ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Όπως μπαίνουμε στην Κίσαμο και στην Ηρώων Πολυτεχνείου 45 εκεί που βρίσκεται σήμερα το computer pro, ήταν απο το 1900 ως και την γερμανοκατοχή ένα μεγάλο και υπερσύγχρονο για τα δεδομένα της εποχής, ελαιουργείο. Με την Γερμανική κατοχή χρησιμοποιήθηκε σαν αποθήκη απο τους Γερμανούς.

Το ελαιουργείο  δούλεψε και λίγο μετά την αποχώρηση των Γερμανών, αφού επισκευάστηκε, και έκλεισε γύρω στην δεκαετία του 50, ανήκε στους Χαρίλαο Κοκκολάκη και Αντώνη Συνενάκη.

 

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

2ο μαγαζί της Σκαλίδη και αυτό από τα μαγαζιά που δεν υπάρχουν πια, το ιστορικό καφενείο του Κουτσουρέλη, Το Παλλάς της Κισάμου στην ανατολική γωνία του Μιχαήλ Αρχαγγέλου με δυο εισόδους. Τόπος συνάντησης των καλλιτεχνών και το πρώτο στο είδος του με καθημερινή ζωντανή μουσική. Ποιοι δεν έκατσαν στα μαρμαρένια τραπεζάκια του και ποιοι δεν σιγοτραγούδησαν τους σκοπούς του Τσέγκα;
Παρέες ατελείωτες όπως και οι μουσικοί, ο Μαριάνος, ο Χάρχαλης, ο Κουνέλης ..τα καλύτερα βιολιά της περιοχής να παίζουν με τον Κουτσουρέλη, ο Ξηλούρης και ο Μουντάκης, επίτιμοι καλεσμένοι, ο Μάνος να απαγγέλει στίχους και άμα περνούσε και ο Τσέγκας πρώτο τραπέζι να δίνει ρυθμό. Δεκαετία 70 και 80 ήταν στο φόρτε του και τότε μάλιστα γράφτηκαν (ηχογραφήθηκαν) και πολλά τραγούδια στις καταπληκτικές βραδυνές καλλιτεχνικές μαζώξεις.
Εκεί και οι πρώτοι τουρίστες για να πιουν τον Νες καφέ.....πριν καταλήξουν χίπηδες στα άγνωστα ακόμα και για μας Φαλάσαρνα

ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

Μια γρήγορη ματιά στα παλιά μαγαζιά της Σκαλίδη -έτσι και αλλιώς δεν υπήρχαν και πολλοί δρόμοι τότε στην πόλη της Κισάμου. Στην ματιά αυτή θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε τι λέει η κάθε φωτογραφία, αλλά και να την συμπληρώσουμε.
1970 Μονοπώλιον, ένα μαγαζί που δεν ήταν στην Σκαλίδη αλλά στον παράλληλο της Περίδου απο την κάτω μεριά. Αλάτι-πετρελαιο-σπίρτα-τράπουλες, οινόπνευμα τα γνωστά προϊόντα που πουλούσε το κρατικό μαγαζί και όλα με την ταινιούλα που δήλωνε οτι είναι νόμιμα και έχει πληρωθεί ο φόρος...(κάτι τέτοιο έπρεπε να κάνουμε και τώρα)
Κάθε τόσο το φορτηγό έφερνε την πραμάτεια του απο τις κρατικές αποθήκες των Χανίων και το σωματείο των φορτοεκφορτωτών την ξεφόρτωνε. Ως το 1984 περίπου που ήταν ανοικτό υπεύθυνος ο Θεοδωράκης Γιώργος.
Δίπλα ακριβώς ήταν το μηχανουργείο σιδεροκατασκευών, έτσι λέει η ταμπέλα στην μέση των δυο μαγαζιών, του Σταύρου Λακιωτάκη με τους τόρνους του. Ότι σιδερένιο εξάρτημα πάθαινε φθορά και ήθελε αντικατάσταση, ειδικά στις μηχανές και στα εξαρτήματα των καϊκιών, ο καλύτερος μάστορας ο κυρ Σταύρος. Ίσως μαζί με τον Φραγγεδόγιαννη και οι μόνοι που δούλευαν την οξυγονοκόλληση στην πόλη της Κισάμου με την ασετιλίνη να αποτελεί πόθο όλων μας τότε.

ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

Μια γρήγορη ματιά στα παλιά μαγαζιά της Σκαλίδη -έτσι και αλλιώς δεν υπήρχαν και πολλοί δρόμοι τότε στην πόλη της Κισάμου. Στην ματιά αυτή θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε τι λέει η κάθε φωτογραφία, αλλά και να την συμπληρώσουμε.

Δεκαετία του 1970, Μεγάλη Παρασκευή και διακρίνουμε στην φωτο 3 μαγαζιά που δεν υπάρχουν πια στην νότια μεριά της Σκαλίδη απέναντι και ανατολικά απο τον Μιχαήλ Αρχάγγελο. Φωτο στούντιο Ανυφαντάκη, ζαχαροπλαστείο το Ελληνικόν του Χαράλαμπου Πατεράκη (δεν παιζόταν το εκλέρ του) και το μπακάλικο του πατέρα του πρώην Δημάρχου Βαρουχάκη. Δέκα χρόνια μετά είναι η κάτω φωτο στο ίδιο σημείο. 

Φώτο στούντιο Ανυφαντάκη, η πρώτη CAFETERIA στην Κίσαμο (το 42 ακολούθησε) στα αμερικανοισπανικά μάλιστα του Ξηρουχάκη Μιχάλη και το μπακάλικο του Βαρουχάκη που άλλαξε χέρια και το είχε ο Γιάννης Κουνδουράκης (μικρή ταμπέλα στο δεξιό παράθυρο του μαγαζιού γράφει Wir sprechen Deutsch μιας και Γιάννης είχε κάνει στην Γερμανία).

ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

Μια γρήγορη ματιά στα παλιά μαγαζιά της Σκαλίδη -έτσι και αλλιώς δεν υπήρχαν και πολλοί δρόμοι τότε στην πόλη της Κισάμου. Στην ματιά αυτή θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε τι λέει η κάθε φωτογραφία, αλλά και να την συμπληρώσουμε.

Στην μέση του τσαρσιού που δεν γνωρίζω αν και τότε (τέλος 1940) το έλεγαν Σκαλίδη στον αριθμό 101, όπως λέει η ταμπέλα, ήταν το γνωστό καφενείο του Χάρχαλη, που όπως βλέπουμε στην καλοκαιρινή φωτογραφία έχει μαζέψει σχεδόν το μισό Καστέλι. Είναι ενδιαφέρον οτι στην μέση της εισόδου στέκεται η μοναδική γυναίκα ίσως η γυναίκα του Χάρχαλη και δίπλα της ένα παλαιό ραδιόφωνο. Τέλος πολέμου και ο καθένας πήγαινε στον καφενέ εκτός για τον καφέ και να ακούσει τα νέα. Στην μέση της φωτογραφίας με το βελάκι ο Ανυφαντής, που κατά πάσα πιθανότητα έχει στήσει το φακό του απέναντι.  

Δίπλα και ανατολικά διακρίνεται το μαγαζί του Πατερομιχελάκη Ε. που είναι το σημερινό μαγαζί με του Μακη Πατερομιχελάκη και παραδίπλα το Εμπορικό των αδελφών Πατερομιχελάκη.

ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

 Μια γρήγορη ματιά στα παλιά μαγαζιά της Σκαλίδη -έτσι και αλλιώς δεν υπήρχαν και πολλοί δρόμοι τότε στην πόλη της Κισάμου. Στην ματιά αυτή θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε τι λέει η κάθε φωτογραφία, αλλά και να την συμπληρώσουμε.
Τρια μαγαζιά απο τα 6 της φωτογραφίας έχουν ταμπέλα.
Το πρώτο είναι το Καφενείο του Κυριάκου Ροδουσάκη παππού του πρέσβη μας, βρισκόταν κάτω απο το σπίτι τους εκεί που σήμερα είναι κλειστή η παλιά Εμπορική τράπεζα. Στον τοίχο γραμμένα τα ποτά που πουλούσε και φυσικά γκαζόζες πάγου. Δεν διακρίνεται καλά πως το έλεγαν, αλλά φαίνεται οτι εντός του καφενείου λειτουργούσε σε καμιά γωνιά κουρείο (ίσως του Φυστικλή), μικρή ταμπέλα αριστερά.
Δίπλα απο το καφενείο το μαγαζί του Ευθύμη Κακαουνάκη προπάππου μάλλον του Γιάννη Κακαουνάκη, με την Ξυλεία του. Τα υπόλοιπα δυτικά μαγαζιά δεν διακρίνονται καθαρά. Η φωτο είναι της δεκαετίας 1950 και στο όμορφο μπαλκόνι διακρίνεται το ζεύγος Γιώργου και Παγώνας Ροδουσάκη.

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Υποδήματα Βερυκάκη- Κουρτάκη στα μέσα της δεκαετίας του 60 στην ανατολική μεριά του Τσαρσιού. Μετά συνέχισε μονάχος του ο Μανώλης ο Κουρτάκης στο ίδιο μαγαζί για χρόνια.

Εδώ τον βλέπουμε με την κορδελιάστρα Τριανταφυλλάκη Αρτεμισία.

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Το βιβλιοχαρτοπωλείο του Φώτη του Παπαδογιάννη
Βιβλία, σχολικά είδη, εφημερίδες, περιοδικά, παιχνίδια, φυσίγγια όπλα κπλ....
Δίπλα από του Κουτσουρέλη το καφενείο. Ο Κοτσιφός αλλά και εγώ το ξέραμε πολύ καλά....
Στην φώτο από αριστερά Μαρής Χαράλαμος-Φυστικλής- Φιλιππάκης Εμμ

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

 Το ψιλικατζίδικο της Τζώρτζαινας...
Απέναντι από το γνωστό καφενείο 41 στην αρχή της Σκαλίδη ..να πω την αλήθεια δεν το θυμάμαι και καλά... Απλά άκουσα οτι το όνομα της το είχε πάρει από τον πρώτο άντρα της κάποιο Τζώρτζη. Εδώ με την Τσιμπογιάννη στην ραπτομηχανή να περνά πόντους σε γυναικείες κάλτσες αρχές του 1956.

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Το ιχθυοκρεοπωλείο του Πατερόγιαννη

Εκατοντάδες ροφοί πέρασαν από τα τσιγκέλια του. Και σπάνιος ο συνδυασμός του καταστήματος "ιχθυοκρεοπωλείο", στην μια μπάντα τα ψάρια και στην άλλη τα κρέατα. Στην δυτική μεριά της Σκαλίδη εκεί που είναι σήμερα ο φούρνος. Δίπλα και απέναντι τα παιδιά του Γιάννη συνεχίζουν τον συνδυασμό των επαγγελμάτων. 

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Αναψυκτικά - Γλυκά -ξηροί καρποί -καφέδες- δίλιτρους χυμούς πορτοκαλάδα-σουμάδα λεμονάδα χοντρικό εμπόριο Γ. Πλευράκης. Πολλά χρόνια στην δυτική μεριά του παλιού τσαρσιού με το συσκευαστήριο στον παραπάνω δρόμο.
Εδώ ο υιός Σπύρος δεξιά μαζί με τους Ξηρουχάκη Μιχ. και Κουτσουνάκη Στέλιο

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Το μαγαζάκι του Σαββάκη
Η αλήθεια ήταν οτι μικρός δεν μπορούσα να φανταστώ τι είδος επαγγέλματος έκανε μέσα στο άδειο -ένα γραφείο μόνο- μαγαζί του ο κ. Σαββάκης.
Ώσπου μεγάλωσα....και έμαθα!! Ανταποκριτής Εθνικής Τράπεζας!
Εδώ στο διάλειμμα του ο Χάρχαλης με τον Καρεφυλλάκη (αν δεν κάνω λάθος) παίζουν μια -δυο κοντυλιές για να περάσει η ώρα.
Σγουρομάλλης, ο Αννουσάκης, ο γιατρός Λυγιδάκης και ο πάντα ασπρομάλλης Σαββάκης στην φωτογραφία του Ανυφαντή. Για τους νεώτερους το μαγαζάκι ήταν πίσω από το Μουσείο δίπλα από το τότε ζαχαροπλαστείο Σχετάκη.

