Το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει από την επιχείρηση του στρατιωτικού πραξικοπήματος στη γείτονα, είναι ότι ζούμε σε μια εποχή πολύ ύπουλων τεράτων.
Από τη μια, ο μισός ντουνιάς των επίδοξων τουρκολόγων να πανηγυρίζει μπροστά στην προοπτική να επιβληθεί στρατιωτικό καθεστώς στην Τουρκία. Από την άλλη, ο άλλος μισός ντουνιάς να είναι ευχαριστημένος επειδή οι παρακρατικές οργανώσεις και οι μυστικές υπηρεσίες του επίδοξου Σουλτάνου, κατάφεραν να αποσοβήσουν αυτό το βίαιο εγχείρημα.
Η πλατεία άδεια, στη φωτογραφία του ανταποκριτή κι ο κόσμος στα σπίτια του, πίσω από τα παράθυρα με τις μισόκλειστες κουρτίνες.
"Ευλογία από τον Αλλάχ το πραξικόπημα για να ξεκαθαρίσω την κατάσταση στο στρατό", δήλωσε πριν λίγο ο Ερντογάν Αφερίμ, πασά μου, ο τίτλος του Σουλτάνου, είναι πιο σίγουρος από ποτέ! .
Κι εσύ που δεν είσαι ειδήμονας μένεις να αναρωτιέσαι, τι πανηγυρίζουν οι επίδοξοι τουρκολόγοι? Στη μοιρασιά των εγκλημάτων ανάμεσα στα δύο μέρη, τον τουρκικό στρατό και τον επίδοξο Σουλτάνο, ποιος βαρύνεται περισσότερο και ποιος λιγότερο?
Είναι κάτι στιγμές που αυτό το «μη χείρον βέλτιστο» χάνει την αξία της ισχύος του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου