ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΞΑΡΘΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ;

Tου Δημήτρη Μπεκιάρη

Τα όπλα, τα ναρκωτικά, οι ενέδρες, η επίθεση κατά των γραφείων του Συνασπισμού, η Κρήτη ως διαμετακομιστικό κέντρο όπλων, η ρουκέτα που χτύπησε την Αμερικανική Πρεσβεία, ο Λίβανος και η Κρήτη, η εμπλοκή επιχειρηματιών και αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. και του Στρατού στο εμπόριο όπλων και τα σενάρια αυτονόμησης του νησιού που συνδέονται με την απόκρουση επίθεσης.

Με την υπόθεση των Ζωνιανών το ζήτημα ήρθε ξανά στην επιφάνεια. Διάφοροι κύκλοι επιχείρησαν να στείλουν το μήνυμα ότι η οπλοκατοχή στην Κρήτη πρέπει να αντιμετωπίζεται ελαστικά, αφού «υπάρχουν φόβοι ότι το 2012 θα τεθεί ζήτημα εκ νέου αυτονόμησης της Κρήτης, με αφορμή από την ενσωμάτωση στην ελληνική επικράτεια».

Τρεις υποθέσεις ωμής βίας μέσα σε χρονικό διάστημα μικρότερο από ένα χρόνο είναι πολλές. Ο λόγος φυσικά για όσα συμβαίνουν στην Κρήτη από το φθινόπωρο του 2007 μέχρι σήμερα. Δύο ενέδρες που χασισοκαλλιεργητές έστησαν στα Ζωνιανά και στους Μαλάδες Ηρακλείου και η βομβιστική επίθεση ενάντια στα γραφεία του Συνασπισμού στα Χανιά, που συνδέεται με τις τοποθετήσεις του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτή ΣΥΝ του νομού Ηρακλείου κου Αλέκου Αλαβάνου για την υπόθεση του Εφετείου στην Κρήτη, συνθέτουν το σκηνικό σε μία περιοχή της ελληνικής επικράτειας που η συντεταγμένη πολιτεία αδυνατεί για δεκαετίες να επιβάλει το νόμο.

Φράσεις, όπως «μαφία των Ζωνιανών» ή «Κράτος της Κρήτης», μοιάζουν κλισέ. Στο προσκήνιο τους προηγούμενους μήνες ήρθε και η εμπλοκή πολιτικών προσώπων, που για να μην αντιμετωπίσουν το πολιτικό κόστος, δεν αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, προκειμένου η Κρήτη να προσαρμοστεί στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει ολόκληρη τη χώρα.  

Όμως, το ζήτημα της βίας και του ανεξέλεγκτου εμπορίου ναρκωτικών είναι πιο βαθύ. Ελάχιστα έχει έρθει στην επιφάνεια το εμπόριο όπλων στην Κρήτη και τα τεράστια χρηματικά ποσά που διακινούνται με τη συμμετοχή πανίσχυρων επιχειρηματικών κύκλων και αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. και του Στρατού.

Στην Κρήτη πολλοί συνδέουν την εκτεταμένη χρήση όπλων με το εθιμικό δίκαιο.

Και, όμως, εν έτει 2008 σε ένα κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ισχύει η ιδιότυπη ασυλία, εκτός των νόμων της συντεταγμένης πολιτείας, λες και η επαρχία της Κρήτης αποτελεί άβατο. Οι αστυνομικές επιχειρήσεις που στήθηκαν από τον περασμένο Νοέμβριο μετά την επίθεση του κακέκτυπου των κολομβιανών καρτέλ προς το κομβόι της ΕΛ.ΑΣ. στα Ζωνιανά, δεν έστειλαν το μήνυμα, αφού ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν υπήρξε.

Οι φυτείες Κάνναβης εξαφανίστηκαν για λίγο καιρό, αλλά αφοπλισμός δεν έγινε και έτσι τον περασμένο Ιούνιο οι σφαίρες των καλάσνικοφ «χτύπησαν» και πάλι αστυνομικούς. Αν το ίδιο περιστατικό συνέβαινε στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας και την ευθύνη αναλάμβανε μία ένοπλη οργάνωση, η αντιμετώπιση θα ήταν διαφορετική προφανώς. Όμως, για την τρομοκρατία στην Κρήτη δε δημιουργήθηκε καμία οργάνωση «Ως Εδώ», όπως συνέβη με την 17Ν. 

