Αγαπητοί κάτοικοί μου,
Σας γράφω ένα γράμμα για να εφιστήσω την προσοχή σας σε ένα θέμα που, όπως μου φαίνεται, αγνοείτε.
Είναι ένα θέμα που είναι πολύ κοντά στην ουσία μου.
Αγαπάω όλα τα πλάσματα που ζούνε πάνω μου, από το πιο παλιό και μικρό μέχρι το πιο πρόσφατο και πολύπλοκο. Για εσάς τους ανθρώπους κρατώ έναν ειδικό χώρο μέσα στην καρδιά μου, επειδή έχετε εξελιχθεί σε κάτι πολύ μοναδικό.
Για αυτό με πονάει να βλέπω ότι κάνετε τέτοια πράγματα σε έμενα και στους εαυτούς σας. Μην νοιάζεστε πολύ για μένα, εγώ είμαι πάρα, πάρα πολύ αρχαία, είμαι εδώ χιλιετίες, και έχω δει τα πάντα, πράγματα που ούτε μπορείτε να φανταστείτε. Το λέω πρώτα για σας, παιδιά μου. Ως μητέρα, κάποτε πρέπει να σας βάλω στο σωστό δρόμο, στοργικά όμως και αυστηρά.
Γιατί κάνετε κακό στους εαυτούς σας έτσι;
Γιατί δηλητηριάζετε τον αέρα που αναπνέετε;
Γιατί μολύνετε το νερό που πίνετε;
Γιατί ρυπαίνετε το χώμα που σας ταΐζει;
Κάποιες φορές όλα αυτά είναι πολλά, δεν αντέχω άλλο και αντιδρώ. Όλα τα αντικείμενα που φτιάχνετε, χρησιμοποιείτε και μετά αφήνετε γύρω. Περνάνε κάτω από το δέρμα μου... Με αηδιάζουν... Τα ξερνάω! Και τότε, όταν είναι παντού, ακριβώς μπροστά στα μάτια σας για να τα δείτε όλοι, ακόμα και τότε τα αγνοείτε!
Βέβαια, ο καθένας είναι απασχολημένος με το σπίτι του, με τον προσωπικό του κήπο, με τους σωρούς των πραγμάτων του. Τόση πολλή φροντίδα για τα βαριά μεταλλικά κουτιά σας που χρησιμοποιείτε συνέχεια για να πηγαίνετε παντού! Και ποιος θα φροντίζει το κοινό χώρο;
Δεν είναι η ώρα να ξυπνήσετε και να κάνετε κάτι καλό για σας που να ειναι καλό και για όλους;
Αρκετό το κήρυγμα από εμένα τώρα. Το καταλαβαίνω, ως μητέρα, πως τα παιδιά είναι παιδιά και επιτρέπεται να κάνουν και περίεργα πράγματα. Και κάποιες φορές, μπορεί να φέρνουν ασθένειες σπίτι ακούσια μολύνοντας τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Κι αυτό είναι εντάξει, θα περάσει. Το ξέρω πως είστε καλά παιδιά και έχετε καλές προθέσεις.
Ας μάθουμε από όλα αυτά.
Πρώτα, διαδώστε το μήνυμα. Πηγαίνετε να το πείτε στα παιδιά σας, στα αδέλφια σας. Στους αγαπημένους σας, στους γείτονες σας. Αν είστε σε θέση με επιρροή, βέβαια έχετε μεγαλύτερη ευθύνη. Να βοηθήσετε αυτούς κοντά σας να ενεργούν για το κοινό καλό.
Μετά, αναλάβετε δράση. Να το κάνετε όλοι μαζί, παιδιά μου, λειτουργεί καλύτερα. Πηγαίνετε να καθαρίσετε το χάος που δημιουργήσατε. Μαζέψτε κάποια σκουπίδια. Φυτέψτε μερικά δέντρα. Αγαπήστε τα ζώα. Περπατήστε και παρατηρήστε γύρω σας, όλα τα ζωντανά. Αφήστε το κτισμένο κόσμο πίσω σας για λίγο, κοιτάξτε τους δρόμους της φύσης.
Αυτό είναι το σπίτι σας. Να του φερθείτε καλά. Τα χωράφια είναι το δέρμα. Να τα κρατάμε καθαρά. Τα ποτάμια πάλλονται με ζωή, είναι φλέβες. Να τα διατηρούμε ελεύθερα για να πάντα ρέει το αίμα. Οι θάλασσες γεννήσανε τη ζωή. Να τις κάνετε να ακμάζουν. Οι ουρανοί είναι η κοινή μας στέγη. Να τους διατηρούμε καθαρούς για να μπορούμε πάντα να κοιτάζουμε πάνω με δέος στο άπειρο.
Να σέβεστε την ζωή, και θα την χαίρεστε αληθινά.
Θυμηθείτε: Είμαστε όλοι μια μεγάλη οικογένεια, και σας αγαπάω όλους.
