσεγγίζει τον πολίτη ανάλογα με το πόσο κοντά βρίσκεται αυτός στην εξυπηρετούσα υπηρεσία. Σήμερα, λιγότερο ή περισσότερο στις Νομαρχίες γίνεται μια προσπάθεια εξυπηρέτησης του κόσμου κατά το συντομότερο δυνατόν. Διεκπεραίωση, υπογραφές υπηρεσιακών και πολιτικών παραγόντων διαδέχονται η μια την άλλη όσο γίνεται πιο γρήγορα με σκοπό η διοικητική πράξη να ολοκληρωθεί και άρτια και ταχύτερα. Εάν οι αρμοδιότητες της Περιφέρειας απαιτήσουν την «υπογραφή του Γενικού», χωρίς να υπεισέλθω στην ουσία, η καθυστέρηση θα είναι τόση όση η δις ταχυδρομική αποστολή προς το Ηράκλειο και από αυτό, η δις χρέωση και ξεχρέωση στις δύο πόλεις, η δις εισήγηση, η δις λήψη υπογραφών, η δις διεκπεραίωση. Η μετάβαση, από το «Μοντέλο της Εξυπηρέτησης», στο «Μοντέλο της Καθυστέρησης του Πολίτη».
Η οικονομία κλίμακας που οραματίσθηκε ο «Καποδίστριας» μετά από μια δεκαπενταετία δεν ολοκληρώθηκε σε Δημοτικό αλλά κυρίως σε Νομαρχιακό επίπεδο. Παρότι θα περίμενε κανείς τις υπηρεσίες διαφορετικών Υπουργείων να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αυτό δεν έγινε δυνατό. Ενώ θα περίμενε κανείς οι οικονομικές π.χ. υπηρεσίες κάθε Υπουργείου να ενωθούν κάτω από μια κεντρική οικονομική διοίκηση μπορεί να συναντήσει κανείς διάσπαρτους υπαλλήλους σε διαφορετικές υπηρεσίες κάνοντας αυτό που πάντα έκαναν. Τμήματα Μισθοδοσίας, Προμηθειών, Κίνησης, Τοπογραφικής, Προσωπικού δεν ενώθηκαν κεντρικά απελευθερώνοντας πολύτιμες υπαλληλικές μονάδες αλλά παρέμειναν στη λογική του «μένω εκεί που ήμουν, κάνω αυτό που έκανα για το Υπουργείο μου, δεν αναγνωρίζω κεντρική Νομαρχιακή διοίκηση». Ποτέ δεν δόθηκαν οι ανάλογες κατευθύνσεις για κάτι τέτοιο και ποτέ δεν ελέγχθηκαν οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις εάν το έπραξαν. Κάποιοι δεν θεωρούν εαυτούς ως Νομαρχιακούς Υπαλλήλους, αλλά Υπαλλήλους του Υπουργείου τους, υπό την προσωρινότητα του εκάστοτε Νομάρχη. Ο πολίτης τι λέει για όλα αυτά;
Για να γίνω σαφής, πιστεύω ότι ο «Καλλικράτης» είναι απαραίτητος. Κατά την ταπεινή άποψή μου, λιγότερο αναγκαίος σε Νομαρχιακό επίπεδο που είναι για πολλούς λόγους και το πιο εύκολο και περισσότερο αναγκαίος σε επίπεδο Δήμων που είναι για επίσης πολλούς λόγους πιο δύσκολο να περατωθεί. Οι πολιτικές στρεβλώσεις που θα προέλθουν από τις «υπερβουλευτικές» πλέον θέσεις που θα δημιουργηθούν, αποτελούν επίσης πολύ σοβαρό ερωτηματικό και παρότι δεν ξέρω πόσες πράξεις ξέρουν να κάνουν οι 300 της Βουλής, είναι σίγουρο ότι θα περάσει από το μυαλό τους το ερώτημα «με πόσους ψήφους βγαίνω βουλευτής και με πόσους πλέον Δήμαρχος;». Αν προσθέσουμε και τους απαιτούμενους οικονομικούς πόρους, το αποτέλεσμα γίνεται ακόμα πιο αμφίβολο. Ο Καλλικράτης, το πρόσωπο του 2010, είναι αναγκασμένος 2.500 χρόνια μετά να πραγματοποιήσει ένα ακόμα Αρχιτεκτονικό θαύμα γι αυτό ας του δώσουμε το χρόνο του, αφού μάλλον δε μπορούμε να του παρέχουμε κάτι παραπάνω σε επίπεδο οργάνωσης ή εμπειρίας. Ολοκληρώνοντας θα αναρωτηθώ άραγε γιατί δεν αναφέρθηκε καν στους εκατό μεγαλύτερους Έλληνες της πρόσφατης έρευνας ενώ βρέθηκε σ’ αυτήν ο πρώην Δικτάτορας; Μήπως τούτο κάτι μαρτυράει για μας; Ο ίδιος πως θα νοιώθει άραγε από εκεί που βρίσκεται; Αδικημένος ή δικαιωμένος;
Κυριάκος Γ. Κώτσογλου
Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης Msc
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην "Πυξίδα της πόλης"
Αρχιτέκτονας τα έργα του οποίου χαρακτηρίζονται από στοιχεία τελειότητας και παραπέμπουν σε πολύ «ειδικές» γνώσεις που εκείνη την εποχή διδασκόταν μόνο στις Σχολές Μυστηρίων. Μυημένος στις γνώσεις αυτές που προέρχονταν από την Ελλάδα, την Αίγυπτο ή άλλα μέρη, τις εφάρμοσε στα έργα του, προσδίδοντας σ’ αυτά μια μικροκοσμική εικόνα του τέλειου σύμπαντος, προσπαθώντας με επιτυχία να συνδέσει την ουράνια και την επίγεια ομορφιά και να εκφράσει κάτι παραπάνω από αυτό που μπορεί να καλύψει το πέπλο του χρόνου. Οι νοητές ευθείες που αποτελούν την προέκταση των κιόνων του Παρθενώνα και συναντώνται στα 1.852 μέτρα ακριβώς πάνω από το κεφάλι του αγάλματος της Αθηνάς, δημιουργώντας έτσι μια ιδεατή Πυραμίδα και αποκλίνοντας τόσο πολύ από αυτό το κατασκεύασμα χωρίς να χρησιμοποιήσουν έστω ένα ορθογώνιο λίθο, φαντάζομαι ότι αναδεικνύουν έστω και πολύ λιτά το μέγεθος του σχεδιασμού και το εκτόπισμα των δημιουργών του.
Κινδυνεύω όπως συνήθως να παρασυρθώ από το μεγαλείο της αρχαιότητάς μας ενώ θα πρέπει να ασχοληθώ με το μίζερο του παρόντος μας. Κινδυνεύω ως συνήθως να παρασυρθώ από το εύρος της αρχιτεκτονικής επάρκειας του Καλλικράτη κι όχι από την πιο πρόσφατη ιδιότητά του ως δανειστή του ονόματός του στην καινούρια προσπάθεια «αυτό-διοικητικής αρχιτεκτονικής της χώρας μας», το σχέδιο της οποίας κυκλοφορεί στη σελίδα της κυβέρνησης για τη Δημόσια διαβούλευσή του. Κυκλοφόρησε και θα κυκλοφορήσει σε διάφορα Δημοτικά και Νομαρχιακά Συμβούλια της χώρας, στις συνεδριάσεις της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και της Ε.Ν.Α.Ε., σε άτυπες συναντήσεις παραγόντων των προς συνένωση Δήμων. Τοποθετήσεις σοβαρές, τοποθετήσεις φαιδρές, τοποθετήσεις συμφέροντος, τοποθετήσεις συμφωνούσες και τοποθετήσεις διαφωνούσες. Εάν δεν σας έχει μείνει καμία στο μυαλό σημαίνει ότι καμιά δεν είχε διαφοροποιηθεί ουσιαστικά και ξεκάθαρα έως σήμερα.
Η αλήθεια πίσω από όλα αυτά είναι ότι, κατά πάσα πιθανότατα σε λίγο θα κυκλοφορεί και στα γραφεία στοιχημάτων το εάν θα γίνει κατορθωτό να ολοκληρωθεί εγκαίρως το όλο εγχείρημα και να πορευθεί η χώρα στις νέες αυτοδιοικητικές εκλογές με τον Καλλικράτη σημαιοφόρο. Ο χρόνος είναι ο μόνος βέβαιος εχθρός, αλλά δίπλα του θα πανηγυρίσουν πολλοί αν το χρονικό πλάνο αποτύχει, παραταθεί ή ακολουθήσει «μεταβατικές οδούς». Ο Καλλικράτης χρειάστηκε μια δεκαετία για την ολοκλήρωση του Παρθενώνα, η κυβέρνηση θα τα καταφέρει στους επόμενους δέκα μήνες;
Όμως σίγουρα ο χρόνος δεν είναι η κρίσιμη διάσταση του θέματος. Έξι μήνες μπρος, έξι μήνες πίσω δεν θα αλλάξουν ουσιαστικά την πορεία ενός τέτοιου έργου, εκτός κι αν η βιασύνη συμπαρασύρει προχειρότητες που θα αφήσουν τα σημάδια τους πολύ βαθειά, τόσο που θα απαιτήσουν νέες βαθύτερες τομές για να επουλωθούν. Θεωρώ ότι πολύ σημαντικότερη είναι η πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ώριμα π.χ. ο νέος διευρυμένος Δήμος Χανίων αφού η σαφής αστική μέχρι σήμερα μορφή του θα πρέπει έγκαιρα και αποτελεσματικά να γίνει αστική – γεωργική ώστε να είναι σε θέση να εξυπηρετήσει και τον έως σήμερα π.χ. Δήμο Κεραμειών, ένα Δήμο με καθαρά γεωργικό και κτηνοτροφικό χαρακτήρα. Μήπως, η λογική των απλών συνενώσεων δεν είναι η πιο κατάλληλη;
