Τοπική Αυτοδιοίκηση και νεοφιλελεύθερες πολιτικές
Κύριε διευθυντά,
τα τελευταία χρόνια με δικαιολογία τα “μνημόνια” εφαρμόσθηκαν πολιτικές και ψηφίστηκαν νόμοι που οδηγούν τους θεσμούς και την κοινωνία σε απαξίωση.
Ενα από τα νομοθετήματα ήταν ο νόμος για την Τ.Α. (Καλλικράτης), ο οποίος μετέτρεπε την Τ.Α. σε αχανή και δαιδαλώδη μηχανισμό, δημιουργούσε περαιτέρω στεγανά, απομάκρυνε τα κέντρα λήψης αποφάσεων από τον πολίτη (Αρχή Επικουρικότητας) και μετέτρεπε τους Δήμους σε μηχανισμούς παραγωγής νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Κάποιοι από εμάς με σκληρή αρθρογραφία τα επισημάναμε και τα καταγγείλαμε.
Στις 26 Ιανουαρίου έγινε μια σημαντική αλλαγή για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ένα αριστερό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση με τη στήριξη των ΑΝ.ΕΛ. Η κοινωνία ανάσανε, η ψυχολογία άρχισε να αλλάζει, η ελπίδα εμφανίζεται.
Δεν είναι της παρούσης η ανάλυση, η κριτική για την πορεία αυτής της κυβέρνησης.
Άλλωστε ο χρόνος που κυβερνά είναι ελαχιστότατος για τέτοια και ιδιαίτερα μέσα στο ασφυκτικό και ωμά εκβιαστικό περιβάλλον, το οποίο έχουν δημιουργήσει οι “φίλοι” και “εταίροι” μας.
Κάποια δείγματα γραφής ανησυχητικά ...
..πρέπει να επισημαίνονται, όπως η πρόσφατη ΚΥΑ ΑΔΠΟΟΟ 5159/586 Β ΕΞ 2015/7-4-2015.
Αναφέρεται στην παραχώρηση στους Δήμους απευθείας του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού με βάση τον Ν. 2971/2001 (Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις) και τις προηγούμενες σχετικές ΚΥΑ των ετών 2012 – 13 – 14.
Αυτές οι ΚΥΑ, μεταξύ άλλων, όριζαν ότι εφ’ όσον τη διαχείριση των παραλιών (στις περιοχές όπου δεν υπάρχουν όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις) την κρατήσουν οι Δήμοι ή η Δημοτική τους Επιχείρηση, τότε θα πρέπει να αποδώσουν το 20% (κρατηθείτε) τον ακαθάριστων εσόδων και μετά, εάν υπάρχουν κέρδη, θα φορολογηθούν με περίπου 25%.
Εάν όμως η εκχώρηση από τους Δήμους γίνει σε ιδιώτη, κατόπιν δημοπρασίας, τότε το δημόσιο θα εισέπραττε μόνο το 20% επί του μισθώματος που θα προέκυπτε από τη δημοπρασία.
Με απλά λόγια, εάν οι Δήμοι διαχειριστούν τις παραλίες, το κράτος ζητούσε να πάρει τα πάντα και εάν το πάρει ιδιώτης (έχοντας επιπλέον την ευελιξία της απόκρυψης εσόδων), το κράτος ζητούσε να πάρει 20% επί του μισθώματος.
Με αυτές τις προϋποθέσεις οδηγούσαν την Τ.Α. να εκχωρεί στους ιδιώτες αρμοδιότητές της. Αυτό γινόταν συστηματικά (καθαριότητα, νερό, λοιπές επιχειρήσεις κράτους και Ο.Τ.Α.) ώστε να καταστεί δυνατόν οι λάτρεις του νεοφιλελευθερισμού να υποστηρίζουν ότι το κράτος, Δήμοι κ.λπ. δεν είναι επιχειρηματίες και όλα πρέπει να γίνουν ιδιωτικά.
Με την αριστερά πλέον στην κυβέρνηση εκδίδεται 7-4-2015 η προαναφερόμενη ΚΥΑ.
Θα περίμενε κάποιος ότι τουλάχιστον το άρθρο 6, το οποίο αναφέρεται στο τίμημα της παραχώρησης θα είχε αλλάξει επ’ ωφελεία της Τ.Α., της κοινωνίας και του κράτους.
Αποδεικνύεται όμως ότι στα Υπ. Οικονομικών και Εσωτερικών οι σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές ενδημούν στους δαιδαλώδεις διαδρόμους που οδηγούν στα γραφεία των μανδαρίνων. Το άρθρο 6 όχι μόνο δεν βελτιώνεται, αλλά το αντάλλαγμα ανεβαίνει εις βάρος των Δήμων και των Δημοτικών τους Επιχειρήσεων στο 30% των ακαθάριστων εσόδων.
Εάν όμως ο Δήμος παραχωρήσει σε ιδιώτη τη διαχείριση του αιγιαλού, τότε το αντάλλαγμα ορίζεται στο 30% του μισθώματος. Δηλαδή οι Δήμοι οδηγούνται στην εκχώρηση σε ιδιώτη και το κράτος χάνει έσοδα. Αυτό μπορεί με αριθμούς να εξηγηθεί στους φωστήρες του Υπ. Οικονομικών εάν ρωτήσουν.
Η σημαντικότερη όμως διάσταση είναι το γεγονός ότι για τις προστατευόμενες περιοχές το κυρίαρχο δεν μπορεί να είναι το οικονομικό, αλλά η προστασία – αναβάθμιση – ανάδειξη της περιβαλλοντικής αξίας των μοναδικών αυτών περιοχών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτό είναι το όχημα, το οποίο οδηγεί σε βελτίωση της θέσης της Ελλάδας στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη και τα οφέλη για την εθνική και τοπική οικονομία πολλαπλασιάζονται με βιώσιμο τρόπο.
Με όσα γράφω δεν υποστηρίζω ότι στους Δήμους η διαχείριση ήταν πάντοτε αυτή που έπρεπε. Υποστηρίζω όμως με επιμονή ότι το πλαίσιο κανόνων χρηστής διαχείρισης και σωστής προστασίας θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένο και να έχει κανόνες και ελέγχους που να εφαρμόζονται.
Υποστηρίζω με επιμονή ότι το κράτος και ειδικότερα οι Δήμοι μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους και να διαχειρισθούν τα του οίκου τους με αξιοπρέπεια και αξιοπιστία σε καθεστώς όμως ισονομίας ισοπολιτείας και δικαιοσύνης.
Ζητώ από τους αρμόδιους Υπ. Οικονομικών και Εσωτερικών άμεση αλλαγή του άρθρου 6 της ΚΥΑ, προσδιορισμό του ανταλλάγματος στο 5% επί των ακαθαρίστων ή στο 20% επί του τιμήματος. Αυτή -κατά τη γνώμη μου- η πρόταση δημιουργεί τις προϋποθέσεις κράτος, Δήμοι, ιδιώτες να κερδίσουν στη βάση της βιώσιμης ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος. Επίσης ενίσχυση των άρθρων, τα οποία αφορούν τις προστατευόμενες περιοχές, αυστηροποίηση των όρων διαχείρισης και των ελέγχων τήρησης τους εφ’ όσον θα έχει αφαιρεθεί το επιχείρημα «ότι δεν βγαίνουν λόγω υψηλού τιμήματος» και προσθήκη άρθρου όπου θα προσδιορίζεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των κερδών από τη διαχείριση θα επενδύεται στις περιοχές αυτές για περαιτέρω προστασία και αναβάθμιση.
Κουκουράκης Κων/νος,
π. δήμαρχος Ιναχωρίου,
δημοτικός σύμβουλος Κισάμου
Κύριε διευθυντά,
τα τελευταία χρόνια με δικαιολογία τα “μνημόνια” εφαρμόσθηκαν πολιτικές και ψηφίστηκαν νόμοι που οδηγούν τους θεσμούς και την κοινωνία σε απαξίωση.
Ενα από τα νομοθετήματα ήταν ο νόμος για την Τ.Α. (Καλλικράτης), ο οποίος μετέτρεπε την Τ.Α. σε αχανή και δαιδαλώδη μηχανισμό, δημιουργούσε περαιτέρω στεγανά, απομάκρυνε τα κέντρα λήψης αποφάσεων από τον πολίτη (Αρχή Επικουρικότητας) και μετέτρεπε τους Δήμους σε μηχανισμούς παραγωγής νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Κάποιοι από εμάς με σκληρή αρθρογραφία τα επισημάναμε και τα καταγγείλαμε.
Στις 26 Ιανουαρίου έγινε μια σημαντική αλλαγή για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ένα αριστερό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση με τη στήριξη των ΑΝ.ΕΛ. Η κοινωνία ανάσανε, η ψυχολογία άρχισε να αλλάζει, η ελπίδα εμφανίζεται.
Δεν είναι της παρούσης η ανάλυση, η κριτική για την πορεία αυτής της κυβέρνησης.
Άλλωστε ο χρόνος που κυβερνά είναι ελαχιστότατος για τέτοια και ιδιαίτερα μέσα στο ασφυκτικό και ωμά εκβιαστικό περιβάλλον, το οποίο έχουν δημιουργήσει οι “φίλοι” και “εταίροι” μας.
Κάποια δείγματα γραφής ανησυχητικά ...
..πρέπει να επισημαίνονται, όπως η πρόσφατη ΚΥΑ ΑΔΠΟΟΟ 5159/586 Β ΕΞ 2015/7-4-2015.
Αναφέρεται στην παραχώρηση στους Δήμους απευθείας του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού με βάση τον Ν. 2971/2001 (Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις) και τις προηγούμενες σχετικές ΚΥΑ των ετών 2012 – 13 – 14.
Αυτές οι ΚΥΑ, μεταξύ άλλων, όριζαν ότι εφ’ όσον τη διαχείριση των παραλιών (στις περιοχές όπου δεν υπάρχουν όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις) την κρατήσουν οι Δήμοι ή η Δημοτική τους Επιχείρηση, τότε θα πρέπει να αποδώσουν το 20% (κρατηθείτε) τον ακαθάριστων εσόδων και μετά, εάν υπάρχουν κέρδη, θα φορολογηθούν με περίπου 25%.
Εάν όμως η εκχώρηση από τους Δήμους γίνει σε ιδιώτη, κατόπιν δημοπρασίας, τότε το δημόσιο θα εισέπραττε μόνο το 20% επί του μισθώματος που θα προέκυπτε από τη δημοπρασία.
Με απλά λόγια, εάν οι Δήμοι διαχειριστούν τις παραλίες, το κράτος ζητούσε να πάρει τα πάντα και εάν το πάρει ιδιώτης (έχοντας επιπλέον την ευελιξία της απόκρυψης εσόδων), το κράτος ζητούσε να πάρει 20% επί του μισθώματος.
Με αυτές τις προϋποθέσεις οδηγούσαν την Τ.Α. να εκχωρεί στους ιδιώτες αρμοδιότητές της. Αυτό γινόταν συστηματικά (καθαριότητα, νερό, λοιπές επιχειρήσεις κράτους και Ο.Τ.Α.) ώστε να καταστεί δυνατόν οι λάτρεις του νεοφιλελευθερισμού να υποστηρίζουν ότι το κράτος, Δήμοι κ.λπ. δεν είναι επιχειρηματίες και όλα πρέπει να γίνουν ιδιωτικά.
Με την αριστερά πλέον στην κυβέρνηση εκδίδεται 7-4-2015 η προαναφερόμενη ΚΥΑ.
Θα περίμενε κάποιος ότι τουλάχιστον το άρθρο 6, το οποίο αναφέρεται στο τίμημα της παραχώρησης θα είχε αλλάξει επ’ ωφελεία της Τ.Α., της κοινωνίας και του κράτους.
Αποδεικνύεται όμως ότι στα Υπ. Οικονομικών και Εσωτερικών οι σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές ενδημούν στους δαιδαλώδεις διαδρόμους που οδηγούν στα γραφεία των μανδαρίνων. Το άρθρο 6 όχι μόνο δεν βελτιώνεται, αλλά το αντάλλαγμα ανεβαίνει εις βάρος των Δήμων και των Δημοτικών τους Επιχειρήσεων στο 30% των ακαθάριστων εσόδων.
Εάν όμως ο Δήμος παραχωρήσει σε ιδιώτη τη διαχείριση του αιγιαλού, τότε το αντάλλαγμα ορίζεται στο 30% του μισθώματος. Δηλαδή οι Δήμοι οδηγούνται στην εκχώρηση σε ιδιώτη και το κράτος χάνει έσοδα. Αυτό μπορεί με αριθμούς να εξηγηθεί στους φωστήρες του Υπ. Οικονομικών εάν ρωτήσουν.
Η σημαντικότερη όμως διάσταση είναι το γεγονός ότι για τις προστατευόμενες περιοχές το κυρίαρχο δεν μπορεί να είναι το οικονομικό, αλλά η προστασία – αναβάθμιση – ανάδειξη της περιβαλλοντικής αξίας των μοναδικών αυτών περιοχών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτό είναι το όχημα, το οποίο οδηγεί σε βελτίωση της θέσης της Ελλάδας στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη και τα οφέλη για την εθνική και τοπική οικονομία πολλαπλασιάζονται με βιώσιμο τρόπο.
Με όσα γράφω δεν υποστηρίζω ότι στους Δήμους η διαχείριση ήταν πάντοτε αυτή που έπρεπε. Υποστηρίζω όμως με επιμονή ότι το πλαίσιο κανόνων χρηστής διαχείρισης και σωστής προστασίας θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένο και να έχει κανόνες και ελέγχους που να εφαρμόζονται.
Υποστηρίζω με επιμονή ότι το κράτος και ειδικότερα οι Δήμοι μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους και να διαχειρισθούν τα του οίκου τους με αξιοπρέπεια και αξιοπιστία σε καθεστώς όμως ισονομίας ισοπολιτείας και δικαιοσύνης.
Ζητώ από τους αρμόδιους Υπ. Οικονομικών και Εσωτερικών άμεση αλλαγή του άρθρου 6 της ΚΥΑ, προσδιορισμό του ανταλλάγματος στο 5% επί των ακαθαρίστων ή στο 20% επί του τιμήματος. Αυτή -κατά τη γνώμη μου- η πρόταση δημιουργεί τις προϋποθέσεις κράτος, Δήμοι, ιδιώτες να κερδίσουν στη βάση της βιώσιμης ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος. Επίσης ενίσχυση των άρθρων, τα οποία αφορούν τις προστατευόμενες περιοχές, αυστηροποίηση των όρων διαχείρισης και των ελέγχων τήρησης τους εφ’ όσον θα έχει αφαιρεθεί το επιχείρημα «ότι δεν βγαίνουν λόγω υψηλού τιμήματος» και προσθήκη άρθρου όπου θα προσδιορίζεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των κερδών από τη διαχείριση θα επενδύεται στις περιοχές αυτές για περαιτέρω προστασία και αναβάθμιση.
Κουκουράκης Κων/νος,
π. δήμαρχος Ιναχωρίου,
δημοτικός σύμβουλος Κισάμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου