ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Από σήμερα 2 Οκτωβρίου και έως και τις 10 Οκτωβρίου, η κινητή οδοντιατρική/παιδιατρική μονάδα του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» υπό την αιγίδα του Δήμου Κισάμου θα επισκεφτούν τα Δημοτικά Σχολεία της περιοχής μας υλοποιώντας δωρεάν προληπτικούς οδοντιατρικούς ελέγχους στους μαθητές και στις μαθήτριες. Οι οδοντίατροι οι οποίοι στελεχώνουν την κινητή οδοντιατρική/παιδιατρική μονάδα του Οργανισμού καθημερινά θα εξετάζουν μαθητές και μαθήτριες με στόχο την δωρεάν παροχή ποιοτικών υπηρεσιών πρόληψης, αλλά και ενημέρωση των παιδιών για τη στοματική τους υγιεινή. Το πρόγραμμα επισκέψεων στα δημοτικά της περιφέρειας του Δήμου έχει ως εξής.. 2-3-4 Οκτωβρίου Πλάτανος 7-8 Οκτωβρίου Δραπανιάς 9-10 Οκτωβρίου Έλος.
Ο Πρόεδρος της Κοινότητας Δραπανιά ευχαριστεί θερμά τον κ. Γεώργιο Σπυριδάκη, υπεύθυνο ηλεκτροφωτισμού κόμβων και τον κ. Θεόδωρο Μαρνελάκη, ηλεκτρολόγο της υπηρεσίας, για την άμεση ανταπόκριση τους στο αίτημα μας, για αποκατάσταση του προβλήματος ηλεκτροδότησης των κόμβων Νοπηγείων και Δραπανιά. Δραπανιάς 2/10/2019 Ο Πρόεδρος της Κοινότητας Δραπανιά Κοκοτσάκης Αντώνης
Διυπουργική επιτροπή στρατηγικών επενδύσεων συγκροτήθηκε χθες με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου, που ξεκινά τη δραστηριότητά της με τη δρομολόγηση τεσσάρων έργων, ύψους 800 εκατομμυρίων ευρώ. Ένα έργο θα γίνει την περιοχή μας και είναι η επένδυση Λεπτού στα Νοπήγεια και την Χώνη. Η έκταση που είναι αγορασμένη πολλά χρόνια στην πλαγιά των Νοπηγείων προς Χώνη αφορά επενδυτικό σχέδιο για την «Ανάπτυξη Τουριστικού και Παραθεριστικού Θερέτρου» και θα γίνει από την LEPTOS GROUP, μια εταιρεία που έχει επενδύσει πολύ τα τελευταία χρόνια σε Τράχηλα και Φουρνάδο.
Aνακοίνωση προσωρινής διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος εξέδωσε ο ΔΕΔΔΗΕ, σε περιοχές του Νομού Χανίων. Αναλυτικότερα: Ειδοποιούνται οι κάτοικοι των παρακάτω περιοχών ότι για να εκτελεστούν απαραίτητες τεχνικές εργασίες στο δίκτυο, θα γίνει διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος: Στις 3.10.2019 ημέρα Πέμπτη και από ώρα 08.30 π.μ. έως 15.00 μ.μ. στις παρακάτω περιοχές: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΦΑΛΑΣΑΡΝΩΝ. Αν οι εργασίες τελειώσουν νωρίτερα, το ρεύμα θα ξαναδοθεί πριν από τον χρόνο λήξης της διακοπής που αναφέρεται πιο πάνω. Γι’ αυτό τον λόγο οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και τα δίκτυα θα πρέπει να θεωρούνται ότι έχουν συνέχεια ρεύμα. Έτσι για λόγους ασφαλείας, απαγορεύεται η προσέγγιση σε αγωγούς ή άλλα στοιχεία του δικτύου ακόμα και αν βρίσκονται καταγής, γιατί υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ατυχήματος.
Σοκ προκαλούν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αναφορικά με την.. μη αναστρέψιμη;; μείωση του πληθυσμού της Πατρίδας μας. Το 2018, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, καταγράφηκαν στην Χώρα μας 33.857 περισσότεροι θάνατοι από τον αριθμό των γεννήσεων. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα δημογραφικά στοιχεία που συγκέντρωσε η ΕΛΣΤΑΤ, οι γεννήσεις το 2018 ανήλθαν σε 86.440 (44.525 αγόρια και 41.915 κορίτσια) καταγράφοντας μείωση 2,4% σε σχέση με το 2017, που ήταν 88.553 (45.686 αγόρια και 42.867 κορίτσια). Οι θάνατοι, κατά το 2018, ανήλθαν σε 120.297 (61.387 άνδρες και 58.910 γυναίκες). Οι γάμοι ανήλθαν σε 47.428 παρουσιάζοντας μείωση 5,4% σε σχέση με το 2017, κατά το οποίο είχαν πραγματοποιηθεί 50.138. Παράλληλα, όπως επισημαίνει πρόσφατη έρευνα της Ελληνικής Γεροντολογικής και Γηριατρικής Εταιρείας με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Ηλικιωμένων (1 Οκτ.), για τα επόμενα 30 χρόνια προδιαγράφεται για την Χώρα μας ζοφερό μέλλον, καθώς τα παιδιά και οι έφηβοι δεν θα ξεπερνούν το 12% του πληθυσμού. Η μέση ηλικία θα αγγίζει τα 50 έτη και οι οικονομικά ενεργοί πολίτες θα είναι στην καλύτερη περίπτωση περί τα 3.7 εκατομμύρια. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ελληνικής Γεροντολογικής και Γηριατρικής Εταιρείας το 2050 ο πληθυσμός της χώρας μας δεν θα ξεπερνά –με τις αισιόδοξες προβλέψεις- τα 10 εκατομμύρια, ή –με βάση το κακό σενάριο- τα 8,3 εκατομμύρια. Ο πληθυσμός των παιδιών ηλικίας 3 έως 17 ετών θα μειωθεί από 1,6 εκατομμύριο που είναι σήμερα σε 1-1,4 εκατομμύριο, τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών θα αποτελούν το 1/3 του πληθυσμού, ενώ το 2020 1 στα 7 παιδιά που θα γεννώνται στην Ελλάδα θα έχουν ένα τουλάχιστον αλλοδαπό γονέα. Δεύτερη πιο γερασμένη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα, καθώς για κάθε τρία άτομα σε παραγωγική ηλικία, το 2018 αντιστοιχούσε ένας ηλικιωμένος άνω των 65 ετών. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ιταλία. Σε παγκόσμια κατάταξη γήρανσης η Ελλάδα βρίσκεται στην 7η θέση με το 20,4% των κατοίκων να είναι ηλικίας άνω των 65 ετών και να εμφανίζει αύξηση 189% σε σχέση με το 1960. Στους σημαίνοντες συναγερμό προστέθηκε πρόσφατα και το think tank διαΝΕΟσις, το οποίο παρουσίασε μία εξαιρετικά ανησυχητική μελέτη σχετικά με την εξέλιξη του δημογραφικού στη χώρα. Βάσει των σεναρίων που εξετάζει η ομάδα επιστημόνων από το Εργαστήριο Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Βύρωνα Κοτζαμάνη, ο πληθυσμός της χώρας συρρικνώνεται, μετά από μια «έκρηξη» έως το 2010, και η συρρίκνωση αυτή μάλλον θα συνεχιστεί έως και το 2050, με την έντασή της να εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η μείωση του πληθυσμού, όπως σημειώνει η μελέτη αυτή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, δεν οδηγεί μόνον το εκπαιδευτικό, το σύστημα υγείας ως και το ασφαλιστικό σύστημα σε κατάρρευση, αλλά η δημογραφική αυτή κάμψη μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες τόσο στην γεωπολιτική στρατηγική της χώρας, όσο και στην εθνική της άμυνα. SOS λοιπόν για την πληθυσμιακή συρρίκνωση της Χώρας και τους κινδύνους που ελλοχεύουν από το λίαν ανησυχητικό αυτό φαινόμενο εκπέμπουν εγνωσμένου κύρους ερευνητικά κέντρα, Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και καθίλυν Φορείς. Υπάρχουν επίσης και οι πιο απαισιόδοξοι οι οποίοι μιλούν για… «εξαφάνιση» του Ελληνισμού από την Χώρα, καθώς, όπως ισχυρίζονται, η συρρίκνωση της Ελληνικής οικογένειας σε αντιστοιχία με τις οικογένειες των αλλοδαπών οδηγεί σε αλλοίωση του Ελληνικού στοιχείου. Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν; Ποιος και πως θα ανατραπεί η ζοφερή αυτή πραγματικότητα; Αρκούν οι επισημάνσεις, δηλώσεις και αναφορές ή χρειάζονται άμεσα, εδώ και τώρα, άμεσα μέτρα ανατροπής και ανάταξης ενάντια στην υπογεννητικότητα;; Σε μια απόλυτα καταναλωτική κοινωνία όπου τα περισσότερα προβλήματα αντιμετωπίζονται κυρίως σε οικονομικό επίπεδο, δεν μπορεί παρά να ληφθούν κυρίως οικονομικά μέτρα, ισχυρίζονται κάποιοι. Δημιουργία παιδικών σταθμών για τις εργαζόμενες μητέρες, εξασφάλιση ειδικών προνομίων, κατάργηση των ορίων εισοδήματος πολύτεκνων, καθιέρωση επιδόματος και συντάξεως στην πολύτεκνη μητέρα, φορολογική ελάφρυνση στους πολύτεκνους, επιδότηση γεννήσεων κ.α. είναι μερικά από τα μέτρα που προτείνονται. Σαφώς και είναι χρέος της Πολιτείας να σκύψει άμεσα στο πρόβλημα. Όχι μόνον να ελαφρύνει τις πολύτεκνες οικογένειες από τον ζυγό και τα οικονομικά βάρη, αλλά να δώσει κίνητρα και ευκαιρίες για την δημιουργία πολύτεκνων οικογενειών. Αυτό είναι χρέος αδιαμφισβήτητο της Πολιτείας, το οποίο θα έπρεπε από χρόνια να είχε πράξει. Ας το κάνει λοιπόν τώρα, καθώς αύριο θα είναι μάλλον… αργά… Αρκεί όμως μόνον η λήψη των άμεσα αναγκαίων και απαραίτητων μέτρων από πλευράς της Πολιτείας; Φτάνει δηλ. η νομοθετική ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν την πολύτεκνη οικογένεια ή μήπως το πρόβλημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε μια βαθύτερη διάσταση και αντίληψη;; Πιστεύουμε πως ναι. Η Πολιτεία οφείλει να πράξει το ανεξόφλητο χρέος της έναντι στις πολύτεκνες οικογένειες, δηλ. την Χώρα, παράλληλα όμως χρειάζεται να γίνει συνείδηση σε όλους μας ότι αυτό από μόνο του δεν αρκεί, δεν θα λύσει το πρόβλημα. Χρειάζεται δηλ. κατά την άποψη μας, να κατανοήσουμε ότι το δημογραφικό πρόβλημα που τείνει να γίνει ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ελλάδα, δεν θα λυθεί μόνο με την λήψη των αναγκαίων και απαραίτητων μέτρων από πλευράς της Πολιτείας. Αυτό είναι μία μονοδιάστατη και κοντόφθαλμη αντιμετώπιση και λύση. Αναγκαία μέν, ανεπαρκής δε. Χρειάζεται, πιστεύουμε, να γίνει συνείδηση σε όλους ότι η λύση στο δημογραφικό πρόβλημα κρύβεται στην αγάπη προς τον άνθρωπο και ειδικότερα τον νέο άνθρωπο, το παιδί. Χρειάζεται ανάπλαση της Ελληνικής παιδείας, της τόσο βάρβαρα και βάναυσα πληγωμένης από τα κατά καιρούς εκπαιδευτικά συστήματα που αντιμετωπίζουν το παιδί ως μάζα και αριθμό και όχι ως πρόσωπο. Χρειάζεται επιστροφή στις παραδεδομένες αξίες, τις ρίζες, την οικογένεια ως κύτταρο ζωής και ανθοκήπιο, πηγή χαράς και ελπίδας. Επιστροφή δηλ. στον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Χρειάζεται, πρώτα απ΄ όλα, σεβασμός στην ζωή. 300.000 φτάνουν ετησίως οι αμβλώσεις στην Χώρα μας καθώς, δυστυχώς, η άμβλωση έχει αναχθεί σε μέτρο αντισύλληψης και ουδείς διαμαρτύρεται για το θλιβερό αυτό φαινόμενο. Το αντίθετο μάλιστα, υποστηρίζεται και ενθαρρύνεται ως «δικαίωμα». Ποιος, άραγε, θα διαφυλάξει το αναφαίρετο δικαίωμα του αγέννητου παιδιού; μιάς ζωής δηλ. που με τρόπο βίαιο στερείται το δικαίωμα της ζωής; Ή μήπως η ζωή του αδύναμου (αγέννητο παιδί) έχει λιγότερη αξία από την ζωή του ισχυρού; εκείνου δηλ. που αποφασίζει; Εάν οι 300.000 αυτές αμβλώσεις ετησίως ήταν γεννήσεις θα συζητούσαμε σήμερα για δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα; Παράλληλα, οφείλομε να βοηθήσομε να ενταχθούν ομαλά στην Ελληνική κοινωνία όλοι οι συνάνθρωποι μας που πασχίζουν να ζήσουν μια καλύτερη ζωή μακριά από την πατρίδα τους και τους δικούς τους. Τα 100 χιλιάδες και πλέον παιδιά των μεταναστών, που ήδη αποτελούν μέρος της κοινωνίας μας, που πηγαίνουν στα σχολεία μας, μεγαλώνουν δίπλα και ανάμεσα μας, δεν μπορούμε, δεν έχομε το δικαίωμα να τα αγνοήσομε. Μήπως και εμείς πριν λίγες δεκαετίες δεν ζητούσαμε την «γη της επαγγελίας» στα εργοστάσια της Δύσης; Αυτό δεν ήταν πάντοτε το οικουμενικό πνεύμα του Ελληνισμού; Αλλαγή νοοτροπίας και στάσης ζωής λοιπόν είναι η λύση και η πρόταση. Άλλωστε κατά τον Παλαμά: «Οι Μαραθώνες γεννούν Παρθενώνες». Άραγε θα το πράξουμε;; Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος
Την παρακάτω ανάρτηση έκανε ο παλιός μας γνώριμος και πρόεδρος του Δ.Σ του Δήμου Κισάμου πριν 5 και κάτι χρόνια Μπάμπης Πιτσιγαυδάκης σχετικά με τους θαλάσσιους εισβολείς της Μεσογείου.. τα δηλητηριώδη ψάρια που τα τελευταία χρόνια έχουν μπει για τα καλά από την διώρυγα ΣΟΥΕΖ... Γράφει λοιπόν...
Σε μια μόνο κατάδυση βρήκαμε και λαγοκέφαλο και λεοντοψαρο. Και μάλιστα στα ρηχά. Στα 6 μέτρα το λεοντόψαρο, στα 19 ο λαγοκέφαλος. Αν έλεγες στον συχωρεμένο τον παππού μου από τον Αποκόρωνα που μου μετέδωσε την άδολη αγάπη για την θάλασσα, ότι έπιασες με ψαροντούφεκο τέτοια ψάρια, θα γελούσε γιατί δεν υπήρχαν τότε. Σήμερα αποτελούν πλέον μια διογκούμενη εξαίρεση. Μια εξαίρεση που αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και δραστικά, τείνει να γίνει ο κανόνας. Και τότε η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη. Και τότε θα ψάχνουμε τα μαυρόψαρα και τα πετρόψαρα με το κιάλι. Σκεφτείτε απλά την επόμενη φορά που θα ρίξετε δυναμίτη ή γαλαζόπετρα ή διάφορα χημικά για να το παίξετε καλοί ψαράδες, ότι η φύση βρίσκει τον τρόπο και εκδικείται. Και για μια καλή και ύπουλη ψαριά, υποθηκεύεται το μέλλον των παιδιών μας...
Αυτονόητο είναι ότι τα συγκεκριμένα είδη είναι δηλητηριώδη και υπό συγκεκριμένες συνθήκες θανατηφόρα. Τα πετάμε καλά συσκευασμένα σε κάδο...
Ο διευθυντής ακαδημιών του Κισαμικού μαζί με τους προπονητές, σήμερα το πρωί επισκέφτηκαν το 1ο δημοτικό σχολείο Κισάμου. Η ομιλία ξεκίνησε με το κ. Πελέκη να να αναφέρεται στο καινούργιο πλαίσιο προγράμματος που ξεκινάει ο Κισσαμικός με την φράση "Κισσαμικός στην κοινωνία, Κισσαμικός στο ποδόσφαιρο". Στην συνέχεια του προγράμματος ο προπονητής Μπαμπουνάκης Μιχάλης και η παιδαγωγός Μυλωνάκη Κατερίνα μοίρασαν μπάλες, φανέλες και τετράδια σε όλα τα παιδιά και τους ευχήθηκαν καλή σχολική χρονιά με υγεία. Η ακαδημία του Κισσαμικού και ο Νέος Κισσαμικός θέλει να ευχαριστήσει θερμά την διευθύντρια του σχολείου και τους δασκάλους για άψογη φιλοξενία. Από την σελίδα του Κισαμικού Σίγουρα τέτοιες ενέργειες τιμούν τους ανθρώπους που αγωνίζονται (διοίκηση και προπονητές) για να ξαναφέρουν το ποδόσφαιρο στην γειτονιά μας στον παλιό καλό δρόμο... Η απουσία του Κισσαμικού από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα της περιοχής μας τα τελευταία χρόνια μεγάλη και με επιπτώσεις σε μια ολάκερη γενιά παιδιών που χάθηκαν ανάμεσα στις καφετέριες και στα μηχανάκια. Ας ελπίσουμε ότι θα μας γίνει μάθημα όλων μας.
Οι φήμες έγιναν υποψίες και τελικά όλα ήταν αλήθεια.... προσπαθούν να αποσυμφορηθούν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με τους μετανάστες, λαθρομετανάστες, πρόσφυγες, όπως θέλετε πείτε το και ψάχνουν μέρος να τους στείλουν... Μιας και έχουν το ελεύθερο από τους περιφερειάρχες τα τηλεφωνήματα δεν σταματούν ακόμα και στα πιο μικρά ξενοδοχεία που μπορούν να δεχτούν έναντι 12 ε την ημέρα, κάποιους από αυτούς. Η κατάσταση είναι μάλλον μη αναστρέψιμη για την χώρα μας και κατά επέκταση και για την Ευρώπη με αποτέλεσμα την νύφη να την πληρώνουν όλοι... Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαν κάποια μικροξενοδοχεία να δεχτούν προσωρινά κάποιους, αλλά αυτό το προσωρινά πόσο είναι όταν τα περισσότερα από αυτά 2-3 μήνες μετά που θα κλείσουν αρχίζουν να ετοιμάζονται για την νέα σεζόν... Άρα μιλάμε για μικρό διάστημα, που σίγουρα δεν ευνοεί κανένα. Ώσπου να έλθουν πρέπει να φύγουν... Τέλος πάντων είμαι σίγουρος ότι δεν θα δεχτεί κανένα ξενοδοχείο ή ξενώνας να φιλοξενήσει όταν ήδη από τα σχόλια διαβάζω ότι ακόμα τους χρωστάνε από κάποια άλλη παρόμοια απόπειρα. Πάντως η γενική ομολογία είναι ότι δεν το απαιτούν (άλλο και δεν έλειπε) αλλά με ευχάριστο τρόπο και πολύ ευγενικό τους βολιδοσκοπούν για την φιλοξενία...φυσικά δεν λείπουν και τα ευτράπελα όταν πήραν κάποιον ξενώνα της πόλης και ζήτησαν από τον ιδιοκτήτη να τους απαντήσει αν μπορεί να φιλοξενήσει μετανάστες. Ο ξενοδόχος τους απάντησε: -Πολύ ευχαρίστως να εξυπηρετήσω κάποιους, αλλά να έλθουν προετοιμασμένοι για τις ελιές... και να είναι γυναίκες!!! -Τελικά μήπως αυτή είναι η λύση ..οι ελιές;
Ο Αστυνομικός Διευθυντής Ν. Χανίων, κ. Γεώργιος Λυμπινάκης επισκέφθηκε σήμερα Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019 τον Δήμαρχο Κισσάμου, κ. Γεώργιο Μυλωνάκη, στο κτήριο του Δημαρχείου Κισάμου, παρουσία και των αντιδημάρχων κ. Μαυροδημητράκη και κ. Χριστουλάκη, των Εντεταλμένων Δημοτικών Συμβούλων κ. Κουμάκη και κ. Τουλουπάκη και του Τοπικού Προέδρου της Κοινότητας Κισάμου, κ. Κουνδουράκη. Κατά τη διάρκεια της εθιμοτυπικής αυτής συνάντησης, με αφορμή την πρόσφατη ανάληψη των καθηκόντων του Δημάρχου Κισάμου, ο κ. Λυμπινάκης του ευχήθηκε καλή δύναμη και καλή επιτυχία. Παράλληλα αναπτύχθηκαν θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, όπως το θέμα της κυκλοφορίας των οχημάτων αλλά και της αστυνόμευσης στην πόλη μας, ενώ τονίστηκε και από τις δύο πλευρές η σημασία της αγαστής και καρποφόρου συνεργασίας μεταξύ του Δήμου και της Ελληνικής Αστυνομίας. Εκ του Δήμου.
Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.Η Ελληνική Κοινωνία και η Ελληνική Πολιτεία, έχουν βαθύτατη υποχρέωση απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, όχι μόνο για τη συνεχιζόμενη προσφορά τους, αλλά και για λόγους ευαισθησίας απέναντι σε μια ομάδα πολιτών που καθίστανται εκ των πραγμάτων όλο και πιο αδύναμοι.Σήμερα, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, τα «Τιμημένα Γηρατειά», βιώνουν τη χειρότερη εποχή τους. Η σύνταξή τους δεν τους καλύπτει το μήνα. Δεν υπάρχουν δομές φιλοξενίας για μοναχικούς ηλικιωμένους ή είναι ελάχιστες. Το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» είναι σημαντικό, αλλά χρειάζεται ενίσχυση. Η κοινωνική ασφάλιση είναι ανύπαρκτη. Δεν έχουν σωστή Ιατρική, Φαρμακευτική και Νοσοκομειακή Περίθαλψη ..και τόσα άλλα.... Και ένα ποίημα της Χρυσούλας Πλοκαμάκης για τα γηρατειά. -Περνά ο καιρός και χάνεται..τα νειάτα μας αφήνουν... στους πόνους και στη μοναξιά ...τη θέση τους τη δίνουν... Κι όπως κυρτώνει το κορμί...και ρυτιδιάζει η όψη... σαν το μαχαίρι έρχεται... ο χρόνος να μας κόψει... Μα πριν να φτάσει εκείνηνα .. η μέρα η μοιραία... θα πρεπε η κάθε μέρα μας να ...μοιάζει πιο σπουδαία... Κι αν έρθει μέρα που ο γονιός...αδύναμος θα στέκει... ας μην του πει το σπλάχνο του...''Κάτσε εκεί...παρέκει!!!'' Κάποτε κείνος ο γονιός ...γινότανε θυσία... και ό,τι κι αν στερήθηκε...είχε περίσσια αξία... Μικρός εσύ ...ακούμπαγες στους ώμους του τα βάρη... και ο γονιός τα σήκωνε...μ' αγάπη και καμάρι... Σου μίλαγε ώρες πολλές...μ' υπομονή τα βράδια... τους φόβους σου τους έδιωχνε...τα μαύρα τα σκοτάδια... Μερόνυχτα καθότανε...άγγελος στο πλευρό σου... κι έπαιρνε πάντα δύναμη απ' το χαμόγελό σου... Τα βήματά σου οδήγησε...έξω από το σχολείο... Σαν το παγώνι εφούσκωνε...σαν έπαιρνες βραβείο... Τώρα που πια τα κότσια του ...χάσαν τις αντοχές τους... να μην ''πετάξεις'' τους γονείς...και με αγάπη πες τους... ''Αυτά που εσείς προσφέρατε...ξέρω να τα εκτιμήσω... τα χιόνια στα μαλλάκια σας..μ' αγάπη θα τα ντύσω... Κι αν είν' οι μέρες δύσκολες...όσο μπορώ κι υπάρχω... θέλω πατέρα την ευχή...ως τα στερνά μου να 'χω... Όπως κι εσείς επράξατε...στους τυχερούς γονείς σας... μ' ό,τι δυνάμεις έχω εγώ...θα βρίσκομαι μαζί σας... Φώτο ο παππούς μου Παπαδόγιαννης και η γιαγιά μου Αναστασία Καρτάκη απο τα Πλακάλωνα, άγιοι και σοφοί άνθρωποι.
του Προγράμματος "Material Entanglements in the Ancient Mediterranean and Beyond", στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης.
Στις 29 και 30 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκαν στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτη (ΟΑΚ) οι εργασίες του Διεθνούς Ερευνητικού Προγράμματος Material Entanglements in the Ancient Mediterranean and Beyond, το οποίο επικεντρώνεται σε πολιτιστικές και ιδιαίτερα καλλιτεχνικές διασυνδέσεις μεταξύ λαών σε μία ευρεία γεωγραφική έκταση της Αρχαίας Μεσογείου και της Εγγύς Ανατολής από την Εποχή του Χαλκού έως την Σασανική Περίοδο (περ. 2000 π.Χ. – περ. 650 μ.Χ.). Συνεργάζονται περίπου 20 ειδικοί, Ιστορικοί Τέχνης, Αρχαιολόγοι και Ιστορικοί από Ελλάδα, Αμερική, Κύπρο, Τουρκία, Ιράν, Γερμανία, Ολλανδία, Καναδά, Ισραήλ, Λίβανο, Αίγυπτο, Γαλλία και Ισπανία. Σκοπός της συνεργασίας αυτής είναι η επανεξέταση αλληλεπιδράσεων, η μελέτη θεωρητικών πλαισίων, αλλά και η προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου. Το Πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Getty ως μέρος της Δράσης Connecting Art Histories. Πρόκειται για μία κοινή επιστημονική πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου Johns Hopkins των ΗΠΑ (JHU) και του Ελληνικού Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ). Συν-υπεύθυνες για το Πρόγραμμα είναι η Δρ Marian Feldman (JHU) και η Δρ Αντιγόνη Ζουρνατζή (ΕΙΕ). Των εργασιών στην ΟΑΚ προηγήθηκαν και θα ακολουθήσουν επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους και Μουσεία της Κρήτης. Κατά την έναρξη των εργασιών ο Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς, Γενικός Διευθυντής της ΟΑΚ, έκανε μία γενική αναφορά στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτισμού και αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα παραδείγματα τόσο από την Ιστορία, όσο και από τις πρακτικές της ΟΑΚ. Περισσότερες πληροφορίες για το Συνέδριο: www.materialentanglements.org
To άγαλμα της θεάς Αθηνάς – σύμβολο της ελευθερίας της Κρήτης, που δίχασε τους Χανιώτες από το 1937 έως το 1970 και έστεκε στους Τάφους των Βενιζέλων. Το άγαλμα απεικόνιζε την θεά Αθηνά ήταν αφιερωμένο στην επέτειο 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τον τουρκικό ζυγό και ήταν ύψους 17 μ., τοποθετημένο σε κλιμακωτό βάθρο, κατασκευασμένο από κόκκινη μαρμαρόπετρα της Μάνης. Το γλυπτό ήταν έργο του Θ.Θωμόπουλου και επιβίωσε (ακόμα και βομβαρδισμών), από το 1937 μέχρι το 1970 που το άγαλμα απομακρύνθηκε. Ήταν στραμμένο προς τα δυτικά της πόλης των Χανίων και η ιδέα πίσω από το τεράστιο μέγεθός του, ήταν για να είναι ορατό από τα πλοία που προσέγγιζαν στο λιμάνι των Χανίων. Γύρω στο 1970 η παρουσία του προφανώς κάποιους ενοχλούσε και με πρόσχημα το “χτύπημα από κεραυνό” το γκρέμισαν και τα κομμάτια του υπάρχουν ακόμα στην είσοδο αριστερά του κήπου. Στην φωτο μια παρέα Κρητικών μάλλον απο κάποιο μνημόσυνο των Βενιζέλων. Διακρίνονται ο Γιαννούλης και ο Κουτσογιαννάκης Ευτύχης.
Το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, είναι η πρώτη διασωστική εθελοντική δύναμη στην χώρα μας, αναγνωρισμένη από την Γ.Γ.Π.Π. (με Αριθμό Μητρώου 22/2001), η μοναδική που διαθέτει διεθνώς αναγνωρισμένους φορείς πιστοποίησης της εκπαίδευσης όλων των Εθελοντών της, στους τομείς Πρώτων Βοηθειών, Διάσωσης, Ναυαγοσωστικής και Εκπαιδευτών. Αυτές τις μέρες πραγματοποιούνται οι εγγραφές για την καινούρια σειρά Σαμαρειτών του περιφερειακού τμήματος Κισάμου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και τα μαθήματα πρόκειται να ξεκινήσουν στα μέσα Οκτωβρίου. Οι αιτήσεις γίνονται ηλεκτρονικά στο www.samarites.gr και σαν τόπο διεξαγωγής των μαθημάτων θα πρέπει να επιλέξουμε Κίσσαμο Χανίων... Σας περιμένουμε την Τετάρτη , 2 Οκτωβρίου , στις 9 το βράδυ, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Κισάμου, να γνωριστούμε, να σας ενημερώσουμε για τις δράσεις μας, και φυσικά για να σας εξηγήσουμε, γιατί σας θέλουμε μαζί μας , στην μεγάλη οικογένεια του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού! Σας περιμένουμε! Πληροφορίες για τις εγγραφές στο τηλέφωνο 6937450677.
Πάντα τέτοιες ειδήσεις περνάνε στα ψηλά και λίγοι το μαθαίνουν ...φυσικά κρατούν και οι εμπλεκόμενοι χαμηλό προφίλ γιατί αν το ανακοινώσουν ενδεχομένως κάποιοι να ξυπνήσουν και να έχουν απαιτήσεις απο την μοιρασιά της πίτας. - Ο Περιφερειάρχης Κρήτης κ.Σταύρος Αρναουτάκης παρουσία του Δημάρχου Πλατανιά κ. Ιωάννη Μαλανδράκη, υπέγραψε το προηγούμενο διάστημα χρηματοδότηση σημαντικών έργων που αφορούν το Δήμο Πλατανιά. Πιο συγκεκριμένα μετά από πολλές και επανειλημμένες παρεμβάσεις του Δήμου Πλατανιά ικανοποιήθηκε ένα πάγιο αίτημα του, που αφορούσε την ανακατασκευή της Π.Ε.Ο. σε όλο το μήκος της Τ.Κ. Πλατανιά και σε σημεία που έχουν ανάγκη παρέμβασης στη ΔΕ Κολυμβαρίου. Το έργο αυτό που επεκτείνεται και σε τμήμα της ΠΕΟ στα όρια του όμορου Δήμου Χανίων και είναι πρ/σμου 2.300.000,00€ Η ΠΕΟ (παλαιά εθνική οδός) ξεκινάει απο τα Χανιά και καταλήγει στου Μαυροδημήτρη το βενζινάδικο. Αν και είναι η μόνη δίοδος μας προς τα Χανιά αν πάθει κάτι ο περιβόητος ΒΟΑΚ εντούτοις ποτέ μα ποτέ δεν έχει συντηρηθεί το κομμάτι Καστέλλι Κολυμβάρι..αν και ένα μεγάλο τμήμα του ανήκει στον Δήμο Πλατανιά. Όποιος περάσει από Πλακάλωνα τώρα θα καταλάβει τι εννοώ... εντούτοις κάτι λίγα εκατομμύρια πάνε πάλι για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες (τουριστικές του Πλατανιά). Φυσικά εμείς δεν κάνουμε πολλές ούτε επανειλημμένες παρεμβάσεις προς την περιφέρεια, όχι μόνο για αυτό το κομμάτι που έπρεπε η περιφέρεια να το έκανε από μόνη της, αλλά ούτε για τα άλλα όπως είναι η συνέχιση του δρόμου που καταλήγει στον Πλάτανο και παραπέρα. Εμείς πορευόμαστε με τις υποσχέσεις....και παίρνουμε πάντα το τίποτα, σε αντίθεση με τους άλλους που τα παίρνουν ΟΛΑ!!! Τώρα πότε θα ξυπνήσουμε εμείς είναι μια δύσκολη απάντηση ... και η αλήθεια είχαμε και έχουμε μια ελπίδα να γίνει αυτό το 2019... !!! Καλό μήνα!!
Της μοίρας τα καμώματα.... Από την Βικιπαίδεια Τα Ξενοδοχεία "Ξενία"(Xenia Hotels) ήταν μέρος ενός Κρατικού προγράμματος το οποίο στόχευε την ανάδειξη του φυσικού κάλλους της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο, υπό την εποπτεία του Ε.Ο.Τ. Το πρόγραμμα είχε τεθεί σε λειτουργία από το 1953 έως το 1967( αμέσως πριν την άνοδο της Χούντας, το οποίο με βάση την εφαρμογή του σχεδίου Μάρσαλ, στην Ελλάδα ο τουρισμός αποτελεί μια από τις κινητήριες δυνάμεις για την ανάκαμψη της οικονομίας). Το πρόγραμμα των κρατικών ξενοδοχείων ''ΞΕΝΙΑ'' προαναγγέλλει μια σειρά ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων ( Ξενοδοχεία, Μοτέλ, Τουριστικά Περίπτερα και οργανωμένες Πλάζ), κατά μήκος των Εθνικών Οδών, Αρχαιολογικών Χώρων ή σημείων εξαίρετου φυσικού κάλλους. Έπειτα από την εφαρμογή αυτού του σχεδίου η εικόνα της Ελλάδας μεταφέρεται σε όλη την Υφήλιο. Η Ελλάδα καθίσταται διεθνής τουριστικός προορισμός και το διεθνές στυλ σε κοινό δρόμο με την τοπική παράδοση θα ορίσουν νέες συνέχειες και ασυνέχειες στο μεταπολεμικό αστικό και φυσικό τοπίο της Ελλάδος. Κάπως έτσι είχαν τα πράγματα το 1960 και μετά όταν η Κίσαμος βρισκόταν έτη φωτός μπροστά από τα υπόλοιπα σημερινά τουριστικά θέρετρα του νομού.. Πλατανιά -Μάλεμε- Κολυμβάρι θέλησε και αυτή να κάνει το δικό της Ξενιά. Ο Δήμαρχος Φουρναράκης είχε στην δύναμη του αρκετούς καλούς συμβούλους εκείνα τα χρόνια, τον Δεσποτάκη Ευθύμη, τον Παπαδάκη Αλέξανδρο κλπ ανθρώπους που ήξεραν τον Καραμανλή και δεν θα ήταν δύσκολο να του ζητούσαν μια χάρη.. ένα μικρό κρατικό ξενοδοχείο στην Κίσαμο. Πήγε λοιπόν η αντιπροσωπεία αρχές του 1961 στην Αθήνα για το θέμα αυτό... όμως για κακή τους τύχη έπεσαν πάνω στο υιό Παπαστεργίου υπεύθυνο του ΕΟΤ τότε και των Ξενία...όταν άκουσε Καστέλι Κισάμου ο γραμματέας έβγαλε σπυράκια και έδειξε την πόρτα στην αντιπροσωπία λέγοντας ... -Κύριοι περάστε έξω με λένε Παπαστεργίου και ξέρετε πολύ καλά τι κάνατε στον πατέρα μου...στο Καστέλι. Αυτή ήταν η πρώτη αποτυχία για να αναπτυχθεί η Κίσαμος τουριστικά και τσάμπα... ακολούθησε άλλη μια αποτυχία μετά λίγα χρόνια με το Μάλεμε beach..αυτήν την ξέρετε. Αυτά και άλλα πολλά μας έχουν φέρει στην σημερινή ανάπτυξη .....
Μετά το δημοσίευμα του blog σχετικά με κάτι τηλεφωνήματα της Τουριστικής αστυνομίας και το ενδεχόμενο να δεχτούμε πρόσφυγες και μετανάστες τον χειμώνα στα ξενοδοχεία της περιοχής, η Ένωση Ξενοδόχων Κισάμου έβγαλε την παρακάτω ανακοίνωση.