Όσον αφορά τώρα το 2ο βαθμό αυτοδιοίκησης, εκείνον που σήμερα εκφράζεται από τις Νομαρχίες, τα πράγματα παρότι δείχνουν πιο απλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Και βέβαια κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι Περιφέρειες διαθέτουν μια αρκετά μεγαλύτερη ωριμότητα και ένα βαθμό υψηλής ετοιμότητας για να μας «περάσουν» στο επόμενο στάδιο, αυτό του αιρετού Περιφερειάρχη. Στην πραγματικότητα έτσι είναι, όμως υπάρχει μια ένσταση. Οι Νομαρχίες εξυπηρετούν κυρίως πολίτες, οι Περιφέρειες εξυπηρετούν κυρίως Νομαρχίες και λιγότερο πολίτες, ενώ τα Υπουργεία εξυπηρετούν Περιφέρειες, Νομαρχίες και σπανιότερα πολίτες. Αυτό έχει δημιουργήσει μια «κουλτούρα» εξυπηρέτησης η οποία προσεγγίζει τον πολίτη ανάλογα με το πόσο κοντά βρίσκεται αυτός στην εξυπηρετούσα υπηρεσία. Σήμερα, λιγότερο ή περισσότερο στις Νομαρχίες γίνεται μια προσπάθεια εξυπηρέτησης του κόσμου κατά το συντομότερο δυνατόν. Διεκπεραίωση, υπογραφές υπηρεσιακών και πολιτικών παραγόντων διαδέχονται η μια την άλλη όσο γίνεται πιο γρήγορα με σκοπό η διοικητική πράξη να ολοκληρωθεί και άρτια και ταχύτερα. Εάν οι αρμοδιότητες της Περιφέρειας απαιτήσουν την «υπογραφή του Γενικού», χωρίς να υπεισέλθω στην ουσία, η καθυστέρηση θα είναι τόση όση η δις ταχυδρομική αποστολή προς το Ηράκλειο και από αυτό, η δις χρέωση και ξεχρέωση στις δύο πόλεις, η δις εισήγηση, η δις λήψη υπογραφών, η δις διεκπεραίωση. Η μετάβαση, από το «Μοντέλο της Εξυπηρέτησης», στο «Μοντέλο της Καθυστέρησης του Πολίτη».
Η οικονομία κλίμακας που οραματίσθηκε ο «Καποδίστριας» μετά από μια δεκαπενταετία δεν ολοκληρώθηκε σε Δημοτικό αλλά κυρίως σε Νομαρχιακό επίπεδο. Παρότι θα περίμενε κανείς τις υπηρεσίες διαφορετικών Υπουργείων να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αυτό δεν έγινε δυνατό. Ενώ θα περίμενε κανείς οι οικονομικές π.χ. υπηρεσίες κάθε Υπουργείου να ενωθούν κάτω από μια κεντρική οικονομική διοίκηση μπορεί να συναντήσει κανείς διάσπαρτους υπαλλήλους σε διαφορετικές υπηρεσίες κάνοντας αυτό που πάντα έκαναν. Τμήματα Μισθοδοσίας, Προμηθειών, Κίνησης, Τοπογραφικής, Προσωπικού δεν ενώθηκαν κεντρικά απελευθερώνοντας πολύτιμες υπαλληλικές μονάδες αλλά παρέμειναν στη λογική του «μένω εκεί που ήμουν, κάνω αυτό που έκανα για το Υπουργείο μου, δεν αναγνωρίζω κεντρική Νομαρχιακή διοίκηση». Ποτέ δεν δόθηκαν οι ανάλογες κατευθύνσεις για κάτι τέτοιο και ποτέ δεν ελέγχθηκαν οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις εάν το έπραξαν. Κάποιοι δεν θεωρούν εαυτούς ως Νομαρχιακούς Υπαλλήλους, αλλά Υπαλλήλους του Υπουργείου τους, υπό την προσωρινότητα του εκάστοτε Νομάρχη. Ο πολίτης τι λέει για όλα αυτά;
Για να γίνω σαφής, πιστεύω ότι ο «Καλλικράτης» είναι απαραίτητος. Κατά την ταπεινή άποψή μου, λιγότερο αναγκαίος σε Νομαρχιακό επίπεδο που είναι για πολλούς λόγους και το πιο εύκολο και περισσότερο αναγκαίος σε επίπεδο Δήμων που είναι για επίσης πολλούς λόγους πιο δύσκολο να περατωθεί. Οι πολιτικές στρεβλώσεις που θα προέλθουν από τις «υπερβουλευτικές» πλέον θέσεις που θα δημιουργηθούν, αποτελούν επίσης πολύ σοβαρό ερωτηματικό και παρότι δεν ξέρω πόσες πράξεις ξέρουν να κάνουν οι 300 της Βουλής, είναι σίγουρο ότι θα περάσει από το μυαλό τους το ερώτημα «με πόσους ψήφους βγαίνω βουλευτής και με πόσους πλέον Δήμαρχος;». Αν προσθέσουμε και τους απαιτούμενους οικονομικούς πόρους, το αποτέλεσμα γίνεται ακόμα πιο αμφίβολο. Ο Καλλικράτης, το πρόσωπο του 2010, είναι αναγκασμένος 2.500 χρόνια μετά να πραγματοποιήσει ένα ακόμα Αρχιτεκτονικό θαύμα γι αυτό ας του δώσουμε το χρόνο του, αφού μάλλον δε μπορούμε να του παρέχουμε κάτι παραπάνω σε επίπεδο οργάνωσης ή εμπειρίας. Ολοκληρώνοντας θα αναρωτηθώ άραγε γιατί δεν αναφέρθηκε καν στους εκατό μεγαλύτερους Έλληνες της πρόσφατης έρευνας ενώ βρέθηκε σ’ αυτήν ο πρώην Δικτάτορας; Μήπως τούτο κάτι μαρτυράει για μας; Ο ίδιος πως θα νοιώθει άραγε από εκεί που βρίσκεται; Αδικημένος ή δικαιωμένος;
Κυριάκος Γ. Κώτσογλου
Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης Msc
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην "Πυξίδα της πόλης"
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Ο...... "ΙΠΠΟΤΗΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ"
Οι κοινωνικές συνθήκες και οι προϋποθέσεις της παιδικής μου ηλικίας ήταν να γίνω ένας χωρικός: γεωργός ή ποιμένας (βοσκός), κατά την παράδοση των προγόνων μου, αν και στα παιδικά μου όνειρα υπήρχαν και υψηλότεροι οραματισμοί.
Αλλά το φθινόπωρο του 1927 η ζωή μου πήρε ένα άλλο δρόμο.
Με προτροπή των Γονέων μου, με το ενδεικτικό της Β' Γυμνασίου και ύστερα από εξετάσεις, γράφτηκα στο ονομαστό Ιεροδιδάσκαλείο Κρήτης (στην Αγ. Τριάδα Ακρωτηρίου), που ήταν τότε το ανώτατο πνευματικό Ίδρυμα της Κρήτης, ιδρυμένο το 1892 με Διαθήκη και οικονομική χορηγία του τότε Επισκόπου Κισάμου και Σελίνου Γερασίμου Στρατηγάκη, για τη μόρφωση των Δασκάλων και Ιερέων της Κρήτης.
Θυμούμαι ακόμη ζωηρά πως, την παραμονή των εξετάσεων, (Σεπτέμβριος 1927), την ώρα του Εσπερινού, γοητευμένος από την κατάνυξη και τη μεγαλοπρέπεια του Ναού της Αγίας Τριάδας, μου' ρθε ξαφνικά - σαν έκσταση - η έμπνευση να κάμω τούτη τη συγκλονιστική υπόσχεση:
«Θεέ μου να μ’ αξιώσεις να εισαχθώ στη Σχολή του Μοναστηριού αυτού και να γίνω Μοναχός του».
Πολλές φορές αργότερα και μέχρι σήμερα, προσπάθησα να εξηγήσω αυτή την απροσδόκητη υπόσχεση, που έκανα κείνη την ώρα και δεν μπόρεσα να την εξηγήσω. Σίγουρα ήταν ένα «σημείο» από κείνα με τα οποία ο Θεός επεμβαίνει συχνά και σημαδεύει τη ζωή μας.
Ωστόσο μπήκα στη Σχολή, τα μαθήματα άρχισαν, κι η εφηβεία μου προχώρησε
μ' όλα τα ανθρώπινα όνειρά της. Κι όσες φορές ερχόταν στη σκέψη μου η δοσμένη υπόσχεση, «το τάξιμο μου» (όπως το' γραψα αργότερα), σκεπτόμουν πως ήταν μια επιπόλαιη υπόσχεση, που ο Θεός δε θα την λογάριαζε στα σοβαρά.
Η ζωή όμως στο ήρεμο και σιωπηλό εκείνο Μοναστηριακό περιβάλλον, τα Θεολογικά Μαθήματα του Ιεροδιδασκαλείου, οι νυχτερινές κατανυκτικές ακολουθίες στο μεγάλο Ναό, οι μορφές των μοναχών, αγγίζανε βαθιά την εφηβική ψυχή μου και ετοιμάζανε σιγά - σιγά τους κατοπινούς δρόμους της ζωής μου.