Ο Υφυπουργός Εσωτερικών και αρμόδιος σε θέματα Δημόσιας Τάξης, κος Παναγιώτης Χηνοφώτης, πριν από μικρό χρονικό διάστημα δήλωνε ότι σε εκτεταμένες επιχειρήσεις στο χρονικό διάστημα Ιουνίου - Ιουλίου του 2007 στην περιοχή των Ζωνιανών δε βρέθηκε ούτε μία φυτεία χασίς.

Η δήλωσή του, δυστυχώς, ήταν η εξής: «Για να είμαι φιλαλήθης, κατά τις εξορμήσεις αυτές δεν εντοπίστηκαν φυτείες κάνναβης. Βέβαια, το θέμα διερευνάται υπό την έννοια ότι εξ’ αποτελέσματος κατά τη διάρκεια των τρεχουσών επιχειρήσεων τα ευρήματα είναι τελείως διαφορετικά και δε συνάδουν με τη μη εύρεση κάποιων φυτειών κατά το διάστημα Ιουνίου - Ιουλίου».

Όμως, τα ναρκωτικά πάνε παρέα με όπλα, ιδιαίτερα όταν στα βουνά της Κρήτης αναπτύσσεται ένα είδος ανταρτοπόλεμου που έχει θύματα και όταν σκοτεινοί κύκλοι που θέλουν τη μεγαλόνησο επαρχία εκτός νόμου, τοποθετούν βόμβες σε βάρος κοινοβουλευτικών κομμάτων, χωρίς να συλλαμβάνονται οι ένοχοι. Αυτή την τρομοκρατία ποιος θα την εξαρθρώσει; Δεν είναι ψέμα ότι διαχρονικά έχουμε θρηνήσει πολύ περισσότερα θύματα στην Κρήτη, παρά στην Αττική, από την ακροαριστερή «τρομοκρατία» .

Οπλοκατοχή

Το έτος 2004 ο τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης και νυν εμπορικής ναυτιλίας, αλλά και Κρητικός στην καταγωγή, κος Γιώργος Βουλγαράκης, είχε συγκεντρώσει δηλώσεις καταδίκης της οπλοκατοχής στην Κρήτη από σημαντικές προσωπικότητες (είχε προτείνει στο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη να ηγηθεί σχετικής Καμπάνιας), οι οποίες κατάγονται από το νησί και είχε αναλάβει πρωτοβουλία, προκειμένου, με ... ειρηνικό τρόπο, η μεγαλόνησος να αφοπλιστεί.

Φυσικά οι καλές προθέσεις του Υπουργού και οι ενέργειές του δεν είχαν αποτέλεσμα. Η οπλοκατοχή και κυρίως η οπλοχρησία αποτελούν το ίδιο επικίνδυνο χόμπι. 

Τον Ιανουάριο του 2007 η ένοπλη οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας» χτύπησε την Αμερικανική Πρεσβεία με ρουκέτα τύπου RPG-7, σε μία επίθεση που θύμισε ανταρτοπόλεμο στη Μέση Ανατολή. Η πλειοψηφία των ΜΜΕ επί ημέρες παρουσίαζε ρεπορτάζ, τα οποία ανέφεραν ότι η ρουκέτα είχε φτάσει στα χέρια των μελών του «Ε.Α.» από το Κοσσυφοπέδιο, έστω και αν στην περιοχή των Βαλκανίων βρίσκονται νατοϊκές δυνάμεις που τυπικά ελέγχουν τη διακίνηση, άρα θα μπορούσαν να δώσουν αξιόπιστες πληροφορίες για τη διακίνηση της ρουκέτας. Καλά πληροφορημένες πηγές, ωστόσο, επέμεναν ότι η διαδρομή της ρουκέτας έπρεπε να αναζητηθεί στη Μέση Ανατολή. Κουρδιστάν, Λίβανος, Κύπρος, Κρήτη και Αθήνα, είναι η διαδρομή που αυτές οι πηγές κάποιας αρχής ασφαλείας υποστηρίζουν ότι ακολουθήθηκε, προκειμένου η ρουκέτα να φτάσει στην Αθήνα.

Τα στοιχεία που έχουν έρθει στο φως μετά το επεισόδιο των Ζωνιανών, έδειξαν ότι στην περιοχή ναρκωτικά και όπλα διακινούνται ελεύθερα. Γιατί όχι και οι ρουκέτες, αφού στην ουσία δεν υπάρχει έλεγχος της διακίνησης οπλισμού. Όποιος θα ήθελε να προμηθευτεί μία ρουκέτα και μάλιστα ανατολικού τύπου -συγκεκριμένα κινεζικής κατασκευής- θα μπορούσε να απευθυνθεί σε εμπόρους που χρησιμοποιούν την Κρήτη ως διαμετακομιστικό κέντρο της Μεσογείου και να προμηθευτεί το πολεμικό υλικό εύκολα, αφού οι αστυνομικές αρχές και η ΕΛ.ΑΣ. αδυνατούν να πράξουν το καθήκον τους υπό το καθεστώς του φόβου που δημιουργεί η στοχοποίηση.
 Ας πάμε, όμως, λίγα χρόνια πίσω.

«Εδώ είναι Κρήτη» 

Τον Αύγουστο του 1990 ο τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης κος Α Δροσογιάννης, όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο επί των ημερών του δεν είχε παταχθεί η εκτεταμένη εγκληματικότητα -ή μάλλον το οργανωμένο έγκλημα στην Κρήτη- είχε δώσει την εξής απάντηση: «Η Κρήτη είναι μια άλλη ιστορία. Ας βρεθεί ένας Υπουργός να μου πει εμένα ότι κατόρθωσε να βάλει φραγμό στην εγκληματικότητα στην Κρήτη».

Τον Ιανουάριο του 1987 στα νότια παράλια της Κρήτης είχε γίνει έφοδος των αρχών στο πλοίο «Πατρίτσια 5», το οποίο μετέφερε 23 τόνους χασίς.

Το πλοίο είχε προορισμό το λιμάνι του Ρότερνταμ και το φορτίο όλες σχεδόν τις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.Ο πρώτος ιδιοκτήτης του «Πατρίτσια 5» ήταν ο Λιβανέζος Τόμι Τσιμπλάρ και ιδιοκτήτης τον Ιούλιο του 1987 εμφανιζόταν ο επίσης Λιβανέζος Μουσταφά Καρούμ. Οι αρχές είχαν συλλέξει διασταυρωμένες πληροφορίες για διασύνδεση των εμπόρων ναρκωτικών με εμπόρους όπλων. Η Κρήτη είχε γίνει πέρασμα για τη διακίνηση όπλων από το Λίβανο και οι ενδιάμεσοι σταθμοί ήταν μικρές βραχονησίδες. Επιχειρηματίες και αξιωματικοί των σωμάτων ασφαλείας είχαν εμπλακεί στο εμπόριο όπλων, που ιδιαίτερα στη δεκαετία του 1980 είχε παρουσιάσει μεγάλη άνθηση στο νησί. 

Οι έμποροι όπλων, αλλά και όσοι έκαναν συστηματική χρήση του οπλισμού, αντιμετώπιζαν ποινές «χάδι». Εξάλλου επικρατούσε -και επικρατεί- καθεστώς κατατρομοκράτησης προς αξιωματικούς των αρχών και προς δικαστικούς. Αρκεί να υπενθυμιστεί η βομβιστική επίθεση κατά του πρώην αστυνομικού διευθυντή Ηρακλείου κου Κώστα Σολδάτου στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αφού, μετά την έκρηξη βόμβας στο αυτοκίνητό του, είχε ακρωτηριαστεί η γυναίκα του. Η εξέλιξη αυτή ήταν η συνέπεια της έρευνας σε βάθος που είχε πραγματοποιήσει ο ίδιος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. για υποθέσεις ένοπλων ληστειών. Ο κος Σολδάτος είχε δηλώσει ότι μόνο στο νομό Λασιθίου κυκλοφορούσαν... «ελεύθερα» 90.000 πιστόλια.

Σενάρια «απεξάρτησης» 

Κάποιες καλά πληροφορημένες πηγές υπηρεσιών ασφαλείας συνδέουν την εκτεταμένη οπλοκατοχή στην Κρήτη και με ένα άλλο ζήτημα: Με τη δραστηριοποίηση περιορισμένων ομάδων που απεργάζονται σενάρια αυτονόμησης του νησιού.

Σύμφωνα με μία από αυτές τις πηγές, «έχει καλλιεργηθεί, αλλά δε βγαίνει προς τα έξω, η αντίληψη ότι η όποια αποσχιστική προσπάθεια θα αντιμετωπιστεί με ένοπλο τρόπο. Για το λόγο αυτό, στα βουνά της Κρήτης φυλάσσονται πολλά όπλα». Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται η νομιμοποίηση της οπλοκατοχής στο πλαίσιο μιας ενδεχόμενης γραμμής άμυνας που πρέπει να αναπτυχθεί, όταν στο μέλλον «τεθεί ζήτημα αυτονόμησης ή και ανεξαρτησίας».

Παλαιότερα, σε έρευνες που είχαν πραγματοποιήσει αρχές ασφαλείας, είχαν εντοπίσει προκηρύξεις που είχαν διοχετευτεί στην Κρήτη και είχαν διακινηθεί ακόμη και σε δημόσιους χώρους. Μετά από έρευνα, όπως αποκαλύπτει σήμερα στη «Διπλωματία» αξιόπιστη πηγή, εκείνες οι προκηρύξεις είχαν ταυτοποιηθεί ότι είχαν συνταχθεί από την ίδια γραφομηχανή που χρησιμοποιούσαν πρόσωπα τα οποία είχαν εντοπίσει οι ελληνικές αρχές και διασυνδέονταν με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, ενώ τα χρηματοδοτικά κέντρα αυτής της προσπάθειας είχαν εντοπιστεί στη Γερμανία. Επικεφαλής ήταν πρόσωπο κρητικής καταγωγής που ζούσε στη Γερμανία, ενώ υπήρχαν διασυνδέσεις με κύκλους που διατηρούσαν επαφές με το τουρκικό παρακράτος και με στρατολογημένους Τουρκοκρητικούς. 

Με την υπόθεση των Ζωνιανών το ζήτημα ήρθε ξανά στην επιφάνεια. Διάφοροι κύκλοι επιχείρησαν να στείλουν το μήνυμα ότι η οπλοκατοχή στην Κρήτη πρέπει να αντιμετωπίζεται ελαστικά, αφού «υπάρχουν φόβοι ότι το 2012 θα τεθεί ζήτημα εκ νέου αυτονόμησης της Κρήτης, με αφορμή από την ενσωμάτωση στην ελληνική επικράτεια». Δηλαδή, εξαιτίας μιας τέτοιου είδους πιθανότητας στην Κρήτη, πρέπει να υπάρχουν διαθέσιμα όπλα.

Πριν από λίγο καιρό σε ποδοσφαιρικό αγώνα του Εργοτέλη στο Ηράκλειο της Κρήτης, μια μικρή ομάδα ατόμων είχε υψώσει σημαία της «Κρητικής Πολιτείας», στην οποία ανεγράφετο «Ανεξαρτησία 2012». Επίσης, πρόσφατα μαθητές σχολείου του Ηρακλείου επισκέφθηκαν το ελληνικό κοινοβούλιο στο πλαίσιο εκπαιδευτικής εκδρομής, φορώντας μπλουζάκια με τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας.

Μέσα στην επιχειρηματολογία κύκλων που προπαγανδίζουν υπέρ της οπλοκατοχής, δυστυχώς εντάσσεται και η κινδυνολογία περί της αυτονόμησης της Κρήτης.

Οργανωμένο έγκλημα και  «απελευθερωτική» αντίληψη γίνονται ένα. Όσο, όμως, το κράτος δεν επεμβαίνει, προκειμένου να ολοκληρώσει την εκκαθάριση από τη «μαφία της Κρήτης», τόσο το νησί θα παραμένει μία κατ' ουσίαν αυτονομημένη περιφέρεια της Ελλάδας.

πηγη