Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΦΟΝΙΑΣ

Τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν για τον Τούρκο ηθοποιό Attila Olgaç (Ατίλα Ολγκατς) ώστε να ομολογήσει δημοσίως ένα μυστικό που σημάδεψε τη ζωή του αλλά και τις ζωές πολλών ανθρώπων στην Κύπρο. «Σκότωσα δέκα Ελληνοκύπριους», ομολόγησε σε τηλεοπτική εκπομπή του τουρκικού τηλεοπτικού σταθμού Star. Ο Olgaç το 1974 υπηρέτησε τις τελευταίες ημέρες της στρατιωτικής του θητείας στην Κύπρο συμμετέχοντας στην επιχείρηση «Αττίλας». Σε ένα ξέσπασμα ειλικρίνειας δήλωσε πως ο πρώτος άνθρωπος που σκότωσε ήταν ένας 19χρονος Ελληνοκύπριος στρατιώτης που είχε πιαστεί αιχμάλωτος.«Σκότωσα δέκα άτομα», δήλωσε ο γνωστός Τούρκος ηθοποιός αναφερόμενος στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, όπου πολέμησε καθώς υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία. «Είπα στο διοικητή μας ότι εγώ είμαι καλλιτέχνης και ότι δεν μπορώ να σκοτώσω. “Εδώ τελειώνει η τέχνη, εδώ αρχίζει η αληθινή ζωή, ο πόλεμος. Σου έδωσα εντολή κι εσύ θα σκοτώσεις”, μου είπε». Θυμήθηκε πως όταν σημάδεψε το 19χρονο, ο αιχμάλωτος Ελληνοκύπριος τον έφτυσε. «Τον πυροβόλησα στο μέτωπο και πέθανε». Οι αποκαλύψεις του Τούρκου ηθοποιού έχουν συγκλονίσει την κυπριακή κοινή γνώμη, καθώς αποτελούν επιβεβαίωση των εγκλημάτων πολέμου που διέπραξε η Τουρκία στην Κύπρο, χωρίς ποτέ κανείς να κατηγορηθεί και να δικαστεί για τις βαρβαρότητες που διαπράχθηκαν κατά την εισβολή του 1974. Ο τέως ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς σε δηλώσεις του πριν από μερικά χρόνια είχε αναφέρει πως δεν υπάρχει κανένας Ελληνοκύπριος αγνοούμενος ζωντανός, υποστηρίζοντας ότι όσοι είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι είχαν εκτελεστεί από άτακτες παραστρατιωτικές ομάδες. Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι οι εκτελέσεις είχαν γίνει κυρίως από τον τουρκικό στρατό, τον οποίο προσπάθησε να απαλλάξει από τις ευθύνες του ο Ραούφ Ντενκτάς. Τα δύο τελευταία χρόνια γίνονται με γρήγορους ρυθμούς εκταφές οστών Ελληνοκυπρίων σε διάφορα σημεία της κατεχόμενης Κύπρου. Πρόκειται για ανθρώπους που ήταν αγνοούμενοι και, όπως συμπεραίνετε από τις ιατροδικαστικές εξετάσεις, οι περισσότεροι είχαν εκτελεστεί και θαφτεί σε ομαδικούς τάφους, σε περιοχές που ελέγχονταν από τον τουρκικό στρατό και όχι από παραστρατιωτικές ομάδες. Ο Attila Olgaç στην ίδια εκπομπή ανέφερε πως μετά το 19χρονο αιχμάλωτο σκότωσε εννέα ακόμη Ελληνοκύπριους. «Κι αφού τους σκότωνα, πήγαινα στο αρχηγείο και έκλαιγα, αλλά την επομένη σκότωνα και πάλι. Δεν λένε να βγουν από τα όνειρά μου οι εικόνες αυτές. Για αρκετό διάστημα έκανα ψυχολογική θεραπεία. Για το λόγο αυτό δεν μπορώ ακόμη να φάω κρέας, δεν μπορώ να δω αίμα, γιατί αμέσως θυμάμαι τα παιδιά που σκότωσα». Ο ηθοποιός ανέφερε πως ο πόλεμος τον επηρέασε για μεγάλο διάστημα και επαγγελματικά. «Δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα. Ακόμη και σήμερα θυμάμαι το διοικητή να μου λέει, “νομίζεις ότι πάντα θα σκοτώνεις πάνω στη σκηνή; Πάρε το όπλο και σκότωσε κάποιον στα αλήθεια, να δεις πώς είναι”».

ΠΗΓΗ: http://jimmy278.blogspot.com/2009/01/10_23.html

Υ.Σ Όσο για την ειλικρίνεια του καλύτερα ας μην το πιστέψουμε για το πόσες εν ψυχρό δολοφονίες διέπραξε, ίσως είναι πολύ περισσότερες.

ΤΕΛΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΕΙΨΑΝΔΡΙΑ ΑΛΛΑ ..ΠΟΛΥ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

Έτυχα τις προάλλες στην παρουσίαση του επιχειρησιακού προγράμματος ενός μεγάλου δήμου του νομού μας. Παρουσία πολλών κατοίκων, βουλευτών, εκλεγμένων στην τοπική αυτοδιοίκηση, υπηρεσιακών παραγόντων, άκουσα μια ολοκληρωμένη παρουσίαση των προτεραιοτήτων και των κατευθύνσεων που επιθυμεί να δώσει στον τομέα της ανάπτυξης στο συγκεκριμένο Δήμο ο «ισόβιος» δήμαρχος του. Ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα που κινιόταν σε τρεις βασικούς άξονες:
Στον πρώτο άξονα, ο εν λόγω δήμαρχος έβαλε τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του γεωφυσικού περιβάλλοντος του Δήμου του και κυρίως το υγρό στοιχείο.
Στον δεύτερο άξονα τοποθέτησε τα μνημεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Και στον τρίτο άξονα το εξαίρετο ανθρώπινο δυναμικό που σχεδιάζει, υλοποιεί, ονειρεύεται, και συμμετέχει ενεργά-για το καλό του δήμου.
Ο δήμαρχος αυτός –που δεν είναι λαοπλάνος, αφού είναι η τρίτη ή τέταρτη τετραετία του- φαίνεται καθαρά ότι σχεδίασε τις προτεραιότητες απλά αλλά και με όραμα. Ιεράρχησε τις προσπάθειες του δήμου και προσάρμοσε τις απαιτήσεις στους δύσκολους καιρούς που μας έρχονται και το σπουδαιότερο στήριξε και προσάρμοσε την οικονομική βιωσιμότητα του επιχειρήματος του με την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που του δίνει ο τόπου του.

Τώρα αν θέλει μπορεί ο κάθε δήμος να αντιγράψει αυτό το πρόγραμμα και πολύ εύκολα να το προσαρμόσει στα δικά του δεδομένα μιας και όλοι οι δήμοι λίγο πολύ, εκτός από τον μεγάλο μας, είναι στην ίδια μοίρα περίπου.
Κάπως έτσι λοιπόν θα έπρεπε, χρόνια τώρα, να κινιόταν και οι «δικοί» μας άνθρωποι γιατί…
…..το δικό μας γεωφυσικό τοπίο, είναι σίγουρα από τα καλύτερα στην Κρήτη και ένας λόγος παραπάνω είναι ότι εδώ βρίσκονται οι καλύτερες παραλίες του νησιού, η απερίγραπτης ομορφιάς λιμνοθάλασσα του Μπάλου, το φημισμένο νησί των Πειρατών, ο μοναδικός γυπαετός, το σπήλαιο της Αγίας Σοφιάς, η Χρυσοσκαλίτισσα, το Ελαφονήσι και τόσες άλλες ομορφιές που θα μπορούσα να γράφω για ώρα.
Γιατί και στον δεύτερο άξονα πάλι υπερτερούμε από πολλές περιοχές του νομού μας, γιατί ούτε Αρχαία Φαλάσαρνα αυτοί έχουν, ούτε αρχαία Πολυρρήνια ολάκερη βρήκαν, ούτε το καλύτερο μικρό Μουσείο της Ελλάδας διαθέτουν, φυσικά ούτε λόγος να γίνετε για τα απερίγραπτης ομορφιάς ψηφιδωτά ή το κάστρο των Πειρατών της Γραμβούσας.
Στον τελευταίο άξονα που αναφέρετε στο ανθρώπινο δυναμικό, έχουμε και μείς τον τάδε, τον άλλο, ……εεεεέ εντάξει δεν μπορεί να τα έχομε και όλα, κάπου θα πρέπει να υστερούμε;
- Αλλά υστερούμε πραγματικά σε αυτόν τον τομέα ή απλά καθησυχάζουμε και λουφάζουμε συνειδητά περιμένοντας τους εκάστοτε εκλεγμένους μας να μας σώσουν από την σιχαμερή καθημερινότητα μας ;
Δύσκολο να απαντήσεις, βλέπεις ακόμα ότι και αυτοί που προσπαθούν να μας βοηθήσουν, να μας σώσουν είναι πολύ λίγοι είναι φυσικό να απελπίζεσαι, να απογοητεύεσαι και αργά αλλά σταθερά να συνειδητοποιείς ότι η πιο πλούσια περιοχή του νησιού μας, η πιο όμορφη, η πιο ελπιδοφόρα, βρίσκεται τελικά σε παρατεταμένη χειμερία νάρκη.
Ποιος είναι ο λόγος που λίγοι πια ορθώνουν σκέψεις, προτάσεις, λύσεις για τα κακώς κείμενα στην περιοχή μας. Ποιος είναι ο λόγος που «χάθηκαν» όλοι αυτοί που πέρασαν –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- από τα δημοτικά έδρανα; Που άραγε βρίσκονται παλιοί δήμαρχοι –κοινοτάρχες που εκλέχτηκαν με μόνο σκοπό την καλυτέρευση της ζωής μας αλλά και την βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής μας; Που είναι οι προτάσεις τους ;
Η ΑΝΕΝ βούλιαξε το έγραψε ο τάδε, το έγραψε ο άλλος,.... ε΄και τι έγινε ; Ποιανού ίδρωσε το αυτί;
Η ΕΝΩΣΗ βούλιαξε στα χρέη ποιος ενδιαφέρθηκε για το μέρισμα του πατέρα, του παππού του; Την Γραμβούσα και τον Μπάλο τον « τρυγούν» κανονικά κάθε χρόνο ποιος έχασε τον ύπνο του;
Τελικά μάλλον τα θέλουμε και τα παθαίνουμε, όμως αν είναι έτσι, ας πάψουμε και να παραπονιόμαστε!

Υ.Σ Δυστυχώς δεν είναι νέο ότι από ανέκαθεν ο κάθε δήμαρχος που εκλεγόταν, είχε ένα συγκεκριμένο μικρό ανθρώπινο υλικό να εμπιστευθεί, άρα και περιορισμένες δυνατότητες επιλογής. Βέβαια μερικοί δεν είχαν ούτε επιλογές αλλά ούτε και συνεργάτες γιατί......... απλά δεν ήθελαν.

ΚΥΡΙΕ ΠΟΛΙΣΜΑΝ !!! ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΛΕΦΤΕΣ...

Ο αείμνηστος Τσιφόρος, γράφει για μια κλοπή μπουγάδας απλωμένης στον δεύτερο όροφο πολυκατοικίας. «Οι κλέφτες είχαν μαζί τους μια γάτα την οποία πετούσαν ψηλά προς την μεριά της απλωμένης μπουγάδας. Η γάτα στην προσπάθειά της να κρατηθεί, γαντζωνόταν στο σεντόνι ή στο σακάκι που ήταν απλωμένο και έτσι με το βάρος της παρέσερνε την μπουγάδα στα φιλικά χέρια των κλεφτών.» Οι καιροί έχουν αλλάξει. Οι σημερινοί κλέφτες δεν έχουν ενδιαφέρον για την μπουγάδα εκτός πια και αν δεν έχουν ρούχα. Όμως………
Όταν το αστυνομικό δελτίο σε μια μικρή πόλη σαν το Καστέλλι είναι γεμάτο, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Διαρρήξεις – καταστροφές – ληστείες είναι τα νέα που καθημερινά γεμίζουν το δελτίο, αλλά και από ότι βλέπω και τον τοπικό τύπο. Πράγματα καθόλου φυσιολογικά, και μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε, και το σπουδαιότερο να αναζητήσουμε τις αιτίες.
Όχι βέβαια με ερωτήσεις…….
- Τελικά τι γίνεται;
- Πού ζούμε ;
- Είμαστε ασφαλείς πλέον ; Μήπως μοιάσαμε σε όλους αυτούς που καθημερινά γεμίζουν τα δελτία ειδήσεων δικαίως αγανακτισμένοι;
-Ποιος φταίει ; ……….. Γιατί σίγουρα ούτε λύση δεν θα βρούμε, αλλά ούτε θα έχομε αποτελέσματα.
Η αλήθεια είναι ότι η υπάρχουσα αστυνομική δύναμη στην πόλη μας δεν είναι επαρκής και ιδιαίτερα η αστυνόμευση τις μεταμεσονύκτιες ώρες είναι αρκετά προβληματική. Θεοσκότεινοι δρόμοι- θεοσκότεινα μαγαζιά -αστυνόμευση μικρή, να λοιπόν η ευκαιρία των μακρυχέρηδων.
Μια μεγάλη επαρχία σαν την δική μας χρειάζεται δυνατή αστυνόμευση και ιδιαίτερα τους μήνες αυτούς που ο κάθε λογής λάθρο-νόμιμος μετανάστης ή ντόπιος, βρίσκει το έδαφος ανοικτό. Τα παθήματα μας πολλά αλλά κάθε χρόνο κάνουμε ότι δεν τα θυμόμαστε.
Η φετινή σοδειά δεν είναι καλή, και κατά που φαίνεται σε 2-3 μήνες όλοι μας θα έχουμε τελειώσει το μάζεμα. Τι θα γίνει λοιπόν μετά όλος αυτός ο λαός που καρτερικά προς το παρόν περιμένει στις πλατείες; Προσοχή λοιπόν.
Υ.Σ Δεν είμαι ρατσιστής, και δεν φωνάζω ότι όλοι οι μετανάστες είναι κακοί ή κλέφτες, αλλά όπως και να το κάνουμε ο φόβος η άγνοια η παραπληροφόρηση, η ανασφάλεια, μας σπρώχνει πρώτιστα να βρούμε εξιλαστήρια θύματα ανάμεσα τους.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΜΕΣΑ ΣΕ 10 ΜΕΡΕΣ

Τελικά αφού δεν μπορούν να απολύσουν τους 670 του ΥΠ.ΠΟ αποφάσισαν να δουν αν έχουν γερά νεύρα. Έτσι λοιπόν στις 14.00 σήμερα (21-01-2009) κυκλοφόρησε ένα παράξενο φαξ, ίσως μέσα από το υπουργείο, που απέλυε για δεύτερη φορά και μάλιστα πάλι προφορικά τους συμβασιούχους που έχουν κάνει ασφαλιστικά μέτρα.
Φυσικά υπήρξε άμεση κινητοποίηση των συμβασιούχων της πρωτεύουσας και αφού επικοινώνησαν με τον νέο Υπουργό κ. Σαμαρά πήραν την διαβεβαίωση ότι τίποτα δεν αλλάζει από την πρωταρχική απόφασή του για παραμονή των συμβασιούχων στις θέσεις τους. Ακόμα δεσμεύτηκε ότι σύντομα θα βρεθεί λογαριασμός που θα συμπεριλάβει τους με ασφαλιστικά μέτρα συμβασιούχους που αντιμετωπίζουν και αυτό το πρόβλημα μετά το κλείσιμο του ειδικού λογαριασμού.
Βέβαια πρέπει να υπάρχει επαγρύπνηση στο θέμα αυτό γιατί όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Ακόμα είναι παράλογο κάποιοι να παίζουν στις πλάτες των συμβασιούχων που χρόνια τώρα βρίσκονται στην ομηρία. Επιτέλους ας αναλάβουν τις ευθύνες τους αλλά και ας κάνουν πράξη τις δεσμεύσεις τους. Ας σταματήσει πια ο εμπαιγμός των συμβασιούχων και από αυτήν την κυβέρνηση αλλά ας βγάλει και το ΠΑΣΟΚ την μάσκα της πάπιας που συνεχίζει να φοράει.
Συμβασιούχοι 12-15 χρόνια είναι παράλογο να υπάρχουν και κάποιοι δικαιολογημένα αμφιβάλλουν για αυτούς, όμως δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Μια αλήθεια που την ξέρουν όλοι οι πολιτικοί αλλά και οι ως και σήμερα υπουργοί και Γ. Γραμματείς του υπουργείου μας.
12-15 χρόνια όμηροι που δεν ξέρουν να κάνουν πια τίποτα άλλο στην ζωή τους.
- Κύριοι αφού δεν μπορείτε να μας κάνετε "σώμα σας" ας μας απελευθερώσετε, καταργώντας, αυτό το σιχαμερό και άδικο 24μηνο που ο κ. Παυλόπουλος έφερε και αφήστε μας τουλάχιστον να δουλέψουμε.

Υ.Σ Αυτοί που έστειλαν το ΦΑΞ μάλλον ξέρουν τι κάνουν! Φυσικά καλύτερα να μην μάθουμε ποιος είναι ο λεγάμενος που παίζει με τον πόνο μας !!! Όμως να είναι σίγουρος θα τον μάθουμε.

ΚΟΥΣΤΟ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ

Ζακ-Υβ Κουστό
Ο Κουστό γεννήθηκε στο Σεντ-Αντρέ-ντε-Ντουμπζάκ της Γαλλίας από τον Ντανιέλ και την Ελιζαμπέτ Κουστό, στις 11 Ιουνίου 1910. Αν και ανέκαθεν η θάλασσα ήταν η μεγάλη αγάπη του Κουστό, κατά την πρώτη του εφηβεία έδειξε ενδιαφέρον για τις μηχανές. Στην ηλικία των 11, κατασκεύασε ένα μοντέλο γερανού και στα 13 του, δημιούργησε ένα αυτοκίνητο που λειτουργούσε με μπαταρία. Επίσης, σε αυτή την ηλικία γοητεύτηκε από τον κινηματογράφο και αγόρασε την πρώτη του οικιακή κάμερα. Ο Κουστό σύντομα βαρέθηκε στο σχολείο και άρχισε να προκαλεί προβλήματα. Ως αποτέλεσμα, οι γονείς του τον έστειλαν σε ένα αυστηρό ναυτικό σχολείο. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο Κουστό διέπρεψε και μετά την αποφοίτησή του, μπήκε στην Ναυτική Ακαδημία στο Μπρεστ.

Το 1933, ο Κουστό κατατάχθηκε στο Γαλλικό Ναυτικό ως αξιωματικός πυροβολικού. Ήταν εκείνη την περίοδο που ξεκίνησε τις υποβρύχιες εξερευνήσεις του και άρχισε να εργάζεται στη συσκευή οξυγόνου για καταδύσεις διαρκείας.
Το 1937, ο Κουστό παντρεύτηκε τη Σιμόν Μελσουάρ, με την οποία απέκτησε δύο γιους, τον Ζαν-Μισέλ και τον Φιλίπ.
Το 1950, έγινε Πρόεδρος των Γαλλικών Ωκεανογραφικών Εκστρατειών και τον ίδιο χρόνο, αγόρασε το πλοίο «Καλυψώ» για να συνεχίσει τις εξερευνήσεις του. Για να χρηματοδοτήσει τα ταξίδια του και να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον του κοινού για τις υποβρύχιες έρευνες, ο Κουστό παρήγαγε πολυάριθμα φιλμ και εξέδωσε πολλά βιβλία. Τα ντοκιμαντέρ του περιλαμβάνουν τον Σιωπηλό Κόσμο (1956) και τον Κόσμο χωρίς Ήλιο (1966). Και τα δύο κέρδισαν τα βραβεία της Ακαδημίας στην κατηγορία του καλύτερου ντοκιμαντέρ. Τα βιβλία του περιλαμβάνουν τα Ζωντανή Θάλασσα (1963), Δελφίνια (1975) και Ζακ Κουστό: Ο Κόσμος του Ωκεανού (1985).

ΚΟΥΣΤΟ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ
Το ενδιαφέρον του πλοιάρχου Ζακ Yβ Κουστό για την Ελλάδα ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ο πλούσιος σε εναλλαγές βυθός των ελληνικών θαλασσών και ένα Αρχιπέλαγος που μετρά χιλιάδες νησιά, νησίδες, βραχονησίδες και ύφαλους, σε συνδυασμό με τις άπειρες μαρτυρίες της μακρότατης πολιτιστικής κληρονομιάς, τον είχαν μαγνητίσει. Τότε, με μεγάλο μεράκι απαθανάτισε, στη θρυλική του ταινία «Ο κόσμος της σιωπής», το δύσκολο έργο των Ελλήνων σφουγγαράδων που μοχθούσαν μέσα στα βαριά και δυσκίνητα σκάφανδρα. Στα τέλη της ίδιας δεκαετίας, ξαναεπισκέφθηκε το Αιγαίο για ένα πρόγραμμα μελέτης των νερών της Μεσογείου. Στα μέσα της δεκαετίας του '70 ο μεγάλος θαλασσοπόρος κατέπλευσε στην Ελλάδα με το μυθικό του πλοίο «Καλυψώ».Το αποτέλεσμα του ταξιδιού -που έγινε με την παρότρυνση του υπουργείου Εξωτερικών και μεσολαβητή τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού- ήταν μια εντυπωσιακή σειρά ταινιών του Ζακ Yβ Κουστό με τίτλο «Αναζητώντας τη χαμένη Ατλαντίδα». Στην εξερεύνηση του βυθού συμμετέχει και βαθυσκάφος σχεδιασμένο από τον ίδιο. Ο πλοίαρχος θα παραμείνει στην Ελλάδα με το «Καλυψώ», το καλύτερα εξοπλισμένο πλοίο της εποχής του, από το Νοέμβριο του 1975 μέχρι τον Ιούνιο του 1976. Το πλήρωμα αποτελείται από τριάντα άτομα διαφόρων ειδικοτήτων, που είναι όλοι δύτες. Στην Ελλάδα δεν είχε ιδρυθεί ακόμη η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, αλλά από το 1973 υπήρχε το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (ΙΕΝΑΕ) που ιδρύθηκε από τους πρωτοπόρους της υποβρύχιας έρευνας στην Ελλάδα. Το υπουργείο είχε ορίσει τότε αρχαιολόγους-δύτες που θα ήταν επόπτες και θα συνεργάζονταν με το πλήρωμα του «Καλυψώ» σε όλες τις φάσεις της έρευνας. Εκτός από το βαθυσκάφος, που επέτρεπε την κάθοδο σε μεγάλα βάθη, όπως στην καλντέρα της Σαντορίνης, το ελικόπτερο του «Καλυψώ» πραγματοποιούσε φωτογραφικές και κινηματογραφικές λήψεις από αέρος. Οι προσπάθειες είχαν εστιαστεί σε συγκεκριμένες περιοχές όπου υπήρχαν γνωστά ναυάγια -βυθισμένες αρχαιότητες ή σημεία όπου υπήρχαν υποψίες για λείψανα του παρελθόντος. Η αρχή έγινε από το ακρωτήρι του Αρτεμισίου στη βόρεια Εύβοια, όπου τα δίχτυα των ψαράδων είχαν ανασύρει από το βυθό, το 1926, αριστουργήματα της κλασικής εποχής. Τα σημαντικότερα ευρήματα είναι το ορειχάλκινο άγαλμα του Δία (ή Ποσειδώνα), που δικαίως θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα γλυπτά της αρχαιότητας. Στο ίδιο σημείο βρέθηκε και ο «Μικρός Αναβάτης», ο αποκαλούμενος «Μικρός Τζόκεϊ», με το ολόσωμο άλογο, αριστούργημα των ελληνιστικών χρόνων. Λόγω της περιορισμένης ορατότητας και της αλλοίωσης του βυθού από φερτά υλικά πολλών ρεμάτων, η έρευνα του Κουστό στο Αρτεμίσιο δεν αποκάλυψε κάποιο νέο εύρημα, εκτός από μια χάλκινη χύτρα κοντά σε ένα σημείο όπου ο πλευρικός σαρωτής εντόπισε κάποια ανωμαλία του βυθού. Οι έρευνες είχαν εστιαστεί και στο σημείο όπου ήταν το πλοίο-νοσοκομείο «Βρετανικός», το αδελφό πλοίο του «Τιτανικού», που βυθίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο μεταξύ της Κέας και της Μακρονήσου. Ο Κουστό το εντόπισε και απέδειξε, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς της Γερμανίας, ότι εκείνη ήταν υπεύθυνη για την καταβύθιση ενός πλοίου-νοσοκομείου, κατά παράβαση των κανόνων του πολέμου. Συγκινητική ήταν η στιγμή όπου μια, τότε, ογδοντάχρονης Αγγλίδα, που είχε υπηρετήσει στο «Βρετανικό» και σώθηκε από το ναυάγιο, καταδύθηκε με το βαθυσκάφος και με συγκίνηση ξαναείδε το καράβι και ήρθε πάλι σ' επαφή, κάπου εξήντα χρόνια αργότερα, με την καμπίνα όπου διέμενε ως νεαρή νοσοκόμα. Το ταξίδι του «Καλυψώ» συνεχίστηκε από τις Κυκλάδες στο νότιο Ιόνιο. Εκεί ερεύνησαν τον κόλπο του Ναβαρίνου, όπου πέρα από τα πάμπολλα βουλιαγμένα πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου, εντοπίστηκε και ένα ελληνικό ναυάγιο. Από την Πύλο ο πλοίαρχος Κουστό συνεχίζει τις έρευνες στον Κορινθιακό, όπου επιβεβαιώνεται ότι είναι αδύνατος ο εντοπισμός της χαμένης Ελίκης, λόγω της αλλαγής της γεωμορφολογίας της περιοχής. Αξίζει ν' αναφέρουμε ότι στις Κυκλάδες, στο σημείο όπου ερευνήθηκε η καλντέρα της Σαντορίνης, στη «βουτιά» που έκανε το βαθυσκάφος φάνηκε ένας βυθός καλυμμένος από παχύ στρώμα ηφαιστειακής τέφρας. Κανένα αρχαιολογικό εύρημα όπως και κανένα αρχαίο αντικείμενο δεν βρέθηκε στο θαλάσσιο χώρο που συνορεύει με το Ακρωτήρι. Το «Καλυψώ» έφτασε μέχρι την Κρήτη, όπου εκεί ερευνήθηκε συστηματικά το μεγαλύτερο μήκος των ακτών της Μεγαλονήσου, με πολύ θετικά αποτελέσματα. Όπως μάλιστα λέει ο Χάρης Κριτζάς, που ήταν ο επόπτης αρχαιολόγος, «η περιοχή βρίθει κυριολεκτικά από υποβρύχιες αρχαιότητες». Εντοπίστηκαν εφτά ναυάγια στα φυσικά λιμάνια της νήσου Δίας, που βρίσκεται απέναντι από το Ηράκλειο. Αναγνωρίστηκε επίσης ένα σημαντικό Βυζαντινό ναυάγιο του 10ου αιώνα, φορτωμένο αμφορείς, ένα άλλο με φορτίο αμφορέων του 1ου αιώνα π.Χ. και ένα Ενετικό στο οποίο διακρίνονταν κανόνια. Στα ανοιχτά του Ηρακλείου εντοπίστηκαν τα υπολείμματα της «Λα Τερέζ», του γαλλικού πολεμικού πλοίου του Λουδοβίκου ΙΔ', που ανατινάχτηκε κατά τις εχθροπραξίες με τους Τούρκους που πολιορκούσαν τον Χάνδακα. Ο Ζακ Yβ Κουστό θα γυρίσει πίσω -μετά την Κρήτη- σε μία απ' τις σημαντικότερες έρευνες που έγιναν στη θέση του ναυαγίου των Αντικυθήρων. Η έρευνα γίνεται με το βαθυσκάφος και με δύτες που εντόπισαν μικρά, αλλά σημαντικά ευρήματα, που επιβεβαίωσαν ότι το σπουδαίο αυτό ναυάγιο είχε πολλά ακόμη ν' αποκαλύψει. Στα Αντικύθηρα, η έρευνα του Κουστό στάθηκε τυχερή, γιατί η ανακάλυψη νομισμάτων της Περγάμου, του 80 π.Χ., βοήθησε στη χρονολόγηση αυτού του ναυαγίου. O Ζακ είναι συνδεδεμένος με τις ενάλιες έρευνες. Με την εφεύρεση του ρυθμιστή κατάδυσης, γίνεται με άλλο «μάτι» η εξερεύνηση των μεγάλων ναυαγίων της Μεσογείου. Τα περισσότερα ήταν ήδη γνωστά, αλλά τώρα που ο άνθρωπος μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και να παραμείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε μεγάλα βάθη, οι έρευνες έγιναν μεθοδικές αρχαιολογικές επιχειρήσεις: Γκραν Κονγκλουέ, Ντιμόν, Μαχτία, Τιτάν, Κρετιέν και Αλμπένγκα θα μείνουν στην ιστορία της ναυτικής αρχαιολογίας σαν οι πρωτοπόρες ενάλιες έρευνες. Και όμως, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50 οι αρχαιολόγοι ακόμη δεν καταδύονται, περιορίζονται στη μελέτη των αρχαίων ευρημάτων που τους φέρνουν στην επιφάνεια και τις σχετικές πληροφορίες -σχέδια ή φωτογραφίες- που μεταφέρουν οι δύτες. Αυτοί είναι συχνά αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού ή ερασιτέχνες δύτες. Μαζί με αυτούς τους πρωτοπόρους της ενάλιας αρχαιολογίας, Ταγιέζ, Θροκμόρτον, Αμπούλ Σααντάτ, Φροστ, Καπιτέν, κινείται και ο Κουστό. Στις αρχές του 1960 με τον Πίτερ Θροκμόρτον και με τον Τζορτζ Μπας -ο τελευταίος είναι αρχαιολόγος- μπαίνουν οι κανόνες της ενάλιας αρχαιολογικής έρευνας πρώτη έρευνα σε αρχαίο ναυάγιο είχε γίνει στην Ελλάδα ήδη από το 1901, όταν Συμιακοί δύτες, που εποπτεύονταν από αρχαιολόγο στην επιφάνεια, ανέλκυσαν τους θησαυρούς των Αντικυθήρων. Ο πρώτος Έλληνας αρχαιολόγος που καταδύθηκε ήταν ο Νίκος Γιαλουρής, το 1957, στα βυθισμένα ερείπια της Φειάς, κοντά στο Κατάκολο. Είναι συχνό το φαινόμενο, το έργο που δημιουργούν άνθρωποι με ξεχωριστές ικανότητες να γκρεμίζεται και να χάνεται μετά το θάνατό τους. Του Κουστό όμως συνεχίζεται μέσα από το ομώνυμο ίδρυμα που εδρεύει στο Μόντε Κάρλο του Μονακό και τ' όνομά του, που ταυτίστηκε με τη θαλάσσια έρευνα ανά την υφήλιο.

ΕΚΤΟΣ Η ΚΙΣΑΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ ΤΕΙ

Κάλεσμα στους φορείς των Χανίων να κινητοποιηθούν σε ότι αφορά το θέμα της δημιουργίας ΤΕΙ στην Κίσαμο, απευθύνει ο Δήμος Κισάμου, καθώς, παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες των Υπουργών Παιδείας -Γιαννάκου, Στυλιανίδη- το θέμα φαίνεται να έχει “παγώσει”. Μολονότι το σχετικό προεδρικό διάταγμα εστάλη προς έγκριση στο Συμβούλιο της Επικρατείας λίγο πριν τις εκλογές του 2007, δεν έχει υπάρξει καμία εξέλιξη κάτι που προβληματίζει έντονα τους φορείς της Κισάμου, την ίδια στιγμή που πριν το τέλος της χρονιάς είχε ανακοινωθεί η ίδρυση 12 νέων τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ σε όλη τη χώρα. "Κατά την τελευταία συνάντηση που είχα με τον Υπουργό Παιδείας, τότε τον κ. Στυλιανίδη, μας είχε αναφέρει ότι υπήρχε ένα πρόβλημα όταν κατατέθηκε το προεδρικό διάταγμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ότι θέλει μια διόρθωση για να ξανακατατεθεί. Σε άλλη συζήτηση μας είχε πει ότι θα κοιτούσαν το θέμα και θα προχωρούσαν. Αλλά έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν γίνει εξαγγελίες για άλλες σχολές και το ΤΕΙ Κισάμου φαίνεται να έχει μείνει στα χαρτιά" δηλώνει η δήμαρχος Κισάμου κ. Φρόσω Σκουλάκη. Ο Δήμος από την πρώτη στιγμή κινητοποιήθηκε προκειμένου να προχωρήσει το θέμα της δημιουργίας του ΤΕΙ και βοήθησε να μπουν οι βάσεις για το ζήτημα των εγκαταστάσεών του. "Αυτή τη στιγμή ο Δήμος Κισάμου έχει τη δυνατότητα μέσα σε ένα χρόνο να έχει έτοιμο το κτήριο που θα φιλοξενήσει το ΤΕΙ. Δεν τίθεται κτηριακό πρόβλημα, ο Δήμος έχει τη λύση και σε κτήρια αλλά και σε οικόπεδα. Από την ώρα που θα ανακοινωθεί η ίδρυση του ΤΕΙ και θα δοθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, εμείς θα έχουμε να τους δώσουμε συγκεκριμένη πρόταση και για κτήρια και για οικόπεδα", επισημαίνει η κ. Σκουλάκη. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ο Δήμος Κισάμου έχει αποστείλει πρόσκληση στη Νομαρχία, τους βουλευτές και άλλους φορείς. "Θέλουμε να συζητήσουμε το θέμα και να συναποφασίσουμε τι ακριβώς θα κάνουμε. Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό, γιατί αφορά την ανάπτυξη της Δυτικής Κρήτης. Από το 2005 ακούμε για ΤΕΙ, έχουν περάσει 4 χρόνια και δυστυχώς ΤΕΙ δεν βλέπουμε", καταλήγει η δήμαρχος Κισάμου.

Η ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟΓΚΡΑΒΟΥΡΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ !!

http://ganifantis.blogspot.com/2009/01/blog-post_1289.html

ΕΛΛΗΝΙΚΗ Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Οι Τούρκοι μας αποκαλούν Γιουνάν, δηλαδή Ίωνες, παρ όλο που κατέχουν ακόμη την Ιωνία. Και δεν είναι μόνο αυτό. Η Τούρκικη σημαία, και το αντίστοιχο «εθνικό σύμβολο» των Τούρκων, προέρχεται από ένα σύμβολο του Βυζαντίου, όχι της αυτοκρατορίας, αλλά της αρχαιοελληνικής πόλης που υπήρχε στην θέση της Κωνσταντινούπολης…. Το Βυζάντιο που έχτισε ο Βύζας ο Μεγαρεύς. Αυτό το σήμα είναι πανάρχαιο και απαντάται ως λατρευτικό σύμβολο της θεάς Εκάβης. Έγινε σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου όταν ο Φίλιππος, πατέρας του Μεγαλέξανδρου, προσπάθησε να καταλάβει αυτή την πόλη, και μια νύχτα με συννεφιά, έστειλε πολεμιστές (σαν καταδρομική επιχείρηση) να περάσουν τα τείχη, για να αλώσουν την πόλη. Και ξαφνικά, εμφανίστηκε το φεγγάρι, οι εισβολείς έγιναν αντιληπτοί, και αποκρούστηκε η επίθεση…. Από τότε, και επειδή θεωρήθηκε ως θεϊκή βοήθεια προς την πόλη, έγινε σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου. Από εκεί και μετά έμεινε ως σύμβολο παραδοσιακά και στην Κωνσταντινούπολη, το βρήκε και ο Μοχάμεντ ο πορθητής (και οι επόμενοι του), και όπως χρησιμοποίησε τα πάντα που βρήκε από την Αυτοκρατορία, για να δώσει αυτοκρατορική χροιά στην πλιατσικολογική Οθωμανική κατάκτηση, έγινε ένα σύμβολο της Οθωμανικής κυριαρχίας, και επεκτάθηκε ως μουσουλμανικό σύμβολο….Η συγκεκριμένη φωτογραφία, με το μισοφέγγαρο και το αστέρι, είναι από ένα κέρμα του Βυζαντίου και αν θα προσέξετε, το γράφει…. ΒΥΖΑΝΤΙΩΝ….Αν ξέραμε την ιστορία μας, τουλάχιστον δεν θα ανεχόμασταν τους σημερινούς εξευτελισμούς. Θα είχαμε τις απαιτούμενες απαντήσεις για τις μα….. που μας σερβίρουν καθημερινά……
http://troktiko.blogspot.com/

ΛΑΒΑΡΟ ΑΝΤΡΙΑΝΟΥ 117-138 μ.Χ

.

Νόμισμα θρακικό Βυζάντιο 1ος αιώνας π.Χ

ΤΙ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΚΡΗΤΕΣ; (ΚΡΗΤΙΚΟΙ)

Το παρόν το αλίευσα στην περιπλάνηση μου στο διαδίκτυο και σας το μεταφέρω!
-Πιστεύεις πως μπορείς να απαντήσεις με σιγουριά στην ερώτηση; Αν ναι, τότε πιθανότατα είσαι Κρητικός ή κάποιος που τους έχει ζήσει από κοντά. Αν πάλι δεν είσαι σίγουρος, διάβασε παρακάτω για να πάρεις μια ιδέα.
Αρχικά, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι, που ίσως να προβληματίζει τους φοιτητές από την υπόλοιπη Ελλάδα που σπουδάζουν στην Κρήτη. Κρητικός αγαπητοί φίλοι, είναι εκείνος που έχει γεννηθεί στην Κρήτη, όχι εκείνος που φορεί πρωί βράδυ μαύρο πουκάμισο. Τα ρούχα ξέρετε δεν κάνουν τον άνθρωπο, κι είναι καιρός να το καταλάβουν αυτό ορισμένοι. Παραδοσιακά, τα μαύρα ρούχα δηλώνουν πένθος. Σε τούτο το νησί όμως το μαύρο πουκάμισο συμβολίζει και κάτι άλλο. Τον καιρό της Τουρκοκρατίας, πολλοί Κρητικοί φορούσαν μαύρο πουκάμισο σε ένδειξη πένθους, για όσους χάθηκαν στις επαναστάσεις. Λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση του νησιού ακολούθησε ο πόλεμος στην Αλβανία με τους Ιταλούς, και η Γερμανική κατοχή. Οι οικογένειες του νησιού που δεν είχαν χάσει κάποιον δικό τους στους πολέμους και στην αντίσταση μετριόταν στα δάχτυλα του ενός χεριού. Όπως καταλαβαίνετε το μαύρο πουκάμισο κόλλησε για τα καλά πάνω στο πετσί των ανθρώπων. Έγινε τελικά συνήθεια και κράτησε ως τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα. Έκτοτε, έχει μείνει στον κόσμο η εντύπωση πως όποιος φορεί μαύρο πουκάμισο είναι Κρητικός. Ή πως οι Κρητικοί φοράνε πάντα μαύρο πουκάμισο. Καλώς ή κακώς, κάποια νέα παιδιά του νησιού όντας υπερήφανα για την ιστορία του τόπου τους, θέλησαν να βρουν κάποιο τρόπο για να ξεχωρίσουν από το πλήθος, να δηλώσουν, να φωνάξουν αν θέλετε, πως είναι από την Κρήτη. Υιοθέτησαν λοιπόν με τη σειρά τους το μαύρο πουκάμισο, και κάπου εκεί, έχασαν το παιχνίδι. Γιατί ενώ οι παλιοί βλέπετε είχαν κάποιο λόγο, οι νέοι σήμερα φαίνεται πως ξέχασαν κι ακόμα χειρότερα, πως δεν έμαθαν ποτέ, ότι ο Κρητικός φαίνεται στην ψυχή και όχι στα ρούχα.
Πάμε παρακάτω. Στο πρώτο μέρος της σειράς θα μιλήσουμε για τη γλώσσα, τη διάλεκτο αν προτιμάτε που τόσο παράξενη φτάνει στα αυτιά όσων συνομιλούν για πρώτη φορά με Κρητικούς. Το ξέρω πως είναι λίγο δύσκολο για εσάς τους καινούργιους στο νησί να μπείτε στη διαδικασία της αποκρυπτογράφησης και της ερμηνείας των άγνωστων λέξεων που ακούτε κάθε μέρα από τους ντόπιους, αν κάνετε όμως λίγη υπομονή θα διαπιστώσετε πως σε λίγο καιρό δεν θα έχετε κανένα απολύτως πρόβλημα. Στο κάτω κάτω αν ρωτήσετε και τους παλιούς θα σας πουν πως οι Κρητικοί δεν είναι Γάλλοι, κι αν δουν πως δυσκολεύεστε να ακολουθήσετε τη συζήτηση δεν έχουν πρόβλημα να μεταφράσουν αμέσως τα λογία τους στα νέα Ελληνικά. Λέω νέα Ελληνικά γιατί στην ουσία τα Κρητικά δεν είναι παρά μια μίξη αρχαίων Ελληνικών λέξεων, καθαρεύουσας, νέων Ελληνικών και με μια δόση από Τουρκικά. Αξίζει τον κόπο μάλιστα και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα, αν υπάρχει Κρητικός στην παρέα σας να του ζητάτε να σας εξηγήσει από που προέρχονται όλες αυτές οι λέξεις που δεν καταλαβαίνετε. Να ψάχνετε δηλαδή τη ρίζα των λέξεων. Κάτι άλλο τώρα που ίσως σας μπερδέψει λίγο είναι πως, πολλές λέξεις που χρησιμοποιούν στη δυτική Κρήτη, δεν τις χρησιμοποιούν στην ανατολική και το αντίστροφο. Επίσης υπάρχει διαφορά στην προφορά των λέξεων, και δεν αναφέρομαι στην προφορά της Αθηνάς με του Ηρακλείου γιατί θα είναι σαν να συγκρίνω τη μέρα με τη νύχτα. Όχι, αναφέρομαι στις διαφορές που υπάρχουν στο νησί. Τη λέξη "χωριό" για παράδειγμα, αλλιώς την προφέρουν στη Μεσαρα και αλλιώς στο Μονοφατσι. Και οι δυο περιοχές ωστόσο βρίσκονται στο νομό Ηρακλείου. Κάτι ακόμα όσον αφορά την προφορά και έχει να κάνει με έμενα άλλα και γενικότερα τους ντόπιους, είναι πως όταν μιλώ δίχως την προφορά μου, νιώθω σαν να γίνομαι κάποιος άλλος, σαν να υποκρίνομαι, κι αυτό δεν το γουστάρω καθόλου. Προσπαθήστε λοιπόν, να μην είστε απαιτητικοί με τους Κρητικούς φίλους σας, να μη σνομπάρετε τη διάλεκτο και προς θεού, μην κάνετε το λάθος να κοροϊδέψετε κάποιον για την προφορά του, γιατί εκεί η υπόθεση σηκώνει ξύλο, και μάλιστα δικαιολογημένα. Από την άλλη έχετε το νου σας, γιατί όπως ξέρετε καλόπαιδα;; υπάρχουν παντού. Αν καταλάβετε λοιπόν πως ένας ντόπιος σας ‘’στολίζει’’ στα Κρητικά, μην μπείτε στον κόπο να ανταποδώσετε τις βρισιές. Εκείνα τα όπλα που ακούτε κατά καιρούς ότι κυκλοφορούν στην Κρήτη; Ε, αυτά τα καλόπαιδα;; τα έχουν.
.
Ο ταλαίπωρος ο φοιτητάκος τι έχει τραβήξει ;

ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ πολυ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ...!!

Του Γιάννη Κουρτάκη*

Πόλεμος έχει ξεσπάσει ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στην κυβέρνηση με αφορμή τον διαγωνισμό που βρίσκεται σε εξέλιξη για την πώληση της Ολυμπιακής. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν οι υπεύθυνοι του τομέα Μεταφορών και Επικοινωνιών, Νίκος Σηφουνάκης και Χάρης Τσιόκας κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι είπε ψέματα σχετικά με τον κατάλογο των υποψήφιων αγοραστών για την Ολυμπιακή, αφού η Qatar Airlines, που υπήρχε στον πίνακα που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Μεταφορών, διέψευσε κατηγορηματικά ότι ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για τη συγκεκριμένη επένδυση. Κατά το ΠΑΣΟΚ, η εξέλιξη αυτή αποτελεί γελοιοποίηση για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, καθώς ο κ. Καραμανλής είχε επισκεφθεί το Κατάρ και λίγες μέρες αργότερα ανακοινώθηκε η συμμετοχή της Qatar Airlines στο διαγωνισμό. Άμεση υπήρξε η αντίδραση της κυβέρνησης στα όσα κατήγγειλαν οι δύο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ο υπουργός Ανάπτυξης -που χειρίστηκε την όλη ιστορία ως υπουργός Μεταφορών- Κωστής Χατζηδάκης, απάντησε σε πολύ υψηλούς τόνους.

"Θράσος ή σύγχυση; Ό,τι και να συμβαίνει δεν έχει όρια" ανέφερε ο κ. Χατζηδάκης αποδίδοντας τα όσα υποστήριξαν οι κ.κ. Σηφουνάκης και Τσιόκας στην προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να αποδείξει ότι η μέρα είναι νύχτα. "Αλήθεια, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν παρακολούθησε τις δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού του Κατάρ που μεταδόθηκαν στα τέλη Οκτωβρίου για την εκδήλωση ενδιαφέροντος της Qatar Airways;" διερωτήθηκε ο κ. Χατζηδάκης, ο οποίος προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα την όλη ιστορία, δίνοντας στην δημοσιότητα και το έγγραφο εκδήλωσης ενδιαφέροντος εκ μέρους της Qatar Airways, το οποίο αποκαλύπτει σήμερα το "axiaplus.gr". Ο υπουργός Ανάπτυξης ξεκαθάρισε επίσης ότι "η διαδικασία για την αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής συνεχίζεται κανονικά. Αυτό που δεν συνεχίζεται κανονικά είναι η λειτουργία του ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση". Πέραν των αλληλοκατηγοριών που αντάλλαξαν κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το γεγονός ότι υπήρξε ενδιαφέρον από την Qatar Airways. Μάλιστα, πηγές από το υπουργείο Μεταφορών υποστηρίζουν ότι το Κατάρ απέσυρε ουσιαστικά το ενδιαφέρον του από τη στιγμή που ξεκίνησαν τα επεισόδια στην Αθήνα. Με απλά λόγια η Qatar έκανε πίσω υπό την απειλή της τρομοκρατίας.»

*Γιάννης Κουρτάκης ο Κισαμίτης δημοσιογράφος του 98,4 αλλά και http://www.axiaplus.gr/

ΚΡΗΤΙΚΑΤΣΙ EDITION

Είναι τα νέα windows που βγήκαν αποκλειστικά για την Κρήτη. Μόνο όσοι είναι από την λεβεντογέννα μπορούν να τα χαρούν αφού έχουν τις ιδιαιτερότητες αλλά και χαρακτηριστικά που δεν έχουν ούτε τα windows του Μπιλ Γκέιτς.

Πληροφορίες : http://troktiko.blogspot.com/2009/01/windows.html

ΕΛΑΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΗΤΑ Ο κ. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗΣ

Απόλυτη ανάγκη χαρακτηρίζει ο δήμαρχος Κολυμπαρίου Πολυχρόνης Πολυχρονίδης την «άμεση εφαρμογή μιας ισχυρής ελαϊκής πολιτικής, η οποία θα δώσει λύση στο τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα το ελαιόλαδο», με έγγραφό του προς τον νέο υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Σωτήρη Χατζηγάκη. Παράλληλα, ο κ. Πολυχρονίδης επισημαίνει ότι «θα πρέπει να επανεξεταστεί και να αντιμετωπιστεί άμεσα, το πρόβλημα του συνεταιριστικού κινήματος» στο Νομό Χανίων, σημειώνοντας ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να προχωρήσει η εκποίηση των εγκαταστάσεων της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Κυδωνίας - Κισάμου, στο πλαίσιο της εκδίκασης της αίτησης για εκκαθάριση εν λειτουργία, που αναμένεται να εκδικαστεί στις 27 Ιανουαρίου. Αναλυτικότερα, ο κ. Πολυχρονίδης τονίζει ότι «το τελευταίο διάστημα βιώνουμε το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι μας, ως αποτέλεσμα της χρόνιας σταδιακής συρρίκνωσης του εισοδήματός τους. Τα προϊόντα τους πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές ή δεν πωλούνται καθόλου, ενώ το κόστος των περισσότερων αγροτικών εφοδίων και πρώτων υλών έχει αυξηθεί υπερβολικά». Ο Δήμαρχος Κολυμπαρίου επισημαίνει ότι «είμαστε πεπεισμένοι για την απόλυτη ανάγκη άμεσης εφαρμογής, μιας ισχυρής αγροτικής πολιτικής. Μιας πολιτικής προστασίας της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού εισοδήματος, ανασχετικής της εγκατάλειψης της υπαίθρου. Ιδιαίτερα σημειώνουμε την απόλυτη ανάγκη άμεσης εφαρμογής μιας ισχυρής ελαϊκής πολιτικής, η οποία θα δώσει λύση στο τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα το ελαιόλαδο, ένα προϊόν μέγιστης αξίας όχι μόνο για τους ελαιοπαραγωγούς, αλλά γενικότερα για την εθνική μας οικονομία, την ανθρώπινη υγεία και το οποίο αποτελεί τη βάση της αγροτικής οικονομίας της περιοχής μας. Η θεωρία της αυτόματης ρύθμισης της αγοράς χωρίς την πρέπουσα κρατική παρέμβαση έχει αποτύχει πλήρως στην περίπτωση του ελαιόλαδου».

Ο ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ

Λίγο πριν από το Πάσχα του 1900 ένα σφουγγαράδικο από τη Σύμη κατέφυγε σ' έναν όρμο των Αντικυθήρων, για να αποφύγει τη θαλασσοταραχή που είχε ξεσπάσει. Όταν η θάλασσα ηρέμησε και οι σφουγγαράδες βούτηξαν σε βάθος 42 μ. για σφουγγάρια, βρέθηκαν μπροστά σε ένα αρχαίο ναυάγιο, περίπου 50 μέτρων μήκους, γεμάτο μπρούτζινα και μαρμάρινα αγάλματα. Έξι μήνες μετά πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση της ανέλκυσης των θησαυρών του αρχαίου ναυαγίου, μεταξύ των οποίων και ο περίφημος "Έφηβος των Αντικυθήρων", που σήμερα βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Οι εφημερίδες της εποχής κάλυψαν με ενθουσιασμό την εξαιρετική αυτή ανακάλυψη. Ωστόσο μέσα στο γενικό ενθουσιασμό κανείς δεν υποψιάστηκε το τεράστιο επιστημονικό ενδιαφέρον που θα προκαλούσε, οκτώ μήνες αργότερα και για χρόνια ολόκληρα στη συνέχεια, ένας περίεργος μηχανισμός από οδοντωτούς τροχούς μέσα σε ένα ξύλινο κιβώτιο, ο Αστρολάβος των Αντικυθήρων, όπως ονομάστηκε αρχικά από τους επιστήμονες και μελετητές της εποχής και που όπως αποδείχτηκε αργότερα επρόκειτο για ένα αστρονομικό όργανο-υπολογιστή μοναδικής αξίας. Οι διαστάσεις του είναι 16 Χ 32 Χ 9 cm (ίδιες με αυτές ενός σύγχρονου φορητού υπολογιστή). Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων , ένα αστρονομικό όργανο μεγάλης ακρίβειας που έδινε πληροφορίες για τις κινήσεις του Ήλιου της Σελήνης και των πλανητών στον Ζωδιακό κύκλο. Πρόκειται για ένα αστρονομικό μηχάνημα, με εκπληκτική μηχανική τελειότητα, τοποθετημένο σε ένα ξύλινο κιβώτιο με διαβαθμισμένες πλάκες στο εξωτερικό του . Εσωτερικά αποτελείτο από 30 αλληλοεμπλεκόμενους οδοντωτούς τροχούς, έκκεντρα τοποθετημένους. Τους τροχούς, που ήταν οργανωμένοι επικυκλοειδώς, έθετε σε κίνηση, με διαφορετική ταχύτητα τον καθένα, ένας περιστρεφόμενος χειροκίνητος άξονας . Δείκτες σύμφωνα με τις επιγραφές έδειχναν την πορεία του Ήλιου την πορεία και τις φάσεις της Σελήνης και των πλανητών στον ζωδιακό κύκλο. Κατασκευάστηκε το 80 π.χ. (τουλάχιστον), και είναι ο πρώτος υπολογιστής στην παγκόσμια ιστορία. Ο διάσημος ο καθηγητής Πράις πρώτος μελετητής του αστρολάβου το 1974 ολοκλήρωσε την μελέτη του και εξέδωσε τα αποτελέσματα των ερευνών του στο σύγγραμμα : «GEARS FROM THE GREEKS - The Antikythera Mechanism – A Calendar Computer From ca. 80 B.C.».
“…. κατασκευάστηκε γύρω στο 87 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε ένα δυο χρόνια, στη διάρκεια των οποίων του έγιναν αρκετές επισκευές.Ίσως να κατασκευάστηκε από μηχανικό που να είχε κάποια σχέση με τη σχολή του Ποσειδώνιου στη νήσο Ρόδο, και να βρέθηκε στο ναυάγιο του πλοίου που κατευθυνόταν για τη Ρώμη, περίπου την εποχή που ο Κικέρωνας επισκέφθηκε τη σχολή εκείνη, γύρω στα 78 π.Χ. Το σχέδιο του μηχανισμού μοιάζει ν’ ακολουθεί ακριβώς την παράδοση που είχε ξεκινήσει ο Αρχιμήδης στην κατασκευή των πλανηταρίων. Η παράδοση αυτή συνεχίστηκε στη σχολή της Ρόδου, μεταδόθηκε στο Ισλάμ, όπου κατασκευάστηκαν παρόμοια μηχανήματα με οδοντωτούς τροχούς και τελικά άνθησε στον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα με την παράδοση των μεγάλων αστρονομικών ρολογιών και συναφών μηχανικών οργάνων, που υπήρξαν ζωτικά για τη μεταγενέστερη επιστημονική και βιομηχανική επανάσταση. Η πιο εντυπωσιακή ίσως πλευρά του μηχανισμού είναι το ότι περιέχει το πολύ περίπλοκο σύστημα ενός διαφορικού γραναζιού που δέχεται δυο διαφορετικές περιστροφές και θα πρέπει να υποθέσουμε πως ένα τέτοιο περίπλοκο σύστημα οδοντωτών τροχών είναι πολύ πιο χαρακτηριστικό του υψηλού επιπέδου της ελληνορωμαϊκής μηχανικής απ’ όσο νομιζόταν μέχρι τώρα με βάση μόνο τα κείμενα που υπάρχουν. Έτσι, το περίεργο αυτό τεχνούργημα, το αρχαιότερο δείγμα επιστημονικής τεχνολογίας που διαθέτουμε, μοναδικό περίπλοκο όργανο που διασώθηκε από την αρχαιότητα, αλλάζει ριζικά τις απόψεις μας σχετικά με τους ‘Έλληνες και φανερώνει μια πολύ μεγαλύτερη συνοχή στην ιστορική εξέλιξη ενός από τους σημαντικότερους επιστημονικούς κλάδους που οδήγησαν στη δημιουργία του σύγχρονου πολιτισμού μας…”
.
Βιβλιογραφία. Χ. Λάζος, Εθ. Αρχαιολογικό Μουσείο, Arthur Clark
.

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ: http://www.antikythera-mechanism.gr/

http://technologein.pathfinder.gr/antikythira-mechanism/ (εξαιρετικό βίντεο)

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ !

Αυτό είναι ένα μικρό βιβλίο με θέμα την Ισραηλο-Παλαιστινιακή διένεξη από ένα σημαντικό δημόσιο πρόσωπο της Αμερικής. Ο Τζίμι Κάρτερ δεν ακολουθεί τη συνήθη στάση των Αμερικανών αξιωματούχων που είναι υποστηρικτικοί προς το Ισραήλ. Προσφέρει μιαν αφήγηση κάθε άλλο παρά ευμενή προς το Ισραήλ. Οι σελίδες είναι γεμάτες από ένα Ισραήλ το οποίο δεν αξίζει εμπιστοσύνης. Εχθροί του Ισραήλ αφήνονται να το σχολιάζουν χωρίς κανένα σχόλιο. Εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή δεν τυγχάνουν καμίας αναφοράς. Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα της ορθότητας ή του σφάλματος του λόγου του Κάρτερ, αυτό που για άλλη μια φορά αποδεικνύεται είναι ότι οι Αμερικάνοι έχουν μια πολύ διαστρεβλωμένη εικόνα της διένεξης. Ο Γιάσερ Αραφάτ παρουσιάζεται ως ένας άνθρωπος που απαξίωσε την τρομοκρατία. Ο λόγος του Χάφεζ Άλ-Άσσαντ, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Συρίας μέχρι το 2000, βρίθει σκληρών απεικονίσεων για το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης και αυτής που θέλει το Ισραήλ να “αρχίζει τον πόλεμο το 1967 με σκοπό να πάρει περισσότερη Αραβική γη”. Το διαιρετικό τείχος το οποίο κτίστηκε κατά μήκος της Δυτικής Όχθης δεν έγινε για να σταματήσει βομβιστές αυτοκτονίας και άλλες βίαιες επιθέσεις. Η “τελεολογία” του, μας λέει ο Κάρτερ, είναι “η προσάρτηση περισσοτέρων εδαφών”. Το εμπόδιο (το οποίο αναφέρεται ως τείχος παρά το γεγονός ότι μόνο ένα μικρό μέρος του είναι τείχος) όντως σφετερίζεται γη των Παλαιστινίων. Το κεφάλαιο που αναφέρεται στον άνευ τέλους καθημερινό εξευτελισμό των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς χρωματίζει μια σοκαριστική και ως επί το πλείστον ακριβή εικόνα καταστάσεων, συμπεριλαμβανόμενης και αυτής της κατάσχεσης αγροτικών προϊόντων, του άδικου ανταγωνισμού από το Ισραήλ, των κατακρατούμενων κονδυλίων διεθνούς βοήθειας, των κατεστραμμένων σπιτιών και των νομικών αδιεξόδων. Έχει δίκιο ο Κάρτερ όταν λέει ότι δεν δίνεται η απαραίτητη σημασία, αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή η εικόνα που μας παρουσιάζει μοιάζει να αναφέρεται σε καταστάσεις του παρελθόντος, αφού οι αποχωρήσεις του Ισραήλ από τον Νότιο Λίβανο και την Γάζα δεν σηματοδότησαν και το τέλος της αντι-Ισραηλινής βίας από αυτές τις περιοχές. Κατά τον Κάρτερ, σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει από το 1970, όταν ο ίδιος διέγνωσε το πρόβλημα. Όλα τώρα θα ήταν καλά, αν η συμβουλή του λαμβανόταν υπόψιν. Ξεχάστε την Αλ Καίντα, τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν και την άνοδο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Αν το Ισραήλ «δεν προέβαινε σε αποικιοποίηση της Δυτικής Όχθης θα υπήρχε μια ουσιαστική και συνεχής ειρήνη» υποστηρίζει. Η συζήτηση για την Ισραηλινή κατοχή «θα μορφώσει το μέλλον του Ισραήλ – μπορεί επίσης να προσδιορίσει τις πιθανότητες για μια ειρήνη στη Μέση Ανατολή – και στον κόσμο ολόκληρο»Αυτό αποτελεί μια απίστευτα περιορισμένη προοπτική της κατάστασης. Όντως, η Μέση Ανατολή μπορεί να αποτελέσει την πηγή του επόμενου μεγάλου πολέμου και οι πιθανότητες αποφυγής του αυξάνονται εάν εξευρεθεί λύση στο Παλαιστινιακό. Αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες οι οποίοι χρήζουν υπολογισμού, συμπεριλαμβανόμενου και αυτού που θέλει πολλούς από τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής να μην θεωρούν ότι η λύση του προβλήματος έγκειται σε ένα δίκαιο διαμοιρασμό της γης αλλά στον αφανισμό του Ισραήλ. Σε όλη την επικράτεια (των ΗΠΑ), Εβραίοι ηγέτες και οι φίλοι τους διερωτώνται ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα που έχει ο Κάρτερ με τους Εβραίους. Το μεγαλύτερο τους παράπονο με το βιβλίο – το οποίο είναι και θεμιτό – είναι η λέξη «απαρτχάιντ» στο τίτλο, η οποία φέρνει στο νου τη ρατσιστική πολιτική της Νοτίου Αφρικής. Αλλά αυτό που πρέπει να καταλάβουν είναι ότι η υπερβολή δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αντισημιτισμός.

ΠΗΓΗ http://geopolitics-gr.blogspot.com/

ΛΕΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ "ΔΕΚΑ" ΛΕΠΤΑ

"Παραπέντε" είναι ο τίτλος της δημοφιλούς κωμικής σειράς, που μεταδιδόταν από γνωστό κανάλι και συνδύαζε στοιχεία μυστηρίου και περιπέτειας, δεν έλειπαν δε οι σοβαροί και συναισθηματικοί διάλογοι που οι συμπεριφορές των πέντε πρωταγωνιστών με το περιβάλλον τους μας θύμιζαν τυπική Ελληνική κωμωδία.
Την θυμάστε σίγουρα!
Βέβαια την έκφραση στο «παρά πέντε» την γνωρίζουμε και από αλλού μιας και αμφιβάλω αν λείπει από το καθημερινό μας λεξιλόγιο και τις πράξεις μας.
Στο «παραπέντε» θα ψωνίσουμε, στο «παραπέντε» θα μαγειρέψουμε, στο «παραπέντε» θα πληρώσουμε, στο «παραπέντε» θα αποφασίσουμε, γενικά όλη η ζωή μας εξαρτάται αλλά και περιστρέφετε γύρω από ένα «παραπέντε».
Ένα «παραπέντε» που εύκολα ή δύσκολα το μετατοπίζουμε, το μακραίνουμε, το κονταίνουμε, το διορθώνουμε, ανάλογα με το πόσο καλοί είμαστε στο μπλά-μπλά, στην εφευρετικότητα, στην καπατσοσύνη, στην εξυπνάδα.
Οι πολιτικοί μας κρατούν τα πρωτεία στον τομέα αυτό. Στο παραπέντε θα ψηφίσουν, στο παραπέντε θα νομοθετήσουν, στο παραπέντε θα βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει, στο παραπέντε θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα, στο παραπέντε θα μας πετάξουν ένα «κόκαλο», μια ψευδαίσθηση για να αναθαρρήσουμε, γενικά μάλλον στο παραπέντε παίρνουν μπρος και παρ΄ όλο που τους εκλέξαμε για να προκάνουν, αυτοί στο παραπέντε μάλλον λειτουργούν.
Στον αθλητισμό η γενική ομολογία είναι ότι όλα κινούνται και βρίσκονται στο παραπέντε, είναι μια στάσιμη κατάσταση του «παραπέντε», θυμάστε στο Μπάσκετ ότι στο «παραπέντε» δεν πήραμε τον παγκόσμιο τίτλο, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ στο «παραπέντε» χάνουν το πρωτάθλημα κάθε χρόνο από τον αιώνιο, στο «παραπέντε» ο Ολυμπιακός χάνει και δεν κάνει νίκη στην Ευρώπη, στο «παραπέντε» τσάκωσαν την Θάνου και τον Κεντέρη λίγο πριν πάρουν το ντοπαρισμένο χρυσό, στο «παραπέντε» χάσαμε την πρώτη φορά τους ολυμπιακούς, γενικώς όλα είναι ένα «παραπέντε».
Βέβαια όλα αυτά συμβαίνουν όταν έχουμε και την πολυτέλεια του χρόνου, γιατί όταν δεν την έχουμε τότε όλα τα πράγματα γίνονται στο «και πέντε».
Στο «και πέντε» σκέφτηκαν ότι χρειάζεται διόρθωση η Ιστορία της ΣΤ, στο «και πέντε» σκέφτηκαν και οι μεν και οι δε τα ομόλογα, στο «και πέντε» συγκινήθηκαν οι πολιτικοί για την φτώχεια μας, στο «και πέντε» θα κατεβούμε Κυριακάτικα να ψάχνουμε κανένα μαγαζί για κάρβουνα, γενικά στο «και πέντε» μπορούμε να ψευτοαναλύσουμε να ψευτοπαραδεχτούμε, τα χιλιάδες προβλήματα μας που δεν μπορέσαμε να λύσουμε έστω και στο ....... παραπέντε.
Λίγο μετά την καταστροφή όλοι οι ξερόλες στον αφρό. Όλοι ειδήμονες και παντογνώστες.
Εμείς όμως εκεί αμετανόητοι, όλα στα δέκα αυτά λεπτά από το»παραπέντε ως και το «και πέντε», τότε θα δώσουμε τις λύσεις, τότε θα διορθώσουμε τις καταστάσεις, τότε θα υπερηφανευθούμε ότι σώσαμε τον κόσμο.
Λες και όλη η ζωή μας είναι δέκα μόνο λεπτά.

ΕΤΣΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ! Μπράβο Δήμαρχε!

Πρόταση φιλοξενίας 15 παιδιών από την Παλαιστίνη με τις οικογένειές τους στην Κάντανο κατέθεσε χθες ο δήμαρχος της περιοχής Ευτύχιος Δασκαλάκης, με έγγραφό του προς την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη.
Ο κ. Δασκαλάκης σημειώνει ότι «τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθούμε με αποτροπιασμό τα όσα συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας. Γεγονότα θλιβερά και απόλυτα καταδικαστέα, αφού χαρακτηρίζονται από μαζικές παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου και παντελή απουσία σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Ο Παλαιστινιακός λαός δοκιμάζεται σκληρά, για πολλοστή φορά. Οι εικόνες που μεταδίδονται και οι πληροφορίες που φτάνουν από την περιοχή συγκλονίζουν κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα. Οι νεκροί ξεπέρασαν ήδη τους 1.000, μεταξύ αυτών πολλές γυναίκες και παιδιά. Χιλιάδες και οι τραυματίες, άμαχοι στην πλειονότητά τους, που αδυνατούν να έχουν, τις περισσότερες φορές, στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική», σημειώνει ο κ. Δασκαλάκης.
Και προσθέτει: «Στον τόπο μας, τη μαρτυρική Κάντανο, γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει δυστυχία, καταστροφή, θάνατος, αφού οι άνθρωποι αυτού του ιστορικού τόπου, οι πατεράδες και οι παππούδες μας, έχουν νιώσει στο πετσί τους, διαχρονικά, τη σκληρότητα του κατακτητή.
Αναπόφευκτα, λοιπόν, νιώθουμε κοντά μας, δίπλα μας, όλους εκείνους τους συνανθρώπους μας, που βιώνουν, σήμερα, τον όλεθρο, την παράνοια του πολέμου, τη δυστυχία, τον θάνατο. Ως εκ τούτου, επιθυμούμε, πέρα από την όποια αλληλεγγύη μπορεί να εκφράσει ένα ψήφισμα συμπαράστασης στον λαό της Παλαιστίνης, να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, προκειμένου να τείνουμε ουσιαστική χείρα βοηθείας προς τους συνανθρώπους μας, που ζουν το δικό τους δράμα, στην εμπόλεμη ζώνη της Λωρίδας της Γάζας. Με βάση όλα τα παραπάνω, σας γνωστοποιούμε ότι ο Δήμος μας έχει τη δυνατότητα και επιθυμεί να φιλοξενήσει στην Κάντανο 15 παιδιά από την Παλαιστίνη με τις οικογένειές τους, παρέχοντας ασφάλεια και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, σ' ένα περιβάλλον φιλόξενο και ειρηνικό. Οι λόγοι αυτής της πρωτοβουλίας είναι προφανείς», υπογραμμίζει ο κ. Δασκαλάκης.
Ο δήμαρχος Καντάνου ζητά την προσωπική παρέμβαση της υπουργού Εξωτερικών, προκειμένου η πρόταση του Δήμου «να τεθεί σε τροχιά υλοποίησης. Εκτιμώ ότι οι λεπτομέρειες της πρότασης θα μπορούσαν να καθοριστούν σε συνάντησή μας, παρουσία του προέδρου της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNICEF κ. Λάμπρου Κανελλόπουλου και εκπροσώπου της Παλαιστινιακής πλευράς, σε ημέρα και ώρα που εσείς θα ορίσετε», καταλήγει στο έγγραφό του ο κ. Δασκαλάκης.

.

Μακάρι να βρει μιμητές αυτή η ενέργεια !

ΧΑΡΧΑΛΗΣ -ΧΑΡΧΑΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Ο Νικόλαος Χάρχαλης ( Χαρχαλάκης) γεννήθηκε το 1884 στα Χαρχαλιανά Κισσάμου, περιοχή με μεγάλη με μεγάλη μουσική παράδοση, που είχε αναδείξει πολλούς και σπουδαίους μουσικούς.
Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σολίστες του βιολιού στη δυτική Κρήτη και η καλλιτεχνική παρουσία του σφράγισε έντονα και για πολλές δεκαετίες τη μουσική συνείδηση του λαού της περιοχής των Χανίων. Η πιο πλούσια και καρποφόρα από πλευράς καλλιτεχνικής δραστηριότητας περίοδος για το Χάρχαλη ήταν από το 1910 έως το 1940. Την περίοδο αυτή και συγκεκριμένα το 1928, με συνεργάτη το σπουδαίο λαουτιέρη της εποχής εκείνης Σταύρο Μαυροδημητράκη ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο, που περιείχε δύο περίφημα συρτά: τον "Χανιώτικο" και τον "Αποκορωνιώτικο συρτό", που σήμερα θεωρούνται κλασικά και οι συγκεκριμένες δισκογραφικές τους εκτελέσεις θεωρούνται από τις πιο αξιόλογες εμπεριέχουν δε και το σπουδαίο και ιδιόμορφο τραγούδι του Χάρχαλη.

Υπάρχει η άποψη ότι το ταλέντο είναι μια μορφή κληρονομιάς. Όπως και μια άλλη άποψη ότι είναι αποτέλεσμα παιδείας και καλλιέργειας. Ο Νικολής Χάρχαλης είχε κληρονομήσει το μουσικό ταλέντο από τους προγόνους του, αλλά και το καλλιέργησε στην πορεία. Από τους λίγους μουσικούς που το όνομα τους σήμερα παραπέμπει σε ιερό ευαγγέλιο. Τον είπαν πρωτομάστορα, δάσκαλο, θεμέλιο λίθο, θρύλο. Ίσως όλα αυτά μαζί. Το ψεγάδι στο παίξιμο του ήταν μια λέξη ανύπαρκτη. Ο ίδιος, ποτέ με έπαρση, φρόντιζε να χαμηλώνει τους τόνους και τις οξείες που συνόδευαν το όνομα του.

Οι μαντινάδες του ταίριαζαν με τον χορευτή και με τον σκοπό που έπαιζε. Χώριζε την μαντινάδα και στο τελείωμα του σκοπού έλεγε την επόμενη χωρίς να βγει από τα μέτρα. Ήταν λαρυγγόφωνος, τραγουδούσε πολύ δυνατά και ψηλά έτσι ώστε να ακούγεται σε όλους, ιδιαίτερα τότε που τα μηχανήματα και τα μικρόφωνα ήταν ανύπαρκτα. Ποτέ δεν παρεκτράπηκε, δεν μέθυσε, δεν παρεξηγήθηκε με κανέναν κατά την διάρκεια του γλεντιού του. Αποχωριζόταν το πάλκο μόνο για να κατέβει στην τάβλα να τραγουδήσει με τον κόσμο ή όταν ήθελε να χορέψει με την συνοδεία μόνο του λαγούτου. Και ένα λαμπρό χαρακτηριστικό ακόμα . Ποτέ δεν έπαιζε τον ίδιο σκοπό δεύτερη φορά, το ρεπερτόριο του άλλωστε ήταν πλουσιότατο.
Ποτέ δεν ονόμαζε τον εαυτό του συνθέτη, συνθέτες θεωρούσε όλους τους παλαιότερους. Όμως με την σειρά του και αυτός άφησε στην μουσική μας δύο κλασσικότατους συρτούς, τον Συρτό του Χάρχαλη ή Χαρχαλιανό το 1914 και τον Θερισσιανό ή Χαρχαλίστικο το 1923, συρτό αφιερωμένο στους Θερισσιανούς πολεμιστές της επανάστασης του 1905. Όταν δεν είχε γλέντια, η αυλή του γέμιζε από μικρά παιδιά που ήθελαν να μάθουν βιολί κοντά στον λαμπρό μουσικό. Σπάνιες όμως αυτές οι ανάπαυλες, ο Χάρχαλης έλειπε συνεχώς στα γλέντια, από την Κίσαμος και το Σέλινο, μέχρι τα Κερεμειά και τα Σφακιά, μέρες ολόκληρες, εβδομάδες.
Στα γλέντια του τον συντρόφευσαν με τις πενιές τους ο Σταύρος Μαυροδημητράκης, ο Γιώργης Κουτσουρέλης, ο Βασίλης Σκευάκης, ο Αντώνης Κλεινάκης, ο Στεφανής Λιονάκης, ο Λέφας κ.α.

....Πολλά περισσότερα στο http://clubs.pathfinder.gr/kissamoslive

ΕΓΙΝΕ ΣΕΙΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ....ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ !

Έγινε σεισμός και από τα λεγόμενα του χάρτη αλλά και της δημοσιογραφικής ομάδος του earthquakenet 4,2 R στις 15.40 κάτω από τα πόδια μας.

Εμείς πάντως δεν τον ακούσαμε.

Ένα πολύ καλό σαιτ για αυτούς που φοβούνται τα κουνήματα http://www.earthquakenet.gr/

ΕΜΠΡΗΣΜΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....

Στις 1,20 πμ, άγνωστος έσπασε το μπροστινό τζάμι αυτοκινήτου – τζιπ της Ομοσπονδιακής θηροφυλακής που ήταν σταθμευμένο επί της οδού Καραϊσκάκη απέναντι από τα γραφεία του κυνηγετικού συλλόγου και σε απόσταση λίγων μέτρων από την Πυροσβεστική Υπηρεσία Χανίων. Στην συνέχεια πέταξε μέσα ένα πλαστικό δοχείο με εύφλεκτο υγρό και εξαφανίστηκε. Όπως δήλωσε ο διοικητής της Π.Υ. Γιώργος Μαρματάκης «η αντιμετώπιση ήταν άμεση και αποτελεσματική καθώς έγινε αντιληπτό από εμάς και επεμβήκαμε άμεσα.
Το τζιπ της θηροφυλακής υπέστη σοβαρές ζημιές, ενώ ο πρόεδρος της Α’ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Κρήτης και Δωδεκανήσων Νίκος Καλογερής έκανε σαφείς αναφορές σε κυκλώματα λαθροκυνηγών λέγοντας χαρακτηριστικά : « Το μυαλό μας πηγαίνει αποκλειστικά σε παράνομους λαθροθήρες οι οποίοι έχουν θορυβηθεί από την παρουσία μας ή στο παρελθόν έχουν συλληφθεί και έχουν διωχθεί. Κάποιοι φαίνεται πως προσπάθησαν να επωφεληθούν από το κλίμα που υπάρχει με τους διάφορους κουκουλοφόρους και γνωστούς αγνώστους και μας έκαψαν το αυτοκίνητο για αντεκδίκηση». Την προανάκριση διενεργεί το ανακριτικό τμήμα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χανίων σε συνεργασία με το τμήμα ασφαλείας Χανίων.
Μάστιγα η λαθροθηρία
Στο μεταξύ και με αφορμή τον εμπρησμό του αυτοκινήτου της Θηροφυλακής ο πρόεδρος της κυνηγετικής Ομοσπονδίας Νίκος Καλογερής καταγγέλλει πως το πρόβλημα στην Κρήτη είναι τεράστιο και ειδικά σε Χανιά και Ρέθυμνο. Χαρακτηριστικά ο κ.Καλογερής είπε πως «υπάρχει εκτεταμένο εμπόριο ειδικά με τους λαγούς, με αποτέλεσμα οι νόμιμοι κυνηγοί να τελούν υπό διωγμό σε ορισμένες περιοχές διότι αφού το θήραμα είναι αντικείμενο συναλλαγής κάποιοι θέλουν να το καρπώνονται για να βγάζουν λεφτά. Κάποιοι άλλοι θεωρούν πως επειδή ζουν σε μιαν περιοχή, τους ανήκουν τα θηράματα. Αυτό δεν γίνεται σε άλλη περιοχή της Ελλάδος και είναι ντροπή για την Κρήτη και τους Κρητικούς γιατί μας εκθέτει ανεπανόρθωτα». Σε ότι αφορά στον εμπρησμό του αυτοκινήτου ο κ. Καλογερής τονίζει πως θα υποβάλλουν μήνυση κατά αγνώστων, όμως «το ότι είχαν το θράσος να κάψουν το αυτοκίνητο δίπλα στην πυροσβεστική δείχνει πως είναι αδίστακτοι και απαιτούμε από το κράτος να πράξει τα δέοντα, να τους βρει και να τους συλλάβει.»
Παράλληλα ο πρόεδρος της Α’Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Κρήτης και Δωδεκανήσων ζητά την συνδρομή της δασικής υπηρεσίας και της αστυνομίας στην προσπάθεια της λαθροθηρίας καθώς όπως τονίζει οι 6-7 θηροφύλακες σε κάθε Νομό δεν επαρκούν.

.

Υ.Σ Φιμέ τζάμια καμιά δεκαριά προβολείς στο καπό και δεν ξέρουν τους λαθροθήρες;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΡΤΣΑΛΑΚΗΣ

Γεννήθηκε στα Καλουδιανά Κισάμου από τον Μανώλη και την Ειρήνη. Αποφοίτησε από την δραματική σχολή του Πέλλου Κατσέλη, το 1973. Πρώτη εμφάνιση την ίδια χρονιά στο Κλασικό Θέατρο Ρόδου στον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή. Συνεργάστηκε με την Εταιρεία Θεάτρου Κρήτης στα έργα, «Πανώρια» του Χορτάτση, «Ερωτόκριτος» του Κορνάρου και «Eπόμενος» του Ντ. Δημόπουλου. Συνεχίζει με το έργο «Η ζωή είναι όνειρο» του Καλντερόν (θίασος Πολίτη-Δανδουλάκη). Από τον Οκτώβριο του '77, αρχίζει μια δεκατετράχρονη συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο, συμμετέχοντας σε 50 και πλέον θεατρικά έργα, από το αρχαίο δράμα μέχρι το σύγχρονο ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο. Μερικές συμμετοχές του είναι: στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, στις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, στον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, (με Οιδίποδα τον μεγάλο ηθοποιό Αλέξη Μινωτή που ήταν και το κύκνειο άσμα του), στις «Βάκχες» του Ευριπίδη, στις «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, «Βασιλιάς Λήρ» του Σαίξπηρ, «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ, «Η σονάτα των φαντασμάτων» του Στρίντμπεργκ, «Εξορία» του Μάτεση, «Ματς» του Μανιώτη, «Ψάθινο καπέλο» του Λαμπίς, «Μαλλιά κουβάρια» του Λάσκαρη, «Η Δολοφονία του Μαρά» του Πέτερ Βάϊς, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ, «Μαχαίρι στο κόκαλο» του Μουρσελά, «Οι τρεις αδελφές» του Τσέχωφ, «Ληστές» του Σίλερ και η τελευταία του παράσταση στο Εθνικό Θέατρο ήταν στο Ηρώδειο με τους «Ιππής» του Αριστοφάνη, στο ρόλο του Παφλαγόνα.Το 1991, βρίσκεται στο Ελεύθερο Θέατρο, πλάι στην Κάτια Δανδουλάκη στο έργο «Άμπρα κατάμπρα» και συνεχίζει με τις επιθεωρήσεις, «Ελλάς στο φούρνο με πατάτες» και «Κολοβαράτε, είναι μεταδοτικό». Συνεργάζεται με την Άννα Παναγιωτοπούλου στο έργο «Κλειδί για δύο». Το καλοκαίρι του 1995, ξεκινάει η συνεργασία του με τον Τάσο Χαλκιά κάνοντας τα έργα, «Απιστίες» των Τσιφόρου-Βασιλειάδη (στην Αθήνα και περιοδεία σε όλη την Ελλάδα), και «Άθλιοι» του Β. Ουγκώ. Στη συνέχεια «Προσοχή, δαγκώνει» του Α. Γκέρνυ, και το καλοκαίρι του 1998, συνεργάζεται για πρώτη φορά με την Θεατρική Διαδρομή, στο έργο «Οιδίποδας επί Κολωνώ» του Σοφοκλή. Συμμετέχει στην «Αυλή των Θαυμάτων» του Ι. Καμπανέλλη, στο «Σάλτο Μορτάλε», και αμέσως μετά συνεργάζεται πάλι με τον Τάσο Χαλκιά, περιοδεύοντας σε όλη την Ελλάδα με το έργο «Μπαμπάδες με ρούμι» των Ρέππα - Παπαθανασίου. Το καλοκαίρι του 2000, επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο ως Τρυγαίος στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, αποσπώντας για την ερμηνεία του το Βραβείο Ερμηνείας Κάρολου Κουν 2000 και τέλος φέτος τον χειμώνα, βρίσκεται στο Θέατρο Βέμπο με το έργο «Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα» του Τζαβέλα, στον ρόλο του Αντωνάκη.Έχει πάρει μέρος σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, μερικές από τις οποίες είναι: «Ιωάννης, ο βίαιος» της Τ. Μαρκετάκη και «Πάνω Κάτω και Πλαγίως» του Μ. Κακογιάννη, «Θερμοκήπιο» του Σερντάρη, «Ο παράδεισος ανοίγει με αντικλείδι» του Μπαντούρη και «Εδώ είναι Βαλκάνια» του Μπαντούρη. Στο Θέατρο της Δευτέρας παίζει «Εμιγκρέδες» του Μρόζεκ, «Φον Δημητράκης» του Δ. Ψαθά (στον ομώνυμο ρόλο) και συμμετέχει στις τηλεοπτικές σειρές, «Σκληρή γη», «Χωρίς φλας», «Είμαι ο πρωθυπουργός», «Ο Βασίλης, ο Ιάσων και ο Ντόγκι», «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά», «Το μάτι του φιδιού», «Στον αστερισμό της γραβάτας», «Δρόμοι της Πόλης», «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή», «Θα σε δω στο πλοίο»,........ και συνεχίζει ακάθεκτος !!!

ΠΟΣΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ;

«Στο αίμα μου κρατώ κι από μια στάλα
ξένες κι οχτρές κάθε λογής πατρίδες.
Kαι βουργάρα η ψυχή μου και τουρκάλα»
Σατυρικά Γυμνάσματα
Κωστής Παλαμάς
Στην Ελλάδα είμαστε περίπου δέκα εκατομμύρια και έστω άλλα τόσα είναι οι ομογενείς, μαζί με τους Eλληνοκύπριους και τους ελληνοποιηθέντες.
Κάποιοι όμως υποστηρίζουν ότι είμαστε πάνω από ογδόντα εκατομμύρια, λαμβάνοντας υπόψιν και τους θεωρητικούς απογόνους των αρχαίων μας αποικισμών και εκστρατειών. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι στη πραγματικότητα ο μισός πληθυσμός του πλανήτη είναι Έλληνες και οι άλλοι μισοί ανθέλληνες που προέρχονται και από άλλους πλανήτες βάρβαρους και σκοτεινούς. Ήδη μέσα στα έθιμα, παραδόσεις, γλώσσα και μυθολογία, αυτών που είναι Έλληνες αλλά δεν το ξέρουν, υπάρχουν οι «αποδείξεις» ότι κάποια στιγμή «ξέχασαν» την καταγωγή τους! Από όλο τον πλανήτη πέρασαν οι αρχαίοι θεοί, ο Ηρακλής, ο Οδυσσέας και ο Αλέξανδρος. Ως γνήσιοι Έλληνες άφησαν σε όλους τους τόπους τα γονίδιά τους για να τους θυμούνται αι γεναιαί πάσαι.
Προσφάτως ελληνοποιήθηκε και η τεράστια κινεζική επαρχία Γιουνάν, που οπωσδήποτε είναι αρχαίοι Ίωνες αλλά δεν το έχουν οι ίδιοι καταλάβει ακόμα. Όταν όμως έρθει ο Αντίχριστος αμέσως θα σταθούν στην πλευρά των Ελλήνων για να νικήσει το «καλό». Σίγουρα όμως έχουν βρεθεί εκατοντάδες πλανήτες στα πέρατα του διαστήματος που είναι ελληνικοί και επεμβαίνουν την κατάλληλη στιγμή και σώζουν τους Έλληνες με τις υπερδυνάμεις τους. Οι εξωγήινοι που έχουν το ίδιο DNA με εμάς, συγκεντρώνουν πλήθος υπερόπλων και στρατολογούν όλους τους φιλέλληνες του σύμπαντος γιατί η τελική μάχη θα δοθεί στο Αιγαίο Πέλαγος, το 2014. Σα να μην έφταναν όλοι αυτοί έχουμε και τους υπόγειους συμπολίτες μας που έχουν κατασκευάσει τεράστιες πόλεις κάτω από τη θάλασσα αλλά δυστυχώς δεν αντέχουν το φως του ήλιου…….τελικά είμαστε πολλά δισεκατομμύρια!
Βρέθηκε φυσικά η απόλυτη μέθοδος που αποδεικνύει ποιος είναι γνήσιος Έλληνας και ποιος όχι. Oι ‘γνήσιοι’ λοιπόν είναι οι μόνοι άνθρωποι που το ιερόν οστούν τους έχει αμβλεία απόληξη. Όλοι οι άλλοι είναι «οξύουροι» και αποτελούν κατά λάθος εξέλιξη κάποιων πρωτόγονων και βάρβαρων φυλών. Οι «οξύουροι» ευνοήθηκαν από την ιστορική μας μεγαλοψυχία και εκπολιτίστηκαν γιατί ως εξιδανικευμένος πολιτισμός δεν ανεχόμαστε οι δούλοι μας να είναι απολίτιστοι πίθηκοι. Σύντομα θα πιάσουν δουλειά οι «ελληνομέτρες» οι οποίοι θα αναλάβουν να καταμετρήσουν τα ιερά μας οστά για να καταλήξουν επιτέλους στο αιώνιο ερώτημα : «Πόσοι Έλληνες βρίσκονται στον πλανήτη Γη». Δεν ξέρω αν θα παίρνουν βαρέα και ανθυγιεινά. Μέσα σε ακτινολογικά όλο και θα κινδυνεύουν να αλλοιώσουν το ιερό και όσιο DNA τους. Όσο για όλους εσάς, σφαχτείτε και δέστε τι ιερόν οστούν έχετε, γιατί χωρίς πιστοποιητικό ελληνικότητας σας βλέπω να υποβιβάζεστε σε δούλους των «αμβλύουρων» της γονιδιακής καθαρότητας.
Αναρωτιέμαι πάντως γιατί προσκαλούνται όλοι αυτοί οι τρελλέγκες στα κανάλια και ελαφρά τη καρδία διαστρεβλώνουν την ελληνική ιστορία και ποδηγετούν τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων κάτω από τις μπότες των σοβινιστικών τους φαντασιώσεων. Δεν γίνεται όλα να τα έκαμαν πρώτοι οι Έλληνες και δεν μπορεί ο πολιτισμός τους να ξεφύτρωσε έτσι απλά μέσα στην έρημο της πρωτόγονης βαρβαρότητας. «Καθαρός λαός» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μόνον αυτός που αποκλείστηκε κάποια στιγμή σε μια ουτοπική απομόνωση. Ευτυχώς η Ελλάδα δεν είχε ποτέ τέτοια «πολυτέλεια». Βρίσκονταν διαρκώς εντός της ιστορίας γιατί ήταν πάντα σταυροδρόμι γονιδιακών ανταλλαγών. Και αυτή ήταν η ευλογία της. Γι’ αυτό ανανεώνονταν, αφομοίωνε, δημιουργούσε, εξελισσόταν και πλούτιζε. Γι’ αυτό έδωσε το δικό της λαμπερό λιθαράκι στον παγκόσμιο πολιτισμό.

πηγη: http://exastal.blogspot.com/2007/11/blog-post_23.html

ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ .....

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αρχαία Αθήνα, που η Δημοκρατία είχε τις καλύτερες στιγμές της και καθημερινά γίνεται λόγος για αυτό, αυτοί που εκδήλωναν την επιθυμία να αναλάβουν κάποιο αξίωμα, αποκλειόταν αυτοδίκαια από το αξίωμα αυτό. Ο λόγος που υπήρχε αυτή η ρύθμιση είναι αυτονόητος.
- Δεν είναι λογικό να επιθυμεί κάποιος να αναλάβει τόσο σοβαρές υποχρεώσεις, δίχως να εποφθαλμιά σε παραπέρα ευεργετήματα, έστω κι αν αυτά είναι δεν είναι παρά μόνο η δόξα και η φήμη. Αν η ρύθμιση αυτή ίσχυε στις μέρες μας, θα έπρεπε να απορριφθούν αμέσως σχεδόν όλοι οι ενδιαφερόμενοι που στελέχωσαν τα ψηφοδέλτια της τοπικής μας αυτοδιοίκησης - εξαίρεση μόνο όσοι πιέστηκαν να συμμετάσχουν σε αυτά ή μπήκαν για να συμπληρώσουν την ομάδα ώστε να … φαίνεται πλήρεις, αλλά και αυτοί βάσει λογικής δεν έχουν και καμιά τύχη να προβάρουν τα ….αξιώματα!
Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, δεν θα αναφερθώ σε ονόματα αλλά όσοι, λίγοι ή πολλοί, ενδιαφέρονται με τα κοινά της πόλης μας, μάλλον έχουν κατασταλάξει ποιοι είναι οι ικανοί και ποιοι μπορούν να ανταπεξέλθουν ικανοποιητικά στα πολλά προβλήματα. Και ομολογουμένως τα προβλήματα του τόπου μας είναι πολλά, είναι και μεγάλα. Από την άλλη είναι φανερό ότι ορισμένοι από τους ενδιαφερομένους για τα αξιώματα και τις θέσεις, έχουν επαρκείς λόγους να υποβάλλουν την υποψηφιότητά τους, άλλωστε από την μια αυτή είναι η διαδικασία και από την άλλη εκλέχτηκαν για να προσφέρουν.
Εδώ μπαίνει φυσικά και η κρίση του εκάστοτε δημάρχου, ο οποίος εξ αρχής γνωρίζει , τι βοήθειες μπορεί να περιμένει από κάθε συνεργάτης του και αποφασίζει ….για την δίκαιη μοιρασιά των καθηκόντων.
- Ενίοτε, λέω ενίοτε η μοιρασιά φαίνεται ότι δεν είναι δίκαιη αλλά αυτό όπως και να το κάνουμε δεν μπορεί να φανεί εξ αρχής,…….θα φανεί σίγουρα αργότερα. Φυσικά και αυτοί που κάνουν την μοιρασιά κάτι παραπάνω θα ξέρουν από μας που απλά βλέπουμε μόνο τις τελικές τους επιλογές .
Αλλά ας ξαναγυρίσω στους αντιδημάρχους που κακά τα ψέματα κινούν τα νήματα και τις διαδικασίες σε ολάκερο τον δήμο μας, στυλοβάτες της καλής λειτουργίας. Σήμερα στον δήμο μας υπάρχει πολύ πίεση, τρέξιμο, και λίγοι που θέλουν να προσφέρουν. (λόγια δημοτικού συμβούλου). Για να τα καταφέρουν να φανούν όλα καλά, να λειτουργούν όλα ομαλά είναι γνωστό ότι δεν είναι απαραίτητη μόνο η γνώση των εκάστοτε προβλημάτων, δεν είναι απαραίτητη μόνο η επιστημονική κατάρτιση, ούτε αρκεί το πλήθος των πολιτικών γνωριμιών για γρήγορες λύσεις , χρειάζονται όλα αυτά μαζί και κάτι ακόμα, ταλέντο!
Αυτά τα χαρίσματα ίσως τα έχουν οι δυο νέοι αντιδήμαρχοι μας που κακά τα ψέματα είναι και δοκιμασμένοι, όμως αυτό που παραξενεύει πολλούς είναι ότι η ομάδα που με τόσα όνειρα ξεκίνησε, που με τόσες υποσχέσεις μας γέμισε και αισιοδοξία, αποδείχτηκε ότι δεν έχει πάγκο. Γιατί άραγε;
- Γιατί αν ο δήμος διοικείτε και αντιπροσωπεύεται από τρία-τέσσερα άτομα, που εγώ προσωπικά τα θεωρώ άξια, οι υπόλοιποι σύμβουλοι φαίνεται ότι μπήκαν στην ομάδα για να την….συμπληρώσουν! Έτσι είναι άραγε;
Μια εποχή που οι απαιτήσεις είναι οξύτατες, μια εποχή που το χρήμα μπορεί να ρέει άφθονο ακόμα από την ΕΕ με τα προγράμματα, δεν αρκούν μόνο κομματικά τερτίπια και παλαιοκομματικές πρακτικές. Χρειάζονται υπερβάσεις τόσο κομματικές όσο και πολιτικές και προσωπικές. (Πράσινος δήμος σε μια μπλε κυβέρνηση)(οι βολευτές όσο αντιπαθείς και να είναι πάντα συνοδεύονται στας παρελάσεις τους στην αγορά του Καστελιού). Παρήλθε ανεπιστρεπτί ο καιρός που ο κάθε υποψήφιος Δήμαρχος είχε την πολυτέλεια να έχει στην ομάδα του ένα συνονθύλευμα αμόρφωτων και εριστικών κομματαρχών, που έβγαιναν στην πλατεία με ύφος εκατό καρδιναλίων για να επιθεωρήσουν τους "υπηκόους" τους. Σήμερα ο κόσμος έχει απαιτήσεις και δεν μπορεί να ταλανίζεται με αδράνειες δεκαετιών, σήμερα ο πολίτης θέλει και ευελπιστεί για το καλύτερο, σήμερα ο δημότης της Κισάμου, δεν μπορεί να περιμένει άλλο.
Καλή επιτυχία στους (νέους) αντιδημάρχους αλλά και στον πρόεδρο του Δ.Σ.

ΑΝΕΝ…ΟΠΩΣ ΑΝΕΤΕΚ, ΕΝΩΣΗ ΓΣ ΚΑΙ ΤΕΙ.

Εξεμέτρησε το ζειν η ΑΝΕΝ; Ποιος θα μας το πει; Ποιος θα το «μολοήσει»;
(Η εικόνα που αντικρίζει ο ενδιαφερόμενος στην ακτή Βασιλειάδη, κοντά στο ΥΕΝ, της μισοβυθισμένης Μυρτιδιώτισσας, παραπέμπει σε πτώχευση.)
Έτσι πάντως προκύπτει από την επιστολή του εκπροσώπου του Δήμου Κισάμου που περισσότερο μοιάζει με ρεπορτάζ παρά με θέση καθ’ ύλην αρμόδιου.
Όσοι αγωνιστήκαμε προσπαθώντας να αποτρέψουμε το μοιραίο, την μοιραία κατάληξη της εταιρείας, έχουμε δύο λόγια επιμερισμού ευθύνης αλλά σε ποιους;
Στους Σαραβελομιχαιλάκιδες που σαν τελευταίοι καλούνται να κλείσουν τη σκηνή ή και σε όλους, μα όλους που προϋπήρξαν ; Αυτοί «ποινή εξέτιαν» εντολές ελάμβαναν εντολές εκτελούσαν:
Από την αρχή ,δείτε τα πρακτικά των γενικών συνελεύσεων, αν υπάρχουν, επιτέθηκα (χωρίς εισαγωγικά) έως παρεξηγήσεως στην.. «καλή προαίρεση της ΑΝΕΚ».
Καλή πρόθεση δεν υπήρχε και την κατάγγειλε ευθέως και επώνυμα ο συγχωρεμένος ο Σήφης ο Βαρδινογιάννης σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Αγώνας» στα πλαίσια της αντιπολιτευτικής του τακτικής προς την διοίκηση Σ. Ζαμπετάκη αλλά και όταν ανέλαβε τα ηνία της ΑΝΕΚ δεν επέδειξε κανένα ενδιαφέρον πολύ περισσότερο που είχε συγκρουστεί ανοικτά με τον σεβ. Ειρηναίο, την ασπίδα της ΑΝΕΝ.
Με διαδοχικά κείμενα μου στους Νέους Ορίζοντες ζητούσα και η έδρα και η διοίκηση και η τεχνογνωσία και το υπαλληλικό προσωπικό να είναι, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους τόπους, Μεσσηνίας και Κισάμου. «Εξαντλήθηκαν οι κοινωνικές μας ικανότητες στους διαδρόμους και στις παροχές εφήμερων σχέσεων» με τα, ούτως ή άλλως, αποτυχημένα στελέχη της ΑΝΕΚ
Οι δήμαρχοι της Κισάμου δεν έδιναν μάχες ουσίας στα Δ.Σ της ΑΝΕΝ και θεωρούσαν «τεράστια» την συμβολή τους αν με παραστάσεις στους υπουργούς λάμβαναν κάποια επιδότηση.(την κρατικοδίαιτη νοοτροπία θα την συναντούμε οριζόντια στο πολιτικό φάσμα αφού αποτελεί το άλλοθι της αβουλίας της αρεστότητας και των αλληλοευεργετούμενων διαύλων)Όταν μάχεσαι προκαλείς ανατροπές διαφορετικά παραιτείσαι καταγγέλλοντας την εξέλιξη των πραγμάτων..
Οι εκπρόσωποι της Νομαρχίας Χανίων, και κυρίως οι οικονομολόγοι εξ αυτών, ενώ αρθρογραφούν για κάθε φύσημα του ανέμου, για την ΑΝΕΝ σιωπούσαν (και σιώπησαν γιατί προφανώς ο τέως Νομάρχης τους είχε πείσει πως, από τον επερχόμενο θώκο της ΑΝΕΚ, θα έλυνε όλα τα προβλήματα της «μικρής αλλά τίμιας» ΑΝΕΝ),οι δε σημερινοί εκπρόσωποι, δεν θεωρούν το θέμα αντάξιο για τις ημερήσιες διατάξεις του Νομαρχιακού συμβουλίου (αλλά άφαις αυτούς ).
Όταν ο λαός αντιληφθεί τις καταστάσεις σπάνια «πέφτει» έξω. Είναι η σοφία αιώνων που στηρίζει τη γνώμη του, και ενώ βλέπαμε την κατάληξη και την οικονομική αλλά, και αυτή την επιβίωση του πλοίου, και τολμήσαμε από το τοπικό κανάλι παρουσία και του κ. Τριάντου να θέσουμε θέμα αξιοπλοΐας της Μυρτιδιώτισσας μας απείλησαν με καταμήνυση αλλά και ο κ Δήμαρχος που ήταν επίσης παρόν απλώς εκνευρίσθηκε.. …:Υπήρξε ή όχι έκθεση που τα έλεγε όλα αυτά;
Η μόνη μαχητική παρουσία που καταγραφόταν όλα αυτά τα χρόνια στις γενικές συνελεύσεις ήταν από την ΝΑ Μεσσηνίας αλλά και τον κ. Τριάντο, φευ όμως κουρασθήκαμε.
Τώρα; Έχει η Κίσαμος τόσους χειροκροτητές πολιτικών ανδρών βετεράνων αλλά και νεοπαγών με διασυνδέσεις και ευθείες και πλάγιες με την «οικογένεια», έχουν να πουν ή να πράξουν ή τίποτα;
Στα εγκαίνια ήταν όλοι εκεί, τώρα έχουν κάποιο λόγο να δώσουν;
Τι είναι (ήταν;) η ΑΝΕΝ μια συνηθισμένη Α.Ε από τις πολλές που κλείνουν ή μια κοινωνικής βάσης και αναπτυξιακής προπτικής εταιρεία; Δικαιούνται να μην επερωτούν, να μην έχουν λαλιά;
Το λιμάνι στο Καβονήσι που τόσες γενιές Κισαμιτών «παλεύουν» θα μετατραπεί σε ψαρολίμανο;
Τώρα, αυτό που αποκαλούσαμε αναπτυξιακό εργαλείο της Νοτιοδυτικής Ελλάδας, στόμωσε.
Το όνειρο έγινε εφιάλτης, για να αποδειχτεί για άλλη μια φορά ότι ο τόπος που δεν παίρνει την τύχη του στα χέρια του είναι άβουλος.
Ποιοι θέλησαν την Κίσαμο άβουλη; Ποιοι έπνιξαν το όραμα τόσων Κισαμιτών; Ποιοι σχεδίασαν έτσι την εξέλιξη αυτή;
Όχι πάντως αυτοί που διέθεσαν χρόνο μυαλό και άγχος για να λένε τα πράγματα με το όνομα τους, εκάστοτε, προς τους εκάστοτε, χωρίς φόβο αλλά με πάθος, χωρίς οφίκια αλλά πολύ πιο μπροστά από όλους αυτούς.
Ευτυχώς όμως …τώρα θα σφυρίζουν τα τρένα στο Καβονήσι… .
Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν, και δεν θα αλλάξουν από τα πάνω ούτε από τα πλάγια.
Θα αλλάξουν από εκείνους που την Κίσαμο την έχουν βίωμα και μεράκι και όχι χόμπι ή αποστολή,( αρκεί ο κόσμος που ψηφίζει να αντιληφθεί ότι ψηφίζει για να εκλέξει τους άξιους για τον τόπο μας και όχι για τις προσωπικές του ανάγκες.)
Θα αλλάξει από ανθρώπους με ήθος ευπρέπεια λόγο και γνώση αυτοτέλεια και αυτάρκεια.
Θα αλλάξει σελίδα από μια νέα ομάδα που έχει σαν βίωμα της την υπέρβαση των ορίων αλλά και γνώση των περιθωρίων δράσης.
Η Κίσαμος βρίσκεται σε ανάγκη και οι λύσεις είναι τα παιδιά της.
Θα το τολμήσει; Θα το τολμήσουν;

Γιάννης Φωτάκης