-Από χθες έχουμε ενημερωθεί για κάποια τηλεφωνήματα εκ μέρους της τουριστικής αστυνομίας προς ξενοδόχους της περιοχής, σχετικά με αίτημα φιλοξενίας μεταναστών. Όπως ενημερωθήκαμε από τους ξενοδόχους που ρωτήθηκαν, η συγκεκριμένη φιλοξενία αφορά τη χειμερινή περίοδο και θα υπάρχει κάποια αμοιβή ανά άτομο. Επειδή ενδεχομένως θα έχουν ερωτηθεί και άλλοι ξενοδόχοι ή επαγγελματίες του χώρου θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής •Έως τώρα δεν έχει προκύψει κάποια επίσημη ενημέρωση ή αίτημα από την πολιτεία ή τον δήμο. •Περιμένουμε ανακοίνωση από τον σύλλογο ξενοδόχων Χανίων. •Σαν ένωση είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ο κάθε ιδιοκτήτης καταλύματος, ανεξάρτητα αν θα πληρωθεί και πότε, δε θα μπορεί να εξασφαλίσει την έγκαιρη αποχώρηση των προσωρινών ενοίκων πριν την έναρξη της επόμενης τουριστικής περιόδου και επιπλέον, θα πρέπει να συνυπολογίσει και ενδεχόμενες ζημιές που θα προκύψουν στο κατάλυμα. Μία τέτοια ενέργεια από μέρους της πολιτείας, θα πρέπει να συνοδεύεται με ένα οργανωμένο πλάνο διαχείρισης αυτών των ανθρώπων. Μία προσωρινή εγκατάσταση σε τυχαία καταλύματα, το πιθανότερο είναι να συμβάλει σε μία υποβάθμιση της περιοχής, σε μία περίοδο μάλιστα που ήδη υπάρχει μία κάμψη του τουριστικού προϊόντος. Σε αναμονή περαιτέρω εξελίξεων.
Χθες Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2019 πραγματοποιήθηκε στα Χαιρεθιανά, παρουσία του Δημάρχου Κισσάμου κ. Μυλωνάκη, του Αντιπεριφερειάρχη Χανίων κ. Καλογερή, του Περιφερειακού Συμβούλου κ. Κονταξάκη, της Περιφερειακού Συμβούλου κας Μαλανδράκη, του πρώην Δημάρχου κ. Σχετάκη, του τέως Δημάρχου κ. Σταθάκη, του Αντιδημάρχου Πλατανιά κ. Μαλακωνάκη, των Αντιδημάρχων Κισσάμου κ. Μαυροδημητρακη- κ. Χαχλάκη και πλήθους κόσμου, εκδήλωση Τιμής και Μνήμης για αυτούς που θυσιάστηκαν για την Ειρήνη και Ελευθερία στη Μάχη καταλήψεως των Χαιρεθιανών στις 28 Σεπτεμβρίου 1944.
Μετά την επιμνημόσυνη δέηση ακολούθησαν χαιρετισμοί από το Δήμαρχο Κισσάμου κ. Μυλωνάκη, τον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Χαιρεθιανών κ. Θεοδωρογλάκη Γεώργιο και ομιλία για το χρονικό της ημέρας από τον καθηγητή θεολόγο-συγγραφέα πατήρ Στυλιανό Θεοδωρογλάκη. Στη συνέχεια απαγγέλθηκαν 4 ποιήματα από μαθήτριες του χωριού, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, προσκλητήριο πεσόντων και η ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου από τη μπάντα του δήμου μας. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με το κέρασμα παραδοσιακών εδεσμάτων προσφορά της τοπικής κοινότητας. Εκ του Δήμου
Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκαν σε όλα τα σχολεία του Δήμου μας αθλητικές δράσεις με αφορμή την πανελλήνια ημέρα σχολικού αθλητισμού! Σε όλους τους μαθητές/τριες των σχολείων μας μοιράστηκαν φυλλάδια με τίτλο "Ο Αθλητισμός Μας Ενώνει" με σκοπό την ευαισθητοποίηση και ενημέρωσή τους γύρω από τα πολλά οφέλη του αθλητισμού στην ψυχική και σωματική τους υγεία.
Συμβολικά εκείνη την ημέρα έγινε και η βράβευση του υπεραθλητή μας, ενός ανθρώπου πρότυπο για όλους, Κων/νου Βαρουχάκη στο Ε.Ε.Ε.ΕΚ. Κισσάμου από το Δήμαρχο κ. Μυλωνάκη, για τη συνολική προσφορά του στην κοινωνία μας μέσω των αθλητικών του δράσεων. Σε μια σεμνή και συγκινητική εκδήλωση ο κ. Βαρουχάκης επανέλαβε για ακόμα μια φορά: "Ο δικός μου αγώνας είναι μόνο 34 ώρες" θέλοντας να δείξει σε όλους μας πόσο μεγάλη ανάγκη έχουν τα παιδιά του σχολείου και πόσο μας χρειάζονται δίπλα τους στον δύσκολο αγώνα τους! Εκεί ήταν οι εκπαιδευτικοί και τα παιδιά του 2ου Δημοτικού Σχολείου Κισάμου συμμετέχοντας σε κοινές αθλητικές δράσεις με τα παιδιά του Ε.Ε.Ε.ΕΚ. Κισάμου περνώντας σε όλους το μήνυμα πως "Πρέπει να προσπαθούμε να μην ξεθωριάσουμε τα χρώματα της ζωής!" Τα παιδιά το έκαναν πράξη εκείνη τη μέρα. Ζωντάνεψαν τα χρώματα, έδωσαν χαρά και ελπίδα! Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους εκπαιδευτικούς των σχολείων μας! Εκ του Δήμου.
........μικρό παπαδοπαίδι, ο Γιώργος, μεγάλωνε ακούγοντας πολεμικές ιστορίες. Καμάρωνε. Προτιμούσε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Στο σχολείο ο Γιώργος ήταν πρώτος. Το ίδιο και στο σχολαρχείο. Στις δουλειές όμως τον έστελνε με το ζόρι. Δεν του άρεσε να ταΐζει και να φροντίζει τα ζώα. «δεν γένουμε τζουπάνος ιγώ» έλεγε και ξανάλεγε ο Γιώργος στον πατέρα του Όμως !…….. Μια μέρα, καθώς πήγαινε τροφή στα πρόβατα, πέρασε και από το σιδηροδρομικό σταθμό Φαναρίου, που τότε ήταν υπό κατασκευή. Τον είδε ο υπεύθυνος και τον φώναξε να του γράψει κάτι. Ο Γιώργος έτρεξε και του έγραψε αυτό που ήθελε. Σαν είδε ο σταθμάρχης, ο Τσατσαράγκος, την καλλιγραφία του και τη ορθή σύνταξη, έμεινε άφωνος. Ο αρχιτεχνίτης ήταν Γάλλος. Μιλώντας μαζί του τον συμπάθησε και του χάρισε ένα βιβλίο. Γαλλικά, άνευ διδασκάλου. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ο Γιώργος ήξερε να μιλάει κιόλας γαλλικά. Το καλοκαίρι ήρθε, τα σχολεία έκλεισαν και ο Γιώργος έπιασε δουλειά στο σταθμό. Εκεί τον αγαπούσαν όλοι και στον πατέρα του όλοι έλεγαν να τον στείλει για να σπουδάσει. Ο Παπαστέργιος μη έχοντας την οικονομική δύναμη απαντούσε « Πού πιδιάμ;» Όμως οΓάλλος αρχιτεχνίτης, που τον είχε συμπαθήσει πολύ, μεσολάβησε και έτσι ο Γιώργος εγκαταστάθηκε στα σπίτια της εταιρείας σιδηροδρόμων που είχαν στην Λαμία. Εκεί συνέχισε το Γυμνάσιο. Ο Γιώργος ήταν ένα παλικάρι ψηλό, με όμορφα μεγάλα μάτια. Ζωηρός και με λίγο ατίθασο χαρακτήρα. Διακρινόταν όμως στο σχολείο. Πάντα, μέσα στους πρώτους. Αποφοίτησε με άριστα από το γυμνάσιο στη Λαμία και ήταν έτοιμος για σπουδές στην Αθήνα. 1η Οκτωβρίου του 1900. Ήρθε η κλήση του για το στράτευμα. Από τις πρώτες μέρες της παρουσίας του στο στράτευμα άρχισε και πάλι να διακρίνεται. Η αγάπη του για τα γράμματα δεν πέρασε απαρατήρητη κι εδώ. Ο διοικητής του τον ξεχώρισε και τον πρότεινε για την σχολή μονίμων υπαξιωματικών. Ένα κρυφό όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα. Ο Γιώργος το δέχτηκε και τελείωσε τη σχολή με άριστα. 1912 – 1913 Ένας ακόμα πόλεμος ξεκινά. Ο Βαλκανικός πόλεμος Η μονάδα του Γιώργου είναι στην πρώτη γραμμή. Η μάχη και ήττα των Ελλήνων από τους Τούρκους σε Μουζάκι και Καρδίτσα του χάραξε την ψυχή. Η ντροπή για την ήττα τον γεμίζει θυμό και πείσμα. Γίνεται οργή και ξεσηκώνοντας τους στρατιώτες του, κυνηγούν τους Τούρκους με τις ξιφολόγχες, οι οποίοι φεύγουν τρέχοντας. Δυνατή η φωνή του ακουγόταν παντού « Εμπρός παιδιά, εμπρός Τα τουρκικά φυλάκια έπεφταν το ένα μετά το άλλο. Πείνα, δίψα και κακουχίες δεν τον απέτρεπαν από την ικανοποίηση του να βλέπει τους τούρκους να υποχωρούν. Γι’ αυτό και διακρινόταν πάντα. Για την αντρειοσύνη του και την αντρεία της διμοιρίας του παρασημοφορήθηκε και του έδωσαν το βαθμό του Ανθυπασπιστή. 26 Οκτωβρίου 1912. Καταλαμβάνουν την Θεσσαλονίκη. Η μονάδα του Γιώργου παρελαύνει νικητήρια. Οι Βούλγαροι εκμεταλλεύονται την αδυναμία των Τούρκων και θέλουν την Θεσσαλονίκη δική τους. Ο Γιώργος διακρίνεται και πάλι στην μάχη του Λαχανά, κυνηγώντας με πραγματική λύσσα τους Βούλγαρους μέχρι και πέρα από τα σύνορα. Ο στρατός σε ειδική τελετή του απονέμει το βραβείο ανδρείας και τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού21-5-1914. Ο βαθμός του Ανθυπολοχαγού τον τιμά και μετατίθεται στο τάγμα πολιτοφυλακής της Λήμνου. Μετά λίγους μήνες αποσπάται στο 26ο σύνταγμα Πεζικού στη Άρτα. Εκεί ο έρωτας μιας δεκαεξάχρονης όμορφης κοπελιάς του χαράζει την καρδιά και τη ζωή. Μαθήτρια ακόμη εκείνη του κλέβει το μυαλό. Αυτός με τη σειρά του της υπόσχεται γάμο πριν ακόμη εκείνη τελειώσει το σχολείο. Παρόλες τις αντιρρήσεις του πλούσιου πατέρα της για την δουλειά του, που θα τους υποχρέωνε να ζουν σα νομάδες από πόλη σε πόλη, την παντρεύεται. Ανεβαίνει τα σκαλιά του Μητροπολιτικού ναού Αγίου Δημητρίου Άρτας το Μάιο του 1915. Ντυμένος με την επίσημη στολή του Υπολοχαγού, τα παράσημα και το ξίφος του, υποδέχεται την Αικατερίνη Καλυβιώτη με όλη την αξιοπρέπεια και την λάμψη του. Ο γάμος του συζητιόταν για πολύ. Ο Γιώργος και η Νίνα, όπως έλεγε την γυναίκα του εγκαταστάθηκαν προσωρινά στην Άρτα. Το 1916 δεν εντάχθηκε στο κίνημα του Ελευθερίου Βενιζέλου με αποτέλεσμα την στέρηση βαθμού. Στις 31 Αυγούστου του 1917, αφού συμπλήρωσε τον απαιτούμενο χρονικό διάστημα για την προαγωγή του, παίρνει το βαθμό Λοχαγού. Για την εντιμότητά του και την αυτοθυσία του για τα ιδανικά της πατρίδας το 1917 του αναθέτουν την διοίκηση του λόχου των Ευζώνων. Δυο χρόνια μετά, το 1919 παίρνει το βαθμό του Ταγματάρχη. Μετατίθεται στο 25ο Σύνταγμα πεζικού ως διοικητής, το οποίο ετοιμαζόταν για την μεγάλη εκστρατεία στην Μικρά Ασία. Αμέσως μετά την αναχώρηση του Γιώργου για την Μ. Ασία, η γυναίκα του Νίνα πήρε τη μικρή τους κόρη Βασιλική και πήγε στο Φανάρι. Όταν οι δικοί της απορημένοι την ρώτησαν γιατί φεύγει, ενώ κοντά τους θα είχε την καλύτερη δυνατή φροντίδα αλλά και περισσότερη άνεση, εκείνη τους απάντησε πως η θέση της και το σπίτι της ήταν στο φανάρι στου Παπαστεργίου και μαζί τους θα αντιμετώπιζε κάθε χαρά και λύπη. Τον Μάιο του 1920 ο Γιώργος στέλνεται με την μονάδα του στη Μ. Ασία. Παίρνει μέρος σε όλες σχεδόν τις μάχες. Οι Έλληνες νικητές και ο Γιώργος βραβεύεται με το χρυσό μετάλλιο του φοίνικα στη Σμύρνη. Η μονάδα του έφτασε ως τον Σαγγάριο ποταμό. Από εκεί και μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τους Έλληνες. Οι ξένες δυνάμεις φοβήθηκαν την γενναιότητα των Ελλήνων γι’ αυτό και μυστικά άρχισαν να υποστηρίζουν τους Τούρκους. Εκεί, στις πηγές του Σαγγάριου ποταμού, τους βρήκε το κακό μαντάτο, ότι το Ελληνικό μέτωπο διασπάστηκε και γι αυτό έπρεπε να οπισθοχωρήσουν. Όρος Καρά Τεπέ. Αναλαμβάνει να οργανώσει την οπισθοχώρηση των στρατιωτών του και του άμαχου πληθυσμού προς την Ελλάδα. Κατά την επιστροφή του, στο χωριό Ιξέ τραυματίστηκε με συντριπτικό κάταγμα στο αριστερό του χέρι. Παρόλο που του είπαν να αποχωρήσει αυτός συνέχισε να είναι κοντά στους στρατιώτες του και κατάφερε να αιχμαλωτίσει πολλούς Τσέτες. Πετυχαίνει να σώσει την περιοχή από τις θηριωδίες των Τούρκων κα την μονάδα του από την βέβαιη αιχμαλωσία. Για την πράξη του αυτή παρασημοφορήθηκε με το αριστείο ανδρείας. Όταν γύρισε στην πατρίδα εισήχθη σε νοσοκομείο και οι γιατροί μόλις που πρόλαβαν να του σώσουν το χέρι. Η Ελληνική πολιτεία τότε σε ειδική τελετή του απονέμει το Χρυσό Σταυρό Του Σωτήρος. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή έγινε η επανάσταση των Πλαστήρα, Φωκά και Γονατά. Χίλιοι αξιωματικοί διώχθηκαν από το στράτευμα ως ανίκανοι. Ο Γιώργος, από τους λίγους που δεν διώχτηκαν, αναλαμβάνει τη διοίκηση του Συντάγματος στη Πρέβεζα και το 1925 στην Άρτα. Το 1928 μετατίθεται στο 10ο Σύνταγμα πεζικού ως φρούραρχος με έδρα την Κέρκυρα Το 1930 γίνεται συνταγματάρχης και αναλαμβάνει διοικητής του 6ου συνοριακού τομέα στο Σιδηρόκαστρο. Το 1935 μετατίθεται στα Ιωάννινα και αναλαμβάνει διοικητής της Μεραρχίας Πεζικού. Το 1936 προάγεται σε υποστράτηγο και τοποθετείται διοικητής της12ης μεραρχίας πεζικού Κομοτηνής και το 1937 αναλαμβάνει τη διοίκηση της Μεραρχίας του αρχιπελάγους με έδρα τη Μυτιλήνη από όπου και η φωτογραφία επισκέψεως του βασιλέα Γεωργίου. Αρχές του 1938 του ανατίθεται η διοίκηση της 7ης μεραρχίας Δράμας. Δύσκολη η αποστολή, έπρεπε να επιτηρεί και τα οχυρά που ήταν σε εξέλιξη και έπρεπε να τελειώσουν. Στο τέλος του 1938 του ανατίθεται η διοίκηση της 5ης Μεραρχίας στην Κρήτη με έδρα τα Χανιά. Η σύνθεση της 5ης Μεραρχίας όταν διοικητής ήταν ο Υποστράτηγος Παπαστεργίου ήταν περίπου έτσι: Υποδιοικητής ο Συνταγματάρχης Διονύσιος Παπαδόγκωνας Επιτελάρχης ο Αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Τζεραβίνης Διευθυντής του 1ου γραφείου ο Ταγματάρχης Πεζικού Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου Διευθυντής του 2ου γραφείου ο Ταγματάρχης Πεζικού Ανδρέας Λουλακάκης Διευθυντής του 3ου γραφείου ο Αντισυνταγματάρχης Πεζικού Κωσταρέλος Γεώργιος και Βασίλειος Τσεκούρας Διοικητής του 5ου Συντάγματος Πυροβολικού και δύο μονάδων Μ.Ο.Π ο Αντ/άρχης Λουκάς Μαρινόπουλος με έδρα το Ηράκλειο Η 5η ομάδα Αναγνωρίσεων Ο 1ος Λόχος Σκαπανέων Ένας Λόχος Διαβιβάσεων Και μια Ίλη Ιππικού Οκτώβρης του 1940. Τα πρώτα τηλεγραφήματα φθάνουν στην Κρήτη. Μιλάνε για επίθεση της Ιταλίας και πιθανή επίθεση από τους Βουλγάρους. Η Ιταλία κηρύττει τον πόλεμο στην πατρίδα και έπρεπε να αμυνθούμε. Ο Παπαστεργίου αφήνει την οικογένεία του στον έμπιστό του φίλο Δερμιτσάκη στο σπίτι του στο χωριό Φουρνέ και ακολουθεί την 5η μεραρχία. Ο Ιωάννης Μεταξάς συνομιλεί με τον Παπαστεργίου και του λέει πως στηρίζει όλες του τις ελπίδες σ’αυτόν και στην εκπαιδευμένη του μεραρχία και του εύχεται μόνο νίκες. Η μεραρχία άρχισε να φορτώνεται στα καράβια. Ο αγιασμός του μητροπολίτη, η ομιλία του δημάρχου όπως και του στρατηγού εμψυχώνουν στρατιώτες και πολίτες. (Άννα Παπαστεργίου Κορίνα, μικρό κοριτσάκι τότε, θυμάται τον πατέρα της να τους αποχαιρετά και τον υπασπιστή του τον Μαραβίτσα, κρατώντας το άλογό του πατέρα της τον Κίσαβο, να τον ειδοποιεί πως ήρθε η ώρα να ανεβούν στο πλοίο, πως ήρθε η ώρα της αναχώρησης.) 30 Νοεμβρίου του 1940 η 5η Μεραρχία έφθασε στο Αμύνταιο. Μετά από εκεί στις 7 Δεκεμβρίου στον Κορησσό, στις 14 Δεκεμβρίου στα Μπίγλιστα,19 Δεκεμβρίου στο Τεπεζίκ,20 Ιανουαρίου 1941 στη Μπόροβα και μετά από σκληρές μάχες και με πολλούς Ιταλούς αιχμαλώτους φθάνει στην Τρεμπεσίνα στις 3 Φεβρουαρίου του 1941 Εδώ το Β΄ Σώμα Στρατού με ημερήσια διαταγή απένειμε ηθικές αμοιβές στον Διοικητή, σε πολλούς αξιωματικούς και οπλίτες και πρότεινε την απονομή του Χρυσού Αριστείου Ανδρείας στις Σημαίες των τριών Συνταγμάτων της Μεραρχίας. Κάτω από τις οδηγίες του Παπαστεργίου, η 5η Μεραρχία είχε πάντα νίκες και πολλά κατορθώματα. Κατάφερε να αιχμαλωτίσει την καλύτερη διμοιρία αλπινιστών των Ιταλών.*Ο μέραρχος είχε πολλά να αντιμετωπίσει. Ένα από αυτά ήταν και το κρύο. Οι Κρητικοί μαθημένοι στο ζεστό κλίμα της Κρήτης δεν άντεχαν και οι περισσότεροι έπαθαν κρυοπαγήματα. Με έκκληση στον Μητροπολίτη Χανίων ζήτησε βαρύ ρουχισμό και κάλτσες καθώς και τρόφιμα όπως σταφίδα, καρύδια και οτιδήποτε ανεβάζει την θερμοκρασία του σώματος. Ο Μητροπολίτης ευγενής και ευπατρίδης, έστελνε πολλά εφόδια, τα οποία έφθαναν στα Γιάννενα. Στη μονάδα όμως, που ήταν στην Τρεμπεσίνα, πήγαιναν πολύ λίγα. Στη μεραρχία κάποιος βαθμοφόρος κρητικός μαζί με τον αδερφό του, που ήταν χωροφύλακας στα Γιάννενα, τα πουλούσαν στη μαύρη αγορά. Το γεγονός δεν άργησε να γίνει γνωστό και ο Παπαστεργίου έστειλε τον βαθμοφόρο στρατοδικείο. Έξι Απριλίου και οι Γερμανοί εξαπολύουν επίθεση κατά των Ελλήνων στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Η συνθηκολόγηση με τους Ιταλούς έγινε και οι Έλληνες από την επίθεση περνούν στην άμυνα, έτσι η διαταγή για την οπισθοχώρηση της μεραρχίας ήταν επόμενο να φτάσει στις επόμενες ημέρες. 7 Απριλίου και η αποχώρηση από τα Αλβανικά εδάφη αρχίζει. Ο στρατηγός δεν μπορούσε να το πιστέψει ότι μετά από τόσες νίκες και κατορθώματα θα παρέδιδαν τα όπλα έτσι απλά χωρίς μάχη .Τα χειρότερα ήρθαν όταν οι Γερμανοί έφτασαν στη Θεσσαλονίκη. Από τότε άρχισε η υγεία του στρατηγού να κλονίζεται. Η οπισθοχώρηση άρχισε. Θυμούμενος την οπισθοχώρηση της Μ. Ασίας, κάλεσε τους αξιωματικούς του και τους έδωσε οδηγίες μη μπορώντας να κρύψει την θλίψη του αλλά και το θυμό του. Τους είπε πως δεν έπρεπε να διαλυθούν και να τραπούν σε άτακτη φυγή αλλά να οπισθοχωρήσουν με αξιοπρέπεια και ενωμένοι. Το ίδιο είπε και στους οπλίτες του όταν προσπάθησε να τους ενθαρρύνει για μια ακόμη φορά. Ο Παπαστεργίου δηλώνει στους επιτελείς του ότι τη μεραρχία δεν την διαλύει. Δίνει διαταγή όσοι ήταν από τις γύρω περιοχές να γυρίσουν στα σπίτια τους. Μέσα από δύσβατους δρόμους και με μεγάλη διαρροή στρατιωτών, φθάνουν στην Κοσίνα. Εδώ γίνεται η σύμπτυξη της μεραρχίας με προορισμό τη Μονή Βελά. Στις 15 Απριλίου έχοντας για δικαιολογία την υγεία του στρατηγού Παπαστεργίου (είχε πάθει νευρικό κλονισμό) τον αντικαθιστούν με τον συνταγματάρχη Διονύσιο Παπαδόγκωνα. Η μεραρχία στις 19 φθάνει στη Μονή Βελά και από εκεί φεύγει για τη Χρυσοράχη. Στις 21 Απριλίου η μεραρχία φθάνει στη Ζίτσα, όπου παρατηρείτε η μεγαλύτερη διαρροή ανδρών. Οι Κρητικοί αρνούμενοι να ακολουθήσουν τις διαταγές των ανωτέρων τους φεύγανε άτακτα. 23 Απριλίου γίνεται η ανακωχή με τους Γερμανούς, η μεραρχία ανασυντάσσεται και στις 25 παραδίδει τα όπλα στη περιοχή Εμίν Αγά. Εννέα Μαΐου του ’41 η μεραρχία φθάνει στη Ναύπακτο. 24 Μαΐου φθάνει στην Τρίπολη όπου ήρθε η διαταγή της διάλυσης της 5ης Μεραρχίας και η κατανομή των οπλιτών σε διάφορες πόλεις. Ο στρατηγός Παπαστεργίου μετά την αντικατάστασή του επιστρέφει στην Αθήνα και νοσηλεύεται στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο όπου και μαθαίνει ότι από τους Μολάους φεύγουν πολλοί Εγγλέζοι και Νεοζηλανδοί για Κρήτη . Όταν συνέρχεται κάπως πηγαίνει στο σπίτι του κουνιάδου του, Παντελή Καλυβιώτη, πρώην αξιωματικού και πρώην νομάρχη Θεσπρωτίας, ο οποίος έμενε στην Κυψέλη στην οδό Αίγλης. Κάποια μέρα όταν ο κουνιάδος του απουσίαζε, έφυγε κρυφά για Μολάους. Παρόλο που η μεγάλη του κόρη, Βασιλική, με τον σύζυγό της Παναγιώτη Χριστόπουλο, τραυματίας πολέμου κι αυτός, ήταν στο Ναύπλιο, δεν πέρασε από εκεί. Όταν τον ρώτησαν γιατί, δικαιολογήθηκε πως αν πήγαινε δεν θα τον άφηναν να φύγει και αυτός ανησυχούσε για την οικογένειά του. Δεν είχε λάβει νέα τους πάρα πολύ καιρό. Εκτός όμως από την οικογένειά του ανησυχούσε και για την τύχη της μεγαλονήσου και τον αγώνα της ενάντια στους Γερμανούς. Άλλωστε θα του ήταν αδύνατον να δει την Αθήνα γεμάτη με τους κατακτητές. Από τους Μολάους έφυγε με καΐκι μαζί με πολλούς άλλους Νεοζηλανδούς, Εγγλέζους και Έλληνες. Φθάσανε στο Καστέλι της Κρήτης τα χαράματα της 29ης Απριλίου. Ο στρατηγός πήγε στο σπίτι ενός φίλου του, του γιατρού Μαργαρίτη, που τον γνώριζε από τη Μ. Ασία. Σε ‘κείνον άνοιξε την καρδιά του και του μίλησε για πολλά. Μόλις άνοιξε το κοινοτικό γραφείο επικοινώνησε τηλεφωνικά με την μεραρχία. Ο αξιωματικός με τον οποίο μίλησε δεν έκρυψε καθόλου την έκπληξη και την συγκίνησή του μόλις άκουσε το στρατηγό. Έστειλε μάλιστα και αυτοκίνητο για να τον παραλάβει. Επικοινώνησε όμως και με το κοινοτικό γραφείο του Φουρνέ, όπου βρισκόταν η οικογένειά του. Αφού μίλησε μαζί τους, τους υποσχέθηκε πως το βράδυ θα ήταν μαζί τους. Ο γιατρός Μαργαρίτης δεν τον άφησε στιγμή μόνο του. Ξεκινήσανε για το σπίτι του και ο γιατρός του συνέστησε ξεκούραση. Κατά τις 1230 ο Δεσπότης του Κίσαμου,(Ευδόκιμος) τον επισκέφτηκε και του πρότεινε να περπατήσουν, επειδή ο Γιώργος ήταν πολύ ανήσυχος για την αργοπορία του αυτοκινήτου, και να τον ενημερώσει για τα όσα συνέβησαν κατά τον πόλεμο και για την Μεραρχία. Θα ήταν δύο η ώρα το μεσημέρι και ο Στρατηγός ήταν πολύ ανήσυχος γιατί αργούσε πολύ να φανεί το αυτοκίνητο που θα τον πήγαινε στη μονάδα του. Ο Δεσπότης προκειμένου να τον ηρεμήσει του πρότεινε να πάνε μια βόλτα. 29 Απριλίου 1941. Ο Παπαστεργίου μαζί με τον δεσπότη βαδίζανε αμέριμνοι συζητώντας. Δύο η ώρα το μεσημέρι. Ξαφνικά ένας χωροφύλακας παρουσιάζεται μπροστά τους και με μία κίνηση πυροβολεί τον Στρατηγό. Η σφαίρα έπληξε το κεφάλι του Στρατηγού, Γιώργου Παπαστεργίου. Το στόμα του σφραγίστηκε. Η φωνή του δεν πρόλαβε να δηλώσει το γιατί*** και το βλέμμα του γεμάτο απορία έχασε το φως. Ο μπαρουτοκαπνισμένος Στρατηγός πέφτει άψυχος, από το χέρι του αχάριστου χωροφύλακα που ο ίδιος είχε βοηθήσει στους Μολάους.. Η θυσία του στην αξιόμαχη Μεραρχία που μεγαλούργησε στις μάχες που έδωσε, έσβησε σε μια στιγμή. Δεν πρόλαβε να δει και την δόξα στη μάχη στο Καστέλι Κίσσαμου. Ένας χωροφύλακας, ένα πιστόλι, μια σφαίρα και η σιωπή. Εκεί, στο νεκροταφείο των Χανίων, τυλιγμένος με την γαλανόλευκη αποχαιρετήθηκε από την οικογένειά του, τους στρατιώτες του, τους φίλους που πίστεψαν σ’αυτόν. Ο Άγγλος Αξιωματικός, ο Δεσπότης, όπως και ο Δήμαρχος του απέδωσαν το ύστατο χαίρε με τον όρκο να μη πατήσει γερμανική μπότα στη Μεγαλόνησο. Στην κηδεία παρευρέθη και η κυβέρνηση Τσουδερού. Οι ηθικές ανταμοιβές και τα παράσημα πολλά για τον Στρατηγό. Μετά θάνατο η πατρίδα τον τίμησε ακόμη μια φορά δίνοντάς του τον βαθμό του Αντιστράτηγου και απονέμοντάς του το παράσημο του Χρυσού Σταυρού Ταξιάρχη του τάγματος. Το στρατόπεδο που έδρευε η 5η Μεραρχία πήρε το όνομά του, πρόταση του νέου διοικητή της 5ης μεραρχίας Στρατηγού Ζειραδάκη. Ο κεντρικός δρόμος στο Καστέλι, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή ο Στρατηγός, φέρει και αυτός το όνομά του. Η μεγαλύτερη όμως από όλες τις τιμές είναι αυτή που στα αρχεία της ιστορίας στρατού τον έχουν σαν αποθανόντα στο πεδίο της μάχης στο Καστέλι Κίσσαμου. Την ίδια αναφορά κάνει και ο πρωινός τύπος της Καρδίτσας σε αφιέρωμα στους νεκρούς του Νομού μας. Μόνο η γενέτειρά του δεν τον τίμησε ποτέ. Η εκταφή του Γεώργιου Παπαστεργίου έγινε το 1949 από την κόρη του Άννα Παπαστεργίου Κορίνα. Τα οστά του μεταφέρθηκαν στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών σε κοινοτάφειο που έφτιαξε ο Χρυσός Σταυρός Ταξιαρχών του Τάγματος του Γεωργίου του Α΄ Στρατηγός Τσακαλώτος για τους πεσόντες Αξιωματικούς του Αλβανικού Έπους, Μέσης Ανατολής, Κορέας και Εμφυλίου Πολέμου, όπου και ακόμα αναπαύεται. Έτσι έσβησε η δόξα της 5ης Μεραρχίας, που η δόξα και η φήμη για τα κατορθώματα και τις νίκες της ήταν μεγάλη. Έτσι έσβησε και μια μεγάλη προσωπικότητα των ελληνικών στρατευμάτων, ο Γεώργιος Παπαστεργίου. ΠΗΓΗ ***Τον δ/τή της Μεραρχίας Παπαστεργίου τον εκτέλεσε ο χωροφύλακας θεωρώντας πως φρόντισε να φύγει εγκαταλείποντας έρμαιους της τύχης των τους άνδρες του, και λέγοντάς του οργισμένα: "Πού παράτησες τα παιδιά μας στρατηγέ;" τράβηξε το πιστόλι του και τον εκτέλεσε.
Κλαδεύτηκαν τα δέντρα της πόλης, εν όψη χειμώνα μιας και οι ευκάλυπτοι είναι πρόβλημα και επικίνδυνοι ειδικά άμα είναι αφημένοι στην τύχη τους. Εξάλλου είναι στην διαδρομή γα τα Λύκεια και καθημερινά περνούν παιδιά από εκεί. Φυσικά τα παρτέρια στα πεζοδρόμια δίχως δέντρα είναι πολλά και καλό είναι η δημοτική αρχή να κάνει κάτι γι αυτό...μια δενδροφύτευση δεν θα ήταν άσχημη. Τέλος πρέπει να πάρει και μια απόφαση για τα δέντρα στην πλατεία Τζανακάκη που μόνο δέντρα δεν είναι αυτές οι πελώριες αροκάριες...
Αρχιερατική Θ. Λειτουργία στον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό Εκ της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνεται ότι το Σάββατο, 5 Οκτωβρίου, στον Ι. Προσκυνηματικό Ναό Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, Σιρικάρι, θα τελεστεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου. Κατά την Θεία Λειτουργία τον χορό θα λαμπρύνει κλιμάκιο της «Βυζαντινής Χορωδίας Κρήτης» εκ του Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Βυζαντινής Μουσικής «Ο Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης», υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτου και Προέδρου του Συλλόγου κ. Ιωάννου Δαμαρλάκη. Καλείται ο φιλάγιος λαός του Θεού ως και οι αγαπώντες την Βυζαντινή Μουσική όπως μετέχουν της προσευχητικής αυτής συνάξεως. Εκ της Ι. Μητροπόλεως
Σίγουρα είναι πανελλαδικό το ερώτημα που κάνει η τουριστική αστυνομία προς τα ξενοδοχεία (ήδη το έκανε σε τρία απ όσο γνωρίζω στην περιοχή μας) και ζητά να μάθει αν μπορούν αυτά τα ξενοδοχεία να φιλοξενήσουν μετανάστες τον Χειμώνα. Αυτή η ερώτηση της τουριστικής αστυνομίας σίγουρα έχει να κάνει μετά και την ομόφωνη απόφαση των περιφερειαρχών να στηρίξουν την προσπάθεια της κυβέρνησης με τη διάθεση χώρων φιλοξενίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το «εθνικό πρόβλημα». Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης που ανέπτυξε αυτό το σχέδιο της κυβέρνησης θεωρεί ότι με αυτήν την κίνηση θα αποσυμφορηθούν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Δεν είμαι σίγουρος τι απάντησαν οι Ξενοδόχοι στο ερώτημα του αστυνομικού, πάντως η προσπάθεια να υπάρξει ίση κατανομή των μεταναστών στην χώρα άρχισε...και σε αυτό συναινούν οι περιφέρειες που τονίζουν ότι θα ήταν μια πρώτης τάξης αξιοποίησης των ξενοδοχείων που τον Χειμώνα παραμένουν κλειστά με ένα σχετικό αντίτιμο διαμονής. Για να δούμε....
Μια ώρα έψαχνα να βρω τον αγώνα Απόλλων Ποντίων -Α.Ο Χανιά στο στοίχημα για να το παίξω διπλό OVER και ΝΟ γκολ (για όσους ξέρουν) και δεν έβρισκα πουθενά το παιχνίδι ..μόλις έγραψα Κισσαμικός να σου το παιχνίδι.. Ευτυχώς πρόλαβα και το έπαιξα ένα 10 άρικο.... Παιδιά μην μασάτε... στις νίκες θα το γράφουν Κισσαμικός και στις ήττες Α.Ο Χανιά.
Φαλάσαρνα 1953 γράφει η κάρτα..που μάλλον είναι ανατύπωση από παλαιότερη.... και πουλιέται στα τουριστικά καταστήματα σαν παλιά! Δεν ξέρω αν είναι του τότε, πάντως δρόμο να πηγαίνει στην Παχιά Άμμο αλλά και παραπέρα δεν βλέπω....ούτε πολλές ελιές, σαν χέρσο μέρος μοιάζει η πιο όμορφη παραλία μας!