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

"Η ΕΛΒΕΤΙΑ" ΤΟΥ Ψιψή.

Παραδοσιακό καφενείο στην ανατολική μεριά της Σκαλίδη... ζαχαροπλαστείο -καφενείο- χαρτοπαικτική λέσχη, προπατζίδικο- επισκευές ρολογιών και πώληση καπνού τα πάντα για τον ξενύχτη και φυσικά ανοικτά μέρα- νύκτα δίχως αφεντικό και υπαλλήλους. Έπαιρνες μόνος σου, έφτιαχνες μόνο σου και πλήρωνες (αν είχες)... εξ ου και τ΄ όνομα ΕΛΒΕΤΙΑ.
Του Σκουνάκη το καφενείο, τόπος συνάντησης των "πιωμένων" της νύχτας.... κρεμούλες και σπιτικό παγωτό από τα χέρια της Γιακουκάκαινας ήταν μόνιμα στον πάγκο του μαγαζιού. 
Στην φωτογραφία ο Ανδρουλάκης (στρατηγός) ο Λουβιτάκης και Γιάννης Βογιατζάκης σε ένα από τα λίγα τραπεζάκια που έβγαζε έξω το μαγαζί. Δεν υπάρχει πλέον.

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

 Εστιατόριο-καφενείο-ξενοδοχείο Αδελφών Παπαδάκη. Ο Γιάγκος, ο Στέφανος και ο Σήφης δημιούργησαν στην καρδιά του Τσαρσιού το πρώτο ολοκληρωμένο συγκρότημα ύπνου και φαγητού στην πόλη το 1925. Παραγγελιοδόχοι, μικροϋπάλληλοι δημόσιοι και μη, μαθητές, αστυνομικοί και αγροφύλακες και όλοι εκείνοι που θέλουν να φάνε καλά και οικονομικά συχνάζουν στο μαγέρικο του Παπαδόγιαννη. Στο καφενείο του πάντα χωρατατζή Στέφανου συχνάζουν οι μορφωμένοι....και στον ξενοδοχείο που είχε τ' όνομα "Μορφεύς" βρίσκουν κατάλυμα όλοι αυτοί που διανυκτερεύουν στην πόλη. 

ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

ΜΕΓΕΝΘΥΝΣΕΙΣ- ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΦΙΛΜ-ΚΟΡΝΙΖΟΠΟΙΕΙΟΝ -ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΩΡΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΙ ΟΜΜΑΤΟΥΑΛΙΩΝ  Γεώργιος Ανυφαντάκις (με γιώτα όπως βλέπουμε και στην ταμπέλα)

Θα ξεκινήσω με το μαγαζί του φωτογράφου. Γιατί αν δεν υπήρχε ο Ανυφαντής δεν είχαμε και πολλές φωτογραφίες από τα παλιά μαγαζιά της πόλης. Μιας πόλης που ήταν ένας δρόμος μια πλατεία και 2-3 στενά. Ο Γιώργος άλλαξε κάμποσες φορές μαγαζί έως ότου κατασταλάξει στην Σκαλίδη απέναντι από του Κουτσουρέλη. Άλλοι τον θυμούνται απέναντι από τον Άγιο Σπυρίδωνα, άλλοι τον θυμούνται στα μαγαζιά του Χορευτάκη στον παράλληλο της Σκαλίδη άλλοι τον θυμούνται στην Περίδου πίσω από το Μουσείο και άλλοι εδώ στην φωτογραφία στην βορινή μεριά της πλατείας Τζανακάκη στα μαγαζιά του Κουτσουνάκη.