Έτυχα τις προάλλες στην παρουσίαση του επιχειρησιακού προγράμματος ενός μεγάλου δήμου του νομού μας. Παρουσία πολλών κατοίκων, βουλευτών, εκλεγμένων στην τοπική αυτοδιοίκηση, υπηρεσιακών παραγόντων, άκουσα μια ολοκληρωμένη παρουσίαση των προτεραιοτήτων και των κατευθύνσεων που επιθυμεί να δώσει στον τομέα της ανάπτυξης στο συγκεκριμένο Δήμο ο «ισόβιος» δήμαρχος του. Ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα που κινιόταν σε τρεις βασικούς άξονες:
Στον πρώτο άξονα, ο εν λόγω δήμαρχος έβαλε τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του γεωφυσικού περιβάλλοντος του Δήμου του και κυρίως το υγρό στοιχείο.
Στον δεύτερο άξονα τοποθέτησε τα μνημεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Και στον τρίτο άξονα το εξαίρετο ανθρώπινο δυναμικό που σχεδιάζει, υλοποιεί, ονειρεύεται, και συμμετέχει ενεργά-για το καλό του δήμου.
Ο δήμαρχος αυτός –που δεν είναι λαοπλάνος, αφού είναι η τρίτη ή τέταρτη τετραετία του- φαίνεται καθαρά ότι σχεδίασε τις προτεραιότητες απλά αλλά και με όραμα. Ιεράρχησε τις προσπάθειες του δήμου και προσάρμοσε τις απαιτήσεις στους δύσκολους καιρούς που μας έρχονται και το σπουδαιότερο στήριξε και προσάρμοσε την οικονομική βιωσιμότητα του επιχειρήματος του με την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που του δίνει ο τόπου του.
Τώρα αν θέλει μπορεί ο κάθε δήμος να αντιγράψει αυτό το πρόγραμμα και πολύ εύκολα να το προσαρμόσει στα δικά του δεδομένα μιας και όλοι οι δήμοι λίγο πολύ, εκτός από τον μεγάλο μας, είναι στην ίδια μοίρα περίπου.
Κάπως έτσι λοιπόν θα έπρεπε, χρόνια τώρα, να κινιόταν και οι «δικοί» μας άνθρωποι γιατί…
…..το δικό μας γεωφυσικό τοπίο, είναι σίγουρα από τα καλύτερα στην Κρήτη και ένας λόγος παραπάνω είναι ότι εδώ βρίσκονται οι καλύτερες παραλίες του νησιού, η απερίγραπτης ομορφιάς λιμνοθάλασσα του Μπάλου, το φημισμένο νησί των Πειρατών, ο μοναδικός γυπαετός, το σπήλαιο της Αγίας Σοφιάς, η Χρυσοσκαλίτισσα, το Ελαφονήσι και τόσες άλλες ομορφιές που θα μπορούσα να γράφω για ώρα.
Γιατί και στον δεύτερο άξονα πάλι υπερτερούμε από πολλές περιοχές του νομού μας, γιατί ούτε Αρχαία Φαλάσαρνα αυτοί έχουν, ούτε αρχαία Πολυρρήνια ολάκερη βρήκαν, ούτε το καλύτερο μικρό Μουσείο της Ελλάδας διαθέτουν, φυσικά ούτε λόγος να γίνετε για τα απερίγραπτης ομορφιάς ψηφιδωτά ή το κάστρο των Πειρατών της Γραμβούσας.
Στον τελευταίο άξονα που αναφέρετε στο ανθρώπινο δυναμικό, έχουμε και μείς τον τάδε, τον άλλο, ……εεεεέ εντάξει δεν μπορεί να τα έχομε και όλα, κάπου θα πρέπει να υστερούμε;
- Αλλά υστερούμε πραγματικά σε αυτόν τον τομέα ή απλά καθησυχάζουμε και λουφάζουμε συνειδητά περιμένοντας τους εκάστοτε εκλεγμένους μας να μας σώσουν από την σιχαμερή καθημερινότητα μας ;
Δύσκολο να απαντήσεις, βλέπεις ακόμα ότι και αυτοί που προσπαθούν να μας βοηθήσουν, να μας σώσουν είναι πολύ λίγοι είναι φυσικό να απελπίζεσαι, να απογοητεύεσαι και αργά αλλά σταθερά να συνειδητοποιείς ότι η πιο πλούσια περιοχή του νησιού μας, η πιο όμορφη, η πιο ελπιδοφόρα, βρίσκεται τελικά σε παρατεταμένη χειμερία νάρκη.
Ποιος είναι ο λόγος που λίγοι πια ορθώνουν σκέψεις, προτάσεις, λύσεις για τα κακώς κείμενα στην περιοχή μας. Ποιος είναι ο λόγος που «χάθηκαν» όλοι αυτοί που πέρασαν –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- από τα δημοτικά έδρανα; Που άραγε βρίσκονται παλιοί δήμαρχοι –κοινοτάρχες που εκλέχτηκαν με μόνο σκοπό την καλυτέρευση της ζωής μας αλλά και την βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής μας; Που είναι οι προτάσεις τους ;
Η ΑΝΕΝ βούλιαξε το έγραψε ο τάδε, το έγραψε ο άλλος,.... ε΄και τι έγινε ; Ποιανού ίδρωσε το αυτί;
Η ΕΝΩΣΗ βούλιαξε στα χρέη ποιος ενδιαφέρθηκε για το μέρισμα του πατέρα, του παππού του; Την Γραμβούσα και τον Μπάλο τον « τρυγούν» κανονικά κάθε χρόνο ποιος έχασε τον ύπνο του;
Τελικά μάλλον τα θέλουμε και τα παθαίνουμε, όμως αν είναι έτσι, ας πάψουμε και να παραπονιόμαστε!
Υ.Σ Δυστυχώς δεν είναι νέο ότι από ανέκαθεν ο κάθε δήμαρχος που εκλεγόταν, είχε ένα συγκεκριμένο μικρό ανθρώπινο υλικό να εμπιστευθεί, άρα και περιορισμένες δυνατότητες επιλογής. Βέβαια μερικοί δεν είχαν ούτε επιλογές αλλά ούτε και συνεργάτες γιατί......... απλά δεν ήθελαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου