Ας ξεκολλήσουμε!
Θυμάμαι τότε που η Ελλάδα ζούσε την εποχή της προ-ολυμπιακής μας κραιπάλης. Τότε που οι μετανάστες πέθαιναν στα θεμέλια των έργων του ολυμπιακού μας οράματος. Ζήσαμε ύστερα κι εμείς τη στιγμή της ολυμπιακής μας ονείρωξης, ας θυμηθούμε μέρες που είναι, και μετά γυρίσαμε ευτυχισμένοι πλευρό και συνεχίσαμε τον αμέριμνο ύπνο μας, μέχρι που ξυπνήσαμε απότομα, λίγα χρόνια αργότερα, στο ζοφερό μας σήμερα.Άλλες εποχές, τότε που οι κουτόφραγκοι πληρώνανε ζεστό χρήμα και όλοι την αρμέγαμε και τη λατρεύαμε την ευρωπαϊκή μας ένωση. Τους τα παίρναμε, κατά το κοινώς λεγόμενο, για να τα κάνουμε παραγωγικές επενδύσεις και για να αρχίσει να συγκλίνει η οικονομία μας κι εμείς τα τρώγαμε με τις παστρικιές. Θυμάμαι το ξενυχτάδικο ενός παλιού συμμαθητή. Το είχε στήσει ο καλός μας, το μαγαζί του, μέσα στους πορτοκαλεώνες του πατέρα του, με .....