Χρειάστηκαν πάνω από 10 χρόνια στην ελληνική δημόσια διοίκηση για να καταλάβει και να δημιουργήσει το νομικό πλαίσιο για τη διάθεση των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων στους ελαιώνες. Στην ΚΥΑ που είναι για υπογραφή σήμερα αναφέρεται για τα υγρά απόβλητα των ελαιουργείων ‘μετά από προ-επεξεργασία που περιλαμβάνει λιποσυλλογή και καθίζηση ή άλλη ισοδύναμη επεξεργασία, διατίθενται για υδρολίπανση δενδρωδών καλλιεργειών, με μέγιστο όγκο ετήσιας εφαρμογής τα 8 m3‘. Υπάρχει ένα σκοτεινό σημείο στην ΚΥΑ. Αναφέρεται σε 'δενδρώδεις καλλιέργειες', ενώ είναι γνωστό ότι στα εσπεριδοειδή και το αβοκάντο δεν μπορούν να εφαρμοσθούν επειδή είναι ευαίσθητα, ενώ δεν υπάρχουν πειραματικά δεδομένα για άλλα οπωροφόρα. Ποιους εξυπηρετεί το 'δενδρώδεις';
Το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων από το 2004, μετά από 5 χρόνια πειραματικών αποτελεσμάτων της εφαρμογής των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων, μετά από 24 ώρες καθίζηση, πρότεινε τη διάθεσή τους στους ελαιώνες ως την οικονομικά εφικτή και περιβαλλοντικά αποδεκτή μέθοδο διαχείρισης για μικρής και μεσαίας δυναμικότητας οικογενειακού τύπου ελαιουργεία, που είναι η πλειοψηφία στην Κρήτη, αλλά και την Ελλάδα. Επιπλέον η εφαρμογή τους εφοδιάζει το έδαφος με κάλιο, ελαχιστοποιώντας την λίπανση με κάλιο. Αναγκαία προϋπόθεση η ανάλυση του εδάφους για το καθορισμό της δόσης εφαρμογής και μελέτη των κλιματικών στοιχείων της περιοχής.
Σχετική οδηγία για την εφαρμογή των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων έχει η Ιταλία από το 1996,η Πορτογαλία από το 2006 και η Ισπανία από το 2007 και προτείνεται από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας (IOC) ως εναλλακτική μέθοδος διαχείρισης των εξατμισοδεξαμενών.
Ενημέρωσε εγγράφως από το 2005 με όλα τα στοιχεία τεκμηρίωσης τους αρμόδιους φορείς (ελαιοκομικούς, ΥΠΑΤ, ΥΠΕΚΑ, κλπ) χωρίς δυστυχώς καμιά ανταπόκριση. Έλλειψη εμπιστοσύνης στα ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα, αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας για το σοβαρό πρόβλημα; Το αποτέλεσμα το ίδιο.
Με τέτοιους ρυθμούς μόνο μπροστά δεν μπορεί να πάει η χώρα!
Κ. ΧΑΡΤΖΟΥΛΑΚΗΣ
Το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων από το 2004, μετά από 5 χρόνια πειραματικών αποτελεσμάτων της εφαρμογής των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων, μετά από 24 ώρες καθίζηση, πρότεινε τη διάθεσή τους στους ελαιώνες ως την οικονομικά εφικτή και περιβαλλοντικά αποδεκτή μέθοδο διαχείρισης για μικρής και μεσαίας δυναμικότητας οικογενειακού τύπου ελαιουργεία, που είναι η πλειοψηφία στην Κρήτη, αλλά και την Ελλάδα. Επιπλέον η εφαρμογή τους εφοδιάζει το έδαφος με κάλιο, ελαχιστοποιώντας την λίπανση με κάλιο. Αναγκαία προϋπόθεση η ανάλυση του εδάφους για το καθορισμό της δόσης εφαρμογής και μελέτη των κλιματικών στοιχείων της περιοχής.
Σχετική οδηγία για την εφαρμογή των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων έχει η Ιταλία από το 1996,η Πορτογαλία από το 2006 και η Ισπανία από το 2007 και προτείνεται από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας (IOC) ως εναλλακτική μέθοδος διαχείρισης των εξατμισοδεξαμενών.
Ενημέρωσε εγγράφως από το 2005 με όλα τα στοιχεία τεκμηρίωσης τους αρμόδιους φορείς (ελαιοκομικούς, ΥΠΑΤ, ΥΠΕΚΑ, κλπ) χωρίς δυστυχώς καμιά ανταπόκριση. Έλλειψη εμπιστοσύνης στα ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα, αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας για το σοβαρό πρόβλημα; Το αποτέλεσμα το ίδιο.
Με τέτοιους ρυθμούς μόνο μπροστά δεν μπορεί να πάει η χώρα!
Κ. ΧΑΡΤΖΟΥΛΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου