Η πόρτα του Θεού…
"Αλλοδαπός" νέος άνθρωπος, 20-25 χρονών, ανασήκωσε λίγο το αμαξάκι του παιδιού του για να περάσει το χαμηλό σκαλοπάτι της Μητρόπολης, (εξώπορτα), κι ύστερα οδηγώντας το έφτασε μπροστά μου, που εκείνη την ημέρα στεκόμουν στην αυλή της. Πίσω του ακολουθούσε μια νέα γυναίκα και μέσα στο καροτσάκι, πλαγιασμένο ένα μωρό παιδάκι 3 ή 4 μηνών. Με τα σπασμένα ελληνικά του, ο αλλοδαπός, μπόρεσε να μου πει την ιστορία και το πρόβλημα του.
Είμαι από την ....., (δεν είπε το θρήσκευμα του), είχα ένα φίλο εδώ στην Κίσαμο, που μου έγραψε να έλθω για να δουλέψω στις ελιές. Ώσπου να έλθω όμως, εκείνος έφυγε από την Κίσαμο και δεν ξέρω που είναι. Έτσι δυο νύχτες τώρα, εγώ, η γυναίκα μου και το παιδί μας, κοιμηθήκαμε έξω στο δρόμο, γιατί δεν είχαμε χρήματα να πάμε σε ξενοδοχείο. Και κάποιος μας έδειξε το δρόμο να έλθομε εδώ στη Μητρόπολη…
"Η εικόνα του νεαρού ανδρογύνου με το μωρό παιδάκι ήταν εύγλωττη και συγκινητική. Θύμιζε το Θείο Βρέφος τής Βηθλεέμ με τη Μαρία και τον Ιωσήφ, που δεν είχαν κι αυτοί κατάλυμα να περάσουν τη νύχτα.
Κάποιος ιερωμένος πήρε εντολή μου να συνοδεύσει το ανδρόγυνο σ' ένα διπλανό ξενώνα, ώσπου να βρεθεί δωμάτιο, κι ο πατέρας αφήνοντας την πόρτα της Μητρόπολης μουρμούρισε στη συνοδό του: Αυτή η πόρτα είναι η πόρτα του Θεού. Και πήγε να κοιμηθεί με τη γυναίκα και το μωρό του σε κάποια στέγη…
Θεέ μου, Θεέ μου! Η ταπεινή μας Μητρόπολη λοιπόν Κισάμου και Σελίνου, είναι κι αυτή σαν όλες τις Μητροπόλεις, σαν όλες τις Ενορίες, σαν όλα τα Μοναστήρια, σαν όλα τα φιλανθρωπικά χριστιανικά σπίτια, μια Πόρτα του Θεου.
Ολόκληρη η Αγία Εκκλησία του Χριστού Σου είναι πόρτα της Αγάπης και της Ευσπλαχνίας Σου. Κι όταν όλες οι πόρτες του κόσμου ανοίγουν με ωράριο, ή δεν ανοίγουν ποτέ γιε τους "ελαχίστους Αδελφούς" Σου, η δική Σου πόρτα είναι πάντα ανοιχτή. Όλο το 24/ωρο. Όλο το χρόνο. Και στους αιώνες των αιώνων…
Χριστέ μου, Χριστέ μου! Πως να μη κλάψω γράφοντας την συγκινητική αυτή ιστορία; Πως να μη κλάψω όταν στοχάζομαι πώς σ' αυτή την Αγία Πόρτα της Εκκλησίας Σου μ' έβαλες κι εμένα πορτιέρη, να την ανοίγω όταν Σε φέρνουν βρέφος στο κατώφλι της. Όταν περνά "Αλλοδαπός", Ξένος, Άστεγος, Γυμνός, Πεινασμένος, και δεν έχεις "πού την κεφαλήν κλίνη".(Ματθ. 8,20)
Κράτησε με, Κύριε, άγρυπνο φρουρό στην Πόρτα του Ελέους και της Ευσπλαχνίας Σου.
Κι όσοι μου δίνουν τα κλειδιά… ν' ανοίγω την πόρτα Σου, να Σε καλωσορίζω, ευλόγησε τους Κύριε, και γράψε το όνομά των στο Βιβλίο της δικής Σου Αιωνιότητας.
"Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου,
εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη Σου…"
Κίσαμος, 19 Ὀκτωβρίου 2001
† Ὁ Κισάμου & Σελίνου Εἰρηναῖος
"Αλλοδαπός" νέος άνθρωπος, 20-25 χρονών, ανασήκωσε λίγο το αμαξάκι του παιδιού του για να περάσει το χαμηλό σκαλοπάτι της Μητρόπολης, (εξώπορτα), κι ύστερα οδηγώντας το έφτασε μπροστά μου, που εκείνη την ημέρα στεκόμουν στην αυλή της. Πίσω του ακολουθούσε μια νέα γυναίκα και μέσα στο καροτσάκι, πλαγιασμένο ένα μωρό παιδάκι 3 ή 4 μηνών. Με τα σπασμένα ελληνικά του, ο αλλοδαπός, μπόρεσε να μου πει την ιστορία και το πρόβλημα του.
Είμαι από την ....., (δεν είπε το θρήσκευμα του), είχα ένα φίλο εδώ στην Κίσαμο, που μου έγραψε να έλθω για να δουλέψω στις ελιές. Ώσπου να έλθω όμως, εκείνος έφυγε από την Κίσαμο και δεν ξέρω που είναι. Έτσι δυο νύχτες τώρα, εγώ, η γυναίκα μου και το παιδί μας, κοιμηθήκαμε έξω στο δρόμο, γιατί δεν είχαμε χρήματα να πάμε σε ξενοδοχείο. Και κάποιος μας έδειξε το δρόμο να έλθομε εδώ στη Μητρόπολη…
"Η εικόνα του νεαρού ανδρογύνου με το μωρό παιδάκι ήταν εύγλωττη και συγκινητική. Θύμιζε το Θείο Βρέφος τής Βηθλεέμ με τη Μαρία και τον Ιωσήφ, που δεν είχαν κι αυτοί κατάλυμα να περάσουν τη νύχτα.
Κάποιος ιερωμένος πήρε εντολή μου να συνοδεύσει το ανδρόγυνο σ' ένα διπλανό ξενώνα, ώσπου να βρεθεί δωμάτιο, κι ο πατέρας αφήνοντας την πόρτα της Μητρόπολης μουρμούρισε στη συνοδό του: Αυτή η πόρτα είναι η πόρτα του Θεού. Και πήγε να κοιμηθεί με τη γυναίκα και το μωρό του σε κάποια στέγη…
Θεέ μου, Θεέ μου! Η ταπεινή μας Μητρόπολη λοιπόν Κισάμου και Σελίνου, είναι κι αυτή σαν όλες τις Μητροπόλεις, σαν όλες τις Ενορίες, σαν όλα τα Μοναστήρια, σαν όλα τα φιλανθρωπικά χριστιανικά σπίτια, μια Πόρτα του Θεου.
Ολόκληρη η Αγία Εκκλησία του Χριστού Σου είναι πόρτα της Αγάπης και της Ευσπλαχνίας Σου. Κι όταν όλες οι πόρτες του κόσμου ανοίγουν με ωράριο, ή δεν ανοίγουν ποτέ γιε τους "ελαχίστους Αδελφούς" Σου, η δική Σου πόρτα είναι πάντα ανοιχτή. Όλο το 24/ωρο. Όλο το χρόνο. Και στους αιώνες των αιώνων…
Χριστέ μου, Χριστέ μου! Πως να μη κλάψω γράφοντας την συγκινητική αυτή ιστορία; Πως να μη κλάψω όταν στοχάζομαι πώς σ' αυτή την Αγία Πόρτα της Εκκλησίας Σου μ' έβαλες κι εμένα πορτιέρη, να την ανοίγω όταν Σε φέρνουν βρέφος στο κατώφλι της. Όταν περνά "Αλλοδαπός", Ξένος, Άστεγος, Γυμνός, Πεινασμένος, και δεν έχεις "πού την κεφαλήν κλίνη".(Ματθ. 8,20)
Κράτησε με, Κύριε, άγρυπνο φρουρό στην Πόρτα του Ελέους και της Ευσπλαχνίας Σου.
Κι όσοι μου δίνουν τα κλειδιά… ν' ανοίγω την πόρτα Σου, να Σε καλωσορίζω, ευλόγησε τους Κύριε, και γράψε το όνομά των στο Βιβλίο της δικής Σου Αιωνιότητας.
"Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου,
εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη Σου…"
Κίσαμος, 19 Ὀκτωβρίου 2001
† Ὁ Κισάμου & Σελίνου Εἰρηναῖος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου