Γράφει ο Γιώργος Αθ. Κορτσαλιουδάκης
Δικηγόρος Χανίων
Η ιστορία πραγματική : Γενάρης του 1996 και στις παρέες, τα «τραπεζάκια» της ΠΑΣΠ Νομικής επικρατεί αναβρασμός για την επιλογή πρωθυπουργού από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ως παρατηρητής συμμετέχω σε συζητήσεις, καθόσον η εμπειρία της συμμετοχής του πατέρα μου σε τοπικές κομματικές οργανώσεις μου καλλιέργησε το αίσθημα της αποστροφής. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι οργανωμένοι συνάδελφοι τάσσονται υπέρ της υποψηφιότητας Τσοχατζόπουλου εξαπολύοντας μάλιστα ύβρεις και υποτιμητικά σχόλια για το ενδεχόμενο να αναλάβει την πρωθυπουργία ο Σημίτης. Τολμώ να ψελλίσω ότι η κοινωνία και οι δυνάμεις που στηρίζουν το κόμμα θα εμπιστευτούν πιο εύκολα τον Σημίτη. Ήδη προβάλλεται η υποψηφιότητά του και από κέντρα εξουσίας και διαμορφώνεται κλίμα στην κοινή γνώμη. Ακολουθεί φραστική επίθεση συναδέλφου εκ Θηβών (ο οποίος αργότερα επί Άκη υπήρξε μικρομεσαίο στέλεχος σε Υπουργείο), ενώ ευτραφής (λίγο περισσότερο από εμένα) συνάδελφος εκ Πατρών με κρίνει με συγκατάβαση χαρακτηρίζοντάς με περίπου ως άσχετο περί τα πολιτικά. Η φιλενάδα του Θηβαίου συναδέλφου με την αυτόνομη κρίση μου δίνει κάποιο δίκιο, αλλά χαρακτηρίζει την επιλογή Σημίτη «λίγη» , ενώ ο ήδη συνεργάτης κορυφαίου νεαρού υπουργού του ΠΑΣΟΚ (ανιψιού αειμνήστου πολιτειακού αξιωματούχου) , μου δηλώνει ότι το κόμμα έχει πάρει τις αποφάσεις του και η κοινωνία «θέλει δεν θέλει» θα ακολουθήσει. Η ιστορία από κει και πέρα είναι λίγο πολύ γνωστή.
Η εμπειρία μου του 1996, υπήρξε ανέκαθεν οδηγός όποτε θέλησα να συμμετάσχω σε διαδικασίες ως φίλος- μέλος του ΠΑΣΟΚ. Να επιλέγουμε με πρόταγμα τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι με την εξυπηρέτηση του κόμματος και των ανθρώπων του.
Ο Χάρης Δούκας έχει τρία πλεονεκτήματα : Δεν είναι «γραφικός κινηματικός», είναι κομματικά «αμόρφωτος» και ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία της σοσιαλδημοκρατίας.
Και επίσης : α) Αρέσκεται στις ανατροπές : Έκανε το 14,19% του πρώτου γύρου 55,97 % στον δεύτερο γύρο.
β) Επικράτησε « εκλεκτού γόνου ».
γ) Τίμησε τις συμφωνίες με εκείνους που τον στήριξαν.
δ) Απευθύνεται σε ψηφοφόρους και όχι σε οπαδούς ή ιδεοληπτικούς ή νταλαβερτζήδες.
Και
Δικηγόρος Χανίων
Η ιστορία πραγματική : Γενάρης του 1996 και στις παρέες, τα «τραπεζάκια» της ΠΑΣΠ Νομικής επικρατεί αναβρασμός για την επιλογή πρωθυπουργού από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ως παρατηρητής συμμετέχω σε συζητήσεις, καθόσον η εμπειρία της συμμετοχής του πατέρα μου σε τοπικές κομματικές οργανώσεις μου καλλιέργησε το αίσθημα της αποστροφής. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι οργανωμένοι συνάδελφοι τάσσονται υπέρ της υποψηφιότητας Τσοχατζόπουλου εξαπολύοντας μάλιστα ύβρεις και υποτιμητικά σχόλια για το ενδεχόμενο να αναλάβει την πρωθυπουργία ο Σημίτης. Τολμώ να ψελλίσω ότι η κοινωνία και οι δυνάμεις που στηρίζουν το κόμμα θα εμπιστευτούν πιο εύκολα τον Σημίτη. Ήδη προβάλλεται η υποψηφιότητά του και από κέντρα εξουσίας και διαμορφώνεται κλίμα στην κοινή γνώμη. Ακολουθεί φραστική επίθεση συναδέλφου εκ Θηβών (ο οποίος αργότερα επί Άκη υπήρξε μικρομεσαίο στέλεχος σε Υπουργείο), ενώ ευτραφής (λίγο περισσότερο από εμένα) συνάδελφος εκ Πατρών με κρίνει με συγκατάβαση χαρακτηρίζοντάς με περίπου ως άσχετο περί τα πολιτικά. Η φιλενάδα του Θηβαίου συναδέλφου με την αυτόνομη κρίση μου δίνει κάποιο δίκιο, αλλά χαρακτηρίζει την επιλογή Σημίτη «λίγη» , ενώ ο ήδη συνεργάτης κορυφαίου νεαρού υπουργού του ΠΑΣΟΚ (ανιψιού αειμνήστου πολιτειακού αξιωματούχου) , μου δηλώνει ότι το κόμμα έχει πάρει τις αποφάσεις του και η κοινωνία «θέλει δεν θέλει» θα ακολουθήσει. Η ιστορία από κει και πέρα είναι λίγο πολύ γνωστή.
Η εμπειρία μου του 1996, υπήρξε ανέκαθεν οδηγός όποτε θέλησα να συμμετάσχω σε διαδικασίες ως φίλος- μέλος του ΠΑΣΟΚ. Να επιλέγουμε με πρόταγμα τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι με την εξυπηρέτηση του κόμματος και των ανθρώπων του.
Ο Χάρης Δούκας έχει τρία πλεονεκτήματα : Δεν είναι «γραφικός κινηματικός», είναι κομματικά «αμόρφωτος» και ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία της σοσιαλδημοκρατίας.
Και επίσης : α) Αρέσκεται στις ανατροπές : Έκανε το 14,19% του πρώτου γύρου 55,97 % στον δεύτερο γύρο.
β) Επικράτησε « εκλεκτού γόνου ».
γ) Τίμησε τις συμφωνίες με εκείνους που τον στήριξαν.
δ) Απευθύνεται σε ψηφοφόρους και όχι σε οπαδούς ή ιδεοληπτικούς ή νταλαβερτζήδες.
Και
ε) Θα κρατήσει τελικά το τιμόνι στο κέντρο όσες φορές κι αν χρειαστεί να πάρει δεξιές ή αριστερές στροφές.
Οψόμεθα ….
Οψόμεθα ….