Λυπούμαι τα παιδιά και τους εφήβους, που στην ώρα της εφηβείας δεν έχουν ένα περιβάλλον ήρεμο και καθαρό (ηθικά καθαρό), να αναθρέψουν την ψυχή των. Να ονειρευτούν, να στοχαστούν τα μεγάλα και άγια πράγματα της ζωής μ’ ένα παρθενικό στοχασμό.
Λυπούμαι τους σημερινούς εφήβους (αγόρια και κορίτσια), όταν το περιβάλλον τους, οικογενειακό και κοινωνικό, δεν έχει να τους δώσει τίποτε άλλο, πέρα από τις κολασμένες εικόνες των video- τηλεοράσεων και τους Βάρβαρους ήχους της μουσικής Ροκ.
Οπωσδήποτε στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας συναντήθηκα με το Θεό και συνδέθηκα μαζί Του με κείνη την «αγαπητική σχέση», που λένε οι Πατέρες και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας.
Τον Οκτώβριο του 1932, ύστερα από εξετάσεις πάλι, γράφτηκα στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ήμουν χαρούμενος, γιατί συνέχιζα τις σπουδές
μου. Αλλά ένα βραδινό, φεύγοντας από κάποιο μάθημα στα προπύλαια του Πανεπιστημίου συνάντησα το φιλόλογο Καθηγητή μου στην Εκκλησιαστική Σχολή (μακαριστό τώρα Δριτσάκο), ένα καλό Νεοελληνιστή Φιλόλογο, ο οποίος σχεδόν με επίπληξε γιατί-πήγα στη Θεολογία «Εκεί που πήγες θα χαθείς - μου είπε. Έπρεπε να πας στη Φιλοσοφική Σχολή». Ο καθηγητής μου έλεγε πως έγραφα καλές εκθέσεις και με ήθελε Φιλόλογο.
Τα λόγια του Καθηγητή μου με σκότισαν λίγο. Τι είναι δηλαδή οι Θεολογικές σπουδές; Μήπως πήρα λάθος δρόμο;
Μ' αυτό το περιστατικό και μ' άλλα, που θα πω σε λίγο, άρχισα να επισημαίνω ένα μεγάλο και σημαντικό πρόβλημα - θέμα στην πατρίδα μας την Ελλάδα. Το θέμα: Ελληνική Διανόηση και Χριστιανική Πίστη. Ελληνική Διανόηση και Εκκλησία, που ήταν και παραμένει, κατά τη γνώμη μας, μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα του Νέου Ελληνισμού μέχρι σήμερον.
Τα 4 - 5 χρόνια των Θεολογικών Σπουδών πέρασαν με την άσβεστη δίψα της μάθησης και της γνώσης, που κατατρώγει συχνά τους νέους ανθρώπους. Και παράλ-ληλα η εργασία μου για να σπουδάσω(4 - 6 ώρες την ημέρα), έφερναν το «τάξιμο μου» στο περιθώριο. Αλλά στο τελευταίο έτος των σπουδών μου και όταν έπαιρνα το πτυχίο της Θεολογίας, (Απρίλιος 1937), η απόφαση μου για την ιερωσύνη είχε ωριμάσει αρκετά. Ωστόσο μια υποτροφία μου για σπουδές στη Γερμανία, που δεν έγιναν γιατί ήλθε ωστόσο ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, οι περιπέτειες του πολέμου αυτού και άλλα, καθυστέρησαν το «τάξιμο μου». Έτσι το Σεπτέμβριο του 1946 (ύστερα δηλ. από 20 περίπου χρόνια) γράφτηκα Μοναχός στην Αγ. Τριάδα και χειροτονήθηκα Διάκονος και Ιερέας, Ιερομόναχος. Πόσα εμπόδια, πόσες αναβολές, πόσες αμφιταλαντεύσεις πέρασα στα χρόνια αυτά, τις γνωρίζει ο Θεός.
Μετά την χειροτονία μου στις 7 Οκτωβρίου 1946 κατέβηκα στα Χανιά και συνέχισα τα Μαθήματά μου (Θρησκευτικά - Νέα Ελληνικά) στο Α' Γυμνάσιο Αρρένων, που είχα ήδη εργασθεί ενωρίτερα, από το 1943. Και εδώ πάλι είχα νέους προβληματισμούς με την Ελληνική Διανόηση.
Αλλά το φθινόπωρο του 1927 η ζωή μου πήρε ένα άλλο δρόμο.
Με προτροπή των Γονέων μου, με το ενδεικτικό της Β' Γυμνασίου και ύστερα από εξετάσεις, γράφτηκα στο ονομαστό Ιεροδιδάσκαλείο Κρήτης (στην Αγ. Τριάδα Ακρωτηρίου), που ήταν τότε το ανώτατο πνευματικό Ίδρυμα της Κρήτης, ιδρυμένο το 1892 με Διαθήκη και οικονομική χορηγία του τότε Επισκόπου Κισάμου και Σελίνου Γερασίμου Στρατηγάκη, για τη μόρφωση των Δασκάλων και Ιερέων της Κρήτης.Θυμούμαι ακόμη ζωηρά πως, την παραμονή των εξετάσεων, (Σεπτέμβριος 1927), την ώρα του Εσπερινού, γοητευμένος από την κατάνυξη και τη μεγαλοπρέπεια του Ναού της Αγίας Τριάδας, μου' ρθε ξαφνικά - σαν έκσταση - η έμπνευση να κάμω τούτη τη συγκλονιστική υπόσχεση:
«Θεέ μου να μ’ αξιώσεις να εισαχθώ στη Σχολή του Μοναστηριού αυτού και να γίνω Μοναχός του».
Πολλές φορές αργότερα και μέχρι σήμερα, προσπάθησα να εξηγήσω αυτή την απροσδόκητη υπόσχεση, που έκανα κείνη την ώρα και δεν μπόρεσα να την εξηγήσω. Σίγουρα ήταν ένα «σημείο» από κείνα με τα οποία ο Θεός επεμβαίνει συχνά και σημαδεύει τη ζωή μας.
Ωστόσο μπήκα στη Σχολή, τα μαθήματα άρχισαν, κι η εφηβεία μου προχώρησε
μ' όλα τα ανθρώπινα όνειρά της. Κι όσες φορές ερχόταν στη σκέψη μου η δοσμένη υπόσχεση, «το τάξιμο μου» (όπως το' γραψα αργότερα), σκεπτόμουν πως ήταν μια επιπόλαιη υπόσχεση, που ο Θεός δε θα την λογάριαζε στα σοβαρά.
Λυπούμαι τα παιδιά και τους εφήβους, που στην ώρα της εφηβείας δεν έχουν ένα περιβάλλον ήρεμο και καθαρό (ηθικά καθαρό), να αναθρέψουν την ψυχή των. Να ονειρευτούν, να στοχαστούν τα μεγάλα και άγια πράγματα της ζωής μ’ ένα παρθενικό στοχασμό.
Λυπούμαι τους σημερινούς εφήβους (αγόρια και κορίτσια), όταν το περιβάλλον τους, οικογενειακό και κοινωνικό, δεν έχει να τους δώσει τίποτε άλλο, πέρα από τις κολασμένες εικόνες των video- τηλεοράσεων και τους Βάρβαρους ήχους της μουσικής Ροκ.
Οπωσδήποτε στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας συναντήθηκα με το Θεό και συνδέθηκα μαζί Του με κείνη την «αγαπητική σχέση», που λένε οι Πατέρες και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας.Τον Οκτώβριο του 1932, ύστερα από εξετάσεις πάλι, γράφτηκα στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ήμουν χαρούμενος, γιατί συνέχιζα τις σπουδές
μου. Αλλά ένα βραδινό, φεύγοντας από κάποιο μάθημα στα προπύλαια του Πανεπιστημίου συνάντησα το φιλόλογο Καθηγητή μου στην Εκκλησιαστική Σχολή (μακαριστό τώρα Δριτσάκο), ένα καλό Νεοελληνιστή Φιλόλογο, ο οποίος σχεδόν με επίπληξε γιατί-πήγα στη Θεολογία «Εκεί που πήγες θα χαθείς - μου είπε. Έπρεπε να πας στη Φιλοσοφική Σχολή». Ο καθηγητής μου έλεγε πως έγραφα καλές εκθέσεις και με ήθελε Φιλόλογο.
Τα λόγια του Καθηγητή μου με σκότισαν λίγο. Τι είναι δηλαδή οι Θεολογικές σπουδές; Μήπως πήρα λάθος δρόμο;
Μ' αυτό το περιστατικό και μ' άλλα, που θα πω σε λίγο, άρχισα να επισημαίνω ένα μεγάλο και σημαντικό πρόβλημα - θέμα στην πατρίδα μας την Ελλάδα. Το θέμα: Ελληνική Διανόηση και Χριστιανική Πίστη. Ελληνική Διανόηση και Εκκλησία, που ήταν και παραμένει, κατά τη γνώμη μας, μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα του Νέου Ελληνισμού μέχρι σήμερον.Τα 4 - 5 χρόνια των Θεολογικών Σπουδών πέρασαν με την άσβεστη δίψα της μάθησης και της γνώσης, που κατατρώγει συχνά τους νέους ανθρώπους. Και παράλ-ληλα η εργασία μου για να σπουδάσω(4 - 6 ώρες την ημέρα), έφερναν το «τάξιμο μου» στο περιθώριο. Αλλά στο τελευταίο έτος των σπουδών μου και όταν έπαιρνα το πτυχίο της Θεολογίας, (Απρίλιος 1937), η απόφαση μου για την ιερωσύνη είχε ωριμάσει αρκετά. Ωστόσο μια υποτροφία μου για σπουδές στη Γερμανία, που δεν έγιναν γιατί ήλθε ωστόσο ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, οι περιπέτειες του πολέμου αυτού και άλλα, καθυστέρησαν το «τάξιμο μου». Έτσι το Σεπτέμβριο του 1946 (ύστερα δηλ. από 20 περίπου χρόνια) γράφτηκα Μοναχός στην Αγ. Τριάδα και χειροτονήθηκα Διάκονος και Ιερέας, Ιερομόναχος. Πόσα εμπόδια, πόσες αναβολές, πόσες αμφιταλαντεύσεις πέρασα στα χρόνια αυτά, τις γνωρίζει ο Θεός.
Μετά την χειροτονία μου στις 7 Οκτωβρίου 1946 κατέβηκα στα Χανιά και συνέχισα τα Μαθήματά μου (Θρησκευτικά - Νέα Ελληνικά) στο Α' Γυμνάσιο Αρρένων, που είχα ήδη εργασθεί ενωρίτερα, από το 1943. Και εδώ πάλι είχα νέους προβληματισμούς με την Ελληνική Διανόηση.
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΣΥΡΤΟΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ
1.Ο αξιόλογος Ανωγειανός λυράρης Μανώλης Πασπαράκης ή Στραβός (1911-1987), σε συνέντευξη του στη Μαρία Βούρα (Καθηγήτρια Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιου Χάρβαρντ στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης) το καλοκαίρι του 1986, είχε πει πως σπάνια παίζονταν ή χορεύονταν τα συρτά στα Ανώγεια και πως αυτός και ο συνάδελφός του ο Μανουράς τα έκαναν αγαπητά στο χωριό τους κατά τη δεκαετία του 50’.
2.Ο περίφημος λυράρης Κώστας Μουντάκης
(1926-1991) από την Αλφά Μυλοποτάμου, στην τιμητική εκδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί στο Πέραμα Μυλοποτάμου στις 24 Ιουλίου 1985, για τους λυράρηδες Νίκο Ξυνιώρη (Δεληδάκη),Δημήτρη Καφφάτο και Γιορβασογιάννη ή Πυλινό, αναφερόμενος στους σκοπούς που έπαιζαν αυτοί, είχε πει ότι σπάνια έπαιζαν χανιώτικα συρτά, τα οποία ήταν μάλλον άγνωστα σαν μελωδίες και σαν χορός στη περιοχή τους κι ότι ήταν γνωστά μόνο στις δυτικές περιοχές της Κρήτης.
3. Ο λυράρης Γεράσιμος Σταματογιαννάκης (γεννηθείς το 1933) από τ’ Ακούμια Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης, αναφέρει ότι ελάχιστοι ήταν οι παλαιότεροι καλλιτέχνες συντοπίτες του που έπαιζαν τα χανιώτικα συρτά, μόνο δυο τρεις σκοπούς σε ένα ολονύχτιο γλέντι, κι ότι ο συρτός έγινε γνωστός στο Ρέθυμνο στα χρόνια που έζησε ο Ροδινός.
4. Ο λυράρης Αλέξανδρος Παπαδάκης, από τον Άδραχτο Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου, σε συζητήσεις με το γράφοντα, επανειλημμένως έχει πει πως όταν ο παππούς του Γεώργιος Παπαδάκης (γεννηθείς το 1921) άρχισε να ακούει χανιώτικα συρτά, κατά τη δεκαετία του 30’, αυτό εθεωρείτο από τους παλαιότερους Αγιοβασιλιώτες, "νεωτερισμός".
5. Ο λυράρης Γεώργιος Μουζουράκης (1904 -2001) από την Παντάνεσσα Αμαρίου, σε ηχογραφημένη συνέντευξή του είχε πει ότι άκουσε για πρώτη φορά συρτά στα Χανιά στις αρχές τις δεκαετίας του 20’, όταν υπηρετούσε ως χωροφύλακας εκεί, και πως ήταν από τους πρώτους που έφεραν τα συρτά στο Ρέθυμνο. Μάλιστα μου είχε πει πως μετά τη θητεία του στα Χανιά υπηρέτησε στην πόλη του Ρεθύμνου, όπου έμενε σε ένα σπιτάκι κοντά στο φούρνο που είχε η οικογένεια του Ανδρέα Ροδινού κι ότι ο μικρός τότε Ροδινός, που έπαιζε μόνο μαντολίνο, πήγαινε συχνά σκαστός στο σπίτι του Μουζουράκη, ο οποίος του πρωτόδειξε να παίζει λύρα καθώς και ορισμένες μελωδίες χανιώτικου συρτού που είχε μάθει στα Χανιά.
6. Ο παραδοσιακός μουσικός Γιάννης Χανιωτάκης (1910-2001) από το Θραψανό Ηρακλείου είχε πει στο μελετητή της Ηρακλειώτικης παραδοσιακής μουσικής Σάββα Πετράκη ότι γνώριζε τους σπουδαίους Χανιώτες παραδοσιακούς μουσικούς Νικόλαο Χάρχαλη και Κουφιανό (Νικόλαο Κατσούλη) από την περίοδο του Μεσοπολέμου, που τότε ήταν σχεδόν ανύπαρκτα τα μέσα ενημέρωσης, όταν για πολλές εβδομάδες, ίσως μήνες, μαζί με άλλους Ηρακλειώτες πηγαίνανε και μένανε στην περιοχή των Χανίων όπου και λειτουργούσανε τα καμίνια για πιθάρια, σταμνιά και λοιπά και γυρίζοντας στην Πεδιάδα, εκτός από τους παράδες, φέρνανε μαζί τους και τους Κισσαμίτικους
σκοπού»
2.Ο περίφημος λυράρης Κώστας Μουντάκης
(1926-1991) από την Αλφά Μυλοποτάμου, στην τιμητική εκδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί στο Πέραμα Μυλοποτάμου στις 24 Ιουλίου 1985, για τους λυράρηδες Νίκο Ξυνιώρη (Δεληδάκη),Δημήτρη Καφφάτο και Γιορβασογιάννη ή Πυλινό, αναφερόμενος στους σκοπούς που έπαιζαν αυτοί, είχε πει ότι σπάνια έπαιζαν χανιώτικα συρτά, τα οποία ήταν μάλλον άγνωστα σαν μελωδίες και σαν χορός στη περιοχή τους κι ότι ήταν γνωστά μόνο στις δυτικές περιοχές της Κρήτης.3. Ο λυράρης Γεράσιμος Σταματογιαννάκης (γεννηθείς το 1933) από τ’ Ακούμια Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης, αναφέρει ότι ελάχιστοι ήταν οι παλαιότεροι καλλιτέχνες συντοπίτες του που έπαιζαν τα χανιώτικα συρτά, μόνο δυο τρεις σκοπούς σε ένα ολονύχτιο γλέντι, κι ότι ο συρτός έγινε γνωστός στο Ρέθυμνο στα χρόνια που έζησε ο Ροδινός.
4. Ο λυράρης Αλέξανδρος Παπαδάκης, από τον Άδραχτο Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου, σε συζητήσεις με το γράφοντα, επανειλημμένως έχει πει πως όταν ο παππούς του Γεώργιος Παπαδάκης (γεννηθείς το 1921) άρχισε να ακούει χανιώτικα συρτά, κατά τη δεκαετία του 30’, αυτό εθεωρείτο από τους παλαιότερους Αγιοβασιλιώτες, "νεωτερισμός".
5. Ο λυράρης Γεώργιος Μουζουράκης (1904 -2001) από την Παντάνεσσα Αμαρίου, σε ηχογραφημένη συνέντευξή του είχε πει ότι άκουσε για πρώτη φορά συρτά στα Χανιά στις αρχές τις δεκαετίας του 20’, όταν υπηρετούσε ως χωροφύλακας εκεί, και πως ήταν από τους πρώτους που έφεραν τα συρτά στο Ρέθυμνο. Μάλιστα μου είχε πει πως μετά τη θητεία του στα Χανιά υπηρέτησε στην πόλη του Ρεθύμνου, όπου έμενε σε ένα σπιτάκι κοντά στο φούρνο που είχε η οικογένεια του Ανδρέα Ροδινού κι ότι ο μικρός τότε Ροδινός, που έπαιζε μόνο μαντολίνο, πήγαινε συχνά σκαστός στο σπίτι του Μουζουράκη, ο οποίος του πρωτόδειξε να παίζει λύρα καθώς και ορισμένες μελωδίες χανιώτικου συρτού που είχε μάθει στα Χανιά.
6. Ο παραδοσιακός μουσικός Γιάννης Χανιωτάκης (1910-2001) από το Θραψανό Ηρακλείου είχε πει στο μελετητή της Ηρακλειώτικης παραδοσιακής μουσικής Σάββα Πετράκη ότι γνώριζε τους σπουδαίους Χανιώτες παραδοσιακούς μουσικούς Νικόλαο Χάρχαλη και Κουφιανό (Νικόλαο Κατσούλη) από την περίοδο του Μεσοπολέμου, που τότε ήταν σχεδόν ανύπαρκτα τα μέσα ενημέρωσης, όταν για πολλές εβδομάδες, ίσως μήνες, μαζί με άλλους Ηρακλειώτες πηγαίνανε και μένανε στην περιοχή των Χανίων όπου και λειτουργούσανε τα καμίνια για πιθάρια, σταμνιά και λοιπά και γυρίζοντας στην Πεδιάδα, εκτός από τους παράδες, φέρνανε μαζί τους και τους Κισσαμίτικουςσκοπού»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)