ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΗ

Γράφει ο Γιώργος Πευκιανάκης

Τούτο το χώμα είναι δικό του και δικό μας
Εδώ αναπαύεται
Η μόνη ανάπαυση της ζωής του
Η στερνή του ικανοποίηση 
Να κείτεται μαζί με τους αγαπημένους
Στην πατρίδα γη των Χανιών της Κρήτης
Χάρις στην προνοητικότητα του Μίκη και την δημιουργική πρωτοβουλία των Χανιωτών φίλων, η ιδιαίτερη πατρίδα του ο Γαλατάς, τα Χανιά και η κρητική γη αγκαλιάζουν τον «αθάνατο» ουρανοΜίκη πλήρη ημερών και από καιρό ως ζώσα πλέον αιωνιότητα.
Ο μακαριστός Ειρηναίος εκτιμούσε και θαύμαζε πνευματικά αναστήματα καθώς διέκρινε τη δωρεά του Θεού σε ανθρώπους με παγκόσμια εμβέλεια –πέρα από το σύστημα της καθεστηκυίας τάξης – Ουρανομίκης λοιπόν βαπτίστηκε ενώπιον χιλιάδων λαού ο Μίκης και τώρα βέβαιοι για την  ουράνια υποδοχή του.
Στην τελευταία μας επίσκεψη στον Ειρηναίο με πολύ γνωστό του θεολόγου -δυσκολεύτηκε στην αναγνώριση- πηγαίναμε σε θεολογικό συνέδριο στο Ρέθυμνο και είχε να τον δει χρόνια. Είναι εκείνες οι δύσκολες συναντήσεις με άνθρωπο στα βαθιά γεράματα. Τα γνωστά- τι κάνετε και κάποια αμηχανία- σιωπή- ο Ειρηναίος: «κι εμείς οι θεολόγοι του λέει εγκαταλείπομε το Χριστό και ασχολούμαστε με «αγιουλάκια» κι άλλα τυπικά.»  Ακούμε συγκατανεύοντας και μετά από λίγο- « και κάποιοι από μας θεολόγοι και δεσποτάδες βιαζόμαστε ν’ αγιάσομε προτού γίνομε άνθρωποι»
Σίγουρα οι ουρανοί αγάλλονται στην υποδοχή του Μ. Θ, δικαιωματικά από τον Ειρηναίο, έχει να δεχτεί και να παρουσιάσει «τον Άνθρωπο» τον παγκόσμια καταξιωμένο αγωνιστή για την κοινωνική δικαιοσύνη και την πνευματική- πολιτιστική ανάπτυξη- την αφύπνιση των συνειδήσεων- κατά τον Ειρηναίο.
Διαμαρτυρόμενος  πάντα ως πληθωρικός μουσικός για την υποτίμηση του πολιτισμού - ήθελε πολυπληθείς ορχήστρες-  τώρα στη γειτονιά των αγγέλλων και των αρχαγγέλων σίγουρα θα πλαισιώσει την υπερκόσμια ορχήστρα του και θα ψάλλουν με τόσους συντρόφους συναγωνιστές ποιητές τραγουδιστές και συνεργάτες το «Άξιον Εστί» κ,λπ, και τόσα άλλα, από το ανεξάντλητο ρεπερτόριο  του.
Ίσως ζηλέψουν κάπως οι πρώτοι των μεγάλων ο Σεφέρης και ο Ελύτης γιατί στη ζυγαριά των Νόμπελ, ανήκει και στον Θεοδωράκη εξίσου.
Ας αφήσομε τον εθνάρχη μας Βενιζέλο, αυτός είναι ο μεγάλος συγγενής μας αλλά ο Καραμανλής; Μόνο ο Μίκης μες στο σκοτάδι της δικτατορίας ενάντια στην στενή αριστερή ιδεολογία και τις κομματικές ιδεοληψίες, κόντρα στο συναίσθημα είδε την λύση και κατά σημαντικό τρόπο επέβαλλε ως νέο εθνάρχη και τον Κ. Καραμανλή.
Στο βιβλίο του «τελευταίος πειρασμός» ο Καζαντζάκης τελειώνει με τον Χριστό στον σταυρό και την φράση του «τετέλεσται» και ήταν σαν ν’ άρχιζαν όλα.. Σταυραναστάσιμος θάνατος ;
Επειδή ήδη ο Μ. Θ τιμάται και ως ο μεγάλος πατριώτης με την υποθήκη και της διαθήκης του η «Ενότητα των Ελλήνων» οι αναλυτές και ερμηνευτές θα φθάσουν στο Πλάτωνα και τον Σωκράτη που δεν μπορεί παρά και αυτοί να τον χαιρετίσουν ως τον γνήσιο πατριώτη που συνέβαλλε να διαχωρίζομε  την πατριδοκαπηλία της εθνικοφροσύνης των αγραμμάτων εξουσιαστών αφού για τον Θεοδωράκη με ανιδιοτέλεια και ιδεαλισμό ο αγώνας του ήταν «Μητρός τε και πατρός τε και  και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον και αγιότερον  εστί η πατρίς και εν μείζονι μοίρα παρά θεών και ανθρώπων»
(από το άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας του Οδυσσέα Ελύτη)
Κείνοι που πράξαν το κακό τους πήρε μαύρο σύννεφο
Μα κείνος που τ ’αντίκρυσε, στους δρόμους τ’ ουρανού
Ανεβαίνει τώρα μοναχός κι ολόλαμπρος
Ο κόσμος όλος είναι αληθινά μεγάλος
Σύντροφοι καλοί σύντροφοι μου, εδώ η ζωή αρχίζει
Αγιάζι ουράνιας ομορφιάς γυαλίζει στα μαλλιά του 
Μακριά χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο
Αύριο, αύριο, αύριο το Πάσχα του Θεού.