Η Μητέρα σας, η Γη.
M.C
 |
| ΔΡΑΠΑΝΙΑΣ 2019 |
Είναι ένα θέμα που είναι πολύ κοντά στην ουσία μου.
Αγαπάω όλα τα πλάσματα που ζούνε πάνω μου, από το πιο παλιό και μικρό μέχρι το πιο πρόσφατο και πολύπλοκο. Για εσάς τους ανθρώπους κρατώ έναν ειδικό χώρο μέσα στην καρδιά μου, επειδή έχετε εξελιχθεί σε κάτι πολύ μοναδικό.
Για αυτό με πονάει να βλέπω ότι κάνετε τέτοια πράγματα σε έμενα και στους εαυτούς σας. Μην νοιάζεστε πολύ για μένα, εγώ είμαι πάρα, πάρα πολύ αρχαία, είμαι εδώ χιλιετίες, και έχω δει τα πάντα, πράγματα που ούτε μπορείτε να φανταστείτε. Το λέω πρώτα για σας, παιδιά μου. Ως μητέρα, κάποτε πρέπει να σας βάλω στο σωστό δρόμο, στοργικά όμως και αυστηρά.
Γιατί κάνετε κακό στους εαυτούς σας έτσι;
Γιατί δηλητηριάζετε τον αέρα που αναπνέετε;
Γιατί μολύνετε το νερό που πίνετε;
Γιατί ρυπαίνετε το χώμα που σας ταΐζει;
Κάποιες φορές όλα αυτά είναι πολλά, δεν αντέχω άλλο και αντιδρώ. Όλα τα αντικείμενα που φτιάχνετε, χρησιμοποιείτε και μετά αφήνετε γύρω. Περνάνε κάτω από το δέρμα μου... Με αηδιάζουν... Τα ξερνάω! Και τότε, όταν είναι παντού, ακριβώς μπροστά στα μάτια σας για να τα δείτε όλοι, ακόμα και τότε τα αγνοείτε!
Βέβαια, ο καθένας είναι απασχολημένος με το σπίτι του, με τον προσωπικό του κήπο, με τους σωρούς των πραγμάτων του. Τόση πολλή φροντίδα για τα βαριά μεταλλικά κουτιά σας που χρησιμοποιείτε συνέχεια για να πηγαίνετε παντού! Και ποιος θα φροντίζει το κοινό χώρο;
Δεν είναι η ώρα να ξυπνήσετε και να κάνετε κάτι καλό για σας που να ειναι καλό και για όλους;
Αρκετό το κήρυγμα από εμένα τώρα. Το καταλαβαίνω, ως μητέρα, πως τα παιδιά είναι παιδιά και επιτρέπεται να κάνουν και περίεργα πράγματα. Και κάποιες φορές, μπορεί να φέρνουν ασθένειες σπίτι ακούσια μολύνοντας τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Κι αυτό είναι εντάξει, θα περάσει. Το ξέρω πως είστε καλά παιδιά και έχετε καλές προθέσεις.
Ας μάθουμε από όλα αυτά.
Πρώτα, διαδώστε το μήνυμα. Πηγαίνετε να το πείτε στα παιδιά σας, στα αδέλφια σας. Στους αγαπημένους σας, στους γείτονες σας. Αν είστε σε θέση με επιρροή, βέβαια έχετε μεγαλύτερη ευθύνη. Να βοηθήσετε αυτούς κοντά σας να ενεργούν για το κοινό καλό.
Μετά, αναλάβετε δράση. Να το κάνετε όλοι μαζί, παιδιά μου, λειτουργεί καλύτερα. Πηγαίνετε να καθαρίσετε το χάος που δημιουργήσατε. Μαζέψτε κάποια σκουπίδια. Φυτέψτε μερικά δέντρα. Αγαπήστε τα ζώα. Περπατήστε και παρατηρήστε γύρω σας, όλα τα ζωντανά. Αφήστε το κτισμένο κόσμο πίσω σας για λίγο, κοιτάξτε τους δρόμους της φύσης.
Αυτό είναι το σπίτι σας. Να του φερθείτε καλά. Τα χωράφια είναι το δέρμα. Να τα κρατάμε καθαρά. Τα ποτάμια πάλλονται με ζωή, είναι φλέβες. Να τα διατηρούμε ελεύθερα για να πάντα ρέει το αίμα. Οι θάλασσες γεννήσανε τη ζωή. Να τις κάνετε να ακμάζουν. Οι ουρανοί είναι η κοινή μας στέγη. Να τους διατηρούμε καθαρούς για να μπορούμε πάντα να κοιτάζουμε πάνω με δέος στο άπειρο.
Να σέβεστε την ζωή, και θα την χαίρεστε αληθινά.
Θυμηθείτε: Είμαστε όλοι μια μεγάλη οικογένεια, και σας αγαπάω όλους.
Η Μητέρα σας, η Γη.
M.C
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου