Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.





Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟΨΕΩΝ!!!!


Ο Μητροπολίτης μας "έμπλεξε" με τον κατά τ' άλλα γνωστό μας....κ. Χαρχαλάκη και οι επιστολές διαδέχονται η μια την άλλη στις εφημερίδες.....Μια από αυτές φιλοξενούμε εδώ!
Απάντηση Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου
Κύριε διευθυντά,
επειδή το ύφος και το ήθος της απάντησης του κ. Αντώνη Χαρχαλάκη (συγγραφέα, μελετητή, ποιητή) στον φτωχό προβληματισμό, που πρόσφατα μέσω της εφημερίδας σας (29η Σεπ.) κατέθεσα αναφορικά με τη διαχρονική προσφορά της Εκκλησίας στο γένος των Ρωμιών δεν με εκφράζει (πιστεύω ούτε και πολλούς από τους αναγνώστες σας), γι’ αυτό και δεν θα ενδώσω στον πειρασμό της απάντησης. Εμπιστεύομαι την κρίση των αναγνωστών για τα δικά τους συμπεράσματα. Θα πω μόνο τούτο: Αν και πεθερός ιερέως και μάλιστα πρωτοσύγκελου πελοποννησιακής Μητροπόλεως, όπως δηλώνει στην επιστολή του, αυτή της 26ης Σεπτ., φαίνεται πως δεν έμαθε ούτε από τον πρωτοσύγκελο γαμπρό του ότι οι Μητροπολίτες δεν αποκαλούνται «κύριοι», αλλά Σεβασμιώτατοι. Ας μάθει, λοιπόν, ότι στην πλουραλιστική και πολιπολιτισμική κοινωνία που ζούμε οφείλουμε να σεβόμεθα τόσο τα θρησκευτικά σύμβολα και τα πιστεύω των συνανθρώπων μας όσο και τους εκπροσώπους της πίστεως και της θρησκείας, όποια και αν είναι αυτή, ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μαζί τους. Κανόνας στοιχειώδους δεοντολογίας. Επιπροσθέτως: Ευτυχώς που, όπως ο αρθρογράφος δηλώνει στην αυτή επιστολή ότι «δεν είναι συνειδητά πολέμιος της Εκκλησίας» και συμπληρώνει στην επιστολή της 1ης Οκτ. «κύριε Αμφιλόχιε... πολεμική ενάντια σ’ αυτήν (την Εκκλησία) διαπράττετε σεις και σύμπαν το ιερατείον». Σχόλιο: Με τέτοιους υπέρμαχους της πίστεως νομίζω... υπάρχει ελπίδα! Τα λοιπά συμπεράσματα για τους αναγνώστες....
.....
Εν κατακλείδι: 1. Μην υποτιμάτε τόσο πολύ κ. Χαρχαλάκη τη νοημοσύνη, την κρίση και την αντίληψη των εκατοντάδων εκατομμυρίων ανά τους αιώνες πιστών, των πατέρων και των προγόνων μας, αλλά και των Νεοελλήνων και πάντων ημών, τους «ευσεβείς χριστιανούς», όπως τους αποκαλείτε, οι οποίοι κατά τη δήλωσή σας ποδηγετούνται από την Εκκλησία και ανατρέφουν χριστιανικά τέκνα «διά να παραμείνουν εσαεί υπερπλήρη τα παγκάρια της Εκκλησίας»! Τέτοια απαξίωση λοιπόν: Τόσο χαμηλό θεωρείτε το επίπεδο και τη νοημοσύνη των εκατομμυρίων συνειδητών πιστών που ελεύθερα και αβίαστα δέχονται την πίστη του Χριστού και βιώνουν μυστικά το μυστήριο του Σταυρού και της Αναστάσεως στην καθημερινότητα του βίου τους; Ή μήπως η τριπλή ιδιότητά σας ως συγγραφέας, μελετητής και ποιητής, όπως αυτοπροσδιορίζεστε, νομίζετε ότι σας δίνει το δικαίωμα αυτής της απαξίωσης;
2. Μην λησμονείτε επίσης, αγαπητέ κ. αρθρογράφε, ότι η Εκκλησία του Χριστού ζει δύο και πλέον χιλιάδες χρόνια και καταθέτει τον λόγο, τη μαρτυρία και την αλήθεια της ανασταίνοντας την ελπίδα, ανυψώνοντας συνειδήσεις, σώζοντας ψυχές και οδηγώντας σε νομάς σωτηρίους όσους δέχονται τον λόγο και την αλήθεια της, όχι γιατί «επενδύουν κι εκείνοι στον μεταφυσικό τομέα», όπως εσείς ισχυρίζεστε, αλλά γιατί καλά γνωρίζουν μέσα από το δισχιλιόχρονο αυτό βίωμα και την εμπειρία των Πατέρων και των Αγίων της ότι «ζει Κύριος ο Θεός ημών». Σε όλη δε αυτή την ιστορική πορεία της Εκκλησίας συμβαίνει το εξής, κατά τη λογική, παράλογο και παράδοξο: Κάθε φορά που συκοφαντείται, λοιδορείται, πολεμείται και σταυρώνεται γίνεται ακόμα και πιο δυνατή. Αντεξε και θα αντέξει σε κάθε λογής πολεμική και διωγμό όχι για να... «γεμίζει τα παγκάρια της», αλλά για να προσφέρει «έλαιον και οίνον», φως, ζωή, ελπίδα και ουρανό στον νυν και αεί του κόσμου και του ανθρώπου.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και δηλώνω, όπως σημείωσα και στην αρχή, ότι επειδή δεν με εκφράζει το ύφος και το ήθος που ακολουθεί ο κατά πάντα συμπαθής αρθρογράφος, δεν θα επανέλθω στο θέμα, ανεξάρτητα από την όποια εξέλιξη και πορεία του.
Κισάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος

Δεν υπάρχουν σχόλια: