και Πρόγνωση σεισμών
Α) Τα υγρά που προκαλούν σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων κινούνται από Δυσμάς προς Ανατολάς, από στατιστικές μελέτες, έχοντας ως αφετηρία ένα σεισμό, γνωρίζουμε:
• τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν προς Ανατολάς,
• τις προεξοχές ή τους κρατήρες ηφαιστείων που θα συναντήσουν στη πορεία τους,
• το χρόνο που απαιτείται για να φτάσουν σ’αυτές και
• το μέγεθος που θα έχει ο αναμενόμενος σεισμός στις συγκεκριμένες προεξοχές - περιοχές.
Για τον Ελλαδικό χώρο παίρνουμε ως αφετηρία τους σεισμούς που εκδηλώνονται στη Κεντρική Αμερική από 0º μέχρι 40º και λίγο βορειότερα ή νοτιότερα ανάλογα με την εποχή ( έλξεις Σελήνης - Ηλίου). Οι διαδρομές που ακολουθούν τα συστατικά περνούν κάτω από το φλοιό της Αμερικανικής ηπείρου, του Ατλαντικού ωκεανού, συγκλίνουν στο Γιβραλτάρ και στη συνέχεια κατευθύνονται κυρίως προς Ιταλία - Ελλάδα σε 50 κ΄ 53 ημέρες από την αφετηρία αντίστοιχα όπου θα προκαλέσουν εκρήξεις ηφαιστείων (Αίτνα ή Στρόμπολι στην Ιταλία) ή νέους σεισμούς ανάλογου μεγέθους ή σμήνος μεσαίου μεγέθους σεισμούς και δευτερευόντως,μικρό ποσοστό σε άλλες χώρες της Μεσογείου και Βαλκανικής.
Μετά την Ελλάδα συνεχίζουν τη πορεία τους προς Ανατολάς.
Β) Για τον ακριβέστερο προσδιορισμό του επικέντρου χρησιμοποιούμε το πλέον αξιόπιστο πρόδρομο φαινόμενο την αύξηση της θερμοκρασίας του φλοιού, που εντοπίζεται σε ένα κώνο με κορυφή το υπόκεντρο και κέντρο βάσης το επίκεντρο του αναμενόμενου σεισμού. Με δορυφορική επισκόπηση ή με δίκτυο θερμομέτρων τοποθετημένα σε δημοτικές γεωτρήσεις που αντλούν συνεχώς από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, παρακολουθούμε την αύξηση της θερμοκρασίας η οποία συμβαίνει λίγες μέρες πριν την εκδήλωση ενός σεισμού. Έτσι γνωρίζουμε που εγκλωβίζεται η συγκεκριμένη ποσότητα υγρών που με τη διαφυγή τους ανατολικά θα προκαλέσουν σεισμό.
Με την πρώτη μέθοδο γνωρίζουμε τον χρόνο, το μέγεθος και με σχετική προσέγγιση το επίκεντρο,και σε συνδυασμό με την δεύτερη προσδιορίζεται με ακρίβεια. Η πρόγνωση παύει να ισχύει αν εκδηλωθεί έκρηξη ηφαιστείου, που βρίσκεται μεταξύ της περιοχής που παίρνουμε ως αφετηρία και της περιοχής όπου αναμένουμε να εκδηλωθεί ο νέος σεισμός.
Η συχνότητα και το μέγεθος των σεισμών σε παγκόσμια κλίμακα μειώνεται όταν υπάρχει έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα και αντίστροφα,η εναλλαγή αυτών των περιόδων έχει διάρκεια συνήθως 6-7 μήνες.
Κατά την περίοδο μειωμένης ηφαιστειακής δραστηριότητας, υπάρχει πληθωρισμός υγρών στην ασυνέχεια ΜΟΗΟ εμπλουτισμός και θέρμανση του στερεού φλοιού, του νερού των θαλασσών, της ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα ζεστό καιρό (εμφανέστερο σε χειμερινή περίοδο) ενώ αντίστοιχα σε περιόδους αυξημένης ηφαιστειακής δραστηριότητας πτώση θερμοκρασίας (Ηφαιστειακός χειμώνας).
ΠΗΓΗ
* Ο Ηλίας Τσιάπας είναι ερευνητής σεισμολόγος
Υ.Σ Δεν χρειάζεσαι να είσαι επαγγελματίας δημοσιογράφος για να βρίσκεις και να ενημερώνεις με πηγές...
• τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν προς Ανατολάς,
• τις προεξοχές ή τους κρατήρες ηφαιστείων που θα συναντήσουν στη πορεία τους,
• το χρόνο που απαιτείται για να φτάσουν σ’αυτές και
• το μέγεθος που θα έχει ο αναμενόμενος σεισμός στις συγκεκριμένες προεξοχές - περιοχές.
Για τον Ελλαδικό χώρο παίρνουμε ως αφετηρία τους σεισμούς που εκδηλώνονται στη Κεντρική Αμερική από 0º μέχρι 40º και λίγο βορειότερα ή νοτιότερα ανάλογα με την εποχή ( έλξεις Σελήνης - Ηλίου). Οι διαδρομές που ακολουθούν τα συστατικά περνούν κάτω από το φλοιό της Αμερικανικής ηπείρου, του Ατλαντικού ωκεανού, συγκλίνουν στο Γιβραλτάρ και στη συνέχεια κατευθύνονται κυρίως προς Ιταλία - Ελλάδα σε 50 κ΄ 53 ημέρες από την αφετηρία αντίστοιχα όπου θα προκαλέσουν εκρήξεις ηφαιστείων (Αίτνα ή Στρόμπολι στην Ιταλία) ή νέους σεισμούς ανάλογου μεγέθους ή σμήνος μεσαίου μεγέθους σεισμούς και δευτερευόντως,μικρό ποσοστό σε άλλες χώρες της Μεσογείου και Βαλκανικής.
Μετά την Ελλάδα συνεχίζουν τη πορεία τους προς Ανατολάς.
Β) Για τον ακριβέστερο προσδιορισμό του επικέντρου χρησιμοποιούμε το πλέον αξιόπιστο πρόδρομο φαινόμενο την αύξηση της θερμοκρασίας του φλοιού, που εντοπίζεται σε ένα κώνο με κορυφή το υπόκεντρο και κέντρο βάσης το επίκεντρο του αναμενόμενου σεισμού. Με δορυφορική επισκόπηση ή με δίκτυο θερμομέτρων τοποθετημένα σε δημοτικές γεωτρήσεις που αντλούν συνεχώς από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, παρακολουθούμε την αύξηση της θερμοκρασίας η οποία συμβαίνει λίγες μέρες πριν την εκδήλωση ενός σεισμού. Έτσι γνωρίζουμε που εγκλωβίζεται η συγκεκριμένη ποσότητα υγρών που με τη διαφυγή τους ανατολικά θα προκαλέσουν σεισμό.
Με την πρώτη μέθοδο γνωρίζουμε τον χρόνο, το μέγεθος και με σχετική προσέγγιση το επίκεντρο,και σε συνδυασμό με την δεύτερη προσδιορίζεται με ακρίβεια. Η πρόγνωση παύει να ισχύει αν εκδηλωθεί έκρηξη ηφαιστείου, που βρίσκεται μεταξύ της περιοχής που παίρνουμε ως αφετηρία και της περιοχής όπου αναμένουμε να εκδηλωθεί ο νέος σεισμός.
Η συχνότητα και το μέγεθος των σεισμών σε παγκόσμια κλίμακα μειώνεται όταν υπάρχει έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα και αντίστροφα,η εναλλαγή αυτών των περιόδων έχει διάρκεια συνήθως 6-7 μήνες.
Κατά την περίοδο μειωμένης ηφαιστειακής δραστηριότητας, υπάρχει πληθωρισμός υγρών στην ασυνέχεια ΜΟΗΟ εμπλουτισμός και θέρμανση του στερεού φλοιού, του νερού των θαλασσών, της ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα ζεστό καιρό (εμφανέστερο σε χειμερινή περίοδο) ενώ αντίστοιχα σε περιόδους αυξημένης ηφαιστειακής δραστηριότητας πτώση θερμοκρασίας (Ηφαιστειακός χειμώνας).
 |
| Η ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ Ο ΤΣΙΑΠΑΣ ΣΤΙΣ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ |
ΠΗΓΗ
* Ο Ηλίας Τσιάπας είναι ερευνητής σεισμολόγος
Υ.Σ Δεν χρειάζεσαι να είσαι επαγγελματίας δημοσιογράφος για να βρίσκεις και να ενημερώνεις με πηγές...
1 σχόλιο:
αρκεί να μπορείς να αναπαράγει ότι μαλακία διαβασεις και να βαφτίζεις ενημέρωση οτι σκουπίδια αλιεύεις στο διαδίκτυο!!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου